Video's:
De gebreken van de Spanair vlucht-JK5022
op 20 augustus 2008
met 154 doden en 18 gewonden
HERDENKING IN LAS PALMAS DE GRAN CANARIA
20 augustus 2017. negen jaar na dato,
SLACHTOFFERS
VLIEGRAMP SPANAIR VLUCHT JK-5022
20 augustus 2017.
Negen jaar zonder rechtvaardigheid..
2017: HERDENKING VLIEGRAMP
SPANAIR VLUCHT JK 5022
GRAN CANARIA /MADRID - Op zondag 20 augustus 2017 is het negen jaar geleden dat de vliegramp met het toestel van Spanair van vlucht JK5022 heeft plaatsgevonden, waarbij 154 personen om het leven zijn gekomen
Onderstaand, de herdenkingen die in 2017 plaatsvinden op Gran Canaria en in Madrid:
Dat de slachtoffers mogen rusten in vrede.
Eind augustus 2017 verschijnt het boek:
‘Computer Crashes’,
over luchtvaartrampen welke veroorzaakt zijn door het falen van computers
BUENOS AIRES - zondag 20 augustus 2017 - Tom Dieusaert is een van de lezers van ‘Gran Canaria actueel’ en hij leest in het bijzonder de artikelen die wij schrijven over de vliegramp met het Spanair-toestel van Vlucht JK2055 welke heeft plaatsgevonden op 20 augustus 2008.
Tom Dieusaert is een Vlaamse journalist en schrijver die woonachtig is in Argentinië en hij heeft op het Internet het Engelstalige Blog: ‘Crash Investigators’; waarop hij verhalen schrijft over onderzoek naar luchtvaartongelukken.
Het Blog: ‘Crash Investigators’, kan men op Internet bekijken en nalezen:
- https://medium.com/crash-investigators
Boek
Als onderzoeker zal Tom Dieusaert eind augustus 2017 een boek publiceren met de titel: ‘Computer Crashes’, over luchtvaartrampen welke veroorzaakt zijn door het falen van computers; en waarin ook de vliegramp aan de orde komt op de Luchthaven van Madrid-Barajas met het Spanair toestel van Vlucht-2055, plus het faillissement van Luchtvaartmaatschappij Spanair.
Zodra Tom Dieusaert’s boek is uitgegeven, zullen wij hier publiceren hoe men dit boek kan bestellen via o.a. Amazon, en Bol.com
Maak alvast nader kennis met Tom Dieusaert via o.a.:
http://www.argentinaindependent.com/life-style/expat-life-style/tom-dieusaert-journalist
en bekijk de video op:
https://vimeo.com/219984567
en via :
https://books.google.es/books/about/De_Laatste_Rit_Van_de_Kever.html?id=9-BYnwEACAAJ&redir_esc=y&hl=es
Betreffende het boek van Tom Dieusaert:
‘De laatste rit van de Kever: van Mexico Stad naar Buenos Aires’
De Vlaamse journalist reist van Mexico naar Argentinië en beleeft allerhande avonturen onderweg: razend spannend, boeiend en af en toe hilarisch:
In het najaar van 2003 rolt in een Mexicaanse fabriek het allerlaatste exemplaar van het mythische automerk Volkswagen Kever van de band.
Enkele maanden later vertrekt de Vlaamse journalist Tom Dieusaert voor een epische reis van Mexico Stad naar de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires, dwars door het Latijns-Amerikaanse continent.
Hij laadt een Volkswagen Kever vol en rijdt duizenden kilometers naar het zuiden…
Tom Dieusaert.
Uit de Biblion recensie van Drs. R. de Vries: ‘Avontuur bestaat nog...’
“[...] Dit boek is een verslag van de tocht door Midden- en Zuid-Amerika. Het mag duidelijk zijn dat een dergelijke reis niet zonder slag of stoot verloopt. De gebruikelijke moeilijkheden aan de grensovergangen en motorische problemen met de VW-Kever vragen van de auteur/avonturier nogal wat geduld en improvisatievermogen. Problematisch hoogtepunt was de overtocht in Panama, waarbij uiteindelijk een zeilboot uitkomst biedt. Deze kleine tegenslagen worden ruimschoots gecompenseerd door de vele interessante ontmoetingen en fascinerende landschappen. Van alle landen die hij aandoet, worden de ontstaansgeschiedenis en de recente politieke ontwikkelingen beschreven.”
Oorspronkelijk gepubliceerd: september 2013
Auteur: Tom Dieusaert
Gerelateerd: Koffie en cola: Latijns-Amerika in tijden van globalisering.
Uranium op de start- en landingsbanen:
Een van de belangrijke punten
van de tragedie van Los Rodeos in 1977
DiariodeAvisos.com:
http://www.diariodeavisos.com/2013/03/uranio-en-pistas-otro-vertices-tragedia-rodeos-en-1977/
Hoe spannend blijken de verhalen die het dichtst bij de raadsels zijn en hun aspecten, is het samenzweringsbestanddeel niet minder. En we spreken van zeer bewezen problemen, geanalyseerd met lichten en stenografen. Uranium in verband met de tragedie? Zo is het. Kort na het ongeval van 27 maart 1977 begon men verhalen te horen onder luchthavenmedewerkers van het persoonlijk blootgesteld zijn van een deel van het personeel dat had deelgenomen aan de reddingswerkzaamheden en het schoonmaken van de plaats van het ongeval, aan deeltjes verarmd radioactief uranium. Ten minste 300 kilogram van dit materiaal zou aanwezig geweest kunnen zijn in het interieur van elk van de beide jumbo’s.
Ondanks dat men al had horen praten over de relatie van uranium met de verongelukte jumbo’s, is het pas in 2007 als ik me op een diepgaandere manier interesseer voor deze zaak, op grond van enkele verklaringen van de chemicus Agustín Cabrera die hij heeft gedaan voor de documentaire serie ‘Phenomena’ van Televisión Canaria. In deze reportage vertelt Cabrera hoe hij in de tijd een bedrijf beheerde dat gewijd was aan het behandelen van zilver, en dat hij enkele magazijnen bezocht in La Cuesta waar zich resten bevonden van de verongelukte vliegtuigen. Daar heeft hij geziene hoe een van de medewerkers probeerde met een cirkelzaag een metalen structuur door te snijden waarvan de vonken afsprongen wat hem in het geheel niet normaal leek te zijn. Dat trok zijn aandacht en hij verzocht de man niet door te gaan met dat werk omdat het materiaal gevaarlijk leek te zijn.
VIDEO’S:
- https://youtu.be/YI7rsDkbP9Y
- https://youtu.be/fwhq8ghBsV4
De chemicus kocht een stukje van dat materiaal als mogelijke grondstof voor zijn bedrijf en hij analyseerde het, hij kon vaststellen dat het ging om verarmd uranium en dat de radioactiviteit die dat materiaal afgaf, met een Geiger-teller kon worden vastgesteld op een afstand van ruim 300 meter. Tenminste 300 kilogram zou men hebben aangetroffen in de resten van de op Los Rodeos verongelukte vliegtuigen. “Wat doet het uranium in deze vliegtuigen? Is het een gevaar voor de personen die hebben deelgenomen aan de redding en het blussen van de branden?
Er zijn twee latente versies die proberen om de aanwezigheid van dit materiaal in zulke hoeveelheden in het rampgebied te verklaren: een wijst in de richting van samenzwering, hoewel ver afstaand van de werkelijkheid, en een die wordt vastgesteld als de meest redelijke.
Beginnen we met de meest risico-volle te kennen. Volgens zeggen van Cabrera zelf, heeft men het verarmde uranium uitsluitend ontdekt in een van de twee vliegtuigen, om precies te zijn, in het Amerikaanse toestel en niet in het Nederlandse, ondanks dat het alle twee Boeings-747 waren.
In geprek met de redacteuren van de genoemde documentaire serie, zegt Agustín Cabrera dat in een rapport van de maatschappij Boeing, men de installatie ontkent van structuren met verarmd uranium in de romp van hun vliegtuigen. In die dagen van 1977 kan men in de pers een bericht lezen dat Zuid-Afrika haar capaciteit heeft aangekondigd voor het behandelen van nucleair materiaal. Had PanAm het Afrikaanse land als eindbestemming? Het lijkt er wel op. Men begint de meest absurde stellingen te poneren dat het niet zo was. En als het zou gaan om een zending van verarmd uranium die men op een achterbakse manier vervoerde naar Zuid-Afrika?
De officiële versie en nagenoeg geaccepteerde is, dat de uranium-structuren een deel vormen van de romp van de Boeing-747. Volgens verklaringen die een vertegenwoordiger van het bedrijf gedaan heeft tegenover het Spaanse dagblad ABC in haar editie van 27 augustus 1977, “hebben alle jumbo’s die momenteel in dienst zijn, een structuur van ongeveer 310 kilogram aan verarmd uranium.” Het is een ideaal materiaal om te dienen als tegenwicht op de vleugels en staart vanwege de hoge dichtheid en de lage financiële kosten. Zo is het, dat men met deze verklaringen de veronderstelling van professor Cabrera ontkracht die opmerkt dat het materiaal uitsluitend aanwezig was in het Amerikaanse vliegtuig.
Is deze hoeveelheid uranium gevaarlijk als de bevolking daaraan wordt blootgesteld? De deskundigen bevestigen dat het risico op vergiftiging niet erg hoog is, men kan stellen dat het echt minimaal is. Men moet weten dat de structuren worden afgedekt met een aanzienlijke laag cadmium waardoor mogelijke kankerverwekkende straling wordt vermeden. En wat als deze structuren worden blootgesteld aan temperaturen van meer dan duizend graden zoals is gebeurd op Los Rodeos?
Bij deze hoge temperaturen vallen de uraniumstructuren uiteen en kunnen kleine deeltjes in de lucht zweven. Eenieder die op een of andere manier heeft deelgenomen aan de redding is gedurende uren daaraan blootgesteld en heeft deze deeltjes ingeademd die achtegebleven zouden kunnen zijn in hun longen.
Men weet niet of ze zijn aangedaan door deze specifieke omstandigheden. Sommige geruchten veronderstellen dat men in de loop van de jaren de doden in verband heef willen brengen met deze zaak, maar er bestaan geen overtuigende bewijzen dat er een samenhang zou bestaan met de overlijdens en het verarmde uranium van de jumbo’s.
Waar zijn de resten van het ongeval en het uranium dat deze resten bevatten? Hebben we er een spoor van in een magazijn in de wijk La Cuesta in de gemeente La Laguna? De eindbestemming van het materiaal is niet erg duidelijk, maar als we de volgorde van de gebeurtenissen nagaan, zouden die momenteel in de Verenigde Staten kunnen zijn. Laten we de draad oppakken om tot dit punt te komen.
Toen Agustin Cabrera waarschuwde dat de in La Cuesta gekochte monsters uranium bevatten, nam hij deel aan de veiling van het materiaal en verkreeg het.
Enige tijd later komen er twee agenten van de Guardia Civil naar zijn woning en nemen het materiaal in beslag. Maar hoewel het in beslag genomen was, had Cabrera nog een monster van 300 gram van het uranium, dat hij bewaarde in een doos met daarop alleen een etiket dat de inhoud ervan onthulde: U-238, of wat hetzelfde is: uranium. Uiteindelijk is deze kleine hoeveelheid ook van Professor Cabrera in beslag genomen.
Momenteel zijn er heel weinig vliegtuigen die als tegenwicht dit materiaal gebruiken, dat in het algemeen is vervangen door wolfraam.
Geven we een beetje meer de vragen aan in verband met de gezondheid. Kan de bevolking van een soort van vervuiling lijden na het ongeval van Los Rodeos? De directeur van het Laboratorio de Física Médica van de Escuela de Enfermería (Verpleegkundigen-opleiding) , José Hernández Armas, heeft in verklaringen tegenover Ferrer verzekerd, dat de registraties die verwijzen naar de periode 1977-1990, geen verdachte ziekten aangeven onder de bevolking in de gemeente.
Het is ook interessant om te weten dat Hernández Armas eventuele verhoging van ziekten uitsluit die direct, of indirect kunnen worden gerelateerd aan uranium in het gebied. Echter, geeft deze afdeling het gemak aan van de mogelijkheid om monsters op de exacte plek van de startbaan te verkrijgen waar het ongeval heeft plaatsgevonden, om volledig de risico-mogelijkheid uit te sluiten.
Meer informatie over de grootste vliegramp uit de geschiedenis van de Spaanse burgerluchtvaart, treft u overzichtelijk gerubriceerd aan op de internetpagina:
http://www.project-tenerife.com/nederlands/rapporten.htm
Uit welingelichte bron heeft de redactie van Gran Canaria actueel vernomen, dat het hierboven genoemde uranium is begraven op een geheime locatie in de nabijheid van Madrid.
Het Europees Hof voor de Mensenrechten,
in Straatsburg, wijst de eis af van de door het Spanair-ongeval getroffenen
STRAATSBURG - woensdag 18 december 2015- De Asociación de Afectados por el vuelo JK5022 (Vereniging van Slachtoffers van Vlucht JK5022) heeft zich gewend tot het Europees Hof voor de Mensenrechten in de overtuiging, dat de Spaanse Justitie hun rechten heeft geschonden, maar het Hof heeft besloten de door de genoemde verenigingen ingediende aanklacht niet toe te laten, het gaat om het ongeval op de Luchthaven Madrid, met het Spanair vliegtuig dat bij het opstijgen - richting: Canarias - is neergestort op 20 augustus 2008, waarbij 154 doden te betreuren waren. De vereniging zelf heeft te kennen gegeven op woensdag 16 december 2015, dat hun aanklacht - die in september 2015 is ingediend na anderhalf jaar niet ontvankelijk is verklaard.
Men heeft zich in maart 2014 tot Straatsburg gewend, nadat het Grondwettelijk Hof geweigerd heeft de zaak in hoger beroep te behandelen inzake de beslissing van de Arrondissementsrechtbank in Madrid om het lopende proces te sluiten.
De getroffen hebben zich tot het Europese Hof van Justitie gewend in de overtuiging, dat de Spaanse Justitie hun rechten heeft geschonden, maar erkent, dat wat er in Spanje is gebeurd, “wanhopig” was, maar dat het gebeurde bij het Europese Hof voor de Mensenrechten “niet minder wanhopig is”.
Zoals men in een communiqué uitlegt, ”was dit de laatste halte van een lange kruisweg die ruim zeven jaar heeft geduurd” waarin men ”onophoudelijk heeft gestreden om recht en waarheid te bereiken.”
Naar het oordeel van de vereniging, “is het een ‘ondraaglijke aanfluiting’ dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens er 19 maanden over heeft gedaan om het verzoek af te wijzen, dat de leden van de vereniging sinds 2008 heeft vervuld met frustratie en gevoelens van hulpeloosheid", maar desondanks zeggen zij, niet van plan te zijn op te geven.
Pilar Vera vraagt Coalición Canaria om steun,
opdat het Congres het luchtvaartongeval onderzoekt van Spanair vlucht JK5022
GRAN CANARIA - woensdag 9 september 2015 - De Vereniging heeft aan Fernando Clavijo laten weten, dat men in gesprek is met alle partijen voor het ondertekenen van een sociaal akkoord.
- De door vlucht-JK5022 getroffenen zoeken, vijf jaar na het Spaniar-ongeval, ‘gerechtigheid’
- Familieleden van slachtoffers van vlucht JK5022 laten weten, dat zonder ‘gerechtigheid’ de wonden nooit zullen helen.
De voorzitter van de Asociación de afectados por el accidente del vuelo de Spanair JK5022, Pilar Vera, heeft op vrijdag 4 september 2015 aan Coalición Canaria (CC) en aan de president van de Canarische Regering, Fernando Clavijo, steun gevraagd, opdat het Congreso de los Diputados (de Tweede Kamer) een tragedie onderzoekt die 154 omgekomenen heeft veroorzaakt
Vera heeft aan de persmedia uitgelegd, dat de ontmoeting met Clavijo heef plaatsgevonden, omdat op 21 juli 2015 in Madrid, Duitsland, de Verenigde Staten, Pakistan, Spanje en Italië de Federación Internacional de Víctimas de Accidentes Aéreos (Internationale Federatie van Luchtvaartslachtoffers) hebben opgericht, en dat zij tot voorzitter is gekozen.
Pilar Vera.
“We hebben laten weten, dat men een wereldwijde vereniging heeft opgericht van slachtoffers van de OACI (Organización de Aviación Civil Internacional = Internationale Luchtvaartorganisatie) en dat de voorzitter een canaria (Canarische) is,” zo heeft de voorzitter van de Asociación (Vereniging) gezegd.
Pilar Vera heeft de ontmoeting benut, om aan Clavijo uit te leggen, dat de Asociación (Vereniging) in gesprek is met alle partijen voor het ondertekenen van een sociaal akkoord waarin men het Congreso de los Diputados (de Tweede Kamer) vraagt om een Parlementaire Commissie die de oorzaken opheldert en de politieke verantwoordelijkheid voor de Spanair-tragedie van 20 augustus 2008.
De Asociación (Vereniging) heeft aan Clavijo de tekst voor een wetsvoorstel overhandigd, die voorgelegd zal worden aan het Canarische Parlement voor steun van dit beleid, en bovendien vraagt men steun van CC, zoals die al op nationaal niveau is toegezegd door Podemos en Ciudadanos.
“Ook doen we een oproep aan de Canarische leiders van de PSOE en de Partido Popular (PP), voor het steunen van dit akkoord, omdat het in Spanje de enige manier is, dat men de oorzaken opheldert van de tragedie van het Spanair-ongeval en, vooral, dat men deze corrigeert in het systeem van de Spaanse Burgerluchtvaart.
“Ik ben de voorzitter van de Federación Internacional de Víctimas de Accidentes Aéreos (Internationale Federatie van Luchtvaartslachtoffers), die gevestigd is in Montreal (Canada), en met weinig hulp zijn we de halve wereld rondgegaan, met het doel deze Federatie te bereiken, die nu wijdverbreid is.”
“In 2014 hebben we aan het Ministerie van Fomento (Ontwikkeling), en aan iedereen van het luchtvaartvervoer, een rapport overhandigd voor het in Spanje oprichten van een meervoudig orgaan voor het onderzoeken van de ongevallen; en zolang we dat niet hebben, zal de tragedie zonder oplossing blijven;” zo stelt Vera, voor wie deze organisatie afhankelijk zal zijn van het Congreso de los Diputados (de Tweede Kamer), zo heeft zij aan de persmedia laten weten.
Naar haar mening, “gaat Spanje in Europa aan de leiding op het vlak van slachtofferhulp, maar in onderzoek staat men achteraan in de rij,” achter landen zoals Mali, Nigeria en Cuba, wat kan men lezen in de OACI-verslagen, waarvan 191 landen lid zijn.
Droefenis over de schadevergoedingen
bij de nabestaanden van de Spanair slachtoffers
MADRID - zaterdag 18 juli 2015 - De Vereniging van Slachtoffers van Vlucht JK5022 heeft haar ‘droefheid’ uitgesproken na kennis genomen te hebben van de uitspraak die op vrijdag 17 juli 2015 Mapfre heeft veroordeeld tot het schadeloos stellen van de 33 slachtoffers van het Spanair-ongeluk en een overlevende, met de voorziene bedragen voor verkeersongevallen, verhoogd met 50%.
Waardigheid van de slachtoffers
“Na ruim acht jaar wachten na het proces, heeft de rechter genadeloos, en zonder enig gevoel naar de slachtoffers, deze uitspraak openbaar gemaakt waaraan bladzijden ontbreken, en details van de slachtoffers - zoals namen die zijn weggelaten - en met fouten die moeilijk zijn te accepteren en die een ware aanval lijken te zijn op de waardigheid van de slachtoffers,” zo benadrukt men in het op vrijdag 17 juli 2015 verzonden communiqué.
Vijf miljoen, in plaats van 43 miljoen euro
Met deze derde uitspraak die men doet in de civiele processen die zijn aangespannen tegen de verzekeraar van de luchtvaartmaatschappij - door familieleden van hen die reisden met het vliegtuig dat is neergestort op de luchthaven Barajas op 20 augustus 2008 tijdens het opstijgen naar Gran Canaria - kent men schadevergoedingen toe die opgeteld vijf miljoen euro bedragen, tegenover de 43 miljoen euro welke de gezamenlijke indieners hebben geëist.
Onvoorwaardelijk
In die zin, aldus de vereniging, “komt het verdriet over de slachtoffers, na de juridische vaststelling dat Mapfre 7 jaar lang geld in haar bezit heeft gehad wat haar niet toekomt;” en dat men binnen een termijn van drie maanden , “onvoorwaardelijk uitbetaald zal moeten hebben.”
Programma van Verkeersongevallen
“Zeven jaar lang heeft Mapfre de slachtoffers getreiterd en kosteloos hun verdriet verhoogd,” zo heeft men opgemerkt. Bovendien, zoals is toegevoegd in het communiqué, is men van mening - na verklaard te hebben, dat men niet het Programma van Verkeersongevallen kan toepassen op de grootste luchtvaartramp van de afgelopen 36 jaar in Spanje - dat de rechter niet alle familieleden erkent, maar deze discrimineert al naar geland zijn persoonlijke zienswijze.”
Oriënterend
“Maar die”- zoals men toevoegt- “dit voorzieningsprogramma oriënterend toepast, door zelfs tot de vergelijking te komen van een verkeersongeval met een vliegtuigongeluk.
Een echte absurditeit die nagedachtenis aan de omgekomen slachtoffers beledigd en de overlevenden die blijven vechten voor het herstel van hun gezondheid die ze nooit terug zullen krijgen.”
Herdenking van de slachtoffers
van Spanair vlucht JK5022
De herdenkingen vinden plaats op 19 en 20 augustus
in Telde, Ingenio en Las Palmas de Gran Canaria
GRAN CANARIA - woensdag 13 augustus 2014 - De Asociación de Afectados del Vuelo JK5022 (Vereniging van Getroffenen door vlucht JK5022) hebben diverse herdenkingen gepland op Gran Canaria, ter herinnering aan de slachtoffers van het Spanair-ongeval, waarbij 154 personen om het leven zijn gekomen.
De herdenkingen zullen plaatsvinden op 19 en 20 augustus in Telde, Ingenio en Las Palmas de Gran Canaria waar men bloemen zal leggen en H. Missen zal opdragen ter herinnering aan de omgekomenen.
Op dinsdag 19 augustus om 17:30 uur brengt men een bloemenhulde en zal men een tekst voorlezen op het strand van Ojos de Garza in de gemeente Telde; en om 19.00 uur zal een mis worden opgedragen in de Jardín de los Ausentes in Ingenio.
Familieleden van de passagiers van de Spanair vlucht JK5022
leggen bloemen op het Plaza de la Memoria in Las Palmas de Gran Canaria.
Op woensdag 20 augustus om10:30 uur vindt er een bloemenhulde plaats in Las Palmas de Gran Canaria die vergezeld gaat van muziek en het voorlezen van gedichten bij het Monument Luces en el Vacío op het Las Canteras-strand. Ook vindt een herdenking plaats op het Plaza de la Memoria om 12.30 uur.
Om 19:00 uur zal men in de Kathedrale Basiliek van Santa Ana een H. Mis opdragen ter nagedachtenis aan de op 20 augustus 2008 op de luchthaven Madrid-Barajas 154 omgekomen passagiers.
De slachtoffers van Spanair hebben hun schadeloosstelling nog steeds niet ontvangen
GRAN CANARIA - dinsdag 4 maart 2014 - Vijf en een half jaar later heeft de meerderheid van de slachtoffers van het Spanair-ongeluk nog steeds hun schadevergoeding niet ontvangen. Ze geven aan, dat verzekeringsmaatschappij Mapfre, om geschillen te voorkomen, een aanbod heeft gedaan wat echter veel lager is, dan het minimum wat is bepaald in de Conventie van Montreal waarin de rechten van de passagiers zijn vastgelegd in geval van een luchtvaartcatastrofe.
Rafael Vidal overleefde vlucht JK5022 die in augustus 2008 niet op zijn bestemming is aangekomen. Hij heeft 15 operaties achter de rug, om zijn been te redden, en zal er nog een paar moeten ondergaan, om een eind te maken aan deze fysieke lijdensweg die de tragedie heef nagelaten met 154 doden en 18 overlevenden.
Rafael Vidal. 
Vlucht JK5022 die in augustus 2008 niet op zijn bestemming is aangekomen.
Een moment tijdens de jaarlijkse herdenking van de slachtoffers van vlucht JK5022 van de luchtvaartmaatschappij Spanair. Vidal en nog eens 152 slachtoffer hebben nog steeds de schadevergoeding niet ontvangen die hen toekomt en die moet worden uitgekeerd door verzekeringsmaatschappij
Mapfre.
VIDEO:
http://www.youtube.com/watch?v=j6gGdMvFE6Y&feature=player_embedded
PETITIE
Gezien de vertraging, die onhoudbaar is voor zijn financiën, heeft Rafel Vidal op 24 februari 2014 besloten een petitie te openen op www.change.org, opdat Mapfre reageert en hen uitkeert wat ze toekomt, zie:
http://www.change.org/es/peticiones/mapfre-indemnicen-ya-a-las-v%C3%ADctimas-del-accidente-de-spanair
Tot nu toe heeft hij 90.655 handtekeningen verzameld. En er komen er nog steeds meer bij.
De verzekeraar heeft 12,8 miljoen euro toegekend voor het schadeloos stellen van de 172 slachtoffers van vlucht JK5022 van de luchtvaartmaatschappij Spanair die in augustus 2008 verongelukte. Dit komt neer op een gemiddelde vergoeding van €74.000,= per persoon, hoewel- uiteraard - niet iedereen hetzelfde ontvangt.
Conventie van Montreal
De Conventie van Montreal bepaalt. Dat de minimum schadeloosstelling die een passagier moet ontvangen in geval van een luchtvaartcatastrofe €120.000,= is. Dat zou het uitgangsbedrag zijn.
Volgens de uitleg van Vidal, heeft Mapfre hem een bedrag geboden, dat veel lager is dan deze €120.000,=
En meer, nog, als hij dit accepteert is het niet eens voldoende om een van de operaties te dekken die - door hun complexiteit - hij heeft moeten ondergaan in een privékliniek en die hij heeft kunnen betalen dankzij een lening van €40.000 die hem is verstrekt door de Asociación de Afectados del Vuelo JK5022 (Vereniging van Getroffenen van Vlucht JK5022).
VIDEO:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=3PQpoiYJzz8
en:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=qwOH9rCzmKs
De verzekeraar ontkent, het proces te willen vertragen
De verzekeringsmaatschappij Mapfre heeft in een communiqué opgemerkt, dat in verband met het ongeval van de Spanair vlucht 5022, “we kunnen garanderen, dat - ver weg blijvend van het vertragen van de gerechtelijke procedure - Mapfre aan het proberen is, om met alle middelen de procedures te versnellen, opdat deze zo snel mogelijk verlopen.”
De helft van de door het Spanair-ongeluk
getroffen families van vlucht JK5022
ontvangt hun schadevergoeding
De verkregen bedragen in 80 zaken variëren van
€100.000,= tot 1 miljoen euro
MADRID - Allerheiligen vrijdag 1 november 2013 - De helft van de 172 families die zijn getroffen door het ongeluk met vlucht Jk5022 van Spanair hebben nu hun schadevergoeding ontvangen. De bedragen variëren, al naar gelang de zaak, tussen de €100.000,= die de verzekeringsmaatschappij uitkeert voor een overledene van middelbare leeftijden en de twee miljoen euro die een overlevende heeft gekregen na zijn zaak voor de Rechtbank te hebben gebracht via het advocatencollectief González Martín en Co.
Dit advocatencollectief treedt op als de wettige vertegenwoordiger van 40 getroffen families, van wie minstens de helft hun eis ingewilligd heeft gekregen. De twee recente in juli en augustus 2013. “De overige zaken verkeren nog onder de rechter, of in hoger beroep,” zo merkt de advocaat Javier González op.
Javier González, advocaat.
Vijf jaar na die noodlottige 20ste augustus van 2008 waarbij 154 mensen werden gedood en 19 anderen gewond raakten, zijn er nog ongeveer 80 zaken aanhangig. "Ik denk, dat tussen nu en het einde van 2013 de lopende zaken een doorbraak zullen hebben, omdat die procedure binnen een maand kan worden afgesloten," zegt González.
De advocaat bevestigt, “dat de schadeloosstelling ‘schandalig’ is, omdat de door deze families geleden schade ‘niet te becijferen’ is. Maar wat de benadeelden niet kunnen laten gebeuren, is het schadeloosstellingscriterium van de verzekeringsmaatschappijen accepteren, wat gebaseerd is op de omvang van verkeersongevallen.
Voortgaan met de uitvoering van het beginsel van volledige schadevergoeding is, volgens González, van vitaal belang voor elke zaak. Daartoe moeten we rekenen op de officiële rapporten van deskundigen, voor de economische schade en verlies van inkomsten van elk slachtoffer en voor het beoordelen van de morele, psychische schade en het verlies van een dierbare.
"Dit alles leidt er toe, dat de aanvankelijke becijfering van de verzekeringsmaatschappijen, tot het dubbele en zelfs driedubbele leidt; steeds afhankelijk van elk geval afzonderlijk," laat González weten.
González merkt op, dat de beslissing van 19 september 2012 van de Arrondissementsrechtbank in Madrid, - om de zaak te sluiten - “misplaatst” is, omdat "we van mening zijn, dat de verantwoordelijkheid, in aanvulling op die van de piloten, ook rust bij de technici en sommige van de Spanair-managers."
Een advocaat in de zaak van het Spanair-ongeluk claimt €262.500,= aan honorarium
De raadsman verlangt betaling van de Vereniging van Slachtoffers voor acht maanden werk
LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - woensdag 22 mei 2013 - De hoofdadvocaat, Alberto Hawach, die de slachtoffers vertegenwoordigde van het Spanair-ongeluk, heeft bij de Rechtbank in Madrid twee eisen ingediend voor de betaling van zijn honorarium door de Asociación de Afectados del Vuelo JK5022 (Vereniging van Slachtoffers van Vlucht JK 5022).
Het gaat om niet betaalde honoraria voor een bedrag van €244.700 en nog eens €10.000 aan procedurekosten, evenals om €7.800,= voor bemiddelingen die verricht zijn vanuit Las Palmas de Gran Canaria met Amerikaanse advocatenkantoren die zich interesseerden voor de vliegramp.
Alberto Hawach.
Het toestel van Vlucht JK5022 verongelukte op 20 augustus 2008. Het was opgestegen van de luchthaven Barajas met bestemming Gran Canaria, maar een fout in de configuratie van het toestel veroorzaakte het neerstorten. Er kwamen 154 passagiers om en 18 raakten zwaargewond, de meeste van hen Canario’s, of met banden met de Canarische Eilanden.
Ondanks de omvang van deze tragedie en een aaneenschakeling van fouten, heeft het Openbaar Ministerie in Madrid het onderzoek in de strafzaak geseponeerd, na de bij het ongeval omgekomen piloten verantwoordelijk te houden als schuldigen. De Amerikaanse Justitie heeft de eis afgewezen die de slachtoffers in dit land wilden indienen, terwijl er een civiele eis loopt die in afwachting is van de beslissing van de Spaanse rechtbanken.
De kosten die door Hawach gepresenteerd zijn voor zijn vertegenwoordiging hebben te maken met deze procedures. De advocaat stelt, dat hij in de periode 2008 -2009 acht maanden heeft gewerkt voor de Vereniging, zowel in het strafproces voor de rechtbank in Madrid, als voor het begeleiden van civiele procedures die men heeft aangespannen in de Verenigde Staten.
Feitelijk verzekert Hawach, dat hij - kort voordat de Vereniging is opgeheven - gewerkt heeft aan een verzoek van de slachtoffers tot het opstellen van een rapport over de te volgen strategie voor het Amerikaanse deel van de procesvoering. De advocaat voorspelde, dat de zaak weinig kans op succes zou hebben, want het ongeval heeft zich voorgedaan op Spaans grondgebied, er waren geen Amerikaanse slachtoffers en het vliegtuig was ook niet Amerikaans. Ook heeft hij meer technische aanbevelingen (teams van taxateurs) verricht en pleitte hij tegen Boeing in Spanje.
De door de advocaat berekende onkosten bedragen €7.800,= maar de Vereniging weigert deze te betalen, omdat men zegt, nooit opdracht te hebben gegeven voor dit onderzoek. Vandaar, dat de advocaat het met betrekking tot de zaak opeist en waarvoor het proces is aangekondigd voor maandag 27 mei 2013 bij het Kantongerecht Nº 12 in de hoofdstad van Gran Canaria.
“Niemand kan mij ervan beschuldigen, dat ik mijn honorarium voor verricht werk wil innen,” zo legt Hawach uit. De advocaat bevestigt, dat de Vereniging hem heeft toegezegd voor zijn diensten te zullen betalen na het ontvangen van een subsidie die zou worden toegekend door de Junta (Deelstaatregering) van Castilla La Mancha, maar uiteindelijk is dat niet het geval geweest.
De Vereniging heeft bezwaar gemaakt tegen de ruim €200.000,= aan door Hawach geëiste honoraria. Momenteel heeft het Collegae van Advocaten van Madrid de Verenging gelijk gegeven en heeft de minuut berekend op €42.000,=.
Het verschil in de bedragen heeft te maken met de complexiteit van het berekenen van honoraria als het gaat om juridische megaprocessen, want men past geen gewone criteria toe, maar een uurtarief. In elk geval is het de rechter die zal moeten beslissen welk van de twee voorstellen voor recht verklaard zal worden.
De advocaat heeft ook een eis tegen de Verenging ingediend wegens smaad, die door de Rechtbank in Madrid is geseponeerd. De rechter heeft gezegd, dat er een aanval op de eer van Hawach heeft kunnen zijn, maar concludeert, dat er na het ontstaan van de kritiek meer dan een jaar verlopen is. De advocaat heeft zijn klacht pas voorgelegd, nadat het College van Advocaten van Las Palmas een klacht tegen hém had afgewezen, na de vaststelling, dat hij gewerkt heeft met correcties.
Première van de documentaire:
‘JK5022 een aaneenschakeling van fouten’
‘We zullen nooit vrede kunnen hebben,
omdat Justitie ons negeert’
MADRID - maandag 22 oktober 2012 - De Asociación de Afectados (Vereniging van Getroffenen) heeft aangekondigd zich te wenden tot het Constitutionele Hof vanwege het recentelijk seponeren van de strafzaak betreffende het Spanair ongeluk.
De voorzitter van de Vereniging van Slachtoffers, Pilar Vera, heeft op donderdag 18 oktober 2012, na de voorvertoning aan de persmedia van de documentaire ‘JK5022: Una Cadena de Errores’(‘JK5022: Een Aaneenschakeling van Fouten’), blijk gegeven, dat de Vereniging het absoluut oneens is met het seponeren van de zaak, “waardoor de twee grondtechnici die de enige beschuldigden zijn, vrijuit gaan” en, “dat men de slachtoffers tot levenslang heeft veroordeeld.” Tegelijkertijd heeft ze aangekondigd, dat de Vereniging zich in dit kader zal wenden tot het Constitutionele Hof en tot het Hof in Straatsburg.
‘JK5022: een aaneenschakeling van fouten’
‘We zullen nooit vrede kunnen hebben, omdat Justitie ons negeert,’ heeft Pilar Vera gezegd, na , “het gebrek aan medewerking van de Spaanse Justitie en van vliegtuigfabrikant Boeing tijdens het proces” te hebben aangegeven.
Pilar Vera.
In die zin, hebben zowel Pilar Vera, evenals andere leden van de Vereniging ,benadrukt, dat het hun wens is, dat de omstandigheden welke geleid hebben tot het ongeluk, zich niet opnieuw voordoen; maar, met het recentelijke juridische vonnis, “blijven vliegtuigen vliegen die niet zijn gereviseerd,” door nalatigheid van de vliegtuigmaatschappijen en de onderlinge concurrentie, om maar de voordeligste tarieven te kunnen aanbieden; evenals door het afwezig zijn van officiële inspecteurs van de overheid, waarvan men heeft gezegd, “dat er slechts twee zijn en, momenteel nog maar één.”
In dit verband benadrukken zij, dat met het seponeren van de rechtszaak, “het voordeliger blijft, schadeloosstelling te betalen indien zich ongevallen voordoen, dan te investeren in veiligheid van de luchtvaart,” hoewel zich statistisch gezien ongevallen blijven voordoen.
Pilar Vera (hier op archieffoto).
“Hoeveel doden ontbreken er nog, voordat er iets verandert,” vraagt Pilar Vera zich af, na aangegeven te hebben, dat haar vereniging door zal blijven gaan met het ondernemen van acties buiten Spanje, “dankzij de Spaanse Regering”, en “het gebrek aan goede wil,” van de diverse instanties, om de waarheid aan het licht te brengen.
In de documentaire die op donderdag 18 oktober 2012 in première is gegaan, en die heeft kunnen rekenen op financiering door Televisión Española en Canarias (de regionale zender van de Spaanse Televisie op Canarias) en geregisseerd is door de producente Ione Hernández, stelt men, dat tijdens het vooronderzoek er bewijs in overvloed is geleverd door de Comisión de Investigación de Accidentes de Aviación Civil (CIAIAC) (Onderzoekscommissie voor Ongevallen in de Burgerluchtvaart), dat het falen van het geluidswaarschuwingssysteem voor het opstijgen (TOWS) heeft voorkomen, dat de bemanning zou kunnen beseffen, dat de vleugelkleppen van het vliegtuig niet waren uitgeschoven, wat daartoe noodzakelijk was.
Die storing zou te wijten zijn aan het falen van de temperatuursensor (RAT) en de daaropvolgende niet afdoende reparatie daarvan door de grondtechnici, omdat beide systemen gevoed werden door hetzelfde relais.
Madrid-Barajas, 20 augustus 2008.
“Dezelfde lacunes en latente fouten”
De decaan van het Colegio Oficial de Pilotos de Aviación Comercial (COPAC) (Officiële College van Piloten in de Burgerluchtvaart), Luis Lacasa Heydt, heeft laten weten, “dat momenteel in Spanje op het gebied van luchtvaartveiligheid, ‘dezelfde lacunes’ en ‘latente fouten’ blijven bestaan, sinds op 20 augustus jongstleden zich op Barajas een ongeluk heeft voorgedaan waarbij 154 personen zijn gestorven.”
Lacasa heeft opgemerkt, dat dergelijke gebreken ook van invloed zijn op, “de houding” van de maatschappijen en de overheden, wat betreft de luchtvaartveiligheid en, hij stimuleert de Asociación de Víctimas del JK5022 (Vereniging van Slachtoffers van Vlucht JK5022) die de documentaire heeft laten maken, dat men doorgaat met het werk wat men gedurende de afgelopen vier jaar heeft gedaan, ondanks de juridische tegenslag, die iets meer dan een maand geleden is ontstaan met het door de Arrondissementsrechtbank van Madrid seponeren van de strafzaak die is voortgekomen uit de tragedie.”
“Het ongeluk was het gevolg van de manier waarop men de zaken heeft uitgevoerd en, men had dit kunnen voorkomen door de zaken anders te verrichten, zegt Lacasa nadat hij het woord heeft genomen voor het publiek, tijdens de persconferentie na vertoning van de documentaire. “en onze grote mislukking als samenleving is, dat men vier jaar later, door blijft gaan op dezelfde wijze,” zo voegde hij toe.
In dezelfde lijn heeft Lacasa opgemerkt, dat de genoemde verenging gedurende deze jaren, “Japie Krekel* is geweest, die ons de spiegel heeft voorgehouden, opdat we onze houding veranderen,” de diverse samenwerkende sectoren die betrokken zijn bij de luchtvaartveiligheid hebben geprobeerd, om hun verantwoordelijkheid te ontlopen, “dooor de schuld op anderen af te wentelen,” en zonder zich druk te maken “over wat we zouden kunnen doen, om ervoor te zorgen, dat dit niet opnieuw gebeurt.”
Lanzarote en Detroit
In 2007 heeft een vliegtuig, net als bij het ongeluk op Barajas te maken gekregen met een ernstig incident, door op te stijgen zonder uitgeschoven flaps, noch slaps (kleppen) om dezelfde reden als in Barajas, maar omdat men geen staartwind had en iets minber zwaar beladen was met brandstof, heeft men de start kunnen afbreken.
In 1987 is een ander, door Boeing vervaardigd, vliegtuig verongelukt, waarbij eveneens 154 personen om het leven zijn gekomen, vanwege soortgelijke redenen als die van de tragedie op Barajas.
Het Hof van Madrid seponeert de strafzaak in ‘de zaak Spanair’
Men houdt de piloten verantwoordelijk voor de tragedie
De vonnissen die op woensdag 17 oktober 2012 bekend zijn gemaakt, openen de weg voor de civiele procedure voor schadeloosstelling van de slachtoffers van het ongeluk uit 2008 op de luchthaven van Barajas.
Sectie 15 van de Arrondissementsrechtbank in Madrid heeft de strafzaak geseponeerd die men vier jaar geleden heeft aangespannen vanwege het ongeluk, dat heeft plaatsgevonden op 20 augustus 2008 op de luchthaven van Madrid-Barajas waarbij 154 personen om het leven zijn gekomen en 18 passagiers gewond zijn geraakt.
In twee vonnissen, die op woensdag 17 oktober 2012 zijn bekrachtigd door de rechters Pilar de Prada en Carlos Fraile, heeft deze Sectie van de Rechtbank besloten, het dossier van het onderzoek te sluiten en de beschuldigingen op te heffen welke zijn geuit tegen de technici Felipe G. y José Antonio V. voor roekeloze doodslag op 154 personen en de verwonding van 18 passagiers.
Rechter Javier Pérez houdt beide technici verantwoordelijk voor het loskoppelen van de RAT, de sonde die de buitentemperatuur meet, en die daardoor het vliegtuig verkeerd hebben geconfirmeerd en de alarmsystemen buiten werking gesteld.
De rechters zijn overeengekomen de civiele weg te openen voor het proces van schadeloosstelling van de slachtoffers, In die zin, is de Sectie van de Rechtbank van mening, dat er een civiel proces moet komen tegen de luchtvaartmaatschappij Spanair als rechtstreeks verantwoordelijke voor de catastrofe en de dood van de piloten.
In hun uitspraak wijzen de rechters de piloten aan als eindverantwoordelijken voor de tragedie en de magistraten spreken de mecaniciens van Spanair vrij. Zo leggen zij uit, dat men vergeten heeft de flaps en de slats te openen, dit wil zeggen de kleppen in de vleugel van het vliegtuig die het mogelijk maken, dat een vliegtuig hoogte kan maken.
De rechtbanksectie is op maandag 15 oktober in beraad gegaan betreffende de veertien zaken van hoger beroep door partijen. Het voornaamste hoger beroep betreft het door de Asociación de Afectados del Vuelo JK5022 gepresenteerde tegen de uitspraak van rechter Javier Pérez die ertoe was overgegaan, om slechts de twee Spanair-grondtechnici verantwoordelijk te houden voor de feiten.
De Asociación de Afectados del Vuelo JK5022 wilde, dat men het aantal beschuldigingen zou uitbreiden tot de directieleden van de Spaanse luchtvaartmaatschappij, wat echter is afgewezen door zowel de rechter als ook, door het Openbaar Ministerie in Madrid.
Een van de overlevenden van Barajas spreekt: “Ik ben er helemaal kapot van, het is een schande”
María Loreto Mercedes merkt op, “ dat het ongeluk ‘geen toeval’ was", en "dat de piloten de schuld hebben; maar, dat zij niet de enigen zijn.”
María Loreto Mercedes, een van de 18 overlevenden van het ongeluk met het Spanair-vliegtuig, heeft het seponeren van de zaak afgedaan als, “schandelijk” en laat weten “er helemaal kapot van te zijn.”
¡Qué horror! (Wat een verschrikking!) zo heeft Europa Press uitgeroepen na kennisname van de definitieve uitspraak in het onderzoek wat vier jaar geleden is begonnen. “We hebben een walgelijke dag,” zo laat men weten.
“Dit ongeluk is geen toeval. We weten wat er is voorgevallen, deze maatschapopij is verantwoordelijk en komt er nu mee weg. De piloten waren fout, maar zij zijn niet de enigen,” zo beweert men.
Loreto refereert aan de uitspraak van de rechter, betreffende het vrijspreken van de twee beschuldigde technici, door de piloten verantwoordelijk te houden voor het niet openen van de slats en de flaps, de kleppen die ervoor zorgen, dat het vliegtuig kan opstijgen. Als het vliegtuig in goede staat was geweest, zou dit niet gebeurd zijn,” zo benadrukt zijn.
Wat betreft de civiele weg, verzkert zij, dat men zich daarover geen zorgen maakt, “voor ons is het strafproces van belang. We zijn al vier jaar bezig. Ik ben sprakeloos,”zo laat zij weten.
Sinds 20 augustus 2008 lijdt Loreto aan de gevolgen van gebroken knieën, benen, enkels en verwondingen in het gelaat. Afkomstig uit Lemos, nam ze samen met haar dochter het vliegtuig voor de Spanair vlucht JK5022, om terug te keren naar Las Palmas de Gran Canaria, na het beëindigen van een dienstmissie op de Seychellen, ten noordwesten van Madagaskar.
Haar medisch specialisatie is intensive care, vooral in geneeskundige hulp bij catastrofes. Dat redde haar het leven. De vrouw zat in het vliegtuig op rij nummer twee, terwijl haar dochter enkele rijen verderop zat.
(Archieffoto).
Na het seponeren van de strafzaak hebben de door de vlucht JK5022, “door Justitie verlaten” getroffenen het bericht, “met zware verbijstering en frustratie,” ontvangen.
*Pinoccio en Japie Krekel
Terwijl de vriendelijke houtsnijder Geppetto slaapt, brengt een prachtige Blauwe Fee Geppetto’ s laatste werkstuk, de houten marionet Pinoccio, tot leven. Een zoon, was wat Geppetto diep in zijn hart altijd vurig had gewenst.
De fee stelt de pientere Japie Krekel aan tot vriend en geweten van de kleine jongen. Hij is dolgelukkig. Pinoccio begint samen met Japie Krekel aan een avontuurlijke tocht waarbij telkens moed, trouw en eerlijkheid op de proef worden gesteld. Vooral dat laatste is niet eenvoudig, want een leugentje wordt direct afgestraft met een neus die maar langer en langer wordt. Alleen als Pinoccio erin slaagt de reis op die manier tot een goed einde te brengen, zal hij een échte jongen mogen blijven.
De enige echte Pinoccio zal voor altijd verder leven in het hart van iedereen die in dromen gelooft.
‘Vliegen is niet veiliger dan in 2008,
de oorzaken van de tragedie blijven voortbestaan’
LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - vrijdag 17 augustus 2012 - Op maandag 20 augustus 2012 herdenkt men, dat bij de Spanair vlucht JK-5022 van vier jaar geleden 154 personen zijn omgekomen.
Journaliste Iballa Socorro van het dagblad ‘La Provincia/Diario de Las Palmas’ heeft een interview gemaakt met het bestuur van de Asociación de Afectados del vuelo JK-5022 (Vereniging Slachtoffers Spanair vlucht JK-5022):
Asociación de Afectados del vuelo JK-5022.
- Vraag: “Hoe gaat de Vereniging om met de vierde herdenkingsdag van het ongeluk met de Spanair vlucht JK-5022?”
- Antwoord: “Op juridisch vlak zijn we momenteel in afwachting van wat er gaat gebeuren met het hoger beroep, dat we hebben ingediend tegen de sluiting van het onderzoek; tegen het vrij uitgaan van de drie Spanair directeuren van wie de Vereniging erin geslaagd is ze in de getuigenbank te krijgen en, tegen de afwijzing van de rechter om, de beschuldigingen te accepteren tegen de directeur van de Luchthaven Barajas, van het dienstdoende personeel van de Luchthaven Barajas en van de verantwoordelijke bedrijfsleider van Spanair.
-V.: “Wat zijn de verdiensten die de Vereniging heeft weten te bereiken?”
-A.: “De vereniging zet zich niet alleen ervoor in om de waarheid te weten, maar ook, om herhaling van het gebeurde te voorkomen, gezinnen moeten niet meemaken wat wij hebben beleefd. In die zin hebben wij bereikt, dat het Estatuto de la Víctima (Slachtoffer-statuut) wat het Ministerie van Justitie aan het uitwerken is, wordt gezien als een slachtoffercategorie van de commerciële luchtvaart. Zodoende zal Justitie, als een ander soortgelijk ongeluk zich voordoet, voor alle gezinnen een crisisteam samenstellen, via welk men hen aanbevelingen doet, met een advocatencollectief, dat hen op elk moment zal beschermen.”
-V.: “Voelt u zich alleen staan in uw strijd?”
-A.: “Onze strijd is een wanhopige schreeuw, omdat wij weten wat er werkelijk is gebeurd en we er niet tegenop kunnen, we hebben nu een advocaat tegen vijftien andere. Ik ben van mening dat als we een homogeen en sterk blok geweest zouden zijn, de zaken anders gelopen zouden zijn. Bovendien heeft de president van de Canarische Regering, Paulino Rivero, zich nooit druk gemaakt om hetgeen er nu gebeurt, net zoals bijvoorbeeld met de zaak van de getroffenen door de bosbrand op La Gomera”
-V.: “Bent u van mening , dat vliegen tegenwoordig veiliger is dan in 2008?”
-A.: “Neen, en ik blijf volharden, dat telkens al er een vliegtuig opstijgt in Spanje, de oorzaken die de tragedie veroorzaakt hebben, nog steeds aanwezig zijn. Dit bevestig ik op basis van de onderzoekingen die we vanuit de Vereniging hebben verricht en vanuit de Organización de Aviación Civil Internacional (OACI) (Internationale Organisatie voor de Burgerluchtvaart).”
-V.: “Hoe herdenkt men zijn geliefden op een dag als deze”
-A.: “Ik maak de herdenking in Madrid mee, waar diverse Canarische gezinnen naar toe gaan. We zullen, net als elk jaar, op dezelfde tijd, naar de plaats gaan waar het vliegtuig is neergestort… Deze dag zal een massaal eerbetoon zijn, opdat men weet dat wij hier doorgaan en, dat de Canario’s veel in handen hebben als zoiets opnieuw gebeurt.”
-V.: “Kan het jaarlijks herdenken van een dergelijke tragedie een bepaalde vliegangst oproepen?”
-A.: “Zolang er geen recht is gedaan, moeten we blijven herinneren, want dat is het enige wat ons rust geeft. Er is een latent gevaar en de wanhoop is enorm, omdat we weten, dat het Spaanse systeem van de burgerluchtvaart is verslechterd en, dat men in Spanje niet investeert in de veiligheid van de luchtvaart.”
-V: “Heeft u enigerlei toekomstprojecten in behandeling?”
-A.: “We zijn bezig met het samenstellen van een documentaire waarbij alles is samengevat wat de gezinnen en slachtoffers van vlucht JK5022 hebben meegemaakt. Deze zal zeker in oktober 2012 gepresenteerd worden en daar worden ook alle groepen van het luchtvaartvervoer bij betrokken.
Petitie
De Asociación de Afectados del vuelo JK-5022 - de vlucht, die op 20 augustus 2008 vertrok van de luchthaven Madrid (Barajas) naar Gran Canaria - heeft aan de Europese Commissie voor Verzoekschriften een petitie aangeboden welke is voorzien van 53.726 handtekeningen als steunbetuiging voor het herzien van het officiële rapport over de vliegramp.
