De Sahrawi-kinderen zijn er weer
Ze hebben het Cabildo (Eilandbestuur) bezocht,
en zijn op Gran Canaria tot september
om zich te vermaken en ook
medische onderzoeken te ondergaan
GRAN CANARIA - woensdag 11 juli 2018 - 58 minderjarige saharauis (Sahrawi’s) in de leeftijd van 10 tot 12 jaar zijn op Gran Canaria voor hun zomerverblijf bij een van de opvanggezinnen binnen het project ‘Vacaciones de Paz’ (‘Vakantie in Vrede’), een initiatief dat het mogelijk maakt niet de meer dan 50 graden Celsius te hoeven verdragen in de vluchtelingenkampen van Tinduf, en zich te verwijderen van de zware omstandigheden waarin zij tijdens de rest van het jaar verblijven.
De jongens en meisjes zijn, samen met de opvanggezinnen, op woensdag 11 juli 2018 ontvangen door de president van het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria, Antonio Morales, die hen welkom heeft geheten op het eiland en die een speciale dank uitbracht aan degenen die hen ontvangen als een voorbeeld van solidariteit en beloften tegen de onrechtvaardigheden, met bovendien een ‘straal van hoop’ voor de mensen die het ergste meemaken.
Los niños saharauis (de kinderen uit de Westelijke Sahara)
op bezoek bij het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria.
Morales heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om de verbintenis van het Cabildo (Eilandbestuur) met de Sahrawi-kwestie te bevestigen en kondigde aan, dat het Eilandbestuur/ binnenkort 1.200 ton gofio (geroosterd maïsmeel) naar de vluchtelingenkampen zal sturen om de voedselbehoeften van de bevolking te helpen verlichten.
De president verlangt dat de Sahrawi het recht kunnen uitoefenen om hun toekomst te bepalen door middel van een referendum, een petitie waaraan de raadsman van International Solidarity, Carmelo Ramírez, werd toegevoegd, die ook de illegale bezetting van de Westelijke Sahara door de Regering van Marokko aan de kaak stelde.
Ten slotte heeft Morales de kinderen gevraagd om hun ouders te vertellen dat ze niet alleen staan in hun strijd, omdat er op de Canarische Eilanden, in Spanje, en in Europa, veel mensen zijn die hun zaak verdedigen en hij heeft, samen met andere leden van het Elandbestuur, aan eenieder van de kinderen. een rugzak met schoolbenodigdheden, een horloge, een bal, evenals kleding en chocolaatjes, overgedragen
Twee maanden rust
Van de groep kinderen ontvangen bij het Cabildo (Eilandbestuur), verblijven er 58 op Gran Canaria en drie verblijven op Lanzarote, en ze brengen hun vakantie in alle rust door tot 8 september 2018, met dit programma georganiseerd door de Asociación Canaria de Amistad con el Pueblo Saharaui (Canarische Vereniging van Vriendschap met de Sahrawi) en de Asociación Canaria de Solidaridad con el Pueblo Saharaui (Canarische Solidariteitsvereniging met het Saharawi-volk), met steun van het Cabildo (Eilandbestuur).
Tijdens deze twee maanden zullen de kinderen genieten van recreatieve activiteiten en zullen ze ook een medisch onderzoek ondergaan; een van de belangrijkste doelstellingen van dit project is om hun gezondheid en lichamelijke ontwikkeling te verbeteren door middel van een meer complete voeding, omdat de kampen afhankelijk zijn van internationale hulp om toegang te krijgen tot de meest elementaire producten en soms komen deze zelfs niet aan, zo betreurt de afgevaardigde van het Polisario-Front op Canarias, Mohamed Said.
De kinderen verblijven bij gezinnen in Telde, Gáldar, Guía, Agaete, Arucas, Las Palmas de Gran Canaria, Santa Brígida, Santa Lucia, Moya, Agüimes, en Ingenio. “Deze gezinnen zijn ‘de basispijlers’ die dit project ondersteunen” verzekerde de voorzitter van de Asociación Canaria de Amistad con el Pueblo Saharaui (Canarische Vereniging van Vriendschap met de Saharawi-bevolking), Octavio Melián, aan wie hij hun solidariteit dankte omdat zonder hen deze opluchting onmogelijk zou zijn in het leven van deze kinderen.
Canarias meldt zich aan bij
de London School of Economics
voor de internationalisering van de eilanden
Het Britse academische en zakelijke centrum
ontwerpt de technologische toekomst van de Archipel
en zal de naam ervan over de hele wereld verspreiden op het gebied van digitale vernieuwing
CANARISCHE EILANDEN - dinsdag 12 juni 2018 - "Een mijlpaal in het internationaliserings-beleid ". Dat is hoe op maandag 11 juni 2018 de minister van Economie, Industrie, Handel en Kennis, Pedro Ortega, van de Canarische Regering, de ondertekening van de aanmelding bij de London School of Economics Enterprise heeft vastgesteld met het oog op het aantrekken van investeringen naar de Archipel die projecten met een hoge toegevoegde waarde ontwikkelen. Het wereldwijd erkende werk van dit academische, onderzoek- en zakencentrum zal het ook mogelijk maken om de digitale agenda van de Eilanden te bevorderen (zie: http://www.lse.ac.uk/Business-and-consultancy)
Las Palmas de Gran Canaria zal de vestiging worden voor het Laboratorio Digital del Futuro de las Islas Canaria (Digitaal Laboratorium voor de Toekomst van de Canarische Eilanden), waarvan het in werking stellen de Canarische Ministerraad €200.000,= euro heeft toegewezen voor, "redenen van algemeen belang". De keuze van de locatie is niet toevallig, omdat, zoals Ortega zelf heeft toegegeven, “het werk van zowel het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria als zijn Society for Economic Promotion (Spegc) ‘fundamenteel’ is, zodat de onderhandelingen met de London School succesvol zijn (zie: https://www.spegc.org).
Pedro Ortega en Fernando Clavijo tijdens de Ministerraadsvergadering.
Het laboratorium, geleid door het Britse academische centrum, zal als missie hebben, om "intelligente oplossingen op te sporen, te testen en uit te voeren," op het digitale vlak voor de Archipel. Om deze op te starten, zullen er lokale en internationale leveranciers zijn, dat wil zeggen, de Canarische Eilanden worden gekoppeld aan de naam van de London School, die over de hele wereld centra heeft, om buitenlands kapitaal te overtuigen van de relevantie van investeren op een Europees grondgebied, zeer dicht bij Afrika en met belangrijke fiscale voordelen.
Dit is uiteengezet in de notitie van de Ministerraad onder leiding van Pedro Ortega: "De London School of Economics is een van de meest prestigieuze centra van bedrijven, toegepast onderzoek, innovatie en gepersonaliseerde programma's in de wereld, die zullen helpen om de economische voordelen van de Canarische Eilanden wereldwijd te projecteren. " Met andere woorden, de Canarische Regering neemt een belangrijke stap in haar streven om de economie van de Archipel te diversifiëren en aldus de buitensporige afhankelijkheid van het toerisme te verminderen. Op deze weg zorgt de keuze voor de digitale wereld ervoor dat de gegenereerde werkgelegenheid uiterst gespecialiseerd en nauwelijks intensief is, wat een verhoging van het gemiddelde salaris garandeert - Canarias staat in dit hoofdstuk aan de staart van Spanje - en, op de langere termijn, ook een verbetering van het inkomen van gepensioneerden.
Over de London School of Economics heeft de Canarische Regering bevestigd, dat het unieke troeven en verschillen bevat die op alle Continenten worden erkend dankzij het prestige dat in de loop der jaren hun academische en wetenschappelijke onderzoek heeft verricht in de economische, sociale en politieke wetenschappen. Het wordt beschouwd als de tweede in de wereld en de eerste in Europa op deze vlakken. Zo zijn 18 Nobelprijswinnaars door hun klaslokalen gegaan, evenals een belangrijk deel van degenen die deel uitmaken van de Britse politieke en economische elite.
Ortega heeft ook benadrukt, dat acht van de tien studenten die hun opleiding volgen, "niet van het Verenigd Koninkrijk komen," wat een idee geeft van de ‘globale’ dimensie van de activiteit van dit universitaire centrum, “dat momenteel ruim 200 projecten ‘bijwoont’ over de hele wereld,” zo heeft de minister toegevoegd, die het project ook als ‘beleidsmatig’ beschreven heeft in de race om meer kennis, “om de economie van de Eilanden te laten toenemen.”
De CC en de PSOE schamen zich over Spanje,
en vragen de eiland-ondernemingen
dat men de Sahara verlaat
Nationalisten en socialisten sluiten zich aan bij de kritiek
van het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria
betreffende de aanwezigheid van Canarische bedrijven
in de voormalige Kolonie
GRAN CANARIA - donderdag 5 april 2018 - Het Parlement van Gran Canaria heeft op dinsdag 3 april 2018 een motie aangenomen waarin men eist, “dat men het plunderen van de hulpbronnen van het Saharawi-volk beëindigt,” en dat het op een ‘directe manier’ zal worden gericht aan de ledenorganisaties van de Confederación Canaria de Empresarios (CCE) (Canarische Werkgeversfederatie) om er er bij hen op aan te dringen, "hun activiteiten stop te zetten, als ze die hebben, in de bezette gebieden, totdat overeenstemming ius bereikt met de legitieme Saharawi vertegenwoordigers.”
De motie, gepresenteerd door Podemos (Ps’), heeft de steun gekregen van Nueva Canarias (NC), de PSOE, Coalición Canaria (CC), en de twee niet-ingeschreven parlementsleden, terwijl de Partido Popular (PP) en Unidos (Ud’s) tegen stemden. In het voorstel - dat met 19 stemmen voor en acht tegen is aangenomen - is ook goedgekeurd, "de ondersteuning van gerechtelijke initiatieven die bijdragen tot de naleving van de arresten van het Hof van Justitie van de Europese Unie met betrekking tot de Westelijke Sahara."
Uittreksel van de tekst welke is goedgekeurd door het Cabildo (Eilandbestuur) en gesteund door CC en de PSOE:
- “We schamen ons om deel te blijven uitmaken van de sinistere club van de staten [zoals Spanje] die, in strijd met het internationale recht, de obstakels die de volledige realisering van het recht op zelfbeschikking van volkeren onder koloniale en buitenlandse bezetting belemmeren, in stand houdt.
- “Recente gevallen, zoals de invoer van zand uit de Sahara op het strand van Tauro (Mogán), tonen aan dat overheidsdiensten de andere kant op blijven kijken op zakelijke verbindingen tussen de Canarias en Marokko ten koste van de middelen van het Saharawi-volk
- “De plenaire vergadering eist dat de plundering van de hulpbronnen van het Saharawi-volk stopt, waarvoor het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria onmiddellijk de lid-organisaties van de Canarische Confederatie van zakenlieden zal aanspreken, en hen aansporen hun activiteiten, indien aanwezig, stop te zetten in de bezette gebieden tot het bereiken van overeenkomsten met hun legitieme vertegenwoordigers ."
- " De Spaanse staat blijft aan de donkere kant van de geschiedenis. “
Onder andere rechtvaardigingen, om de stopzetting van de activiteiten van Canarias in de voormalige Spaanse kolonie te eisen, luidt de motie: "We schamen ons om deel uit te blijven maken van de sinistere club van staten die, in strijd met het internationale recht, de obstakels die de volledige belemmering vormen, in stand houden en versterken van de realisering van het recht op zelfbeschikking van mensen die onder koloniale en buitenlandse bezetting leven ."
Deze overeenkomst van het Cabildo (Eilandbestuur) zal men overdragen aan de secretaris-generaal van de VN, de Europese Commissie, het Europees Parlement, het Spaanse Koninklijk Huis, de Regering van Spanje, het Ministerie van Buitenlandse Zaken, de permanente missie van Spanje bij de Verenigde Naties, en aan de Delegatie van het Polisario-front in Spanje.
Verschillen
In het debat was er een harde confrontatie tussen de woordvoerders van de partijen die de motie steunden en degenen die de motie verwierpen, evenals een constatering van de verschillen tussen het CC raadslid, Fernando Bañolas, en zijn nieuwe partners van Unidos por Gran Canaria (UGC), de partij van José Miguel Bravo de Laguna.
De stem ten gunste van de nationalistische vertegenwoordiger, komt nadat het Canarische CC bestuur van het Cabildo zijn petitie aan het bedrijf Binter heeft opgelegd om te stoppen met vliegen naar de steden van de Sahara.
De goedgekeurde motie vermeldt geen Binter of een ander Canarisch bedrijf, hoewel het wel wijst op de invoer van Sahara zand naar het strand van Tauro, "wat bewijst dat de overheden de andere kant op kijken op zakelijke verbindingen tussen de Canarische Eilanden en Marokko ten koste van de middelen van het Saharawi-volk.”
Ook de positieve stem van de PSOE was verrassend, omdat in de toelichting bij de motie harde kritiek wordt geuit op de acties in het Sahara conflict van de socialistische regeringen van Felipe González en José Luis Rodríguez Zapatero.
De initiatiefnemer van de motie, Miguel Montero, heeft gezegd “ dat duizenden mensen al meer dan veertig jaar een gewelddadige militaire bezetting door het Koninkrijk Marokko in de Westelijke Sahara hebben opgelopen, waarbij systematische schendingen van hun meest elementaire rechten hebben plaatsgevonden."
Na Spanje de schuld te hebben gegeven van het opgeven van de inwoners van de voormalige kolonie wegens hun onvermogen om het dekolonisatieproces te voltooien, stelt de motie,” dat van alle regeringen die elkaar sinds 1975 in Moncloa hebben opgevolgd, we ons niet alleen schamen, omdat historisch gezien de Spaanse staat aan de donkere kant van de geschiedenis blijft”
De woordvoerder van de PP, Felipe Afonso El Jaber, heeft de motie verworpen, “omdat het veronderstelt dat de Gran Canaria bedrijven de Sahara plunderen; een verklaring, die naar zijn mening, "onzin is en iets volkomen surrealistisch; zoals de resoluties van de VN oproept op tot het referendum over zelfbeschikking, maar niet erkent dat het Polisario-front de legitieme vertegenwoordiger van dat gebied is.
In zijn antwoord beschuldigde de NC woordvoerder, Carmelo Ramírez, “het volk van het herhalen van de argumenten van de Marokkaanse consul op de Canarische Eilanden," en verzekerde,” dat zelfs de Regering van Rabat het Frente Polisario erkent, aangezien het in feite bij vele gelegenheden aanwezig was om over vrede te onderhandelen en dat referendum van zelfbeschikking te houden. "
Zakelijke irritatie over het twijfelen van het Cabildo (Eilandbestuur) betreffende bedrijven in de Sahara
Er is verrassing bij de werkgevers voor de steun van CC en de PSOE om af te zien van de investeringen van eilandbedrijven in de voormalige Spaanse kolonie.
De geschiedenis van luitenant-kolonel Francisco Bens de Sahara
SAHARA - donderdag 5 april 2018 - Hij moest zijn verbeelding gebruiken om gevleugelde telegrafie te gebruiken om de bestaande situatie in het gebied aan de Canarische Eilanden te rapporteren. Hij bouwde een fort bij een waterput in Villa Cisneros om de karavanenhandel onder controle te houden. Voordien plaatste hij op de loonlijst de hoofden van Saharawi stammen, die zich op de Spaanse troepen beriepen om zichzelf tegen de Rif bewoners en de Fransen te beschermen.
De aanwezigheid van Spanje in de Sahara was vanaf het begin een kwestie van de Staat, dat wil zeggen, 1885, toen Spanje tijdens de conferentie van Berlijn formeel zijn belangen presenteerde voor de rest van de Europese machten van die tijd. Er is een man die de komst van Spanje naar de Sahara organiseerde: luitenant-kolonel Francisco Bens, dat is waar Villa Bens vandaan komt, dat wil zeggen wat nu Tarfaya in Marokko is.
Bens en Saharawis in de hoofdstad van Gran Canaria.
Spanje was geïnteresseerd in de Sahara voor vele mogelijkheden, en voor de Europese mogendheden was dat gebied belangrijk maar niet dringend. Het was echter noodzakelijk en een zekere aanwezigheid voor de controle van het visserijbedrijf vanaf de Canarische Eilanden.
Hoe bestelde Bens zijn mensen om te communiceren met het leger van de Canarische Eilanden? Met militaire duiven en ook burgers van de eilanden. Het was een maatregel van Bens, een grote schutter die de leiding had over de implantatie-operatie.
Daaruit kwam de cultuur van het beheren van informatie met duiven op de Canarische Eilanden. Op de Canarische Eilanden is er een grote traditie, zoals in de rest van Spanje, in de duivensport. Tot een paar jaar geleden werden 2.300 federatielicenties en 500.000 postduiven geregistreerd op de Canarische Eilanden. Men zou elk jaar 160.000 Canarische duiven ringern. 50% van de colombofilia (duivensport) van Spanje bevindt zich op de Canarische Eilanden. 25% van de duiven wordt tegenwoordig geregistreerd op Tenerife en 17% op Gran Canaria.
Om de steun van de Sahrawi te krijgen, koos Bens ervoor publieke middelen te gebruiken. In 1907 bedroeg het budget voor de aankoop van testamenten in het gebied €30,= volgens de economische rapporten die in de nationale bibliotheek staan. Francisco Bens was degene die het geld behandelde. Hij wist dat het hebben van de Sahrawi op de loonlijst ook betrekking had op toegang tot informatie over de intra Afrikaanse markt. Het bracht meer dan €300 op. Een waanzin.
De Sahrawi aanvaardden tegelijkertijd dat detail, omdat ze wisten dat er vroeg of laat Marokkanen met Franse steun zouden verschijnen. En in de stammen vreesde men de aanwezigheid van Rif bewoners in de Sahara aangemoedigd en afkomstig van Nador, bakermat van verraders. Het was de tijd van aanvallen op Spanje in Melilla als degene die de logische woede in Spanje losliet voor het bloedbad van arbeiders die een spoorlijn bouwden.
Het eerste fort in de Sahara werd in de buurt van een waterput gemaakt om de karavanenhandel onder controle te houden.
Spanje had informatie nodig en verschafte nieuws uit de Sahara. Omdat de militaire aanwezigheid zich allemaal in het kustgedeelte bevond en in het binnenland, was het onmogelijk om gegevens te hebben. Deze informatie werd bijvoorbeeld gegeven in kleine capsules en codes die de duiven bevatten, geoefend op de eilanden.
In 1912, acht jaar na Bens 'eerste formele inval’, kwamen militaire technici naar Rio de Oro om een pand te bouwen dat het eerste fort in de Sahara zou worden. Het is gelegen in de buurt van een put waarmee werd nagestreefd,om de toegang tot water voor de stammen te beheersen. Het was om verraad te voorkomen. De tol: Water, dat wil zeggen, de olie van de droge gebieden.
Vliegend
Om deze territoriale implantatie te voltooien, was men bevoegd om elektrische energie in Dakhla en communicatie-instrumenten te plaatsen. Hiervoor gebruikt Bens gevleugelde telegrafie, dat wil zeggen, de oprichting van een systeem van postduiven waarbij de Canarische Eilanden wachten op een telegraaf. Dat was als ploegen in de zee. De duiven vervulden hun rol perfect.
Met de informatie die van en naar Gran Canaria en Tenerife ging, kon Francisco Bens twee invallen maken, de eerste zonder toestemming van de Regering, respectievelijk in 1910 en 1911 in Atar en Boujador, wat ongeveer vier uur rijden van Dakhla is. En Villa Cisneros tot dat moment, nabij El Aaiún. Het idee van Bens was om visserijbedrijven en gevangenissen langs de hele kust te plaatsen.
En de druk om de Sahara te beheersen kwam van de Canarische Eilanden. Omdat hij zakenmensen had die door die wateren vlogen zonder enige controle. Voor het goede en het kwade. De Spanjaarden konden nauwelijks twee kilometer de Sahara in.
De Saharawi's en Canario’s n liepen de hele dag naar het moeras omdat de eilandbewoners ze zelfs als slaven namen. Het is ook waar, dat toen de Canario’s in dat gebied verschenen, de Moren geen genade hadden om hen aan te vallen en hun leven te beëindigen. De Real Sociedad Económica de Amigos del País de Gran Canaria (Koninklijke Economische Vereniging van Vrienden van het Land van Gran Canaria) noemde hen: "wilden".
De Canarische hoofdstad wilde de controle over de visserijactiviteiten van de Sahara door fabrieken aan de kust te plaatsen.
De Regering heeft geen bezwaar gemaakt tegen bedrijven in Spanje om visserijbelangen te vestigen, omdat het echt de bedoeling was om deel te nemen aan de bedrijven die de containers van Senegal en Mali voor Europa via Marokko produceerden, volgens de informatie in de Afrikaanse banken,340, van de zogenoemde Koloniale Afdeling tot de Minister van Staat. Madrid, 13 mei 1912, geanalyseerd door de professor in de economische geschiedenis, Jezus M. Martinez-Milan.
Bens
De druk van de Canarische bedrijven was onder meer José Mateo van Guedes y Cía om twee visfabrieken te installeren: Bojador en Cabo Blanco. Het bezetten van La Güera, tegenwoordig aan de kust van Mauritanië, “was om de problemen te vermijden die de Fransen de Moren van Canarias en de Canarische vissers kunnen bieden, onmogelijk om te verhelpen zonder de Spaanse aanwezigheid,", volgens de gegevens van de Bibliotheek Nationaal en de Publicatiedienst van het Cabildo (Eilandbestuur) van Fuerteventura.
Madrid benoemde de eerste kapitein in het gebied, de infanterie-kapitein,Francisco Bens, geboren in Havana van een Sevilliaanse moeder, op Tenerife op 15 januari 1904. Zijn rang was politiek en militair leider in Rio de Oro met marine-eenheden van de Canarische Eilanden. Het was niet veel: Ongeveer 30 soldaten, inclusief toiletten.
Het beheersen van de Sahara was onzin, gezien de hoeveelheid grondgebied voor zo weinig militair personeel, koos men voor een ingang zonder trauma's. Salaris voor de stamhoofden en aangrenzende hulpkrachten Het loslaten van duiven in Villa Cisneros.
Aankopen
Terwijl Spanje zijn aanwezigheid aan de kust van de Sahara kookte, begon Frankrijk Madrid onder druk te zetten om zich te onthouden van operaties op die bodem. En Duitsland komt Agadir binnen. De jaren gingen voorbij en in maart 1916 ontving Bens een telegram van de graaf van Romanones, die president van de regering was: Overdrachtsvolgorde naar Madrid om instructies te ontvangen.
En toen hij in Madrid arriveerde was het om hem te vertellen: Dat hij Cabo Jubi kon bezetten. Tussen Bojador en Cabo Jubi was de afstand belachelijk, in vergelijking met het terug moeten keren naar de Canarische Eilanden, in Madrid aankomen, heen en weer, op dat moment. Alles, om een bestelling uit te voeren die al sinds 1914 wachtte.
Maar die order was niet toevallig. Net toen hij in de hoofdstad van Spanje was, kwam er een bericht binnen van Mulay Al Haiba, een machtig stamhoofd van de Sahara, die groen licht gaf voor de commerciële controle van bestaande natuurlijke hulpbronnen tussen Ifni en Cabo Bojador.
Kinross Gold accepteert de betaling van boete
en sluit het onderzoek naar
steekpenningen in Mauritanië
GRAN CANARIA - dinsdag 3 april 2018 - Het bedrijf, sinds 2010 vertegenwoordigd op de Canarische Eilanden om de Afrikaanse zaken te dienen, heeft sinds 2014 de ‘Llaves de la Ciudad de Las Palmas’ ( ‘Sleutels van de stad Las Palmas) op voorstel van de conservatieve Juan Cardona. De Canarische Regering beschouwt het als een succesverhaal over de vestiging van internationale bedrijven op de eilanden.
Het Canadese goudmijnbedrijf Kinross Gold, dat op de Canarische Eilanden het financiële hoofdkantoor heeft van hun conglomeraat van activiteiten in Mauritanië, Rusland en Ghana, heeft overeenstemming bereikt met de Amerikaanse autoriteiten. Een onderzoek afsluiten naar mogelijke overtredingen van de wet inzake corruptie-praktijken in het buitenland.
Sommige van deze gevallen konden worden uitgevoerd in een hotel in de hoofdstad van Gran Canaria.
Een directie-forum van Kinross in november 2017.
In de Verenigde Staten is meer dan drie jaar onderzoek gedaan naar de activiteiten van het mijnbedrijf in Mauritanië en in de rest van West-Afrika, waar het belangen heeft.
Een Franse krant heeft destijds gezegd dat deze mogelijk illegale praktijken zouden zijn uitgevoerd in de stad Las Palmas.
Het bedrijf sluit met de betaling van bijna een miljoen euro het onderzoek van het Amerikaanse Ministerie van Justitie. en van de Securities and Exchange Commission (SEC) (Comisión de Bolsa y Valores - Beurscommissie) voor klachten over mogelijk betaalde steekpenningen aan Mauritaanse ambtenaren, en tekortkomingen in verband met de interne controle.
Een reis
Sommige van die mogelijke illegale praktijken zouden volgens de Franse media in de hoofdstad van Gran Canaria zijn begaan. Juist in 2014 is het bedrijf beloond door de conservatieve burgemeester van de stad, Juan Cardona, met de ere-sleutels van de stad. Een onderscheiding die sindsdien weinig, of geen bedrijven hebben ontvangen. De vermeende betalingen zijn begonnen in 2013
Nadat het vermoedelijk boekhoudschandaal is ontdekt, waarbij de openbare diplomatie van het bedrijf met de autoriteiten van het Eiland nooit in twijfel is getrokken. In december 2014 ontslaat Kinross zijn topmanager in Las Palmas en Mauritanië. Maanden daarvoor speelde
Patrick Hickey in een hotel in de hoofdstad van Gran Canaria, tijdens een ontbijt informatief met ondernemers.
Tijdens die ontmoeting met zakenlieden heeft Patrick Hickey een foto laten zien waarop de voormalige Canarische president, Paulino Rivero, in de Tasiast-mijn in Mauritanië poseerde; de toenmalige afgevaardigde van de Canarische Regering, María del Carmen Hernández Bento, nu parlementair vertegenwoordigster voor Las Palmas van de Partido Popular PP), en de voormalige conservatieve burgemeester, Juan Cardona. Hoe die reis werd beheerd en welke transportmiddelen werden gebruikt, is nooit bekend gemaakt.
Model
De Canarische Regering exposeert Kinross als een modelbedrijf over het vermogen van de Eilanden om ondernemingen te huisvesten die op zoek zijn naar juridische zekerheid.
Recentelijk was dat in het zogenoemde Foro de la Internacionalización de Canarias (Canarische Internationaliseringsforum) dat is gefinancierd door de Europese Commissie (FEDER) en niet is bijgewoond door Puertos de Las Palmas en de Confederación Canaria de Empresarios (Canarische Ondernemersfederatie).
In juni 2018 is een groep Canadese bedrijven uit de mijnsector naar de Canarische Eilanden gekomen om mogelijke zakelijke vooruitzichten op de Archipel te onderzoeken.
In maart 2018 heeft Kinross ermee ingestend om het bovengenoemde bedrag van bijna één miljoen euro te betalen aan de SEC om het onderzoek op te lossen zonder de onrechtmatigheden te erkennen, of te ontkennen. En er is overeengekomen om twee halfjaarlijkse rapporten in te dienen over de status van de nalevingsmaatregelen in West-Afrika.
Daarom is met deze sanctie de zaak in de Verenigde Staten gesloten zonder aanklacht in te dienen.
Ongecontroleerd
Het mijnbouw-bedrijf, dat deel uitmaakt van de Adviesraad voor Buitenlandse Investeringen van Rusland, zegt dat het in 2013 in de problemen is gekomen en onmiddellijk een intern onderzoek is gestart, in overeenstemming met hun klachtenbeleid.
De Amerikaanse autoriteiten lanceerden een jaar later een reeks consultaties. Het bedrijf ontving in 2015 citaten die verband hielden met het onderzoek.
De SEC heeft aangevoerd dat Kinross in 2010 dochtermaatschappijen voor de Afrikaanse markt zou oprichten, wetende dat zij niet beschikten over aangepaste anticorruptie- programma's en interne boekhoudcontroles. En het duurde drie jaar om adequate controles toe re passen.
Mijnbouwbedrijf Kinross, staat onder verdenking
van onregelmatige betalingen in Mauritanië
CANARISCHE EILANDEN - 2 april 2018 - De Verenigde Staten zetten het vergrootglas op het Canadese bedrijf dat het hoofdkantoor voor Afrika heeft in Las Palmas de Gran Canaria.
Mijnbouwbedrijf Kinross staat onder verdenking van onregelmatige betalingen in Mauritanië
Het internationale Canadese Mijnbouwbedrijf Kinross (zie: http://www.kinross.com/home/default.aspx ) staat in de schijnwerpers van het agencia reguladora de los mercados de valores (SEC) (effecten-regelgevings agentschap ) voor corruptie op het landgoed ‘Tasiast’, gelegen in Mauritanië; het onderzoek gaat minstens tot 2013 terug, zoals bronnen van het bedrijf hebben erkend, in de communicatie van 2014, evenals in juli 2015 de informatie van de U.S. Securities and Exchange Commission (zie: https://www.sec.gov) met altijd vertrouwelijke informatie van de SEC, vonden plaats in maart in het Amerikaanse Ministerie van Justitie vanwege verdenkingen.
Bij raadpleging door persmedia van Kinross-verantwoordelijken in de hoofdstad van Gran Canaria, kozen deze ervoor om de situatie niet te beoordelen en waren zij beperkt tot een officiële verklaring van het bedrijf, 48 uur vóór de publicatie van het onderzoek in de Franstalige pers.
Kinross Gold.
Het mijnbouwbedrijf mijnwerker, de zevende grootste goudhandel in de wereld, heeft zijn kantoren voor West-Afrika op Gran Canaria, waar men opereert onder SL Kinross Afrika en in januari 2015 heeft het Havenbedrijf van Las Palmas verzocht om de overheidsvergunning voor de bouw van een schip en esplanada, bestemd voor opslagactiviteiten, opslag, reparatie en onderhoud van machines en industriële apparatuur. De voorzitter van het Havenbestuur , Luis Ibarra, tekende de vergunning, na het passeren van de Raad van Bestuur van de oostelijke aanlegplaatsen, op 27 mei 2015.
Het SEC-onderzoek richt zich op de nauwe relatie met mensen die banden hebben met de Mauritaanse Regering onder voorzitterschap van Mohamed Ould Abdel Aziz.
Concreet brengt het verzoek om informatie de verdenkingen in de meest intieme omgeving van de president ten val en moesten zij in februari 2015 reageren op Patrick Hickey, die vanaf Gran Canaria het zichtbare gezicht was en de projecten voor Afrika leidde, naast vicepresident van de dochteronderneming met adres op het eiland. Alles nadat hij in december 2014 'zijn bezit' in het bedrijf had 'ontdaan', zoals Kinross zelf benadrukte in zijn verklaring.
De SEC verzocht om een gedetailleerde lijst van interne documenten met betrekking tot de Mauritaanse mijn - die met 'Chirano"' in Ghana de enige zijn die actief zijn in Afrika - inclusief E-mails, contracten ondertekend met lokale autoriteiten, en overboekingen naar een lange lijst van persoonlijkheden van Mauritanië, van woe een aantal met directe banden met de president. De rekrutering door het bedrijf van de dochter van een Mauritaans voormalig hoofd van de politie wordt zelfs onderzocht.
Het Polisario-front maakt
elke Canarische investering in Dakhla beangstigend
WESTELIJKE SAHARA - 6 maart 2018 - De Saharawi schatten iun, dat de uitspraak van Europerse Gerechtshof over de visserijovereenkomst , “de illegale bezetting van Marokko duidelijk maakt.”
Pelagisch lossen op de haven pier van Dajla
De Saharawi-delegatie voor de Canarische Eilanden heeft een verklaring afgegeven waarin Canarische zakenlieden worden gewaarschuwd dat de uitnodiging van Marokko om in Dakhla te investeren een vlucht vormt voor het "bezettingsregime".
Dit initiatief van het alauí -koninkrijk, altijd volgens de afzenders, is een poging om de effecten van de uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie vorige week te beperken, die de Sahara visserij-overeenkomst tussen Marokko en de Europese Unie uitsluit.
Volgens de interpretatie van de ondertekenaars, vermeldt deze uitspraak, “dat het grondgebied van de Westelijke Sahara geen deel uitmaakt van het Koninkrijk Marokko,” verwijst naar,” een gestolen fosfaat vat dat in Zuid-Afrika werd vastgehouden, en een ander ontdekte doorvoer door Panama," en het onderzoek naar het bestaan van "piraten-routes om legaliteit te ontlopen" die internationale organisaties ondernemen.
"Geconfronteerd met deze situatie, zoekt het Marokkaanse regime een luchtballon, vergetend dat de Canarisch Archipel de zuidgrens van de EU is; dus ook hier, zijn de wetten van Europese rechtbanken van kracht,"aldus de notitie.
Daarom is het oproepen van Canarische ondernemers, “om in de bezette gebieden van de Westelijke Sahara te investeren, crimineel en illegaal," leggen de Saharawi mededelers uit, die ook inschatten, “dat geen Canarische zakenman zijn naam, of zijn bedrijf bevlekt zou willen zien met door deze criminele daden die hen helemaal niet ten goede komen, vooral op het moment waarop alle economische activiteiten in het gebied met nauwgezetheid worden waargenomen.”
"Het Marokkaanse regime probeert elke oplossing van het conflict te belemmeren zoals bepleit door de Afrikaanse Unie op haar recente top van staatshoofden, waarschuwt de verklaring over het verzoek aan de Sahrawi Arabische Democratische Republiek en het Koninkrijk Marokko, als landen van de organisatie, om onderhandelingen te starten om het conflict op te lossen,"
Men verwijst ook naar de contacten met het Polisario-front en het Koninkrijk Marokko door de speciaal gezant van de VN voor de Westelijke Sahara, enerzijds; en de belanghebbende partijen, Mauritanië en Algerije anderzijds.
"We vragen Canarische bedrijven om zich te onthouden van alle economische activiteiten in de bezette Sahara, totdat er een definitieve oplossing voor het conflict is", besluit de verklaring, en waarschuwt, “dat de enige geldige gesprekspartner om over een overeenkomst te onderhandelen het Polisario-front is.
De Canarische vloot verlangt van de Spaanse Staat om de vangsten op de Saharaanse visserijbank schriftelijk te garanderen
CANARISCHE EILANDEN - dinsdag 6 maart 2018 - De reders willen op de Saharaanse-bank vissen, totdat de visserijovereenkomst tussen de Europese Unie en Rabat (Marokko) afloopt, met de garantie dat ze niet gestraft zullen worden
De Canarische vloot vraagt de Spaanse Staat om schriftelijk te verduidelijken of de drie schepen van de eilanden die op de Saharaanse-bank werken, dit kunnen blijven doen tot 14 juli 2018, één dag voordat het huidige visserijprotocol afloopt van de Europese Unie (EU) en Marokko. Canarische scheepseigenaren willen de garantie hebben, dat ze niet zullen worden bestraft nadat het Europese Hof van Justitie heeft geoordeeld dat de overeenkomst ondertekend door de EU en Rabat (Marokko), hoewel geldig, niet van toepassing is in de wateren die aan de Westelijke grenzen.
De vergadering van de Canarische Regering met de Canarische vissers
die belang hebben bij de banco sahariano (Saharaanse visserijbank)
De Canarische Regering heeft op 6 maart 2018 dit verzoek doorgeven aan het Staatssecretaris - van Visserij, Orlando Umpiérrez, waarbij op 8 maart 2018 de eilandvissers niet uit gaan vissen,m totdat ze zeker weten dat ze het kunnen.
Hoewel sommige reders van oordeel zijn dat de uitspraak van de Europese rechter geen gevolgen heeft voor de resterende maanden van de overeenkomst, stemde de visserijsector met belangen in de Sahara-wateren ermee in, te wachten totdat de Spaan Staat een standpunt over de kwestie zal innemen.
Kinross onderhandeld op Gran Canaria
over de operaties die onder verdenking staan
De klacht die de Verenigde Staten onderzoeken, spreekt over afspraken in een hotel in Las Palmas de Gran Canaria
GRAN CANARIA - 23 november 2015 - Het overvloedige materiaal dat het onderzoek van het Ministerie van Justitie en de Securities and Exchange Commission (SEC), het controleorgaan van de Amerikaanse Stock Exchange (Beurshandel), centraal stelt over het mijnbedrijf Kinross en de vermeende frauduleuze praktijken in de Tasiast-mijn, in Mauritanië, brengt nieuwe openbaringen die de onderhandelingen in Las Palmas de Gran Canaria op het hoogste niveau plaatsen dat nu verschijnt in het vizier van justitie.
Concreet zou het bedrijf, de op vier na grootste goudproducent ter wereld en sinds 2010 de Tasiast mijn exploiterend, een aantal vergaderingen hebben gehouden in het traditionele ‘Santa Catalina’-Hotel in de hoofdstad van Gran Canaria, waardoor het bedrijf werk-faciliteiten kon bieden aan hun personeel
Volgens de nieuwe bijdragen in het artikel van de Franse krant ‘Le Monde’ (die de enorme hoeveelheid documentatie ontving die in de zomer van 2015 door Amerikaanse agentschappen is onderzocht), "is Kinross betrokken bij een massale en systematische praktijk van omkoping van overheidsfunctionarissen om alle mogelijke zakelijke voordelen te verkrijgen, vaak via contante betalingen, " zoals de aanklager heeft gezegd in augustus 2013, is deze informatie in handen van het onderzoek.
Een voorbeeld hiervan zijn de inspanningen om werk-visums te verkrijgen voor hun werknemers, waarvan de vicepresident van Kinross Gold Corporation, Phil Hickey, de nationale directeur van de openbare veiligheid van Mauritanië Generaal El Hady, uitnodigt naar Gran Canaria, waar het bedrijf het hoofdkantoor voor Afrika heeft. Naar de bijeenkomst komt is uit Nouakchott, een derde man gekomen, de invloedrijke en dicht bij de presidentiële clan Ismael Hassanah staand.
Hassanah is een neef van El Hady en had al contracten als leverancier van Kinross, wat hem er niet van weerhield om in het bedrijf te worden benoemd als 'directeur van overheidsrelaties'.
Zijn eerste verantwoordelijkheid was de kern en hij bekroonde die met succes: Vlieg naar Washington om de visumaanvragen voor Kinross-medewerkers bij de Mauritaanse ambassade te deblokkeren.
Ook in hetzelfde hotel in de hoofdstad van Gran Canaria zijn onderhandelingen gevoerd die zouden leiden tot de verhuur van verschillende eigendommen aan generaal Daga Dieng, voormalig directeur van de douane die later hoofd van de Gendarmerie werd en zijn dochter in het mijnbedrijf plaatste.
Overeenkomsten, die ook geleid hebben tot andere handtekeningen van personen in de buurt van de macht in Mauritanië door het mijnbouwbedrijf, dat sinds het nieuws bekend is, hun bereidheid toonden om met het onderzoek samen te werken.
Casa África
Dit is de internetpagina van Casa Africa:
http://www.casafrica.es/index.jsp.html
Calle de Alfonso XIII, 5
35003 Las Palmas de Gran Canaria
Tlf.: 928 43 28 00
http://www.casafrica.es
http://www.casafrica.es/actualidad-casa-africa.jsp.html
Fundaciones y asociaciones culturales en Las Palmas De Gran Canaria
Casa África: Auditorio Nelson Mandela.
Director General de Casa África: Luis Padrón López.
Evenementen:
http://www.casafrica.es/descargas_814.jsp.html
