site teller
gran-canaria-actueel.jouwweb.nl

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-1-2-kopie-kopie-27.jpg


De Mirador de Becerril
om het landschap van het Noorden te bewonderen
wordt gebouw voor €238.000,=

Het platform heeft een oppervlakte van 640 vierkante meter met uitzicht op Guía, het massief van Pico Viento, Amagro,  en Tamadaba

GRAN CANARIA - dinsdag 15 jamuari 2019 - Het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria heeft €238.000,= uitgezet voor de bouw van het uitzichtspunt El Becerril om het landschap van het Noorden van Gran Canaria vanaf de Pico de La Atalaya te bewonderen, met een prachtig uitzicht op de vallei waar de GC-2 zich bevindt, de kern Stadsgids, en de gewassen van het gebied, naast het massief van Pico Viento, Amagro, en Tamadaba in de verte.

Het platform heeft 640 vierkante meter en een doorsnee van 140 meter, naast twee niveaus om de helling van zeven meter hoog te sparen, met een perceel op de zuidelijke helling van deze top, ook wel bekend als Mountaña Ajadar, of Mountaña of Gáldar.
infografia-mirador-becerril2-1.jpg
                                     Schets van het Becerril gezichtspunt project.
Het uitkijkpunt zal volledig worden geïntegreerd in het landschap en zal de verbinding mogelijk maken tussen de Callr Gran Canaria en een perceel waar een park is gepland. Bovendien zal de hoofdtoegang een oprit hebben, en zal de rustruimte worden gevormd door terrassen met stalen balustrades om de niveau-sprongen af te bakenen.

Zodra de werken zijn toegekend, kan dit gezichtspunt binnen maximaal zes maanden beschikbaar zijn voor het publiek, aldus de minister van Territoriaal Beleid, Inés Miranda, die uitlegde dat de aankondiging van de aanbesteding al is gepubliceerd op de internetpagina van het Cabildo (Eilandbestuur).

De uitvoering van dit project is ingelijst in het Plan Territorial Especial de Ordenación del Paisaje de Gran Canaria (Speciale Territoriale Plan voor Landschapsbeheer van Gran Canaria)  en is mogelijk dankzij de ondertekening van een overeenkomst met de Gemeenteraad, die de basis heeft gelegd voor de bouw ervan.

Dit project is toegevoegd aan een score van uitzichtpunten die door het Cabildo (Eilandbestuur) werden bevorderd in bergtoppen, ravijnen, en aan de kust van het eiland, waarvan de Mirador de Las Cañaditas de Artenara al is voltooid, van waaruit het kan worden overwogen op 1.200 meter hoogte, imposant landschap van het Parque Rural del Nublo, die van  Los Llanos de la Mimbre van  Agaete, gelegen in het natuurpark van Tamabada, en die van El Burrero, van waaruit de kust van deze zone van Ingenio kan worden bewonderd.

Dit netwerk van standpunten zal ook toelaten om de rijkdom van de landschappen te overwegen en unieke uitzichten te onthullen van de gemeenten Tejeda, Agüimes, San Bartolomé de Tirajana, Las Palmas de Gran Canaria, Telde, San Mateo, Santa Lucía, en Mogán.
000logo-kopie-158.jpg


Guía en Gáldar verbroederen
voor de Virgen del Mar (H. Maagd van de Zee)
in Caleta de Arriba

De burgemeesters Pedro Rodríguez en Teodoro Sosa 
wijden een werk in, om het imago van de beschermheilige tijdens de winter te beschermen

SANTA MARÍA DE GUÍA / GÁLDAR - donderdag 12 juli 2018 - De oude rivaliteit tussen de gemeenten en Santa María de Guía en Gáldar over de rechtspraak van Caleta de Arriba is nu geschiedenis. Deze maritieme buurt, gelegen op de grens tussen de twee gemeenten, zodat men een voet in beide  kan zetten, is nu een reden voor verbroedering van de buren van het noorden.

Zo zijn, met de aanwezigheid van de burgemeesters van Guía en Gáldar, Pedro Rodríguez en Teodoro Sosa, respectievelijk autoriteiten van beide gemeenten, voorzitters en leden van de buurtvereniging en ingezetenen van de buurt, de werken van de nieuwe schuilplaats ingehuldigd die tijdens de winter plaats zal bieden  aan het beeld van Nuestra Señora del Mar (Onze Lieve Vrouw van de Zee),  en de ombouw van de zogenoemde rincón de las abuelas ‘ ('hoek van de grootmoeders’).
guia-galdar.jpg
Inhuldiging van de toevlucht van het beeld van de Virgen Mar del Mar (H. Maagd van de Zee).
Het beeld van de Virgen del Mar (Maagd van de Zee ) is het werk van de kunstenaar uit Gáldar Juan Borges Linares en is in 2017 gerestaureerd, met fondsen van het Ministerie van de Universiteit van Sevilla, in de specialiteit van het behoud en de restauratie van kunstwerken, van Cultuur en Erfgoed van het Cabildo (Eilandbestuur) van  Canaria, door Francisco Díaz Guerra, Professor in de Schone Kunsten.

Na het voltooien van de restauratie en het werk nu naar de oorspronkelijke locatie is teruggebracht, is een reeks aanbevelingen gedaan door de restaurateur, want als die niet worden uitgevoerd, zal  de schade worden herhaald.

Daaronder is het erg belangrijk  dat de kunstwerken worden beschermd tegen zonlicht, omdat ultraviolette stralen niet alleen de vernis maar ook de polychromie kunnen beïnvloeden. Voor dit alles is in de vergadering van de buren overeengekomen,  dat het beeld na de zomermaanden uit de grot zal worden verwijderd, waar het wordt blootgesteld aan de natuurlijke elementen, en een schuilplaats zal krijgen waar het kan worden bezocht zonder door die elementen te worden beïnvloed. De geschiktheid van het interieur loopt hand in hand met de buurman Juan Miguel Molina Hernández, die in hout de basis heeft gemaakt waar de Virgen del Mar (Maagd der Zee) rust.

Door gebruik te maken van de werken is een verbouwing bovenop  de ‘rincón de las abuelas’ (‘hoek van de grootmoeders’) gemaakt, met versterkende wanden, de balustrade vervangen door een van staal, en een nieuwe muurschildering is gemaakt door Pedro Martín Gómez, die de oorspronkelijke auteur was, die het landschap van Caleta heeft herschapen met het strand gezien vanuit deze hoeken, geschilderd met acrylverf.
zzzzIslas-canariaslogo-kopie-166.jpg


David John Leacock *1890 - †1980:
hijo adoptivo (ereburger) van Gáldar

Oorsprong van de familie Leacock
Deze oude familie is van Parijse Hugenoten afkomstig, van calvinistische religie, geëmigreerd naar Londen. Ze vestigden zich in het jaar 1741 op het eiland Madeira om redenen van werk, waar ze vooral floreerden met de handel in wijn en bananen.

Zie ook:
http://gran-canaria-actueel.jouwweb.nl/wie-is/david-john-leacock

ETIQUETAS_VINOS_LEACOCK.jpg

De eerste Leacock op Canarias: John Milberne Leacock
John Milberne Leacock was het eerste lid van de familie dat op de Canarische Eilanden arriveerde. Hij kwam op het eiland Gran Canaria in 1890, zoals zijn zoon David John zei in een interview in de jaren zestig van de twintigste eeuw.
John M. Leacock was in 1870 de eerste persoon ter wereld die industrieel begon met het exporteren van bananen en die als ‘de oprichter  van de bananensector' wordt beschouwd.

Eenmaal gevestigd op Gran Canaria, begint  vanaf 1896 Mr. Leacock met de export van fruit. Als een zeer ondernemende man richtte hij in 1897 in Londen het bedrijf "Fyffes Hudson & Cº Ltd." op, waarvan Mr. Richard Ridpath Blandy, Mr. Henry Wolfson Ossipov, Mr. Edward Cecil Baker, en Mr. John Milberne Leacock zelf, de directie vormen.
In 1901 fuseerde dit bedrijf met ouderling Dempster en creëerde men de vennootschap "Elder & Fyffes Limited", een bedrijf dat bijna 100% van de Canarische landbouwexport uit die tijd controleerde. Het was in het jaar 1903 toen Mr. John Milberne Leacock nieuwe bedrijven startte, en in dat jaar creëerde hij een nieuw bedrijf onder de naam: ‘Leacock & Lorenzo’, door zich te associëren met de buurman in Gáldar, Don Francisco Rodríguez Lorenzo (burgemeester van die stad van 1911 tot 1922).

Het is in mei 1915, in de stad Lausanne (Zwitserland), wanneer Mr.  John Milberne Leacock overlijdt, in die tijd een van de meest vooraanstaande kooplieden en zakenlieden van de noordelijke regio van  het eiland Gran Canaria.
Zijn vrouw Mary Silence Leacock erft alle eigendom, welke heel Gran Canaria overdraagt aan zijn oudste zoon David John Leacock in ruil voor het afstaan van zijn aandeel in de erfenis van de eigendommen die de familie op Madeira heeft .

images-190.jpg

David John Leacock, oorsprong, opleiding, en familie

  • David John Leacock werd geboren op 10 juni 1880 in de stad Funchal op het eiland Madeira. Hij was de eerstgeborene uit het huwelijk tussen John Milberne Leacock en Mary Silence Leacock. Hij had twee broers: Edmund en Julien; en een zuster: Mary.
  • Hij bezocht Gran Canaria voor het eerst in 1898 aan de hand van zijn  vader J. M. Leacock.
    • Hij studeerde Industriële Techniek aan de Engelse Universiteit van Cambridge.
    • In 1914 werkte hij als ingenieur bij de aanleg van het Panamakanaal, waar hij veel kennis op hydraulisch gebied vergaarde.
  • Hij vestigde zich definitief op Gran Canaria rond 1916, toen hij, na de dood van zijn vader, de eigendommen erfde die hij bezat op Gran Canaria. Wanneer hij zich vestigt op dit eiland brengt hij zijn vrouw Jessie Etchells (overleden in 1933) mee, die hij ontmoette tijdens zijn universitaire stage in Cambridge. Jessie Etchells was geboren in de stad Marshfield (Engeland) en kwam uit een familie van intellectuelen. Ze was een liefhebster van schilderkunst en beeldende kunst en introduceerde David J. bij de Bloomsbury Circle, de belangrijke intellectuele, literaire, artistieke en sociale groep van Londen met een liberale en humanistische ideologie.
    Uit zijn huwelijk met Jessie Etchells had hij vier kinderen, die allen waren opgevoed in zijn huis in Becerril tot ze acht jaar oud waren, toen werden zij naar Londen gestuurd om te studeren.
  • Elizabeth Elwyn Leacock. Ze werd geboren in 1915 in Londen. Ze was sociaal werkster in Brooklyn, New York. Zij stierf in 2005 in New York.
  • Philip David Charles Leacock. Hij werd geboren in Londen op 8 oktober 1917. Hij bracht het grootste deel van de Tweede Wereldoorlog door met de English Army Film Service en maakte deel uit van de English Crown Cinema Unit. Hij was regisseur en producent van film en televisie in Londen en in Hollywood. Hij stierf in Londen in 1990.
  • Ursula Smith Leacock. Werd geboren in 1920 in Hampstead Garden Suburb, Londen. Zij schreef met Frances Flaherty het boek "Sabu de olifant jongen". Waterverf was haar grote passie. Zij stierf in 2006 in Londen

LEACOCK-CON-SU-HIJO-RICHAR-AOS-70-2.jpg

  • Richard Leacock. Werd geboren in 1921 in Londen. Hij filmt zijn eerste film op 14-jarige leeftijd, ‘Canary Bananas’, die acht minuten duurt, en zich afspeelt op het strand van El Agujero in Gáldar en op andere plaatsen op het eiland. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij een gevechtsfotograaf voor het Amerikaanse leger en daarvoor was hij gedecoreerd. Hij studeerde natuurwetenschappen aan de universiteit van Harvard. Hij was een filmprofessor aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT) en was een van de oprichters van de bioscoopeenheid van de bovengenoemde universiteit. Hij maakte deel uit van de Dree Associates groep. Hij wordt beschouwd als een van de sleutelfiguren van ‘cinéma vérité’ en Amerikaanse documentaire. Hij stierf in Parijs in 2011.
    Uit zijn huwelijk met Elizabeth Florence (overleden in 1984) had hij een dochter:
    • Martha Mary Lyn Leacock . Ze werd geboren in 1939 en leeft anno 2017 nog steeds.

David J. Leacock, begin op Gran Canaria

  • Wanneer hij begint met zijn bedrijf te exploiteren, met de dringende noodzaak om water naar de gewassen te brengen, met behulp van zijn kennis als ingenieur begint hij zijn indrukwekkende water-infrastructuur te creëren. Daarvoor bouwt hij vijvers en legt stuwmeren aan om water op te slaan, en voor het transport importeert hij stalen buizen uit Engeland die hij persoonlijk installeert. Hij was ook de brenger op  Gran Canaria van gecentrifugeerde, gewapende betonnen buizen. Hij fabriceert en bouwt hoogwaardige waterleidingen in zijn fabriek in Bocabarranco in Gáldar.
  • Verkoop een deel van eigendommen geërfd van zijn vader in Las Palmas en verkrijgt zijn geliefde boerderij ‘Matas Blancas’ in Guía en Gáldar en percelen grond in de gemeente Gáldar, te koop aangeboden in San Isidro in Gáldar.

leack_04.jpg

  • Hij varieert zijn activiteiten en breidt zijn invloed uit  over het grootste deel van het Noordwesten van Gran Canaria, met name in de gemeenten Guía, Gáldar, Agaete, Moya, en La Aldea..
  • Vertegenwoordigt en distribueert Ferrocote cement, snelle uitharding.
  • Vertegenwoordigt en distribueert de beroemde Ruston-motoren.
  • Mr.  Leacock en Don José Henríquez Samsó waren, vanaf 1922, de belangrijkste bestuurders van landbouwcoöperaties en significante verbeteringen (werden oprichters  van de Noordelijke Agrarische Unie, Mr. Leacock was vicevoorzitter) geleidelijk leidde  hij er de agrarische sector van de regio, met de introductie van nieuwe landbouwtechnieken en aanzienlijke investeringen en projecten in de wateropslag, zo noodzakelijk voor de teelt van bananen en tomaten.

David J. Leacock, de pijnlijke ballingschap

  • In 1936, vanwege zijn sympathie met de Spaanse Republiek, na een korte gevangenisstraf en een economische sanctie (de Franco-regering durfde niet meer te doen, vanwege de druk van het Britse consulaat), is het noodzakelijk om van Gran Canaria te vluchten. Hij  is oorspronkelijk gevestigd in Engeland en vervolgens in de staat New Jersey in de Verenigde Staten.
  • Gevestigd in de Verenigde Staten, moet hij een van de zieligste en zwaarste periodes van zijn leven doorstaan. De melancholie van het land waar hij zoveel van hield, werd alleen overtroffen, zoals zijn dochter Ursula schrijft in haar biografie  "met de gedachtenis aan zijn Berg" en de hoop die weer te zien.
  • Tijdens de lange en pijnlijke ballingschap werkt hij als adviseur van de Verenigde Naties, bij projecten voor landbouwontwikkeling over de hele wereld, met name in Zwitserland, China, Joegoslavië en Italië.
  • Ondanks de afgelegen ligging en altijd hopend om terug te keren naar Gran Canaria, controleert en gebruikt hij al zijn vernieuwingsvaardigheden via zijn advocaten Federico Ernesto Clark en Francisco Herbert Thomas, en zijn bedrijf blijft groeien, en regelt op dat moment eigen timmerwerk, mechanische werkplaatsen, steen blokproductie, verpakkingsmagazijnen, vijvers, putten, een vrachtwagenvloot, landbouwmachines en gewassen hoofdzakelijk  bananen, gerst, tarwe, aardappelen en tomaten .

portadahuellaolvidada.png

David J. Leacock, de terugkeer

  • Het zou in 1964 zijn wanneer hij erin slaagde terug te keren om zijn "verlangde berg" te zien, dankzij, onder anderen, de bemiddeling door de heer José Samsó Henríquez met de autoriteiten van die tijd. Het waren 28 pijnlijke jaren.
  • Om te kapitaliseren en te beleggen in Gran Canaria, verkoopt hij zijn panden in Frankrijk.
  • Zijn bedrijf blijft groeien en introduceert nieuwe gewassen zoals onder andere aardbeien, bloemen; maar ook kalkoenboerderijen, veehouderijen in de open lucht, en varkensbedrijven.

d8fc2d2042cd7b5637bec76ff2343102_XL.jpg

 David J. Leacock, zijn verdiensten

  • Het sociaaleconomische belang van het bedrijf was opmerkelijk en bepalend in het gebied, zowel vanuit economisch als sociaal oogpunt, omdat het werk bood aan meer dan 600 mensen.
  • Hij gaf altijd werk aan iedereen die het hem vroeg, hij gaf om de gezondheid van zijn werknemers (hij creëerde het eerste kantoor van bedrijfsarts in het Noordwesten, als  een van de eersten op de Canarische Eilanden). Hij was ook een van de oprichters van Mutua Guanarteme.
  • Hij betaalde zijn medewerkers altijd correct, inclusief overwerk en sociale lasten, toen dit nog niet verplicht was.
  • Hij was een voorloper in de technologische innovaties van die tijd. Zijn  boerderijen waren een van de eersten die rationeel gebruik maakten van water door gelokaliseerde irrigatie.
  • Hij bevordert de verbetering van irrigatie met behulp van beregening.
  • Hij probeerde het bedrijf in een familiale sfeer te houden in gezamenlijke vieringen met al het personeel.
  • En dit alles zonder officiële kredieten die hem werden ontzegd, niet alleen vanwege zijn status als buitenlander, maar ook vanwege zijn democratische ingesteldheid.

imagen_contacto.jpg

ggg-2.jpgDavid J. Leacock, de aanmoediger en ondersteuner

  • Hij was een vriendelijke en begripvolle man, deugden waarvoor hij door iedereen met veel sympathie werd beschouwd.
  • Hij was een beschermend lid van het Canarisch Museum en trad in maart 1934 toe
  • Hij stelde gratis materiaal en machines ter beschikking voor de bouw van het Agujero zwembad in  Gáldar, waarbij in dezelfde aanbieding het benodigde personeel voor een maand ter beschikking  wordt gesteld de aanleg de  Roca Prieto zwembassins in Guía. Hij verstrekte ook gratis de huidige parkeerplaats bij het Roca Prieto strand.
  • Hij kende de terreinen waar de inheemse grafheuvels van La Guancha te vinden zijn in Gáldar toe aan de Provinciale Delegatie van Archeologische Opgravingen in het behoud van de tumulus van Bocabarranco.
  •  Vóór zijn overlijden was het zijn beslissing dat zijn speciale bed, bijna ongebruikt, werd gedoneerd aan het Hospital de San Roque in Guía.
  • Er bestond rekening  2212 genaamd: ‘Charitable works’, waaruit elk jaar ongeveer een miljoen pesetas werden genomen om te betalen voor werken van dat type.
  • Hij  nam met groot enthousiasme deel aan  festiviteiten, of voorzag in hulpmiddelen die werden gevraagd (Fiestas de las Marías, Fiestas de Santiago de Gáldar, Fiestas de La Virgen de Guía, Cabalgatas de Reyes in Las Palmas, sponsoring van kinderen, enz.)
  • Hij betaalde de medische kosten van veel van zijn werknemers evenals die van hun  familieleden, die het niet konden betalen, op een totaal belangeloze en altruïstische manier.

foto_casa_1-1.jpgDavid J. Leacock, zijn wens
Mr. Leacock deed met zijn testament, op 18 augustus 1977 om 13:154 uur, bij de notaris van Arucas, wat hij altijd al wilde.

Aan  zijn  werknemers het beste nalaten wat hij in zijn leven heeft gedaan:

2012-06-03_IMG_2012-05-26_232036__6336085-1.jpgZijn landgoederen en daarmee de integriteit ervan waarborgen, door in zijn testament te voorzien dat deze bij zijn dood zullen overgaan op de 11 erfgenamen van zijn  maximumvertrouwen, in verhouding tot het salarisniveau dat zij ontvingen, en hen het beheer daarvan toevertrouwend onder het regime van gelijke verdeling.
Omdat hij dacht, “dat het was van degenen die het bewerkten".

Aan zijn echtgenote  Elizabeth F. Leacock liet hij alleen het huis na waar het echtpaar drie decennia lang woonde. Ook kende hij aan zijn  echtgenote een binnenplaats, garage en een houten fruitmagazijn toe.

David J. Leacock, zijn laatste rustplaats
Zijn stoffelijk overschot rust op de begraafplaats van La Atalaya, in Guía. Hij wilde begraven worden in het land waar hij zoveel van hield, tegenover  zijn geliefde boerderij in Matas Blancas op de helling van zijn ‘geliefde berg'.

Zie ook:
http://gran-canaria-actueel.jouwweb.nl/wie-is/david-john-leacock

0000Islas-canariaslogo-kopie-661.jpg