aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-104.jpg

aaaaaamapa-canarias2-3-19.jpg


La sal de la vida (het zout van het leven)

FUENCALIENTE  - donderdag 4 oktober 2018 - De salinas (zoutpannen) van Fuencaliente zijn elk jaar een toeristische attractie aan de Zuidkust van Isla Bonita (La Palma) met een enorm potentieel en nog steeds volledig geëxploiteerd voor deze economische sector.

De weg naar Las Caletas afdalen - een van de zes wijken van Fuencaliente, naast Los Canarios, Las Indias, Los Quemados, La Fajana, en El Charco - staat gelijk aan het betreden van een wereld van mysterie en schoonheid die de verandering van kleuren markeert. In het begin met de groene en oker kleuren van de wijngaarden en de vegetatie, helaas meer en meer binnengevallen door de rabo del gato (kattestaart-plant, ) Vervolgens, met het bruin van malpais en uiteindelijk met de bijna zwarte vulkanische rotsen. Met,  het doel, het wit van de salinas (zoutpannen), en op de achtergrond het blauwe, vaak grijze, landschap van de zee. Een zee verdeeld in tweeën: Die van het Noorden, dapper en altijd beheerst door de wind; en die van het Zuiden, veel zachtmoediger.
1538559816051g.jpg
Met de nog recent actieve Teneguía aan de linkerkant, het verlangen naar Fuentesanta aan de andere kant ,en voor de twee vuurtorens, verschijnen de oude en de nieuwe, ook gedifferentieerd door hun kleuren, de salinas (zoutpannen), een claim voor zowel de lokale bevolking als vreemden. Locatie van wetenschappelijk belang, een beschermde ruimte sinds 1994, maar bovenal een teken van identiteit van een stad, Fuencaliente, en van een eiland, La Palma.

Er zijn zeven hectare waarop naast de productie van zout verschillende dier- en plantensoorten bewonen. Zeezout van zeer hoge kwaliteit op basalt lavas. Dus vanaf het begin in de late jaren zestig tot  tegenwoordig . Wit en zwart worden daarom samengevoegd als het ruwe materiaal van de natuur en menselijk werk.

Het baanbrekende idee van Fernando Hernández en meester salinero (zoutmaker) Luis Rodríguez, met Lanzarote als voorbeeld, kwam eerst samen en werd vervolgens geconsolideerd. Op dit moment is het object het jaarlijkse bezoek van honderdduizenden toeristen.

De salinas (zoutpannen)  van Fuencaliente passen bijna perfect in het idee van toerisme dat bedoeld is voor Isla Bonita met nieuwsgierigheid naar het landschap en de wetenschap als belangrijke pijlers.

Product van de inspanningen van de eigenaren om de prestaties van de 35.000 vierkante meter te krijgen is het merk Sal Marina Teneguía, een naam voor zeezout die eer betuigt aan de vulkaan die een ‘recente’ uitbarsting had in 1971.

Een mantel van lavastromen, het product van deze hedendaagse uitbarstingen, begeleidt de bezoeker terwijl deze de zoutvlakten oversteekt en de voorouderlijke technieken assimileert om het zout ‘op te nemen’.

En de contrasten van kleuren komen terug. Het wit van het zout, het roze van de vennen, of het groen van de donkere kliffen van de abrupte kust, en omhoog tot het bijna zwartbruine van de lava.

Het zout is de schat die aan het einde van de aarde naar buiten komt, vermengd met de zee na de taak van de mens. In een ideaal scenario van constante wind, veel zon en weinig regen.

De route gaat verder langs de kust van Fuencaliente, een rozenkrans van stranden van enorme schoonheid, nog steeds nauwelijks ‘bezet’ door de mens, lees toerist. De salinas (zoutpannen) en de kleuren liggen erachter.

Hoge natuurkundige waarde
De rijkdom aan flora en fauna maakt de zoutvlaktes van Fuencaliente en haar omgeving in een reservaat van enorme natuurkundige waarde. Vooral als ‘tussenstop en herberg’ van vele trekvogels van Europa naar Afrika en terug. Wat de groenten betreft, er zijn soorten die heel geschikt zijn voor de zoute omgevingen die ervan profiteren als bevoorradingsgebied om een halt toe te roepen. De omstandigheden, in een van de schaarse natte landerijen van de eilanden, zijn optimaal als tussenstop in de tochten. Onder hen onderscheidt zich de ‘ruppia marítima’ (Snavelruppia. zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Snavelruppia, typisch voor brakke gebieden en bijna verdwenen op de Canarische Eilanden. Allemaal een juweeltje.
000logo-479.jpg

 


De piloot/parachute zweefvlieg-instructeur
van Biplaza is Balazs Gyori (Balu)

NAOS - donderdag 31 mei 2018 - TandemFly La Palma is een actieve  toeristische onderneming. Men werkt met gediplomeerde piloten, met beroepsmatige uitrustingen, en met de hoogste veiligheid. Het bedrijf voldoet aan  alle Spaanse wettelijke voorschriften.

De 40-jarige Balazs Gyori (zeg maar: Balu) is op het Isla Bonita piloot van de tweezits TandemFly La Palma en sinds 2000 bedrijft hij paragliding(parachute zweefvliegen); in 2005 heeft hij examen gedaan als instructeur voor parapente (paragliding = zweefvliegen), en in 2007 verkreeg hij de titel piloto de biplaza (tweezits-instructeur).
1-95.jpg                                                                     VIDEO:
                                          https://youtu.be/wpdJf6EIo3U
torold-fb-21-1-1.jpg
Voor meer informatie kijkt u op de internetpagina:  www.tandemflylapalma.com

Balu, die met zijn gezin op La Palma woont  in Puerto Naos, heeft een knappe echtgenote Andrea, die op La Palma als serveerster werkt in restaurant ‘Las Norias’, en twee dochters.
Balu werkt sinds 2016 op het eiland; hij heeft ruim 700 vluchten gemaakt en heeft tevreden passagiers, voor wie hij hun droom heeft kunnen waarmaken:  Te vliegen als een vogel over vulkanen.

01150005-1.jpg

dolok-vagott-2-1.jpgTweezitter-instructeur te zijn, betekent voor Balu als piloot niet alleen een baan te zijn, maar hij voelt het ook als zijn roeping.
FHD0051-1.jpg

De redactie van ‘Gran Canaria actueel’ was in de derde volle week van mei 2018  op La Palma en heeft aan Andrea beloofd dit artikel te plaatsen, om de lezers van ‘Gran Canaria actueel’ te laten weten dat La Palma als Isla Bonita nog het nodige meer biedt dan alleen maar de volle groene en in veel kleuren bloeiende natuur.

317958_10151563484822080_164260802_n-1.jpg 003-6.jpg

                                       Te vliegen als een vogel over vulkanen....

FHD0102-600-1.jpg 185050_10151558736077080_1605695846_n-1.jpg
De natuur van het Isla Bonita (Mooie Eiland) is vanuit de lucht waar te nemen als zweefvlieger is een schitterende ervaring en men kan daarvoor reserveren:
randf.jpg
- via de internetpagina: www.tandemflylapalma.com,
- of telefonisch:
(0034) 691 72 32 68,
- en per E-mail:
tandemflylapalma@gmail.com
00000slas-canariaslogo-678.jpg


Shirley Maclaine
bezoekt incognito La Palma

De actrice is geïnteresseerd
in de theorie over de ineenstorting

LA PALMA - woensdag 25 juni 2014 - De Hollywoodster heeft op zondag 22 juni 2014 een excursie gemaakt naar diverse locaties op het eiland La Palma.

“Hoewel ze de uitstraling heeft van een Hollywoodster,” zo merkt de toeristische gids Emilia Pérez op, “is het een eenvoudige vrouw.” Gekleed in spijkerbroek gecombineerd met een lichtblauwe blouse en een zwart vest, voorzien van zonnehoed, een grote zonnebril en gemakkelijk zittende tennisschoenen heeft de Hollywood-ster Shirley Maclaine een excursie gemaakt naar diverse locaties op het eiland La Pama.

Maclaine is de gehele tijd onopgemerkt gebleven. “In de kapel van het Real Santuario de la Virgen de las Nieves woonde ze een doop bij en niemand die haar herkend heeft.”

                Shirley MacLaine met Emilia Pérez Morales en Paco Moreno,
         op zondag 22 juni 2014 in de
Bodegón (het Wijnhuis ) van Tamanca.

La Palma is niet alleen de bestemming voor sterren aan het firmament. Op zondag 22 juni 2014 was de beroemde Amerikaanse ster onder  de Hollywoodhemel, Shirley MacLaine, op het Eiland.

De gerenommeerde artieste van de zevende kunst, heeft op haar reis als een wervelwind, vergezeld door de toeristengids Emilia Pérez Morales, incognito een bezoek gebracht aan diverse locaties op het Eiland.
Gedurende haar verblijf heeft ze vooral belangstelling getoond voor de geografie van het Eiland en de theorie van de ineenstorting; welke - aldus sommige wetenschappers een grote lawine kan veroorzaken en daaropvolgend een reusachtige vloedgolf die -na over de Atlantische 0ceaan getrokken te te zijn - vernietigende gevolgen heeft aan de oostkust van de Verenigde Staten, Midden Amerika en de Caraïbische Eilanden
Maclaine heeft ook gevraagd naar de waarnemingen van ufo’s.

De Hollywoodster die dezer dagen opnamen maakt voor de speelfilm ’Wild oats’, die men opneemt op Gran Canaria, heeft haar rustdag benut om vanuit Gran Canaria het eiland La Palma te bezoeken.
Ze arriveerde vroeg in de ochtend en is in de middag, tevreden, teruggekeerd naar de luchthaven Gando.

De actrice, die zich verplaatste in een privéauto, heeft zich - na haar bezoek aan het Centro de Interpretación del Parque Nacional de La Caldera de Taburiente, bij een groep gevoegd die een excursie met een bus maakte, welke georganiseerd was door Casa Cabrera Martín ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan van dit op La Palma gevestigde bedrijf.
Met hun personeelsleden heeft men de Mirador de La Cumbrecita (het belangrijkste balkon in La Caldera de Taburiente) bezocht, waarna men een wandeling gemaakt heeft over het voetpad van Las Chozas en geluncht heeft in de Bodegón de Tamanca in Las Manchas de Abajo in de gemeente El Paso, waar zij het gastenboek van het restaurant heeft getekend, zo heeft Emilia Pérez laten weten.
1-AAAAislas-canarias-44.jpg


La Gomera herstelt het voetpaden-netwerk
Nieuwe verbindingenzorgen bij het wandelen
voor meer flexibiliteit en mogelijkheden

SAN SEBASTIÁN DE LA GOMERA - dinsdag 9 juli 2013 - Het Spaanse Ministerie van Milieu en het Cabildo (Eilandbestuur) hebben de handen ineen geslagen, om het voetpadennetwerk van La Gomera uit te breiden en dit, vanwege de landschappelijke schoonheid, op te nemen in Nationale lijst. Ook worden de routes hersteld.

Daartoe is door beide overheidsinstanties in totaal vijf miljoen euro beschikbaar gesteld.
51d9d4a95ca161large.jpg
Het wandelpadennetwerk op het Eiland is gebaseerd op twee internationaal gerenommeerde en als voetpaden van nationaal belang geclassificeerde routes.

Het voetpad ‘Cumbres de La Gomera’ (‘Bergtoppen van La Gomera’, GR-131) is 43 kilometer lang en leidt van San Sebastián over de bergen naar Vallehermoso. Daarbij doorkruist de wandelaar vijf verschillende Beschermde Natuurgebieden, waaronder het Nationale Park ‘Garajonay’. De wandelroute voert langs de gehuchten Igualero, Chipude, El Cercado en Las Hayas.
mapa-de-garajonaylarge-1.gif
laat door alle gemeenten en voornaamste plaatsen.

De overige 18 voetpaden leiden door het Nationale Park ‘Garajonay’ en zijn in totaal 54 kilometer lang.


Het nu door het Ministerie en het Cabildo (Eilandbestuur) vastgestelde plan voorziet in het tot een netwerk aaneensmeden van deze routes en verbindingen met de woonkernen en stranden, om de wandelaars een groter flexibiliteit te bieden bij de planning van hun routes.

Fernando Méndez, directeur van de VVV, heeft laten weten, dat het bijzondere hiervan is, dat de wandelaars vanaf de stranden tot in de bergen kunnen komen en, dat alle gemeenten op het netwerk zijn aangesloten en te voet bereikbaar zijn.

Bovendien wil men de bewegwijzering verbeteren en aanpassen op de Internationale Standaard van de ERA (European Ramblers Association).

Ook moeten de voetpaden hersteld en verbeterd worden, zo heeft het Cabildo (Eilandbestuur) van La Palma laten weten.

135185868352521large-1.jpgWandelen in het Nationaal Park Garajonay
Het Nationaal Park Garajonay heeft de naam te danken aan de legende vn Gara en Jonay, een Romeo en Julia achtig verhaal van mythische proporties Het park is bijzonder geliefd bij Gomera bezoekers. Niet zozeer vanwege dat verhaal, maar omdat het één van de oudste natuurlijke bossen ter wereld is en een voorportaal van het paradijs lijkt. Het heeft een afmeting van 40 vierkante kilometer en heeft honderden soorten bomen en planten, zoals laurierbomen en palmbomen. Oerbos met laurierbomen komt men eigenlijk alleen nog maar tegen op Madeira, de Azoren en op de Canarische eilanden. De Canarische palmbomen, er zijn er meer dan 100.000 geregistreerd, geven het landschap een bijzonder fraaie aanblik en zorgen ook voor de gastronomische specialiteit van het eiland: palmhoning.

Ook het dierenleven is bijzonder: men ziet er gekko's en hagedissen en hoort het gekwetter van vogels, waaronder dat  van unieke zangvogels. Het hooggelegen park (van 800 tot 1500 meter boven de zeespiegel) is altijd in nevelen gehuld, wat samen met de eeuwenoude, soms grillige gevormde bomen, een geheimzinnig aanblik oplevert. Het is niet voor niets, dat het park beschermd is en op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO is geplaatst.
parque-nacional-de-garajonay1large.jpg

VIDEO-FILMPJE:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=3lMMlEd2nGI)

Er zijn talloze georganiseerde en niet-georganiseerde wandeltochten door het bos mogelijk. De toeristenbureaus verstrekken talloze wandelroutes en in het park zelf is een bezoekerscentrum (geopend van 9.30 tot 16.30 uur, Tel. 922 80 09 93) waar alles over het park te zien is en van waaruit ook wandelingen worden georganiseerd.

Als men gaat wandelen is het belangrijk een goede conditie te hebben, echte wandelschoenen met harde zolen te dragen en zich te voorzien van goede kleding (jack/trui), pet/hoed en water. Als men hoogtevrees heeft, is het noodzakelijk zich goed te informeren over de hoogtes vóórdat men aan de wandeling begint en uitsluitend in gezelschap van een gids te wandelen.

De legende van  Gara en Jonay
Dit is een van de belangrijjste verhalen over de oorspronkleijke bewoners van de Canarische Eilanden.

De mondelinge overlevering vertelt, dat in een dorp op het eiland La Gomera een knappe prinses leefde, Gara.
Op het eiland waren enkele waterbronnen (los chorros de Epina) die konden voorspellen, of  de men  in datzelfde jaar wel, of niet een geliefde zou ontmoeten.
Als het water rustig bleef, was dit een gunstig teken, maar als het water zou vertroebelen, was dit een teken van rampspoed.

Vevolgens besluiten Gara en nog enke jongedames van La Gomera tijdens de feesten van Benjesmen te kijken, of zij nog datzelfde jaar de liefde zouden tegenkomen.
Toen Gara in de waterbron keek was het water stil en rustig maar al snel begon het water te op te borrelen.  Onmiddellijk ging Gara naar de alwetende ter plaatse, de enige die de aanwijzingen van de waterbronnen kon ontcijferen en uitleggen; en hij adviseerde, dat ze verwijderd moest blijven van het vuur.

Tijdens de Benjesmen-feesten kwam Jonay aan - een knappe, jonge Guanche van het buureiland Tenerife, die samen met zij vader - de Mercy (Koning) van Arona - en meer edellieden aan de feestelijkheden deelnamen. Daarop kruisten de blikken van Gara en Jonay elkaar en was het liefde op het eerste gezicht, die al snel eeuwigdurend zou worden.

Ze stonden op het punt hun liefde publiekelijk bekend te maken, toen de vulkaan Echeide (de Teide - in het Amazich: Hel) lava en vuur begon uit te stoten. Daarop vertelde een vriendin van Gara, die met haar was  meegegaan  naar de waterbronnen, wat er was gebeurd. Vervolgens verboden de ouders van Gara en van Jonay, dat ze elkaar nog zouden ontmoeten.
Maar toch toch koos Jonay, prins van het vuur, ’s nachts zee te kiezen op met lucht gevulde huiden van twee geiten en zette koers naar La Gomera.


Standbeeld van ‘Gara en Jonay’ in het
Parque Nacional de Garajona
y.

De twee raakten smoorverliefd op elkaar en vluchtten naar El Cedro (het cederwoud), het hoogstgelegen bos van het eiland, maar men achtervolgde hen. De geliefden beklommen de hoogste bergtop van La Gomera, en toen zij zich in het nauw gedreven zagen, namen ze een tweezijdig puntige stok en ze stortten zich met hun borsten daarop en met hun harten doorkruist stierven ze in elkaars armen.

Sindsdien heet deze berg met laurisilva (laurierbos) ‘Garajonay’, ter herinnering aan de twee geliefden die verkozen samen te sterven, in plaats van door te gaan met van elkaar gescheiden te leven. Tegenwoordig is het een Nationaal Park: het Parque Nacional de Garajonay.

VIDEO-FILMPJE:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=UDALYSeql8I
met de legende van Gara (prinses van het water) en Jonay (prins van het vuur.)
1-AAAAislas-canarias-44.jpg


La Palma krijgt een netwerk
van 16 sideraal landtongen

Netwerk van sterrenkundige uitzichtspunten

LA PALMA - zaterdag, 5 januari 2013 - Momenteel zijn tien sideraal-terrassen (‘tot de sterren behorende’-terrassen) in gebruik van het netwerk ‘balcones cósmicos (kosmische balkons), dat op het Eiland is geprojecteerd, om het sterrenkunde-toerisme te versterken.

Het op La Palma beschouwen van de hemel is een attractie welke in toenemende mate wordt gewaardeerd. In die zin is het eiland, praktisch in het geheel, dankzij de transparantie van de hemel, een natuurlijk terras met uitzicht op de oneindigheid. In die context plaatst men de renovatie van het eilandnetwerk van sterrenkundige uitzichtspunten waaraan het Cabildo (Eilandbestuur) al ruim twee jaar werkt. Het werk zal in april 2013 voltooid zijn met 16 sideraal terassen. Momenteel kunnen al tien van deze kosmische balkons bezocht worden die gedacht zijn, om  sterrenkundige toerisme te bevorderen.


                  Het sideraal uitzichtspunt van Llano del Jable in El Paso.”
“De hemel boven La Palma is niet alleen het erfgoed van wetenschappers en liefhebbers van de sterrenkunde,” leggen de technici uit die, in samenwerking met het Ministerie van Milieuzaken, en het Patronato Insular de Turismo (plm, de VVV), van het Cabildo /(Eilandbestuur), het netwerk van uitzichtspunten hebben ontworpen.
estrellaslarge.jpg
De voordelen van het sterrenplafond, dat vanaf elk punt van het eiland  met het blote oog waarneembaar is, maakt het creëren van een aanbod mogelijk, dat dient als referentiepunt voor de toeristen,;als een extra product, dat is gekoppeld aan het natuurlijk erfgoed van datgene wat men kent als het Eiland van de sterren,” zo beargumenteerd men.

Met de beschreven infrastructuur in de Guía de Turismo Astronómico (Gids voor Sterrenkundig Toerisme), welke is uitgegeven door het Ministerie van Milieuzaken van het Eilandbestuur van La Palma, “is het eiland een voorlichtingscentrum geworden in de openlucht.”
“De panelen waaruit het bestaat,” zo geeft men aan, “worden als een werkelijke achtergrond gebruikt, met het daadwerkelijke gebruik van de natuur en de hemel die ons omringt. Ook benut men de donkere enclaves en uitzichtspunten in elke gemeente.”

Tot op heden heeft men de astronomische uitkijkpunten ingericht op:
- Montaña El Molino (Barlovento),
- Montaña Bartolo (Puntallana),
- in de Barranco del Carmen (Santa Cruz de La Palma),
- in Parque Los Álamos (Breña Alta),
- La Muralla (Tijarafe),
- San Borondón (Tazacorte),
- Llano del Jable (El Paso),
- Llano la Venta (Breña Baja),
- Montaña Las Tocas,
- Volcán San Antonio (Fuencalinte).

Nog ingericht moeten worden:
- Montaña Buracas (Garafía),
- Montaña Miraflores (Puntagorda),
- Pico Cruz-Sur (San Andrés y Sauces),
-  Monumento al Infinito (San Andrés y Sauces),
- Puerto Naos (Los Llanos de Aridane),
- Mendo (El Paso).

“Het genoemde netwerk,” zo leggen de initiatiefnemers uit, “behandelt op elke locatie een ander onderwerp, dat varieert van de sterrenbeelden, de planeten en de Maan, tot aan de nabootsing van de equinox en de zonnewende.  Zodoende nodigt men de gebruikers uit, zich te bewegen over het Eiland.”


                                                             Pleyaden.
Ook benadrukken zij, “dat er op de uitzichtspunten een lama (aanwijzer) is, die in de richting wijst waarin men de Poolster, de Grote Beer en de Kleine Beer kan waarnemen. Het zijn de ‘langste trottoirs’ van de hemel, want,” zo herinneren zij eraan, “de Poolster staat op een afstand van ruim 400 lichtjaren.”

In overeenstemming met de stijl van de markering die gebruikt is voor de signalering van het netwerk aan wandelpaden op het Eiland, heeft men op de uitzichtspunten dezelfde formaten houten tafels en richtingaanwijzers geplaatst als in de andere natuurgebieden.”
1-AAAAislas-canarias-44.jpg


De enige drakenbloedboom in de
Caldera de Taburiente

Een exemplaar buiten zijn leefgebied

LA PALMA - donderdag, 3 januari 2013 - De boom, die als natuurlijke Kathedraal van La Palma, eigen is aan thermofiele (warmte minnende) bossen, verheft zich op een steile en moeilijk te bereiken erf dienstbaarheidslocatie in het Nationale Park van La Caldera de Taburiente.

Tomás Ramos, leraar Lichamelijke Opvoeding aan de middelbare school Eusebio Barrete van Los Llanos de Aridane, zoekt al 15 jaar naar de oude wegen, genoemd pasadas (paden), die de herders in vroeger tijden  gebruikten, om kudden te weiden in La Caldera de Taburiente. Het zijn routes die worden uitgevoerd door duizelingwekkende kloven, langs ruige kliffen en op steile, schuine hellingen.
nnnnn.jpg
"Ik heb de obsessie,” zo legt hij uit, “alle hoeken en gaten van La Caldera (Het Keteldal) te kennen voordat de jaren me dit onmogelijk maken,” want zo geeft hij aan, “het aantal personen, dat de genoemde wegen gebruikte, wordt - volgens de wet van het leven - steeds kleiner.


Een - 11 tot 15 jaar 'jonge' -
drago
(Dracaena draco) (Drakenbloemboom)  in de siertuin van de redactie van 'Gran Canaria actueel'.

“Om deze excursies te kunnen maken,” zo merkt hij op, “moet je de kwaliteiten en de ziel van een bergbeklimmer hebben.” “Of het moet zo zijn,” zo laat hij weten. “dat je iets afweet van de salto del pastor (sprong van een herder), het bergbeklimmen en het abseilen.”  Een van de meest gecompliceerde omgevingen treft men echter aan, zo onthult hij, in het laaggelegen gedeelte van de La Caldera, in Los Zocamos. “Het oppervlak is daar heel erg verraderlijk en glad.”·
59009-llarge.jpg

“Sinds enkele maanden,” zo vertelt hij, “maak ik ook enkele wandelingen met mijn vriend Rayco, die heel gecharmeerd is van de locatie en van het bezoeken van oude bomen in onze bossen, hetzij om hun afmeting, of omdat ze honderden jaren oud zijn, of vanwege hun zeldzaamheid.” Feitelijk noemt hij “el drago enriscado” (de door de rots omsloten drakenbloedboom”) van de Caldera. “In het gehele Parque Nacional,” zo vertelt hij, “inclusief het voor park, is dit de enige drago (drakenbloedboom). De boom bevindt zich op een moeilijk bereikbare plaats, en is niet gemakkelijk te ontdekken, hoewel hij dicht bij een onregelmatig bevolkt gebied staat, om precies te zijn op de Hacienda del Cura (het Landgoed van de Pastoor).”

Hij herinnert zich een verhaal te hebben gehoord over een voormalige geitenhoeder die langs de rotswanden van deze drago trok. “Men vertelt, dat - om zijn handigheid als bergbeklimmer te tonen - deze man tot aan de boom klom, van de stam een takje afhaalde en dit beneden liet zien als bewijs van zijn dapperheid. Als dat zo was, dan neem ik mijn hoed af voor deze ondertussen verdwenen man.”
4750889397-a423a29eb1-zlarge.jpg


                                Parque Nacional de la Caldera de Taburiente.
Tomás Ramos legt uit “dat als we deze boom, zonder gevaar, van dichtbij willen bekijken, we er kunnen komen via de genoemde Hacienda del Cura, via de geasfalteerde weg die naar Brecitos leidt.
Op de muur daarachter staat aangegeven waar de rotswand van El Púlpito ligt (omgeven door zwart lavagruis).”
Vanaf dat punt blijft men van links naar rechts visueel een geel lint volgen, om het alleenstaande exemplaar te kunnen zien op de landtong in de richting van het interieur van het Park.
Uitgerekend op die locatie kan men een bergspleet waarnemen die van beneden naar boven loopt.”
“Bovenaan,” zo geeft Ramos aan, “tegenover de gele band, steekt een rotsachtige, scherpe rand uit.
En op het meest vlakke, vooruitstekende gedeelte ziet men de drakenbloedboom staan.

“Net als alle bomen die zijn ontstaan op de arme grond van de kliffen en geworteld in rotsspleten,” zo voegt Ramos toe, “blinkt deze niet uit door zijn omvang, noch door zijn kracht.” Op deze locatie, zo zegt Ramos, “is weinig te eten en te drinken.” Maar hij schat in, “dat dit exemplaar wél oud moet zijn.”

“Op de dag, dat wij de drago gingen fotograferen,” sprak hij vol vuur, “ hadden we de gelegenheid te praten met een oude geitenhoeder, van bijna honderd jaar, en die verzekerde me, dat die boom er al was toen hij nog kind was en, steeds van dezelfde grootte. “Hoe komt dat zaad daar?” Verondersteld wordt, dat dit er gekomen is via de maag van een vogel.

Een andere manier om de boom te zien, dit keer van dichterbij, is het land op te gaan vanuit de Hacienda del Cura  totdat men aan de voet van de rotswand komt waar de boom staat, en dan zover men kan, naar boven te klimmen.”

Tomás Ramos onthult, dat een andere curiositeit, wat betreft exemplaren van bomen die hij heeft gezien, “ een ,die ook op een verticale rots groeit, op behoorlijke hoogte. “ Een locatie, zegt hij, die heel absurd is voor een palmboom. Het is het enige exemplaar, dat ik ken, normaal groeit deze soort in de beddingen  en op de hellingen van valleien,” zo besluit hij.
1-AAAAislas-canarias-44.jpg


Waar magma verandert in een legendarische wijn

Een exquisiete koppeling inde zuidelijke boog van
La Isla Bonita

FUENCALIENTE - zondag 26 augustus 2012 - Men opent op La Palma een toeristische wandelroute, om het oenologie-juweel en de vulkaanschatten te leren kennen.

De amberkleurige most en de lava van vulkaanuitbarstingen uit de recente geschiedenis van La Palma zorgen voor een exquist samengaan. Deze symbiose van een landschappelijke een culturele schat, die bestaat uit geologische wonderen en oenologische juwelen, is met het verstrijken van de tijd veranderd tot een van de  grootste trekpleisters in de zuidelijke boog van La Isla Bonita.

                               Luchtfoto van de gemeente Fuencaliente
                            met de vulkanen San Antonio en Teneguía,
                   met wijngaarden en druivenplukkers  op de voorgrond.

Vanaf nu zal deze reclame worden versterkt, met een wandelroute door het spectaculaire landschap, waar het versteende magma het bed vormt voor de mythische wijnstok. Het is het eerste wandelpad, dat gecreëerd wordt, om deze erfenis bekendheid te geven. Een belevenis voor de zintuigen.

De mens en de natuur zijn er in de gemeente Fuencaliente op La Palma in geslaagd, om een goede verstandhouding te bereiken tussen  een vulkanisch landschap en een unieke siroop, in een hoedanigheid die tegelijkertijd uniek is.
fuencaliente-de-la-palma-1050large.jpg
Op La Palma komt de malvasia druif - waaruit men  de genoemde wijnreliek verkrijgt - alleen voor op bepaalde locaties in de gemeenten Fuencaliente en Mazo. De beste wijngaarden van de legendarische soort, aldus deskundigen, treft men aan in het gebied Los Quemados in de gemeente Fuencaliente.

Volgens de Minister Toerisme, Julio Cabrera, van het Cabildo (Eilandbestuur) van La Palma is het idee van de geschetste toeristische wijnroute, die verbonden is met de vulkanen, “geboren met het doel een recreatief aanbod te stimuleren via aan initiatief, dat een enorme aantrekkingskracht wil bieden aan bezoekers en ondernemers van de sector.

De eerste route begint in de gemeente Fuencaliente en maakt deel uit van een project, dat is opgedeeld in  drie tranches. “Het doel is,” zegt Julio Cabrera, “een netwerk te creëren van  wandelpaden en uitkijkposten in de diverse wijnstreken van La Palma.” Dit met het doel, waarde toe te kennen aan de wijnroutes die destijds zijn uitgestippeld en ontwikkeld door de Consejo Regulador de Denominación de Origen Vinos de La Palma (Regelgevende Raad voor de Herkomstbenaming van La Palma Wijnen).”
teneguia-9large.jpg
Cabrera geeft aan, “dat de route van Fuencaliente bestaat uit wandelpaden en wandelwegen, die zijn geïntegreerd in het eilandnetwerk van La Palma.” “Daartoe,” zo voegt hij toe, “heeft men voorlichtingstafels en -panelen geplaats op diverse interessante punten, met het doel, meer informatie te verstrekken aan alle personen die de route volgen.”

“Het doel van deze actie is,” zo zegt hij, “ dit jaar in Fuencaliente en binnenkort in andere gemeenten, de toeristen die naar La Palma komen, kennis te laten maken met de grote schoonheid en, om ze te stimuleren onze wijnen te drinken, en zo de verkopen te verbeteren die de toekomst verzekeren van onze bodega’s en  wijnbouwers.”

Ook wil men de bodegueros (wijnmakers) bewust maken en ze erbij betrekken, dat men op elke route  service biedt aan de toeristen door de verkoop van wijn. “Dit initiatief,” zo benadrukt Cabrera, “voert men uit via een samenwerkingsovereenkomst tussen het Instituto de Turismo de España (Turespaña); het ministerie van Toerisme, van de Canarische Regering en, met het Departement van Toerisme, van het Eilandbestuur van La Palma.
teneguia-10large.jpgEen route tussen wijngaarden, gewassen en bodega’s
De eerste route die is uitgezet in Fuencaliente is 3,3 kilometer lang en kan te voet worden afgelegd. Met gebruikmaking van het toeristische informatiepunt, dat zich bevindt nabij het Plaza Minerva van het Pueblo de Los Canarios, naast de bushalte en de taxistandplaats. Hier heeft men een paneel aangebracht met een algemene routebeschrijving en aanduiding van de diverse interessante wijnlocaties die er in de gemeente bestaan. Onderweg op de route heeft men informatieve totems, rotsblokken en  wegwijzers geplaatst met het motto: ‘Fuencaliente, municipio de vino entre volcanes’ (‘Fuencaliente, wijngemeente tussen vulkanen’).
fgfglarge.jpg
Julio Cabrera geeft aan, dat als men gebruik maakt van  het wandelpad wat naar de Vuurtoren leidt en, dat het gebied doorkruist waar de malvasia groeit en waar de vulkanen San Antonio en Teneguia zich bevinden,  men een route heeft uitgezet die langs de diverse bodega’s voert.
1-AAAAislas-canarias-44.jpg


Monument voor de Oneindigheid

Het enige kunstwerk van César Manrique op La Palma
27 jaar na de onthulling goed voorbergtoerisme

SAN ANDRÉS Y SAUCES - maandag 20 augustus 2012 - Het beeld, dat zich op ruim 2.200 meter boven de zeespiegel bevindt, is tot nu toe aan het lot overgelaten geweest. Onder het motto,  "beter laat dan nooit," zal La Palma  het Monumento al Infinito - 27 jaar na de onthulling -  gaan gebruiken als trekpleister voor het bergtoerisme.

Het beeld met bijzondere kosmische uitstraling is in 1985 vervaardigd door César Manrique. Het is het enige kunstwerk op La Palma van de van Lanzarote afkomstig zijnde kunstenaar, die in 1992 is overleden. Na bijna drie decennia overgelaten te zijn aan God’s hand, zal het gebruikt gaan worden om de kar van de toeristenindustrie te gaan trekken.


                                                       Monumento al Infinito.
Het Gemeentebestuur van Los Sauces wil de zo kenmerkende 12 meter hoge, smeedijzeren obelisk op ruim 2.200 meter hoogte boven de zeespiegel, gaan promoten, als trekpleister voor de hotelsector die zich verbinden weet met de sterren.

De natuur heeft zich ingezet voor de vorming van een uniek landschap in het gebergte op La Palma. In deze bevoorrechte omgeving, staat op ruim 2.200 meter hoog, tussen goudenregen en stuikgewas, als een kosmische stiletto, het in 1985 door de kunstenaar César Manrique vervaardigde monument voor het Oneindige, dat hij maakte ter gelegenheid van de komst van  het Observatorio de Astrofísica (de Sterrenwacht) op El Roque de Los Muchachos.

Ondanks de 27 jaar die deze vreemde en alleenstaande figuur heeft doorgebracht in de meest absolute eenzaamheid, heeft San Andrés y Sauces - de gemeente waaraan de monoliet van Manrique is overgedragen – besloten, deze bekendheid te geven, om uiteindelijk de sculptuur van de Conejero schepper te benutten als, “een belangrijke toeristische attractie”, zo heeft de burgemeester van de gemeente in de noordelijke boog van La Palma, Francisco Paz, uitgelegd.

Decennia lang lijkt de smeedijzeren reus met zijn scherpe punt het hemelgewelf te doorboren, overgelaten aan de roest en de ongenadige weersomstandigheden in het gebied en vooral, ontsnapt aan de aandacht van de  lokale gemeente- en eiland autoriteiten. Het staat op een drie meter hoge, betonnen sokkel en trekt de aandacht naast de weg die naar het wetenschappelijke complex leidt van het Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) in  Garafía. Tot nu toe echter niet beschouwd al trekpleister voor het toerisme.

In de tijd, dat het beeld vervaardigd is, kostte het 2,5 miljoen peseta’s (omgerekend en naar boven afgerond €56.725,=), maar nu is het van onschatbare waarde, zeker na het overlijden in 1992 van de van Lanzarote afkomstige kunstenaar.
costa-martianez-pequeolarge.jpg

Het werk was een opdracht van het IAC. Manrique richtte zich  niet veel op dit soort werken, en volgens bronnen binnen zijn stichting, bestaat er alleen een soortgelijk werk in het  Lago Martiánez (de zee-zwembaden in Puerto de la Cruz - Tenerife) getiteld: ‘Homenaje al Mar’ (‘Eerbetoon aan de Zee’).

“Het Gemeentebestuur van  Los Sauces,” zo legt de burgemeester van deze gemeente op La Palma uit, “wil in de eerste plaats, bekendheid geven aan dit waardevolle monument, om vervolgens over te gaan, aan het in orde brengen van de omgeving ervan, zodat dit gebruikt kan worden als uitzichtspunt, zowel voor de bedrijven in de sterrenkundige dienstverlening, evenals voor personen die hier observatiesessies willen houden.

“De acties om het monument bekendheid te geven,” zo verzekert de burgemeester, “zijn al in gang gezet, vanuit het Departement Milieuzaken van het Cabildo (Eilandbestuur) van La Palma heeft men snoeiwerk en schoonmaakwerkzaamheden verricht op de toegang en binnenkort zal er bewegwijzering worden aangebracht, door het Eilanddepartement van Infrastructuur.”

De eerste burger legt uit, dat men zich boven de gebruikelijke mar de nubes (wolkenzee - het wolkendek) bevindt, waardoor men het gehele jaar door een groot aantal onbewolkte nachten kan garanderen. En gezien deze omstandigheden kan degene die naar deze hooggelegen locatie komt, die voorheen Los Andenes (de Platforms) genoemd werd, om er te genieten van de hemel, er een ijslaag op  planten en het wegdek tegenkomem.”

Het in orde maken van de omgeving van het Monumento al Infinito, zo voegt de burgemeester toe “zal het bovendien mogelijk maken, een halteplaats aan te leggen voor hen die Roque de Los Muchachos bezoeken, gezien het feit, dat het traject vanaf Santa Cruz de La Palma niet beschikt over een aangelegd uitzichtspunt, dat  het mogelijk maakt, om van het plaatselijke landschap te genieten.”

“Eveneens,” zo gaat Francisco Paz door, “opent deze locatie de mogelijkheid tot het ontwikkelen van het ’s nachts observeren van sterren en nog vele andere, zoals het observeren van de zon en, kan het dienen als vertrek- en aankomstpunt van wandel- en fietsroutes.”
1-AAAAislas-canarias-44.jpg


Dubbele oogst van puur Teneguía-zout

FUENCALIENTE - vrijdag 17 augustus 2012 - Het warme weer heeft in de afgelopen wintermaanden deze exploitatie mogelijk gemaakt; de enige op Canarias die nog volop in bedrijf en winstgevend is.

Het is het meest pure zout van de Atlantische Oceaan, een ambachtelijk product van de allerbeste kwaliteit, dat een bres slaat in de concurrentie op een veeleisende, internationale markt. De zoutwinning ‘Teneguia de Fuencaliente’ - een familiebedrijf, dat is opgericht in 1967 -  is gelegen in het uiterste Zuiden van La Palma. Het is de enige zoutwinning op Canarias die tegenwoordig nog in vol bedrijf is. Dankzij het droge weer is er dit jaar een dubbele oogst.
ce3bf927a5fa7d2b0f6146f1641b3d59large.jpg
Dezer dagen wordt er geoogst aan de kust van Fuencaliente. Het zeezout stapelt zich op in de kristalliseer-bassins van klei in afwachting, om geoogst en zorgvuldig verpakt te worden door de werknemers van de salinas (zoutpannen) van Teneguía, de enige nog in bedrijf zijnde zoutwinning in de provincie Santa Cruz de Tenerife en de enige op Canarias die nog winstgevend is.
67e0e37a7847fc353e564687be0f61b6large.jpg
Dit jaar is een “buitengewoon” jaar, bevestigt Andrés Hernández García, een jonge ondernemer op La Palma die het familiebedrijf heeft overgenomen, met  het doel nieuwe projecten te ontwikkelen voor het  promoten, diversifiëren en het in stand houden van deze traditionele activiteit. “Door het droge weer  hebben we twee aaneengesloten oogsten, want we hebben ook in de winter kunnen produceren,” legt hij uit.

De oosgt periode strekt zich normaal gesproken uit van mei tot oktober, maar de droogte heeft het mogelijk gemaakt, door te gaan met zoutwinnen in alle maanden. “We hebben de ene oogst met de andere verenigd,” zo merkt hij op.

Men verwacht, dat de huidige oogst ongeveer 700 ton zal opleveren.“Als we geen zoutpannen hadden die buiten bedrijf zijn vanwege werkzaamheden die we aan het verrichten zijn voor de bouw van een voorlichtingscentrum, zouden we problemen hebben met de opslag gezien de toegenomen productie,” zo merkt Hernández García op,  een neef van de oprichter van het historische complex.

Daarentegen is het geen goed seizoen geweest voor het verzamelen van flor de sal (fleur de sel),een uiterst gewaardeerd gourmetproduct voor de meest verfijnde smaakpapillen. “We hebben ruim een maand veel wind gehad en we hebben niets kunnen verzamelen", zo betreurt men.

Nederlandse markt
Ondanks de economische tegenwind, overleeft het Teneguía-zout. “In tijden van crisis wendt men zich tot de witte merken, maar de plaatselijke markt blijft het goed doen,” zo bevestigt de bedrijfsleider van Salinas Tengüia; een merk, dat al aanwezig is op veeleisende en concurrerende markten, zoals de Duitse, de Nederlandse en de Oostenrijkse.

Andrés Hernández, afgestudeerd bedrijfskundige aan de Universiteit van Las Palmas de Gran Canaria, is een jonge, optimistische ondernemer die zich in zijn beroepscarrière ten doel gesteld heeft, de ambachtelijke salinera (zoutwinning) te verbinden met het ecotoerisme en duurzame energie. Het voorlichtingscentrum van de salinas (zoutpannen), dat men aan het bouwen is op deze specifieke locatie - en dat zijn deuren zal openen in maart 2013 - is ontsproten aan het brein van deze ondernemer. Het gaat om een toeristische attractie en een culturele infrastructuur bij een bezoek aan de salinas (zoutpannen), de Atlantische Oceaan, de vuurtorens en de vulkanen, evenals het museale en etnografische bezit.

Als nevenactiviteit beschikt men over een klein restaurant. “De winstgevendheid van deze faciliteit,” zo geeft Hernández toe, “is gekoppeld aan de toekomst van het toerisme en hoe La Palma zich in de komende jaren ontwikkelt; maar, in elk geval, ben ik optimistisch en denk, dat het ergste voorbij is,”zo merkt hij op.
3939a62b75c778859e05a67a084e5438large.jpg
Locatie van Wetenschappelijk Belang
De salinas (zoutpannen) van Fuencaliente zijn in 1994 door de Canarische Regering uitgeroepen tot vogelbroedplaats en voedergebied. Het gaat op Canarias om de enige humedales (‘wetlands’, water landerijen) die aantrekkelijk zijn voor overtrekkende kustvogels.

Eveneens herbergen de salinas planten en dieren die zijn aangepast aan de extreem zoute omgeving en zo vormen ze een uniek ecosysteem.

“De zoutwinning op deze enclave is begonnen in 1967, met enkele ambachtstechnieken die men tot op de dag vandaag behouden heeft.  De natuurlijke manier van winning, waarvan het enige mechanisme, de verdamping door de zon is van het geïsoleerde zeewater, verzekert de kwaliteit van het zeezout van Teneguía, dat als 100% ecologisch mag worden beschouwd,” zo geeft Andrés Hernández aan.
1-AAAAislas-canarias-44.jpg


De zonnewijzer van het Real Santuario
van La Palma
gaat opnieuw de tijd aangeven

SANTA CRUZ DE LA PALMA  - zaterdag 11 augustus 2012 -  Op initiatief van haar Departement Historisch Erfgoed  heeft het Gemeentebestuur van Santa Cruz de La Palma op de kapel van Las Nieves opnieuw twee kwadranten laten aanbrengen als vervanging van de oudste zonnewijzer van Canarias.

Het zonlicht doet er precies acht minuten en 19 seconden over, om de aarde te bereiken. Die gloed, verbonden met de schaduw, meet de tijd in het voornaamste bedevaartsoord van La Palma. 
De zonnewijzer is op zondag 5 augustus om l3:00 uur ingewijd door de Bisschop van Tenerife, Monseigneur Bernardo Álvarez. Hij heeft de wijding verricht tijdens de traditionele processie met het beeld van de Virgen de Las Nieves, de schutspatrones van het eiland, ter gelegenheid van haar feestdag.


                 Zacarías Gómez (2e van rechts), toont de replica van de zonnewijzer
       die men gaat  installeren op het
Real Santuario de Nuestra Señora de Las Nieves.
Het eerherstel en het gelijk zetten van het uurwerk, maakt onderdeel uit van een initiatief van het Gemeentelijke Departement Historisch Erfgoed, dat betaalt voor de restauratie en het terugplaatsen van diverse zonnewijzers, voor het creëren van een toeristische route die leidt langs de historische tijd meetinstrumenten als culturele erfenis van de gemeente. Het project vindt plaats onder leiding van de professoren Luis Balbuena Castellano en Luis Ramírez Castro, leden van de Asociación de Amigos de los Relojes de Sol (AARS) (Vereniging Vrienden van de Zonnewijzers).
reloj-solar-2large.jpg
De burgemeester van Santa Cruz de La Palma, Sergio Matos, en de wethouder van Cultuur, Toerisme en Historisch Erfgoed, Zacarías Gómez, hebben de waarde van dit herstel benadrukt, “dat ons een historische getuigenis teruggeeft die van groot belang is.” Zacarías Gómez legt uit, “dat van meet af aan het Gemeentebestuur eraan gedacht heeft de oude zonnewijzer in ere te herstellen, door deze zijn originele plaats terug te geven, maar dat vanwege de ernstige mate van verval van het stuk, dat in 1740 uit hout is vervaardigd, raadzaam maakte, om het definitief van de kerkgevel te verwijderen.”

In plaats daarvan, “hebben de gemeentelijke timmerwinkel en slotenmakerij, in samenwerking met de restauratieafdeling van het Cabildo (Eilandbestuur) van La Palma, een replica van de verloren gegane, originele zonnewijzer vervaardigd, evenals van de kwadrant die is bevestigd op de zuidgevel van het Heiligdom, om er de middaguren aan te geven.”

                      La Palma: Real Santuario de Nuestra Señora de Las Nieves.
De vervanging van de zonnewijzer op het Real Santuario de Nuestra Señora de Las Nieves is een aanvulling op de zonnewijzer uit het midden van de 20ste  Eeuw welke prijkte op de San Francisco-kerk, waarvan men een replica heeft aangebracht op de voorgevel van het kerkgebouw.

Officium divinum
Van oudsher markeerden de zonnewijzers van zonsopgang tot zonsondergang de tijd, vooral voor boeren en religieuzen.

De zonnewijzers gaven door de dag heen het Officium divinum aan (ofwel hetheilig officie’- het officiële gebed van de Katholieke Kerk; gebeden in kloosters, op 8 geregelde uren - dat volgens oude christelijke traditie zo is ingericht, dat heel de loop van dag en nacht door lofprijzing van God wordt geheiligd. De metten, lauden, vesper, priem, , terts, sext noon en completen werden samengevoegd tot het officie, te beginnen met:
1) de maitines (metten = nachtelijke gebeden), 
2) bij dageraad de laudes (lauden ) om 6 uur ’s morgens,
3) de priem bij aanvang van het werk,
4) terts - als onderdeel van het  privé-gebed wat door veel christenen vóór, op en ná het middaguur werd gebeden, is met de bijbehorende uren, bekend onder de namen van respectievelijk: terts, sext, en noon - in het officie opgenomen.
5) 12 uur ’s middags de sext (ofwel het angelus, voluit Angelus Domini = de Engel des Heren),
6) noon om drie uur ’s middags
7) vespers bij zonsondergang.
8) de dagelijkse gebedenreeks eindigde  met voor het slapen gaan de completas (completen = het avondgebed)

Waar voorheen de gelovigen hun werkzaamheden stopten om te bidden, is deze ritus grotendeels in onbruik geraakt.  Zie ook:
http://www.rkk.nl/abc/detail_objectID1479.html
en 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Angelus_%28gebed%29.
1-AAAAislas-canarias-44.jpg


 

aaaaakaart_canaria-38-18.jpg

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-2--178.jpg

zon-34.jpg