site teller
gran-canaria-actueel.jouwweb.nl

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-54.jpg

d-97.jpg


Wie is Menchu Galayo Macias?

María del Carmen (Menchu) Galayo raakte bekend toen zij godsdienstlerares was aan de openbare lagere school ‘Buenavista’ en het Bisdom besloot haar de deur te wijzen, omdat, zo legt men in een schrijven uit: “Belastend onderzoek heeft uitgewezen, dat u in zonde leeft…”

Carmen (Menchu) Galayo Macias was al 12 jaar werkzaam als godsdienstonderwijzeres, toen zij in 2001 door haar werkgever, het Bisdom Canarias, ontslagen werd. Dit, omdat zij als gescheiden vrouw is gaan samenwonen met Jaime Rubio Rosales, die journalist, schrijver en docent aan de Universiteit is.‘Leven in  zonde’ wil zeggen, dat Menchu, zoals men haar kent, in 1999 Jaime Rubio Rosales, journalist en schrijver, leerde kennen, met wie zij besloot haar leven te delen.  Niemand dacht, dat godsdienstlerares Menchu haar baan op het spel zou zetten. Zij gaf zich niet gewonnen, vocht haar ontslag aan en won. Menchu Galayo Macias: “Het is goed voor de Kerk, niemand te veroordelen.”

Toen de geestelijken achter deze zondige daad kwamen en zagen, dat het paar tafel en bed bleef delen, was het voor hen duidelijk, zij moest werkloos worden. In oktober 2001 werd Menchu ontslagen door het Bisdom van Canarias. Er moest acht jaar voorbij gaan, voordat het Gerechtshof van Canarias haar in het gelijk stelde en de Kerk veroordeelde, haar weer toe te laten als godsdienstonderwijzers, evenals tot het Onderwijs.


“Menchu”, María del Carmen Galayo Macias.

“Maak dat u wegkomt”
“Justitie op Canarias stelde me pas laat in het gelijk, maar gedurende die periode had ik dank zij Jaime te eten, de man met wie ik, God zij dank, leefde in zonde… de hypocrisie van deze mensen kent geen grenzen.” Ik herinner me nog goed hoe vicaris Hipólito Cabrera me in zijn kantoor ontbood, om me te ontslaan. “Maak dat u wegkomt!” was nog het minst erge, vertelt zij. Vrijwel niemand dacht, dat Menchu zich tegen deze onrechtvaardigheid zou gaan verzetten en, dat zij met luide stem deze onrechtvaardigheid zou gaan verkondigen.. De belegde persconferenties waren sappig, omdat deze vrouw niet bereid was, om er ook maar een minuut het zwijgen toe te doen. Zo werd ze de luis in de pels van de Spaanse clerus.

“Deze slechte mensen hebben me zonder medelijden afgenomen waar ik het meeste in mijn leven om gaf, mijn leerlingen en mijn lessen. Ik herinner mij dit alles als iets naargeestigs, dat ik nog steeds niet heb verwerkt, maar waardoor ik opnieuw weer naar de kinderen kan gaan.”

Als men haar vraagt, of zij in toekomstige godsdienstlessen een slecht beeld over de Kerk zal neerzetten voor haar leerlingen, antwoordt Menchu: “Kijk, na verloop van tijd zullen de kinderen ontdekken wat er is gebeurd en waarom. Ze zijn heel jong, acht tot tien jaar, ze maken hun groeiproces door en, dat zou niet goed zijn. Ik zal dit nooit gebruiken, om het onderwijs van mijn leerlingen in diskrediet te brengen, of te schaden, want zij zijn mij heilig.”


Men hield Menchu op straat staande, om haar te zeggen door te gaan en ze zegt, dat haar familie, haar collega’s en haar vrienden haar trouw zijn gebleven en, in veel gevallen “heel genereus”. Het is goed, om te weten, dat Menchu, alleen al  als schadeloosstelling  €18.000,= heeft ontvangen van het Bisdom, voor de financiële schade die ze een jaar lang heeft geleden en welke de kerk haar heeft berokkend, door haar te veroordelen niet meer te mogen werken. De eis tot zeven jaar financiële schadevergoeding  is in september 2010 toegekend en de schadevergoeding die het Bisdom aan Menchu moet betalen, is door de rechtbank vastgesteld op  €219.000,=.

“Hoe is het mogelijk, dat zij die zeggen Naastenliefde en Barmhartigheid te preken, over het leven van iemand kunnen walsen en bovendien, zich gelukkig kunnen voelen?”

Niet minder zwaar dan Menchu heeft Jaime het, aan haar zijde, trouw metgezel, voorwerp van zonde, die niet heeft toegestaan van de koers af te wijken. “Met wat zij onder het tapijt heeft… is het goed, dat de kerk niemand veroordeelt.”

“Voor mij is de Kerk een sekte. Die ken ik goed…,” zegt Menchu.

Het boek: “Sekten, moordenaars van de geest?”, dat Menchu in mei 2003 het licht deed zien. ISBN 84-8198-468-X; Depósito legal M-22.416-2003; Morandi Editores Tel. 91 532 73 31 -Fax: 91 532 43 34 - E-mail: morandi@morandieditores.com

“Ik weet goed, wat en hoe sekten zijn…”
Niemand kan Menchu Galayo iets voorspiegelen wanneer zij denkt, dat zij gelijk heeft. En dit weten haar ex-man en de sektarische beweging, waartoe hij en de twee kinderen uit hun huwelijk zijn toegetreden, heel goed. Toen op een dag in het midden van de jaren 90 Menchu aan de bel trok, door  het getreiter van de in Arucas gevestigde sekte aan te geven waaraan haar kinderen zijn onderworpen, deed zij een beroep op haar moed, haar vastberadenheid en, uiteraard, op haar dapperheid. Ze leeft met deze pijn, maar ze laat zich niet intimideren.

INTERVIEW: “Ik hoop mijn leerlingen terug te zien in het schooljaar 2010 ”

Menchu heeft destijds een interview gegeven aan journaliste Laura Gallego van het dagblad ‘Canarias7’. Het genoemde dagblad heeft dit gepubliceerd op dinsdag 3 november 2009 en wij geven dit interview over dit, volgens de Rechtbank , onterechte ontslag hier integraal weer:

 
Carmen (roepnaam: Menchu) Galayo Macias  op zondag 1 oktober 2009, met in haar hand het langverwachte vonnis van de Rechtbank.


Jaime Rubio Rosales, de man met wie Menchu “in zonde” leeft.

Vraag.- "De Rechtbank in Las Palmas heeft eind oktober 2009  het Bisdom Canarias veroordeeld, u schadeloos te stellen met €210.295,= omdat men u in uw privé-leven in uw grondwettelijke rechten heeft angetast, door u in 2001 te ontslaan en, omdat men u in de daaropvolgende zeven jaar geweigerd heeft opnieuw aan te nemen als godsdienstlerares. U heeft altijd gezegd dat u gerechtigheid wenste. Hoe voelt u zich uiteindelijk behandeld door Justitie?"
Antwoord.- "Ik heb de weg altijd bewandeld met de Grondwet in mijn ene hand en de wetgeving in mijn andere hand. En, dat heeft me mijn gelijk gegeven, want Gerechtigheid is het. Want er gaat niets boven de wet, zelfs niet de traktaten waarover de vertegenwoordigers van de Kerk spreken, die blijven wroeten en stoken terwijl men het ze mogelijk heeft gemaakt, om de bal terug te kaatsen die men ze heeft toegeworpen."

V.- "Gelooft u, dat het Bisdom in hoger beroep dringend om kwijtschelding zal vragen en deze situatie nog langer zal laten voortduren?"
A.- "Daartoe heeft men het recht. De wet is er voor iedereen en, iedereen moet de gevolgtrekking maken waarvan men denkt, dat die de beste is. Ik ga door, zoals ik altijd al heb gezegd, tot aan het uiterste. Want ik heb een onberispelijke onderwijscarrière. Feit is, dat mijn leerlingen en hun ouders me op straat groeten, me omarmen en me bemoedigen, zij staan aan mijn kant en ze bidden zelfs voor me."

V.- "Het vonnis verwijt het Bisdom laakbaar gedrag en spreekt van “represailles, wraak, vergelding en revanche,” in de houding tegenover u. Geeft dit weer, wat u hebt ervaren?"
A.- "Je voelt je verdrietig, zeker vanwege de morele schade, die van de gevoelens, dat is het ergste; maar ik heb een vitale geest. Mijn moeder heeft me altijd gezegd, te strijden tegen datgene wat slecht is. En degenen die hebben gezondigd en tegen de mensen hebben gelogen, dat zijn zij; ik sta hier en vecht. En ik zal gaan, daar waar ik moet gaan, ik heb me al gewend tot de Verenigde Naties, tot de EU in Straatsburg en tot het Constitutionele Hof…"

V.- "Verwacht u in uw zaak, dat dit vonnis zal dienen, om iets meer te veranderen dan alleen uw persoonlijke situatie?"
A.- "De wetten moeten blijvend worden aangepast, de vakbonden zijn ook aan het vechten voor het welzijn van het onderwijs en van de kinderen, dat is het eerste wat telt, want zij zijn de toekomst. Maar goed, men heeft mij gezegd, dat men mijn zaak soms bestudeert aan de Faculteit Rechten. Kinderen van vrienden hebben mij gebeld, om mij dit te laten weten. En daar ben ik blij om, niet voor mijn zaak op zich als Menchu, want we zijn met velen."

V.- "Wat zegt u tegen hen die publiekelijk verdedigen, dat een godsdienstleraar in zijn privé leven de doctrine van de Kerk moet volgen?"
A.- "Ik zeg hen, dat zij eerst naar hun eigen huis moeten kijken en dit goed afsluiten. En, dat ze de miljoenen Spanjaarden in twijfel trekken die gescheiden leven, of in de echt gescheiden zijn en, die waardig met hun partners samenwonen…"

V.- "Betekent dit, dat de Kerk het onderwerp echtscheiding moet herzien en, dan niet alleen voor godsdienstleraren?"
A.- "Lieve help, godsdienstdocenten zijn niet te vergelijken met toverfeeën, het zijn menselijke wezens net als ik en, we zijn allemaal waardig, om ons geweten te volgen in, dat waarvan we denken, dat dit toepasselijk is. Ik ben er, om te onderwijzen wat in de boeken staat, vragen over normen en waarden."

V.- "Is dit van invloed geweest op uw geloven?"
A.- "Neen, in het geheel niet, mijn geloof is standvastig en, dat blijft ook zo. God bestaat en de universele wet geldt voor iedereen, maar op aarde heerst de menselijke wet en, met die normen heb ik te leven."

V.- "Het vonnis stelt u materieel en moreel schadeloos."
A.- "Dat is mijn enige bedoeling geweest, of beter gezegd, dat is, wat ik altijd heb gewild, terugkeren naar school, waar ik nooit had moeten vertrekken. De rechters zullen de weg wijzen, maar ik heb me altijd voor de klas zien terugkeren en, wacht het volgende schooljaar maar af, met een beetje geluk - waarvan men zegt, dat je dit elke dag moet zoeken en, dat is wat ik heb gedaan – zal het in september 2010 zo ver zijn.”

De eis tot financiële schadevergoeding, wegens zeven jaar inkomstenderving, is uiteindelijk in september 2010 toegekend en de schadevergoeding die het Bisdom aan Menchu moet betalen is door de rechtbank vastgesteld op  €219.000,=.

1-AAAAislas-canarias-kopie-162.jpg


 

e-96.jpg

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-2--80.jpg