site teller
gran-canaria-actueel.jouwweb.nl

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-116.jpg

mapa-canarias2-37.jpg


Deel van vliegtuig
betrokken bij de Los Rodeos-vliegramp
in 1977 op Tenerife
gevonden

TENERIFE - woensdag 29 augustus 2018 -  Op 23 augustus 2018, 41 jaar na het fatale ongeval tussen KLM en PanAm vliegtuigen, heeft een inwoner van een woning - die bezig was in zijn tuin in de gemeente La Laguna op Tenerife, bij toeval na een struikeling - een stuk metaal gevonden. Die woning is op ongeveer 4 kilometer gelegen van de luchthaven vliegveld Los Rodeos op Tenerife. Na melding van deze vondst bij de politie constateerde deze dat er een lage radioactiviteit was waarop de woning werd ontruimd.

Het stuk metaal is ongeveer 50 centimeter groot, met een donkergrijze kleur met aan de linkerkant de tekst ‘Unauthorized alterations’. Na onderzoek is gebleken dat dit stuk metaal afkomstig is van een van de twee vliegtuigen die betrokken waren bij het tot nu toe grootste vliegtuig-ongeluk ter wereld, dat van een Nederlands KLM-vliegtuig met een Amerikaans PanAm-vliegtuig waarbij 583 mensen om het leven kwamen en slechts 60 mensen de ramp overleefden.
622d2cf42d8d9c0433ccb044ee885a47.jpg
Aangezien de TEDAX (explosieven) deskundigen van de politie constateerden dat er een lage radioactieve straling was, werd door de politie besloten de inwoners van de woning te evacueren. Na een uitvoerig onderzoek bleek echter dat er geen gevaar voor de gezondheid was waarna de inwoners weer terug konden keren.

Uiteindelijk bleek het om een deel van een gewicht gaat, iets wat gebruikt werd in de bediening van een commercieel vliegtuig. Dat tegengewicht is vervaardigd met verarmd uranium wat een stof is met een lage radioactiviteit. Het is onbekend of dit stuk metaal afkomstig is van het KLM -toestel of van het PanAm-vliegtuig.
000logo-160.jpg


Controverse in de sociale media
vanwege een internetpagina 
die waarschuwt voor de ‘vloek’ kjtuiids.png van Los Rodeos

De welbezochte reis-internetpagina 'El Viajero Fisgón' heeft een bericht op hun Facebookpagina geplaatst met de tekst:
"Cuidado si tienes planeado aterrizar en el aeropuerto de Tenerife Norte. Jmás debió construirse en ese lugar.."
(“Voorzichtig als u van plan bent om te landen op de luchthaven van Tenerife Noord. Die had nooit aangelegd mogen worden op die plaats .. ")

"Het gebeurt vaak. Er zijn zulke opmerkelijke verhalen, dat de waarheid soms op de achtergrond raakt. Net zoals bij het bezoedelende verhaal dat gaat over het bouwen maar waarvan de achtergrond  werkelijk interessant is. De luchthaven Tenerife Norte, altijd al bekend als die van  Los Rodeos, heeft zijn eigen parallelle werkelijkheid. Want, en dat is zeker waar, het was het toneel van de verschrikkelijke ramp in 1977 dat  soms wegzakt in dikke mist, maar dat we daarom niet moeten aannemen als een legende van het rode waarschuwingskruis op de luchthaven van Tenerife…” Zo begint de  tekst welke de  welbezochte reis-internetpagina 'El viajero Fisgón' heeft gepubliceerd en vervolgens geplaatst heeft  op haar profiel op Facebook.
bbgbbnb.jpg

(“Voorzichtig als u van plan bent om te landen op de luchthaven van Tenerife Noord. Het had nooit  mogen aangelegd mogen worden op die plaats .. ")

MaldicinEquisTenerife_1.jpg
                                    Luchthavcen '
Los Rodeos-' Noord Tenerife.
De tekst op dat sociale netwerk gaat vergezeld van de zin:

 "Cuidado si tienes planeado aterrizar en el aeropuerto de Tenerife Norte. Jamás debió construirse en ese lugar..."
(“Voorzichtig als u van plan bent om te landen op de luchthaven van Tenerife Noord. Het had nooit  mogen aangelegd mogen worden op die plaats ... "),
een bevestiging die veel kritiek heeft opgeroepen bij de vele volgers (om concreet te zijn 4.495.388 op het moment van het schrijven van dat artikel, alleen al op hun profiel op Facebook).
De commentaren op die publicatie richten zich voor het grootste deel tegen de reis-internetpagina. De controverse is geserveerd:

La “maldición” de la equis roja  en el aeropuerto de Tenerife

http://www.elviajerofisgon.com/magazine/la-maldicion-de-la-equis-roja-en-el-aeropuerto-de-tenerife/?utm_source=FB&utm_medium=social&utm_content=la-maldicion-de-la-equis-roja-en-el-aeropuerto-de-tenerife&utm_campaign=organic

Cuidado si tienes planeado aterrizar en el aeropuerto de Tenerife Norte  Jamás debió construirse en ese lugar... ?
MaldicinEquisTenerife_3.jpg

ZZZZZZIslas-canariaslogo-kopie-73.jpg


40 jaar na de ramp van Los Rodeos

TENERIFE - maandag 27 maart 2017 - Vandaag om 17:06 uur is het precies 40 jaar geleden dat twee ‘Jumbo’s’ op elkaar botsten op de start- en landingsbaan van het Tinerfense vliegveld, wat het leven van 583 personen wegvaagde.

Het is vrijwel onmogelijk om een keten van gebeurtenissen te herhalen zoals die welke leidde tot de ramp die 40 jaar later behoort tot de grootste tragedie van de commerciële luchtvaart. Omdat er zo veel toevalligheden waren die de catastrofe op de luchthaven van Los Rodeos hebben veroorzaakt, is het een schoolvoorbeeld van Murphy's Law:
“Als er iets mis kan gaan, zal het mis gaan.”
En het ging mis met alles wat er is gebeurd op zondag 27 maart 1977.:
http://www.laprovincia.es/estaticos/_complementos/accidente_los_rodeos.mp4?autoplay=yes

16832160_1381913361873298_4054217716383789171_n-1.jpg
Daarbij lieten 583 mensen hun leven op de start- en landingsbaan van Los Rodeos.    hqdefault-52.jpg http://videos-cdn.laprovincia.es/multimedia/videos/2017/03/27/117969/anos-accidente-rodeos-1_m.mp4

VIDEO'S
met schokkende beelden:

         https://youtu.be/KWdMkcXMP8Y

en:
https://www.youtube.com/watch?v=DrsngYFdfXg
VIDEO:
hqdefault2-1.jpg
Reconstructie:

Van het grootse ongeluk uit de luchtvaartgeschiedenis

https://www.youtube.com/watch?v=VbWXtFIpdp8


16832160_1381913361873298_4054217716383789171_n-1.jpg

VIDEO:
http://www.rtvc.es/noticias/cuarenta-anos-del-accidente-de-aviacion-en-los-rodeos-162704.aspx#.WNlEi55FdaQ

       VIDEO:
Televisie-uitzending Canarias TV
op maandag 27 maart 2017:

https://www.youtube.com/watch?v=knEjMWcfNZo

Het weerbericht kondigde bewolking aan in het Noorden van de Eilanden, maar die zondag begon helder en zonnig. Het was een rustige en vredige dag, ideaal om uit eten te gaan en zelfs om naar het strand te gaan. In de cafés en bars van het eiland sprak men  over de slechte economische situatie van Club Deportivo Tenerife, de hoogstgeplaatste voetbalclub van het eiland, die dat moment op de tweede plaats stond in de Segunda Division - net als nu-  en de verkoop overwoog van een van de sterren, de Paraguayaanse spits Crispin Maciel.
                                                 44608028cba0d90d883ddf15aeebc803.jpg
Zij die geen voetbalfans waren, praatten over wat de asperge-oorlog werd genoemd; een groente, die destijds werd beschouwd als luxe voedsel waarvan de prijs bleef klimmen, of het goedkoper worden van de export-tomaten. Op de aankondigingsborden van bioscopen films als ‘Karla tegen de Jaguars’, ‘De man van de vervloekte vallei’, of ‘McCabe’, een cowboyfilm van Robert Altman. Sommigen werden vertoond in zwart-wit en andere in kleur.

Zonder dat iemand zich dat zou kunnen voorstellen, stond de waarschuwing vanaf het begin op de voorpagina's van lokale kranten, die destijds 15 pesetas kostten. Hoogtepunten waren  onder meer de stopzetting van de uitzendingen van het radioprogramma ‘¡La voz de Canarias libre¡’ (‘De stem van Vrij Canarias!’) dat de onafhankelijkheid nastrevende Antonio Cubillo kwam presenteren vanuit zijn ballingschap in Algerije.
Cubillo een Tinerfeño arbeidsadvocaat, gevlucht voor de dictatuur van Franco in 1962, had zich gevestigd in zijn nieuwe woonplaats in Algiers, en in 1964 de Canarische Onafhankelijkheidsbeweging  (MPAIAC) opgericht.
Via de clandestiene radiozender, hoewel gesteund door Algerije, lanceerde de advocaat separatistisch leuzen, en leuzen tegen los godos, zoals de Canario’s minachtend de Spanjaarden van het vasteland noemden, en noemen.
1430400987640l.jpgEn waarom was het waarschuwend? Omdat Cubillo en MPAIAC de hoofdrol gingen spelen in het voorafgaande  evenement dat de tragedie veroorzaakte. Om12:20 uur ontving de telefoniste van Iberia op de luchthaven van de hoofdstad van het andere Canarische eiland, Gran Canaria, op slechts 30 minuten vliegen van Tenerife, een waarschuwing van een anonieme, jonge mannelijke stem. De werkneemster die het telefoontje aannam was verlamd van schrik, niet wetend wat te doen. De jongeman had net aangekondigd dat zij twee bommen af zou laten gaan in de winkels van de luchthaven Gando. Slechts een paar minuten later, omstreeks 12:30 uur, maar geen tijd hebbend voor het inzetten van de veiligheidstroepen, ontplofte een eerste bom in een bloemenwinkel op de terminal.
1183203404.jpg
                                                        Het schiereiland Gando.

117949999.jpg
Bom op Gando

Mensen rende angstig alle kanten op te midden van rook en puin van het ingestorte, verlaagde plafond, het meubilair, de ruiten, en de bloempotten van de winkel. Dan zijn negen mensen getroffen door de ontploffing, onder wie de verkoopster van de bloemenwinkel, die proberen zich te herstellen van de klap. Marcelina Sánchez, de bloemenverkoopster, is er het ergste aan toe omdat zij het dichtst bij de bom was. De nasleep verhinderde haar te lopen en veroorzaakt terugkerende ziekenhuisopnamen en operaties tot aan haar dood in juli 1993, in de leeftijd van 41jaar. In 2015 heeft  het ministerie van Binnenlandse Zaken haar erkend als een slachtoffer van terrorisme.

Bij de agenten van de Policía Armada (Gewapende Politie) - tegenwoordig Policía Nacional = Rijkspolitie) - en de Guardia Civil, voegde zich speciale eenheden van het Leger, die een door de anonieme beller aangekondigde tweede bom zochten. Die verscheen niet, maar de angst dat zich meer explosies zouden voordoen, bracht de autoriteiten ertoe, de volledige sluiting van de Luchthaven Gando te verordenen en de geplande vluchten die zouden  landen op Gran Canaria om te leiden. Daaronder waren twee Jumbo’s in volle vlucht: een van de KLM afkomstig uit Amsterdam met bestemming Las Palmas, en een andere van PanAm die vertrokken was uit Los Angeles met bestemming Griekenland. De meerderheid van de passagiers had als doel hun vakantie door te brengen.

Twee 'Jumbo’s' in de lucht
De beslissing veranderde volledig de plannen van de beide Boeing’s 747, die gedurende vele jaren de reuzen van de luchtvaart bleven, tot het verschijnen van de Airbus 380. Echter, voor wie het nog erger was, was voor de enige twee luchtverkeersleiders die op die zondag dienst hadden in de toren van Los Rodeos, de luchthaven van Tenerife. Plotseling, ging een rustige dag over in een  situatie van de totale stress. Ze konden het niet aan.
1395936312708-15_g.jpgDe Nederlandse Jumbo van de KLM landde als eerste op Los Rodeos, om 13:38 uur. Om tijd te besparen, zodanig dat men niet de dagelijkse arbeidstijd zou overschrijden en niet te hoeven overnachten op Gran Canaria, besloot  de gezagvoerder, kapitein Jacob van Zanten, de tanks te vullen met 55.000 liter brandstof terwijl men wachtte op de heropening van Gando; het PanAm-vliegtuig landde ruim een half uur later, om 14:45 uur.

De lucht bleef  helder. Veldhuyzen van Zanten, die het commerciële boegbeeld was van de KLM en zich had afgescheiden van de routine van vluchten, om zich te concentreren op de reclamecampagnes en de voorbereiding van toekomstige piloten, toont zich  op het eerste moment wanhopig om de reis te hervatten. Vanuit Amsterdam deelt de KLM hem mee, dat opstijgen uit Las Palmas om 19:00 uur, het maximaal toegestane aantal vlieguren niet zou overschrijden. Waarop hij weigert dat de passagiers het vliegtuig verlaten. Echter 20 minuten later komt de terugslag, bij het zien dat Gando gesloten blijft.

Rond 14:40 uur, kort nadat de PanAm-Boeing 747 geland is, komt eindelijk het goede bericht, hoewel dat uiteindelijk slechts een luchtspiegeling bleek te zijn. Gando heropent de start- landingsbaan en de twee vliegtuigen kunnen beginnen zich voor te bereiden op het hervatten van de reis.

Het is 16:30 uur als er wolken beginnen  te verschijnen boven de Tinerfense luchthaven, de Amerikaanse bemanning heeft dan bijna 11 uur gewerkt en begint vermoeid te raken. De KLM-bemanning is negen uur  aan het werk, is ook moe en hen rest nog een vlucht naar Gran  Canaria en nog een naar Amsterdam.

Los Rodeos, de enige luchthaven die Tenerife had - slechts een jaar later is de tweede luchthaven geopend, die van Reina Sofia - heeft tekortkomende voorzieningen en was niet in staat het verkeer te hanteren dat zich verzamelde op die 27ste maart van 1977. Maar de twee verkeersleiders, en het weinige personeel dat er die zondag was, hadden geen andere keus dan de nood op te lossen

Fatale bijtank-operatie
De toestemming dat de KLM als eerste zou opstijgen kwam niet eerder dan bij het praktisch voltooien van het bijtanken. Om 16:45 uur heeft de gezagvoerder het brandstofregister getekend en om 16:00 uur was hij begonnen aan de controles voorafgaande aan de vlucht. Ook de PanAm ontving toestemming voor het voorbereiden van de start, terwijl de KLM de motoren startte.

De vliegtuigen, opgesteld in een enkele rij, namen hun posities in om op te stijgen. De eersten die vertrokken waren een Douglas DC-8 en twee Boeings: een 727 en een 737. De volgende om op te stijgen waren  de Boeing 747 van de KLM  en hetzelfde model van PanAm. Het is bijna 17:00 uur en er is dan niets meer over van  de uitstekende weersomstandigheden waarmee de dag was begonnen. Een dicht mist overvalt plotseling Los Rodeos,  het zicht wordt drastisch verminderd en de  baanverlichting werkt niet. Deze golven van wolken die de installatie binnenvallen maken deel uit van een veel voorkomend verschijnsel dat optreedt in dit gebied van Tenerife, in de gemeente La Laguna, op slechts zeven kilometer van de hoofdstad, Santa Cruz.

De mist op Los Rodeos 
Op deze locatie doen zich enkele specifieke klimatologische omstandigheden voor die maken dat in sommige tijden van het jaar zich wolken vormen. De hoogte van de luchthaven, op iets meer dan 600 meter boven de zeespiegel, maken dat zich twee verschijnselen voordoen. Enerzijds stuwen de vientos alisios (verkoelende winden) massa’s vochtige lucht en wolken op, die stagneren op dit punt. Bovendien is het zo, dat de orografisch eigenschappen van Los Rodeos,  een bergachtige ring vormen, wat ervoor zorgt dat de wolkenvertroebeling ‘zich niet vernieuwd’ en zich ophoopt.

Om 16:56 uur vraagt de KLM toestemming om op te stijgen, en gaat naar het einde van baan en maakt een draai van 180 graden. Kapitein Veldhuyzen van Zanten verhoogt het toerental. Om 17:02 uur communiceert de PanAm met de verkeerstoren en krijgt het bevel om over de hoofdbaan  te gaan, achter de KLM, en die te verlaten bij de derde afslag. Drie minuten later, om 17:05 uur, terwijl de PanAm zoekend  naar de derde afslag is, deelt de KLM de toren mee dat men "on off” (“opgestegen is’). Deze woorden zijn niet opgenomen in de protocollen en controleurs hebben ze niet helemaal begrepen. Ze antwoorden de KLM te wachten. Echter, de Nederlandse bemanning wacht niet en het is op het moment dat PanAm probeert te communiceren met de toren, dat er verstoringen optreden. Men hoort niet het volledige antwoord.
16832160_1381913361873298_4054217716383789171_n-1.jpgDe PanAm-piloten blijven de derde uitgang zoeken maar vinden die niet omdat ze die voorbij zijn gegaan. Misschien omdat ze die niet gezien hebben, misschien omdat ze aannamen dat het op deze derde uitgang onmogelijk was te draaien en besloten ze dat het ging om de C3, of misschien omdat ze erop rekenden te vertrekken vanaf de tweede en daar in werkelijkheid de C4 gingen nemen, zoals na de botsing de Amerikaanse gezagvoerder Victor Grubbs heeft uitgelegd.

Cruciale momenten
De KLM-Jumbo begint de  manoeuvre voor het opstijgen om 17:40 uur, terwijl de PamAm en de verkeerstoren berichten blijven uitwisselen waarbij duidelijk is dat het Amerikaanse vliegtuig nog manoeuvreert op de startbaan. De boordwerktuigkundige van de KLM-vlucht hoort de berichten en deelt deze mede aan Veldhuyzen van Zanten maar deze lijkt daar geen aandacht aan te besteden en gaat door. De boordwerktuigkundige is de jongste en het  meest onervaren in de cabine. Hij wil niet aandringen.

Veldhuyzen van Zanten was een gerenommeerd piloot. Het was 27 jaar commercieel piloot en had meer dan 11.700 vlieguren. Hij was de oudste piloot van het bedrijf en instructeur ,en had in voorgaande jaren het grootste deel van zijn tijd besteed aan het opleiden van nieuwe piloten. In feite had hij drie maanden voor de ramp niet gevlogen.

De KLM, zonder de uitdrukkelijke toestemming om op te stijgen en nauwelijks zicht, begint te bewegen. De controleurs  beperken zich tot het wijzen op, "vrij baan." Willem Schreuder, de mecanicien  van de KLM-vlucht, zegt:  "Is het niet duidelijk, dan?". Veldhuyzen van Zanten antwoordde: "Wat zeg je?". Maar Van Zanten heeft de beslissing genomen en legt de 1.300 meter op de baan af tot het overschrijden van  meer dan 200 kilometer per uur. Dat is wanneer de PanAm, het naderen ziet. Ze scheiden slechts ongeveer 500 meter.
1395936312763-17_g-1.jpg
De PanAm-gezagvoerder, Víctor Grubbs, versnelde op volle kracht en probeerde weg te komen."Is hij daar? Kijk naar hem. Hij komt godverdomme op ons af!" zegt Bragg via de  radio. Veldhuyzen van Zanten tilt de neus van het vliegtuig op en begint op te stijgen.

Er heerst stilte
Plotseling houden de verbindingen op. De controleurs roepen maar er is geen antwoord. Men begint het ergste te vrezen. Het is 17:06:50 uur en de gebeurtenis begint zich af te spiegelen. De mist fungeert als een geluiddemper, maar kan niet voorkomen dat de explosies worden gehoord tot een paar kilometer verderop. Er zijn er die denken dat de Teide aan een uitbarsting is begonnen, maar er is geen lava,
er is verwrongen metaal op de startbaan van Los Rodeos dat niemand ziet, tot pas na een halfuur toen de mist optrok.
1395936332227-12_g.jpg

1395936312757-14_g.jpg
De KLM botste met het bovenste deel van de neus op de PanAm, en kwam brandend 300 meter verder op de grond terecht. De ruim 55 ton aan brandstof verhinderde dat het vliegtuig eerder opsteeg en maakte dat het veranderde in een enorme vuurbal die niemand kon zien door de mist. Er reisden 234 passagiers en 14 bemanningsleden. Er zijn geen overlevenden. Ondertussen staat de PanAm ook in brand. Een turbine van de KLM heeft een deel van de cabine weggeslagen, Er zijn  378 passagiers en 16 bemanningsleden. Slechts 78 personen slagen erin te ontsnappen via de scheuren die zich openen aan de achterzijde van het vliegtuig voordat de vlammen het vliegtuig verwoesten. In de uren daaropvolgend vinden nog eens negen personen de dood.
1395936273846-8_g.jpg 1395936273847-10_g.jpg
Veel eilandbewoners zijn thuisgebleven om naar de voetbalwedstrijd Spanje-Hongarije te kijken, die eindigde in 1-0, met een doelpunt van de legendarische Juanito. Men begint via de radio te vernemen dat zich een ongeval heeft voorgedaan op Los Rodeos maar de informatie is zo verwarrend dat niemand zich de omvang van de tragedie kan voorstellen.

1395936273848-9_g.jpg  1395936273849-11_g.jpg
1395936312779-16_g.jpg 1395936273844-1_g.jpg
preview2col_mg-45.jpg
1395936312769-4_g.jpg 1395936312474-18_g.jpgDe inspanning van de redding, identificeren en repatriëring van de stoffelijke overschotten was monumentaal. Het grootste deel van de lichamen was verbrand en vele uiteen gereten. De ruim 500 mensen die bij het redding- en bergingswerk zijn ingezet, zullen  nooit vergeten wat ze die dag zagen op de start- en landingsbanen, en in de hangar.
1395936273669-3_g.jpg 1395936253446-7_g.jpg
1395936312768-5_g.jpg
1395936273668-2_g.jpg 1395936332219-13_g.jpg
Tenerife had niet zo veel doodskisten. Men moest er in alle haast honderden aanleveren.
ZZZIslas-canariaslogo-728.jpg


«Ik herinner me nog steeds die geur van verbrand vlees,
het was gruwelijk”

LA LAGUNA - maandag 27 maart 2017 - De fotograaf Antonio Rueda is ruim 25 jaar geleden met pensioen gegaan, maar kan nog steeds niet die zondag in 1977 vergeten waarop hij voor het persbureau Efe zijn voorraad van twee fotorolletjes in de mist moest verbruiken op Los Rodeos voor het vastleggen van de scènes die de zwarte geschiedenis van de luchtvaart zijn ingegaan.

“Ik herinner me nog steeds de geur van verbrand vlees, het was gruwelijk,” erkent hij veertig jaar na het ongeval dat op 27 maart 1977 het leven kostte aan 583 personen op de luchthaven van Tenerife, na de botsing van twee Boeings 747 op de start- en landingsbanen.
accidente13-kvWD--1266x900abc-1.jpg
   Archieffoto’s van de luchtvaartramp.
accidente7-kvWD--642x900abc.jpg accidente8-kvWD--1235x900abc.jpg
Bekijk hier alle - dus ook de overige zes schokkende foto’s - van de complete, 14 foto's tellende fotogalerij:
http://www.abc.es/espana/canarias/abci-imagenes-cuarenta-anos-accidente-203136871907-20170327111046_galeria.html

Geboren in Ronda (Málaga) in 1930, herinnert Antonio Rueda zich in een interview met Efe die luchtvaartramp, “als de meest trieste en meest donkere dagen,” uit zijn carrière bij het persbureau.

Die zondag bevond de fotograaf zich met zijn gezin in het kustdorp Bajamar toen, even na vijf uur in de middag, hij via de radio hoorde dat zich op de noordelijke luchthaven van Tenerife een ongeval had voorgedaan.

De manie altijd in een tas zijn fotocamera bij zich te hebben, hielp hem om binnen enkele minuten op het vliegveld te zijn in een dichte mist waarbij, zoals hij vertelt, het zicht minder was dan 30 meter.

Daar was zijn  vriend, de fotograaf van het dagblad ‘El Día’, Domingo Sierra, met wie hij lopend de start- en landingsbaan van de luchthaven bereikte, waar de mist zich vermengde met de rook die werd veroorzaakt door de geweldige brand die zich voordeed na de botsing van  de twee Jumbo’s, van de luchtvaartmaatschappij KLM (Nederland) en PanAm (Verenigde Staten).
accidente5-kvWD--1231x900abc.jpg accidente10-kvWD--643x900abc.jpg
Rueda herinnert zich, alsof  het gisteren was, het gekreun van sommige mensen die om hulp vroegen  vanuit het brandende vliegtuig. Zonder zich volledig bewust te zijn van het drama dat hij  meemaakte, bedekte de fotograaf zijn oren, trok zijn  camera, en begon zorgvuldig te fotograferen, want hij had slechts twee fotorolletjes en geen flits, waardoor het moeilijk was om zijn werk te doen.

De eerste foto - die vervolgens de hele wereld over ging - was van een medewerker van het Rode Kruis die een man, schreeuwend van de pijn, op een brancard legde, zei Rueda, die het liefst de snikken van de slachtoffers in het interieur van de vliegtuigen wil vergeten, omdat ze - 40 jaar later - nog steeds pijn  doen.

Sindsdien kan hij niet de kreten van een dier verdragen, of van een kind dat de vingers klemt; hoewel hij wel in een vliegtuig kon stappen om naar La Palma te gaan, het eiland waar hij 14 jaar woonde alvorens naar La Laguna te verhuizen, waar hij in 1962 een huis kocht achter de Kathedraal en kort daarna begon te werken voor persagentschap Efe.

Alleen rook
Op de vele foto's die hij maakte, en die hij  nog steeds achter slot en grendel bewaart, is rook te zien. En op de meeste staan mensen die wanhopig van de ene naar de ander kant rennen, brancards,  ambulances, brandweerlieden, en vrijwilligers.

Ook bewaart hij, maar alleen  in zijn geheugen, het beeld van sommige mensen, nog steeds zittend in hun vliegtuigstoelen, in de vlammen.

"Het was een gebeurtenis die de  waarheid verdriet aandeed, hij had nog nooit zoveel doden gezien,” vertelt Rueda, die bij het vallen van  de avond besloot het vliegveld te verlaten bij  het vaststellen dat hij  de twee fotorolletjes had volgeschoten, en zonder flits niet meer foto’s kon maken.

Wandelend naar de terminal verdwaalde hij diverse keren vanwege de dichte mist, waardoor hij zijn vriend Domingo Sierra kwijtraakte, met wie hij die middag herhaalde malen, zich de volgend vraag stelde: “Wat deden ze om te botsen?”

Voordat hij naar huis ging leverde hij tenminste tien foto’s in bij Efe, het enige internationale persagentschap dat die dag bij het ongeval  aanwezig was.

Ondertussen stuurde hij de foto’s naar de centrale van Efe in Madrid, een proces dat 15 minuten per foto in beslag nam; de telefoon hield niet op met rinkelen: fotografen, journalisten, vrienden, iedereen wilde weten waarom de twee vliegtuigen waren verongelukt, een vraag die hij op dat moment niet kon beantwoorden.

“Het was mijn werk, dar deed ik, en dat was het”
“We wisten niet wat voor soort vliegtuigen gebotst waren, later zagen  we dat het twee Jumbo’s waren vol met mensen en begon het gerucht dat het ongeluk zich had voorgedaan door de omleidingen vanaf Gran Canaria,” beweert hij

De volgende dag ging hij om 09:00 uur terug naar de luchthaven, waar de mist was verdwenen en het, “een heel mooie, zonnige dag was”, herinnert de fotograaf zich, die voor her eerst duidelijk de gebotste en verbrande vliegtuigen kon zien.
accidente11-kvWD--1235x900abc.jpg“De startbaan lag vol met metaal, wielen, vliegtuigdelen, motors, en koffers,” vertelt de fotogaaf, die, ondanks de intensiteit van het beeld dat hij beschrijft, zegt: “Het was mijn werk, dat deed ik, en dat was het.”
accidente12-kvWD--1209x900abc.jpg
accidente14-kvWD--1225x900abc.jpgHij hielp de slachtoffers niet, want hij begreep dat wat hij te doen had, was foto’s maken, “hoe het ook was, hij moest de twee fotorolletjes vol maken,” verdedigt Rueda, die momenteel  ruim  86 jaar oud is.

Een leeftijd, die niet verhindert om duidelijk te herinneren wat er toen, 40 jaar geleden , gebeurde op het vliegveld van Los Rodeos en hij  niet door kon gaan met wat zijn beroep was gedurende het grootste deel van zijn leven.

Nu, in plaats van het verslaan van persconferenties, interviews, of ongevallen voor het persagentschap Efe, vermaakt hij zich met een van de drie digitale fotocamera’s waarmee hij foto’s maakt in La Laguna, of in Bajamar.
ZZZIslas-canariaslogo-731.jpg


Enige overlevende KLM-toestel vliegramp Tenerife blikt na veertig jaar terug

LOS RODEOS - mandag 27 maart 2017 - Het onderstaande artikel is geschreven door Gerard ten Voorde en is op dinsdag 21 maart 2017 om 20:07 uur geplaatst op de Internetpagina van het Reformatorisch Dagblad in de rubriek ‘Binnenland’.

De redactie van ‘Gran Canaria actueel’ heeft toestemming verkregen van het echtpaar Wessels om het artikel integraal over te nemen.
Lees hier het verhaal
van de enige Nederlandse overlevende van de KLM-vlucht: KL4805 van 27 maart 1977:

2017-03-18-ACC1-foto_wessels-3-FC_web.jpg                         Robina en Paul Wessels.                  
(Foto: Gerard ten Voorde).
hqdefault-53.jpg
VIDEO:
https://www.youtube.com/watch?v=IFkNkiyN1DY

"Tenerife, 27 maart 1977. Een Boeing 747 van KLM boort zich in de flank van een 747 van PanAm. De grootste vliegramp uit de geschiedenis (nu veertig jaar geleden) eist 583 levens. Robina Wessels is de enige overlevende uit het KLM-toestel. Gered door niet meer in te stappen...

Lees hier de gehele tekst op de internetpagina van
het Reformatorisch Dagblad:

http://www.rd.nl/vandaag/binnenland/enige-overlevende-klm-toestel-vliegramp-tenerife-blikt-na-veertig-jaar-terug-1.1385650

ZZZIslas-canariaslogo-719.jpg


40 jaar geleden heeft op Tenerife
de grootste vliegtuigramp ooit plaatsgevonden

TENERIFE - maandag 27 maart 2014 - Op zondag 27 maart 1977 stond de wereld even stil toen op de luchthaven Los Rodeos in het Noorden van Tenerife, twee vliegtuigen van het type Boeing 747, een van de Amerikaanse PanAm en een van de Nederlandse KLM, op elkaar botsten. Daarbij kwamen 583 mensen om het leven waardoor dit de grootste ramp uit de geschiedenis van de luchtvaart is geworden. Slechts 61 inzittenden, allen aan boord van het PanAm-toestel, overleefden de ramp.

Het KLM-toestel werd bestuurd dor de zeer ervaren gezagvoerder Veldhuyzen van Zanten die door onderzoek van Spaanse, Amerikaanse, Nederlandse en Internationale autoriteiten als een van de belangrijkste veroorzakers wordt gezien. Of dat zo is, is nog maar de vraag want de fatale botsing tussen de twee vliegtuigen vond plaats in zeer erbarmelijke omstandigheden met een dichte mist en slecht weer, een overvol vliegveld vanwege veel omleidingen, vertragingen en verkeerde, of fout geïnterpreteerde communicatie tussen de verkeerstoren en het Nederlandse en Amerikaanse vliegtuig.
ranmp.jpg

VIDEO:
hqdefault2-1.jpg
Reconstructie:

Van het grootse ongeluk uit de luchtvaartgeschiedenis

https://www.youtube.com/watch?v=VbWXtFIpdp8

KLM-vliegtuig
KLM-vlucht 4805, een volgeboekte chartervlucht met 234, voornamelijk, Nederlandse vakantiegangers van de reisorganisatie Holland International en 14 bemanningsleden, was dezelfde ochtend vanuit Amsterdam vertrokken naar Las Palmas de Gran Canaria. Het toestel moest uitwijken naar Tenerife omdat er op de luchthaven van Gran Canaria een bomaanslag had plaatsgevonden en er gedreigd werd met nog een nieuwe aanslag. Rond 15.00 uur werd het vliegveld op Gran Canaria weer vrijgegeven omdat er geen bommen waren gevonden. Het probleem was nu dat een deel van de taxibaan op Los Rodeos vol stond met toestellen die waren uitgeweken van Las Palmas naar Tenerife. Daarom moest de startbaan ook als taxibaan gebruikt worden. Het KLM-toestel stond om 16:50 uur op het punt om door te reizen naar Las Palmas. De gezagvoerder had het toestel laten voltanken, waarschijnlijk om verder oponthoud in Las Palmas voor de terugreis naar Amsterdam te voorkomen. Tijdens het tanken blokkeerde het KLM-toestel de doorgang van het Pan Am-toestel. Dat was allang klaar voor vertrek maar moest wachten tot de KLM-Boeing was vertrokken.

PanAm-vliegtuig
Op 27 maart 1977 was Pan Am-vlucht 1736 anderhalf uur te laat uit Los Angeles vertrokken naar de Canarische Eilanden, met een tussenlanding in New York waar nog eens 103 passagiers instapten. Aan boord waren in totaal 378 Amerikaanse passagiers met bestemming Griekenland voor een cruise op de Middellandse Zee. Toen de PanAm-Boeing de eindbestemming Las Palmas de Gran Canaria naderde, kreeg gezagvoerder Grubbs te horen dat de luchthaven tijdelijk was gesloten in verband met een bomaanslag. Hierdoor moest ook het Amerikaanse toestel uitwijken naar het vliegveld op Tenerife.
16832160_1381913361873298_4054217716383789171_n-2.jpg
Fatale gebeurtenissen
Terwijl het weer steeds slechter werd en de mist steeds dikker, kreeg het KLM-toestel de opdracht om naar het einde van de startbaan te taxiën en daar te wachten op verdere instructies. Het PanAm-toestel kreeg instructies om over dezelfde baan te taxiën tot aan de derde afslag C3 om daarna naar het vertrekpunt te gaan via de parallelle taxibaan. Deze afslag was echter niet geschikt voor een vliegtuig van deze omvang en dus meende de bemanning van het Amerikaanse toestel dat het om afslag C4 ging die wel geschikt was voor een Boeing 747. De hevige mist en slechte markeringen zorgden er echter voor dat de bemanning aan boord van het Pan Am toestel moeite had om de juiste afslag te vinden.

De dichte mist zorgde ervoor dat geen van de beide vliegtuigen elkaar konden zien en alleen via de radar konden waarnemen wat er gebeurde. Ook de verkeerstoren kon niet zien wat er op grond gebeurde. Terwijl de KLM-vlucht zich klaarmaakte voor het opstijgen vonden er diverse verwarrende gesprekken plaats met de verkeerstoren waardoor zinnen wegvielen, niet te verstaan waren en wellicht de verkeerde conclusies getrokken werden. Terwijl de KLM-bemanning zich klaarmaakte voor de start was het Pan Am-vliegtuig nog aan het taxiën op de startbaan. Dit leidde uiteindelijk tot de grootste vliegramp tot op de dag van vandaag.

Botsing
Zodra de bemanning van de taxiënde PanAm-Boeing de lichten van het aanstormende KLM-toestel zag, probeerde piloot Grubbs zijn toestel scherp naar links van de startbaan weg te draaien, maar het was te laat. Ook een poging van de Nederlandse piloot Veldhuyzen van Zanten om door snel opstijgen nog over het PanAm-toestel heen te komen  mocht niet baten. Hij trok zo abrupt op dat de staart van zijn toestel een groef van 22 meter lengte in de startbaan maakte. De neus van het KLM-toestel miste het PanAm-toestel, maar de motoren en het landingsgestel boorden zich in het dak van het Amerikaanse vliegtuig. Het KLM-toestel, dat net los van de grond was, raakte om 17:06:50’ uur plaatselijke tijd het PanAm-toestel in de rechterflank. Een deel van de romp van de PanAm-Boeing werd uit elkaar gescheurd. De KLM-Boeing vloog nog 150 meter door en crashte op de baan. Beide toestellen vlogen in brand.

Slachtoffers
In het KLM-toestel kwamen alle 234 passagiers en de veertien bemanningsleden om. Van het PanAm-toestel overleefden in eerste instantie 70 inzittenden de ramp. Negen van hen overleden later in het ziekenhuis. Zo kwamen uiteindelijk 335 van de 396 inzittenden om, onder wie negen van de zestien bemanningsleden. De PanAm-gezagvoerder Victor Grubbs en zijn copiloot Robert Bragg waren twee van de 61 overlevenden.

Onderzoek
Hoewel de ramp op Spaans grondgebied plaatsvond gingen de Amerikanen en de Nederlanders niet akkoord met een louter Spaans onderzoek. Uiteindelijk is de ramp zowel door Spaanse autoriteiten als door Boeing, PanAm, KLM, de National Transportation Safety Board (NTSB) en de Raad voor de Luchtvaart onderzocht. Zowel Spaanse als Amerikaanse rapporten legden een groot deel van de schuld bij de KLM-bemanning. Het rapport van de Nederlandse Raad voor de Luchtvaart heeft  dit in veel mindere mate gedaan . Hierin is de menselijke factor die bij dit ongeluk een grote rol had gespeeld, zo veel mogelijk weggemoffeld. KLM heeft uiteindelijk 70 procent van de schuld op zich genomen, PanAm 30 procent.

Nieuw vliegveld Tenerife
Omdat het rond de luchthaven Tenerife Noord ,(Los Rodeos) dikwijls mistig is, heeft men in het Zuiden van Tenerife een tweede luchthaven aangelegd: Reina Sofía. Deze luchthaven wordt tegenwoordig voor praktisch alle internationale vluchten gebruikt. Tenerife Noord is hoofdzakelijk nog in gebruik voor vluchten tussen de Canarische Eilanden onderling en beschikt inmiddels over een grondradar.
000islas-canariaslogo-kopie-105.jpg


40 jaar na de terroristische barbarij op de luchthaven van Los Rodeos, Tenerife, met 583 doden

Vanuit Algerije  zei de laffe separatist Antonio Cubillo:
“We zijn in  oorlog met Spanje en dit zijn de gevolgen.”
Er zijn geen gerechtelijke veroordelingen, vanwege gebrek aan bewijs.

LOS RODEOS - zondag 19 maart 2017 - In maart 2017 is het 40 jaar geleden dat het terroristische bloedbad  heeft plaatsgevonden op Tenerife op de luchthaven van Los Rodeos. Het grootste ongeluk uit de luchtvaartgeschiedenis met 583 doden vond plaats op 27 maart 1977.

Nu het bestuur van de Stichting Nabestaanden Slachtoffers Tenerife de activiteiten van de Stichting per 31 oktober 2016 heeft beëindigd; op 9 februari 2017 de Pan-Am-piloot en een van de 61 overlevenden  van de vliegramp op Los Rodeos, Kapitein  Robert Lee Bragg, is overleden; en het op 27 maart 2017 veertig jaar geleden is dat de terroristische slachting heeft plaatsgevonden op Tenerife op de luchthaven van Los Rodeos als zijnde het grootste ongeluk uit de luchtvaartgeschiedenis met 583 doden - de KLM/PanAm-tragedie vond plaats op 27 maart 1977 -, publiceren wij hier de vertaling van het artikel dat 40 jaar na dato is verschenen op de internetpagina van het Spaanse dagblad ABC.
klmaccidente-los-rodeostenerife-kZe--620x349abc.jpg
Een aantal van de PanAm-passagiers dat erin geslaagd is te ontsnappen aan de vuurzee op de Luchthaven van Los Rodeos in maart 1977.
In de in 2017 vrijgegeven CIA-documenten geeft men veel details over deze zaak. Destijds had Tenerife slechts één luchthaven. Vanuit Algerije  zei de laffe separatist Antonio Cubillo:
“We zijn in  oorlog met Spanje en dit zijn de gevolgen.” Zo deed ABC verslag .

Het was een ongeval op Tenerife dat zijn oorsprong vond in een aanslag op de luchthaven van Gran Canaria. De lafhartige Canarische onafhankelijkheidsfanatici ,die vanuit Algerije  geleid werden door Antonio Cubillo, veroorzaakten de aanslag op Gran Canaria, met zeven gewonden.

Ze hadden geen oog voor de  583 doden op Tenerife. De Canario’s hadden lef. Een uitspraak van het Hooggerechtshof in 2014 stelt, dat het legaal is om Cubillo terrorist te  noemen vanwege deze 583 sterfgevallen.

Antonio Cubillo zei destijds, “de politie beval diverse vliegtuigen van buitenlandse vluchten om te leiden naar Tenerife, een zelfmoord luchthaven."
Antonio Cubillo noemde de luchthaven van Los Rodeos  ‘zelfmoord vliegveld’ vanwege een ongeval dat vijf jaar eerder de dood veroorzaakte van 155 passagiers van een Spantax-chartervlucht.

De Mpaiac-terroristen plaatsten twee bommen op de Luchthaven Gando. De keten van opeenvolgende gebeurtenissen, genereerde voor de verzekeraars €250.000.000,= aan vergoedingen. Cubillo moest de Canarische economie laten instorten om de eilandbewoners te onderwerpen aan een pan-Arabische dictatuur. Het toerisme aanvallen was in 1977 zijn snelweg naar het genereren van een staat van perceptie van kwetsbaarheid voor Spanje.

De destijds civiele gouverneur van Tenerife, Antonio Oyarzabal, voerde aan, dat de Tinerfense luchthaven volledig normaal functioneerde; hij benadrukte het lef van de Canario’s en wees naar de wrede Antonio Cubillo als auteur van de slachting door de sluiting van de luchthaven van Gran Canaria. De bedreigingen van de veiligheid van de eilanden veroorzaakte de trieste gebeurtenis met 583 doden.

Een dag eerder, voor de moordaanslag op Tenerife, was er op Gran Canaria een andere poging tot een bloedbad. Een commando van Cubillo verwondde zeven personen, wat dwong tot de sluiting van de luchthaven. Daarom werden de toestellen van de KLM y Pan Am omgeleid naar Tenerife. Er waren geen veroordelingen, vanwege gebrek aan bewijs.

Te midden van de chaos in het luchtruim welke Los Rodeos heeft geleden door de komst van de vanuit Las Palmas ongeleide vluchten, botsten de vliegtuigen van KLM en PanAm, resulterend in  583 doden. Op de luchthaven ten noorden van Tenerife  was de  enige start- en landingsbaan   niet toereikend voor de doorvoer van vliegtuigen die, met een beperkte brandstof, Gran Canaria wilden bereiken.

Vanuit Algiers, de hoofdstad van Algerije, had  Cubillo opgeroepen  tot het plegen van de aanslag op Gando en te waarschuwen voor een tweede explosie. Toen men hem enkele jaren later naar deze kwestie vroeg, zei hij,: “dat het de verantwoordelijkheid was van een niet gecontroleerd deel van zijn organisatie”.

“Het achterste deel explodeerde,” zegt Lynda Daniel,  de toen 20-jarige studente aan de Universiteit van Los Angeles, die met haar ouders en vijf van haar vrienden reisde. “We zaten  bij de nooduitgang tijdens de vlucht.
Mensen begonnen over me  te klimmen , we zagen vlammen, dus hebben we besloten om te vertrekken." Lynda Daniel liep kleine blauwe plekken op aan hoofd en benen. Zij en  haar moeder waren de enigen in leven, uit een groep van acht reizigers die uit Los Angeles kwam na een stop in New York, en die stierven door de brand.

In februari 2017 is een van de weinige getuigen met technische kennis van de luchtvaart en die in leven bleven, overleden. Robert Bragg, copiloot van de PanAm overleefde het meest dodelijke vliegtuigongeluk uit de geschiedenis. De 249 passagiers en de bemanning  van de KLM-vlucht overleden . Van de 378 passagiers en de 16 bemanningsleden van de PanAm-vlucht overleefden  65 personen.

Bragg vertelde enkele maanden geleden, “ik herinner me de mist en dat het zicht bijna nul was,”

Het toestel van Pan Am had toestemming ontvangen om naar de startbaan te gaan. Op dat moment, zo vertelt de PanAm-piloot, had  hij toestemming gekregen om te opereren tot aan het kruispunt waar zich de botsing voordeed met de KLM-Boeing.

Het toestel van de KLM had door de mist niet de mogelijkheid  het PanAm-vliegtuig te zien en kon met een snelheid van 241 km/uur niet stoppen.
16832160_1381913361873298_4054217716383789171_n-3.jpg
Bragg heeft voor de technisch onderzoekscommissie verklaard:  "Ik begon te schreeuwen om van de baan weg te komen en de commandant begon het vliegtuig te draaien. Ik keek uit mijn raam aan de rechterkant, en zag het KLM-toestel op de baan opstijgen. Toen sloot ik mijn ogen, ik bukte en eigenlijk heb ik een kort gebed opgezegd in de hoop dat het  ons niet zou raken," vertelt  voormalige co-piloot bij leven.

“Het was een heel korte klap. Zonder sterk geluid. Ik dacht, godzijdank dat het ons niet had geraakt. Ik keek naar boven naar de besturingsapparatuur en ik realiseerde me dat het dak van het vliegtuig er nu niet meer was . Ik sprong eruit, van meer dan 12 me er hoogte, en ik dank God dat ik op het gras terecht kwam.”

Voordat hij naar een medisch centrum werd gestuurd, heeft hij kunnen zien dat ongeveer 50 personen het vliegtuig hadden kunnen verlaten en zich bij de linkervleugel van het vliegtuig bevonden. “Ik begon te schreeuwen dat men eruit moest springen en een vrouw sprong als eerste, maar vervolgens sprong iedereen boven op haar, ze brak haar rug, beide benen en beide armen, de arme mevrouw.

Maar het PanAm-vliegtuig had nog steeds brandstof. Na ongeveer vijf minuten, explodeerde de middelste brandstoftank en de vlammen bereikten een hoogte van ruim 76 meter. Hoewel de oorzaak het sluiten van  de Luchthaven Gando was door een terroristische aanslag en het afgaan van een bom met zeven gewonden, zegt Bragg; “Vanaf de eerste dag heb ik geloofd dat het de schuld was van de KLM-gezagvoerder door het ignoreren van alle cabine-procedures toen hij besloot op te stijgen.”
000islas-canariaslogo-kopie-82.jpg


Overleden: de PanAm-piloot van de vliegramp op Los Rodeos - Tenerife

De op 9 februari 2017 in Harrisonburg (Virginia, USA) in de leeftijd van 79 jaar overleden Kapitein  Robert Lee Bragg was een van de 61 overlevenden van de botsing tussen twee vliegtuigen waarbij 583 personen omkwamen in 1977

De op 14 september 1938 geboren Robert Lee Bragg, was gezagvoerder van de PanAm-vlucht die in 1977, samen met het Nederlandse KLM- toestel, betrokken raakte bij de grootste ramp in de luchtvaartgeschiedenis,  op de luchthaven Los Rodeos, op Tenerife. 
fallece-piloto-1.jpg

Voor zijn heldendaad,  het helpen van passagiers van zijn vliegtuig, heeft hij een onderscheiding ontvangen van de president van de Verenigde Staten.

Na de gebeurtenis is Robert Lee Bragg weer gaan vliegen. In 2006 heeft hij geaccepteerd deel te nemen aan een documentaire waarin men de details van die fatale dag uiteenzet.

Onderzoek heef uitgewezen dat diverse factoren hebben  bijgedragen aan de samenloop van omstandigheden in de tragedie op Los Rodeos.

De biografie van de PanAm-kaptein is na te lezen op:
http://www.kygers.com/memsol.cgi?user_id=1921369
000islas-canariaslogo-kopie-19.jpg


Niet eerder gepubliceerde foto’s
van de verschrikkelijke luchtvaartramp
op de Luchthaven van Los Rodeos op Tenerife

LOS RODEOS - woensdag 28 december 2016 - In een persbericht van 13 oktober 2016 heeft  het bestuur van de Stichting Nabestaanden Slachtoffers Tenerife laten weten, ondertussen de activiteiten van de Stichting in Nederland per 31 oktober 2016 beëindigd te hebben.  Nu eind 2016 kan de redactie van ‘Gran Canaria’ actueel’ laten weten, dat op de Canarische Eilanden de grootste ramp uit de luchtvaartgeschiedenis zeker niet vergeten is, of vergeten zal worden, en we doen dat aan de hand van onderstaande, niet eerder gepubliceerde foto’s.

Het ongeval heeft plaatsgevonden toen twee vliegtuigen op weg waren naar Gran Canaria en een door militanten van de Movimiento por la Autodeterminación e Independencia del Archipiélago Canario (MPAIAC) (Onafhankelijkheidsbeweging) geplaatste bom  om 13:15 uur (14:15 uur Nederlandse tijd) explodeerde in de passagiersterminal van de Luchthaven van Gran Canaria. Beide vluchten werden omgeleid naar de Luchthaven van Los Rodeos op het buureiland Tenerife, samen met vele andere. Geen van de vliegtuigen had op Tenerife moeten zijn, maar de terroristische acties zijn uitgemond in een verschrikkelijke tragedie.
16832160_1381913361873298_4054217716383789171_n.jpg

ferggtgerger.jpgOp 27 maart 1977, zijn  twee Boeing 747’s op elkaar gebotst op de luchthaven van Los Rodeos (tegenwoordig: Tenerife Norte genoemd), in het Noorden van het eiland Tenerife, waarbij 583 mensen zijn omgekomen. Het is het vliegtuigongeluk met het hoogste aantal dodelijke slachtoffers in de geschiedenis van de luchtvaart.

De verongelukte toestellen betreffen de vlucht KLM-4805, een chartervlucht van de Koninklijke Nederlandse Luchtvaartmaatschappij, die vertrokken was vanaf Schiphol-Amsterdam, richting Gran Canaria; en de vlucht PAA-1735, een reguliere vlucht van PanAm, die vertrokken was vanaf het de Internationale Luchthaven John F. Kennedy in Nueva York, en afkomstig van de Internationale Luchthaven van Los Angeles, Californië, op weg naar de luchthaven van  Gran Canaria.

Onderstaand  tonen wij een serie niet eerder  gepubliceerde foto’s van het vreselijke ongeluk, welke vele mensen kippenvel zullen bezorgen. Ongetwijfeld het ernstigste ongeval in de gehele geschiednis van de luchtvaart. De foto’s laten daarover geen twijfel bestaan:
2sbpmao.jpg
2eb7gjb.jpg


2-2-1.jpg

ACCIDENTE-LOS-RODEOS-1977-8-1600x900.jpg

5-1-1.jpg

1-1-1.jpg

ACCIDENTE-LOS-RODEOS-1977-5-1600x900.jpg
4-1-1.jpg
16864832_1381901695207798_3165339757599801261_n1.jpg

3-1-1.jpg
000islas-canariaslogo-417.jpg


De Stichting
'Nabestaanden Slachtoffers Tenerife'
is opgeheven

Het bestuur van de Stichting
‘Nabestaanden Slachtoffers Tenerife’
heft de Stichting op

NEDERLAND/TENERIFE - Allerheiligen, dinsdag 1 november 2016 - In een persbericht van 13 oktober 2016 laat het bestuur van de Stichting Nabestaanden Slachtoffers Tenerife weten, de activiteiten van de Stichting per 31 oktober 2016 te beëindigen.

Met de realisatie van de nationale herdenking op 27 maart 2002 in de RAI te Amsterdam, en de internationale herdenking met de plaatsing van het monument ‘International Tenerife Memorial op Tenerife op 27 maart 2007, heeft de stichting haar doelen bereikt. De afgelopen jaren heeft de Stichting ‘Nabestaanden Slachtoffers Tenerife’ zorg gedragen voor het op 27 maart jaarlijks plaatsen van een bloemstuk bij het monument op Tenerife en het bijhouden van de internetpagina: www.tenerife-memorial.org
1174950824_g_0-1.jpg
                                          Het monument International Tenerife Memorial’
                  op het terrein van Luchthaven van Los Rodeos, op de Mesa Mota, op Tenerife.
Westgaarde.jpg
                              Herdenkingsmonument in Uitvaartpark Westgaarde
De website blijft na de opheffing van de Stichting online, maar zal geen actualiteiten bevatten.  
Het bestuur spreekt haar dankbaarheid uit voor alle hulp en ondersteuning die de Stichting van aanvang af heeft gekregen.

Achtergrond
Op zondag 27 maart 1977 botste op het vliegveld Los Rodeos op het Canarische eiland Tenerife een Boeing 747 van KLM op een Boeing 747 van Pan American Airlines. Hierbij vonden 583 mensen de dood en 61 mensen overleefden de vliegramp.

Ter nagedachtenis aan deze grootste vliegramp in de geschiedenis is 25 jaar na het ongeluk op 27 januari 2002 de Stichting ‘Nabestaanden Slachtoffers Tenerife ‘ opgericht.
media_xl_2595610.jpg
                          6 april 1977: Rouwdienst op Schiphol voor de slachtoffers.

SFA002004123.jpg
Rouwdienst_voor_de_slachtoffers_van_de_vliegramp_op_Tenerife_Memorial_service_for_the_victims_of_the_Tenerife_air_disaster.jpgHet belangrijkste doel was het voorzien in de behoefte om op een respectvolle plek voor alle betrokkenen te kunnen herdenken, zowel individueel als gezamenlijk.
Een eerste herdenkingsplechtigheid werd 25 jaar na het vliegtuigongeluk op 27 maart 2002 georganiseerd in de RAI te Amsterdam.

30 Jaar later, op 27 maart 2007, is op initiatief van de Stichting voor het eerst een officiële internationale herdenkingsplechtigheid gehouden op Tenerife. Deze herdenking stond in het teken van de onthulling van een internationaal monument “International Tenerife Memorial”.

Het monumentale kunstwerk, een ontwerp van de in 2006 overleden kunstenaar Ruud van de Wint, is een achttien meter hoge wenteltrap waarvan de treden lijken door te lopen naar het oneindige, maar plotseling worden afgebroken.

Op 25 april 2008 is het voltallig bestuur van de Stichting benoemd tot Ridder in de orde van Oranje-Nassau. De onderscheiding die met trots en dankbaarheid gedragen wordt, is opgedragen aan allen die hebben bijgedragen aan de totstandkoming van de ‘Tenerife-familie’.

De voormalige Stichting 'Nabestaanden Slachtoffers Tenerife':
www.herdenking-tenerife.org
www.tenerife-memorial.org
verzekering-nabestaanden-470x340-1-1.jpgimagesYUA0WZYL.jpg
                                                            Zie:

                          https://nl.wikipedia.org/wiki/Vliegtuigramp_van_Tenerife
zzzislas-canariaslogo-557.jpg


Uranium op de start- en landingsbanen:
Een van de belangrijke punten
van de tragedie van Los Rodeos in 1977

DiariodeAvisos.com
http://www.diariodeavisos.com/2013/03/uranio-en-pistas-otro-vertices-tragedia-rodeos-en-1977/

LOS RODEOS- vrijdag 21 oktober 2016 - Hoe spannend blijken de verhalen die het dichtst bij de raadsels zijn en hun aspecten, is het samenzweringsbestanddeel niet minder. En we spreken van zeer bewezen problemen, geanalyseerd met lichten en stenografen. Uranium in verband met de tragedie? Zo is het.

Kort na het ongeval van 27 maart 1977 begon men verhalen te horen onder luchthavenmedewerkers van het persoonlijk blootgesteld zijn van een deel van het personeel dat had deelgenomen aan de reddingswerkzaamheden en het schoonmaken van de plaats van het ongeval, aan deeltjes verarmd radioactief uranium. Ten minste 300 kilogram van dit materiaal zou aanwezig geweest kunnen zijn in het interieur van elk van de beide jumbo’s.
16865059_1381901668541134_6437925999081573384_n.jpg

17-13.jpgOndanks dat men al had horen praten over de relatie van uranium met de verongelukte jumbo’s, is het pas in 2007 als ik me op een diepgaandere manier interesseer voor deze zaak, op grond van enkele verklaringen van de chemicus Agustín Cabrera die hij heeft gedaan voor de documentaire serie ‘Phenomena’ van Televisión Canaria. In deze reportage vertelt Cabrera hoe hij in de tijd een bedrijf beheerde dat gewijd was aan het behandelen van zilver, en dat hij enkele magazijnen bezocht in La Cuesta waar zich resten bevonden van de verongelukte vliegtuigen. Daar heeft hij geziene hoe een van de medewerkers probeerde met een cirkelzaag een metalen structuur door te snijden waarvan de vonken afsprongen wat hem in het geheel niet normaal leek te zijn. Dat trok zijn aandacht en hij verzocht de man niet door te gaan met dat werk omdat het materiaal gevaarlijk leek te zijn.
teneri01.jpg

accidente1.jpgDe chemicus kocht een stukje van dat materiaal als mogelijke grondstof voor zijn bedrijf en hij analyseerde het, hij kon vaststellen dat het ging om verarmd uranium en dat de radioactiviteit die dat materiaal afgaf met een Geiger-teller kon worden vastgesteld op een afstand van ruim 300 meter. Tenminste 300 kilogram zou men hebben aangetroffen in de resten van de op Los Rodeos verongelukte vliegtuigen. “Wat doet het uranium in deze vliegtuigen? Is het een gevaar voor de personen die hebben deelgenomen aan de redding en het blussen van de branden?
02-5.jpgEr zijn twee latente versies die proberen om de aanwezigheid van dit materiaal in zulke hoeveelheden in het rampgebied te verklaren: een wijst in de richting van samenzwering hoewel veraf staand van de werkelijkheid, en een die wordt vastgesteld als de meest redelijke.
Beginnen we met de meest risico-volle te kennen. Volgens zeggen van Cabrera zelf, heeft men het verarmde uranium uitsluitend ontdekt in een van de twee vliegtuigen, om precies te zijn, in het Amerikaanse toestel en niet in het Nederlandse, ondanks dat het alle twee Boeings-747 waren.
05-1.jpg

In gesprek met de redacteuren van de genoemde documentaire serie, zegt Agustín Cabrera dat in een rapport van de maatschappij Boeing men de installatie ontkent van structuren met verarmd uranium in de romp van hun vliegtuigen. In die dagen van 1977 kan men in de pers een bericht lezen dat Zuid-Afrika haar capaciteit heeft aangekondigd voor het behandelen van nucleair materiaal. Had PanAm het Afrikaanse land als eindbestemming? Het lijkt er wel op. Men begint de meest absurde stellingen te poneren dat het niet zo was. En als het zou gaan om een zending van verarmd uranium die men op een achterbakse manier vervoerde naar Zuid-Afrika?
01-6.jpgDe officiële versie en nagenoeg geaccepteerde, is, dat de uranium-structuren een deel vormen van de romp van de Boeing-747. Volgens verklaringen die een vertegenwoordiger van het bedrijf gedaan heeft tegenover het Spaanse dagblad ABC in haar editie van 27 augustus 1977, “hebben alle jumbo’s die momenteel in dienst zijn een structuur van ongeveer 310 kilogram aan verarmd uranium.” Het is een ideaal materiaal om te dienen als tegenwicht op de vleugels en staart vanwege de hoge dichtheid en de lage financiële kosten. Zo is het, dat men met deze verklaringen de veronderstelling van professor Cabrera ontkracht die opmerkt dat het materiaal uitsluitend aanwezig was in het Amerikaanse vliegtuig.

Is deze hoeveelheid uranium gevaarlijk als de bevolking daaraan wordt blootgesteld? De deskundigen bevestigen dat het risico op vergiftiging niet erg hoog is, men kan stellen dat het echt minimaal is. Men moet weten dat de structuren worden afgedekt met een aanzienlijke laag cadmium waardoor mogelijke kankerverwekkende straling wordt vermeden En wat als deze structuren worden blootgesteld aan temperaturen van meer dan duizend graden zoals is gebeurd op Los Rodeos?
12-15.jpgBij deze hoge temperaturen vallen de uraniumstructuren uiteen en kunnen kleine deeltjes in de lucht zweven. Eenieder die op een of andere manier heeft deelgenomen aan de redding is gedurende uren daaraan blootgesteld en heeft deze deeltjes ingeademd die achtergebleven zouden kunnen zijn in hun longen.
rodeos.jpgMen weet niet of ze zijn aangedaan door deze specifieke omstandigheden. Sommige geruchten veronderstellen dat men in de loop van de jaren de doden in verband heeft willen brengen met deze zaak, maar er bestaan geen overtuigende bewijzen dat er een samenhang zou bestaan met de overlijdens en het verarmde uranium van de jumbo’s.
09-2.jpgWaar zijn de resten van het ongeval en het uranium dat deze resten bevatten? Hebben we er een spoor van in een magazijn in de wijk La Cuesta in de gemeente La Laguna. De eindbestemming van het materiaal is niet erg duidelijk, maar als we de volgorde van de gebeurtenissen nagaan, zouden die momenteel in de Verenigde Staten kunnen zijn. Laten we de draad oppakken om tot dit punt te komen.
04-4.jpgToen Agustin Cabrera waarschuwde dat de in La Cuesta gekochte monsters uranium bevatten, nam hij deel aan de veiling van het materiaal en verkreeg het.

Enige tijd later komen er twee agenten van de Guardia Civil naar zijn woning en nemen het materiaal in beslag. Maar hoewel het in beslag genomen was,  had Cabrera nog een monster van 300 gram van het uranium, dat hij bewaarde in een doos met daarop alleen een etiket dat de inhoud ervan onthulde: U-238, of wat hetzelfde is: uranium. Uiteindelijk is deze kleine hoeveelheid ook van Professor Cabrera in beslag genomen.

Momenteel zijn er heel weinig vliegtuigen die als tegenwicht dit materiaal gebruiken, dat in het algemeen is vervangen door wolfraam.
06-1.jpg

Geven we een beetje meer de vragen aan in verband met de gezondheid. Kan de bevolking van een soort van vervuiling lijden na het ongeval van Los Rodeos? De directeur van het Laboratorio de Física Médica van de Escuela de Enfermería (Verpleegkundigen-opleiding) , José Hernández Armas, heeft in verklaringen tegenover Ferrer verzekerd dat de registraties die verwijzen naar de periode 1977-1990 geen verdachte ziekten aangeven onder de bevolking in de gemeente.

Het is ook interessant om te weten dat Hernández Armas eventuele verhoging van ziekten uitsluit die direct, of indirect kunnen worden gerelateerd aan uranium in het gebied. Echter, geeft deze afdeling het gemak aan van de mogelijkheid om monsters op de exacte plek van de startbaan te verkrijgen waar het ongeval heeft plaatsgevonden om, om volledig de risico-mogelijkheid uit te sluiten.

Meer informatie over de grootste vliegramp uit de geschiedenis van de Spaanse burgerluchtvaart, treft u overzichtelijk gerubriceerd aan op de internetpagina:
http://www.project-tenerife.com/nederlands/rapporten.htm
zzzislas-canariaslogo-493.jpg


Justitie verbiedt
de vlag met de zeven sterren te hijsen

CANARISCHE EILANDEN - vrijdag 21 oktober 2016 - De rechter heeft aan de Gedelegeerde van de Spaanse Regering op Canarias de voorzorgsmaatregel toegewezen tegen de plechtigheid op zaterdag van het Cabildo (Eilandbestuur) van Fuerteventura . Op Gran Canaria zal het eilandbestuur de vlag op vrijdag hijsen, of een manifest voor te lezen.

De Kamer voor Overheidsgeschillen van de Rechtbank in Las Palmas de Gran Canaria heeft voorzorgshalve het Cabildo (Eilandbestuur) van Fuerteventura verboden de Canarische driekleur met de zeven sterren te hijsen op zaterdag 22 oktober 2016, zoals men had goedgekeurd om de verjaardag van dit teken te vieren. De resolutie daartoe was goedgekeurd met de steun van Coalición Canaria (CC), Nueva Canarias (NC) en de Partido Progresista Majorero (PPM).
tricolor.jpg

vkag.jpg
De rechter heeft aan de Gedelegeerde van de Spaanse Regering op Canarias de voorzorgsmaatregel toegewezen, opdat deze vlag - die haar oorsprong heeft in de Canarische onafhankelijkheidsbeweging - niet op de openbare gebouwen zal wapperen, omdat men ervan uitgaat dat het de grondwet schendt; en ook een arrest van 2015, waarin men zich heeft uitgesproken over deze zaak nadat het Cabildo (Eilandbestuur) van Lanzarote besloten had deze vlag te hijsen.

De rechter kent deze maartregel toe, “ met het waarnemen van omstandigheden met een bijzondere urgentie,” maar heeft met beide partijen afgesproken, dat ze op vrijdag bijeenkomen om meer gedetailleerd te luisteren naar de argumenten en te besluiten, of ze de opschorting van het hijsen van de vlag handhaven, of in tegendeel, toestaan dat het Cabildo (Eilandbestuur) van Fuerteventura die laat wapperen in afwachting van veroordeling.

Andere overheden op de Eilanden hebben soortgelijke acties gepland vanwege de herdenking van de 52ste verjaardag van dit symbool, en er is voorzien dat de rechters op dezelfde wijze handelen, gezien dat de Gedelegeerde van de Spaanse Regering op Canarias beroep heeft aangetekend tegen deze akkoorden.

Reacties.
Minuten nadat men kennis heeft gekregen van de juridische uitspraak, heeft het Eilandbestuur van Gran Canaria (NC, PSOE en Podemos) aangekondigd op vrijdag 21 oktober 2016 de vlag te hijsen om 11:00 uur; en als dat niet mogelijk is, een manifest voor te lezen. Het Eilandbestuur studeert erop of de juridische uitspraak van voorzorg halve hen betreft, en in dat geval men in hoger beroep zal gaan.

De eilandpresident, Antonio Morales (NC), heeft laten weten dat zijn instelling de Palestijnse vlag hijst, of die van de Sharawi Republiek, als gebaar van solidariteit.

Morales stelt bovendien dat de nu opgeloste zaak van Lanzarote anders is, omdat de sterrenvlag toen de officiële heeft vervangen, terwijl het deze keer gaat om deze te laten wapperen aan een toegevoegde mast, zonder een van de grondwettelijke te vervagen.

In de controverse heeft ook de president van de Canarische Eilanden zich begeven, de nationalistische Fernando Clavijo (CC), die heeft betoogd dat dit symbool "de vlag van het volk is,” en heeft erop gewezen, dat gemeenten en eilandbesturen bij andere gelegenheden andersoortige emblemen hebben gehesen op hun gebouwen, zoals die van de Gay Pride, of van de Roma (zigeuners).
zzzislas-canariaslogo-491.jpg


Telde en Teguise bewijzen
ook ‘eer’ aan de Canarische separatisten

CANARISCHE EILANDEN - vrijdag 30 oktober 2015 - Niet alleen het Cabildo (Eilandbestuur) van Lanzarote heeft zich gevoegd bij het ‘eerbetoon’ aan de vlag van de independentistas canarios (Canarische separatisten), maar ook de gemeentebesturen van Teguise, de historische hoofdstad van het eiland, en van Telde (Gran Canaria), naar inwoneraantal de vierde grootste stad van de Canarische Archipel.

In het laatstgenoemde geval, gaat het niet om het hijsen van de vlag aan een mast op het gemeentehuis, maar om een bijeenkomst die op donderdag 22 oktober 2015 heeft plaatsgevonden, waarbij men de vlag met de zeven groene sterren ontvouwd heeft op het balkon van het pand, net zoals men daar in juni een regenboogvlag heeft ontvouwd die symbool staat voor homoseksuelen.
band.png  CANARIAS-LIBRE.jpg                                     De officieel gewraakte onafhankelijkheidsvlag.
banderacanarianacional_thumb2.jpg
imagesAY3KDLO9.jpg banderacccubillistascop.jpg        De vlag van de separatist Cubillo (de met onschuldig bloed besmeurde terroristenvlag).
In Telde regeert Nueva Canarias (NC), de partij die deze bijeenkomst heeft georganiseerd ‘zonder enige politieke bijbedoeling’, aldus laat men weten op de internetpagina ‘Telde Actualidad’; waarbij echter hun partijgenoten in het Cabildo (Eilandbestuur) van Lanzarote tegen het hijsen van de vlag hebben gestemd toen dit aan de orde kwam in de Raadsvergadering.

In het geval van Teguise, de oude hoofdstad van Lanzarote, heeft men in de Gemeenteraadsvergadering voor gestemd. voor het hijsen van de vlag en zodoende is een vlag van grote afmeting getoond bevestigd, niet op het gemeentehuis, maar op het hoofdplein, en net zoals in het Cabildo (Eilandbestuur) was dit een politiek initiatief van de politieke partij Somos Lanzarote (SL).
ZZZZZZAislas-canarias-84-99-kopie-107.jpg  


Commotie op de Eilanden

Het Cabildo van Lanzarote hijst de vlag met de vijf sterren
in top,  die van de Canarische separatist
Antonio Cubillo

LANZAROTE - donderdag 22  oktober 2015 - De vlag van Canarische separatisten, die populair is gemaakt door de terrorist Antonio Cubillo, wappert deze week op het dak van de zetel van het Cabildo (Eilandbestuur) van Lanzarote, dankzij een initiatief van de fractie Somos in het Cabildo, waarbij tijdens de stemming in de Eilandbestuursvergadering - tien dagen geleden in eilandhoofdstad - Coalición Canaria (CC) en de Partido de Independientes de Lanzarote (PIL) (Partij van de Onafhankelijken van Lanzarote) van Dimas Martin, zich hebben aangesloten.

De reden die men aanvoert om te rechtvaardigen dat men een symbool hijst wat niet erkend wordt in het Estatuto de Autonomía (Statuut voor Zelfbestuur) is:  “de viering van de ‘Día de la Bandera Nacional de Canarias’ op 22 oktober.” En daar wringt dus de schoen!
cabildo-lanzarote-bandera--644x362.jpg
            De vlag met de zeven sterren, in top op de vestiging van het Eilandbestuur
Volgens de coördinator bevordert dit initiatief , dat genomen is door Somos, “de viering op de datum waarop we herdenken, dat op 22 oktober 1964 op de Canarische Eilanden - dan nog volop onder de Franco-dictatuur - begonnen is deze vlag aan te nemen als collectief symbool.”

Bovendien voert men ter verdediging aan, "dat,  in een land als de Canarische Eilanden, gemarkeerd door het insulaire, en door het opleggen van politieke en culturele modellen die veraf staan van onze realiteit;  het aannemen van een gemeenschappelijk symbool -dat eigen is  en de gemeenschappelijke aspiraties vertegenwoordigt van vrijheid, broederschap, vooruitgang en respect voor onze nationale identiteit,  een feit van onbetwistbare, historische betekenis is.”

De vlag met de zeven groene sterren - resultaat van de ontwikkeling van andere, identieke scènes - is aangenomen als eigen Canarische vlag door CC tijdens een partijcongres in 2005, waarin men de wensen heeft gehonoreerd van hen die daarin een symbool zien van een zekere volksaanvaarding die veraf staat van de betekenis ervan.
hqdefault-12.jpg
                                                                  VIDEO
                                              
  Antonio Cubillo op BerbèreTV:
                                                https://youtu.be/sNuPhmGH-uY
78848.jpg

KLM/PanAm-vliegramp
Voor die datum, lijken zich manifestaties voor te doen - maar in een kleine minderheid en zonder enige vorm van ondersteuning door de overheid - bij de verjaardag van '22 oktober 1964'; de dag, waarop Antonio Cubillo (indirect verantwoordelijk voor de KLM/PanAm-vliegramp op Tenerife op 27 maart 1967, de grootste in de luchtvaartgeschiedenis) met deze vlag kwam aanzetten als standaard van de
Movimiento por la Autodeterminación e Independencia del Archipiélago Canario (Mpaiac)  (Beweging voor Zelfbeschikking en Onafhankelijkheid van de Canarische Archipel). Dit jaar - in 2015 - staan er folkloristische concerten op het programma; en, een bijeenkomst met het hijsen van de vlag op Playa del Reducto.

Tegen dit initiatief van Somos hebben destijds tegen gestemd: de fractieleden van de PSOE, van de Partido Popular ( PP), van Ciudadanos (Ciu) en van Nueva Canarias (NC) , terwijl de vertegenwoordigers van Podemos zich van stemming hebben onthouden.

Nog steeds gevoelig
Dat deze kwestie met de vlag met de zeven groene sterren (lees: de onafhankelijkheidsbeweging) zoveel jaar na dato nog steeds gevoelig ligt op de Archipel, mag o. a. blijken uit de onderstaande drie artikelen die destijds in de lokale persmedia zijn verschenen en die de redactie van
Gran Canaria actueel’ integraal voor haar lezers heeft vertaald:

De Mpaiac verbreekt haar stilzwijgen en roept op
tot onthouding bij de verkiezingen van zondag 24 mei 2015

SANTA CRUZ DE TENERIFE - vrijdag 22 mei 2015 - De independentistas (separatisten) willen geen deel uitmaken van hen, “die men een Statuut heeft opgelegd buiten de wil van de Canario’s.”

De Mpaiac (Movimiento para la Autodeterminación e Independencia del Archipiélago Canario) heeft opgeroepen tot ‘actieve onthouding’ bij de lokale verkiezingen op zondag 24 mei 2014, in een verklaring waarmee men de lange stilte verbreekt, twee en een half jaar na de dood van hun historische leider, Antonio Cubillo.
antonio-cubillo-entierro--644x362.jpg
                         De begrafenis van Antonio Cubillo, in december 2012.
Volgens bronnen binnen de groepering, willen ze aangeven, “dat het houden van Deelstaatverkiezingen, die op de Canarische Eilanden de corrupte instellingen van de Spaanse Staat bestendigen, zoals het Parlement van de Deelstaat, niet in staat zijn om de echte problemen op te lossen die dit Afro/Amazig-volk van de Canarische Eilanden teisteren.”

De Deelstaat-instanties verdienen het respect van de separatisten niet, omdat naar hun eigen goeddunken, het gaat om een parlement, “dat het product is van de Grondwet van Franco en Bourbon die een Statuut oplegt buiten de wil van de Canario’s, van wie de meerderheid aan de leiband loopt van het Spaanse nationalisme, en dat men wettigt overeenkomstig de wil van het Spaanse kolonialisme.”

Eerbetoon in La Laguna aan het politieke slachtoffer van Mpaiac
is onopgemerkt gebleven

SANTA CRUZ DE TENERIFE - dinsdag 22 oktober 2013- Of het ligt aan een fout in de organisatie, besluiteloosheid, of aan gebrek aan belangstelling, zeker is, dat er geen verklaring is voor het feit, dat het eerbetoon onopgemerkt is gebleven wat men op maandag 21 oktober 2013 in La Laguna heeft gebracht aan Rafael Valdenebros Sotelo; de agent van de Policía Nacional (Rijkspolitie), die in februari 1978 is omgekomen bij een aanslag door de Movimiento por la Autodeterminación e Independencia del Archipiélago Canario (Mpaiac).

Er waren zelfs geen familieleden van Rafael Valdenebros bij de herdenking op maandag oktober 2013
valdenebros-canarias-homenaje--644x362.jpg
Aanhangers van Cubillo in de vergaderzaal van de Gemeenteraadsvergadering van Santa Cruz, waarin eerbetoon aan hem (de terrorist) is afgewezen.
Er waren slechts weinig mensen aanwezig bij de herdenking, men heeft ze op de vingers van een hand kunnen tellen, wat ertoe geleid heeft, dat het Sindicato Unificado de Policía (SUP) (de Politievakbond) zich heeft afgevraagd, waarom men niet is uitgenodigd; en aan wie men de slechte opkomst heeft te danken - van slechts drie personen - onder wie, ook niet de burgemeester van La Laguna, Fernando Clavijo, aanwezig was.

Bronnen binnen de politiebond vragen zich af, of diens afwezigheid te maken kan hebben met het feit, dat de vader van de burgemeester van La Laguna destijds een vooraanstaand leider was van de Mpaiac, die in 1978 zelfs gearresteerd is door de Guardia Civil vanwege zijn betrokkenheid met de organisatie.

                                 De Politievakbond klaagt CC aan
                            voor hun verering van Antonio Cubillo

SANTA CRUZ DE TENERIFE - dinsdag 11 juni 2013 - De Confederación Española de la Policía (CEP) (Spaanse Politievakbond) heeft bevestigd, dat de nationalisten tegen de erkenning zijn van een van de slachtoffers

De CEP heeft aangegeven, dat Coalición Canaria (CC) op maandag 10 juni 2013 op Tenerife , uitgerekend in de hoofdstad, Santa Cruz, een eerbetoon promoot aan de terroristische oprichter van de Movimiento por la Autodeterminación e Independencia del Archipiélago Canario (Mpaiac) en tegelijkertijd tegen de erkenning is van een van de slachtoffers, de politieagent van de Tedax, Valdenebros, die in 1978 vermoord is door deze beweging.

                                        cubillo-calle-tenerife--644x362.jpg
Antonio Cubillo Ferreiral, oprichter van de Mpaiac (Canarische onafhankelijkheidsbeweging).

In een schrijven aan de Gedelegeerde van de Spaanse Regering op Tenerife, heeft de politievakbond haar ongenoegen uitgesproken over de intentie van de CC-fractie in het Gemeentebestuur van de hoofdstad van Tenerife, om in de Gemeenteraadsvergadering van 14 juni 2013 een motie te presenteren, “waarin men het openen van een dossier zal verdedigen voor eerbetoon aan Antonio de León Cubillo Ferreira, met de bedoeling, een opennbare ruimte in de Gemeente Santa Cruz de Tenerife naar hem te vernoemen.”

De CEP herinnert eraan, “dat deze persoon de oprichter was van de Mpaiac, wat, in wezen, een terroristische organisatie was die in 1964 gecreëerd is en die gewelddadig was tot 1979.” Een van haar dodelijke slachtoffers was Rafael Valdenebros Sotelo, lid van de Tedax van de Policía Nacional (Rijkspolitie), die op 23 februari 1978 naar het bankfiliaal gekomen was in de Tinerfense gemeente San Cristóbal de La Laguna om daartegenover een explosief onschadelijk te maken dat daar was aangebracht door de criminele bende.
entierro_cubillo--644x362.jpg
De zonen van Antonio Cubillo dragen de kist met het stoffelijk overschot van hun vader, met daarop de onafhankelijkheidsvlag.
De acht rubberen houders met een gelei gebaseerd op nitroglycol - een explosief dat alom in Spanje gebruikt wordt voor industriële doeleinden - explodeerden en de politieagent raakte gewond in zijn gezicht en aan armen en benen. Men heeft een arm geamputeerd in het ziekenhuis waar hij 14 dagen later is overleden, op 27-jarge leeftijd; met achterlating van vrouw en twee zonen. “Dezelfde dag hebben de persmedia contact opgenomen met Antonio Cubillo, die heeft aangegeven dat de verantwoordelijke voor de dood van de politieagent de Spaanse Regering was en hij verlangde, dat men een kalender zou opstellen voor zelfbestuur, met erkenning van de Mpaiac als vertegenwoordiger van het Guanche-volk,” zo verhaalt de CEP in haar schrijven.

De politievakbond heeft in januari 2013 gekritiseerd, “dat na 35 jaar zonder enig eerbetoon;” men nu formeel gevraagd heeft, dat men een monument, of een gedenksteen plaatst tegenover het Hoofdbureau van de het Cuerpo Nacional de Policía (Korps Rijkspolitie) van San Cristóbal de La Laguna, ter herinnering aan hun collega.

Het verzoek is gedaan aan de hoofdcommissaris van het Provinciale Commissariaat van Tenerife, maar bronnen binnen de politievakbond houden CC ervoor verantwoordelijk, achter  het stopzetten van dit initiatief te zitten. “Tot verrassing van de politie, is hun idee niet gelukt, maar bovendien zit men nu met het voorstel voor het project om de leider te eren van de terroristische organisatie die verantwoordelijk is voor de dood van hun collega.”

Tot zover de vertaling van de genoemde drie krantenartikelen. Na de vele protesten op de Eilanden , en vooral ook vanuit Nederland en Amerika, heeft het Gemeentebestuur van Santa Cruz de Tenerife ijlings het voorstel van de straatnaam-benoeming van tafel gehaald.
ZZZZZZAislas-canarias-84-99-kopie-53.jpg 


Vliegramp Tenerife 1977
Het gedenkteken op Los Rodeos is niet toegankelijk

LOS RODEOS -  dinsdag 16 juni 2015 - In maart 2017 zal het 40 jaar geleden zijn, dat de tot nu tot grootste ramp in de geschiedenis van de luchtvaart heeft plaatsgevonden. La Mesa Mota, de berg van La Laguna waarop men het monument heeft opgericht ter nagedachtenis aan de 583 omgekomenen is zeer zeker een bedevaartsoord voor familieleden van de slachtoffers. Maar de toegang er naar toe is momenteel afgesloten.

Jan Groenewoud heeft op één dag zeven familieleden verloren. Ze reisden met het KLM-vliegtuig dat op 27 maart 1977 in botsing kwam met het toestel van de luchtvaartmaatschappij Pan American Airlines (PanAm) op de luchthaven van Los Rodeos (Tenerife).
vlierampTenerife1977.jpg

Het Monument ‘La escalera de caracol’ (‘de Wenteltrap’), een kunstwerk van Rudi van de Wint, verheft zich op de Mesa Mota ter herinnering aan de 583 slachtoffers van de vliegramp in 1977.
hqdefault-8.jpg
Een van de eerste acties die hij 10 jaar geleden uitvoerde toen hij besloot het initiatief te nemen voor creëren van de Stichting Nabestaanden van de Slachtoffers van de Vliegramp op Los Rodeos (Fundación de Parientes de las Víctimas del Accidente Aéreo de Los Rodeos), was het oprichten van een monument nabij de luchthaven, ter herinnering en als eerbetoon aan de omgekomenen en voor de overlevenden en de duizenden familieleden die naar Tenerife komen voor het hebben van een plek om te bezoeken.
1174950824_g_0.jpg

De Wenteltrap (La escalera de caracol) die zich verheft naar de hemel op de Mesa Mota - de berg van La Laguna, vanwaar men het beste de luchthaven kan zien liggen - is in 2007 ingewijd, maar nu kan men er niet komen. Een slagboom verspert de toegang.

Enkele weken geleden is Jan Groenewoud, samen met enkele leden van de Stichting, naar Tenerife gereisd; gewaarschuwd door tientallen familieleden van de omgekomenen bij dat ongeluk, dat men geen toegang heeft kunnen krijgen tot de locatie die ze nagenoeg beschouwen als het graf van hun geliefden. Inderdaad blokkeert een slagboom de toegang.

Van de Mesa Mota is men richting het Plaza del Adelantado in La Laguna gegaan, voor een treffen met de burgemeester, en vervolgens naar de president het Cabildo (Eilandbestuur). Ze wilden een verklaring hebben van het waarom een plek vol symboliek voor de slachtoffer van het ongeluk in 1977, die jaarlijks bezocht wordt door duizenden personen, volledig is afgesloten.
verzekering-nabestaanden-470x340-1.jpg

fotomemorian1.jpg
Maar het bezoek aan respectievelijk Fernando Clavijo en Carlos Alonso, heeft men een week voor de verkiezingen van 24 mei 2015 gebracht. “Men heeft hen gezegd,” zo geven zij aan, “dat beide politici volop bezig waren in de verkiezingscampagne en, ‘niet beschikbaar’ waren, om met hen te praten.”
fotomemorian3.jpg

De Stichting kritiseert niet alleen de nalatigheid van de ‘lokale autoriteiten’ voor de locatie waar men de familieleden eert, maar ook, “dat men niet reageert op de schrijvens met een grote bezorgdheid,” die zijn verzonden door de Vereniging die niet eens weet, of die brieven zijn aangekomen.
kleurlogoCanarias.png


Cubillo krijgt geen straatnaam
in Santa Cruz de Tenerife

PP en PSOE stemmen tegen

SANTA CRUZ DE TENERIFE - zaterdag 15 juni 2013 - Met 11 stemmen voor, 13 tegen en twee onthoudingen hebben de PP en de PSOE de intentie van de politieke partij Grupo Nacionalista in de Gemeenteraad van de hoofdstad van Tenerife ontmanteld, om de leider van de MPAIAC te eren.
Santa Cruz de Tenerife zal geen straat krijgen met de naam van de onafhankelijkheidsleider Antonio Cubillo, zo is beslist tijdens de Gemeenteraadsvergadering op vrijdag 14 juni 2013 in de Tinerfense hoofdstad.

Deze motie heeft tegenstrijdigheid opgeroepen in de Gemeenteraad, waarin men gedebatteerd heeft over de figuur van Antonio Cubillo (1930-2012), stichter van de MPAIAC, de organisatie die een bom heeft laten  ontploffen op het vliegveld van Gran Canaria, waardoor een luchthavenmedewerkster gewond raakte (en wat geleid heeft tot de KLM/PanAm-vliegramp op de luchthaven van Los Rodeos op 27 maart  1977, zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vliegtuigramp_van_Tenerife) en die een explosief heeft aangebracht in de voormalige Vizcaya-bank, wat de dood van een agent heeft veroorzaakt die dit onschadelijk probeerde te maken.



                         De KLM/PanAm-vliegramp op de luchthaven van Los Rodeos
                                                 op 27 maart  1977 (simulatie).
De stemming was geheim, hoewel de PP en de PSOE in het openbaar hebben laten weten tegen te zullen stemmen, de politieke partij ‘Si Se Puede’ (‘Ja Men Kan’) gezegd heeft voor te zullen stemmen en Izquierdo Unida (Verenigd Links) heeft laten weten, zich van stemming te zullen onthouden.


Een groep voorstanders van een van Spanje onafhankelijk Canarias tonen onafhankelijkheidsvlaggen tijdens de Gemeenteraadsvergadering van Santa Cruz de Tenerife.
Hilario Rodríguez, indiener van de motie, wethouder van de politieke partij Coalición Canaria (CC) in de Gemeenteraad van Santa Cruz de Tenerife, waar CC en de PSOE regeren, heeft verklaard, dat men Antonio Curbillo niet kan afwijzen vanwege zijn onafhankelijkheidsideeën; en tegelijkertijd heeft hij geoordeeld, dat het een persoon was die gestorven is voor zijn idealen, wat naar zij oordeel, een juiste erkenning verdient.

Hilario Rodríguez, die in de Gemeenteraad ook verantwoording heeft afgelegd  over zijn pensionering, heeft uitgeroepen: "¡Viva Canarias libre!” en eraan herinnerd, dat er andere straten zijn in de hoofdstad, zoals die voor Simon Bolivar en Horacio Nelson, waarmee personen geëerd worden die ook doden op hun geweten hebben.

PP-wethouder Cristina Tavío, met wie Cubillo een vriendschappelijke relatie onderhield, betreurt het, dat de onafhankelijkheidsleider nooit publiekelijk het geweld heeft veroordeeld wat de reden is, dat haar partij geweigerd heeft, dat men een straat naar hem zou vernoemen.

De PSOE-wethouder José Ángel Martín heeft laten weten, dat hoewel hij Cubillo respecteert, zijn partij niet voor heeft kunnen stemmen, omdat, volgens zijn zeggen, elke vorm van terrorisme onacceptabel is.

De IU-wethouder José Manuel Corrales heeft aangegeven, dat deze 'tegenstrijdigheden' de aandacht hebben afgeleid en men genegeerd heeft, om in het geheim te stemmen.

De Sí Se Puede-wethouder Pedro Fernández Arcila heeft de motie gesteund, omdat Antonio Cubillo deel uitmaakt van de eigentijdse geschiedenis van Canarias, en, “men dit niet kan ontkennen; en ook, vanwege de risico’s die hij is aangegaan tijdens het franquismo (Franco-tijdperk), de periode die, zoals hij heeft gezegd, de geboorte heeft veroorzaakt van gewapende organisaties zoals de MPAIAC (Movimiento Por la Autodeterminación e Independencia del Archipiélago Canario) (Beweging voor Zelfbestuur en Onafhankelijkheid van de Canarische Archipel).

De wethouder van de politieke partij Ciudadanos por Santa Cruz, Guillermo Guigou, is van mening, dat het jammer is, dat de opening van een dossier ter eerbetoon, in de raadsvergadering komt zonder, dat het met unanimiteit door de Gemeenteraad komt.

De burgemeester van Santa Cruz de Tenerife, José Manuel Bermúdez, heeft de wethouders verzocht, dat zij zich vrijelijk uitdrukken en heeft de geheime stemming verdedigd, omdat, zoals hij aangeeft, dit de vrucht is van een meerderheidsakkoord van de Gemeenteraad.

In de tekst van de motie, erkent men, “dat de politieke dimensie van Cubillo tegenstrijdig is,” hoewel men hem omschrijft als “een vrijheidsstrijder” en “een actieve democraat”, die zich verzette tegen het franquismo en die de rechten van de arbeiders verdedigde.

Eveneens merkt men op, dat de persoonlijkheid van Cubillo “binnen en buiten” Canarias, “absoluut onbetwistbaar” is, evenals in Afrikaanse landen, waar men zegt, dat men hem beschouwt als een politicus die “altijd” toegewijd was aan de toekomst van zijn land, evenals aan Europa en aan de internationale organisaties.
bandera-canaria_large.jpg

Terwijl men debatteerde over de figuur van Antonio Cubillo, heeft ruim een dozijn onafhankelijkheidsstrijders meerdere vlaggen met de zeven sterren ontvouwd in de vergaderzaal, waarbij men aan het eind van de geheime stemming scandeerde: “Se siente, se siente, Cubillo está presente” (“Men voelt het, men voelt het, Cubillo is aanwezig”).


De man is gestorven...

... De strijd zal doorgaan

Vanaf het begin van de Raadsvergadering, die begonnen is om 09:00 uur, tot aan de stemming om 17:00 uur, heeft de organisatie Canarias Libre  zich verzameld voor de deuren van het Gemeentehuis van  Santa Cruz de Tenerife, ter ondersteuning van de motie van de CC-wethouder.

Eveneens heeft men een instemmend document overhandigd met 1.400 handtekeningen, waarin men vraagt, dat men in Santa Cruz een straat vernoemt naar Antonio Cubillo.

Antonio Cubillo, doctor in de rechten aan de Universiteit van La Laguna, heeft een moordaanslag overleefd in zijn huis in Algiers die, naar verluidt, is gepleegd door Spaanse politie een paar dagen voor een reis die hij wilde maken naar New York, om voor het Comité van de Dekolonisatie van de Verenigde Naties te spreken over de soevereiniteit van de Canarische Eilanden.
kleurlogoCanarias.png


Familie van het enige
door de MPAIAC gedode slachtoffer kritiseert eerbetoon aan Cubillo
De broer en de zoon van de omgekomen agent
noemen het "schandalig",
dat Santa Cruz de onafhankelijkheidsleider wil eren

Nabestaanden van de KLM/PanAm-vliegramp van  27 maart 1977 zwijgen in alle talen

SANTA CRUZ DE TENERIFE - donderdag 27 december 2012 - Rafael Valdenebros Sotelo, de explosieven-expert  van de Policía Nacional (Rijkspolitie), is in 1978 gedood als gevolg van het exploderen van door de Movimiento para la Autodeterminación e Independencia del Archipiélago Canario (MPAIAC) geplaatste bom in een bankfiliaal in La Laguna toen hij die onschadelijk wilde maken.

Zijn broer Miguel verbergt momenteel zijn ongenoegen niet over de mogelijke vernoeming van een straat, of plein in Santa Cruz de Tenerife als eerbetoon aan de leider van de terroristische organisatie Mpaiac, Antonio Cubillo, die op 10 december 2012 is overleden. “Dit is een schande.” Ik heb niet de macht om te verhinderen wat men wil gaan uitvoeren. Weg met hen die dit op hun geweten hebben.”

                                              
                                                 Rafael Valdenebros Sotelo.
Zo krachtig laat de broer van de politieagent zich uit, die na een pijnlijke doodsstrijd van 13 dagen in het Hospital Universitario de Canarias (HUC) is overleden vanwege het demonteren van een bom die op 24 februari 1978  was geplaatst in het filiaal van de Banco de Vizcaya in La Laguna.

Een van de zonen van de agent, met dezelfde naam als zijn vader, en die op het moment van het overlijden twee jaar oud was (nu is hij 36), praat over de daders van de aanslag die de dood van zijn vader veroorzaakte, zonder ook maar op enig moment blijk te geven van zijn haat of wrok. “Mijn verjaardag is op 28 februari en mijn vader is vier dagen eerder door de bom gedood, zo kon ik mijn verjaardag niet vieren,” merkt hij op.

Rafael Valdenebros is verbijsterd. "Ik ben verrast door deze situatie,” bekent hij. “Het is ongelooflijk, dat men een eerbetoon wil brengen aan deze persoon,” zo voegt hij toe, “niet minder verrassend is het, dat men eer wil toekennen aan dat soort mensen." “Met deze methodes verliest men elke redelijkheid,” merkt Valdenbros op. “Ik heb iets gelezen over Cubillo, maar de waarheid is, dat ik niet geïnteresseerd ben in stellingen van dit personage.”  “Maar sinds de dood van mijn vader ben ik vijf of zes keer teruggekeerd naar Tenerife.”

De weduwe van de overleden agent wil geen verklaringen afleggen, ze wil nu niet herinnerd worden aan de lijdensweg die ze heeft ondergaan met het verlies van haar echtgenoot.

De leiders van het Sindicato Unificado de Policía (SUP) (de Politievakbond) in de provincie geven ook blijk van hun verbazing over mogelijk eerbetoon aan Antonio Cubillo. Zij herinneren eraan, dat na al die jaren, “onze collega Rafael Valdenebros Sotelo geen straatnaam heeft, en geen plein, dat naar hem is vernoemd en wat herinnert aan de dag, dat hij zijn leven verloor ter verdediging van de belangen van de Canario’s.”

De bom bestond uit acht rubberen patronen, toen de politieagent afkomstig uit Montilla (Córdoba) en die pas drie maanden in dienst was van de Grupo de Desactivación de Explosivos (Explosievenopruimingsdienst) van Tenerife, werd getroffen door de ontploffing. Rafael Valdenebros Sitel verloor zijn rechterarm, maar kon voorkomen dat hij zijn been aan dezelfde zijde verloor, maar leed wel aan verwonding van zijn ogen en complicaties in de longen.

De politieagent liet een weduwe en twee jonge zoons na; Rafael, van twee en een half jaar; en Miguel, die op dat moment zeven maanden oud was. Beiden hebben tegenwoordig kinderen, Rafael een zoontje van een jaar en drie maanden; en zijn broer, Miguel, heeft een dochtertje van zes jaar en zoontje van twee jaar.

Uitvaart
Het stoffelijk overschot van de agent was opgebaard in de chapelle ardente welke men had ingericht in de Gobierno Civil van waaruit het is overgebracht naar de Santo Domingo de Guzmán-kerk, waar een uitvaartdienst heeft plaatsgevonden. Vervolgens is Rafael Valdenebros Sotelo overgebracht naar Córdoba waar hij voor een tweede keer is opgebaard in een chapelle ardente in de kapel van de kazerne van de Guardia Civil . Op het middaguur van 11 maart  1978 is hij begraven op de begraafplaats van San Rafael, in Córdoba.

De bom was met een elektrisch ontstekingsmechanisme geplaatst op een venster en werd ontdekt door een patrouillewagen van de politie. Toen Rafael Valdenebros arriveerde, wilde hij met een haak de microfoon van een stethoscoop op de bom plaatsen, waardoor hij op afstand het mogelijke signaal van een klok zou kunnen ontdekken. Het pakket scheurde open. Het was op dat moment, dat de ontploffing plaatvond en de agent vol trof, van wie men bij aankomst in het Universiteitsziekenhuis van Canarias zijn rechterarm heeft moeten amputeren.

De Guardia Civil begon met het onderzoek, dat eindigde met het verantwoordelijk stellen van de leden van groep 58 van de militaire tak van de Mpaiac, als vermoedelijke daders van het plaatsen van de bom.

Volgens de protocollen van de Recherchedienst van de Guardia Civil van de destijds 151ste Commandantuur van Santa Cruz de Tenerife, die op 12 april 1977 overhandigd zijn aan de Instructierechtbank in de Tinerfense hoofdstad, evenals uit het boek ‘Canarias’ van Carlos Milán Cazorla, verschijnen de verklaringen van Fernando José Domingo Valcárcel Rodríguez, die bekent, dat hij samen met Miguelón, een explosief heeft aangebracht in de Banco de Vizcaya van La Laguna en die daarna wist, dat het verwondingen heeft veroorzaakt bij een agent van de Guardia Civil bij de poging dit onschadelijk te maken.

Het ongeval heef hem moreel verscheurd, omdat zoals hierboven vermeld, het slechts zijn bedoeling was, indruk te maken op de publieke opinie. Hij heeft zijn kompanen laten weten, dat deze manier van optreden negatief uitwerkte, omdat in de bars men de afwijzing van het publiek voor dit soort acties kon horen. Daarom werd hij aan de kant geschoven in de groep en men zei hem, dat men hem zou waarschuwen als men hem nodig zou hebben. Hij wist van het bestaan van twee negen millimeter parabellum-pistolen, waarvan er een gedragen werd door Miguelón toen hij een explosief aanbracht in de showroom van Mercedes Benz.

Momenteel, weet men niet wie van het drietal dit zou kunnen hebben. Suárez zei hem bovendien, dat het de ideologie aan moed ontbrak, wat overeenkomt met een soortgelijke verklaring die Cubillo heeft gedaan in Algerije.”  Ze profiteerden van het seponeren van de zaak in 1978 met het wissen van al hun antecedenten.
kleurlogoCanarias.png


Chapelle ardente geopend, uitvaart
Antonio Cubillo op 13 december 2012

SANTA CRUZ DE TENERIFE - woensdag 12 december 2012 - Het stoffelijk overschot van de op 82-jarige leeftijd overleden Antoni Cubillo is opgebaard in de chapelle ardente van het rouwcentrum van Santa Lastenia, in de hoofdstad van Tenerife. De uitvaart zal plaatsvinden op donderdag 13 december 2012.

Bronnen binnen de familie hebben laten weten, dat er geen religieuze plichtplegingen zullen plaatsvinden op de begraafplaats aldaar.


Antonio Cubillo, de leider van de Canarische onafhankelijkheidsbeweging.

De begrafenis is met enkele dagen uitgesteld in afwachting van de komst van  de drie kinderen van de overleden politicus, die niet op de Archipel wonen en die op dinsdag 11 december 2012 op Tenerife zijn aangekomen..

De leider van de onafhankelijkheidsbeweging is in de vroege ochtend van maandag 10 december 2012 overleden in zijn woning in Santa Cruz de Tenerife.
kleurlogoCanarias.png 


Cubillo, een leven gewijd aan de onafhankelijkheid van Canarias

SANTA CRUZ DE TENERIFE - dinsdag 11 december 2012 - Antonio Cubillo Ferreira, historisch Canarisch onafhankelijkheidsstrijder en leider van de MPAIAC, die op 82-jarige leeftijd op maandag 10 december 2012 een natuurlijke dood is gestorven in de hoofdstad van Tenerife, heeft gedurende zijn gehele leven de onafhankelijkheid van Canarias opgeëist.

Cubillo was van mening, “dat onder ons, Afrikanen, er altijd een oplossing te vinden is, zonder de inmenging van derden en we moeten er rekening mee houden, dat de belangrijkste tegenstelling tegenover ons het Spaanse kolonialisme is.”

                                 
                                              Antonio Cubillo Ferreira,
            historisch Canarisch onafhankelijkheidsstrijder en leider van de
MPAIAC.

De MPAIAC eiste sinds 1964 de onafhankelijkheid van Canarias en eveneens, dat de Spanjaarden vertrekken uit de ‘Marokkaanse steden’ Ceuta en Melilla, van de Chafarinas-Eilanden en van de rotsen Vélez de la Gomera, Alhucemas en Perejil (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Islas_Chafarinas).


                                                     Spaans Afrika.
Antonio Cubillo was voorstander van het verenigen van alle Afrikaanse regeringen van Marokko, Algerije, Tunesië, en Libië, evenals van de vertegenwoordigers van de Sahara en de Canarische Eilanden, Frente Polisario en MPAIAC, om te proberen een eind te maken aan de Spaanse bezetting in Afrika, die, naar zijn menig, momenteel de voornaamste tegenstelling in Noord Afrika vormt.

Cubillo die op 3 juli 1930 geboren is in de gemeente La Laguna op Tenerife, was getrouwd en had drie kinderen, hij had gezondheidsproblemen sinds een aanslag op zijn leven in 1978 toen hij in verbanning verbleef in Algerije. 

Vanuit een adevoctenkantoor richtte hij de MovimientoCanarias Libre’ (Beweging ‘Vrij Canarias’) op, die zich in 1961 ‘Movimiento Autonomista Canario’  (‘Beweging voor Canarisch Zelfbestuur’) ging noemen, en voor deze activiteiten werd hij in 1961 gearresteerd en veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf.

In maart 1962, na de ‘huelga de las lecheras’ (‘staking van de melkfabrieken’) werd hij opnieuw gearresteerd op beschuldiging van illegale propaganda en belediging van het Staatshoofd, maar hij werd niet berecht, omdat hij uit Spanje vluchtte toen hij in voorlopige vrijheid was gesteld.

Zij vlucht deed hem twee maanden verblijven in de bergen van Tenerife, van waaruit hij met een vissersschip ontsnapte naar Marokko, om vervolgens naar Parijs te verhuizen, met de bedoeling de doctorstitel Recht en Economisch Beleid te behalen aan de Universiteit van de Sorbonne.

In Parijs ontmoette hij Santiago Carrillo, maar Cubillo verbleef slechts kort in  de Franse hoofdstad, wat in dat jaar ging hij, op uitnodiging van het World Peace Committee, naar Moskou waar hij in contact kwam met de vertegenwoordigers van de nieuwe revolutionaire regering van Algerije.

In 1963 verhuisde hij naar Algerije, waar hij in het land werkte als leraar Spaans en gedurende enkele jaren als professor Internationaal Zeerecht aan de Universiteit, totdat hij deze activiteit verliet, om zich geheel te wijden aan de politiek.

Op 23 oktober 1964 stichtte hij de Movimiento para la Autodeterminación e Independencia del Archipiélago Canario, MPAIAC, die in 1967 werd erkend door het Bevrijdingscomité voor de Eenheid van Afrika.

Op 5april 1978 overleefde hij een aanslag op zijn leven in zijn woning in Algerije, die werd gepleegd door twee Spanjaarden, die een steekwapen gebruikten.

Hij slaagde erin te overleven, maar sindsdien heeft hij geleden aan de onherstelbare schade aan zijn wervelkolom, waardoor hij alleen nog maar met behulp van krukken kon lopen.

Antonio Cubillo beschuldigde de Spaanse autoriteiten ervan betrokken te zijn bij de aanslag en in 1984 ontdekte hij de relatie tussen de geheime diensten van Spanje en Duitsland voor de betrokkenheid bij deze aanslag

Na vijfentwintig jaar verbanning in Algerije, keerde Cubillo in augustus 1985 terug naar Spanje, met de bedoeling deel te nemen aan politieke activiteiten op de Canarische Eilanden en bovendien zijn beroep als advocaat uit te oefenen.
kleurlogoCanarias.png 


De 28 bomaanslagen van de MPAIAC

Bomexpert Rafael Valdenebro  was - afgezien van de vliegramp op 22 maart 1977 - de enige dode, hij probeerde een bom onschadelijk te maken

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - dinsdag 11 december 2012 - “Ze waren met enkelen, maar voerden toch hun oorlogje”. Francisco Laína was de civiele gouverneur van Las Palmas - recentelijk benoemd door de Minister ven Algemene Zaken, Manuel Fraga - toen op 1 november 1976 de eerste bom ontplofte voor het pand van warenhuis Galerias Preciados in de Avenida Mesa y López in Las Palmas de Gran Canaria.

Dit is de geschiedenis van de terroristische activiteit (met een laag gehalte) van de Movimiento para la Autodeterminación e Independencia del Archipiélago Canario (Mpaiac), die 18 maanden heeft geduurd, tot de aanslag heeft gevonden op zijn leider, Antonio Cubillo, in Algerije in april 1977, in opdracht van de Spaanse geheime inlichtingendienst.

Waarbij de slordigheid de boventoon voerde; het ging, in de meeste gevallen, om zelfgemaakte bommen en vervolgens, om enkele kilo’s springstof bij twee terroristische aanslagen; hoewel ze kunnen worden vergeleken met die, welke de ETA en de Grapo destijds hebben voorbereid. In de praktijk zijn van de ongeveer 60 aangebrachte artefacten er 28 ontploft. Daar moeten dan nog de roofovervallen, kleine aanslagen en mislukte pogingen tot het afpersen van een revolutie-belasting van bedrijven op de Eilanden worden opgeteld.


Bomexplosie in Bloemisterij Luchthaven Gran Canaria  in maart 77 met omleiding luchtverkeer naar Los Rodeos
                               Gevolgen van de door de Mpaiac geplaatste bom
                             op de luchthaven van Las Palmas op 29 maart 1977.

Vliegramp Tenerife 1977


Bij gebrek aan een minimaal relevante strijdbaarheid in de voorbereiding van het kleine aantal terroristische acties, moest deze Canarische, zich in de eilandbossen schuilhoudende groep zich grotendeels voorzien met de rekrutering van criminelen. En toch was er bloedvergieten: een dode en bijna een dozijn gewonden, sommige van hen ernstig. En een beschuldiging met een enorme diepgang: de indirecte (directe, Red. GCa) verantwoordelijkheid van het ijzingwekkende luchtvaartongeval op Los Rodeos in 1977, dat nog steeds wordt beschouwd als de grootste ramp in de geschiedenis van de burgerluchtvaart (zie: http://www.aviacrash.nl/paginas/rijn.htm).

Gijzeling van een schip
De eerste aanslag op wat toen nog het pand van Galerias Preciados was, veroorzaakte alleen materiële schade aan triviale zaken, maar had een grote sociale uitwerking. La Transición, de politieke overgangsperiode welke onlangs was begonnen in Spanje en op de Eilanden beleefde een kritiek moment; de slechte economische situatie (de eerste grote crisis in het toerisme), het verlaten door de Spanjaarden van de Sahara en daarmee gepaard gaand, de slag die werd toegebracht aan de visserij op der Canarisch-Saharaanse bank en de commerciële uitvoer uit Afrika, was de tweede klap voor de zogenoemde vrijhandelshavens.

En daarbij moet men de wraakpoging van Algerije tegen Spanje optellen, voor het afstaan van de Sahara aan Marokko, welke bestond uit de actieve steun van Algerije aan de Antonio Cubillo en de Mpaiac voor het destabiliseren van de Eilanden.
Met dit alles - voor die eerste aanslag bij de Galerias Preciados - beleefde het Canarische terrorisme zijn première met het op volle zee kapen van een klein, Canarisch koopvaardijschip. Twee onafhankelijkheidsstrijders probeerden het schip naar de haven van Orán te dirigeren. Maar de Algerijnse autoriteiten weigerden het schip toe te laten; reden, waarom de Mpaiac besloot de operatie af te breken. De kapers sprongen overboord en slaagden erin zwemmend de Algerijnse kust te bereiken. Ze zijn niet gearresteerd.


                                 Vals bomalarm op de Avenida Juan XXIII
                      in de hoofdstad van Gran Canaria op 23 november 1976.
Sabotage van het toerisme
Wat na de aanslag bij Galerias Preciados het meeste zorgen baarde, was, dat het Canarisch terrorisme potentieel betrokken raakte bij meer zaken, de Mpaiac veroorzaakte een grote brand in het Beverly Park-Hotel, op Gran Canaria. Er waren geen gewonden, maar de strategische lijn voor het gebruik van geweld door deze groep was gemarkeerd: sabotage van het toerisme.
Niet verrassend explodeerden enkele weken later zeven artefacten in Las Palmas de Gran Canaria, dit keer in de  reisbureaus van Fernando Poo, Zuid Afrika en, van Iberia aan de Avenida Marítima, evenals in de voormalige magazijnen van Simago in de Calle Mayor de Triana.
En op 27 maart 1977 ontplofte een bom die indirect (rechtstreeks, Red. GCa) de grootste vliegramp in de geschiedenis veroorzaakte, die op Los Rodeos; toen op de landings- en startbaan twee Boeings-747 (KLM en PanAm) botsten, met als triest saldo 583 doden.
De MPAIAC liet twee bommen ontploffen in de bloemisterij op de luchthaven van Gran Canaria - waarbij een medewerkster, Marcelina Sánchez, ernstig gewond raakte, die twee jaar herstel nodig had, zo herinnert Francisco Laína zich. Dit veroorzaakte de sluiting van de luchthaven, waardoor het luchtverkeer moest worden omgeleid naar Los Rodeos, de luchthaven van Tenerife.


       Kantoor Iberia op de Avenida Maritima na de bomontploffing in januari 1977.

Gevolgen van de bomaanslag op Hotel Iberia in de hoofdstad van Gran  Canaria op 6 juli 1977.
                                             
       Door de politie in beslag genomen granaat van de Mpaiac op 27 februari 1977.
 
Gevolgen van de bomaanslag op
het kantoor van de Maatschappij S.S.S op 20 de juni 1978 en de gevolgen van de door de Mpaiac geplaatste bom in de kazerne van  e Guardi Civil in juni 1978.

             Gevolgen van de bomaanslag op het kantoor van
South African Airways
                                                         op 28  juni 1978.
In datzelfde jaar, 1977, hebben  twee andere bomaanslagen van de Mpaiac plaatsgevonden, o.a. in de VVV-kantoren van Puerto de La Cruz, waar 6 bommen en 2 springladingen ontploften en in het ‘Valle Mar’-Hotel in Puerto de La Cruz, maar ook in het zomerverblijf van de Kapitein  Generaal van Canarias, in La Laguna; in  de Mutualidad Laboral; in de Galerías Preciados in Santa Cruz de Tenerife; in Hotel ‘Botánico’ in Puerto de la Cruz - waarbij een Britse toeriste gewond raakte - en in de Banco Central, in La Laguna, waarbij het pand werd vernietigd.


Gevolgen van de bomnaanslag van de Mpaiac voor het kantoor van de Gobierno Civil de Las Palmas op 6 de april 1978.

Ook in Madrid is de Mpaiac opgetreden, met het plaatsen van bommen voor de Galerias Preciados; het Ministerie van Buitenlandse Zaken en voor het standbeeld van Isabel la Católica, op het Plaza de España.

 
In beslag genomen materiaal bij diverse  leden van de Mpaiac na het oprollen van de beweging in 1978.


Explosieven en munitie, aangetroffen in een appartement in Las Palmas de Gran Canaria op 4 de november 1981.

Een gedode bomexpert
In februari 1977 overleed de 27-jarige Rafael Valdenebro Sotelo, enkele dagen nadat de bom was geëxplodeerd die hij onschadelijk probeerde te maken in het toenmalige bijkantoor van de Banco de Vizcaya, in La Laguna.
Maar de toenmalige Spaanse politieautoriteiten hadden toen al besloten, om in samenwerking met de Duitse Geheime Dienst, Cubillo te vermoorden in Algerije. De moordaanslag vond plaats op 5 april 1977, enkele uren nadat de Mpaiac een bom liet ontploffen in de huidige zetel van de Delegatie van de Spaanse Regering op Canarias, in de hoofdstad van Gran Canaria.
De moordaanslag mislukte en Cubillo overleefde, maar heeft sindsdien zijn verdere even in een rolstoel doorgebracht, tot aan zijn dood, op maandag 10 december 2012.
kleurlogoCanarias.png 


Antonio Cubillo overleden

SANTA CRUZ DE TENERIFE - maandag 10 december 2012 - De leider van de Canarische onafhankelijkheidsbeweging en voor zelfbestuur van de Archipel, Antonio Cubillo Ferreira, is op maandagochtend 10 december 2012 overleden in zijn woning in Santa Cruz de Tenerife, in de leeftijd van 82 jaar.

Bronnen binnen zijn familie hebben laten weten, dat Cubillo gezondheidsproblemen had, vooral met de bloedsomloop, nadat hij in 1978 - in zijn woning in Almuradieh (Algerije) - waar hij in verbanning verbleef - een aanslag op zijn leven heeft overleefd, waardoor hij alleen nog met krukken kon lopen. Het gaat, voor zover bekend, om het enige geval van Staatsterrorisme, aldus de Spaanse Justitie.


                                               Antonio Cubillo Fereira.
Getrouwd en met drie kinderen, was de op 3 juli 1930 in La Laguna (Tenerife) geboren Antonio Cubillo Ferreira, hoogleraar Rechten aan de Universiteit van La Laguna. Onlangs heeft zijn neef, Eduardo Cubillo, een documentaire gemaakt, waarin hij spreekt met José Luis Espinosa, de auteur van de klappen die Antonio Cubillo opliep in Algerije waar hij als banneling verbleef.
                                                        Videofragment:
   http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=ktSK-UD6UC4

285081-1g_large.jpg“De man die me probeerde te vermoorden was een eenvoudige stroman,” verzekerde Cubillo in zijn laatste interview, dat gepubliceerd is in het dagblad ‘La Provincia’.


                  Antonio Cubillo, tijdens een onafhankelijkheidsmanifestatie in 2009
                                                     in La Laguna (Tenerife).
KLM/PAN AM-vliegtuigramp van 22 maart 1977 op Tenerife
De leider van de Canarische onafhankelijkheidsbeweging MPAIAC was als zodanig rechtstreeks verantwoordelijk voor de KLM/PAN AM-vliegtuigramp van 22 maart 1977 op Tenerife, toen twee vliegtuigen van het type Boeing 747 op elkaar botsten.
tenerife747s_large-1.jpg

Hierbij kwamen 583 mensen om het leven. Afgezien van terroristische aanslagen, is het de grootste ramp uit de luchtvaartgeschiedenis.
Zie ook: 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Vliegtuigramp_van_Tenerife
en:

https://www.groene.nl/artikel/fatale-keten
en:
https://www.groene.nl/artikel/fatale-keten

Antonio Cubillo heeft tot aan zijn dood de onafhankelijkheid van de Canarische Eilanden geclaimd.
kleurlogoCanarias.png 


Cubillo dreigt ‘la Vuelta 2013’
te saboteren

De onafhankelijkheidsbeweging
zou 'miguelitos' op het asfalt kunnen strooien

SANTA CRUZ DE TENERIFE - woensdag 1 februari 2012 - Twee decennia nadat Antonio Cubillo, als leider van de onafhankelijkheidsbeweging Frepik Awañak, een poging organiseerde, om de komst van  'la Vuelta de España' (de 'Ronde van Spanje') in het jaar 1998 op Canarias te boycotten, waarschuwt hij, dat hij de bedoeling heeft, deze sabotage te herhalen als men inderdaad in 2013 de terugkeer van de wielerronde naar de Archipel  laat doorgaan.

“Zoals Paulino Rivero zegt, dat dit heel goed is voor het Toerisme, zo zijn wij een campagne tegen de Vuelta aan het voorbereiden, en als die komt, zullen we hetzelfde doen als de vorige keer, “ zo laat de eilandpoliticus weten,  vooraleer op te merken, dat zijn partij “ daartoe alle maatregelen heeft genomen.”


                                                            Antonio Cubillo.
Maatregelen die in  beginsel zijn gebaseerd op het strooien van 'miguelitos' (‘kraaienpoten’: zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Voetangel) op de wegen waarover de  Vuelta verreden wordt. “Het gaat om twee dubbelgevouwen spijkers die in het midden aan elkaar zij gesoldeerd, een methode om te protesteren die in Zuid-Amerika al bestaat sinds de jaren 60 van de vorige Eeuw.


“We hebben al opdracht gegeven aan de  medestanders,  om deze voor te bereiden, want dit is geen Spanje, maar een kolonie van Spanje. Maar als de Spaanse Regering door wil gaan met deze dwaasheid, laat ze dan maar,” merkt Cubillo tenslotte op.


                                             Impressie van de botsing.
Vliegtuigramp
Hoe een bomaanslag en de dreiging met een tweede, gepleegd door Anonio Cubillo en zijn aanhangers, op 27 maart 1977 leidde tot de vliegtuigramp van Tenerife, toen daar twee vliegtuigen van het type Boeing 747 op elkaar botsten. waarbij 583 mensen om het leven kwamen en, afgezien van terroristische aanslagen, dit de grootste ramp uit de luchtvaartgeschiedenis is, kunt u nalezen op:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Vliegtuigramp_van_Tenerife

kleurlogoCanarias-7.png


“De Kadhaffi-dekmantel”

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - 5 januari 2012 - Uiteraard is er momenteel veel aandacht voor de recente ontwikkelingen in Noord-Afrika. De Libische leider Moammar Abu Minyar al-Qadhafi (Kadhaffi) hield vol, dat hij de boel onder controle had, terwijl het tegendeel het geval bleek te zijn. Maar dit is niet de eerste keer, dat dit het geval is. Ook de Canarische Eilanden speelden in dit verband  al eens  vaker een rol, of rolletje, op het toneel van de wereldgeschiedenis; een enkele keer als leidend, maar vaker als
meewerkend voorwerp.

De connectie Canarische Eilanden - Kadhaffi staat beschreven in het boek van de Grancanarische onderwijzer, schrijver en journalist Jaime Rubio Rosales:“De Verborgen Geschiedenis van Canarias”, wat in het Nederlands vertaald is door Hans Camps. Wij publiceren hier het betreffende hoofdstuk uit Jaime Rubio’s intrigerende boek:
3201_large.jpg

'De Kadhaffi-dekmantel'
“De tweede helft van de twintigste eeuw was het toneel van nieuwe intriges op de Canarische Eilanden, doordat verschillende Russische en Arabische personen in actie kwamen.

In 1960 presenteerde de voormalige Sovjet Unie in de VN een motie, om de koloniale status erkend te krijgen van: Canarias, Sidi-Ifni, de westelijke Sahara en Equatoriaal Guinea. Dit was de start van de Russische inmenging op Canarias.

canariasaladeriva_large.jpg

Uitgerekend de VN herkende in 1968 de Beweging voor Zelfbestuur en Onafhankelijkheid van de Canarische Archipel (Movimiento Para la Autodeterminación e Independencia del Archipiélago Canario, MPAIAC), in Algerije opgericht door Antonio Cubillo. In de jaren zeventig hadden de Sovjets een grote vissersvloot en hun onderneming, Sovispan, in Las Palmas gevestigd, dat zich ontwikkelde tot het belangrijkste KGB-centrum in Spanje. Waarom?

Er zijn diverse redenen. Enerzijds interesseerde Canarias ze door de grote visrijkdom op de Canarisch/Saharaanse-bank, anderzijds kon de controle over Canarias de banden met Marokko aanhalen, om zo geheel Noord Afrika te kunnen controleren.

Hiervoor rekende men natuurlijk op steun vanuit de onafhankelijken en de communisten op de eilanden.

Bovendien rekende men op Arabische hulp.

Het is in deze jaren zeventig, dat Cubillo, in La Voz de Canarias Libre, zijn volgelingen oproept de druk te vergroten door een serie terroristische acties te veroorzaken. Deze vonden hun hoogtepunt op 27 maart 1977 in de catastrofe op Los Rodeos in Tenerife, omdat een van de Jumbo´s vanaf het vliegveld van Gran Canaria werd omgeleid vanwege een bommelding van Cubillo.

Deze onheilspellende figuur publiceerde in 1970 nog het Libro Blanco, waarin hij ingaat op de rassenkenmerken van de Guanchen.

Cubillo onderzoekt een reeks van Guanche-namen en Guanche-woorden in relatie tot het Berber, een bekende taal in Algerije die verbannen werd en, dat nog steeds is.

Cubillo is, zonder enige twijfel, de hoofdverantwoordelijke voor de huidige nadrukkelijke Afrikaansheid van Canarias, ondanks het feit, dat zijn leraar, Dr. Wölffel, toegeeft, dat er niet berber-elementen bestaan in de cultuur van de oorspronkelijke bewoners.

Of was het, dat men wetenschappelijke studies manipuleert, als dat in het belang is van politici.

Dit is zo, omdat de MPAIAC niet slechts een eenvoudige Canarische Eilandstaat nastreefde, maar een unie van Canarias met de Westelijke Sahara. Deze unie veronderstelde, dat beide gebieden tegelijkertijd de onafhankelijkheid zouden bereiken en zodoende van belang was voor de vrijheidsstrijders waarin men de RASD kan herkennen.

Waarin eveneens Marokko en Mauritanië zich zouden verzetten tegen de hulp die de O.A.U. in februari 1978 gaf aan de onafhankelijke Canario’s in Tripoli”, zegt Mike Eddy.

Het tijdperk van de jaren tachtig is, dat van de Libiërs.

Zowel de Sovjet unie als Algerije begonnen te maken te krijgen met zware interne problemen, waardoor ze de interesse voor zaken buiten hun grenzen begonnen te verliezen.

Cubillo liet de Algerijnse hulp voor wat die was en verliet dat Arabische land, om naar Canarias terug te keren, waar de MPAIAC veranderde in PNC (Partido Nacional Canarias) en haar nieuwe peetvader was Marokko.

Dit zette kwaad bloed bij sommige groepen onafhankelijken, die dit voor verraad aanzagen en dachten, dat Cubillo zich richtte naar de beste peetvader, als die maar Arabisch was.

Zoals we al zeiden, nam Libië in de jaren tachtig het initiatief, om de Canarische vrijheidsbewegingen te ondersteunen, speciaal die, welke als motto hadden: “Liever Moren dan Spanjaarden” en “Liever Moren dan Europeanen”.

Deze gedachtekronkel was te wijten aan het feit, dat men Europa voor de kapitalistische duivel aanzag, waarvoor de haat was ingehamerd door de oude KGB-agenten. Nu de Heilige Moederkerk van het communisme afbrokkelde, haar zonen als wezen achterlatend, zagen deze vrijheidsbewegingen de Arabische landen – waarvan men de leiders in Moskou opleidde – als reddende engel voor hun idealen.
00033451-constrain-500x3601_large.jpg
Algerije verloor macht door de voortgang van de integratie, het enige wat ze restte was Kadhaffi *), die op de nieuwe Messias van het Marxisme leek, de redder van de verdwaalde kudde.

En aan Libië gaven de getrouwen zich over. Ze hadden weinig geleerd van de tijd waarin de beruchte kolonel zijn geheime agenten naar Las Palmas stuurde.

De politie van Las Palmas en de westelijke geheime inlichtingendiensten volgden hun spoor en dit leidde hen naar de Lispafish-onderneming in Puerto de La Luz. Daar constateerden zij, dat de Libische agenten Bushagur en Ragab in contact kwamen met bekende Canarische vrijheidsstrijders.

Over een van deze contacten vertelt ons de Diario de Las Palmas: “Op tien december van dat jaar (1986), naar aanleiding van het bezoek van de zogenaamde Libiër Abdul K. Neas, onderhield deze gedurende 30 minuten contacten met leden van de PNC, zoals Angel Cuenca, waarna men een bankfiliaal binnendrong.”

Het is merkwaardig, dat in deze jaren in Las Palmas het gerucht de ronde deed, dat een bepaalde ruimte in het Museo Canario zou toebehoren aan de Libische Ambassade op de eilanden. En, dat de zomerverblijven in Tripoli, van bepaalde medewerkers van dit instituut, betaald werden door de Messias van de Woestijn. Over de bedoelingen van Libië is Kadhaffi duidelijk wanneer hij tegenover het Libische weekblad Nahab Arab Report verklaart:

“Het is belangrijk, dat Frente Polisario en de Partido Nacionalista Canaria één politieke partij vormen. Want, de Sahara en Canarias vormen een geografische zone en zouden hun krachten moeten bundelen, om het Spaanse imperialisme te verwoesten. Ze zouden één staat moeten vormen, want ondanks alles, zijn Canario’s immigranten, afkomstig uit de Sahara”

Natuurlijk, deze Libische agenten, die zich wijdden aan spionage en samenzwering, werden, net als voorheen de Russische, uit Spanje verjaagd en keerden terug naar hun land.

Ghadaffi, bedacht zich tweemaal en trok zijn grootheidsdroombeelden in, na een waarschuwing van Reagan voor zijn aanslagen in Europa.

Zo komen we aan in de jaren negentig. De Sovjet Unie is uiteengevallen, Cubillo is niet in Algerije en Kadhaffi ziet zich geplaatst thee te drinken binnen zijn grenzen.”
                          3201_large-1.jpg
De Verborgen Geschiedenis van de Canarische Eilanden
In dit boek behandelt  Jaime Rubio Rosales de, vooral in het buitenland, wat minder bekende geschiedenis van de Canarische Eilanden, hun geheime genootschappen, de rol van de Eilanden gedurende de tweede wereldoorlog, over wat de Nazi’s op de archipel deden, de geheimzinnige afkomst van Guanchen, hun relatie met de Libische leider Kolonel Kadhaffi en… nog veel meer interessante vragen…

Het pocketboek “De Verborgen Geschiedenis van Canarias” is te koop op het Internet via:
www.lulu.com/browse/search.php?fListingClass=0&fSearch=Jaime+Rubio+Rosales

en via:
http://www.amazon.com/gp/product/B002AD35LQ/ref=olp_product_details/190-6959409-0068536?ie=UTF8&me=&seller
=

*) De naam Moammar Abu Minyar al-Qadhafi is onderhevig aan diverse transliteraties: “Kaddafi, Kadhafi, Kadafi, Khadaffi, Khaddafi, Gadaffi, Gaddafi, Gadhafi, Ghadaffi, Qadhafi, Qadaffi, Qaddafi.”
1-AAAAislas-canarias-kopie-254.jpg


 

kaart_canaria-5-20.jpg

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-2--199.jpg

yyy1208786641_smileyhuilend.jpg

Maak jouw eigen website met JouwWeb