site teller
gran-canaria-actueel.jouwweb.nl

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-255.jpg

aaaaaamapa-canarias2-3-46.jpg


Canarias schrijft in 2018 een wedstrijd uit
voor zeezout

 CANARISCHE EILANDEN - vrijdag 13 oktober 2017 - Het Instituto Canario de Calidad Agroalimentaria (ICCA) zal in 2018 het I Concurso Oficial Agrocanarias de Sal Marina de Canarias (de Eerste officiële Agrocanarias-wedstrijd  voor Zeezout van Canarias) uitschrijven, met als doel de kwaliteit van het op de eilanden verkregen zeezout te erkennen en het herstellen van de salinas (zoutpannen), veel daarvan beschermd vanwege hun culturele en natuurlijke belang.

De deelstaatminister van Landbouw Veeteelt, Visserij en Water, Narvay Quintero Castañeda, in  de Canarische Regering, heeft begin oktober 2017 dit initiatief aangekondigd tijdens een  vergadering van de Regering en de ministers van Landbouw van de Cabildos (Eilandbesturen) voor het overeenkomen van een Canarisch opleiding- en promotie-activiteitenprogramma in 2018; zo heeft het Ministerie laten weten in een communiqué.

fa3738bf8ac5907bc82bbbcbe4794972-240x0.jpg image_content_2420583_20171012120359.jpg

Narvay Quintero Castañeda, zie::
http://www.ipacuicultura.com/noticias/ultima_hora/42352/narvay_quintero_sera_el_nuevo_consejero_de_agricultura_ganaderia_pesca_y_aguas_de_canarias_.html.

Quintero heeft uitgelegd dat dat Agrocanarias in zijn wijn-, kaas-, olie- en gofio-modaliteiten, deze nieuwe categorie toevoegt, met als doel de kwaliteit van het zout dat op de eilanden wordt verkregen, te erkennen, de commerciële waarde ervan te verbeteren, en de inspanning plus de weddenschap te benadrukken van de producenten voor kwaliteit.

Het unieke van zeezout van de eilanden komt voort uit de zuiverheid van de productie; zonder het mengen van basisbestanddelen, het bijdragen aan de wit/blauwe kleur, terwijl de zoutproductie van Zuid-Spanje een bruine kleur heeft .

De samenstelling van het Canarische zout bestaat uit  hun lage concentratie in natrium, “en maakt ze uitstekend en voortreffelijk in smaak, en onderscheiden zich van de producties van andere plaatsen, zo merkt het verslag op.

Onder de acties ter bevordering en bevordering van Canarische voedselproducten die door het Ministerie worden ontwikkeld, zijn onder andere de  beurzen van de Salón de Gourmets (Madrid), Alimentaria (Barcelona) en Vinoble (Jérez), evenals promotie-evenementen van de Fitur (Madrid ), ITB (Berlijn), en de World Travel Market in Londen.

Daarnaast worden verschillende oefening- en technische dagen georganiseerd en andere acties die door het Instituut worden bevorderd,  zoals de ‘World Cheese Awards’, ‘Gran Canaria Me Gusta’,’ Úrsula Calidad’, ‘Saborea Lanzarote’, ‘Feaga’, ‘Gastrocanarias’, ‘Festival del Patudo’, en ‘Festival del Cochino negro’, naast die van het project ‘Crecer Juntos’,  en andere evenementen.

Het opstellen en toepassen  van de Ley de Calidad Agroalimentaria (Kwaliteitswet Levensmiddelen) van de Canarische Eilanden; roept op tot verkiezingen van de regelgevende raden van de oorsprongsbenamingen van wijnen en kazen van de eilanden, die volgende week zullen beginnen in de certificering van het Programa de Desarrollo Rural (PDR) (Programma Landschappelijke Ontwikkeling).


De salineros (zoutwinners) verlangen reclamecampagnes ter promotie van
het eilandproduct

GRAN CANARIA - Paaszaterdag 26 maart 2016 - Reclamecampagnes voor het promoten van het zeezout van Gran Canaria onder consumenten en bij horeca-bedrijven. Dat is de steun welke de Asociación de Salineros de Canarias (Canarische Vereniging van Zoutwinners) verwacht van het Cabildo (Eilandbestuur) voor de herwaardering van de salinas (zoutpannen) van het eiland en hun product.

Juan Lozano, de secretaris van de Vereniging, benadrukt de etnografische en culturele waarde van la sal marina (het zeezout) en de hoge kwaliteit van het eindproduct; maar tegelijkertijd ook, de moeilijkheden van de verkoop welke men heeft in concurrentie met de verkopen van andere mineralen zouten.
imagen-salinas-del-bufadero.jpg     De zoutpannen van Bañaderos, Noord Gran Canaria, die anno 2016  buiten  gebruik zijn....
salina-bufadero-4.jpg

Momenteel, zo legt Lozano uit, bevindt de meerderheid van zijn consumenten zich nabij de eigen salinas voor het kopen van het witte goud dat ze produceren en dat aanwezig is in de magazijnen die voor het publiek geopend zijn, en wel bij die van Bocacangrejo en La Florida, in Arinaga evenals in Tenefé.
zzzzzzzislas-canariaslogo-343.jpg


El Bufadero zoutpannen gesteund door
het 
Instituto del Agua

vraagt opnieuw om de verklaring van El Bufadero
tot Cultureel Erfgoed

Men verdedigthet toeristische, economische, therapeutische en gastronomische belang
van El Bufadero

ARUCAS - woensdag 8 oktober 2014 - Een etnografisch, toeristisch ‘juweel, met therapeutisch, gastronomisch en onderwijskundig potentieel, dat bijna vergeten is. Het Instituto Museo Canario del Agua (IMCA) (Het Canarisch Water-museum) verlangt, dat men de procedure hervat tot verklaring van de zoutpannen van El Bufadero - in Arucas – tot Bien de Interés Cultural (BIC) (Cultureel Erfgoed), nadat er negen jaar zijn verstreken voor het overheidsdossier. 

“Het is de enige zoutwinning op Canarias die zich op vulkanische rotsen bevindt,” aldus Cristóbal Navarro, een van de leden van het collectief van deskundigen in de waterwinning. “De zon, de lucht en het water van de Atlantische Oceaan doen het ons cadeau. Wat willen we nog meer!”
imagen-salinas-del-bufadero.jpg
                                             De zoutpannen van El Bufadero.
salina-bufadero-4-1.jpg

Men is in 1997 begonnen met de aanvraag voor de verklaring van de salinas (zoutpannen) van Arucas tot Bien de Interés Cultural (Cultureel Erfgoed). Maar het proces verliep in 2005.  Nu probeert het Instituto Museo Canario del Agua het overheidsproces nieuw leven in te blazen, om te voorkomen, dat de laatste salinas (zoutpannen) welke men actief bewaart aan de Noordkust - en de enige op de Archipel op vulkanische rotsen - zouden kunnen verdwijnen, ondanks hun enorme socio-economische potentieel en landschappelijke waarde.

De voorziening is enige tijd geleden gerehabiliteerd en bevindt zich in perfecte staat van onderhoud, met een actieve opbrengst, dankzij het werk van een salinero (zoutwinner), het kleine magazijn, de goede staat van de voorzieningen in de openlucht en de aangelegde wandelpaden die zijn voorzien van informatiepanelen in drie talen (Spaans, Engels en Duits) welke zijn aangebracht door het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria.
Cristóbal Navarro is echter van mening, dat het potentieel ervan nog steeds ontdekt moet worden, zeker asl men de toekomst ervan eenmaal veilig heeft gesteld en men een promotie-plan uitvoert.

“Er is op Canarias geen andere salina (zoutwinning) zoals deze op vulkanisch rotsgesteente,” Cristóbal Navarro somt het enorme potentieel op, dat dit gebied heeft. Enerzijds culinair, de charcos (strandmeren) produceren flor de sal (fleur de sel), dat men rijkelijk gebruikt in de internationale keuken. Daarbij komt het gebruik voor dermatologische en esthetische doeleinden, het benutten van de verkoop van zeezout voor het scrubben van de huid. Onder der gezondheidsvoordelen spreekt hij van het voorkomen van eeltvorming, de bevordering van de genezing van wonden, het bestrijdt de vermoeidheid en is het goed tegen huidaandoeningen zoals acné en psoriasis, bovendien verlicht het pijn en stress.
bufaderosalinassalinero.jpg
Het collectief stelt aan de bevoegde instanties voor, dat de locatie verandert in een toeristisch interessante plaats, door de ligging dicht bij de autosnelweg GC-2 te benutten; en met bezoeken aan La Isleta en Las Canteras. Als curiositeit merkt Navarro op, dat hij onlangs enkele Duitsers ontmoet heeft die de locatie hebben bezocht, terwijl ze de route volgden, waarvan in Duitsland sprake was. Bovendien is er het voordeel, dat het naast de weg ligt, waardoor men een parkeerterrein voor bussen kan aanleggen die begeleide excursies maken en voor de passagiers van de cruiseschepen die aanleggen in Puerto de La Luz.

Het Instituto verdedigt de zakelijke onderneming met de verkoop van zout en als informatiecentrum, om het voortbestaan van de salineros (zoutpannen) te garanderen, die momenteel bijna zijn uitgestorven.

Het collectief benadrukt, dat de industriële exploitatie werkgelegenheid genereert, zowel voor medewerkers, verkopers en toeristische gidsen die deze hoek kunnen laten zien.
Bovendien laat Navarro weten, dat de kalkovens van Rosa de Silva, de bron El Cebolla en El Guincho heel dichtbij zijn, net als geologische elementen, zoals een rij gesteente “die het waard is, bestudeerd te worden”.
Daarom stelt men voor een museum in te richten, dat veel verder gaat dan de zoutproductie. Dit alles in een project, dat is aangepast aan de omgeving en wat niet agressief zal zijn, met het herstel van de bestaande wandelpaden langs de gehele kust van Arucas.

Bezoekerscentrum
Op zijn beurt, merkt Navarro op, dat de salinas (zoutpannen) een bezoekerscentrum kan worden voor studenten, omdat de locatie ideaal is voor het bestuderen van de geologische ontwikkeling van het Noorden van het eiland. Het gebied biedt tevens voorbeelden van rots-ovens, met een effect, dat wordt nagebootst op het vulkanische gesteente. Bovendien dient El Bufadero om het opmerkelijke geluid- en visuele effect te tonen, dat de branding uitoefent op de rots, bij het door kleine holtes terugstromen naar zee.

Eduardo Navarro herinnert eraan, dat op enkele kilometers afstand, in El Rincón, bij de toegang tot Las Palmas de Gran Canaria is zich een oud balneario (spa) bevindt, dat nu verwaarloosd is, en wat hersteld zou kunnen worden voor het verrichten van projecten die te maken hebben met zeewaterbehandelingen vanwege de natuurlijke geneeskracht.

Cristóbal Navarro benadrukt ook, dat de Universiteitscampus van Arucas naast de Granja Experimental  (proefboerderij = Landbouwhogeschool ) van het Cabildo ( Eilandbestuur) ligt, die tevens zou kunnen dienen voor dit ambitieuze interventie-project met educatieve doeleinden.

Zoals een informatiepaneel aangeeft, dat is aangebracht door de Dienst Erfgoed, van het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria, wat zich bevindt op het wandelpad bij de toegang, realiseert men de productiecyclus van El Bufadero van maart tot oktober.
“En de maretones,” dat zijn de vijvers aan de rand van de klif, “ontvangen water van de vloed, dat bij eb op de schouder wordt vervoerd naar de maretas, of cristalizadores (verdampers), waar men de zoutkorrels verkrijgt. Dan bespoedigt de salinero (zoutwinner) het proces van wind en zon, door de harde laag van het wateroppervlak te breken (tumbar la nata).”

Het proces van de zoutwinning is niet nieuw. De Canarische oerbewoners kenden het inzouten al voor het bewaren van levensmiddelen. In de 17de Eeuw verschijnt de term bufadero en een eeuw later documenteert men de salinas (zoutpannen) en hun exploitatie. Gedurende de 19de Eeuw verbreidt zich de lokale handel, vooral in het binnenland en het gebruik voor het conserveren van gerookte producten.

Gran Canaria telt momenteel amper nog vijf actieve salinas (zoutwinningen), van de talrijke die tientallen jaren geleden hebben bestaan. Naast El Bufadero in Arucas zijn er de zoutwinningen van Arinaga, Bocacangrejo en La Florida  in Agüimes, en Tenefé in Santa Lucía de Tirajana.

Inderdaad noemt Cristóbal Navarro vervolgens de salinas (zoutpannen) van Tenefé, waar men een opleiding heeft opgezet, voor het kweken van nieuwe generaties salineros (zoutwinners). “Men schenkt ons hier zon, water en lucht, en daarvan moet men gebruik maken. Het is zuiver en schoon, want het is Atlantisch, “Wat willen we nog meer!”

Het Instituto Museo Canario del Agua verdedigt het bestaan van een voldoende grote markt op Canarias voor het industrieel exploiteren van deze activiteit. Maar niet alleen in deze salinas (zoutpanen), want aan de kust van Arucas bevinden zich andere, die momenteel verwaarloosd zijn en die man kan redden. Aan de zogenoemde Costa Lairaga bestaan zes productiegebieden, hoewel daar alleen El Bufadero van resteert.
000logo-576.jpg


Zout van het eiland met uitsterven bedreigd

GRAN CANARIA - woensdag 16 juli 2014 - De vijf salinas (zoutwinningen) die nog zijn overgebleven op Gran Canaria en waar de kunst van het zout aan zee onttrekken via zoutpannen, op uitsterven lijkt te staan, bieden een troosteloze aanblik. De PSOE luidt de alarmklok via een motie, waarin men het Cabildo (Eilandbestuur) verzoekt, om de drie die er nog  zijn, tot BIC (Bien de Interés Cultural ) (Cultureel Erfgoed) te verklaren, de vernielde te herstellen, het beroep en het product te herwaarderen en de schaarse verkoop ervan te bevorderen.

Van de 22 personen die hier een bestaan mee zouden kunnen verdienen, hebben er momenteel slechts drie een salaris. En van de jaarlijkse 100%, van 1.200 ton, die men zou kunnen produceren, bedraagt de productie momenteel maar 180 ton. Dat is de huidige momentopnamen in een sector die op uitsterven staat; een industrie, die de Socialistisch fractie in het Cabildo (Eilandbestuur) wil herwaarderen, zowel etnografisch en als product.
                          De salinas (zoutpannen) van El Bufadero (Arucas).
De secretaris van de Asociación de Salineros de Canarias (Canarische Vereniging van Zoutwinners), Juan Lorenzo, legt uit, dat zonder uit te gaan van Agüimes, de salinas (zoutpannen) van Arinaga (naast de haven), samen met die van Bocacangrejo en van La Florida (grenzend aan Playa de Vargas), de enige zijn die momenteel in bedrijf zijn

Die van El Bufadero (Arucas) - de enige op rotsen - zijn bijna buiten werking en vernield door de springvloeden van februari 2014, terwijl die van Tenefé - de grootste van het Eiland - wachten totdat hun eigenaar, de Gemeente Santa Lucía, een concessie aanbesteedt voor de duur van de komende 10 jaar.

Lorenzo benadrukt, dat 85% van het op Gran Canaria geconsumeerde zout van minerale oorsprong is, en niet maritiem.
1-AAAAislas-canarias-kopie-163.jpg


Canarisch zout wil agrarisch zijn

CANARISCHE EILANDEN - zaterdag 15 maart 2014 - De ambachtelijke producenten van zeezout op de Canarische Eilanden pleiten al jarenlang voor een wijziging van de wettelijke regeling; ze willen, dat men stopt hen juridisch te beschouwen als mijnbouw en, dat men hen - als generatoren van een voedingsmiddel - gaat indelen bij de Landbouw en ze willen daaraan gelijk gesteld worden.

Deze eis is op vrijdag 14 maart 2014 door de directeur van het Instituto Canario de Calidad Agroalimentaria (ICCA) (Canarisch Instituut voor Voedselkwaliteit) Asociación de Productores de Sal Marina de Canarias, gesteld.


                            ↑ Zeezout winning op de zoutpannen in Arinaga. ↑

Zout is een element, dat op bijna geen enkele tafel op de Canarische Eilanden ontbreekt. Toch is slechts 8% van het zout wat men op de Eilanden consumeert, afkomstig van de rationele zoutpannen die men nog steeds exploiteert en waarbij men strijdt, om waarde te geven aan een product dat een hoge culinaire kwaliteit heeft in vergelijking met zout, dat afkomstig is uit fossiele zoutwinning en dat, paradoxaal genoeg het meest wordt geconsumeerd op de Archipel.

Een herwaardering van het product, beantwoordt uitgerekend aan de kwaliteit ervan, “het is de sleutel tot het voortbestaan van het ambachtelijke zeezout op de Archipel,” verzekert Alberto Luengo, adviseur van de Asociación de Productores de Sal Marina de Canarias (Vereniging van Canarische Zeezout-producenten) die de onmiddellijke juridische wijziging van de sector van levensbelang vindt.

bufaderosalinassalinero-1.jpg

 

Luengo zegt, dat het ‘uitschakelen ’van de sector ‘onzin’ is, die blijft ingekaderd in de Mijnbouw Wet van 1973 terwijl in werkelijkheid, “het werk op salinas (zoutpannen) meer overeenkomt met de landbouwpraktijk, die meer een voedingsproduct genereert, dan een industrieel product.”

kleurlogoCanarias.png


 

 

aaaaakaart_canaria-38-46.jpg

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-2--467.jpg

zon-138.jpg