Het geweldige werk van de militaire duiven
in de Sahara
CANARISCHE EILANDEN - woensdag 13 juni 2018- De luitenant-kolonel Francisco Bens gebruikte gevleugelde telegrafie om aan de Canarische Eilanden de bestaande situatie in het gebied te rapporteren. Hij bouwde een fort bij een waterput in Villa Cisneros om de karavanen-handel onder controle te houden. Voordien plaatste hij op de loonlijst de leiders van sahararuis-stammen, die de Spaanse troepen steunen om zichzelf tegen de Rif-ravijn bewoner en de Fransen te beschermen.
De aanwezigheid van Spanje in de Sahara was vanaf het begin een kwestie van de Staat, dat wil zeggen, in 1885, toen Spanje tijdens de conferentie van Berlijn formeel haar belangen presenteerde voor de rest van de Europese machten van die tijd.
Spanje was geïnteresseerd in de Sahara voor vele mogelijkheden, en voor de Europese mogendheden was dat gebied belangrijk maar niet dringend. Het was echter noodzakelijk met een zekere aanwezigheid voor de controle van het visserijbedrijf vanaf de Canarische Eilanden.
Hoe hebben ze gecommuniceerd met het leger van de Canarische Eilanden? Met militaire duiven en ook burgers van de eilanden. Het was een maatregel toegepast door Francisco Bens, de artillerist die de leiding had over de uitvoering.
Van daaruit kwam de cultuur van het beheren van informatie met duiven op de Canarische Eilanden. Op de Canarische Eilanden is er een grote traditie, zoals in de rest van Spanje, in de duivensport. Tot een paar jaar geleden werden 2.300 federatie-vergunningen en 500.000 postduiven geregistreerd op de Canarische Eilanden. Het zou elk jaar 160.000 Canarische duiven ringen. 50% van de colombofilia (van de duivensport) van Spanje bevindt zich op de Canarische Eilanden. 25% van de duiven staat tegenwoordig geregistreerd op Tenerife en 17% op Gran Canaria.
Om de steun van de Sahrawi te krijgen, werd besloten om publieke middelen te gebruiken. In 1907 bedroeg het budget voor de aankoop van vrijwilligers in het gebied €,30=, volgens de financiële rapporten die in de nationale bibliotheek staan. Francisco Bens was degene die het geld behandelde. Hij wist dat het hebben van Sahrawi op de loonlijst ook betrekking had op toegang tot informatie over de interne Afrikaanse markt. Het kostte iets meer dan €300,= uit. Een waanzin.
De Sahrawi aanvaardden tegelijkertijd dat detail, omdat ze wisten dat er vroeg of laat Marokkanen met Franse steun zouden verschijnen. En in de stammen vreesde men de aanwezigheid van de Rif bewoners in de Sahara aangemoedigd en afkomstig van Nador, bakermat van verraders. Het was de tijd van aanvallen op Spanje in Melilla als degene die de logische woede in Spanje losliet voor het bloedbad van arbeiders die een spoorlijn bouwden.
Het eerste fort in de Sahara werd in de buurt van een waterput gemaakt om de karavanen-handel onder controle te houden
Spanje had informatie nodig en verschafte nieuws uit de Sahara. Omdat de militaire aanwezigheid die zich allemaal in het kustgedeelte bevond, en in het binnenland was het onmogelijk om gegevens te hebben. Deze informatie werd bijvoorbeeld gegeven in kleine capsules en codes die de duiven bevatten, getraind op de eilanden.
In 1912, acht jaar na Bens zijn eerste formele inval, kwamen militaire technici naar Rio de Oro om een pand te bouwen dat het eerste fort in de Sahara zou worden; gelegen in de buurt van een put waarmee het werd nagestreefd, en tegelijkjertijd, om de toegang tot water voor de stammen te beheersen. Het was om verraad te voorkomen. De tol: Water, dat wil zeggen, de olie van de droge zones.
Vliegend
Om deze territoriale bezetting te voltooien, was het toegestaan om elektrische energie in Dakhla en communicatie-instrumenten te plaatsen. Om dit te doen, werd gevleugelde telegrafie gebruikt, dat wil zeggen, de oprichting van een systeem van postduiven waarbij de Canarische Eilanden wachten op een telegraaf. Dat was als ploegen in de zee. De duiven vervulden hun rol perfect.
Met de informatie die van en naar Gran Canaria en Tenerife ging, kon Francisco Bens twee invallen doen, de eerste zonder toestemming van de Regering respectievelijk in 1910 en 1911 in Atar en Boujador, wat ongeveer vier uur rijden van Dakhla is; en dan in Villa Cisneros, nabij El Aaiún. Het idee van Bens was om visserijbedrijven en gevangenissen langs de gehele kust te plaatsen.
En de druk om de Sahara te beheersen kwam vanuit de Canarische Eilanden. Omdat het zakenmensen had die zich in wateren bewogen zonder enige controle. Voor het goede en het kwade. De Spanjaarden konden nauwelijks twee kilometer de Sahara binnentreden.
De Saharawi's en Canario’s liepen de hele dag naar het moeras, omdat de eilandbewoners ze zelfs als slaven namen. Het is ook waar, dat toen de Canario’s in dat gebied verschenen, de Moren geen genade hadden om hen aan te vallen en hun leven te beëindigen. De La Real Sociedad Económica de Amigos del País de Gran Canaria (Koninklijke Economische Vereniging van Vrienden van het Land van Gran Canaria) noemde hen ‘wilden’.
De Canarische hoofdstad wilde de controle over de visserijactiviteiten van de Sahara door fabrieken aan de kust te plaatsen.
De Regering heeft geen bezwaar gemaakt tegen bedrijven in Spanje om visserijbelangen te vestigen, omdat het echt de bedoeling was om deel te nemen aan de bedrijven die de caravans van Senegal en Mali voor Europa via Marokko produceerden, volgens de informatie in de 340 Afrikaanse archiefdozen, van de zogenoemde Koloniale Afdeling tot Staatsministerie; Madrid, 13 mei 1912, geanalyseerd door de professor in de economische geschiedenis, Jesús M. Martinez-Milan.
Bens
De druk van de Canarische bedrijven was onder meer van José Mateo en Guedes y Cía om twee visfabrieken te installeren: in Bojador en in Cabo Blanco. La Güera bezetten- tegenwoordig aan de kust van Mauritanië - was, “om de problemen te vermijden die de Fransen de Moren van het Spaanse gebied en de Canarische vissers kunnen bieden, onmogelijk om te verhelpen zonder de militaire aanwezigheid", volgens de gegevens van de Biclioteca Nacional y del Servicio de Publicaciones (Nationale Bibliotheek en de Publicatiedienst) van het Cabildo (Eilandbestuur) van Fuerteventura.
Madrid benoemde de eerste kapitein in het gebied tot infanterie-kapitein, Francisco Bens, geboren in Havana als zoon van een Sevilliaanse moeder, uit Tenerife , op 15 januari 1904. Zijn rang was politiek en militair leider in Rio de Oro met marine-eenheden van de Canarische Eilanden. Het was niet veel: Ongeveer 30 soldaten inclusief toiletten.
Het beheersen van de Sahara was onzin, gezien de hoeveelheid grondgebied voor zo weinig militair personeel, zo koos men voor een ingang zonder trauma's. Salaris voor de stamhoofden en de aangrenzende.
Het lossen van burgerduiven in Villa Cisneros.Ç
Aankopen
Terwijl Spanje zijn aanwezigheid aan de kust van de Sahara bereidde, begon Frankrijk Madrid onder druk te zetten om zich te onthouden van operaties op die bodem. En Duitsland kwam Agadir binnen. De jaren gingen voorbij en in maart 1916 ontvangt Bens een telegram van de graaf van Romanones, die president van de Regering was: Order om naar Madrid te komen om instructies te ontvangen.
En toen hij in Madrid arriveerde, was het om hem te vertellen: Je kan Cabo Jubi bezetten. Tussen Bojador en Cabo Jubi was de afstand belachelijk in vergelijking met het terug moeten keren naar de Canarische Eilanden en aan te komen in Madrid, heen en weer, in die tijd. Alles, om een order uit te voeren die al sinds 1914 wachtte.
Maar die order was niet toevallig. Net toen men in de hoofdstad van Spanje was, kwam er een bericht binnen van Mulay Al Haiba, een machtig stamhoofd van de Sahara, die groen licht gaf voor de commerciële controle van bestaande natuurlijke hulpbronnen tussen Ifni en Cabo Bojador.
Op 27 juni 1916 werd Cape Jubi met een detachement van Villa Cisneros ingenomen. Bens - luitenant-kolonel sinds april 1916 - ontving de benoeming van: Hoge Commissaris van Spanje in Marokko, voor het zuidelijke deel van het Protectoraat. Aan het einde van 1920 nam Bens de leiding over La Güera. Ook betaalden de stamhoofden een bedrag in contanten.
'El Árbol de Llull' (de Llull-Boom)
van Pepe Dámaso,
heet de reizigers welkom
Het Oficina de Información Turística (VVV-kantoor) van Gran Canaria in de stadswijk Triana is vooruitstrevend een multimediaal geworden
De inwijding van het hervormde VVV-kantoor in Triana
LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - zaterdag 18 november 2017 - Het Oficina de Información Turística (kantoor van de VVV) van Gran Canaria in de stadswijk Triana, gevestigd in een gebouw uit het begin van de 20ste Eeuw, is door het Cabildo (Eilandbestuur) omgevormd tot een vooruitstrevende en multimediale ruimte om de talrijke dagelijkse bezoekers te woord te staan en van dienst te zijn en ook de eilandbewoners die het toerisme willen bedrijven en die hun eiland en nieuwe hoeken willen leren kennen.
Het pand dat het Patronato de Turismo (plm. de VVV) herbergt, is gecatalogiseerd als zijnde van historisch belang, dus toont het ook een voorbeeld van de traditionele architectuur van Gran Canaria, heeft de president van het Cabildo (Eilandbestuur) , Antonio Morales, gezegd; die de enorme inspanning heeft benadrukt die het Patronato de Turismo heeft verricht om een moderne ruimte te ontwerpen op de bovenste verdiepingen, ter bevordering van het beleid voor het nationale en internationale het toerisme op lokaal, nationaal en internationaal niveau.
Ramon Llull (Palma de Mallorca, *1232/1233 –aldaar †1315/1316), ook wel bekend onder zijn Latijnse naam Raimundus Lullus, was een op Majorca geboren schrijver, filosoof, dichter en theoloog.
Ramon Llull wordt beschouwd als de eerste belangrijke schrijver in het Catalaans. Hij was de eerste Europese geleerde die het Latijn opgaf om hoofdzakelijk in de volkstaal te schrijven. Hij schreef ook vloeiend Arabisch en Latijn (zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Ramon_Llull)
VIDEO:
http://videos-cdn.laprovincia.es/multimedia/videos/2017/11/17/132620/inauguracion-remodelacion-oficina-informacion-turistica-triana-1_p.mp4
De sculptuur 'El Árbol de Llull' (‘de Boom der kennis’ van Ramón Llul) van Pepe Dámaso heet de bezoekers welkom in het VVV-kantoor en voegt waarde toe aan de ervaring die men beleeft in deze ruimte, waar men niet alleen informatie kan krijgen over talrijke activiteiten op Gran Canaria, zo heeft de voorzitter van het Patronato (de VVV), Inés Jiménez, laten weten.
Op zijn beurt heeft Pepe Dámaso het belang benadrukt van het promoten van de kosmopolitische culturele identiteit van Gran Canaria als toeristische trekpleister die de bezoekers een net, schoon en majestueus eiland biedt, dus is het van essentieel belang om de natuur te respecteren en de vriendelijkheid te verkrijgen van de Canario’s, wat de beste herinnering zal zijn die reizigers uit hun vakanties meenemen. "
Apparatuur van de nieuwste generatie
Het Oficina de Información Turística (VVV-kantoor) in de stadswijk Triana is een verwijzing naar de toekomstige vernieuwingen welke men zal uitvoeren in de 33 overige VVV-kantoren van Gran Canaria.
Het kleurrijke ontwerp en de technologische elementen van de nieuwste generatie vermengt zich voor het bieden van de revolutionaire ruimte die het moderne en kwalitatieve imago identificeert welke het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria wil bieden aan de ruim 250.000 bezoekers die jaarlijks deze VVV-kantoren bezoeken voor het verkrijgen van informatie.
De multimediaruimte bestaat uit tablets waarop toeristen hun vakantie kunnen plannen met de inhoud van de internetpagina: www.grancanaria.com; maar beschikt ook over een virtuele werkelijkheids-bril waarmee men een aantal van de meest unieke plekken op het eiland kan bezoeken zonder te hoeven vertrekken van het VVV-kantoor.
De jongste reizigers zullen ook een kinderafdeling hebben met promotiemateriaal dat speciaal voor hen is ontworpen, vlak naast het comfortabele leesgedeelte, dat tal van publicaties heeft over etnografie, cultuur, archeologie, gastronomie ,en historisch erfgoed wat deel uitmaakt van de bibliotheek van het Patronato de Turismo (plm. de VVV).
Diverse beeldschermen van een soort ‘video-muur’ vertonen in de projectiezaal de spectaculaire promotie-video’s van het Eiland, welke het beste gereedschap zijn geworden voor het wekken van de nieuwsgierigheid van de toeristen om de unieke landschappen te ontdekken die het Eiland biedt, en die bekeken kunnen worden op een houten maquette tegenover de expositiezaal met informatie per gemeente.
Daarnaast heeft het VVV-kantoor een meervoudige vergaderzaal voor trainingssessies, specialisatie-workshops, activiteiten met betrekking tot toerisme, en presentaties voor georganiseerde groepen die Las Palmas de Gran Canaria bezoeken.
Het Oficina de Información Turística van Triana beschikt over een toegang voor mindervaliden en is het gehele jaar 365 dagen geopend, onderbroken van 09:00 tot 18:00 uur.
'El Árbol de Llull' (‘De Boom van Llull’)
Bij gelegenheid van de 700ste verjaardag van de dood van de heilig verklaarde Ramón Llull op Mallorca, heeft Pepe Dámaso dit kunstwerk in 2015 op staal geschilderd, en heeft zich laten inspireren door de figuur van een gekruiste boom die verschijnt in de geschriften van Lull die worden beschouwd als de oudste welke men bewaart op Canarias en die dateren uit de eerste jaren van de 15de Eeuw.
Het kunstwerk is vanaf dat het vervaardigd is tot en met de zomer van 2017 tentoongesteld op Palma de Mallorca, toen dit het tentoongestelde kunststuk werd dat de expositie van Pepe Dámaso afsloot in september 2107 in het Centro Atlántico de Arte Moderno (CAAM).
VVV
=
PATRONATO DE TURISMO
Wat in Nederland de Vereniging Voor Vreemdelingenvekeer (VVV) is,
is op de Canarische Eilanden het Patronato de Turismo,
een overheidsinstelling die ressorteert onder het Ministerie van Toerisme,
van
zowel de Canarische Regering
als
van elk Cabildo (Eilandbestuur);
waarbij de eindverantwoording berust bij
het
Ministerio de Presidencia (Ministerie van Algemene Zaken),
ofwel
de president van elk Cabildo (Eilandbestuur)
c.q.
de president van de Gobierno de Canarias
(Regering van de Deelstaat Canarias).
De internetpagina van het
Patronato de Turismo
(plm. de VVV)
van
GRAN CANARIA
treft u aan op:
http://www.grancanaria.com/patronato_turismo/1352.0.HTML
voor
de internetpagina's
van
de
overige
Patronatos
en
Oficinas
de Turismo
kunt u terecht
op
http://www.informajoven.org/info/tiempolibre/E_4_1_1_5.asp