site teller
gran-canaria-actueel.jouwweb.nl

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-220.jpg

mapa-canarias2-64.jpg

obispado-canarias-laspalmascatedral-kZJF--420x236abc.jpg
Bisdom Canarias


Icod herstelt zijn hoofdparochie
na vier jaar restauratie

Het Cabildo (Eilandbestuur), het Bisdom, en de gelovigen,
droegen de 2,3 miljoen euro bij, die de werken hebben gekost
van de integrale hervorming van een kerk
waarvan de oorsprong teruggaat tot de zestiende Eeuw.

 TENERIFE  - zondag 24 februari 2019 - Icod de los Vinos keert op zondag 24 februari 2019 terug naar de parochie van San Marcos na vier jaar Icod de los Vinos uitgebreide restauratie. Het Cabildo (Eilandbestuur) van Tenerife, het Bisdom van het bisdom Nivariense, en de gelovigen van deze parochiegemeenschap, droegen 2,3 miljoen euro bij aan de hervorming van een kerk waarvan de oorsprong teruggaat tot de zestiende Eeuw. Deze grote restauratie vindt zijn oorsprong in de nederige strijd van zijn parochiepriester, Rubén Fagundo, die in 2012 de Moist campagne ondernam, zodat je erfgoed niet nat wordt met het doel om middelen te krijgen en de 250.000 dakpannen van deze emblematische kerk te herstellen, van Bien de Interés Cultural (BIC) (Cultureel belang), met de categorie van het monument. Fagundo zag hoe de parochie verslechterde vanwege de problemen in zijn dak en hij kruiste zijn armen niet. Hij verkocht meer dan 9.200 tegels, voor een prijs van €2,=  per stuk; organiseerde evenementen om fondsen te werven, en stopte niet met het verzenden van brieven.

Begin 2014 reageerde het eilandbestuur op hun gebeden en werd een ambitieus restauratieproject opgestart dat, met de steun van het bisdom, het dek van alle schepen van de kerk heeft hersteld; het plaveisel, en de versleten toren en zijn klok; afgewerkt met de luchtvochtigheid, en vernieuwde de elektriciteitsnetwerken, de verlichting, de omroepinstallatie, het brandbeveiligingssysteem en de anti-diefstal maatregelen. Bovendien werden de altaarstukken en schilderijen schoongemaakt, volgens de architect die verantwoordelijk is voor het patrimonium van het bisdom Nivariense, Francisco Javier Álvarez.
DAgA--EtQXoAMe9Wf-kOGI--380x285abc-3.jpg

De architect legde uit dat de steen die werd gebruikt om de bestrating te herstellen, afkomstig is van een steengroeve in Arucas, Gran Canaria, "omdat het de steen is die het meest op het origineel lijkt." Bovendien erkende hij dat de concrete actie in de toren, waarvan het budget ongeveer €439.000,=  bedroeg, een structuur kon repareren die "zeer beschadigd" was.

De werken waren zeer complex en bewerkelijk, omdat in het geval van het dak alle tegels van de drie beuken moesten worden gedemonteerd om houten constructie-elementen schoon te maken, waterdicht te maken, en te vervangen.

De eilandpresident, Carlos Alonso (CC), en de bisschop van het bisdom Nivariense, Bernardo Álvarez, bezochten op zaterdag 22 februari 2019 de werken, waarin Cabildo en Bisdom gezamenlijk 1,8 miljoen euro hebben geïnvesteerd. De resterende €500.000,= komt uit de zakken van de gelovigen van de parochiegemeenschap.

Alonso benadrukte de complexiteit en het belang van dit werk, "zeer belangrijk voor Icod de los Vinos, dat een centraal element voor het leven van de gemeente terugwint.

De president van het eiland benadrukte het werk van de parochiepriester, Rubén Fagundo, "die ons allemaal heeft geduwd," en de insulaire gemeenteraadslid van het historische erfgoed, Josefa Mesa, die op vrijdag afwezig was vanwege gezondheidskwesties."

Fagundo, “wilde de visie benadrukken die het Cabildo (Eilandbestuur) had toen hij besloot om de verbetering op een integrale manier te ondernemen, en het `internationale´ belang van een kerk die bezoeken van toeristen `uit alle hoeken van de wereld´ontvangt.”

Bernardo Álvarez waardeerde dat de overeenkomst die dit geweldige werk mogelijk maakte, "werd ondertekend in een volledige crisis," en benadrukte, “ dat ongeveer 60% van de kosten van dit werk naar de families van werknemers gegaan zijn."

De San Marcos-kerk is het belangrijkste religieuze gebouw in Icod, waarvan de oorsprong teruggaat tot een hermitage, gebouwd rond het jaar 1500. Na verschillende hervormingen behoudt de tempel de hoofdbedekking van 1564 en de algemene uitstraling die het in de achttiende Eeuw verwierf.

De kerk wordt heropend op zondag 24 februari 2019 om 11.00 uur.
000logo-kopie-255.jpg


Het Niño Jesús de La Luz
heeft alleen “zuivere schoonmaak”

De vicaris-generaal van het bisdom van Canarias verzekert,
“dat het niet ‘verbrijzeld’ is
en wat ’zeer gemakkelijk te herstellen’ is.

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA – woensdag 16 januari 2019 - Het beeld van het Niño Jesús de la Virgen de La Luz (Kind Jezus van de Maagd van La Luz) dat een paar weken geleden tijdens een schoonmaakbeurt in de parochie van La Isleta die het huis heeft, een voetbreuk in een voet heeft opgelopen, zoals de krant op maandag 14 januari 2019 meldde, presenteert alleen "Schone delen", bevestigde op dinsdag 15 januari 2019 de Vicaris-generaal van het Bisdom van Canarias, Hipólito Cabrera. "Het is niet dat het is verbrijzeld," zei hij, dus "het is heel gemakkelijk te herstellen."

Dit deel van een beeldhouwwerk waarvan het auteurschap toebehoort aan de vooraanstaande Gran Canarische kunstenaar Luján Pérez - hoewel het Cabildo (Eilandbestuur) duidelijk maakt dat het niet als BIC is geclassificeerd -  heeft een hoge artistieke waarde -  “en is in de bewaring van de parochie," legde Cabrera uit.
documentacion-fotos-1-4130206_4505901_20190116075753.jpg

pie_4500491_20190114191957.jpg                     Het kind van de Maagd van La Luz is in een val beschadigd
Hij voegde eraan toe, dat zodra het incident werd gemeld door de parochiepriester van La Luz, de afgevaardigde van Patrimonio Diocesano de leiding nam over de kwestie door alle beschikbare gegevens te verzamelen, zoals het protocol van actie in deze gevallen bepaalt.

Hij wees er ook op, “dat hij al contact heeft opgenomen met de restauratoren met wie hij gewoonlijk werkt,", die experts zijn in het werk van Luján Pérez en nam deel aan de tentoonstelling over de kunstenaar die plaatsvond in 2015 in San Martín, “zodat bereid een rapport en een restauratieproject," voor.

Zodra dit document is opgesteld, zal het worden voorgelegd aan de gedelegeerde van Patrimonio Diocesano die het, na de procedure van "De wet op het historisch erfgoed", doorgeeft aan, "de Comisión Mixta del Cabildo (Gemengde Commissie van het Cabildo", en degene is die de goed ziet om door te gaan,  "met  het herstel van het beeld."
000logo-kopie-162.jpg


De Virgen (Maagd) van Regla,
de diefstal zonder te verduidelijken

Het beeld werd gestolen uit de parochie van Los Remedios, in Los Llanos de Aridane, midden in de Cabalgata de Reyes in 2008.
De officiële kroniekschrijver van de gemeente verklaart
dat ze er nog steeds naar op zoek zijn.

LOS LLANOS DE ARIDANE - dinsdag 8 januari 2019 - Het was de vooravond van Reyes. Eén dag 5 januari. Het beeld van de Virgen de Regla, uit de 19e Eeuw, verdwijnt uit de kerk van Nuestra Señora de los Remedios, in Los Llanos de Aridane.
Het is bekend dat het 's middags tussen 17:00 en  18:00 moest zijn. Om zeven uur, tijdens de viering van een mis, realiseren de parochiepriester en de gelovigen zich, dat het snijwerk niet op het altaar te vinden is.

Het was in 2008. Elf jaar zijn verstreken sinds de diefstal. De onderzoeker en officiële kroniekschrijver van Los Llanos de Aridane, María Victoria Hernández, herinnerde zich deze gebeurtenis: "We blijven ernaar uitkijken," benadrukt ze.
De priester, Fernando Lorenzo Matías, heeft jarenlang verloren zien gegaan. In 2013, vijf jaar na de verdwijning, bevestigde hij, “ dat de prudentiële wachttijd is verstreken en de Virgen de Regla (Maagd van Regla)  niet is verschenen, er geen informatie is geweest, (....) we weten al dat het niet zal worden gevonden.". In de loop der jaren heeft de voorganger gelijk. Tenminste, voor nu.

                                            1546842992352f-1.jpg
Bronnen met betrekking tot het onderzoek voor het herstel van dit stuk, wezen op deze formulering: "We wisten dat het een beeld was van ongeveer 60 centimeter (61, in het bijzonder), gemakkelijk te camoufleren, en dat het niet gemakkelijk te vinden zou zijn. - die op een dag Maria van Regla hoopt te vinden - dat de grootte ‘erg mooi"’ is en dat het perfect gecatalogiseerd is, eraan herinnerend dat in 2001 een tentoonstelling maakte, "Kunst op de Canarische Eilanden, XV en XIX eeuw, een retrospectieve blik,", en "onder alle die werd getoond was de Maagd van Regla de Los Llanos."

Het beeld bevond zich in een barok altaarstuk, waarin enkele kolommen met diamantpunten van een nieuwsgierige ionische oplossing opvielen. De zij randen waren versierd met vogels en prachtig goud en polychroom fruit, water pompoenen, granaatappels en papaja's.

000logo-kopie-131.jpg


Alle feestdagen in Spanje voor 2019 op een rij

SPANJE - In september 2018 heeft de Spaanse Regering de arbeidskalender voor 2019 bekend gemaakt, waarop te lezen valt dat er 14 feestdagen zijn waarvan er acht zijn die in heel Spanje gevierd worden. Vier van deze feestdagen zijn niet om te ruilen voor een andere dag, terwijl twee andere dagen door de Gemeenten op een andere dag gevierd worden.

Acht  van deze 14 dagen zijn nationale “niet verwisselbare” dagen:
- 1 januari
(Nieuwjaar / Año Nuevo),
- vrijdag 19 april (Goede Vrijdag / Viernes Santo),
- woensdag 1 mei (Dag van de arbeid / Día del Trabajador),
- donderdag 15 augustus (Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart / Asunción de la Virgen),
- zaterdag 12 oktober (Día de Hispanidad / Fiesta Nacional de España),
- vrijdag 1 november (Allerheiligen / Día de Todos los Santos),
- vrijdag 6 december (Dag van de Spaanse Grondwet / Día de la Constitución Española)
- woensdag 25 december (Kerstmis / Navidad).
kaqlder-1.jpg
Er zijn vier feestdagen die weliswaar voor heel Spanje gelden maar door de verschillende deelstaten op andere dagen geplaatst kunnen worden zoals:
zondag 6 januari (Driekoningen / Epifanía del Señor),
- dinsdag 19 maart (San José),
- donderdag 18 april (Jueves Santo)
-  zondag 8 december (Inmaculada Concepción).
Deze kunnen bijvoorbeeld naar een maandag geplaatst worden als deze op een zondag vallen in 2019.

Bij alle feestdagen moet men nog de regionale feestdag optellen, zoals de dag van Canarias, de dag van Catalonië, enz., waardoor het totaal aantal vrije dagen op 14 komt te staan.

Per deelstaat gezien
Hieronder in een kort overzicht de feestdagen per Deelstaat, die regio’s waar veel Nederlanders en Belgen wonen. Bekijk de hele lijst op de internetpagina van de Dirección General de Empleo en de Boletín Oficial del Estado (BOE). Als er (maandag) staat, dan houdt dit in dat de feestdag in 2019 op een zondag valt, en verplaatst wordt naar een maandag, iets wat elke Deelstaat zelf mag bepalen.

Andalusië / 1 en 7 januari (maandag), 28 februari (Día de Andalucía), 18 en 19 april, 1 mei, 15 augustus, 12 oktober, 1 november, 6, 9 (maandag) en 25 december.

Aragón / 1 en 7 januari (mandag), 18 en 19 april, 23 april (Día de Aragón), 1 mei, 15 augustus, 12 oktober, 1 november, 6, 9 (maandag) en 25 december.

Asturië / 1 en 7 januari (maandag), 18 en 19 april, 1 mei, 15 augustus, 9 september (Día de Asturias), 12 oktober, 1 november, 6, 9 (maandag) en 25 december.

Balearen / 1 en 7 (maandag) januari, 1 maart (Día de las Islas Balears) 18 en 19 april, 1 mei, 15 augustus, 12 oktober, 1 november, 6, 9 (maandag) en 25 december.

Canarische Eilanden / 1 en 7 (maandag) januari, 18 en 19 april, 1 mei, 30 mei (Día de las Islas Canarias), 15 augustus, 12 oktober, 1 november, 6, 9 (maandag) en 25 december.

Catalonië / 1 januari, 19 maart, 19 april, 1 mei, 24 juni (San Juan), 15 augustus, 11 september (Día de Catalunya), 12 oktober, 1 november, 6, 25 en 26 december (Sant Esteban).

Comunidad Valenciana / 1 januari, 19 en 22 (Lunes de Pascua) april, 1 mei, 24 juni (San Juan), 15 augustus, 9 oktober (Día de la Comunidad Valenciana), 12 oktober, 1 november, 6 en 25 december.

Extremadura / 1 en 7 (maandag) januari , 18 en 19 april, 1 mei, 15 augustus, 12 oktober, 1 november, 6, 8, 9 (maandag) en 25 december.

Galicië / 1 januari, 18 en 19 april, 1 mei, 17 mei (Día de las Letras Gallegas), 25 juli (Diá Nacional de Galicia/Santiago Apostol), 15 augustus, 12 oktober, 1 november, 6, 9 (maandag) en 25 december.

Comunidad de Madrid / 1 en 7 (maandag) januari, 18 en 19 april, 1 en 2 mei (Día de la Comunidad de Madrid), 15 augustus, 12 oktober, 1 november, 6 en 25 december.

Murcia / 1 en 7 (maandag) januari, 19 (San José) maart, 18 en 19 april, 1 mei, 10 juni (Día de Murcia), 15 augustus, 12 oktober, 1 november, 6, 9 (maandag) en 25 december.

Daarnaast zijn er nog regionale, provinciale, en gemeentelijke, feestdagen om mee te rekenen maar deze zijn afhankelijk van de regio’s, provincies, en gemeentes, en dat zijn er teveel om hier op te noemen.
000logo-1156.jpg


Uitleg en betekenis van nationale feestdagen in Spanje

SPANJE - In 2019 hebben de Spanjaarden acht  nationale feestdagen die in het hele land gevierd worden. Het gaat in de meeste gevallen om feesten die ook in Nederland en België gevierd worden maar soms ook niet. Wat iedereen wel zal merken is dat de winkels dicht zijn op veel feestdagen en dat er niet gewerkt wordt. Maar wat is nu eigenlijk de betekenis van deze feestdagen.

Het is altijd makkelijk om te weten wanneer er feest is in Spanje, dagen dat alles en iedereen niets doet (op uitzonderingen na natuurlijk) en dagen waarop banken, winkels, officiële instellingen etc. gesloten zijn. Hieronder staat de uitleg van acht feestdagen die in heel Spanje gelden.
unnamed-32.jpg

1 januari – Año Nuevo
1 januari is de eerste dag van het jaar van de Gregoriaanse kalender. Hierna volgen tot het einde van het jaar in een normaal jaar nog 364 dagen en in een schrikkeljaar nog 365 dagen. In de westerse wereld wordt 1 januari Nieuwjaarsdag genoemd en in Spanje is dat Año Nuevo, een officiële vrije dag om bij te komen van het feest van Oudejaarsavond en de jaarwisseling Oud & Nieuw.

6 januari – Epifanía del Señor (in 2019 op zondag)
In de volksmond staat deze feestdag bekend als Driekoningen of Día de Reyes in het Spaans. De officiële naam in Spanje is echter Epifanía del Señor, of Epifanie/Openbaring van de Heer in het Nederlands. Op deze dag wordt de Bijbelse gebeurtenis gevierd dat de Wijzen uit het Oosten een opgaande ster zagen en daarop de Koning der Joden gingen zoeken. Ze kwamen in Bethlehem en vonden daar Jezus, de pasgeboren Koning der Joden.

De Drie Wijzen kregen namen. In het Grieks waren dat Apellius, Amerius,  en Damascus, in het Hebreeuws Galgalat, Malgalat, en Sarathin, maar ze zijn bekend geworden onder hun gelatiniseerde Perzische namen Caspar, Melchior, en Balthasar. Ze zouden respectievelijk 20, 40, en 60 jaar oud zijn geweest; getallen die de levenstijdperken van de volwassene symboliseren. In Spanje vinden op vijf januari overal Cabalgatas de Reyes Mago,s ofwel Driekoningenoptochten , plaats en krijgen de kinderen op zes januari hun geschenken van de Drie Wijzen.

19 april – Viernes Santo
Op 19 april wordt Viernes Santo (Goede Vrijdag) gevierd wat een nationale feestdag is in Spanje. Goede Vrijdag is de vrijdag voor Pasen. Op deze dag herdenken christenen de kruisiging en dood van Jezus op de heuvel Golgotha nabij de stad Jeruzalem. Jezus stierf volgens de Bijbel door de kruisdood, nadat hij door de Romeinse stadhouder Pontius Pilatus op aandrang van het sanhedrin, de Joodse hoge raad, hiertoe was veroordeeld. Op deze dag en de dagen daarvoor zijn er in bijna heel Spanje processies tijdens de Semana Santa wat een heel spectakel is om te zien.

1 mei – Fiesta del Trabajo
Op een  mei viert men in Spanje de Dag van de arbeid, iets wat in Nederland niet gevierd wordt maar in België en veel andere Europese landen wel. Zoals altijd kan er een verbinding gemaakt worden met een katholiek feest, zoals in dit geval de dag van Sint Jozef als arbeider. Aan de een mei viering als viering van de arbeidersbeweging ligt echter ook de invoering van de achturige werkdag ten grondslag, iets wat in de 15e en 16e Eeuw veelvuldig werd ingevoerd in Europa, eerst in Groot Brittannië en daarna in andere landen. Soms valt een mei op een donderdag, of dinsdag (zoals in 2018) waardoor er een ‘puente de mayo’ ontstaat en veel werkers een lang weekend vrij nemen en het vaak erg druk is in de kustplaatsen. Er zijn op die dag echter ook vaak protesten die door de vakbonden worden georganiseerd.

15 augustus – Festividad de la Asunción de la Virgen
De Asunción de la Virgen Maria  (Maria Tenhemelopneming, of Onze Lieve-Vrouw Hemelvaart) is een nationale feestdag in Spanje die ook haar wortels heeft in de katholieke kerk. Het is de dag waarop de opneming van Maria in de hemel met lichaam en ziel wordt herdacht en gevierd. Er zullen veel Spanjaarden zijn die dit vieren in de kerk, maar voor het merendeel staat deze dag synoniem voor een vrije dag waarop niet gewerkt wordt en daarnaast symbolisch ook het einde van de drukke zomerweken. Op veel plaatsen wordt deze dag gevierd met vuurwerk waarbij duizenden mensen genieten van grote en soms erg lange vuurwerkshows.

12 oktober – Día de Hispanidad
Op 12 oktober viert heel Spanje de Fiesta Nacional de España  (Día de Hispanidad), iets wat ook gevierd wordt in veel spaanstalige landen in Zuid en Latijns amerika. Op 12 oktober 1492 landde Cristobal Colón, ofwel Columbus, op het Amerikaanse Continent. Hij wist toen nog niet dat hij een nieuw Continent had ontdekt, aangezien hij zelf meende te zijn geland in Azië. Vanaf dat moment wordt het Spaanse rijk steeds groter en machtiger en is het zelfs het meest invloedrijkste land ter wereld. Om dit te vieren wordt elk jaar op 12 oktober de dag van Spanje gevierd en is deze dag een nationale feestdag. Een van de meest in het oog springende kenmerken van de Día de Hispanidad is de militaire parade of het defilé in het centrum van Madrid. In Zaragoza vinden op dezelfde dag de Virgen del Pilar feesten plaats, terwijl de Virgen del Pilar ook de schutspatroon van de Guardia Civil is.

1 november – Todos los Santos
Op een november, de dag na Halloween, viert bijna heel Spanje de Día de todos los Santos (Allerheiligen), een traditionele dag waarop men eer betoont aan de overleden personen, hetzij bekenden, familieleden, of andere dierbaren. Op deze dag is het heel normaal dat hele families naar de kerkhoven gaan om daar bloemen neer te leggen op de graven van de overleden familieleden. Op 1 november worden volgens de Katholieke Kerk niet alleen alle bekende heiligen vereerd, maar ook de onbekende. Volgens het Katholieke Geloof zijn er drie bestaansvormen: Het leven op aarde, de gestorvenen die nog niet naar de hemel zijn gegaan,  en tenslotte alle gestorvenen die wèl naar de hemel zijn gegaan. Deze laatsten worden beschouwd als heilig en zij worden allemaal herdacht op de dag van Allerheiligen, de Día de todos los Santos.

6 december – Día de la Constitución Española
Zes december is het nationale feestdag in Spanje, de dag van de Constitución. Op deze dag wordt herdacht dat er een grondwet op werd gesteld in het jaar 1978, een belangrijk feit wat elk jaar herdacht wordt. De Grondwet, ook wel Carta Magna genoemd, werd opgesteld nadat de dictator Franco drie jaar daarvoor in 1975 overleed en er een nieuwe democratie werd gevormd in Spanje.

8 december – Inmaculada Concepción (in 2019 op zondag)
Acht  december staat in het teken van de Inmaculada Concepción ( Onbevlekte Ontvangenis) van Maria wat een dogma van de Katholieke Kerk is, dat met een hoogfeest gevierd wordt op acht  december, negen maanden voor het feest van de geboorte van Maria op acht september. Het dogma bevestigt de bijzondere status van Maria,  door te stellen dat zij verwekt werd en ter wereld kwam zonder met de erfzonde te zijn bevlekt. In Spanje en vele andere katholieke landen is deze dag een feestdag en dus ook een vrije dag, terwijl dat in andere landen zoals België en Nederland niet zo is. Detail is, dat als het hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria op een zondag in de Advent valt, wordt het verplaatst naar negen december, iets wat in het jaar 2019 zal gebeuren.

25 december – Natividad del Señor
In Nederland en België staat 25 december synoniem voor Eerste Kerstdag, iets wat niet in Spanje geldt want men kent geen Tweede Kerstdag. De Natividad del Señor is de dag van de geboorte van Jezus volgens Lucas 2, het bekendste kerstverhaal waarbij het kerstfeest een herinnering is aan de geboorte van Jezus. Weliswaar zijn er nog mensen die naar de kerk gaan op die dag maar in Spanje wordt deze dag gevierd met familie en/of vrienden,  waarbij de belangrijkste maaltijd de warme en zeer uitgebreide lunch is. Deze maaltijd volgt op de nochebuena wat gevierd wordt op 24 december waarbij het diner het belangrijkste is in Spanje.

Buiten deze nationale - overal in Spanje geldende - feestdagen zijn er ook nog deelstaat feestdagen die per deelstaat meestal verschillende zijn. Elke deelstaat heeft ook een speciale dag wat de dag van die regio is zoals de Día de Canarias, Día de Andalucía, of de Día de Balears.
000logo-kopie-108.jpg


VIDEO:
Pastoor Báez ontketent zijn woede
tegen het Halloween-feest      

"Een shit, fuck, want vanavond is de Noche de los Finados (Allerzielen) ", zegt hij in een video die belooft viraal te worden

CANARISCHE EILANDEN - donderdag 1 november 2018 - Het zal pastor Báez zal meer of minder bevallen (hij heeft ongetwijfeld veel aanhangers). Wat onbetwistbaar is, is de passie waarmee hij zijn argumenten verdedigt. In een zoveelste video die belooft viraal te worden, beschuldigt de pastoor de buitenlandse traditie van Halloween.
padre-Baez-apariciones-televisivas_EDIIMA20180903_0080_19.jpg

VIDEO:
https://videos-cdn.laprovincia.es/multimedia/videos/2018/10/31/156314/padre-baez-defiende-tradicion-finados-halloween-1_p.mp4

"Een shit, fuck, deze nacht is de nacht van de Finnen," zegt pater Baez na het uitdoen van een Halloween-kostuum. Er wordt gewaarschuwd tegen iedereen die het feest op de 'Yankee'-manier viert.
000logo-754.jpg


Het Cabildo (Eilandbestuur) is
tegen Halloween

De Overheid onderneemt een educatieve campagne om de cultuur van de Finados (Allerzielen)  te laten domineren

GRAN CANARIA -dinsdag 30 oktober 2018 - Het Cabildo (Eilandbestuur) nodigt de jongeren van Gran Canaria uit om zich te verdiepen in de herinneringen van hun voorouders, om hun ouders en grootouders te vragen naar hun leven, en om de informatie te verzamelen die is bijeengebracht  in een genealogisch album dat ter nagedachtenis aan de overledene voor de Día de los Finados (Allerzielen), een eilandtraditie die worstelt om de aanval van Halloween bij te houden.

Daartoe heeft het Cabildo (Eilandbestuur) een leerzaam boekje en een gids ontwikkeld met als doel de tradities te verdiepen die te maken hebben met  de Día de los Difuntos (Allerzielen)  en de Finados, voorbereid door de Etnografía y Desarrollo de la Artesanía Canaria (Fedac) (Stichting voor Etnografie en Ontwikkeling) wat beschikbaar zal zijn voor de Secundaria (centra die het Voortgezet Onderwijs geven).

muerto1-1.jpg     Inhuldiging van een begraafplaats op Gran Canaria in het midden van de vorige eeuw.
Dit baanbrekend initiatief zal de leerlingen ertoe brengen om deze traditie te verkennen vanaf de oorsprong tot heden, en om hoofdrolspelers te zijn van de redding, met het herstel van de herinnering aan hun eigen familie; wat een onderzoekwerk met zich meebrengt dat interessant zal zijn en, zeker, spannende gelegenheden; verzekerde de minister van Ambachten, Minerva Alonso, tijdens zijn presentatie.

Deze schooltaak heeft tot doel de nieuwsgierigheid van de leerlingen te wekken en tegelijkertijd de medeplichtigheid van de rest van het gezin. Bovendien zal het hen in staat stellen de transformatie te kennen die de maatschappij van Gran Canaria sinds de vorige Eeuw heeft geregistreerd, evenals populaire bijgeloven en legendes zoals het Luz de Toledo  (Licht van Toledo) in Tasartek, en de Cuervo de Zamora in Güí Güí.

La Luz de Toledo (het Licht van Toledo), in de volksmond bekend als de Toledo (van Toledo), was een klein licht dat verscheen in dit gebied van Tasarte en werd gezien door mensen met eenzame beroepen die 's nachts de wegen overstaken als de kolenmijnwerkers en de muilezel; terwijl de legende van de Cuervo de Zamora vertelt dat op de plaats van Guguy Grande  de buren in november een vreemd geluid hoorden, zoals dat van het gekwaak van een raaf. Een van de verklaringen was, dat het geluid afkomstig was van de Caidero de Zamora, een plaats waar een kist lag met geld begraven waardoor twee collega’s waren gedood.

Het boekje ‘Los Finados’ (‘De Overledenen’) speelt ook in op de vraag van scholen en verenigingen van vaders en moeders omdat ze, net als het Cabildo (Eilandbestuur), bezorgd zijn over de commerciële opvoering van Halloween op 31 oktober, een feestdag van gebruikelijke Keltische oorsprong in de Verenigde Staten. Verenigd in veelvuldige heksen, vampiers, en zombies; en dat heeft met name de interesse van kinderen en jongeren gewekt.

En het is dat, hoewel de Finados (Overledenen)in de afgelopen eeuwen een frequente partij waren, het risico was om te verdwijnen en de laatste jaren werd gered. Nu leeft Halloween en zijn enorme commerciële machines, hoewel ouders, studenten, en instellingen, niet bereid zijn de ruimte op te geven die overeenkomt met de Finados (Overledenen).

Daarom, en gezien het feit dat deze traditie niet voldoende is bestudeerd en overgedragen, is het veel minder aan bod gekomen in het onderwijs, is deze gids en dit boekje de ideale manier geworden om de Finados (Overledenen) in het onderwijs-circuit te introduceren.
Een traditie die van het platteland naar de stad gaat.       
Dit boekje legt uit hoe de Gran Canarische maatschappij de dood begreep tot halverwege de vorige eeuw. De Noche de los Finados (Nacht van de Overledenen), in de volksmond bekend als 'el finaos', heeft zijn wortels in de dorpen die leefden van landbouw en veeteelt, waar families de levens en anekdotes van de overledene aan jonge mensen vertelden, zodat hun geheugen niet verloren zou gaan.

Studenten zullen weten dat de persoon die de leiding heeft over dit verhaal meestal de langst levende vrouw was, die soms terugkeerde naar over-overgrootouders, en als er foto's van de overledene waren, staken ze een kaars, of een olielamp, aan om het geheugen te verlichten.

Tijdens deze bijeenkomsten aten ze kastanjes, walnoten, amandelen, appels, enb vruchten die ze in oktober oogstten. En men at en dronk niet alleen, maar profiteerde ook van taken zoals het dorsen van de gierst. De volgende dag stonden de vrouwen bij zonsopgang op om naar de begraafplaats te gaan om de graven schoon te maken om de Día de Todos los Santos (Allerheiligen) te vieren.

Deze traditie werd een feest toen het van het platteland naar de stad ging, en de feesten, dansen, typische kleding en het roosteren van kastanjes werden verwerkt in samenkomsten op pleinen, straten, en wijklocaties.

Het boekje bevat vragenlijsten om in de klas uit te werken, en ontdekt ook hoe zij de herinnering aan de overleden en andere culturen vieren met de film 'Cocos', een Disney-film die de traditie van de Día de los Muertos (Allerzielen) van Mexico ontdekt en de gids is betreffende de  overeenkomsten met de 'finaos'.

Hij zal ook de cultus van de zielen in de samenleving van Gran Canaria bespreken met de Ranchos de Ánimas, dat wil zeggen, de groepen speleres en zangers die God om hulp hebben gevraagd zodat hun overledene het vagevuur zouden verlaten en de aangekondigde posters zou analyseren.

De taken om meer over dit eilandfeest te weten, worden verondersteld zich te ontwikkelen in vakken als Kunst, Visueel, en Audiovisueel Onderwijs, Spaanse taal en literatuur, Ethische Waarden, en Communicatieve en Creatieve Praktijken.

Dit informatieve werk volgt het spoor van andere didactische notitieboeken die de Fedac in 2018 heeft voorbereid, zoals de traditionele spelen en het carnaval op Gran Canaria, of het Cancionero sobre el agua (Liederenboek over water), ambachtslieden, volksspelen, begrazing, en traditionele gerechten. Het volgende is er een dat is voorbereid op het traditionele carnaval op de Canarische Eilanden, en de andere op Los Ranchos de Animas.
000logo-734.jpg


Halloween in Spanje 'not done'

SPANJE -  dinsdag 30 oktober 2018 - Net zoals in veel andere Westerse landen wordt in Spanje ook steeds meer Halloween gevierd. Het gaat in feite om een feestdag die traditioneel vooral in Ierland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, en Canada, gevierd wordt. Halloween heeft alles te maken met angst en doden enz.; als het maar spannend is. Het is eigenlijk een kinderfeest maar het is tegenwoordig meer een commerciële feestdag.

Halloween wordt ook in Spanje gevierd, hetzij met feesten, of themadagen, en zelfs themaweken, en verkleedpartijen. Met Halloween in Spanje is het niet gebruikelijk dat kinderen verkleed langs de huizen gaan om “trick or treat” ofwel in het Spaans “dulce o truco” te schreeuwen, al zal dat op sommige plaatsen wel gebeuren.
a05c9453f1e8f3f01da3d2f834cd3d4d-1.jpg
Oudere kinderen, en soms ook volwassenen, zullen naar Halloween evenementen gaan waarbij men verkleed is bij bezoeken aan  themaparken en ruimtes als spookhuizen, of pretparken die ook Halloween vieren,

In Spanje heeft men minder aandacht als feest, of traditie, aan Halloween en meer aandacht aan Allerheiligen ofwel ‘Día de Todos los Santos’ op 1 november, en Allerzielen ofwel ‘Día de Muertos’ op 2 november. Traditiegetrouw gaat men naar begraafplaatsen om bloemen te leggen op de graven van overleden familieleden op 1 november..

Halloween is geen officiële feestdag of vrije werkdag, in Spanje; maar 1 november ofwel Allerheiligen is dat wel in heel Spanje. Allerzielen op 2 november is geen officiële feestdag in Spanje.
000logo-738.jpg


Schilderachtige locaties: Begrafenisplaatsen

Verschillende gemeenschappen en volkenkundige groepen hebben hun gedenktekens

GRAN CANARIA - maandag 29 oktober 2018 - De herdenking van de Día de los Difuntos (Allerzielen) laat begraafplaatsen zien in verband met de persoonlijkheden die daar liggen. De symbolische plaatsen van Gran Canaria zijn bereid om de menigten te verwelkomen die eer betuigen aan hun familieleden in een overdracht die de veelvoudige werkelijkheden zal bieden welke worden waargenomen bij de graven van de overledenen die er voor altijd rusten.

Deze week zal er een lawine op de begraafplaatsen van Gran Canaria zijn; November opent zijn deuren en daarmee de heilige velden van de eilanden, pittoreske plaatsen, en dat kan ook fungeren als een sociale spiegel van het leven, een plek waar degenen die de afgelopen dagen bezocht zijn voor altijd voor altijd zullen rusten.
jc048251018_4174023_20181028094038.jpg
De begraafplaatsen zijn pittoreske locaties. Heilige plaatsen voor velen, maar die veel rariteiten verbergen. Ze laten om te beginnen zien, dat er in de dood ook klassen zijn. Van faraonische praalgraven tot graven die, bij gebrek aan middelen van degenen die er dichtbij staan om een plaquette te plaatsen, het kale cement met een gescheurd opschrift laten zien.
jc037251018_4174020_20181028094039.jpg
Ze kunnen ook de geschiedenis van een stad laten zien. Een perfect voorbeeld is de begraafplaats van Vegueta, genaamd Cementerio de Las Palmas, die een stamboom van de burgerij  van de hoofdstad zou kunnen vertonen. Al die samengestelde namen die van eeuwen geleden komen en nog steeds bovenaan de lijst staan van de bevoegdheden van het eiland, hebben graven die hun belang op de sociale ladder van het eiland laten zien. Ook daar zijn er historische herinneringen aan emblematische figuren zoals die van Alfredo Kraus, met een imposant beeld bij de ingang.

Dit alles kan worden geverifieerd, zonder verder te gaan, op vrijdag 2 november 2018 ter herdenking van de Día de los Difuntos (Allerzielen). Een dag gevestigd in het boek van de heiligenlevens,  de cultus van de verdwenen mensen, die familieleden en goede vrienden meenemen naar deze faciliteiten, om hulde te brengen aan de herinnering aan hun verdwijning.
jc035251018_4174018_20181028094040.jpg
Maar op een plaats zijn enkele van deze begraafplaatsen en men keert terug naar Las Palmas, wat geschikt is voor de wandeling. De geschiedenis kent emblematische plaatsen zoals het Parijse Père-Lachaise, waar figuren als Jim Morrison, of Oscar Wilde, begraven liggen. Die van Vegueta toont zeer representatieve graven, en dat betekent dat men er elke dag van de week mensen kan zien die gewoon door het gebied wandelen.

Opmerkelijk
Dan zijn er nog anderen die geteisterd worden door curiositeiten. Het is altijd opmerkelijk het bezoek aan het Cementerio Inglés de San José (de Engelse begraafplaats van San José), een getuigenis van een tijd waarin de commerciële relatie met het Verenigd Koninkrijk de taal van de Canarische Eilanden begon te bepalen.

En op deze plaatsen gebeuren soms surrealistische dingen. Dit is het geval van het verloren graf van de dichter Montiano Placeres, die stierf in 1938 en wiens graf verloren ging op de begraafplaats van San Juan in Telde. Het werd vervangen voor de herinnering tijdens het huidige jaar in de stad

Op donderdag 1 en vrijdag 2 november van deze week worden al deze pittoreske details die de begraafplaatsen van het eiland bepalen, omringd door mensen die de herinnering aan hun geliefden willen eren en helaas missen.
000logo-732.jpg


Wat is een plañidera?

SPANJE - zaterdag 13 oktober 2018- Las plañideras (de rouwdraagsteres) waren vrouwen die werden betaald voor treuren bij begrafenissen, hun dienst was huilend de stoet  te begeleiden en in het openbaar de pijn van de familie te tonen, hoe rijker de dode was, hoe  meer rouwenden de ceremonies bijwoonden.

De dienst van rouwende heeft vele varianten, sinds het begin in het oude Egypte tot het bereiken van onze tijd, waarbij het in sommige landen nog steeds vaak beoefend wordt.
In sommige delen van Spanje is het aan het herstellen, en lijkt het bijna geheel verdwenen te zijn, verboden door de Kerk.
40684012_10214929501488418_1332249329951309824_n.jpg
40764763_10214929502528444_5613600789349007360_n.jpg
Sommige rouwenden huilen en bidden voor de doden, anderen zingen gereciteerde lofprijzingen, sommige plukken hun haren uit, slaan, en jammeren luid. Zij zijn ook verantwoordelijk voor het gaan naar begraafplaatsen op de dag van de begrafenis, te rouwen voor de doden, bloemen brengen, zorgen voor de graven, licht, kaarsen  enz.
40763828_10214929501848427_2996926023351664640_n.jpg
Deze verschillende functies en stijlen van plañir (huilen/rouwen) hebben te doen met religie en te maken met de dood, gewenst op basis van het historische moment.
000logo-585.jpg


La Patrona, in de hoofdstad

SANTA CRUZ DE TENERIFE - zaterdag 13 oktober 2018 - Ongeveer zestien uur duurde het tot de overdracht was gerealiseerd van de Virgen de Candelaria (Maagd van de Kandelaar) van de basiliek van Villa Mariana (de Maria-stad) naar La Concepción de Santa Cruz, waar ze een week zal doorbrengen. De populaire devotie van de wijken en de daad van de residentie contrasteerden met de officiële ceremonie bij hun aankomst in de Alameda del Duque de Santa Elena.

De patrones van  Canarias is voor het vijfde bezoek aan de stad in de parochie van La Concepción de Santa Cruz. Het is een première bedevaart met de diocesane priester Jezus Agüín aan het hoofd van de voorbereidingen, en waar de buurten zich tot de beschermheilige hebben gewend. Op vrijdagavond 12 oktober 2018  om 23.00 uur daagde het beeldhouwwerk van beeldhouwer Fernando Estévez in de  ingang van de klokkentoren om toegang te krijgen tot het gebedshuis, zonder de beheersing van Paco Cortés, de voorman van de Macarena. In de ouderlijke parochie bedankte de bisschop van het Bisdom, Bernardo Álvarez, de parochianen en al diegenen die aan de organisatie hebben deelgenomen.
1539408918525k.jpg
Het programma met evenementen begint op zaterdagochtend 13 oktober 2018 met een afspraak met de kinderen in een catechese in de hoofdstad en 's avonds met een wake voor de jongeren.
mnari-3.jpg

mare.jpg
De bisschoppelijke afgevaardigde voor het bezoek, Jesús Agüín, nodigde voor zijn aandeel uit om niet bij het beeld van de Virgen de Candelaria te blijven,  maar om te profiteren van de pastorale activiteit om haar Zoon te ontmoeten.

Ongeveer 500 mensen namen deel aan de laatste viering van de dag, bij de aankomst in La Concepcion, waaronder de burgemeester van Santa Cruz, José Manuel Bermúdez, en de autoriteiten van Candelaria, zoals Paco Pinto, wethouder van Institutionele Betrekkingen. Een van de pelgrims die de Patrona vanaf de ochtend vergezelde als buurman van Candelaria, vertrouwde Haar een taak toe: "Cuídenmela!" (“Zorg goed voor mij’!)
000logo-581.jpg


De Policía Nacional (Rijkspolitie)
viert een religieuze  erkenning op de
Día de los Santos Ángeles Custodios
(Dag van de Heilige Beschermengelen)

SAN BARTOLOMÉ DE TIRAJANA - woensdag 3 oktober 2018 - De viering van de Santos Ángeles Custodios (Heilige Beschermengelen) heeft op dinsdag 2 oktober 2018 plaatsgevonden in San Bartolomé de Tirajana voor de agenten van het Cuerpo Nacional de Policía (Korps  Rijkspolitie) van het politiebureau van Maspalomas. De commissaris die verantwoordelijk is voor deze functie en de burgemeester van de gemeente, Marco Aurelio Pérez, hebben de verschillende evenementen geleid die plaatsvonden in de omgeving van de kerk van Maspalomas. De religieuze daad werd gevolgd door een andere sociale en erkenning, in het Cultureel Centrum van Maspalomas.

Tijdens dit deel van het evenement is een video vertoond met verschillende activiteiten opgenomen op het politiebureau van Maspalomas, gevolgd door toespraken als begroeting door de hoofdcommissaris, en de burgemeester, Marco Aurelio Pérez, bedankte de beroepskrachten voor de ‘levering en dienstverlening’ die ze uitvoeren in het toeristische gebied van San Bartolomé de Tirajana, met een permanente bevolking van honderdduizenden toeristen.
9600_policia.jpg
In hetzelfde deel  werden verschillende erkenningen geleverd. Elf van hen waren versieringen voor functionarissen van het politiebureau van Maspalomas, wat overeenkomt met de vermelding in de orde van politie-verdienste met witte medaille; negen van deze onderscheidingen werden persoonlijk door de geschiedenis gemaakt en de andere twee functionarissen die betrokken waren bij heroïsche acties voor burgers die in levensgevaarlijke situaties verkeerden.
documentacion-fotos-1-3532779_4068852_20181002181610.jpg
Vijf onderscheidingen zijn ook uitgereikt aan verschillende bedrijven, instellingen die samenwerken met de politie. De laatste uitreiking van onderscheidingen was voor drie politieagenten, finalisten in een schietwedstrijd.

Tenslotte is op de Plaza El Camellero een eerbetoon aan de gevallenen gegeven, met het leggen van een bloemenkrans.
000logo-471.jpg


Deelname aan de processie,
opgenomen in het hart en op sjaals

Primi Hernández, bewoonster van El Pilarito,
bereidt voor 12 oktober 2018 de processie voor
van de patroonheilige van de Canarische Eilanden
door haar in de Zuidwestelijke wijk

Zij heeft bijna honderd sjaals bedrukt om de gebeurtenis te vereeuwigen

SANTA CRUZ DE TENERIFE -  woensdag 3  oktober 2018 - Primi Hernández, geboren in Vilaflor, stelt zichzelf voor als een leek van Hermanito Pedro (zoals zij hem liefkozend noemt), de eerste Canarische heilige. Deze buurtbewoonster was acht jaar lang een leek van broeder Pedro en nam deel aan de verschillende geprogrammeerde activiteiten, totdat het leven haar meenam naar de buurt van El Pilarito, in het Zuidwesten van Chicharrero. Van broeder Pedro, tot de Virgen del Pilar, haar leven is altijd gekenmerkt door een opmerkelijke Maria-toewijding.

Getrouwd en moeder van twee dochters, toen ze hoorde dat de patroonheilige van de Canarische Eilanden van plan was door haar buurt te gaan op 12 oktober, tijdens het uitzonderlijke bezoek dat ze zal maken van Candelaria naar Santa Cruz, herinnerde Primi de sjaal die door de Cope keten in 2002 werd gedistribueerd, ter gelegenheid van een vergelijkbare bedevaart - toen was de pelgrimstocht van 12 tot 25 oktober in Santa Cruz ,Deze zakdoek bewaart ze in haar huis als een religieus  overblijfsel.
1538458158951k.jpgOm deze reden kocht zij de stof, en in samenwerking met de leden van de buurtvereniging begon zij enkele sjaals voor haar kennissen te maken. Maar de groep groeide toen ze van de voorbereidingen op de hoogte waren, dus al snel liepen hun verwachtingen over en eindigden ze met de medewerking van de buren de sjaals te maken en ze naar de zeefdruk te brengen. "Ik dacht om ze weg te geven, maar er zijn veel opdrachten," zegt zij met het enthousiasme, te weten dat het bezoek van de beschermheer nabij is. In totaal heeft zij bijna honderd van deze sjaals klaargemaakt, voor de aanhef van de Maagd van Candelaria terwijl deze door de buurt van El Pilarito gaat, precies samenvallend met de patroonheilige-festiviteiten, die samenvallen met 12 oktober. Het programma van sekten in de buurt van het Zuidwesten bepaalt dat de Virgen del Pilar op 11 oktober wordt overgedragen aan de buurtvereniging en daar tot de 13e blijft.

De dialoog met Primi verspreidt haar passie voor broeder Pedro en voor de Maagd, beide onder de toewijding van El Pilar en Candelaria. "Ik heb me altijd ingezet voor de wijk Pilarito om een kapel te maken voor zijn patroon," legt zij uit.

Primi, al gevestigd in het Zuidwesten van Chicharrero, houdt haar jaren levend in haar woonplaats Vilaflor, en waardeert het onthaal en de genegenheid die zij ook heeft gevonden in El Pilarito. Ze vertelt dat haar echtgenoot werkte in een fabriek die zich toelegde op het verpakken van tomaten en aardappelen in Vilaflor, en dat de eigenaar een aantal boerderijen overnam om de agrarische exploitatie voort te zetten in het gebied dat bekend staat als El Calvario in El Pilarito, wat zijn toetreding tot deze Chicharrero-kern rechtvaardigde.

"Ik hou van mijn dorp," benadrukt zij, om het belang te benadrukken dat de ervaring van het geloof die zij  in de Katholieke kerk heeft gevonden, in zijn leven heeft gehad. "Zij nam altijd deel aan de processies van de ontmoeting met de Maagd, die werden georganiseerd ter gelegenheid van de Semana Santa (Goede Week), en ook tijdens de speciale vieringen van kerstavond." Gedurende de acht jaar dat zij als leek van broeder Pedro leefde, was zij volhardend in de rozenkrans, de eucharistie en de vespers, gewoonten die zij als een manier van leven onderhoudt. "Ik ben het nooit beu om bij de Heer te zijn", zegt zij en maakt een uitzondering bij het beantwoorden van de oproep omdat zij de vijand van leiderschap  is.

Zij dringt erop aan, de samenwerking van de leden van de vereniging te bedanken, die haar hebben geholpen met het naaien van de sjaals. "Ik dacht niet dat ze zoveel acceptatie hadden," voegt zij eraan toe.

In haar huis, naast een kapel van de Virgen del Pilar, toont Primi het zeefdrukontwerp op de sjaals, waaronder de Pilarica als de afbeelding van de buurtkerk, en een ander ontwerp, met de Virgen de la  Candelaria en een legende die het bezoek onsterfelijk maakt. Nu, 16 jaar na de sjaal die ze ontving tijdens een ander bezoek aan Santa Cruz, bereidt Primi sjaals voor om de beschermheilige van de Canarische Eilanden in haar buurt voor een historische ontmoeting: de tweehonderdjarige pelgrimstocht van het bisdom.
000logo-467.jpg


De pastoor, Francisco González,
viert zijn 50-jarig priesterschap

De priester was omringd door de vijf gemeenten
waar hij zijn priesterschap in het Zuidwesten uitoefent

SAN BARTOLOMÉ DE TIRAJANA -  vrijdag 21 september 2018 - De pastoor van de Iglesia de San Fernando in Maspalomas, Francisco González, heeft onlangs zijn gouden bruiloft als priester gevierd  met een eucharistie waarin hij omringd was door de vereniging van de vijf parochies van het Zuidoosten waar hij zijn beroep oefent.

González, geboren in Mogán, is priester gewijd op 12 september 1968 aan de poorten van het gebedshuis van Teror en tegenover de Virgen Pino (Pijnboom Maagd), uit de handen van bisschop José Antonio Infantes Florido.
1667_mogan-12-9-18-2-2.jpg

4577_san-fernando-15-9-18.jpgAan de eucharistie van 15 september 2018 namen de parochies deel van:
- San José Obrero, van Arrecife de Lanzarote,
- San Juan Apóstol y Evangelista, van het Cruce de Sardina,
- San Juan Bautista, van Telde,  
- San Sebastián, Agüimes,
- San Fernando, van Maspalomas.

1484_lanzarote-15-9-18.jpg

8576_esgfsavfd.jpg 4820_aguimes-15-9-18.jpg

3309_maspalomas-15-9-18-copia-6.jpgNadien werd er een lunch gehouden in het Aeroclub-restaurant, waar video's werden getoond die verwezen naar het pad van González van het seminarie en de priesterwijding.

De pastoor bedankte, “de lichten die, door van God te komen, mijn leven en dat van anderen verlicht hebben, evenals dat hij om vergeving heeft gevraagd voor zijn vele schaduwen, product van zijn armoede en zwakte, maar dat weerhield hem er niet van om vooruit te komen,” zei hij in een brief.

Hij heeft ook om deze nieuwe fase gevraagd die de titel ‘La postcincuenta’  (‘de Vijftigste’) heeft gekregen, “dat ondanks het gewicht van de jaren en de taak die aan dit toeristengebied wordt toevertrouwd, ik alleen God vraag, zoals Paulus schrijft aan zijn discipel Timoteüs, (2Tim 4, 8-9), om aan het einde van de race aan te komen en mijn geloof intact te houden en dat van degenen die van zijn komst houden."
000logo-404.jpg


De Virgen Caleta de Arriba is in zee gevallen

Een slag van de zee schudde een boot tijdens een maritieme optocht in de gemeente Gáldar

GÁLDAR – maandag 20 augustus 2018 - De locatie Caleta de Arriba, in Gáldar, beleefde een  heftige zondag 19 augustus 2018. Tijdens de feestelijkheden ging Nuestra Señora del Mar, de zee op in de processie van de boot die een route maakte langs  enkele rotsen van de plaats, wat ervoor zorgde dat de H. Maagd in de zee viel.

caleta22-28_g.jpg caleta21-27_g-1.jpg caleta20-26_g.jpg
caleta2-8_g.jpg
caleta3-9_g.jpg

caleta4-10_g.jpg caleta9-15_g-1.jpgSommige bewoners sprongen in het water om het beeld te redden. Na de schrik ging de stad verder met de viering van haar beschermvrouwe.

caleta11-17_g-1.jpg
VIDEO:
https://videos-cdn.laprovincia.es/multimedia/videos/2018/08/19/150587/virgen-caleta-arriba-1_p.mp4
caleta12-18_g.jpgcaleta13-19_g.jpg
caleta14-20_g.jpgcaleta15-21_g-1.jpg
caleta16-22_g.jpg
caleta17-23_g-1.jpgcaleta18-24_g.jpg

 caleta5-5_g.jpg

caleta6-6_g.jpg caleta3-3_g.jpgHet incident veroorzaakte geen verwondingen en blijft alleen in de anekdote hangen, bevestigde de Gemeentepolitie van Gáldar.
000logo-113.jpg


De priester van de parochie La Candelaria benadrukt de kracht van eenheid in het vieren van culturele diversiteit

De internationale mis is gevierd
met de deelnemende groepen aan het
XXIII Festival del Folclore

INGENIO - maandag 23 juli 2018 - De kerk van Onze Lieve Vrouw van La Candelaria in Ingenio was vol met aanbidders om deel te nemen aan de internationale Mis die is opgedragen door de parochiepriester Victorio Llorente, oo zondag 22 juli 2018, ter afsluiting van de 23ste editie van het Folklore Festival van de Solidariteit van de Volkeren dat zich sinds 9 juli 2018 heeft ontwikkeld, gedreven door de Agrupación Cultural Coros y Danzas de Ingenio.

De verschillende folkloristische groepen die behoren tot Wit-Rusland, Mexico, Argentinië, Zamora, en  de Canarische Eilanden, kwamen gekleed in de typische kleding van hun respectievelijke landen en maakten hun muzikale aanbod aan de Maagd gedurende de homilie. Voordat de religieuze ceremonie begon, hadden de groepen toegang tot het gebedshuis op het ritme van de tajaraste , de feestelijke en veelkleurige bloemendans, uniek in zijn stijl die in Tegueste wordt bewaard met vijf eeuwen traditie.

misa-2-2_g.jpg

parroco-candelaria-1.jpg
misa-5-5_g.jpg
                                    De bloemendans in de kerk van La Candelaria,
                           en de leden van de groepen
Zamora – rechts - en México.
misa-4-4_g.jpg
De parochiepriester Victorio Llorente begroette en verwelkomde de leden van de internationale groepen, "mensen van verschillende rassen en culturen, religies en geloofsovertuigingen, verzameld in één hart om te vieren zonder enige discriminatie, de culturele rijkdom die de universaliteit en broederschap uitdrukt die de Heer iedereen wenst," heeft Llorente gezegd aan het begin van de preek.

Deze internationale mis dient om de broederlijke geest te verzegelen van de verschillende volkeren die tijdens deze dagen in Ingenio samen zijn gekomen in dit evenement dat multiculturalisme en tolerantie waardeert, door middel van folklore en traditionele dans uit verschillende Continenten van de Planeet.

De diverse geloofsbelijdenissen die op zondag 22 juli 2018 samenkwamen in de kerk van La Candelaria in Ingenio , is een voorbeeld van het verlangen dat al twee decennia wordt bereikt in dit festival, uniek op de Canarische Eilanden.

misa-1-1_g.jpgDe groepen Gustavo Vaquera van Mexico en Burshtyn van Wit-Rusland hebben op  maandag 23 juli 2018 voorstellingen aangeboden in het dagcentrum voor ouderen van La Villa de Ingenio, en de bewoners van het centrum aangemoedigd met hun muziek en dansen.
000logo-312.jpg


Guillermo Navarro, 65 jaar priesterschap
vervult men niet alle dagen

In opdracht van de hulpbisschop van Madrid-Alcalá in 1953,
is zijn leven als leraar verplaatst van Andalusië naar  de Canarische Eilanden, met name in het Latijn en Grieks

CANARISCHE EILANDEN - zondag 22 juli 2018 - "Het waren geen zilveren- of diamanten huwelijken, maar 65 jaar priesterschap - die Guillermo Navarro González dagen geleden heeft vervuld – en ze verdienen het om gevierd te worden." Dit kwam tot uitdrukking in de officiële verklaring van de religieuze gemeenschap waartoe de hoofdrolspeler van het evenement behoort. Hij deelde het evenement in de broederschap en intimiteit van de Salesianen van Las Palmas de Gran Canaria, waar hij verwacht wordt volgend jaar oktober 92 jaar te worden

Het was het jaar 1953 toen 32 Salesianen uit Bética (Zuid-Spanje) en Céltica (het Spaanse plateau in het noorden) het sacrament van de priesterlijke orde ontvingen door het opleggen van monseigneur Ricote, hulpbisschop van Madrid-Alcalá. Het was de vooravond van het feest van de apostelen Petrus en Paulus. De prelaat verhuisde naar de kerk van de Hermanas del Santo Ángel (Zusters van de Heilige Engel) in Carabanchel Alto om priesters in deze groep te wijden.
guillermo-navarro.jpg
                                     Guillermo Navarro González, in de rolstoel,
  met leden van het
Plataforma Ciudadana (de Buurtvereniging) van de Salesianen van Guía,
                              in februari 2018 in de hoofdstad van Gran Canaria.
Van de 16 Salesianen van de Bética-provincie zijn er vandaag nog drie overgebleven:
- Antonio María Calero de los Ríos, burgemeester van Sevilla-Colegio;
-  Miguel Aragón Ramírez, in Córdoba;
-  Guillermo Navarro González, in zijn verkoopkantoor in Las Palmas.
De priesterlijke en educatieve reis van de laatste is verdeeld over de centra van Las Palmas de Gran Canaria, Santa Cruz de Tenerife, La Orotava, Ronda, Cordoba, Pozoblanco, Antequera, Teror, en Guía de Gran Canaria.

Tegenwoordig, met bepaalde fysieke beperkingen van mobiliteit, maar met een bewonderenswaardige helderheid, legt Guillermo Navarro zich met jeugdig enthousiasme en vitale intensiteit toe op zijn herinneringen .

"In de parochie van Tejeda en in het decennium van de jaren ’30 was er een beeld en een diepe relatie van de Mariahulp van christenen, elk jaar hadden ze een feest in juni," zegt hij. "Don Antonio Espinosa Sierra, directeur van de Salesianen van de hoofdstad van Gran Canaria, ging daar naar boven, zei de mis, predikte, en begeleidde het beeld van de Maagd in processie, vergezeld door de muziekband van de school. Ik vond die sfeer van vreugde leuk, dus zei ik toen ik thuiskwam, dat ik salesiaan wilde worden, ik deed het, ze spraken me aan met Don Antonio Espinosa en erkenden me onmiddellijk als een vrije stagiair omdat ik een salesiaan zou worden.

Op 7 januari 1938, toen de laatste Spaanse Burgeroorlog nog gaande was, ging Guillermo Navarro naar het Salesianen- College van Las Palmas in de vierde klas van de basisschool. In juli van 1939, na het einde van de Guerra (Spaanse Burgeroorlog 1936-1939), ging hij naar het seminarie in Montilla-Córdoba om vier jaar Latijn en Geesteswetenschappen te studeren. In 1943 deed hij zijn noviciaat en filosofiestudies in San José del Valle (Cádiz), waar hij zijn leerperiode begon in Antequera (Málaga) in 1949. "We hebben een cursus Filosofie en Theologie toegevoegd die drie jaar praktisch onderwijs omvat, we zijn een lerende gemeente,"zo kwalificeert hij.

In hetzelfde jaar verhuisde hij naar Carabanchel Alto (Madrid) om zijn studie in de theologie af te ronden. Enige tijd later werd hij, op 28 juni 1953, tot priester gewijd door monseigneur Ricote, assistent van Eijo Garay, vervolgens bisschop van Madrid-Alcalá en patriarch van de Indias Occidentales (Westelijk Zuid-Amerika).

Hij spreekt met evenveel voldoening erover, dat hij later in Aardrijkskunde en Geschiedenis afstudeerde met de eerste promotie van deze specialiteit van de Universiteit van La Laguna in 1966:

"Het is waar, dat ik weinige keren  deze discipline onderwees in onze scholen," geeft hij toe. "Ik was historicus, maar geen klassieker. Ik wilde altijd Latijn en Grieks geven voor mijn priesterlijke conditie. Benadrukt dient te worden, en dat wordt tegenwoordig vaak vergeten, dat 90 procent van de Spaanse woorden komen uit klassieke talen. Zo herinner ik me een persoonlijke anekdote. Op een dag bracht een jongem me in zijn auto Astorga-León naar Madrid. Ik vroeg hem wat hij studeerde, en hij antwoordde Topografie. ik legde uit dat topo betekent: plaats, en grafie: beschrijving. Dus detailleerde ik de Latijnse wortels en het Grieks van technische termen van zijn carrière (isobaren lijnen, iso-thermen, iso-hietas, iso-cline, enz.) en daarna vroeg hij me: Waarom wij deze interpretaties niet leren in de klas. Omdat jullie - zo antwoordde ik -: Wetenschap wil niet over Letteren  weten? Het is een schande dat Latijn en Grieks is verwaarloosd, ondanks de immense cultuur die men ervan  leert. De Wetenschappelijke studenten doen veel  ‘kennis’ op in het bestuderen van beide talen, zoals vervat in het Studieplan van 1938, vervolgens gewijzigd door de Minister van Onderwijs, Joaquin Ruiz Gimenez, in 1952".

Opening  van het college van Guía
Een andere episode was heel belangrijk in zijn leven als priester van de Salesianen in het Noorden van Gran Canaria:

Op 24 juli 1955 gaf de hoofdinspecteur, Don José Doblado del Pino, mij het bevel om het Salesiaanse huis van Guía te openen. Ik was daar voor een hele zomer met mijn collega's, Don Víctor Rodríguez en Don Manuel Rojas, voor het bijwonen van een feestelijke retorica en we hebben de nieuwe koers voorbereid totdat Don Ángel Carretero en het personeel van het huis arriveerden. Ik stopte niet met het waarnemen van het traject van dit geliefde centrum van dichtbij en in de toekomst, tot het gesloten werd in 1971. De laatste tijd volgde ik met belangstelling de strijd van het Plataforma Ciudadana (Buurtschap) van Guía, gemaakt voor het herstel van de oude school en het omgebouwd tot een sociaal gezondheids-establishment. Ik heb geen bergip over  het gebrek aan overeenstemming over de zaak tussen het Bisdom, het Cabildo (Eilandbestuur), en het Gemeentebestuur, met de duidelijkheid die in de wil van de stichter Eusebia de Armas Almeida is. In dit document spreekt hij zijn bereidheid uit om zijn fortuin en zijn patrimonium na te laten ten behoeve van Guía en zijn district."

Guillermo Navarro bekent onder meer dat hij tegenwoordig op de computer leest, "omdat ze me vermaken, ze plezier hebben, lesgeven, en vertellen." Om te lezen hou ik van de roman met een historische achtergrond en die ik op dat moment voel. Over de Pilaren van de Aarde, het Einde van de Geschiedenis, de Kathedraal van de Zee, Koninginnen van Spanje, het Oostenrijkse Koningshuis, enz.

Drie moeders en 17 broers en zussen
Hij kwam op 15 oktober 1926 ter  wereld in Tejeda: "Mijn ouders waren Benito Navarro Marrero en Lutgarda González y González. We waren met 17 broers en zussen van wie er 12 overleefden. Tegenwoordig zijn we nog slechts met zijn tweeën:  mijn zus Emilia, met 102 jaar, en ik. Ik word 92 in oktober, we waren met zoveel broers en zussen dat we niet gezamenlijk  aan tafel zaten en we aten in twee gangen, eerst de broers en dan de zussen, ze hielden van kaas, en mijn zussen, niet ik. Ik at altijd met hen, mijn moeder stierf in 1928, ik was twee jaar oud, dus mijn vader was weduwnaar met 10 kinderen, de oudste was 20. Hij hertrouwde, de tweede vrouw duurde vijf jaar, en deze vrouw gaf hem nog twee kinderen, een tweeling. In 1936 ging mijn broer Pascual als een Falangist vrijwilliger naar de oorlog, waar hij stierf, en toen stierf mijn zus Felisa aan meningitis. "

Hij voegt er natuurlijk aan toe dat zijn vader een maatschappelijke betekenis had in de gemeente Tejeda als gemeenteraadslid in de jaren ’20 en ‘30 van de vorige Eeuw. Een andere zoon van hem ook, tientallen jaren later met dezelfde opdracht in het Gemeentehuis.

"Mijn vader vertelde me dat hij nooit naar school ging", zegt zijn zoon Guillermo tegenwoordig. "Volgens zijn versie, ging hij een dag met een schoolleraar en vroeg hij aan mijn grootvader Pascual: Onder veel kinderen, heb je niemand die wil leren?" Mijn grootvader wees naar mijn vader, dankzij die leraar leerde hij lezen, schrijven en de vier regels. Toen ik klaar was met eten, trok hij zich terug om te lezen en mijn grootvader zou hem zoeken totdat hij hem vond:

- Vraag: “Pero Benito, waar ben je? Wat doe je ? “
- Antwoord: “Ik ben hier, aan het lezen.,”

-V.: “Ga je advocaat worden?”
-A.:Wel, ik  neem de schapen en breng ze naar de Nublo”.

Mijn grootvader was predikant.  Toen het tijd was om naar de kazerne te gaan, zei hij tegen mijn grootvader:
- “Vader, ik ga niet naar de militairen, dat is tijd verliezen. Ik ga naar Cuba.
- “Wel zoon, ik heb je niets te geven.”
- “Maakt u zich niet druk, ik heb 100 pesetas geleend,” anwoordde hij hem.

En hij ging naar Cuba om te werken. Sommige eilandbewoners namen hem mee om de brieven te lezen die ze van de Canarische Eilanden ontvingen. En mijn vader vereerde elk van hen: Schaam je je niet om de brieven van je verloofde te lezen? Omdat velen niet wisten hoe te lezen, zette hij een kleine avondschool op om ze te leren lezen.'

Hij vertelt dat toen zijn vader wat ‘kleine honden’ op Cuba won, hij terugkeerde naar Tejeda en een winkel in de stad kocht, aangezien hij in de buurt van La Culata woonde:

"De winkel was als een klein El Corte Inglés-warenhuis, waar hij alles verkocht: levensmiddelen, kleding, schoenen, espadrilles (slippers), hout; en wekelijks kwamen buurtwinkeliers met hun ezels om koopwaar te kopen die meenamen  en vervolgens betaalden. Toen ze voor anderen verkochten en kwamen, kocht mijn vader landgoederen, maakte galerijen, haalde er water uit, legde het in, en bracht het naar huis, zodat we in de jaren ‘30 van de 20stee Eeuw water aan huis hadden. Dezelfde dienst leverde hij later aan  de burgemeester, de priester en de Guardia Civil. "

Hij vergeet niet dat een ongelukkig incident in korte tijd de gezinsvrede veranderde: "In die tijd was er een storm in Tejeda die een deel van de pijpleiding op de bergtop vernietigde en toen moest worden verwijderd om te vervangen wat de storm had meegenomen. Ze veroordeelden mijn vader voor dit feit, waardoor hij logischerwijs grote droefheid kreeg, maar mijn zuster Emilia, die hem zag en de reden voor zijn nood kende, troostte hem, bagatelliseerde het, ging naar de krant van de dag en toonde het hem. in hetzelfde nummer: "Geweldige storm in Tejeda. De meest getroffen buur is Don Benito Navarro, die de pijplijn van de bergtop heeft verloren. En hij won het oordeel. "

In de tijd van Generaal Primo de Rivera trad Benito Navarro  tot de burgemeester van Tejeda:

"Hij was toen degene die het grootste deel van de gemeente aan de openbare schatkist betaalde, verduidelijkte dat het niet de Republiek in 1931 was om het portret van koning Alfonso XIII uit het stadhuis te verwijderen en dat van Niceto Alcalá Zamora te plaatsen, zijnde Guerra del Río Minister van Ontwikkeling. Hij slaagde erin de weg van San Mateo naar Tejeda te openen, tot die tijd was het noodzakelijk om naar de bergtop te klimmen en met een muilezel naar San Mateo te gaan, zelfs om medicijnen te kopen, en uiteindelijk, in de jaren vijftig, was de weg geplaveid. Mijn broer Moisés , burgemeester van Tejeda , was rijker, en degene die punctueel en religieus heeft betaald. Toen de Tweede Wwerdoorlog werd uitgeroepen.”

Op deze manier besluit Guillermo Navarro González een emotionele en nostalgische terugkijk op enkele van zijn geliefde ervaringen, na onlangs de 65ste verjaardag van zijn kerkelijke wijding te hebben herdacht.
000logo-46.jpg


'Ik ben Spaanse,
niet een bewoonster van het  Vaticaan'

GRAN CANARIA - 12 mei 2018 -  'De tranen zijn voorbij.' 'Weg met de depressie'. 'De stilte is voorbij.' Maria del Carmen Galayo Macías, Menchu, 55, zegt dat ze niet eens met bisschop Ramón Echarren Ysturiz wilde praten, als het niet in de aanwezigheid van een advocaat was. "Met mijn advocaat," zegt de ontslagen godsdienstlerares, om een aanhankelijke relatie te onderhouden met een andere man, anders dan haar echtgenoot, van wie ze zich heeft afgescheiden, “in zonde verkerend," volgens de feiten vervat in een rechterlijke uitspraak.

Het begon allemaal op 13 oktober 2000. “Die dag,” zo vertelt Menchu ​​Galayo hoogleraar katholicisme alsof het gisteren was, (dat was ze sinds 1988), is ze  in een kantoor met de vicaris van het Canarische bisdom, Hipólito Cabrera González, op verzoek van de eclasticus,  en hoort ze een vonnis waarvan zij nu zegt: “Ja, Jezus, Jezus Christus, durfde zich uit te spreken tegen Magdalena.'"

"De vicaris vroeg me wie die meneer is die in een tv-programma over de sekten, aan mij was verschenen.” Ik zei: 'Het is Jaime Rubio Rosales, een partner.”
We gingen altijd samen, ik heb me nooit verborgen gehouden. Maar Hippolytus [vicaris] drong aan: 'Wat deed deze man met je?' Hij wilde weten wat me verbond met Jaime.
 Ik vertelde hem affectiviteit. Dus: liefde. En hij vertelde me daarop dat ze me niet opnieuw zouden aannemen.

                                           1026943202_850215_0000000000_sumario_normal.jpg

                                          Maria del Carmen Galayo Macías, Menchu.
Ik zei: “Dat, Hippolytus, moet u mij vertellen in een brief en me leren waar het zegt dat  ik een slecht persoon ben,  of die leeft in zonde.” Of u, ik sprak met u, omdat ik altijd heb geprobeerd om Hipólito als zodanig te behandelen . Maar hij zei me dat er geen papieren zouden zijn.  
Hij zei tegen me: “Zoek je leven, want noch de bisschop noch ik gaan je aannemen.”

'Zoek het leven ‘
“Zoek het leven.” Zonder meer.
Het was niet de eerste keer dat Menchu Galayo hoorde dat ze het het leven moest zoeken. In 1988, voordat ze van het bisdom het aanbod om hoogleraar in de religie te worden ontving, vertelde haar echtgenoot, een bekende architect uit Las Palmas, dat hij - volgens Menchu Galayo -  haar het huis uit had gegooid en haar twee kinderen had weggerukt, omdat ze hem hadden aangeklaagd als een leidend lid van een destructieve sekte, genaamd: Aztlan.
“Het gaat om dit verhaal van ‘pijn en woede’, omdat een destructieve sekte een vreselijke zaak is', zegt Menchu, wanneer Jaime Rubio Rosales, hoogleraar Engelse filologie, journalist, en schrijver verschijnt. Gescheiden. 'We werkten samen in de strijd tegen de sekte en we hebben elkaar ontmoet. Hij was alleen en ik was alleen. We begonnen van elkaar te houden. En liefde ontstond. '

“Ik heb de vicaris, Hippolytus, gezegd:  Dit is de tweede keer dat iemand me het  leven laat zoeken, ook mijn echtgenoot zei het toen ik de sekte verliet. En de vicarus: Nou, het is hetzelfde, het maakt niet uit of het de eerste of de vijfde keer is. We gaan je niet meer aanstellen. Ik had de deur op slot, zodat de vriend die me had vergezeld niet binnenkwam en ik huilde, mijn ogen waren al opgezwollen. Ik herhaalde hem, dat de Magdalena door Jezus was vergeven. Ik huilde voor hem. Dat ik mijn eten had genomen, dat het mijn leven kostte. Maar hij luisterde niet meer naar mij.Toen ik wegging, was mijn vriendin bang en belde ik Jaime. Mensen op straat zagen mijn ogen gezwollen. Ik kon zo niet rijden, vertelde Jaime me. Hij kwam, en toen we terugkeerden naar huis, ben ik begonnen met het schrijven van wat er in dat kantoor was gebeurd, want hij was vastbesloten om er niet over te treuren, niet meer zwijgen. Of, op zijn minst, om te rouwen in de strijd, omdat hen toevallig Resurrection Galera overkwam [leraar ontslagen door het bisdom van Almeria, leven met een gescheiden iemand; of Urban Paqui, Malaga, IU raadslid; ontslagen om niet regelmatig naar de kerk te gaan en ging voor een drankje met vrienden], dat ook wij allebei heel verkeerd gingen, omdat we depressies hebben gehad, maar we gingen door en zullen blijven vechten en vechten.”

María del Carmen Galayo Macías - nicht van de senator José Macías, van de Partido Popular (PP), voormalig presidente van het Cabildo (Eilandbestuur) van  Gran Canaria -  “probeerde nog steeds om dingen goed te repareren, een paar dagen na het onderhoud  met de vicaris Hipólito Cabrera. Ik zou de bisschop gaan bezoeken. Het was een daad van 'moed, eerder dan van ‘woede', zoals toen hij naar het Europees Parlement ging, in Straatsburg, om de papieren achter te laten met zijn volledige verhaal. Of de dag dat hij naar het Congreso de los Diputados (de Tweede Kamer)  kwam, gebracht door Izquierda Unida, om een ​​persconferentie te geven met Paqui Urbano en Resurrección Galera.”
 'Ik zei tegen mezelf: we moeten met de bisschop praten, laat hem het me vertellen, vertel me dat ze me als zondaar gaan ontslaan, leg me uit wat de zonde is waarin ik leef. Maar hij ontving mij niet. Dus ik wachtte op hem, en ik wachtte op hem, en ik wachtte op hem. Alles in de deur van het bisdom. Totdat de bisschop uit de auto kwam, zonder te stoppen. Hij legde zijn hand op mij om hem te kussen en vertelde me wat ik hem moest vertellen om hem schriftelijk te sturen. Ik deed het en hij beantwoordde met in de hand een kaart, twee kaarten, waarin hij herhaalde wat me al was verteld door de vicaris Hipolito. '

Menchu Galayo verklaart zichzelf een katholieke gelovige. "Meer dan voorheen," zei zij gisteren, stevig als een rots, met een passie die het bisdom zou moeten overweldigen dat zo'n mate van waanzinnige moed heeft voortgebracht.
Hetzelfde waarmee ze het verhaal vult van het verlaten van haar beroepsopleiding aan een Salesiaanse school in Las Palmas om in 1988 'leraar te worden', godsdienstlerares te worden. Zelfs vandaag, twee jaar na het ontslag, in het midden van een lange gerechtelijke strijd, voelt zij nostalgie voor de lessen die zij gaf.
'Ze betaalden me weinig, aanvankelijk heel weinig, maar ik weet dat ik een goede godsdienstlerares was, dat ik van dat onderwerp hou, dat de kinderen van me hielden, dat ze dol op me zijn, zoals Resu [Galera] en Paqui [Urbano].
Ze hebben niet het recht om te doen wat ze hebben gedaan. Ik ben Spaanse, geen Vaticaanse. Ik ben geen slaaf van de bisschop. Ze hebben niet het recht om te doen wat ze ons hebben aangedaan, en ik hoop dat de rechters voor eens en altijd deze hele zaak zullen regelen. '

* Dit artikel is verschenen in de gedrukte kranten-editie van donderdag 18 juli 2002.

Menchu woont anno 2018  nog steeds samen met Jaime Rubio Rosales in diens huis in Arucas, ze is gepensioneerd en heeft - na de voor haar gunstige rechterlijke uitspraak - niet meer haar beroep als godsdienstlerares uitgeoefend.
00000slas-canariaslogo-575.jpg


Vlag halfstok hangen,
vanwege de dood van Christus,
is verkeerd gevallen in Spanje

SPANJE  - dinsdag 3 april 2018 - Er is een debat ontstaan nadat het Spaanse Ministerie van Defensie een bevel had gegeven, dat alle militaire installaties de vlag halfstok moesten hangen om de dood van Jezus Christus, op Witte Donderdag 29 maart 2018,  te herdenken. Een woordvoerder van het Ministerie hefet laten weten  dat het bevel was gegeven omwille van religieuze redenen en, dat zo de traditie in ere is gehouden.

Maar de nationale ombudsman bekritiseerde het bevel (zie: https://www.eldiario.es/sociedad/Cospedal-Ministerio-Defensa-Cristo-legalidad_0_755224577.html)  
omdat volgens de Grondwet Spanje een niet-confessionele Staat is en er daarom geen religieuze uitingen bij openbare gelegenheden gehouden mogen worden. Men kan nu denken dat de overheid een religie boven andere religies stelt, iets wat volgens de Grondwet verboden is in Spanje.
6c03b742bdffd2f4db7c04459ee9841c.jpgHet is trouwens niet de eerste keer dat het Ministerie van Defensie een dergelijk bevel geeft. Ook in 2017 kwam er een dergelijke verordening maar daar klaagde toen niemand over. Het Ministerie lkat weten, dat de beslissing gebaseerd is op een besluit van 2017 waarin staat dat militairen mogen deelnemen aan religieuze vieringen wanneer er een militaire traditie in ere wordt gehouden.

Overigens was er in 2018 ook veel kritiek op het feit dat er verschillende ministers van de Partido Popular (PP) aanwezig waren in Málaga bij de processie op Jueves Santo (Witte Donderdag). Dat is de dag dat het Legión Española (het Spaanse vreemdelingenlegioen het beeld “Cristo de la Buena Muerte” dragen en het lied “El novio de la Muerte” zingen.
bandera-muerte-Cristo-Ministerio-Defensa_EDIIMA20180329_0297_20.jpg
zzzzslas-canariaslogo-vvvv.jpg                                      Traslado del Cristo de la Buena Muerte 2018.
                                   La Legión Soy El Novio de La Muerte. Málaga

                                                          VIDEO:
                                     https://youtu.be/HzW5BA44t48

Volgens critici mogen leden van de overheid niet bij dit soort evenementen aanwezig zijn.

BRON: https://www.spanjevandaag.com/
00000slas-canariaslogo-299.jpg


Het Congreso (Spaanse Parlement)
vraagt de Spaanse Regering,
dat die de overeenkomsten met de Santa Sede (Heilige Stoel) herroept

SPANJE - donderdag 22 februari 2018 - Het Congreso (Spaanse Parlement) heeft op woensdag 21 februari 2018 er bij de Spaanse Regering op aangedrongen, om de overeenkomsten met de Heilige Stoel te schrappen en religie uit het leerplan, de schooluren, en de schoolomgeving te halen. Het wetsvoorstel is gepresenteerd door Unidos Podemos en Compromís in onderhandeling met de PSOE, en is met 18 stemmen voor, 17 tegen, en één onthouding, doorgevoerd en voorgelegd aan de Comisión de Educación (Onderwijscommissie).

Wat de opzegging en de afwijking van de overeenkomsten met de Heilige Stoel betreft, wilde de PSOE dit voorstel richten op een amendement dat werd aanvaard en de rest van de inhoud ter discussie houden in het onderwijspact.
A_la_valenciana.png VERSUS DE  index-84.jpg

santa-sede-cristiana-rechaza-al-embajador-libano-2.jpg el-papa-y-la-curia-romana_560x280.jpg

Het initiatief reageerde op het verzoek van Europa Laica (Wereldlijk Europa) en ongeveer  veertig andere  groepen die in oktober 2016 naar de Tweede Kamer zij gekomen, en wat dan is verwerkt door Unidos Podemos en Compromís.

Wat  het herzien en het opzeggen van de overeenkomsten met de Heilige Stoel betreft, wilde de PSOE dit voorstel richten op een amendement - dat is aanvaard - en  de rest van de inhoud ter discussie houden in het onderwijspact.

Het socialistische parlementslid Guillermo Meijón heeft opgemerkt dat er misschien mensen zijn met een mening (in onderling overleg) met netwerken van de centra,  maar een andere met betrekking tot de intrekking van overeenkomsten met de Heilige Stoel; en vandaar de wijziging van de PSOE-fractie over de overeenkomsten met de Heilige Stoel.

Vanuit Ciudadanos (C’s), heeft de woordvoerster voor Onderwijs, Marta Martín, gekritiseerd dat Podemos deze Commissie heeft voorgesteld, om de intrekking van het concordaat met de Heilige Stoel te kunnen aankaarten, terwijl het een internationale en grondwettelijke kwestie is.

Zij heeft ook kritiek geleverd op het feit dat men de kwestie van religie in de klas combineert met, “twee van de spreuken van  hun verkiezingsprogramma,” en het initiatief is, “dat we in deze Commissie de intrekking van het concordaat met de Heilige Stoel kunnen aankaarten, terwijl  het een internationale en grondwettelijke kwestie is; en het initiatief is, "opportunistisch en herhalend", beweerde zij.

Voor de Partido Popular (PP) is religie in het onderwijs, "een terugkerend thema van de meest ranzige, linkse verbindingen." En het initiatief is, "opportunistisch en herhalend," stelde het PP-parlementslid Silvia Valmaña, en benadrukte, “ dat het ‘meest democratische’ is, te voldoen aan de grondwet en die overeenkomsten die religieuze vrijheid  toestaan,” en heeft verzekerd dat religie in 13 van de 28 lidstaten van de EU een verplicht onderwerp is en in 14 landen  facultatief, daaronder Spanje.

Anderzijds, heeft de Commissie voor een ander wetsvoorstel van de PP gestemd ten aanzien van de promotie van het Expediente Digital del Alumno (EDA) (Digitale Leerlingenbestand); en voor een derde voorstel van Unidos Podemos-En Comú Podem-En Marea over misbruik van de figuur van de betrokken Universitaire professor.

                                                           Wat is ADHD?
                                   adhd-brein-150x150.jpg
<
Het socialistische voorstel over studiebeurzen en subsidies voor schoolkinderen met Trastorno por Déficit de Atención por Hiperactividad (TDAH) (Attention Deficit Hyperactivity Disorder- ADHD - zie: http://adhdmagazine.nl/wat-is-adhd-add) heeft de unanieme steun van de Commissie gekregen, die ook met meerderheid het voorstel van de PP voor de Herdenking heeft goedgekeurd van 2019, als: Año Internacional de la Tabla Periódica de los Elementos Químicos (Het Internationale Jaar van het Periodieke Systeem van Chemische Elementen).

Ten slotte heeft het Congreso (de Tweede Kamer) het socialistische initiatief goedgekeurd om een uitgebreid actieplan in Ceuta en Melilla te promoten,  om hun educatieve middelen en schoolresultaten te vergelijken  met het staats- en Europees gemiddelde en een laatste van de PP om de promotie van het Spaans te leiden in Groot-Brittannië.
zzzzslas-canariaslogo-8.jpg


De criminele bende van Franse piraten die op Canarias 32 Spaanse jezuïeten heeft vermoord

TAZACORTE - zondag 11 februari 2018  - De criminele bende van Franse piraten die op Canarias 32 Spaanse jezuïeten heeft vermoord, werd geleid door Jacques de Sores, bijgenaamd ‘Angel Exterminator ('Uitroeiende Engel’), die geen medelijden had met de weerloze religieuzen. De martelaren van Tazacorte baden voor de ziel van hun moordenaars terwijl ze één voor één werden verminkt en hum hoofden werden afgesneden.

De verdeling tussen Spanje en Portugal van de landen die ontdekt waren en ontdekt werden aan de andere zijde van de  Oceaan als gevolg van het Verdrag van Tordesillas van 7 juni 1494, veroorzaakte spanning op de Canarische Eilanden. Jacques de Sores was de meest criminele van allemaal. Op zoek naar geld van de in loondienst zijnde Spaanse soldaten in Las Indias (Zuid Amerika), ontdekte hij een schip met religieuzen en hij  stopte niet totdat ze klaar waren met hen.
frans.jpg

                                          De ‘Ángel Exterminador’  ('Uitroeiende Engel’),
                      was een dwangmatige tegen Spaanse belangen op de Atlantische Oceaan.
martires-laplama-canarias-kEyC--1240x698abc.jpg
Jacques de Sores was een misógino (vrouwenhater) en een psychopathische sadist die aandacht wilde trekken en naam wilde maken in de Atlantische Oceaan. Toen hij Havana in 1555 verliet, wijdde hij zich eraan de religieuze afbeeldingen aan het mes te rijgen  en  kleding van de heiligen en maagden te nemen om zich ermee te kleden.

De Fransen vielen aan, omdat de Bul van Paus Alexander VI noch door Frankrijk, noch door Engeland werd aanvaard. Hij verbood hen, om hun specialiteit uit te voeren: Verdeling  zaaien en schade toebrengen aan de onschuldigen, een Franse nationale industrie in die periode.

De Franse en Engelse soevereinen tolereerden dat hun corsairs (piraten) zonder genade de Spaanse belangen in de Europese wateren aanvielen. De Franse en Britse protestanten vonden in de schade aan Spaanse belangen bij de Canarische Eilanden, sinds 1521 een uitstekende bron van inkomsten.

De corsairs (piraten) die werden gevangen, werden in Spanje veroordeeld tot ophanging. Onder andere aanvallen verwierf Guillaume Chaudet, een protestantse Corsair uit Honfleur, een belangrijke zending suiker van de Canarische Eilanden. Tussen 1536 en 1568 zijn er 37 schepen aangevallen tussen het Península (Schiereiland = het vasteland van Spanje), en de Canarische eilanden. 

Hij was een huurmoordenaar die zijn bemanning vroeg om er goed uit te zien voor het geval ze soutanes zagen op andere schepen.

De schepen van de calvinistisch corsairs (piraten) om zich op Canarias te vestigen waren rond, in tegenstelling tot de galeien, die met twee of drie masten werden gebruikt voor handel, of visserij op afstand, en waren uitgerust om aan te vallen.

Marine-machines van de dood
Het waren schepen uitgerust met artilleriestukken, meestal van klein kaliber, brons of gietijzer, die wendbaar waren om te reageren. Jacques de Sores stond er alom bekend om Havana in 1555 met 200 matrozen in te nemen. Een maand lang plunderde hij de stad op zoek naar goud. Hij vermoordde Spanjaarden en zwarte slaven. Verbrandde de stadspoort. Hij haatte Spanje en kreeg de bijnaam ‘El Ángel Exterminador’ ( 'De Uitroeiende Engel’).

Op weg via  de Canarische Eilanden vestigde hij zich op het hoogtepunt in Tazacorte, op het eiland La Palma, waar hij een schip veroverde op weg naar Brazilië met een tussenstop in Santa Cruz de La Palma. Op dat schip voeren veertig jezuïtische missionarissen van Spaanse en Portugese nationaliteit. De zendelingen werden mishandeld en op een bloedige manier in de zee gegooid. Zalig verklaard door Pius IX in 1854.
1752970-5acd83e05992b0730228bf2a55f96490-1.jpg

32 Spanjaarden, acht Portugezen
Het was 15 juli 1570. Het schip 'Le Prince' onderschepte het jezuïetenschip 'El Santiago'. Het logische zou zijn als Jacques de Sores een schip uit Amerika zou aanvallen. Het schip van de leden van de Sociëteit van Jezus ging naar Brazilië. Aanvankelijk geloofde hij dat het een boot was met geld voor loonlijsten die op weg was naar Amerika. Maar Jacques de Sores maakte het niet uit wanneer zijn matrozen hem informeerden: Zij waren priesters van het Península (het Schiereiland = het vasteland van Spanje).

Hij gaf opdracht tot schieten en ging aan boord van de religieuze boot. Hij gebruikte vijf van zijn schepen om het schip te belegeren. De jezuïeten, tussen de 20 en 30 jaar oud, vielen een voor een. 32 waren Spaans en acht waren Portugees. De criminele Franse piraat vond geen enkele rijkdom, maar aarzelde niet om ze te doden, of ze gewond de zee in te sturen om te voorkomen dat ze zouden zwemmen.
martires-tazacorte-lapalma-kEyC--540x285abc.jpg
                                  Het onderwatermonument voor de kust van Tazacorte ,
                                     waarmee men de 40 vermoorde Jezuïeten herdenkt.
Santa Teresa
Het was 1570, en op diezelfde dag op meer dan 2500 kilometer afstand, had Sint Theresia van Ávila een visioen , "binnengaand in de hemel gekleed in sterren en met een lauwerkrans,” van Francisco Pérez Godoy, die haar neef was en deel uitmaakte van de Jezuïeten die naar Brazilië gingen. Ignacio de Azevedo werd vermoord met een zwaard en in de zee geworpen.

De uit Logroño afkomstige Gregorio Escribano; de uit  Jerez de los Caballeros afkomstige Juan de Zafra in Navarra; en Juan de San Martín uit Yuncos, Toledo zijn nooit in staat geweest om hun religieuze missie in Brazilië te vervullen.
Noch Francisco Alvarez, noch Juan de Mayorga uit Biskaje, Estebán Zurarain uit Navarra; noch de uit Toledo afkomstige Afonso Baena, die na messteken in de zee werden geworpen.
De Portugese Pedro de Fontoura was half onthoofd. Simón da Costa zijn hoofd werd afgehakt en zou aan de rest van het publiek getoond worden. Het was het danteske bloedspektakel voor de priesters die bleven bidden voor de ziel van de piraten, iets dat  hen zenuwachtig maakte.

Jacques Sore de Flocques leerde deze criminele kunsten in La Rochelle, de basis van waaruit hij schepen over de Atlantische Oceaan aanviel. Toen hij hoorde dat op schip religieuzen vaarden, schreeuwde hij "Papistas!" Terwijl hij ze één voor één in het water gooide, snauwde hij, "ga naar de bodem van de zee en draag een mis op aan de paus". In die tijd gooide hij kelken, missalen en reliekschrijnen overboord. Anderen zaken behield hij.

En toen ging hij naar La Gomera
Het galjoen waarin de jezuïeten op 7 juli 1570 vertrokken van Madeira naar La Palm had,. voordat ze La Palma bereikten,  in  problemen met de Fransen, maar de wind hielp hen ontsnappen aan de sadistische piraten. Dat is de reden waarom ze wanhopig in Tazacorte aankomen. Daar worden ze geholpen door de familie Monteverde. Op 13 juli draagt Ignacio de Acevedo een mis op  in de San Miguel Arcángel-kerk in Tazacorte.
                                                         img_44538.jpg

Op het moment dat hij de kelk ophief, heeft Ignacio de Acevedo het voorgevoel van zijn dood na het vertrek van La Palma. Dat is de indruk die een hap uit op de rand van de kelk weerspiegeld, die op het eiland wordt bewaard. Hij laat op La Palma een reeks geschenken achter van paus Pius V, omdat hij geloofde dat hij zou worden aangevallen. In de vroege uren van 14 juli vertrok hij met zijn galjoen ‘El Santiago’. Op 15 juli werden ze betrapt en vermoord. Binnen een paar minuten organiseerde hij een bloedbad in ‘El Santiago’.

De jezuïeten kenden de absurditeiten van de Franse corsair (piraat), want in Havana, dat in 1555 werd aangevallen, staat in de brieven aan Madrid, “dat deze kapitein Jacques de Sores heette.
Het waren, zeggen ze, Picard en Norman, de grootste Lutheraanse ketters, en al degenen die met hem meekwamen, wat vergelijkbaar was in de woorden die ze zeiden en de werken die ze deden. Omdat, behalve het verbranden van de gebedshuizen, de gesneden beelden werden gevonden (...), en de monstrans en miskelken werden gestolen, en van ornamenten uit de kerk de soldaten kleding en jurken maakten.

Jacques de Sores zet koers naar La Gomera, waar Diego de Ayala y Rojas, de graaf van het eiland, hem overtuigt om 28 gijzelaars en enkele religieuze stukken die hij in zijn bezit had af te leveren. De priester Juan Sánchez was de enige overlevende religieus omdat hij kok was. Hij werkte voor hen tot ze terugkeerden naar La Rochelle, waar hij ontsnapte en terugkeerde naar Spanje om het vreselijke verhaal te vertellen.

0000Islas-canariaslogo-kopie-kopie-kopie-124.jpg


De Martelaren van Tazacorte

TAZACORTE - zondag 11 februari 2018  - Op 15 juli gedenkt men de sterfdag van de 40 Martelaren van Tazacorte (ook wel Jezuïeten martelaren van Brazilië genoemd). Ondanks, dat het gaat om een van meest belangrijke religieuze historische gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden op La Palma in Canarias, weten helaas weinig Palmeros en Canarios, dat deze feestdag bestaat en kennen zij de geschiedenis van deze martelaren niet.

Op 15 juli 1570 vinden veertig jezuïeten de dood, als ze door Franse piratenschepen worden onderschept en overvallen. De paters zijn onderweg naar de Missie in Brazilië en staan onder leiding van pater Inácio de Azevedo.  Hier volgt het relaas zoals dat wordt verteld.


                  Stenen kruizen op de zeebodem voor de kust van Fuencaliente,
            monument voor de
Mártires de Tazacorte (Martelaren van Tazacorte).
martires-tazacorte-lapalma-kEyC--540x285abc.jpg
Geschiedenis

De in 1526 in Topsport geboren Ignacio de Azevedo is sinds 1539 page aan het hof van Koning Juan III van Portugal. Twee jaar later treedt hij toe tot de Jezuïetenorde La Compañía de Jesús en heeft in 1533 zijn priesterwijding ontvangen. Vervolgens wordt hij naar Lissabon gezonden om daar het St.Antonius-college te beginnen. In 1560 sticht hij in Braga het St.-.

In een brief aan de Paus vraagt hij in 1565 om als missionaris uitgezonden te worden naar Las Indias (Zuid-Amerika) en in dit jaar doet hij in Rome mee aan de keuze voor de generaal overste. Later wordt Ignacio de Azevedo vice-Provinciaal Overste van Portugal.

Naar aanleiding van zijn verzoek zendt de nieuwe generaal overste van de Compañía de Jesús, pater Franciscus Borja († 1572; feest 3 oktober), hem als inspecteur van de Jezuïeten-provincie naar Brazilië. De Benoeming tot Inspecteur is ondertekend door de Heilige Francisco de Borja.

Op 24 augustus 1566 arriveert Ignacio de Azevedo in Bahía en besteedt twee jaar, om alle huizen, scholen, parochies en andere werken van de jezuïeten in ogenschouw te nemen. In mei 1569 kan hij aan Pater Borja verslag uitbrengen over de stand van zaken in de Braziliaanse jezuïetenmissie. Ze maken een grote bloei door; het enige knelpunt vormde het tekort aan paters en broeders. Later wordt hij vice-Provinciaal Overste van Portugal.

Op 31 oktober 1567 keert Ignacio de Azevedo terug naar Lissabon en wordt in audiëntie ontvangen door Koning Sebastian, het jaar daarop gaat hij, in gezelschap van de ambassadeur Juan Telos de Meneses, naar Rome en wordt hij benoemd tot Provinciaal Overste van Brazilië, hierdoor krijgt hij het recht een expeditie van missionarissen te organiseren. Pater Azevedo krijgt van de generaal overste de opdracht, om in Spanje en Portugal onder medebroeders en leken nieuwe vrijwilligers te gaan werven voor de Braziliaanse missie.
De Paus, de Heilige Pius V, ontvangt hem in Rome en voorziet hem van diverse relikwieën voor verering in de nieuwe Missies en  geeft zijn zegen door hem een schilderij te schenken met een portret van de H. Maagd, een kopie van het origineel wat wordt bewaard in de Borghese-kapel van de Basiliek van Onze Lieve Vrouw de Meerdere in Rome, wat toegeschreven is als geschilderd zijnde door de Heilige Lucas Evangelist.

Tijdens zijn reis door het land en bezoeken aan Rio de Janeiro, Bahia en Sao Paulo ontmoet hij af en toe Pater Jose de Anchieta en waarschijnlijk ook degene die de Apostel van Paraguay zal worden, de van La Palma afkomstige martelaar Pater Jose de Arce y Rojas.

Ignacio bezoekt Madrid, Valencia, Barcelona, Medina del Campo, enz. In Portugal bezoekt hij Évora, Coimbra en Braga. In al deze plaatsen werft hij vrijwilligers.

De response is overweldigend. In korte tijd heeft hij tweeënzeventig enthousiastelingen rond zich verzameld: tweeëntwintig leken en negenenveertig jezuïeten, van wie er een paar priester zijn en een paar broeders. Maar het overgrote deel bestaat uit jezuïetenstudenten (‘scholastieken’) of zelfs novicen in het eerste jaar van hun opleiding.


2009-07-09-agxgcymyut-lglarge.jpg

Op 3 mei 1570 komt hij samen met 77 missionarissen in Val de Rosas tijdens het feest van het Santa Cruz (Heilige Kruis).  Omdat de groep zo divers was, brengt pater Azevedo hen in Val de Rosas bij Lissabon bij elkaar om hen in de komende vijf maanden voor te bereiden op hun gezamenlijke missie. In Belem, dicht bij Lissabon, schrijft hij al op 2 juni op het galjoen ‘Santiago’, naar de Generaal Overste van de Compañía de Jesús.

Don Luis de Vasconçelos y Meneses, die benoemd is tot Gouverneur van Brazilië, is een vloot aan het voorbereiden, om met zeven schepen uit te varen.. De drieënzeventig varen op 5 juni 1570 de haven van Lissabon uit,  richting Madeira voor de kust van Afrika. Het flottielje bestaat uit  meerdere schepen en op drie ervan hebben zich de jezuïeten-missionarissen ingescheept. Pater Azevedo is met tweeënveertig jezuïeten aan boord van de 'Santiago' ('San Diego'), terwijl het overgrote deel van het gezelschap zich op het schip bevindt waar ook de zojuist benoemde gouverneur van Brazilië, Dom Luís de Vasconcelos, meevaart 

Pater Azevedo verandert de 'Santiago' in een waar jezuïetenhuis. Er wordt een dagrooster opgesteld met vaste tijden voor de mis, de gebeden, geestelijke lezing, studie en al het andere. De zeelui komen erbij zitten als pater Inácio zijn instructies houdt voor de novicen en ze nemen ook deel aan de mis als die aan dek wordt opgedragen. Op 12 juni 1570 komen de schepen aan in de haven van Funchal op Madeira. Pater Azevedo maakte van de gelegenheid gebruik zijn drie medebroeders op te zoeken die daar te Funchal een college runden.

Kort daarvoor is vanuit La Rochelle, Zuid Frankrijk, de Franse hugenoot…Jacques Souris vertrokken, als commandeur van zijn schepen; popelend, om wat buit te bemachtigen. Hij komt aan in de haven van het eiland, maar wordt afgeweerd door de kanonnen van het San Lorenzo-kasteel en door de kanonnen van de schepen van don Luis Vasconçelos, die nog steeds voor anker ligt. Santiago' San-Diego besluit het erop te wagen en deelt zijn beslissing mee aan pater Azevedo. Deze brengt zijn mensen op de hoogte van de risico’s: in het ergste geval zullen ze gevangen worden genomen of zelfs gedood. Maar dat zou dan weer betekenen dat ze des te eerder het uiteindelijke doel van hun religieuze leven hadden bereikt: de hemel! Allen willen graag doorvaren. Op drie na. Zij worden overgebracht op het andere schip.

Op 29 juni verzamelen zich de drieënzeventig opvarenden voor een plechtige, gezongen hoogmis op de kade en iedereen ontvangt de heilige communie.

Opmerkelijk is het verhaal van Guillén de Lugo de Casaus - van wie men zegt, dat hij begonnen was aan het prachtige juweel van de Virgen de Las Nieves (Sneeuwmaagd) - in de notulen van het Cabildo (Eilandbestuur) van La Palma van 28 juli 1570, als hij de Franse piraat “Capitán Curi” noemt, waarbij deze naam veel lijkt op de Franse uitspraak van “Souris” ("Muis").

Geëmotioneerd neemt pater Azevedo afscheid van zijn medebroeder Pedro Dias die de leiding had over de jezuïeten op het andere schip en galjoen ‘Santiago’ zeilt op 7 juli 1570 weg uit de haven van Funchal met bestemming Santa Cruz de La Palma, profiterend van het feit, dat de piraten uiteindelijk het eiland hebben verlaten. Aan boord zijn Pater Ignacio de Acevedo met 39 missionarissen en nog een aantal passagiers, naast de bemanning.

Ze zullen worden aangevallen door de vijf schepen van Souris als plotseling een sterke wind opsteekt, die de schepen uiteen drijft en La Palma doet naderen; het galjoen van de jezuïeten moet na zeven dagen varen snel beschutting zoeken in de haven van Tazacorte. Als het galjoen voor anker ligt, gaan de missionarissen aan land en worden daar verwelkomd door de familie Monteverde (Groenenberg), die daar al enige jaren gevestigd is.  Het toeval wil, dat de Hollander Melchor de Monteverde y Pruss samen met Pater Padre Ignacio in Oporto gestudeerd heeft.

Op 13 juli 1570 draagt Pater Ignacio de Acevedo in Tazacorte zijn laatste mis aan land op, in de kerk van de schutspatroon van La Palma, Aartsengel Sint Michael.

                                             img_44538.jpg
 Men vertelt, dat op het moment, dat de Jezuïet de kelk omhoog heft, hij een visioen kreeg van zijn aanstaand martelaarschap. Dit maakte een enorme indruk op hem… wat maakte, dat zijn  tanden een afdruk hebben nagelaten op de rand van de kelk.
                                    jesuitas-tazacorte-piratas-kEyC--540x285abc.jpg

In de kronieken van de  burgemeester van  de constitutionele hoofdstad van La Palma, Lorenzo Rodríguez, staat dit moment als volgt beschreven: in een heel eenvoudig tabernakel, dat bijzonder vereerd wordt, bewaart men de kelk en het hostieschoteltje, als geschenk van de Heilige Pius V, waarvan gezegd wordt, dat hij er de mis mee heeft opgedragen, waar in de verwarring de door de snijtanden gemaakte inkeping bewaard is gebleven die is ontstaan op het moment, dat de genoemde pater het visioen kreeg van zijn martelaarschap.”
Men zegt, dat de Bisschop van het Bisdom Tenerife, don Luis Folgueras y Sión, bij zijn bezoek aan
                       2009-07-09-agxgcymyut-lglarge.jpg

De door de Paus overhandigde relikwieën zijn ontscheept en overhandigd aan zijn vriend Melchor, als dankbetuiging voor zijn gastvrijheid en, misschien, opdat deze - vanwege een voorgevoel - niet in handen zouden vallen van goddelozen. De heer heeft ze gedeponeerd in de kapel van San Miguel. Dit kistje wordt nog steeds bewaard in deze parochie.

Na een verblijf van vijf dagen op La Palma later varen ze weer uit, op 14 juli 1570 zeilt het galjoen ‘Santiago’ , om het eiland heen, richting Santa Cruz de La Palma aan de zuidkant van het eiland. De zee, aan de westkant, is die dag kalm, waardoor het galjoen langzaam langs de kust van het eiland moet laveren, gebruik makend van de zwakke, aflandige wind. Maar op de tweede dag meldt de uitkijkpost zeilen aan de horizon. Even denkt men nog dat ze toebehoren aan de schepen waar ze in Madeira afscheid van hebben genomen, maar als ze dichterbij komen, blijken het de Franse piraten te zijn,  onder commando van de Franse hugenoot  Jacques Souris; een afgevallen katholiek en nu een verbeten papenhater.

De piraat Jacques Souris kan, aan boord van de oorlogsbodem ‘Le Prince’, het galjoen van de Jezuïeten onderscheppen als het La Punta de Fuencaliente bereikt, gebruik makend van de gunstige wind die voor hen vanuit het oosten komt. Dit gebeurt bij de dageraad op 15 juli. De schoten voor de boeg die gelost worden door de piraten, worden gevolgd door pogingen het schip te enteren. Ondertussen naderen de andere schepen van de piraat het galjoen ‘Santiago’. In opdracht van Souris bespringen enkele piraten woest het Portugese galjoen, belust op bloed en rijkdom. De bemanning en de Jezuïeten kunnen niets uitrichten. Ze bezwijken allemaal aan een dergelijke omtrekkende aanval waarbij de protestanten uitroepen: "Dood! Dood aan de papisten die de valse leer in Brazilië verbreiden".

Een van de piratenschepen weet de San Diego te enteren en onmiddellijk springen er drie zeerovers over. Maar de schepen drijven uit elkaar en deze drie raken geïsoleerd. Ze worden onmiddellijk gedood.
Intussen heeft pater Inácio het Mariaschilderij van de paus tevoorschijn gehaald en het aan de hoofdmast bevestigd. De jezuïeten knielen er rondom neer en beginnen hardop te bidden. Als duidelijk wordt, dat alle zeelui mee moeten vechten, worden hun taken overgenomen door een aantal jezuïeten. Alle anderen worden onderdeks gestuurd.
Opnieuw wordt de 'Santiago'  geënterd en nu springt er een enorm aantal piraten over; ze zijn verre in de meerderheid. Onmiddellijk zien ze pater Azevedo met het Mariaschilderij staan en woedend stormen ze op hem af. Hij roept nog: “Ieder hier is getuige dat ik sterf voor Christus en zijn Kerk.” Pater Acevedo moedigt zoveel hij kan zijn medebroeders en landgenoten aan. Een calvinistische kapitein geeft hem een houw met een zwaard. Hij kan amper nog zijn mensen aansporen, om zijn beulen te vergeven, terwijl hij met alle macht het kleine schilderij van de H. Maagd omarmt wat hij gekregen heeft van Pius V. Dodelijk gewond door drie lanssteken, valt hij levenloos op de grond. Geholpen door een paar trawanten gooit de piraat  hem met schilderij en al overboord.

Nu openden ze de jacht op alles wat een zwarte toog draagt; sommigen doden zij meteen, anderen kleden zij uit tot op het blote lijf, hakken hen de armen af en gooien ze zo in zee, zodat ze daar zullen verdrinken. Al gauw is het dek schoongeveegd. Als Sourie afdaalt naar het ruim, om te zien wat hij er van zijn gading kan vinden, treft  hij daar tot zijn verrassing nog een groep biddende jezuïeten aan. Op de vraag wat ze ermee moeten doen, moet Sourie geantwoord hebben: “De papen zijn onderweg naar Brazilië om daar hun leugens te verspreiden. Dus gooi ze in zee.” Ze nemen eerst de wat ouderen, in de veronderstelling dat het priesters zijn. Die brengen ze verwondingen toe, om ze vervolgens in zee te gooien, terwijl de jongeren zonder verder pardon de een na de ander meteen in zee gesmeten worden.

Onder hen bevindt zich het neefje van de kapitein, van hem is alleen de voornaam bekend:  Joao. Al eerder heeft hij te kennen gegeven, graag in te willen treden. Tijdens de slachtpartij heeft hij een toog te pakken weten te krijgen en die aangetrokken. Zo wordt ook hij aangezien voor een jezuïet. Was hij nog niet in staat geweest als jezuïet te leven, hij is wel als zodanig gestorven.

Simon da Costa is dan pas een maand geleden ingetreden. Hij heeft nog geen toog, en ziet er dus uit als een van de zeelui. Als de bemanning van de 'Santiago' de dag erna door de piraten wordt ondervraagd, blijk dus dat er nog een jezuïet tussen zit. Onmiddellijk geeft Sourie opdracht hem het hoofd af te hakken en in zee te gooien. Dat brengt het totale aantal martelaars op veertig:  twee priesters, zeven seminariestudenten, acht medebroeders en 23 novicen.

Na de slachtpartij komen de moordenaars vredig aan in San Sebastián de la Gomera. Na enkele dagen verneemt men daar het schokkende nieuws. De Graaf van La Gomera, don Diego de Ayala y Rojas, eist van Jacques Souris de uitlevering van de 28 bemanningsleden en de Portugese passagiers die de Franse piraat gevangen genomen heeft. Als deze mannen eenmaal in Funchal zijn aangekomen, vertellen zij minutieus aan de jezuïetenpater Pedro Díaz wat er aan boord van het Portugese schip is voorgevallen.
Alles staat genoteerd in ‘La Relación del martirio del padre Ignacio de Azevedo y sus compañeros’ (‘Het Relaas van het martelaarschap van pater Ignacio de Azevedo en zijn metgezellen’).

Eén jezuïet overleeft de slachtpartij, Joao Sanchez. Hij is kok, en zo iemand hebben de piraten hard nodig. Als het piratenschip uiteindelijk aanlegt in het hugenotische piratennest La Rochelle, ziet  hij kans te ontsnappen, gaat naar Lissabon en vertelt daar het verhaal over de veertig medebroeders die hun leven hebben gegeven voor Christus en zijn Kerk.

Pater Petrus Dias zit met een aantal medebroeders op het andere schip van het konvooi. Als zij horen wat er met het schip van Pater Ignatius de Azevedo is gebeurd, varen zij zo snel mogelijk door naar Zuid-Amerika. Dat hebben ze al in zicht, als ze door een geweldige storm worden overvallen en hun toevlucht moeten zoeken in de haven van Havanna, ver uit de koers. Hier blijkt, dat alleen de twee schepen waar de jezuïeten-missionarissen op meevaren, zijn gered. Bij een volgende poging worden ze door de storm zelfs teruggeslagen tot bij de Azoren!
Nadat alle zieken, waaronder 28 jezuïeten, naar Portugal zijn teruggestuurd, houdt pater Petrus dertien medebroeders over, met wie hij een derde poging onderneemt om Brazilië te bereiken. Op zijn beurt wordt hij geënterd door hugenoten-zeerovers. Die hebben het vooral gemunt op de zwartrokken. Twee jezuïeten wisten aan de slachtpartij te ontkomen, omdat zij sterke zwemmers waren. Aan hen danken we dit relaas.

In zijn Bul van 21 september 1742 erkent Paus Benedictus XIV het martelaarschap van de 40 Jezuïeten, die algemeen bekend zijn met de naam Mártires de Tazacorte (Martelaren van  Tazacorte) en Zijne Heiligheid Pius IX heeft hen op Eerste Pinksterdag van het jaar 1862 Zalig gecanoniseerd (heilig verklaard).

                                    canvas.png
Zij die een neef Francisco Pérez Godoy had - die afkomstig was uit Torrijos, Toledo - heeft aan haar biechtvader Baltasar Álvarez op dezelfde dag in Ávila verzekerd, dat terwijl zij deelnam aan het gebed van de heerlijkheid, dat de hemel deze ploeg van missionarissen tot martelaren heeft gekroond. Ze deelde hem mee, dat zij een visioen heeft gehad over deze martelaren, “dat ze de hemel binnengingen gekleed in sterren en met palmtakken van de overwinning.”
                                    2011-07-13-gbcfgqbgmp-lglarge.jpg

Op 11 mei 1854 heeft Paus Pius IX ze Zalig verklaard en op de katholieke heiligenkalender is hun feestdag 15 juli. Jaarlijks wordt deze dag in Tazacorte gevierd, met de plechtige hoogmis tot eer van de martelaren, waarna een processie wordt gehouden met het kleed van  de  Heilig verklaarde Ignacio de Acevedo en het kistje met de relikwieën, die dan ook worden getoond aan de gelovigen.

In 1999 heeft men op twintig meter diepte op de zeebodem, waar men denkt, dat de Jezuïeten zijn omgekomen, veertig zware stenen kruisbeelden geplaats die herinneren aan deze trieste episode. Voordat deze zijn afgezonken, zijn die gezegend door de Nivariense Bisschop.

Ze staan tussen Punta de Malpica en Punta de Fuencaliente, nabij de zogenoemde Boca Fornalla (door de plaatselijke vissers ook wel Cueva de las Palomas genoemd). Volgens een bericht van don José Feliciano Reyes, is de exacte locatie: 28º, 27", 178"" Noorderbreedte en   17º, 50", 748"" Westerengte.

Het is een prachtig, spectaculair gezicht,  een verrassing voor degene die  dit bijzondere  en originele monument niet kent. Het staat op het meest bekende punt van het gebied, want het onderwaterlandschap is een van de mooiste ten  zuiden van het eiland, nabij de zogenoemde Torre de Malpique, of Malpica, aan de kust van Fuencaliente de La Palma.

Dankzij het initiatief van de genoemde Hrb. Feliciamnio Reyes , voormalig directeur van het  Patronato Municipal del Museo Naval (Gemeentelijk Deopartement Scheepvaartmuseum) van Santa Cruz de La Palma -  die een groep van personen aanvoerde die de zee en de geschiedenis ervan  liefhebben en dankzij een financiële bijdrage van het Eilandbestuur van La Palma, om de droom van het plaatsen van de kruisen op de zeebodem  werkelijkheid te laten worden.

Ondanks, dat het gaat om een van meest belangrijke religieuze historische gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden op La Palma en Canarias, weten helaas weinig Palmero’s en Canario’s, dat deze feestdag bestaat en kennen zij de geschiedenis van deze martelaren niet.

LIJST VAN MARTELAREN
NAAM    -   LAND     -   MARTELAARSCHAP:

Alexis Delgado,
Elvas - Portugal, scholastiek. Levend in zee geworpen
Alfonso de Baena,
Villatobas, Toledo,-Spanje, broeder, ingetreden 1567. Na steekpartij levend in zee geworpen
Alvaro Mendes
Elvas, Portugal scholastiek. Levend in zee geworpen
Amaro Vaz,
Portugal, broeder novice, op 16-jarige leeftijd ingetreden november 1569. Gewond, levend in zee geworpen 
Andrés Gonçalves,
Vianna d’Alvito - Portugal, scholastiek. Gewond, levend in zee geworpen.
Antonio Correia,
Oporto- Portugal, novice; op 16-jarige leeftijd ingetreden 1 juni 1569. Levend in zee geworpen
Antonio Fernándes,
Montemor-o-Novo-Portugal, broedernovice, op 18-jarige leeftijd ingetreden 1570. Zwaar gewond, maar nog levend in zee gegooid.
Antonio Suárez ,
Alentejo- Portugal. scholastiek, ingetreden 5 juni 1565. Steekpartij, gewond in levend in zee geworpen
Bento de Castro,
Chacem - Portugal
. scholastiek, op 17-jarige leeftijd ingetreden 2 augustus 1561. De eerste die gedood werd, met musket-schoten levend in zee geworpen -
Blas Ribeiro,
Braga -Portuga,broedernovice, ingetreden december 1569. Onthoofd,  in zee gegooid.
Diego de Andrade,
Pedrogram Grande - Portugal ,priester, ingetreden 7 juli 1558. Zwaar gewond door musket-schoten maar nog levend overboord gegooid. 
Diego Pires,
Nisa- Portugal, scholastiek. Door lanssteek gedood en  in zee geworpen
Domingo Fernandes,
Borba - Portugal, broeder, op 16-jarige leeftijd ingetreden 25 september 1569.  Na steekpartij levend in zee geworpen 
Estefano de Zurara,(ook Zudaira, of Zuraire) ,
Vizcaya  - Spanje, broeder. Levend in zee geworpen
Fernando Sánchez,
Castilla -Spanje, scholastiek. Gewond en levend in zee geworpen -
Francisco Alvares
Covilha - Portugal, broeder.  Levend in zee geworpen .
Francisco de Magalhaes (ook Magallanes),
Alcácer do Sal - Portugal, scholastiek, op 19-jarige leeftijd ingetreden 27 december 1568. Levend in zee geworpen 
Francisco Perez Godoy,
Torrijos, Toledo-  Spanje, novice, ingetreden 15 april 1569.  Levend in zee geworpen
Gaspar Alvarez,
Oporto  - Portugal, broeder.  Levend in zee gegooid.
Gonçalo Henriques,
Oporto - Portugal scholastiek. Levend in zee gegooid.
Gregorio Escrivano,
Logroño - Spanje, broeder. Levend in zee gegooid.
Joao
Adaucto,
Portugal, kandidaat. Levend in zee geworpen

Joao Fernandes
,
Braga - Portugal, broeder, op 17-jarige leeftijd ingetreden 5 april 1568.  Levend in zee geworpen
Joao Fernandes,
Lissabon - Portugal, scholastiek.  Levend in zee geworpen
Juan de Mayorga,
Navarra . Spanje, broeder novice. Levend in zee geworpen
Juan de San Martin,
Yuncos, Toledo, Spanje, novice, op 20-jarige leeftijd ingetreden 8 februari 1570. Levend in zee geworpen 
Jouan de Zafra,
Jerez de los Caballeros, Badajoz - Spanje, broedernovice, ingetreden 8 februari 1570.  Levend in zee geworpen
Luis Correa (ook Correia),
Évora
- Portugal, scholastiek. Levend in zee gegooid
Luis Rodrigues, Évora - Portugal, scholastiek, op 16-jarige leeftijd ingetreden 15 januari 1570. Gewond in zee gegooid.
Manuel Alvares,
Lissabon - Portugal, broeder, ingetreden12 februari 1559. Gemarteld en levend in zee geworpen
Manuel Fernandes,
Celorico - Portugal, scholastiek. Levend in zee geworpen
Manuel Pacheco,
Spanje
, na scholastiek. Levend in zee geworpen
Manuel Rodrigues,
Alcouchete, Portugal, scholastiek. Levend in zee gegooid.
Marcos Caldeira,
Évora - Portuga
l, novice, op 22-jarige leeftijd ingetreden 2 oktober 1569. Levend in zee geworpen
Nicolao Dinis,
Bragança - ,
novice, op 17-jarige leeftijd ingetreden 1570. Levend in zee geworpen
Pedro de Fontoura,
Braga - Portugal
, scholastiek. half onthoofd en levend in zee geworpen
Pedro Nunes,
Fronteira -  Portugal scholastiek .Levend in zee geworpen
Simón da Costa (ook d'Acosta),
Oporto - Portugal
broedernovice. onthoofd en levend in zee geworpen -
Simón Lopes,
Ourem - Portugal, scholastiek. Levend in zee gegooid.

 LITERATUURLIJST:
- http://www.elapuron.com/blogs/arqueta/145/la-historia-de-los-mrtires-de-tazacorte
- ARCHIVO PARROQUIAL DE NUESTRA SEÑORA DE LOS REMEDIOS, Los Llanos de Aridane, libro de Visitas, f,. 177
- ESCRIBANO GARRIDO, Julián. Los jesuitas y Canarias (1566-1767). Universidad de Granada, Granada, 1987.
- FELICIANO REYES, José. Nota informativa, (fax 13 de julio de 2009)
- FRAGA GONZÁLEZ, María del Carmen, «La pintura en Santa Cruz de La Palma», Homenaje a Alfonso Trujillo, Santa Cruz de Tenerife, 1982, p.366
- LAVANDERA LOPEZ, José. La Huella y la Senda: [expos. Catedral de Santa Ana, L.Palmas], Viceconsejería de Cultura y Deportes. Gobierno de Canarias: Diócesis de Canarias, VI Centenario, D.L. 2003.
- LORENZO RODRÍGUEZ; Juan-Bautista. Noticias para la Historia de La Palma, Santa Cruz de La Palma, 1985. P. 121.
- MILLARES PEREZ, Salvador, «Los Mártires de Tazacorte», El Día de La Palma, ( 9 de abril de 1986).
- PEREZ MORERA, Jesús, Bernardo Manuel de Silva, Viceconsejería de Cultura y Deportes, Gobierno de Canarias, 1994.
-  "Arqueta de las Reliquias", "Casulla de los Mártires", "Cáliz del Presentimiento", "Márt. de Tzcte", en La Huella y la Senda, Canarias: Vicecons. Cultura yDeportes: Diócesis de Canarias, VI Centen. 2003
- PINTO Y DE LA ROSA, José María: Apuntes para la Historia de las Antiguas Fortificaciones de Canarias
- PROGRAMA. Festividad de los Beatos Mártires de Tazacorte. Parroquia de San Miguel Arcángel. Tazacorte, (15 de julio de 1999).
- RODRÍGUEZ, Gloria. La iglesia de El Salvador de Santa Cruz de La Palma, Madrid, 1985, p. 55

- «Se pide la creación de un centro para recordar a los Santos Mártires de Tazacorte», El Día, (04 de noviembre de 2003).
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Het toverachtige gebruik op de Canarische Eilanden
van planten voor liefdesfilters en hekserij

CANARISCHE EILANDEN - dinsdag 14 november 2017 - Ze worden gebruikt voor het genezen van onlustgevoelens,  het wegjagen van geesten, en het zuiveren van ruimtes.
Een arts van de Universiteit van La Laguna op Tenerife beschrijft de praktijken die op de Archipel bestaan met kruiden

De Canarische eilanden koesteren een reeks culturele uitwisselingen uit Azië, Afrika en Amerika die het gebruik van magische, om zo te zeggen, liefdesfilters met planten hebben geïmpregneerd.

Meer weten over de aantrekkingskracht van santeria (een belangrijke religie, en vorm van aanbidding) kijk dan op: https://wol.jw.org/nl/wol/d/r18/lp-o/102000488. Het is een historisch onderwerp, hoewel het niet wordt besproken in de toeristengidsen.

De professor van de Universiteit van La Laguna (ULL), op Tenerife, Grecy Perez heeft in 2017 een antropologisch onderzoek over dit onderwerp gepubliceerd dat uw haar overeind kan laten staan.

Oba.jpg Eshu-statue.jpg
In de studie wordt gedetailleerd beschreven dat - in tegenstelling tot Cuba - “op de Canarische eilanden de religieuze lading die het gebruik van geneeskrachtige planten te zien geeft, minder is omdat er veel rituelen zijn die gepaard gaan met innemen, massages, uitwaseming, as, pleisters, harsen, of baden met planten en gebeden; hetzij om te genezen, bijvoorbeeld, van schaamte, schrik, wratten, gordelroos; of om het boze oog, hekserij, een duistere dood uit te schakelen, of om zichzelf te beschermen

In dit academische onderzoek benadrukt de professor van Gezondheidswetenschappen en deskundige in antropologie dat er op Cuba collectieve rituelen zijn, `die op de Canarische Eilanden individueel zijn, 'waar genezers hun macht innig verwezenlijken.
ossorio-grancanaria-islas-kIGB--620x349abc.jpg
                                                Parque Osorio (Gran Canaria).
Op de eilanden, zorgt bijvoorbeeld venkel ervoor, “dat het wordt gebruikt om krampen, eetlust en spijsverteringsproblemen te behandelen, en is het ook een spier tonicum. Terwijl het op Cuba, wordt gebruikt om de actie van een hekserij te vernietigen die de doodsteek wordt genoemd. Het wordt gebruikt in de ceremonies die zijn gemaakt om de lijken - van plotseling ziek geworden en overleden  Joden - te behandelen  voordat ze begraven worden. "

“Heel bekend is het magische gebruik van planten op Canarias voor amoureuze filters, het genezen van  onlustgevoelens, het wegjagen van geesten, het zuiveren van ruimtes; maar, er is geen direct symbolisch verband tussen plant en kracht vanuit een religieus gezichtspunt," zegt Pérez in het in 2017 uitgegeven Cubaanse socioculturele antropologische tijdschrift Revista Cubana de Antropología Sociocultural ,
(zie: http://www.revista-batey.com/index.php/batey/article/view/176/115).

Volgens de professor van de Universiteit is genezing binnen biechtrituelen - zonder dat ze deel uitmaken van een evenement, of een ceremonieel festival of een inwijding - de meest gebruikelijke van alle die worden gebruikt in genezingsprocessen.
"Ze zijn, zoals op de Canarische Eilanden, de meest gebruikte manier om een kwaad te elimineren, of het nu gaat om hekserij, een boos oog, epilepsie, bescherming van kinderen, of ziektes zoals astma, leukemie,  andere vormen van kanker, enz."

Ze geeft toe, dat het rituelen zijn die worden uitgevoerd in de samenhang van  een religie, waarbij de gunsten van een dode persoon, een heilige, of een geest worden gevraagd om voorbede te doen, of samen te werken met genezing.
Een coca-plant met de naam jiba (Erythroxylon havanese) zegt Perez, “wordt op de Canarische Eilanden gebruikt voor alle longziekten en voor geslachtsziekten. Maar op Cuba wordt die beschouwd als een vogelverschrikker en daarmee worden kruisen gemaakt om duistere geesten af te weren."

800px-Muse_africain_Lyon_130909_01.jpg 800px-Muse_africain_Lyon_130909_02-1.jpg 800px-Muse_africain_Lyon_130909_03.jpg

800px-Muse_africain_Lyon_130909_04.jpg 800px-Muse_africain_Lyon_130909_05.jpg Eleggua2005.jpgVijgen
Als voorbeeld wijst ze erop, dat op de Canarische Eilanden, in sommige gebieden bladeren van vijgenplanten worden verkregen voor het maken van kettingen,”  waarmee bof, gastritis, obstuoatie, en aambeien worden genezen". Op Cuba wordt dit echter gebruikt en gebruikt in liefdesdrankjes zodat, hoewel het niet correspondeert met enige Orisha in het bijzonder, verband houdt met Oshun', een religieuze mystieke autoriteit zoals Yoruba  en de Ifa religie.  zie: https://www.helderziende-paragnosten.nl/godinnenkaart-omschrijving.php?id=35
en:
http://mistiek.punt.nl/content/2004/10/oshun-of-oxum-de-godin-van-de-liefde
en:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Yorubareligie
en:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ifa-orakel.

In relatie tot Cuba, "bieden ze echter niet veel verschil met betrekking tot de Canarische praktijken van populaire geneeskunde, en natuurlijk zijn er overeenkomsten, aangezien een groot deel van de methoden die in Cuba worden gebruikt, Canarische wortels hebben".
Maar, zegt zij, "het fundamentele verschil tussen Cuba en de Canarische Eilanden in termen van het gebruik van medicinale planten en kruiden bij populaire genezing, ligt in de zeer nauwe relatie."

“En het is dat op Cuba,” voegt zij eraan toe, "elke plant een eigenaar heeft die hem, of haar  niet alleen helende eigenschappen geeft , maar magische krachten die worden gebruikt door specialisten en gelovigen op het hele eiland."
zzzislas-canariaslogo-1064.jpg


Hoe kon een reis 178 dagen duren
om per schip op Canarias aan te komen
vanuit Cádiz?

De kapitein vergiste zich met de wind en belandde op de Caraïben toen hij de bisschop  naar de eilanden vervoerde die was aangesteld door Paus Clemens VII

CANARISCHE EILANDEN - zondag 8 oktober 2017 - Het is een van  de meest opmerkelijke verhalen van de eilanden. Bisschop Bartolomé García Ximénez de Rabadán, uit Huelva, hoogleraar in  Salamanca,  was in 1665 door Paus Clemens  VII aangesteld  als bisschop van de eilanden waar hij verbleef tot aan zijn dood in 1690.

Hij ging in  Cádiz aan boord op 5 juli 1665, dat wil zeggen in de zomer en met goed weer, maar door onvoorzichtigheid van de kapitein, kwam hij 178 dagen later aan op de eilanden.
Catedral-ARC-lpa-kT8C--620x349abc.jpg
                                                   De Kathedraal van Santa Ana.
93010c7092.jpg
Burgemeester Manuel Bermúdez, en José Manuel Ledesma bekijken op 26 november 2014 in Santa Cruz de Tenerife de plaquette ter ere van de Bartolomé García Ximénez Rabadán (zie ook de Spaanse tekst: https://studylib.es/doc/8410894/la-odisea-del-obispo-rabad%C3%A1n-el-nombre-de-rabad%C3%A1n-nos-es)

De geschiedschrijver Viera y Clavijo geeft aan, “dat de winden heel hard waaiden en absoluut in strijd waren met de poging om terug te keren, op zoek naar de eilanden. Zo bevonden ze zich in de harde noodzaak om de richting naar Amerika te volgen en de weinige levensmiddelen en het drinkwater te regelen voor een onzekere reis waar 50 personen in meegingen. Het rantsoen werd per 24 uur gereduceerd tot acht ons. “

Julio Sánchez, professor in de Theologie aan La Cartuja-Faculteit van de Jezuïeten in Granada, zegt: "Het was zondag toen hij het Península (Schiereiland  = het vasteland van Spanje) verliet en de volgende zondag liet de piloot van de boot hem en zijn familie op de hoogte brengen dat ze een vergissing begaan  hadden." Ondertussen bad men op de  Canarische Eilanden vanwege  de vertraging, "men vermoedde dat de nieuwe bisschop door de Moren gevangen was genomen," zo geeft Julio Sánchez aan.

Vijf maanden
Hij kwam op 29 december aan op Tenerife ruim vijf maanden na zijn vertrek uit Cádiz. Maar Bisschop Rabadán had meer problemen met de schepen. Hij moest naar Santa Cruz de La Palma gaan maar een andere storm verplichtte hem  om aan te leggen in Tazacorte.
oceano-atlantico-canarias-kT8C--450x253abc.jpg
                                    Een zeilboot nabij Puerto Rico (Gran Canaria)..
Ramp
“De terugkeer was niet minder ongelukkig", zegt Sánches Rodríguez, “want na meerdere pogingen kon hij eindelijk op 10 oktober in Santo Domingo in een Karaveel aan land gaan." En het is dat, kort na het vertrek, een storm zo verwoestend was dat om te overleven het noodzakelijk was  zich van de lading te ontdoen en veel relikwieën overboord te gooien. Het roer was gebroken. De bisschop kon niet veel meer eten dan koud gedroogd vlees en slechte beschuit.” 

Alle mensen op de boot dachten dat ze dood gingen; maar er verscheen een groep schepen van het Verenigd Koninkrijk, “die hen op dat punt redde,” zo geeft de geschiedkundige aan.
 Na drie dagen eiste  de kapitein 1.500 pesos van bisschop Rabadan en die had er slechts duizend. Het verschil? Hij moest de kelk, de hostieschotel, het borstkruis, de ring, en dozen tabak inleveren. De kerst van dat jaar moest hij doorbrengen aan boord van de Engelse boot.

De bisschop komt op 27 december 1655 aan op La Palma en op 29 december in Santa Cruz de Tenerife. Hoewel de eindbestemming  Gran Canaria was. Maar hij was al op het vasteland om te eten aan te sterken voor zij resterende 25 jaar als bisschop van het Bisdom Canarias.

Uiteindelijk arriveerde hij op Gran Canaria op 22 november 1666; echter niet in de hoofdstad maar in La Aldea, van waaruit hij had te wandelen over, “ bergplateaus en landbouwpaden,” tot aan de stad Las Palmas. De, “gedwongen  excursie”' eindigde op 5 december, dat wil zeggen elf maanden na het verlaten van Cádiz.

Daar de afstand tussen Tenerife en Gran Canaria niet zo groot is (plm. 60 kilometer = 32,4 zeemijlen) waarom dan deze vertraging: Omdat hij liever op Tenerife werkte, alhoewel zijn kantoor op Gran Canaria was, om van deze hoogten de schepen af te schrikken en, er waren uiteindelijk Algerijnse piraten die zich klaarmaakten om hem te ontvoeren.
0000Islas-canariaslogo-kopie-350.jpg


Het vaarwel van een rustige baan

Het vertrek uit Telde van de
Carmelitas Descalzas de Santa Teresa

TELDE - dinsdag 5 september 2017 - De sluiting van het Convento de la Santísima Trinidad y San José (Klooster van de Heilige Drie-eenheid en Sint Jozef) in het Middelhoge gebergte in Telde is door de kloosterzusters aangeduid als: “Ons vertrek is een voortdurende pijn; “de blootsvoets Karmelietessen van Sint Theresia verlaten-  na 42 jaar achter de tralies -  hun ‘huis; met veel pijn in het hart wordt op 27 september het klooster gesloten.  Het officiële afscheid vindt plaats op zondag 17 september 2017, de dag waarop een eucharistie als dankdienst zal worden gecelebreerd die wordt opgedragen door de Bisschop van het Bisdom Canarias, Monseigneur Francisco Caess, die bij het opdragen van  deze H. Mis. wordt geassisteerd door diverse priesters van het eiland.

Het klooster van de nonnen achter de tralies ligt in de wijk Medianas van Telde en is vanuit veel plaatsen in  de stad te zien, omdat het hooggelegen is en er geen gebouwen in de omgeving staan  waar de zusters hun contemplatie leven leiden. Maar het monasterio de la Santísima Trinidad y San José, de las Carmelitas Descalzas, de Telde wordt eind september 2017 gesloten en de religieuzen verhuizen.

monasterio.png
thumb_3425_default_big.jpeg
Het huidige klooster is niet dat wat gesticht werd in 1975, want het oorspronkelijke  gebouw moest, vanwege problemen met de fundering door de  grond die begon te scheuren, in 1988 afgebroken worden, en het bestaande gebouw, ontworpen door architect Salvador Fábregas,  is, na een bouwtijd van twee jaar,  in 1990 ingewijd.
marcharnos-dolor.jpg escanear0001.jpg
                        De Bisschop van Canarias tijdens het opdragen van een H. Mis
                                     in  het klooster van de Karmelietessen van Telde.
mercedarias-descalzas--620x349.jpg
Wat opvalt is de verrassende vorm van het moderne kloostergebouw dat in een grote V-vorm antiek lijkt en het licht ervan, met als centrum het altaar; gebedshuis  bestaat uit twee kapellen rond dit  altaar (een kapel voor de kloosterzusters en een kapel  voor  de bezoekers die willen deelnemen aan de H. Mis) , de  stoelen rond het altaar  zijn geplaatst in een driehoek. De enige twee afbeeldingen die de kapel sieren zijn de afbeelding van de Virgen del Carmen (die model staat voor de gehele Karmelietessen-familie) en de afbeelding van Sta. Teresa de Jesús (de Grote  Hervormster van de Carmelo in de 16de Eeuw).
10177519_229349767274025_3404785827249125767_n.jpg
De zusters hebben op Facebook een pagina:
https://es-la.facebook.com/people/Carmelitas-Descalzas-Telde/100005970105893
carmelitasdescalzas20162table100.jpg carmelitasdescalzassantateresa2015table50.jpg

carmelitasoracion201415_462.jpg 1314-cartel-oracion-mensualtable50.jpg

CarmelitasLasmedianiasTeldeMayo20112.jpg                                             De Karmelietessen van Telde, in mei 2011.
GRupos23conCarmelitasMayo2011.jpg

CarmelitasDescalzasTeldeMayo2011.jpg

carmelitas_descalzas_telde.jpg

IMG_1336.jpg

image_content_2208750_20170824201916.jpgZoals gezegd vindt het officiële afscheid plaats op zondag 17 september 2017, de dag waarop een eucharistie als dankdienst zal worden gecelebreerd. Zes van de zeven in het klooster verblijvende zusters vertrekken naar het Península  (Schiereiland = het vasteland van  Spanje), een zuster zal dan al vertrokken zijn, en wel op 12 september 2017. De zusters gaan verblijven in  andere kloosters van de Orde.

Een broeder Karmeliet zal het klooster en de verkoop ervan gaan beheren.
0000Islas-canariaslogo-kopie-162.jpg


Een Monseigneur van het Vaticaan in Vegueta

Vittorio Formenti, Staatssecretaris
en kapelaan in de Orde van Malta,
brengt een privé-bezoek aan de hoofdstad van Gran Canaria

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - maandag 4 september 2017 - Monseigneur Vittorio Formenti, lid van het Kerkbestuur van de Pauselijke Basiliek van Santa Maria Maggiore; staatssecretaris van Vaticaanstad, belast met de Statistiek van de Kerk en verantwoordelijk voor het Pauselijke Jaar, is op privé-bezoek in Las Palmas de Gran Canaria.

De priester, kanunnik  en theoloog, heeft een nauw contact gehad met de drie recente Pausen, die hij op juridische onderwerpen heefr geadviseerd.
thumb1groot.jpg

maxresdefault-85.jpgFormenti, die op zondag 3 september 2017 een  H.Mis heeft opgedragen  in de  Espiritu Santo-kapel in Vegueta, heeft op maandag 4 september 2017 een officieel bezoek gebracht aan de Unión de Hermandades, Cofradías y Patronazgos (Unie van Broederschappen, Gilden en Patroons-verenigingen) van Gran Canaria;  een ontmoeting, waaraan ook de  Italiaanse consul op Canarias, José Carlos de Blasio, heeft deelgenomen.

Guillermo Mariscal, voorzitter van Unión de Hermandades; en de advocate, Carmen Reguero Marrero, de gedelegeerde op de eilanden van de Soevereine Orde van Malta - van welke instantie de prelaat de huidige kapelaan is - hebben ook deelgenomen aan de ontmoeting in de historische stadswijk.
0000Islas-canariaslogo-kopie-154.jpg


San Bartolomé (Sint Bartholomeus) veroorzaakt
de val van pastoor van Tunte

San Bartolomé heeft te maken gehad met een ongeluk en daardoor was er geen processie in Tunte,
het oude centrum van de stad,  in het Tirajana-gebergte

SAN BARTOLOMÉ DE TIRAJANA- donderdag 24 augustus 2017 - Uit veiligheidsoverwegingen, hebben de gemeentelijke en kerkelijke autoriteiten besloten de processie door de straten van de parochie af te gelasten nadat het beeld van de heilige in het portaal van de parochiekerk is omgevallen en daardoor de pastoor verwond

is geraakt aan het hoofd.

De bewoners van Tunte, het oude centrum van de Gemeente San Bartolomé de Tirajana, hebben op donderdag 24 augustus 2017 niet de traditionele processie van San Bartolomé (Sint Bartholomeus) kunnen houden omdat het beeld van de heilige in het portaal van de kerk is omgevallen; een onverwacht ongeluk, waarbij de plaatselijke pastoor, Armando Ladeiro Martín, aan zijn hoofd verwond is geraakt; en een bewoner van de wijk El Sequero licht gewond.

1-59.jpg

2.jpegAlles gebeurde heel snel, in de hoofdingang van het gebedshuis, aan het einde van de eucharistie, die een uur en twintig minuten duurde, te midden van een geur van wierook en 38 graden Celsius in de schaduw, werden de vier priesters voorafgegaan door Luis Maria Guerra Suárez, hoogleraar aan het Theologische Centrum van Las Palmas.

8.jpegDe troon van San Bartolomé (Sint Bartholomeus), voor de gelegenheid overvloedig opgesierd met beige lak-anthuriums, werd de straat opgedragen door wijkbewoners, en toen men een eerste stap zette op de trap van het kerkportaal brak, bij het zien van het  felle zonlicht, het beeld los en viel achterwaarts op de grond. Bij de val verloor het beeld het mes en twee vingers.
3-50.jpg 4.jpeg

5-42.jpg 6.jpeg

7.jpeg 9-28.jpg
10-24.jpg
Achter het aanbeden, houten standbeeld -uit de Luján Pérez-School - raakte Ivan Pepe, een inwoner van El Sequero, licht gewond aan zijn rechterbovenbeen, en de lokale priester Armando Ladeiro, struikelde en viel op de grond tegen de plint van het kerkgebouw en raakte gewond aan zijn hoofd.

Het waren momenten van grote verwarring. De val van de pastoor en de grote hoeveelheid bloed die het witte priesterkleed  bevlekte, veroorzaakte bij de deelnemers aan de processie een zekere onrust…
 
De twee gewonden zijn in eerste instantie onmiddellijk bijgestaan in de kerk, door de wethouder van  Gezondheid en tevens lid van het Cabildo (Eilandbestuur), Francisco Pérez López, van beroep arts, die is geholpen door vrijwilligers van de Protección Civil (Burger Bescherming - BB) en het Rode Kruis. De gewonden zijn overgebracht naar het Centro de Salud (Gezondheidscentrum).
00-4.jpg 01-12.jpg

1-61.jpg

3-51.jpg

4-43.jpg 5-43.jpg

7-32.jpg 6-96.jpg 6a-5.jpg 8-31.jpg
Uit veiligheid
De afgelasting van de processie is na het onverwachte incident genomen door de gemeenteraadsleden onder leiding van de burgemeester, Marco Aurelio Pérez, met instemming  van de priesters en de vertegenwoordigers van de feestcommissie.

"Vanwege dat men in de war is en er grote verschrikking heerst, hebben we besloten de processie op te schorten door de afwezigheid van de parochiepriester en uit veiligheid en preventie voor de mensen, want dat is het belangrijkste; en we moeten ook de veiligheid van het beeld vaststellen," zo heeft de burgemeester de bewoners laten weten.

 8-32.jpg 9a-2.jpg

9b-1.jpg 10-25.jpg

12-26.jpg 13-25.jpg

15-16.jpg
14-22.jpg

16a-1.jpg 17-22.jpgMet het beeld van de heilige teruggeplaatst op zijn troon, ging de volkscultus van  de bewoners en van de autoriteiten plechtig verder in de schaduw van het portiek van de kerk, waar de muziekkapel La Isleña, uit Moya: ‘La Macarena’ speelde, een processie-mars van Abel Moreno (te beluisteren via: https://youtu.be/T1pQJIdEJog).

Onder degenen die deze hoofdgebeurtenis bijwonen voor de beschermheilige van de gemeente San Bartolomé de Tirajana, waren dit jaar onder andere, de vicepresident van de Canarische Eilanden, Pablo Rodríguez Valido; de burgemeesters van Tejeda en San Mateo, Francisco Perera Hernández en Antonio Ortega; de voormalige president en UxGC-minister José Miguel Bravo de Laguna; de fractieleider van de Partido Popular (PP) in  het Cabildo (Eilandbestuur) Felipe Afonso El Jaber; en gemeenteraadsleden van Santa Lucia de Tirajana, Valsequillo en Arucas.
18-15.jpg

19-12.jpg

11.jpeg 12-24.jpgOm 14:15 uur, na behandeld te zijn in het Centro de Salud, waar men geen hechtingen heeft hoeven aan te brengen, is pastoor Armando Ladeiro teruggekeerd naar de locatie van de feestelijkheden om er de burgemeester, de overige politieke en kerkelijke autoriteten, en de gelovigen te ontmoeten; om door - met het hoofd in  het verband - de ongerustheid bij eenieder weg te nemen, omdat hij, “ heel goed, in een bijna perfecte staat verkeerde.”
maxresdefault-81.jpg
maxresdefault-80.jpg
Canarischer kan het niet….
Kort daarop begon de verdeling van 500 porties sancocho canario, op basis van cherne, met aardappelen, mojo, salade en batata (zoete aardappel); en het beroemde dansbal. de verbena al solajero va  las lluvias de agosto’ (‘de regens van augustus') (zie de video: https://youtu.be/NHh309yS-_s ), dat de feestcommissie van San Bartolomé aan de deelnemers aanbood. Met onder andere, en al bijna een decennium lang  ononderbroken, een bus met 40 bewoners van  La Isleta, die zich elk jaar toegewijd voelen om het feest bij te wonen en ervan te genieten.
0000Islas-canariaslogo-kopie-82.jpg


Geen Hemelvaart en Pinksteren
voor de Katholieke Spanjaarden

SPANJE - woensdag 24 mei 2017 - Vreemd genoeg, heeft men in Spanje met Hemelvaart geen officiële vrije dag, zoals in veel katholieke landen wel het geval is. Datzelfde geldt ook voor Pinksteren, wat in Spanje eveneens geen officiële vrije dag is.  En dit is vreemd, gezien het feit dat het om Katholieke dagen gaat die eigenlijk ook in Spanje gevierd zouden moeten worden.

Hoe katholiek Spanje dan ook mag zijn, en hoe heftig Pasen tijdens de Semana Santa dan ook gevierd mag worden, Hemelvaartsdag en Pinksteren kunnen de Spanjaard blijkbaar niets interesseren. Deze twee feesten binnen het christendom zijn geen vrije dagen in Spanje. De vraag is alleen: waarom niet?
4b878db0ad201d6d6334be5b6725aca9.jpgEen direct antwoord is moeilijk te achterhalen, maar men beweert dat de hemelvaart van Christus een veel mindere theologische betekenis heeft dan die van bijvoorbeeld María. In veel katholieke kerken in Spanje is de verering van María beduidend sterker dan die van Christus. Voor het Roomse Spanje met een volle heiligenkalender zijn Hemelvaart en Pinksteren, ofwel de verlichting doro de H. Geest en de uitzending van de apostelen, kleinere herdenkingsmomenten.

Hemelvaartsdag, de dag dat Jezus Christus is opgevaren naar God, zijn Vader in de hemel, valt altijd op een donderdag, precies tien dagen vóór Pinksteren en 39 dagen na zijn opstanding uit de dood, Pasen dus. 
Hemelvaart is in 1917op donderdag 25 mei en wordt in het Spaans ‘Día de la Ascensión’ genoemd terwijl Pinksteren in 20917 op  zondag 4 juni valt en de naam ‘Pentecostés’ heeft gekregen in Spanje.

Segunda Pascua
In Spanje viert men in sommige delen van het land wel op maandag 5 juni de ‘Segunda Pascua’, ofwel de ‘Pascua Granada’.
De enige steden die dit jaar voor deze dag als feestdag hebben gekozen zijn Barcelona, Girona, Ciudad Real en Zamora.
In Catalonië is het ‘Tweede Pasen’ traditiegetrouw een feestdag, met name in de provincie Barcelona en gemeenten zoals L’Hospitalet de Llobregat, Badalona, Mataró, Santa Coloma de Gramenet en Cornellà de Llobregat om er een paar te noemen. De Ikea’s in Badalona en L’Hospitalet de Llobregat zijn gesloten maar de Ikea in Sabadell is wel open.

Maria-Tenhemelopneming
Spanje viert echter wel op 15 augustus de ‘Asunción de María of ‘Asunción de la Virgen’, Onze-Lieve-Vrouw ten Hemel Opneming  c.q. Maria-Hemelvaart. Dit is een katholieke feestdag waarop men de opneming herdenkt van Maria ‘met lichaam en ziel” in de hemel.

Dit is voor de Spanjaarden dan wél een vrije dag, maar daar deze dag vaak in de vakantie valt van de Spanjaarden wordt deze dag niet gezien als vrije dag (uiteraard wél voor degenen die dan normaal gesproken moeten werken).
13349989-Blessed-Virgin-Mary-at-the-sky-background-Mother-Mary-statue--Stock-Photo-1.jpgclouds-02-1.jpg
images-156.jpgholyfamily.jpg

En dan nog even dit voor de atheïsten onder ons, toen de eerste ruimtevaarder in het heelal de H. Maagd tegenkwam  met lichaam en ziel al zwevend op een wolk, nodigde hij Haar uit om in de capsule met terug te gaan naar de Aarde, wat Maria weigerde. De ruimtevaarder drong echter aan en zei: “ Waarom  gaat U niet me terug naar de aarde.. ,” en toen zei Maria, “Luister eens hier beste jongen, ik heb een dikke tweeduizend jaar geleden een scharreltje gehad met een timmerman, en daar ouwehoeren ze daarbeneden nog steeds over, dus ik hoef niet zo nodig.”

Hoe dan ook, de redactie  van  ‘Gran Canaria actueel wenst u een zonnige Hemelvaartsdag en fijne Pinksterdagen.
ZZZIslas-canariaslogo-960.jpg


De eerste Sharawi ’s gedoopt in Spanje in 1765

De saharauis (Arabisch: صحراويونṣaḥrāwīyūn;  Berebertaal: ⵉⵙⴻⵃⵔⴰⵡⵉⵢⴻⵏ Iseḥrawiyen; Marokkaans-Arabisch  صحراوة Ṣeḥrawa)

LAS PALMAS DE GRAN  CANARIA - zondag 11 maart 2017 - Het waren twee vrouwen van 30 en 18 jaar die emotioneel hun doop, vrijwillig,  hebben ontvangen in  de Kathedraal van Canarias in de hoofdstad van Gran Canaria

De Kathedraal van Canarias, in Las Palmas de Gran Canaria, was het toneel waarop de eerste dopelingen afkomstig uit de Sahara verschenen toen Spanje aanwezig was op dat grondgebied.
sahrawi-1.jpg                                     De landkaart van Guillaume Delisle uit 1707.
Er bestaat de volgende theorie:  Ze zouden kunnen zijn  geëvangeliseerd door Canarische zeelieden.

Concreet gaat het in de eerste geregistreerde gevallen  om twee vrouwen afkomstig uit Río de Oro, uit de nabijheid van wat tegenwoordig de grens met Mauritanië is, en wat voorheen de naam Villa Cisneros droeg.

De doop vond plaats met vreugde en respect van de religieuze gemeenschap. Er was veel pracht en praal, en de doop werd geleid door  Bisschop Ventura Reyes. Het was een gebeurtenis die  goed werd geleid  door de religieuze autoriteiten van de tijd; en  overeenkomstig  de teksten van de Frans-Spaanse wetenschapper Robert Ricard, werden ze gedoopt op vrijwillige basis.

Als datum voor de doop koos men 15 december 1765. In het doopregister vermeldt men niet veel over de betrekkingen tussen Canarias en het Atlantische gebied van Afrika, het grondgebied waarop de Canario’s sinds de 15de Eeuw hun opmars hebben gemaakt. Hun verhouding met Canarias wordt afgeleid van de visserijhandel.

Feitelijk, zouden het Canario’s afkomstig uit de provincie Las Palmas geweest zijn die in het kustgebied van de Sahara enkele stabiele regio’s vestigden.

Zo ontvingen, bijvoorbeeld, in 1494 twee Grancanario’s Fernando Manzano en Lorenzo Yítiiez Artero, protesten van Portugal voor het in Guinee gevangen nemen van slaven.

De kust van de Sahara was bezaaid met Spaans bloed, van dat zoals van Manzano en Lorenzo Yítiiez Artero, die de nationale aanwezigheid aangaf in heel dit gebeid, net zoals gebeurde in het Zuidelijke Middellandse Zee-gebied, zoals is uiteengezet in de Koninklijke Belsuite die in 1829 zijn  weergegeven door Martín Fernández de Navarrete.

In dat gebied bestond de Prefectura Apostólica de Sahara (Apostolische Prefectuur van de Sahara), in 1954 goedgekeurd door Paus Pius de Twaalfde. In wat voorheen Villa Cisneros was, bestond de  Nuestra Señora del Carmen-kerk. Na het vertrek van Spanje in de jaren zestig uit dut gebied, werd het Mauritaans.

Over de religieuze plechtigheid van 1765 staat vermeld in het doopregister, dat de Sharawi’s de namen María José en Ana Joaquina kregen, “als afkomstig van de  Costa de Berbería, in Río del Oro,” dat men, “voorheen zo noemde”.

Men weet niets over de catechese die beide ontvangen zouden moeten hebben om gedoopt te worden, omdat ze al volwassen waren toen ze in Las Palmas aankwamen. De een was 30 en de ander 18. Misschien was dat van Canarische zeelieden  die vis vingen in dat gebied. Het waren geen moeder en dochter. Beiden hadden Portugese voorouders, “en ze kwamen vrijwillig naar dit eiland om christen te zijn,” en, “met een van de boten die daar waren om vis te vangen.”

María José verklaarde dochter ter zijn van Jamet en Jaria, "wiens leeftijd, klaarblijkelijk 30 jaar was.” Ana Juaquina merkte op dochter te zijn van Fátima, die op haar beurt, “dochter van Ályogrrey," was,  en die, “min of meer 18 jaar oud was.”

De aanwezigheid van deze Sharawi’s in de hoofdstad van Las Palmas was het waard dat de Bisschop hen destijds ontving, tot aan het punt dat men de rode  loper uitrolde voor de ingang van de Kathedraal van Santa Ana, “naar een altaar dat rijkelijk versierd was met al het nodige.” en met, “exacte voorzieningen om de Santo Bautismo (Heilige Doop) te registreren,” in  aanwezigheid van de Bisschop, die verzegeld werd door, “zes kapelaans met zes brandende waskaarsen, die de vrijwillige komt van de Sharawi ’s verlichtten, de geëmotioneerd, en huilend accepteerden toe te treden tot het christelijke geloof.”

De peter en meter van de Sharawi’s waren Antonia Alfaro en Angela de la Rocha, deze laatste was de dochter van kolonel  Antonio de la Rocha, "aan wie men hun verplichting  meedeelde van het peetouderschap,” vanaf dat moment.

De doopplechtigheid werd gevolgd door het Sacrament van  het Vormsel, toegediend door Bisschop Ventura Reyes, afkomstig van het eiland La Palma, pastoor van het Tabernakel, in de kathedraal van Canarias sinds 3 januari 1747 tot 28 september 1766.

Bij laatstgenoemde datum staat hij bij deze doop in het Doopregister van het Bisdom Canarias vermeld als, pastoor rector van het Tabernakel van deze Kathedraal, en daarin gekozen tot kanunnik.”
ZZZIslas-canariaslogo-664.jpg


Fuerteventura richt zich op de zaligverklaring
van de eerbiedwaardige Fray (Broeder) Andresito

Massale opkomst bij de lezing en de H . Mis opgedragen door de franciscaan Claudio Guzmán

LA AMPUYENTA - dinsdag 28 februari 2017 - De majoreros hebben massaal het bezoek bijgewoond van de religieuze franciscaan Claudio Guzmán, prior van het Convento de la Recoleta de Santiago de Chile, tijdens zijn aanwezigheid op het eiland om het proces van de zaligverklaring van Fray Andresito toe te lichten.

De lezing die hij gehouden heeft in La Ampuyenta, het dorp waar de majorero monnik geboren is, en de daaropvolgende H. Mis in de San Pedro Alcántara-kerk, waren drukbezocht; zodanig dat veel personen buiten de panden moesten staan waar beide religieuze gebeurtenissen op Fuerteventura hebben plaatsgevonden.
FRay.jpg
                                 De H. Mis die is opgedragen ter ere van Fray Andresito.
frayandr1-1.jpg fray-andresito-1.jpg
Tijdens de viering  van beide religieuze gebeurtenissen liepen de emoties hoog op vanwege de vurigheid waarmee men op het eiland Fray Andresito vereert, die populair bekend is als Frailito Andrés (Broedertje Andreas).

Het Centro Cultural van  La Ampuyenta was te klein om  plaats te bieden aan het grote aantal personen dat de lezing wild volgen van de religieuze franciscaan,  die aan tafel vergezeld werd door de vicaris-generaal van het Bisdom Canarias, Hipólito Cabrera; door de president van het Cabildo (Eilandbestuur) van Fuerteventura, Marcial Morales; en de burgemeester van Puerto del Rosario, Nicolás Gutiérrez.

Claudio Guzmán heeft een beschrijving gegeven van het leven van Fray Andresito en hij maakte de enorme toewijding duidelijk die de majorero monnik heeft in Chile, vooral in de Stad Santiago, waar het Recoleta-klooster staat. Bovendien heeft hij de beslissing van Paus Franciscus te kennen gegeven de eerbiedwaardige Fray Andrés  zalig te verklaren en de stappen die gevolgd moeten worden na deze beslissing, om hem heilig te verklaren in bet Vaticaan.

Hetzelfde was het geval in de kleine kapel waar men de mis heeft opgedragen die geleid werd door de franciscaan Claudio Guzmán, in gezelschap van Hipólito Cabrera en de pastoors: Juan Carlos Medina van Puerto del Rosario, en  José Luis Cabrera van Antigua, samen met de legeraalmoezenier van het Regimiento Soria 9, José Ignacio López .

De priester Juan Carlos Medina, is van mening dat de belangstelling die het bezoek van Fray Claudio Guzmán heeft getrokken, “een getrouwe weergave is van de toewijding die men heeft voor de eerbiedwaardige Fray Andresito. Bovendien  komt men door het jaar heen, elke maand op de 14de, bijeen in het huis van de Eerbiedwaardige in Ampuyenta om te bidden.  Ook bevelen veel gezinnen hun familieleden en zieke vrienden, via het gebed, aan Fray Andresito aan, voor hun spoedige genezing als zieken.”
iglesia-y-convento-de.jpg                                      Convento de la Recoleta de Santiago de Chile,
images1-23.jpg Frontis_Iglesia_de_la_Recoleta_Domnica.jpg
recoleta-dominica-pasillo-960x720.jpg iglesia-y-convento-de1.jpgVoor Medina wekt de aanwezigheid van de franciscaan “ meer dan  de devotie op en de wens om het leven te kennen van degene van wie men  verwacht dat hij spoedig de Heiligverklaring zal ontvangen, op wens van Paus Franciscus.”
zzzislas-canariaslogo-629.jpg


Zeven kapelletjes die de Canario’s verzorgen
om hun geschiedenis te herinneren

CANARISCHE EILANDEN - vrijdag 10 februari 2017 - Aan het eind van de 17de Eeuw, tot zeker aan de helft van de 18de Eeuw, waren er op Canarias 288 kapellen.

San Isidro, Gáldar, Gran Canaria
De Ermita de San Isidro (Kapel van Sint Isidorus), die staat bij de kruising voordat men aankomt bij Las Cruces y Agazal, is gebouwd door Marcos Verde de Águilar y Trejo.
ermita-sanisidro-galdar-kgsD--510x287abc.jpgDe deskundige in de geschiedenis van de Eilanden, Humberto Pérez, merkt op, dat overeenkomstig de begrenzingen van het landgoed van de familie Águilar, welke men vermeldt in de verdeling van de Vega de Amagro in 1741, dit al in 1890 eigendom was van Ignacio Díaz Lorenzo, die burgemeester was van Las Palmas de Gran Canaria, en in  1969 van zijn zoon, de toenmalige kapitein van de Infanterie, Ignacio Díaz de Águilar.

La Concepción, op La Palma

concepcion-isla-la-palma-kgsD--510x287abc.jpgNabij de mirador (het uitzichtspunt) van Breña Alta, dateert deze kapel uit de 16de en de 17de Eeuw. Het is een van de meest interessante, religieuze gebouwen op La Palma.

 La Pilarica in Vallehermoso

sanfrancisco-gomera-vallehermoso-kgsD--510x287abc.jpgIn de wijk La Pilarica in Vallehermoso, staat aan het plein van Pilarica deze kleine kapel ter ere van Nuestra Señora del Pilar (Onze Lieve Vrouw van de Pilaar).
Nuestra Señora de Los Reyes, El Hierro
ermita-reyes-hierro-kgsD--510x287abc.jpg
In Frontera in La Dehesa, bevindt zich het weidegebied en ander landbouwgronden. De kapel is gebouwd in de 16de Eeuw. De eerste H. Mis die is opgedragen in de ermita de la Virgen de los Reyes (kapel van het Koningspaar) heeft plaatsgevonden op 25 april 1577. Om die reden organiseert  men jaarlijks op 25 april een plechtigheid ter ere van de Virgen (H. Maagd).

La Montaña, Fasnia, Tenerife
ermita-lamontana-fasnia-kgsD--510x287abc.jpg
Dit kapelletje staat dichtbij de locatie van wetenschappelijk belang, de Acantilado de la Hondura (Klif van Hondura), ter hoogte van de montaña (berg) Fasnia, en in het interieur staat het beeld van de Virgen de Los Dolores (Onze Lieve Vrouw der Smarten).
De Acantilado de la Hondura is een smal natuurgebied van amper 100 meter breed en daarop groeit de op uitsterven staande Atractylis preauxiana.  Deze zee-struik is inheems op de eilanden Tenerife en Gran Canaria.

Santa Inés, Fuerteventura

santa-ines-fv-kgsD--510x287abc.jpga
Men weet, dat de kapel van Santa Inés dateert uit het jaar 1586. Waarschijnlijk dankt het gebedshuis, compleet met steunbeer, de naam, omdat het gebouwd is op wens van Doña Inés Peraza, die samen met haar echtgenoot, Diego García de Herrera, in de 15de Eeuw de señorío (heerlijkheid) op het eiland Fuerteventura beheerde.

Los Dolores, Lanzarote
lanzarote-ermita-losdolores-kgsD--510x287abc.jpg
Deze kapel met een interessante geschiedenis staat in de gemeente Tinajo.
Tijdens de 18de Eeuw beleefde Lanzarote voortdurend vulkaanuitbarstingen die met hun lava een groot deel van dit gebied op het eiland vernietigden. Een Franciscaner monnik besloot om een processie te organiseren met de Virgen (H. Maagd) naar de façades van de vulkaan, en de lava stopte met stromen.
zzzslas-canariaslogo-kopie-73.jpg


Een op de vier Spanjaarden zegt atheïst,
of niet gelovig te zijn

SPANJE - vrijdag 30 december 2016 - Vaak wordt gedacht dat Spanje een katholiek land is, het land van de katholieke kerken en kerkelijke tradities; wat deels ook waar is, gezien het feit dat men altijd zeer fanatiek de Semana Santa-processies bijwoont en men regelmatig de kerk bezoekt. Toch zegt een op de vier Spanjaarden niet gelovig te zijn en noemt men zich zelfs atheïst. Dit aantal personen neemt elk jaar toe en er zijn in Spanje dus steeds meer ongelovigen, vooral in de deelstaten Catalonië, Baskenland, en de Balearen.

Volgens de laatste cijfers van het rapport van de stichting Ferrer y Guardia zijn er in Spanje steeds meer ongelovigen, dat wil zeggen mensen die niet meer in de Kerk geloven. Veel daarvan zijn jongeren die geen zin hebben in het hele kerk-gebeuren en die zich atheïst noemen, vaker dan ouderen. Toch is er ook een steeds groter aantal ouderen dat minder naar de kerk gaat en steeds minder gelovig is.
religiue.jpgHet aantal ongelovigen in Spanje is in 2015 geschat op 25,8% van alle inwoners terwijl dat in 1980 nog maar 8,5% was. Met name in de leeftijdsgroep tussen 18 en 34 jaar zegt de helft, niet gelovig te zijn. In de groep van 65 jaar en ouder is dat percentage slechts 8,5%.

Deelstaten In Catalonië is de groep niet gelovigen het grootst. 52% van de Catalanen zegt gelovig te zijn en dat men dit ook altijd zal blijven, terwijl 29,7% aangeeft nooit gelovig te zijn geweest. 13,7% geeft aan wel gelovig te zijn geweest, maar nu niet meer; en slechts 2% zegt nu gelovig te zijn, terwijl men dat daarvoor niet was. Ook in andere Deelstaten zoals Baskenland en de Balearen neemt het aantal niet gelovigen toe, terwijl het de deelstaten Murcia, Aragón, Castilla la Mancha en Extremadura zijn waar het grootste aantal gelovigen woont.

Waarde De Spanjaarden hechten steeds minder waarde aan religie en steeds meer waarde aan de politiek. Ook geeft men de religie in Spanje geen goed rapportcijfer wat uitkomt op en 4,1 op een schaal van 1 tot 10; terwijl dat in 2002 nog 5,4 was. Klaarblijkelijk hebben de vele schandalen het imago van de Kerk flink aangetast.

Belastingen Als Spanjaarden hun belastingaangiftes doen , dan kunnen ze een kruisje zetten in een vakje voor een bijdrage aan de Kerk, iets wat overigens al automatisch staat aangevinkt en wat men op de elektronische versie uit moet zetten. De belastingbetalers delen zo een klein percentage van hun belastinggeld met de Kerk waarbij de regering over dit totaalbedrag weer een percentage betaalt. Uiteindelijk wist de Kerk in het jaar 2012 ruim 226 miljoen euro op te halen aan belastinggeld. Hierbij valt dus op, dat uiteindelijk iedereen - gelovigen en ongelovigen aan de Kerk betaalt aangezien de Regering een deel van het belastinggeld aan de Kerk geeft.

Onderwijs De religie en invloed van de Kerk op het Spaanse onderwijssysteem is de laatste jaren flink gedaald waarbij opvalt dat er meer aan religie gedaan wordt op de privé scholen dan op de openbare scholen. Veel privé scholen zijn religieus ingesteld, waardoor er ook activiteiten en lessen plaatsvinden met de religie als ondergrond. Dat gebeurt steeds minder op de opernbare scholen.

Huwelijken Het aantal kerkelijke huwelijken is de laatste jaren gedaald van 79,1% in 1992 naar nog maar 29,1% in 2015. Dit terwijl het aantal burgerlijke huwelijken juist is gestegen, van 20,6% in 1992 naar 70,4% in 2015. Echtparen kiezen er dus steeds meer voor om niet meer voor de Kerk te trouwen en alleen nog maar voor de Wet. De verhouding is nu die op de vier huwelijken die dat niet voor de Kerk doen.
zzzislas-canariaslogo-kopie-29.jpg


Pas op voor grappen en grollen
op 28 december in Spanje

SPANJE - Onnozele Kinderen, woensdag 28 december 2016 - Op 28 december vieren katholieke landen de dag van de ‘onschuldige kinderen’ wat in Spanje de ‘Dia de los Santos Inocentes wordt genoemd . In Spanje heeft deze dag naast de historische ook een humoristische betekenis, het is namelijk de dag van de grappen en grollen, zoals in Nederland en België 1 april. Dus als u in Spanje woont pas dan op voor de grapjes die vrienden, familie en dierbaren kunnen uithalen waarmee ze u voor de gek kunnen houden. Bent u zelf een grappenmaker dan is vandaag uw dag.

De historische betekenis van de Dia de los Inocentes is dat op deze dag de Kerk het martelaarschap van de onschuldige jongetjes van Bethlehem, die op last van Koning Herodes werden vermoord, herdenkt
c7f645fa88c563a3764758323a59126a.jpgOnnozele kinderen
Het feest van de Onnozele kinderen is voor het eerst in het jaar 505 in Carthago gevierd. Het stamt van een oud Romeins kinderfeest, het festum puerorum. Dit verkleedfeest, waarin oosterse, Romeinse en Keltische elementen waren opgenomen, werd door de kerk verboden. Onnozele Kinderen is in Nederland en België uiteindelijk overschaduwd door (en geïntegreerd in) de viering van Sint Nicolaas, en daarmee weer door de kerk erkend.

Op ‘Onnozele Kinderen’ gaan, net als bij ‘Sint Maarten’ kinderen de straat op en bedelen om snoep en geld. Kenmerkend is, dat de kinderen verkleed als volwassenen langs de deuren gaan om hun lied te zingen.

Televisie en kranten Dat 28 december de dag van grappen en grollen is merkt men ook als men in Spanje een krant leest, of TV kijkt; daar de media volop meedoen met het feest. In sommige kranten staan pagina’s vol met grappen, grollen, humoristische verhalen en wetenswaardigheden. Vaak lijken de verhalen zo echt dat de scheiding tussen fictie en waarheid amper nog te merken is. Op de nationale Spaanse televisie en andere kanalen worden speciale shows georganiseerd waarbij men grappen en grollen uithaalt, over het algemeen met bekendheden.

Veel plezier op deze dag en let op… dat u niet in de maling wordt genomen!
zzzislas-canariaslogo-kopie-15.jpg


El mal de ojo (het boze oog),
de verschrikkelijke ‘ziekte’
in de volkstradities van de Canarische Eilanden

CANARISCHE EILANDEN - vrijdag 9 december 2016 - Enkele onderzoeksters van de Universiteit van  La Laguna merken op, dat er op La Palma, in Fuencaliente, 16 santiguadores (overdreven vrome personen/kwezels/ bezweerder a) zijn, in de leeftijd van 18 tot 93 jaar. De Canarische traditie wil, dat in de Sint Silvester-nacht (op Oudejaarsavond, in de Nieuwjaarsnacht), “moeders een kruis maakten op de rug van hun kinderen,” om het kwaad te voorkomen.

El mal de ojo (het boze oog ) is en van de hardnekkigste, culturele kwalen die heersen op de Canarische Eilanden. Ze maken deel uit van hun tradities. Onder de Canario’s, wordt het effect van algemeen ongemak toegeschreven aan die personen die de kracht hebben om te zien. Ze zeggen, dat een dat jaloerse blik het kwaad veroorzaakt.
malmojo.jpg

                                       Eloína Expósito, overleden in 1980,
                      werd beschouwd als een
santiguadora (bezweerster) op Tenerife,
De Real Academia Española (RAE) hanteert een uitdrukking voor deze aandoening die in wetenschappelijke kringen niet is erkend: aojar, dat wil zeggen: "Hacer mal de ojo" (“een kwaad oog maken”); ofwel, iets te schande maken, of bederven, door de blik te richten op mensen of dieren.
horus-0.pngquitar-mal-de-ojo-logo.jpg
i1408815435f740935f6cj9.png _2015nuevovintageoroplatahamsamanodeftimapalmacollardecollarwomenfinejewelry_4cdd774f.jpg Trabajo-para-quitar-el-Mal-de-Ojo1.jpg
Maar het op Canarias zogenoemde mal de ojo overschrijdt de grenzen. María del Carmen Mateo López verwijst naar dit thema in haar onderzoek  'La etnomedicina canaria en Cuba' (’De Canarische volksgeneeskunst op Cuba) waarin zij stelt: Gedurende lange tijd in de agrarische gemeenschappen, onderhield de vrouw de kennis van de remedie tegen ziekten.
maxresdefault-52.jpgmal-de-ojo.jpg
c6581677fd5bfedeb3c29a5b66a67f43.jpg
Daarom bracht men haar in verband met het goed en het kwaad, “want wie weet hoe het kwaad te verdrijven, weet ook hoe men dit veroorzaakt.” De Canarische migratie naar Cuba heeft geleid tot de verspreiding van dit concept en de vermeende maatregelen om dit te voorkomen, of te genezen.
Consejoparaelaltar.jpgconsejo20para20la20proteccin.jpg

consejo-para-cortar-el-mal-de-ojo.jpg imagesNOXLMBXX-1.jpg

In 2016 hebben de onderzoeksters van de Universiteit van  La Laguna, op Tenerife, Noemí Bienes Brito en Mona Kohl, in het Cubaanse Tijdschrift voor Socio culturele Antropologie een studie gepubliceerd, genaamd: 'Santiguando en Canarias '(‘Bezweren op Canarias’).

In die tekst merkt men op: “Ondanks het verstrijken der jaren, en met de betreffende medische voortschrijding, verandering, en sociaal-culturele ontwikkeling van de Canarische samenleving,  blijft de volksgeneeskunst een belangrijke rol spelen in het leven van de Canario’s, vooral in kleine gemeenten waar de santiguadores (bezweerders) perfect zijn geïntegreerd in het dorpsleven.”
jbg-1.jpg quitar-mal-de-ojo.jpgDe deskundigen voegen toe, dat men dit verschijnsel ‘kan toeschrijven’  aan personen zowel in hun eigen gemeente, als in nabijgelegen plaatsen, “omdat men naar santiguadores (bezweerders) en personen blijft gaan die volksgeneeskundige behandelingen toepassen in combinatie met wetenschappelijke geneeskunde.”

Bienes y Kohl geven aan, dat op eilanden zoals La Palma gebieden zijn zoals Fuencaliente waar 16 santiguadores (bezweerders) actief zijn, 14 vrouwen en twee mannen, met een gemiddelde leeftijd van 71 jaar. De oudste persoon is 91 en de jongste, een vrouw, is 18 jaar.
naamloos-305.png

In zes wijken van Fuencaliente:
- Los Canarios,
- El Charco,
- La Fajana,
- Las Caletas,
- Las Indias,
-  Los Quemados
,
"blijft men werken uitvoeren van het santiguado (bezweren) van verschillend kwaad, zowel voor personen uit het dorp, als voor personen die van buitenaf komen, of die telefonisch om hulp vragen.

Naar het oordeel van de journalist Domingo García Barbuzano, zijn getuigen op Canarias het erover eens, dat de veroorzakers van deze ziekte de boosaardige  buren zijn, voornamelijk vrouwen, die ons verzekeren dat jaloersheid het slechtste is wat er bestaat, en die de oude gezegden overdragen die dit feit bevatten: “Wie blij is met het kwade van de buurman, die gaat met hém dezelfde  weg "

Voor de auteur van  'Prácticas y Creencias de una Santiguadora Canaria', " treft el mal de ojo (het boze oog), zowel personen, vooral kinderen, als hun bezittingen.” Iemand anders die dit verschijnsel op de eilanden  heeft bestudeerd is Gregorio Barreto Viñoly, de officiële geschiedschrijver van Haría, op Lanzarote.

Barbuzano geeft aan dat op Canarias, of men het wil of niet, per traditie, “se aojan (een blik werpt) op geiten, koeien, ezels; dit wil zeggen, op die huisdieren welke een belangrijke rol spelen voor de inkomensbron van de landbouwer,” en, “dat el aojamiento (een blik werpen) op het vee, daarom, op indirecte wijze,  schade kan toebrengen aan de gewenste persoon,”

In het geval van dieren die mal de ojo hebben , "zijn het de getroffen dieren die zich oop wanordelijke wijze gedragen, die onderling vechten, die trappen hoewel ze dan niet eerder  gedaan hebben, en die hun eetgewoonte veranderen. Terwijl bij kinderen, men dit merkt omdat ze zonder reden huilen, men ze koorts geeft, en ze veel  pijn lijden in de botten,” zo bevestigt García Balbuzano.

Op de eilanden, is de persoon die el mal de ojo (het boze oog) weet te genezen, een vrouw. Santiguadora genaamd, "product van marginalisering," zei Garcia.
"De boze oog-kenners hebben een gemeenschappelijk kenmerk, hun  geslacht: meestal vrouw. Voor andere  specialiteiten, zoals bijvoorbeeld bot-genezers, is het  percentage van de mannen hoger".

“De behandelingen,” zo heeft García Balbuzano aan, “hebben ‘religieuze connotaties’, om ‘het kwade oog’ te genezen, vandaar dat men altijd naar de santiguadora (bezweerster) gaat. 
hamsa-hamsa-1.jpgVergeet niet dat in de nacht van San Silvestre (op Oudejaarsavond), er moeders waren, "die een kruis van roet op de rug van hun kinderen aanbrachten; een kruis, dat ook beschermt tegen het maljecho ( mal hecho - verkeerd gaan)."
ORACIONESPARALIMPIAS.pngIn Haría, Lanzarote, is het de officiële chroniqueur, Gregorio Barreto Viñoly, Academicus in Wetenschap en Bouwkunde, auteur van de 'Enciclopedia del Lenaguaje Popular Canario' (‘Encyclopedie van de Canarische Volkstaal), die zaken opmerkt zoals, “die van de vrouw in Arrietas, genaamd Carmona; die, zich haar hele leven gewijd heeft aan  het verzorgen en genezen van dit kwaad, en van wie men  zegt dat ze twee verschillenden gebeden had, een voor het santiguado (bezweren) van de mal de ojo (de kwade blik) en de andere bezwering, of gebed, was voor beschadiging of ongemak in de buik."
000islas-canariaslogo-315.jpg


Het klooster van de Siervas de María
in Canalejas wordt verkocht

Het wonder waarop de Siervas de María wachten
is niet gekomen

Het klooster staat te koop, voor 1,8 miljoen euro

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - 30 oktober 2016 - Het convento (klooster) van de Siervas de María (Dienstmaagden van Maria), in de Calle Canalejas, in Las Palmas de Gran Canaria, dat in 2008 is gerenoveerd met subsidie van de Canarische overheid, staat anno 2016 te koop voor 1,8 miljoen euro; het betreft het 2.200 m² grote gebouw van de architect Fernando, met twee patios (binnenplaatsen)en 40 kamers.

De religieuze Siervas de María (Dienaressen van Maria) - nonnen die toegewijd zijn aan het ‘s nachts verzorgen van zieken thuis, of in het ziekenhuis en het verstrekken van voedsel aan de armen - hebben hun klooster in de wijk Arenales gesloten wegens het gebrek aan novicen. Het pand staat nu te koop voor 1,8 miljoen euro.
convento-siervas-maria-canalejas-vende-millones.jpgDe religieuze Siervas de María - in hun kloosterkerk in de Calle Canalejas in de hoofdstad van Gran Canaria - kort voor de verhuizing in 2012 van de nonnen, naar andere kloosters in Spanje.
2009-04-24_IMG_2009-04-17_00_40_11__4164538.jpg
Ze zijn vertrokken met pijn in het hart, maar het gebrek aan religieuze roepingen in de afgelopen jaren heeft e Siervas de María verplicht te sluiten van wat tot dan toe, sinds 1912, hun huis was in Las Palmas de Gran Canaria. Vijf zusters waren al vertrokken naar andere kloosters op het Península (Schiereiland = het vasteland van Spanje) en de overige vijf hebben het 110-jarig bestaan nog volgemaakt en zij zijn anno 2012 ook verhuisd.

Het moederhuis is in 1851 in Madrid gesticht  door María Soledad Torres, die in 1970 Heilig is verklaard door Paus Paulus de Zesde. De Congregatie heeft op de Archipel nog een kloostergemeenschap in La Laguna (Tenerife), die momenteel geen gevaar loopt.

In 1970 hadden de Siervas de María wereldwijd 120 kloosters. Momenteel staat het klooster in Las Palmas de Gran Canaria, dat ook een kerkgebouw bevat, te koop: en richt de Orde zich wat nieuwe roepingen betreft op Latijns Amerika en de Filipijnen, waar grote gezinnen zijn met veel kinderen en dus de kans op de roeping om non te worden groter is dan, in de tegenwoordig ontkerkelijkte, kleine gezinnen - met weinig kinderen - in de Westerse wereld. De nonnen hebben zich aangepast.
zzzislas-canariaslogo-543.jpg


430 jaar
na de wrede ontvoering van 1.000 Canario’s
door Moorse (Arabische) piraten in 1586
en verminking
van de Maagd van Guadeloupe op Lanzarote

TEGUISE -  woensdag 14 september 2016 - De eerste Maagd van Guadeloupe op de eilanden werd onthoofd door Algerijnse piraten, die ook de 1.000 Canario’s van de Cueva de los Verdes hebben meegenomen die daar naar toe waren gevlucht. De piratenaanvallen op Teguise brachten op Lanzarote brand en verwoesting.

In 2016 is het 430 jaar na de invasie van Lanzarote door Algerijnse piraten. Er waren verschillende invasies. Maar die van 430 jaar geleden was anders: ongeveer 1.000 ontvoerde Canario’s, en de oorlogsbuit met vooral het hoofd van de Maagd van Guadalupe. In die tijd bestond Mexico nog niet.
maagdkanza.png
De Maagd van Guadeloupe hebben ze onthoofd en ze namen ongeveer 1.000 Canario’s mee die waren verraden door een eilandbewoner, die ook naar Argelia (Algerije) werd gestuurd. Sommige bronnen plaatsen de bestemming van de Virgen de Guadalupe (H. Maagd van Guadeloupe) in Argelia (Algerije). Maar de deskundige José Manuel Clar Fernández stelt dat het naar Marokko was, in Fez.
images3VZOQNW4.jpgJosé de Viera y Clavijo verwijst naar de Virgen de Guadalupe als hij opmerkt dat de oude parochiekerk van het dorp op Lanzarote, met verwijzing naar Teguise, werd platgebrand in 1586, door de Algerijnen en Turken van Morato Arráez". "De Berbersen", merkt Viera y Clavijo op, die haar meenamen naar Algerije, "en bij aankomst in hun land moesten vaststellen dat haar hoofd niet gescheiden was,” “Daar bevond zich een vooraanstaande dame van Lanzarote, genaamd Doña Francisca de Ayala, die de gewoonte had het hoofd te verzamelen dat ze met zich mee terugnam naar het vaderland toen ze gered werd, waar ze het, met behoud van lichaam en kleding, terug plaatste op het altaar met de signalen uit gevangenschap en de littekens in het gezicht,” zo voegde hij toe.

De Virgen de Guadalupe kwam naar Canarias in 1455; dat wil zeggen, dat het een religieus beeld is wat heel belangrijk is voor de eilanden. Nog voor Mexico, was Guadelupe al gevestigd op de eilanden.

In de kronieken van Teguise van 1925, merkt de chroniqueur Lorenzo Betancort op, dat bij de derde invasión musulmana (moslim invasie) op Lanzarote, opvalt,” dat toen de Berbers binnenvielen, voor de derde keer in La Villa de Teguise: door de christenen, om te voorkomen dat het beeld van María ( die toen Nuestra Señora de Guadalupe genoemd werd) ontheiligd zou worden door de ongelovigen, uit de San Miguel-parochiekerk werd gehaald, en haar naar de ruime Cueva de Los Verdes brachten.”

Bij die invasie namen de Berbers in ongeveer 1.000 Canarische mannen en vrouwen mee, “on der wie de Ferran de Amado, zijn zoon Balthasar en aan aanzienlijke buit, bestaande uit sieraden en andere waardevolle voorwerpen, alsmede het vereerde beeld van Nuestra Señora de Guadalupe (Onze Lieve Vrouw van Guadeloupe).”

De Canario’s keerden terug omdat iemand het losgeld betaalde. Onder de gevangenen was Francisca de Ayala en een van haar familiedeken, “die het vereerde beeld met zich meedroegen; dat veel later gerestaureerd, werd toegewezen aan de ermita (kapel) van Nuestra Señora de Las Nieves (Onze Lieve Vrouw ter Sneeuw), waar het volledig in vergetelheid raakte tot het jaar 1914, waarin de eerwaarde priester don Antonio Gil het in een betreurenswaardige toestand aantrof, het overbracht naar Teguise voor restauratie en in haar dezelfde signalen waarnam van de genoemde traditie.”

Overeenkomstig de teksten van Fray (Broeder) Juan de Medinilla, was de Virgen de Guadalupe, "het eerste beeld van aanbidding op deze eilanden door de christenen.” Het is zeker dat de Virgen de Candelaria (Maagd van de Kandelaar) zo merkt José Manuel Clar op in zijn studie La Virgen de Guadalupe en la Historia de 'La Lanzarote' (De Maagd van Guadeloupe in de Geschiedenis van ‘die van Lanzarote’) “het oudste is wat men aanbidt op Canarias.” Echter, met de cultus van dat beeld door de christenen na de conquista (verovering) van Tenerife, in1496, werd dit gewijde symbool voordien al gevreesd en gerespecteerd door de Guanchen, die toen nog heidenen waren.

Het beeld van de Virgen de Guadalupe is op Canarias aangekomen in 1455 met Diego García de Herrera, kort nadat hij zijn positie had ingenomen als Señor de Lanzarote (Heer van Lanzarote), omdat hij getrouwd was met Inés Peraza de las Casas, dochter van Hernán Peraza, die dit erfrecht had. Toen García de Herrera de Virgen de Guadalupe naar Lanzarote bracht, was Amerika nog niet ontdekt..

Medinilla merkt in zijn verslag over de bekentenissen van Canarias op, dat doña Francisca de Ayala het hoofd nam, korte tijd later uit gevangenschap vrij kwam, “het naar Sevilla bracht en het verenigde met een ander beeld hoewel ze altijd het teken heeft gehad, waarmee ze de devotie van de gelovige Canario’s vernieuwde en verhoogde

Fray (Monnik) Juan de Medinilla benadrukt in 1758: "In Teguise is in de parochie een beeld van Nuestra Señora de Guadalupe, dat het eerste beeld was van de op deze eilanden door christenen aanbeden Reina del Cielo (Koningin van de Hemel). De Moren vallen binnen en nemen het mee naar Argel (Algerije): en omdat men aan de Moor slechts 100 realen voor de redding betaalde, heeft hij met een mes het hoofd afgesneden, een van zijn honden trok eraan, het viel op de grond en raakte beschadigd. De Señora (Vrouwe) houdt de schrammen en de littekens in het gezicht, van het vallen op de grond.”

José de Viera y Clavijo lokaliseert de gebeurtenissen in Morato Arráez in 1586, maar de meerderheid van de schrijvers plaatst deze in het jaar 1618.

De geschiedkundige en militair José Manuel Clar Fernández; militair en deskundige in de geschiedenis van Canarias, geeft aan, dat het beeld van de Virgen de Guadalupe, door Diego García de Herrera vanuit Sevilla naar Teguise is gebracht in het jaar 1455, om reden van zijn aankomst op Lanzarote om zijn domeinen in bezit te nemen, “als echtgenoot van doña Inés de las Casas y Peraza, erfgename van het Señorío de Canarias (de Heerlijkheid Canarias)".
Bij de invasie die Calafta uitvoerde op Lanzarote in 1568 werd het gewijde beeld “meegenomen als buit naar Marokko door een anonieme Moor die het aan de gevangen christenen verkocht en zo redding verkreeg.” Hij voegt toe “ dat de Moor die haar bezat, haar naar het plein in Fez bracht om een koper te zoeken, en omdat hij die niet vond, hij het beeld, kwaad, tegen de grond smeet, en het hoofd losraakte.”

Clar Fernández merkt op dat, overeenkomstig de kronieken uit dat tijdperk, “er op dat moment een bloedhond het plein opkwam, de Moor besprong, hem in zijn strot beet, en hem dood op de grond achterliet.” En op dat moment, “een andere Moor, bestuurder van Jarife, zich op het plein bevond, het hoofd van het gewijde beeld opnam, en een ermee vertrok. Toen doña Francisca de Áyala gered werd, "gaf de Moorse bestuurder haar het hoofd van het beeld, en vertelde haar het verhaal van wat er was voorgevallen.” “Zij dankte hem, en ontving het met tranen in haar ogen vanwege de herinneringen die het opriep aan haar land, en bracht het naar Spanje.”

En  eenmaal in Sevilla, gaf Diego Argote de Molina aan beeldhouwer Juan Bautista Vázquez de opdracht, het hoofd van het beeld van de Maagd te voorzien van een lichaam en het kindeke Jezus in haar armen, “zoals het voorheen was gebeeldhouwd.” De schilder en stoffeerder Antonio de Arfianc gaf hij de opdracht het beeld van de Virgen de Guadalupe te beschilderen en te vergulden.
“Deze reconstructie moet plaatsgevonden hebben tussen de jaren 1584 en 1586, als het beeld vanuit Sevilla naar Teguise gebracht wordt door Gonzalo Argote de Molina zelf, om reden van de reis die hij naar Lanzarote maakte in 1586, om er in het huwelijk te treden met Constanza de Herrera, dochter van Agustín de Herrera y Rojas, markies van Lanzarote; een verbintenis, die door beide was overeengekomen, en plaatste het beeld in de hoofdkerk waar het in gevangenschap was weggevoerd in 1569,” zo bevestigt Clar Fernández.
zzzislas-canariaslogo-316.jpg


00011.jpg
0007.jpg
000logo-313.jpg


San Bartolomé de Tirajana ontvangt eerbetoon van de pasbenoemde priester in Tunte

SAN BARTOLOMÉ DE TIRAJANA - zaterdag 27 augustus 2016 - De pregonero (inleider) van de feesten van Santiago de Tunte 2014, de 37-jarige Juan Francisco Macías Álvarez, in april 2016 benoemd tot pastoor in Tunte, heeft op woensdag 24 augustus 2016 om 12:15 uur zijn eerste H. Mis opgedragen in zijn geboorteplaats; hij heeft dit gedaan, gekleed in een paars kazuifel, op de grote feestdag van Sint Bartholomeus, de schutspatroon van de gemeente.

Hij deed dit in een kerk bij 28 graden Celsius, met de geur van wierook en omgeven door verwachtingsvolle gelovigen. Op de voorste rij zaten zijn ouders, en op de kerkbanken daarachter de overige leden van zijn uitgebreide familie, die deze gedenkwaardige gebeurtenis niet wilden missen .
Misa20San20Bartolom20201620161201.jpg"Bedankt  San Bartolomé dat ik deze dag van uw feest met u mag delen, de dag van de hele gemeente. Het is een speciale dag voor mij, want het is de eerste keer dat ik de H. Mis opdraag in mijn geboorteplaats. Ik heb veel herinneringen en mensen in mijn hart en in mijn gedachten," waren zijn eerste woorden.

“Sint Bartholomeus was een van de eerste van de 12 mannen die Christus kende, met wie hij at, die naar zijn stem luisterden en zijn wonderen zagen, die hun hart veranderde. Sint Bartholomeus gaf zijn leven voor Christus, "en dat is het priesterschap; zijn leven geven voor Christus, het geven aan anderen,” zo heeft de jonge priester van Tunte opgemerkt tijdens zijn eerste H. Mis in dezelfde kerk waar hij is gedoopt, waar hij zijn Eerste H. Communie heeft gedaan en waar hij zelfs catechismus-onderricht heeft gegeven aan de dorpskinderen.
Madrid_cathedral_Spain_exterior.jpg  De Kathedrale Basiliek van La Almudena ('De Citadel,' of 'De Stad' - Madrid ) in Madrid .
Tot priester gewijd op 23 april 2016 in de Kathedrale Basiliek van La Almudena in Madrid - waar hij kapelaan was in de parochie met de oorspronkelijke Arabische naam القلعة (al-mudaynah - de Citadel) voor ‘De Stad’ (Madrid) - heeft, Juan Francisco Macías de H. Mis opgedragen ter ere van Sint Bartholomeus, vergezeld door de rector van het Bisschoppelijke Seminarie van Las Palmas, Salvador Santana, en de pastoors van San Juan in Telde; van Cruz de Piedra in Las Palmas de Gran Canaria; van El Tablero, en van Castillo del Romeral.14123589_1175557919134375_1914947035_o.jpg 14087363_1175557909134376_1617030547_o.jpg
14087404_1175557912467709_1045594500_o.jpg  14113990_1175557929134374_270054308_o1.jpg

14087256_1175557932467707_1507811486_o.jpg 14124122_1175557925801041_1140287353_o.jpg
14152155_1175557922467708_1895433047_o.jpg 

14152109_1175557889134378_1050529116_o2.jpg 14087702_1175557905801043_448335881_o2.jpg

Een afscheid
Juan Macías ging ook vergezeld door de pastoor van Las Huesas (Telde), Vicente Santana Quintana, geboren in Tunte in maart 1941, en de huidige pastoor van Tunte en Santa Lucía, Juan Santiago Quintana Quintana, die te kennen heeft gegeven, dat dit zijn laatste H. Mis zou zijn als priester in het gebied van Las Tirajanas, omdat hij in september 2016 overgeplaatst wordt naar Moya als pastoor van San Andrés, El Pagador en San Felipe. “De Bisschop heeft me deze zorg toevertrouwd opdat ik mijn vader kan verzorgen, een man die nu 91 jaar oud is en gezelschap nodig heeft omdat hij alleen is,” heeft Juan Santiago gezegd.

Na het ‘Halleluja’, gezongen door Salvador Santana; en de Lezing van het Evangelie volgens Sint Johannes, heeft Macías Álvarez dank gezegd voor de aanwezigheid van zijn familie, de autoriteiten (“Het doet me veel plezier te zien dat de autoriteiten van onze gemeente aanwezig zijn op de feestdag van onze schutspatroon; en de ‘geliefde’ mensen van het dorp,” zo heeft hij gezegd, en hij richtte zijn preek op vooroordelen, overwegingen en waardeoordelen, en het geloof als een manier van leven en zaligheid.

De preek
“We verkeren in een wereld en in een samenleving waarin het geloof is weggezet. De mens heeft een rationele, wetenschappelijke en sociale ontwikkeling bereikt waarbij God helemaal niet belangrijk is.

Sinds de Verlichting (17de Eeuw) heeft Europa getracht in ons leven af te nemen van onze schepper, maar dat is onmogelijk en onnatuurlijk, want we hebben de vingerafdruk van God in ons wezen en ons bestaan. Dus daarom stopt ons hart niet met verlangen, want het heeft oneindige honger en dorst, omdat we een roeping hebben om te zijn zoals God," zo heeft Juan Santiago benadrukt. "Met het geloof van de apostel Sint Bartholomeus, wenden we ons tot Sint Bartholomeus en vragen hem met vreugde, kracht, optimisme, en enthousiasme door al onze problemen te loodsen, want als er geloof is, is er hoop en er is het leven," heeft Juan Santiago gezegd.

Juan Francisco Macías Álvarez, professor in de Filosofie, Hoogleraar Wetenschappelijk Overheidsbeleid, en bovendien Dr. in Diplomatie en Internationale Betrekkingen, was twee jaar geleden de inleider van de feesten van de Apostel Jacobus in het historische centrum van Tunte (de Gemeente San Bartolomé de Tirajana).

Na afloop van de H. Mis, hebben Juan Francisco Macías en de overige priesters, samen met burgemeester Marco Aurelio Pérez, de overige gemeentelijke autoriteiten , en de gelovigen, de plechtigheid bijgewoond, van de processie met de beeltenis van de Heilige, door de voornaamste straten van het dorp, op de tonen van de Banda Isleña.
zzzislas-canariaslogo-210.jpg


Canarias wil priesters uit Burgos halen
voor het celebreren van missen op de eilanden

CANARISCHE EILANDEN - De bisschop van Canarias, Francisco Cases, heeft in augustus 2016 kracht bijgezet aan de zoektocht en het contracteren van priesters van het Península (Schiereiland = het vasteland van Spanje) die naar Las Palmas komen om er de mis op te dragen. Er zijn dringend minimaal drie priesters nodig om te kunnen voldoen aan de vraag naar deze diensten.

Er is een tekort aan priesters in de Canarische kerken. Er is wat dat betreft geen nieuwe eigen bloed op de eilanden. Een van de oplossingen om een einde te maken aan deze bloedarmoede op de eilanden is, zich te wenden tot priesters van het Península.
busdiom.pngHet verzoek van Canarias gericht aan het Aartsbisdom van Burgos, zoals dat is gepubliceerd in het Katholieke Dagblad.
Concreet heeft men in augustus 2016 in het Katholieke Dagblad van het Aartsbisdom Burgos een brief gepubliceerd van bisschop Cases - afkomstig uit Alicante en die Ramón Echarren heeft vervangen - een schrijven, dat het ‘probleem’ van het tekort aan priesters als ‘ernstig’ kwalificeert.

De provincie Las Palmas telde tot voor tien jaar nog 188 priesters. Maar met pensioneringen, terug tredingen, en natuurlijke dood van de oudsten, moet het Bisdom Canarias mensen van het Península importeren die op Canarias willen werken.

Een salaris van amper €700,= is heel weinig geld, gezien het feit dat de priesters de huur van hun woning uit eigen zak moeten betalen, en daarnaast andere kosten zoals brandstof voor hun auto’s om zich te verplaatsen. Van de 135 actieve priesters, zijn er zeven ouder dan 80 en nog eens 13 verkeren in de leeftijd van tussen de 75 en 79 jaar. De enige steun die ze hebben is die van onlangs 12 gewijde priesters.

Cases heeft al in april 2016 in een brief gewaarschuwd voor deze situatie, “met de sterke uitwerking van de secularisatie,, op het religieuze leven,” zo heeft Meridianews laten weten. In Las Palmas wonen 1,1 miljoen mensen die als voornaamste bron van inkomsten het toerisme hebben; een activiteit , die het voortijdig schoolverlaten bevordert (de basis voor de religieuze vorming) met de vroegtijdige inlijving van de jeugd op de arbeidsmarkt.”

Van de 188 priesters is men teruggegaan naar 135 die het evangelie uitdragen in de ruim 300 kerken op Canarias, voor een bevolking van 1,1 miljoen mensen. Het celebreren van missen in alle wijken van steden op de eilanden is een trauma voor het Bisdom Canarias.

Congregaties, zoals de Jezuïeten, hebben in augustus 2016 in Las Palmas de Gran Canaria de San Francisco de Borja-parochiekerk gesloten, omdat er geen priesters zijn. Hetzelfde is gebeurd met de Franciscanen, de het beheer van de Padre Cueto-parochiekerk hebben uitbesteed aan het Bisdom Canarias.
zzzislas-canariaslogo-191.jpg


Hemelvaart en Pinksteren
zijn geen feestdagen in het katholieke Spanje

SPANJE - vrijdag 6 mei 2016 - Opmerkelijk genoeg wordt Hemelvaart in veel katholieke landen als feestdag gezien en heeft men vrij;  maar in Spanje is zulks niet het geval. Datzelfde geldt ook voor Pinksteren

Hoe katholiek Spanje dan ook mag zijn - en hoe heftig Pasen tijdens de Semana Santa dan ook gevierd mag worden -  Hemelvaartsdag en Pinksteren kan de Spanjaard blijbaar niets interesseren. Deze twee feesten binnen het christendom zijn geen vrije dagen in Spanje. De vraag is echter, waarom niet?
hemelvaart1a.jpgEen direct antwoord is moeilijk te achterhalen, maar men beweert dat de hemelvaart van Christus een veel mindere, theologische betekenis heeft dan die van bijvoorbeeld María.
In veel katholieke kerken in Spanje is de verering van María beduidend sterker dan die van Christus. Voor RK-Spanje met een (over)volle heiligenkalender zijn Hemelvaart en Pinksteren, ofwel de uitzending van de apostelen, kleinere herdenkingsmomenten.

Hemelvaart- de dag dat Jezus Christus is opgevaren naar God de Vader in de hemel - valt altijd op een donderdag, precies tien dagen vóór Pinksteren en 39 dagen na zijn opstanding uit de dood, Pasen dus.

MariaF.jpg
                 Maria Hemelvaart was in 1965 voor het laatst een vrije dag in Nederland;
                                               dat is anno 2016 alweer 52 jaar geleden..
Spanje viert echter wel op 15 augustus Asunción de Maria, of Asunción de la Virgen, Maria-Hemelvaart, of Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart. Dit is een katholieke feestdag waarop de opneming van Maria ten de hemel “met lichaam en ziel”, wordt herdacht. Dit is voor de Spanjaarden dan wel een vrije dag, maar aangezien deze dag in de zomervakantie valt van veel Spanjaarden wordt deze dag niet gezien als vrije dag (voor diegenen die dan normaal gesproken moeten werken, uiteraard wel).
zzzzzzzislas-canariaslogo-457.jpg


Laat u niet in de maling nemen
op 28 december in Spanje

SPANJE - mandag 28 december 2015 -  In katholieke landen is 28 december de dag van de  ‘Onnozele Kinderen’, in Spanje de ‘Dag van de Onschuldige Kinderen’ genoemd: 'Dia de los Santos Inocentes'; en  heeft deze dag naast de historische, ook een humoristische betekenis: Het is namelijk ook de dag van de grappen en grollen zoals in Nederland en België 1 april.
Dus als u in Spanje woont, pas dus op voor de grapjes die familie, vrienden en kennissen kunnen uithalen waarmee ze u voor de gek kunnen houden. Bent u zelf een grappenmaker, dan is het vandaag uw dag bij uitstek.
aaaa.jpg dibujos-dia-santos-inocentes.jpg 2206532.jpgDe historische betekenis van de Dia de los Inocentes is, dat op die dag de Kerk het martelaarschap viert van de onschuldige jongetjes van Bethlehem, die op last van Koning Herodes werden vermoord.
De katholieke traditie leert, dat God de onschuldige jongetjes van Bethlehem had voorbestemd, om door hun dood te getuigen van de Messias (Verlosser).
image002-1.png inocente.jpgOnnozele kinderen
Het feest van de Onnozele Kinderen is voor het eerst gevierd in het jaar 505 in Carthago en het stamt van een oud Romeins kinderfeest, het festum puerorum (zie: http://www.volkoomen.nl/heiligen/28%20december.htm).
Dit verkleedfeest, waarin Oosterse, Romeinse en Keltische elementen waren opgenomen, werd door de Kerk verboden, maar Onnozele Kinderen is in Nederland en België uiteindelijk overschaduwd door (en geïntegreerd in) de viering van Sint Nicolaas, en daarmee weer door de Kerk erkend.

Op het feest van Onnozele Kinderen gingen - net als bij Sint Maarten - kinderen de straat op om te bedelen om snoep en geld. Kenmerkend is dat de kinderen verkleed als volwassenen langs de deuren gingen om hun lied te zingen.

Televisie en kranten
Dat 28 december de dag van grappen en grollen is, merkt men ook als men in Spanje een krant leest of TV kijkt, daar de persmedia volop meedoen aan het feest. In sommige kranten staan pagina’s vol met grappen, grollen, humoristische verhalen en wetenswaardigheden. Vaak lijken de verhalen zo echt, dat de scheiding tussen fictie en waarheid niet te merken is. Op de nationale Spaanse televisie en andere kanalen worden speciale shows georganiseerd waarbij men de nodige grappen en grollen uithaalt, over het algemeen met BS’ers (Bekende Spanjaarden).

Veel plezier op deze dag en let op, dat u niet in de maling wordt genomen!
00000AAAAAAAAAslas-canariaslogo-117.jpg


'Heilig Jaar' 
Het Bisdom Canarias opent vijf Deuren

CANARISCHE EILANDEN - woensdag 9 december 2015 - Het is de eerste keer in de geschiedenis van de Katholieke Kerk waarin twee pausen, Jorge Bergoglio en emeritus Joseph Ratzinger, de drempel van de Heilige Deur hebben betreden die in het Vaticaan tijdens het Jubeljaar geopend zal zijn tot 20 november 2016. 
Het Rooms-Katholieke Bisdom van Canarias opent vijf deuren, en wel in de:
- Kathedrale Basiliek van Santa Ana, in Las Palmas de Gran Canaria;
- Basiliek van Nuestra Señora del Pino in Teror;
- Basiliek van San Juan Bautista, in Telde;  
- kerk van de  San Gines-Parochie,  in Arrecife op Lanzarote;
- kerk van de Ntra. Sra. del Rosario-Parochie in  Puerto del Rosario, Fuerteventura.

catedral-abre-1.jpg                  De Kathedrale Basiliek van Santa Ana, in Las Palmas de Gran Canaria
Paus Franciscus opent het Jubeljaar in Vaticaanstad
Paus Franciscus heeft op dinsdag 8 december 2015 (Onbevlekte Ontvangenis)  in Rome het zogeheten 'Heilig Jaar' geopend. Het Jubeljaar 2016, dat ruim elf maanden duurt, staat in het teken van barmhartigheid.
Haarlem-Amsterdam-brochure-kl-1120x700.png 150314-2.jpg

Video
Voorbereiding in Vaticaanstad voor de opening van de Heilige Deur in 2015:

https://youtu.be/-b17gnP2ccs

Het Heilig Jaar is een van oorsprong Joodse traditie die doorgaans eens in de vijftig jaar plaatsvindt. De paus kan tussentijds ook een extra 'Jubeljaar' uitroepen als hij dat nodig acht.

Paus Franciscus deed dat eerder dit jaar voor 2016, omdat hij extra aandacht voor barmhartigheid nodig acht in deze tijd. Het laatste 'reguliere' Jubeljaar was in 2000.

Tijdens een Heilig Jaar roept de paus gelovigen op hun verhouding met God en hun medemensen tegen het licht te houden en te vernieuwen. Rome verwacht de komende maanden meer dan dertig miljoen bezoekers die in het kader van het 'jubeljaar' het Vaticaan en de Sint Pieter gaan bezoeken.
Banner20Heilig20Jaar204-2.jpg naamloos-195.png

AP_107438594487.jpg AP_687004192042.jpg

xxl-1.jpg
Video's

Opening in 2015 in het Vaticaan van de Heilige Deur:
- https://youtu.be/TpYCQenuoyU

- https://youtu.be/aTCp_o4WBYQ

- https://youtu.be/H02Nhu_PHek

Heilige Deur
Het Jubeljaar is op dinsdag 8 december (Onbevlekte Ontvangenis) van start gegaan met het openen van de Heilige Deur in de Kathedrale Basiliek van Sint Pieter.
Deze deur wordt alleen geopend tijdens dit soort 'Jubeljaren'. De Heilige Deur gaat weer dicht op 20 november 2016.
diocesis-canarias-1.jpg
Dinsdagochtend stonden er al vroeg lange rijen van katholieken op het Sint Pietersplein om deze gebeurtenis bij te wonen.
De autoriteiten in Rome hebben strenge veiligheidsmaatregelen genomen voor de opening van het Heilig Jaar. Het luchtruim boven de Italiaanse hoofdstad was gesloten en er is een verbod afgekondigd op het maken van films waarin wapens voorkomen, zelfs als dat imitaties zijn.
00000AAAAAAAAAslas-canariaslogo-32.jpg


Waarom 8 december in Spanje
een feestdag is 
(en niet in Nederland)…

SPANJE - dinsdag 8 december 2015 - Zeg eens eerlijk, kent u het plaatsje Oud-Empel? Waarschijnlijk niet en dat is geen schande. Voor de gemeentelijke herindeling heette dit Brabantse dorpje nog gewoon Empel. Het dorp heeft twee straten, vijftig inwoners, een kerk en een kroeg.

Dat u het niet kent, is normaal, en nog minder bekend zal het bij de Spanjaarden zijn. Toch was het in Empel waar in 1585 een maravilla (wonder) heeft plaatsgevonden; een mirakel, dat zelfs het Spaanse leger jaarlijks op 8 december herdenkt!

(Zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Oud-Empel)
oudempel6776.jpg
naamloos-194.pngHet is in de Tachtigjarige Oorlog dat de Spaanse veldheer Francisco Arias de Bobadilla zijn kampement met vijfduizend soldaten opslaat in de Bommelerwaard. Door de winterse kou en het gebrek aan voedsel en  droge kleding en zijn ze de wanhoop nabij.

De luitenant-generaal van de Staatse troepen, Filips van Hohenlohe-Neuenstein, stelt de Spanjaarden voor zich over te geven, maar Bobadilla ´s antwoord is duidelijk: liever eerzaam dood dan oneervol gevangen. Van Hohenlohe is woest en bedenkt zich geen moment; hij geeft zijn troepen opdracht  de dijken door te steken.

Al gauw staat bijna de gehele Bommelerwaard onder water en Bobadilla en zijn manschappen kunnen niet anders dan zich terugtrekken op het enige niet ondergelopen stukje land: het dorpje Empel. Vijf dagen lang zitten de Spanjaarden er vast, omsingeld door tien Staatse oorlogsschepen.

De Spaanse troepen graven zich in, waarbij één van de soldaten op een schilderij van de Inmaculada Concepción (Onbevlekte Ontvangenis) stuit. Bobadilla ziet het als een teken van God en laat een mis opdragen in het kapelletje van Empel. Het helpt, want de dag erna, op 8 december, geschiedt een wonder; er komt een zeer strenge vorst op.

Hierdoor zijn de Staatse schepen gedwongen zich terug te trekken, maar enkele zijn te laat en komen muurvast te zitten in het ijs. Ondertussen kunnen Bobadilla en zijn manschappen vluchten over het ijs en ze voeren een succesvolle verrassingsaanval uit op de Hollanders, die zich al snel over moeten geven.

Nog diezelfde dag benoemt Bobadilla de Inmaculada Concepción tot beschermheilige van het Spaanse leger. In 1644 wordt diezelfde Onbevlekte Ontvangenis zelfs benoemd tot beschermheilige van Spanje en aan haar hebben heeft men dus in Spanje de vrije 8e december te danken. Maar wat zou er gebeurd zijn als de Hollandse  troepen dat schilderij gevonden hadden…?

Lees ook het hier onderstaande artikel:
Spaanse infanterie
schenkt replica schilderij
over het  ‘Wonder van Empel’
    aan parochie  

                                   ▼  
                                    ▼   

Bronnen:
ditismalaga.nl
malaga-vakantie-1240x700.jpg

Auteur: Sander Klomp
http://www.beleefmalaga.nl/sander-klomp

en:
Logo-1c-2.png
www.spamjevandaag.com
RemcoStoffer1-150x150.jpg
Remco Stoffer:
http://www.emigrantinspanje.nl/emigratie-verhalen/remco-stoffer/

zie ook:
https://www.google.nl/search?q=remco+stoffer&biw=1920&bih=877&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ved=0ahUKEwjJgLmux83JAhXFtBoKHQbeA2sQsAQIKQ&dpr=1#imgrc=9DzmfpEFG5CZ1M%3A
00000AAAAAAAAAslas-canariaslogo-27.jpg


Spaanse infanterie schenkt replica schilderij
over het  ‘Wonder van Empel’  aan parochie

EMPEL -  dinsdag 8 december 2015 - Een delegatie Spaanse militairen heeft op zondag 6 december 2015  tijdens een eucharistieviering in de Heilige Landelinuskerk in Empel een replica geschonken van het schilderij ‘La Batalla de Empel’. Op het schilderij van de Spaanse schilder Augusto Ferrer – Dalmau is het Spaanse leger te zien dat in 1585 over de bevroren Maas ternauwernood ontsnapte aan de Staatse Hollandse troepen.
 

De gebeurtenis staat in Spanje bekend als het ‘Wonder van Empel’. Vierduizend Spaanse soldaten zijn 430 jaar geleden afgesneden van het katholieke Den Bosch door de Maas. Eén van de militairen heeft een beeltenis van de Heilige Maria aangetroffen  De soldaten gaan met de afbeelding in processie naar de kerk in Empel. De volgende dag begint het zo streng te vriezen, dat de Maas dichtvriest. De Spanjaarden kunnen over het ijs ontsnappen aan de vijand. De Staatsen moeten zich terugtrekken. Er is een broederschap opgericht die de naam draagt "Soldaten der Onbevlekt Ontvangen Maagd" en Maria is vanaf dat moment de beschermheilige van de Spaanse infanterie.

 image-5514586.jpgHet Spaanse leger schenkt een replica van 'La Batalla de Empel '
aan de Landinuskerk in Empel.
 image-5514584.jpg

                       Hulpbisschop Mgr. Mutsaerts zegent het schilderij met wierook.
Mis
Op zondag 6 december 2015  is de viering van de H. Mis in de kerk van Empel afwisselend in in het Spaans en Nederlands gehouden. Het ‘Wonder van Empel’ is acht jaar geleden ‘herontdekt’ in de gemeente Den Bosch. Toen is er bij de kapel van ‘Onze Lieve Vrouw van Empel’ in Oud-Empel een mis in de openlucht gehouden die is bijgewoond door 350 Spanjaarden.
Jaarlijks komen veel Spanjaarden naar de kapel aan de Empelsedijk.
image-5514580.jpgHet Mariabeeld van Onze Lieve Vrouw van Empel dat door veel Spanjaarden aanbeden wordt
“Het is bijzonder. Er gebeuren nog steeds wonderen door Maria,” zegt coördinator Paula Doorenbosch van de Heilige Landinus-kerk. “In 2014 is  een jonge Spaanse militair gestorven . Zijn naasten zijn in Empel bij de kapel grond komen halen waarin de militair in Spanje is.”

Op 8 december is Spanje een feestdag waarbij wordt stilgestaan bij de onbevlekte ontvangenis van Maria. Dan wordt het Wonder van Empel herdacht. Een delegatie uit Empel is deze week aanwezig bij de viering in Toledo.
00000AAAAAAAAAslas-canariaslogo-28.jpg 


Feestdagenkalender 2016 Canarias

SPANJE / CANARISCHE EILANDEN - vrijdag 23 oktober 2015 - 2016 kent 12 Officiële Feestdagen in Spanje, waarvan er acht ook in de Deelstaten feestdag zijn. aldus de feestdagenkalender die is vastgesteld door het Directoraat-generaal van Werkgelegenheid en zoals is gepubliceerd in het Boletín Oficial del Estado (BOE) (Staatsblad).

Van deze 12 Feestdagen zijn er zeven niet vervangbaar, namelijk: 
- Año Nuevo (Nieuwjaarsdag),
- Viernes Santo (Goede Vrijdag),
- Asunción de la Virgen (Maria Tenhemelopneming),
- Fiesta Nacional de España (Dia de la Hispanidad),
- Todos los Santos (Allerheiligen),
- Día de la Constitución Española (Dag van de Spaanse Grondwet),
- La Inmaculada Concepción (Onbevlekte Ontvangenis).
naamloos-176.png
calendario-laboral-del-2016-catalunya-1429267691628.jpgDriekoningen
Naast deze zeven Feestdagen, vieren alle deelstaten de Epifanía del Señor (Driekoningen, 6 januari), wat een van de Nationale Feestdagen is waarvan de Spaanse Staat toestaat, deze te vervangen voor een Deelstaat-Feestdag.

Vermeld dient te worden, dat la Fiesta del Trabajo (de Dag van de Arbeid - 1 mei) en Navidad (Kerstmis 25 december) in 2016 op zondag vallen

Witte Donderdag. Sint Stefanus
Voor de andere vier feestdagen, heeft het merendeel van de deelstaten – behave Catalonië- gekozen om ook te vieren: - Jueves Santo (Witte Donderdag); en voor de dag volgend opde Natividad del Señor (Kerstmis) - San Esteban (Sint Stefanus 26 december) in alle deelstaten behalve: Canarias, Galicië, Baskenland en La Rioja.

Paasmaandag en Dag van de Arbeid
Lunes de Pascua (Paasmaandag 28 maart) is feestdag op de Balearen, in Catalonië, de, Comunidad Valenciana, Navarra, Bakenland en La Rioja: terwijl op de maandag daarop la Fiesta del Trabajo (De van de Arbeid 2 mei) gevierd wordt in Andalusië, Aragón, Asturië, Canarias, Castilla y León, Extremadura en Madrid.

St. Jacobus Apostel, St. Jozef, St. Jan
- Santiago Apóstol
(Sint Jacobus Apostel - 25 juli) is uitsluitend een feestdag in
  Galicië, Madrid, Navarra, Baskenland en La Rioja.
- San José (Sint Jozef - Vaderdag - 19 maart) is uitsluitend een feestdag in
   de Comunidad Valenciana, Murcia en de stadstaat Melilla
 - San Juan (Sint Jan -24 juni)    is feestdag in Catalonië en Galicië.

Daarnaast vieren de Deelstaten ieder hun eigen feestdagen
Deze feestdagenkalender voor 2016 is als volgt (zeven niet vervangbare en zes verplaatsbare):
01-01: Año Nuevo (Nieuwjaar - vrijdag),
06-01: Epifanía del Señor (Driekoningen - woensdag),
19-03: San José (Vaderdag - zaterdag),
24-03: Jueves Santo (donderdag) ,
25-03: Viernes Santo (vrijdag),
02-05: de maandag na la Fiesta del Trabajo (maandag),
25-07: Santiago Apóstol (maandag),
15-08: Asunción de la Virgen (maandag),
12-10: Fiesta Nacional de España (woensdag),
01-11: Todos los Santos (dinsdag),
06 -12: Día de la Constitución Española (dinsdag),
08-12: Inmaculada Concepción (donderdag),
26-12: maandag volgend op de Natividad del Señor, of San Esteban (maandag).

Deelstaten kunnen maximaal 14 Feestdagen per jaar tellen, en naar eigen goeddunken de verplaatsbare datums aanpassen.
calendariolaboral2015canarias.jpgOfficiële Feestdagen in de Deelstaat Canarias:
01-02 Año Nuevo (Nieuwjaar),
06-01 Epifanía del Señor (Driekoningen),
24-03 Jueves Santo (Witte Donderdag),
25-03 Viernes Santo (Goede Vrijdag),
02-05 ‘Dag van de Arbeid’ i.p.v. ‘1 mei’,
30-05 Día de Canarias (feestdag i.p.v. 26 december omdat 25-Kerstmis op zondag valt),
15-08 Asunción de la Virgen (Maria Hemelvaart) ,
12-10 Fiesta Nacional de España, Dia de la Hispanidad,
01-11 Todos los Santos (Allerheiligen)
06 -12 Día de la Constitución (Dah van de Grondwet),
08 -12 Inmaculada Concepción (Onbevlekte Ontvangenis),

Officiële Feestdagen op elk eiland:
02-02 Tenerife........: Virgen de La Candelaria,
05-08 La Palma.......: Ntra. Sra. de las Nieves,
09-09 Gran Canaria : Ntra. Sra. del Pino,
16-09 Fuerteventura: Ntra. Sra. de la Peña,
16-09 Lanzarote......: Ntra. Sra. de los Dolores,
24-09 El Hierro.......: Ntra. Sra. de los Reyes,
03-10 La Gomera....: Ntra. Sra. de Guadalupe.

Schoolvakanties voor het schooljaar 2015-2016 op Canarias
ens.png

Het Ministerie van Onderwijs, van de Canarische Regering, heeft laten weten dat - van het niet Universitaire onderwijs - in 2016 de laatste schooldag voor de zomervakantie 19 juni is en men weet, of een leerling overgaat, of blijft zitten; en, dat de lessen in het kleuter, basis- en vervolgonderwijs weer aanvangen in de week van 9 tot 14 september 2016.

Behalve het tweede leerjaar Bachillerato, dat in 2016 eindigt op zaterdag 22 mei, en het tweede leerjaar van de hogere beroepsopleiding dat ook eindigt op 22 mei, eindigen de andere klassen op zaterdag 19 juni.
header-bachillerato-unico-1.jpgDe onderwijscentra hebben tot 22 juni de tijd om de eindbeoordeling af te ronden en de rapport/examen- cijfers bekend te maken op 23 en 24 juni, al naar gelang waar de school voor kiest. Voor het beroepsonderwijs is dit 7 juni.
naamloos-177.png bachillerato_orientacion.jpgVan 1 tot en met 8 september vinden de buitengewone testen plaats voor het Verplichte Vervolgonderwijs, voor het eerste jaar van het Beroepsonderwijs, evenals de toelatingsexamens voor het eerste jaar Bachillerato, evenals de beoordelingssessies en de eindkwalificaties.

De inschrijvingstermijn voor het Muziek-beroepsonderwijs sluit op 3 september.

escuela-tres.jpgHet Kleuteronderwijs kan - vanwege haar aard - de schoolvakantie-kalender aanpassen al naar gelang de behoefte van de organisatie.
ZZZZZZAislas-canarias-84-99-kopie-56.jpg


Haar familie wil, dat de zalig verklaarde
Sor Lorenza wordt herbegraven in haar geboortegrond op Gran Canaria
in  Santa María de Guía

SANTA MARÍA DE GUÍA - donderdag 10 september 2015 - Ongeveer 500 martelaren van de Guerra Civil (Spaanse Burgeroorlog 1936-1939) zijn op 13 oktober 2013 door Paus Benedictus XVI zalig verklaard.  Onder hen de eerste Canarische vrouw die, als getuige van het Geloof en liefde, zalig is verklaard: de uit Santa María de Guía afkomstige Sor (Zuster) Lorenza Díaz Bolaños, religieuze en Hija de la Caridad (Zuster van Liefde) , die haar leven als non in dienst van God gewijd heeft aan de armen en de verpleging van zieken; en, die als martelares begraven is in La Casa Provincial de San Vincente de Paul in Madrid,
(zie: http://www.diocesisdecanarias.es/historia/172873a1aa0c43b07/index.html).

Op 12 maart 2015 is Sor Lorenza Díaz Bolaños door het Spaanse Episcopaat - op verzoek van de Parochie en van het Aartsbisschoppelijke College - benoemd tot medepatrones van de Parochie ‘Francisco de Asis’ (Franciscus van Assisi) waar zij is geboren; en op de feestdag Maria Hemelvaart (15 augustus) gedoopt is in de wijk Casas de Aguilar in Santa María de Guía (Gran Canaria).
descarga_zps1941c1f7.jpgNegen maanden  na het huwelijk van haar ouders is op 10 augustus 1896 Lorenza geboren als dochter van Doña María del Pino Bolaños en haar echtgenoot Juan Dolores Díaz, en zij is  vijf dagen later - op Maria Hemelvaart, 15 augustus - gedoopt in San Lorenzo op de feestdag van de schutspatrones van de gemeente  Santa María de Guía. Als Spaanse heilige heeft Lorenza een leven geleid van diaconie in dienst van de armen en zieken, en is de martelaarsdood gestorven, met het geven van haar leven voor Jezus Christus.
sor-lorenza-diaz-bolanos--478x270-230x219x80xX-1.jpgHaar  grootmoeder van vaders zijde is María del Socorro Díaz en van moeders zijde zijn haar grootouders Francisco Agustín Bolaños en Tomasa Delgado; doopvader is Dr. Juan Navarro, Peter is Juan Francisco Padrón Moreno en de doopgetuigen zijn de kapelaans van de parochie: Manuel García en Maximiniano Osorio, zo staat te lezen in het Doopregister van de Parochie Nuestra Señora de Guía, Gran Canaria, Libro 27 de Bautizos, folios 34
34 v., nº 119)
voz362.jpg
padrecueto.jpg 1189.jpg
De Eeuwige Gelofte afgelegd voor
Padre Cueto op de feestdag van San Felipe Neri (26 mei) Het sacrament van de Eeuwige Gelofte heeft de jonge Lorenza ontvangen op 26 mei 1900, op de feestdag van San Felipe Neri, uit handen van Bisschop pater José Cueto, de goede herder en vader van de armen die een spoor van heiligheid heeft nagelaten bij de Canario’s. Lorena’s  madrina (getuige) bij het afleggen van de Eeuwige Gelofte is doña María del Socorro Díaz
z_felipe_neri.jpg 
San Felipe Neri is de heilige die in het bijzonder vereerd wordt in de gemeente; een kapel in Santa María de Guía is naar hem vernoemd. Hij heeft herhaaldelijk  gezegd: “Als we ons volledig wijden aan onze naaste, kunnen we geen tijd of ruimte reserveren,” en hij wordt afgebeeld met een vlammend hart - als herinnering aan zijn caridad (liefdadigheid) – en met  de spreuk: ‘Cucurri cum dilatasti cor meum’ (‘Ik ga waarheen het hart leidt’).

De Voorzienigheid wil, dat het charisma van Padre Cueto en van San Felipe Neri door het sacrament van de Geest, het hart van Lorenza vult vanaf haar vroege kinderjaren. Sindsdien begint haar hart te zwellen met liefde en genade, om een paar jaar later de hoogste staat van heiligheid te bereiken.

Het gezinsleven en de Religieuze Roeping van zuster Lorenza
Lorenza heeft in het christelijke en arme immigrantengezin, een zus en drie broers: Manuel, Blasina, Juan Jesús en José Ignacio; en dankzij hun getuigenis weet men veel over het persoonlijke en gezinsleven van Lorenza.
casa-de-sor-lorenza.jpg
Het gezin is heel arm; zodanig, dat het in grotten, of grotwoningen woont in het hooggelegen gedeelte van Guía, vijf kilometer buiten het centrum. Vader en zoon zijn  bij gelegenheid dagloners en uit armoede emigreren zij naar Cuba. Lorenza, dan twaalf jaar oud, neemt het huishouden op zich, om haar moeder te helpen die op het land werkte. Maar haar taak is ook leerzaam en catechetisch.
cueva-natal-de-sor-lorenza.jpg
De getuigenis van haar jongere broer José Ignacio, ambtenaar bij  Justitie in  Las Palmas de Gran Canaria, is tegelijkertijd welsprekend, als emotioneel: “Lorenza is de rechterhand van mijn moeder en ze zorgt voor ons allemaal. We wonen in onze jeugd onder  zorgwekkende omstandigheden, het gaat daarbij om grotten. Eerst een enkele grot, daarna in een daaraan gebouwd huis en vervolgens in een andere grot met dezelfde eigenschappen, totdat we een sociale woning huren. Als  we in de tweede grot woonden geeft zijn zus, samen met mijn moeder, ons basisonderwijs en leert men ons de doctrine en de catechismus… mijn zus leert ons ook met grote vroomheid  bidden en leidt het rozenhoedje… en  Lorenza geeft ook les aan kinderen in de buurt en doet het huishouden. De meeste dagen van de week, en altijd op zondag,  loopt ze vijftien kilometer  heen en terug, over rotsachtige en stoffige paden, de enige die er zijn, om naar de H. Mis te gaan…

In de San Juan-wijk
Dankzij ieders inspanning, slaagt  doña Pino en samen met haar kinderen erin, een huis te huren in de San Juan-wijk, op enkele kilometers van het stadscentrum.  Over die periode gaat de getuigenis van haar broer Juan Jesús. Het is een prachtige beschrijving, of portret van de deugden van Lorenza in het gezinsleven.

“Ze is altijd nederig, maakt nooit een slecht gebaar naar haar moeder, of broers en zus; en popelt om goed te doen en de armen te helpen. Een tante is ernstig ziek en zij als eerste, en Blasina daarna, zijn ware verpleegsters voor haar. Ze ontbreken nooit bij de H. Mis op zondag en op heiligendagen; en als we in San Juan  wonen, de wijk dichter bij de stad, gaan ze - op een enkele uitzondering na - dagelijks naar de H. Mis en als regel verzamelen ze uit hun kleine, bescheiden tuin die ze met de grootste zorg omringen, de mooiste bloemen voor de Virgen.

Voor Lorenza is er geen grotere voldoening, dan te kunnen lezen, praten, of boeken te bespreken met passages uit het leven van Christus en de heiligen. Maar zonder poespas, integendeel, in relatieve beslotenheid, altijd aandachtig en geconcentreerd in de geest en liefde van God."
view.jpgOnder de boeken die Lorenza ijverig leest is ‘Camino Recto’ (‘Het Rechte Pad’) van San Antonio Maria Claret. De heilige is in 1848 en 1849 op de Canarische Eilanden. De missie van Santa María de Guía vindt plaats van 14 augustus tot 7 september 1848.
obispocodinagroot.jpg
                                              Bisschop  Buenaventura Codina.
De bisschop van de Canarische  Eilanden,  Buenaventura Codina - van de Congregatie van de paters van de Liefdadigheidsorde van Sint-Vincentius à Paulo -  die samen met de apostolische missionaris Claret naar het eiland is gekomen, zegt bij die missie in Guía: "dat Lorenza een grote impuls geeft aan de vroomheid van de gelovigen."

Die vroomheid heeft het gezin Bolaños ontvangen van hun voorouders, en Lorenza heeft deze overgedragen aan haar broers, zus en buren.

Het ‘San Roque’-hospitaal en de Hijas de Caridad
Telkens als Lorenza naar het centrum van Guía gaat voor het bijwonen van de H. Mis, laat ze niet na, het ‘San Roque’-hospitaal te bezoeken, dat geleid wordt door de Hijas de la Caridad (Dochters van Liefde van de Orde van Sint-Vincentius à Paulo; kortweg genoemd: Zusters van Liefde). Ze troost er de zieken, leeft er met de nonnen en zo ontstaat haar roeping.

  Lorenza besluit zich volledig te geven aan God, om de armen te dienen. Ze treedt in dienst bij de San Agustin school  de Las Palmas, waar ze de zusters helpt  en studeert, terwijl ze haar  roeping volgt. Geleid en begeleid door zuster Pilar Rodriguez, begint ze begin 1921 haar  postulaat in het San Martin-Hospitaal. Later volgt haar zus Blasina in haar voetsporen en treedt ook in bij de Compañía de Hijas de la Caridad (Orde van  de Zusters van Liefde).

Het religieuze leven en martelaarschap van Sor Lorenza
In het San Martín-Hospitaal is de jonge Lorenza Diaz postulante en drie maanden zijn voldoende, om zich aan haar roeping te wijden en te vragen, in te mogen treden bij de Compañía de Hijas de la Caridad (Orde van  de Zusters van Liefde).

Geen enkele zuster hoort ook maar de geringste klacht van haar; en als ze naar het Península (Schiereiland = het vasteland van Spanje) gaat, zeggen ze allemaal van haar: “Het zal een goede Hija de la Caridad (Zuster van Liefde) zijn.”

Verpleegster in het Instituto de Reeducación Profesional de Inválidos del Trabajo (Herstellingsinstituut voor Arbeidsinvaliden)
Sor Lorenza verhuist in 1921 naar Madrid om haar beroepsopleiding te volgen. Na zes maanden is ze toegewezen aan het Instituto de Reeducación Profesional de Inválidos del Trabajo, dat gevestigd is in Carabanchel Bajo. Dit centrum is in 1887 opgericht door de Koningin-regentes Maria Cristina en toevertrouwd aan de Hijas de la Caridad (Zusters van Liefde). De Orde bestaat uit 16 zusters en la Hermana Sirviente (Moeder Overste) is Sor Josefa Santonja.  
10f1.jpg
Aan zuster Lorenza vertrouwt men de chirurgie-afdeling toe en de verzorging van operatiepatiënten. Ze is verantwoordelijk voor het organiseren van de kliniek, operatiekamer, de röntgenafdeling en de fysiotherapie, met de modernste apparatuur van dat tijdperk. Ze studeert verpleegkunde en verkrijgt haar verpleegstersdiploma in het Militaire Hospitaal in Carabanchel. Later volgt ze nog een specialistische opleiding in Cádiz tot operatieverpleegkundige, waarbij ze bij alle operaties assisteert als instrumenten aangeefster; een beroep, dat ze met zoveel sereniteit en wijsheid uitvoert, dat de artsen niemand anders willen om te assisteren, dan zuster Lorenza.

De schriftelijke getuigenis van zuster Concepción González is heel welluidend: “Jong en    met veel arbeid zin, wijdt ze zich geheel aan de verpleging; zodanig, dat zuster Lorenza al heel snel toezichthoudster is van het centrum.”

Na vijf jaar van roeping legt haar zus, als Sor Blasmina, haar Eeuwige Gelofte af op 1 mei 1926, en het jaar daarop, in 1927 studeert ze af in het Asilo de Ciegos (Blinden-internaat) van Madrid en kort daarop is ze toegetreden tot dezelfde zusterhuis als dat van Sor Lorenza.

De Voorzienigheid wil, dat de twee zussen samenkomen en als Zusters leven in de nieuwe familie van de Hijas de la Caridad (Zusters van Liefde).

Het gedrag van Sor Lorenza is, in de woorden van de Provinciaal Generaal Overste Sor María Sanz, “dat van een ware Hija de la Caridad. Zij houdt van God; deze liefde weerspiegelt zich in haar omgang met de armen die zij dient met liefde en moederlijke zorg. Ze is onvermoeibaar in haar werk. Tegelijkertijd is ze met de zusters respectvol, blijmoedig en zorgzaam.”

Bedreigingen van een bewaker
In de jaren voorafgaand aan de Guerra Civil (Spaanse Burgeroorlog) van 1936 zijn  sommige bewakers en patiënten openlijk vijandig tegenover de Hermanas (Nonnen), dat is het geval met Sor Lorenza Díaz Bolaños. De getuigenis is van een medezuster van de Orde, die haar kent en met haar samenleeft: Een  bewaker doet alsof hij ziek is en kleedt zich voor haar uit, om haar uit te dagen.  Sor Lorenza verzoekt  hem, zich aan te kleden en haar te respecteren. Haar sereniteit en vastberadenheid, trouw aan haar gelofte van kuisheid, irriteert de jongeman en hij zegt: “Dat zal ik je binnenkort betaald zetten.” Opdat hij dat niet doet, heeft ze dit gezegd tegen de geneesheer directeur, die hem ter verantwoording heeft geroepen. De boze bewaker herhaalt zijn bedreiging, dat hij die snel zou uitvoeren. Haar zus Blasmina, die verantwoordelijk is voor de bijkeuken, heeft ook te lijden van beledigingen en bedreigingen. Sor Lorenza nodigt haar uit, geduld te hebben, te vergeven en te lijden, alles uit liefde voor God en het geloof.
sor-lorenza-1.jpg

Vervolging en martelaarschap
De Hijas de la Caridad (Zusters van Liefde) zijn op 23 juli 1936 verdreven uit het Instituto de Reeducación de Inválidos (Instituut voor Revalidatie van Invaliden) en het centrum gaat dan over in handen van leken-verpleegkundigen.
sor-lorenza-vestida-de-seglar_462-1.jpg
                              Zuster Lorenza, tijdens haar vervolging wereldlijk gekleed.

Vervolgens zoeken zij hun toevlucht op diverse locaties, en vinden onderdak in de Calle  Lope de Vega, nº 13, dicht bij van het Casa Central (Zusterhuis). De eigenaren  zijn  bekenden van de Zusters en daar worden Sor Lorenza en haar zus Sor Blasmina opgevangen.

Ze leven in de catacomben, oefenen clandestien hun geloof uit, en helpen voorzichtig daar waar ze kunnen hun gastheren en de vluchtelingen. Ze verblijven daar tot 15 november 1936

Sor Blasina kan vervolgens vluchten naar Valencia en keert terug naar Las Palmas. Dat blijkt uit de arrestatie en de processtukken van haar zus en van Sor Josefa Gironés: “De miliciens hebben huiszoeking verricht en onder hen is er een, die verpleger is geweest in het Casa de Inválidos, en die door zijn wangedrag meerdere malen is berispt door zuster Lorenza. De volgende dag - dezelfde dag waarop het Noviciado de las Hijas de la Caridad  (het Zusterhuis van de Zusters van Liefde) in de Calle Jesús in brand staat - komen de miliciens terug en, daarentegen, bevindt zich onder hen de milicien die bekend staat als, ‘El Campesino’ (‘De Boer’).   Ze nemen Sor Lorenza mee, en vervolgens Sor Josefa Goronés die gevlucht is naar nummer 11 in dezelfde straat. Ze bedreigen ze, door te zeggen, dat ze verpleegsters nodig hebben; en in Las Vistillas hebben ze hen vermoord omdat ze Hijas de la Caridad (Zusters van Liefde) zijn.”

De Vistillas (hooggelegen locaties/uitzichtspunten) liggen dicht bij de Kathedraal van Almudena in Madrid.

Hun lichamen heeft men teruggevonden in 1914, nadat men de massagraven heeft ontdekt op  de Oostelijke begraafplaats waar ze na de moord zijn begraven.
sepulcro-de-sor-lorenza-casa-provincial-san-v.jpg
Vervolgens zijn ze overgebracht  naar de crypte die de Compañía de las Hijas de la Caridad (Orde van de Zusters van Liefde) heeft op de begraafplaats van San Isidro in Madrid .
casaguia.jpg
Toen het zaligverklaringsproces is voltooid heeft men hen definitief overgebracht naar een kleine zijkapel van de kerk van het Casa provincial (Provinciale Zusterhuis), in de Calle José Abascal.

Sinds 13 oktober 2013 worden de religieuze martelaressen vereerd als zalig verklaarden.
familia-beata-1.jpg
                De geschiedkundige Gonzalo Díaz, met een afbeelding van Sor Lorenza.

En nu - anno 2015 - wil de familie, dat de zalig verklaarde Sor Lorenza wordt herbegraven in haar geboortegrond op Gran Canaria, in Santa María de Guía.
ZZZZZZAislas-canarias-84-97.jpg


Nog een Mariabeeldje,
'La Aldeita':
dat wel eens het vroegste van

Canarias zou kunnen zijn

De landbouwer Daniel Morales treft in 1954 een virgen
(maria beeldje) aan in een grot in La Oliva op Fuerteventura,  in een omgeving die verbonden is met de sacrale wereld van de oerbewoners

PUERTO DEL ROSARIO - zondag 2 augustus 2015 - De landbouwer Daniel Morales treft in 1954 een virgen (Maria beeldje) aan in een grot in La Oliva op Fuerteventura nabij een omgeving die verbonden is met de sacrale wereld van de oerbewoners. De koolstof14-methode geeft aan, dat het beeldje een van de vroegste is op de Archipel en opent het debat, of het is meegekomen met de conquistadores (Spaanse veroveraars) op hun tocht naar Canarias.

Pedro Carreño, een amateur geschiedkundige, stroopt al jaren La Oliva af op zoek naar stukken waarmee men de historische puzzel van de gemeente kan reconstrueren en hij was de eerste die de wetenschappelijke gemeenschap op de hoogte bracht van de ontdekking van de podomorfos (gegraveerde rots inscripties) op de Tindaya.-berg  in de jaren ’70 van de vorige Eeuw;  en al jaren blijft hij enthousiast over de resultaten die tevoorschijn komen rondom het beeld van La Aldeita.
383919-1g.jpg
                                                               La Aldeita.
Carreño herinnert zich, hoe de landbouwer Daniel Morales hem vertelde over de ontdekking van het beeldje in een grot van La Aldeita (het Kleine Dorp)  - vandaar de naam van de H. Maagd - “men wist enkel van een verhoging in deze grot, maar toen men die ging afgraven ontdekte men een tweede waar zich het beeldje bevond;” op dezelfde locatie heeft men ook een andere heilige aangetroffen, gegraveerd op een steen.

Op het moment van de ontdekking was Daniel vergezeld door de Antonio Fleitas die het beeldje aan zijn dochter Concha heeft gegeven,  die al jarenlang belast is met het bewaren van dit stukje houtsnijwerk dat ruim twintig centimeter hoog is.

De archeologe María Antonia Perera kreeg aan het eind van de jaren ’70 van de vorige Eeuw te horen van het beeldje en is toen begonnen de onbekendheden te ontrafelen in de grotten welke de Tindaya-berg omringen met zijn podomorofos uit de majorera prehistorie .

De grot, ook wel de Cueva de los Ídolos genoemd, bevindt zich in Malpaís de La Arena, een locatie die, naar het oordeel van Perera, “een aanzienlijke gewijde plaats is,” aanbeden door die oerbewoners van het eiland: de majos, en waar men graveringen in de vorm van voetafdrukken heeft aangetroffen in de woonkern Tisajoyre, tot aan de graveringen van Téjate; grote stenen structuren, met afbeeldingen van de zon en wel 62 stralen.
De grot - die met de ontdekking van de antropomorfe figuren op puimsteen, steen en zandsteen uit het Pre-Europese tijdperk  herdoopt is met de naam Ídolos - bevindt zich op ongeveer 150 meter van de grot waar het Maria beeldje is ontdekt.

De onderzoekster heeft tegenover de persmedia verklaard, “dat het gaat om een veroveringstactiek die eruit bestaat, heilige plaatsen uit de cultuur van de oerbewoners in te nemen en deze te vervangen, met het opleggen van de Maria-verering.”

Maar Perera gaat verder dan dat; ze veronderstelt, dat die ter plaatse kunnen zijn ingericht door de veroveraars zelf terwijl men optrok naar het binnenland van het eiland, na aangekomen te zijn in het noordelijke deel, na hun opmars via Lanzarote en het islote (eilandje) Lobos.

Bisdom Canarias
De onderzoeker en hoofd van het Patrimonio Histórico de la Diócesis de Canarias (Historisch Erfgoed van het Bisdom Canarias), José Lavandera, wordt ook al jarenlang geboeid door de virgen de La Aldeita (de maagd van het Kleine Dorp)
Hij is van mening, dat het beeldje in de grot moet zijn achtergelaten door missionarissen die in de loop van de vijftiende eeuw naar Canarias zijn gekomen om het christelijk geloof te verbreiden onder de pas veroverde bevolking.

Royal Botanic Gardens
Lavandera herinnert zich, hoe enkele jaren geleden Dr. Lawrene - in het laboratorium van de Royal Botanic Gardens -de chemische samenstelling van het beeldje heeft onderzocht,  en uit die bestudering leidt men af, dat het beeldje vervaardigd is uit kastanje of eikenhout.

Jardín Botánico de Las Palmas
Een microscopisch onderzoek, dat nadien is verricht door de professoren David Bramwel en Víctor Montelongo van de Jardín Botánico de Las Palmas, heeft het mogelijk gemaakt, vast te stellen, dat het beeldje uit kastanje-hout is vervaardigd - een houtsoort, die tot aan die tijd niet voorkwam op Canarias - wat dan ook de herkomst van buitenaf verklaard
Het onderzoek heeft ook het ontdekken mogelijk gemaakt van okerkleurige, rode en groene restanten pigment in, en verder - in de gepolychromeerde haardos - sporen van een gouden kleur.
naamloos-126.png
                                             La Aldeita, lieflijk en vertederend.
Koolstof14-methode    
In 2008 heeft men de Koolstof14-methode toegepast waaruit een datering blijkt van tussen 1460 en1660; hoewel de eigenschappen van het beeldje - zoals de veronderstelde lieflijke en vertederende gelaatsuitdrukking van de maagd, de zijde waarop het kindje is gepositioneerd; en de eenvoudige plooien in het tuniek en de mantel - aldus een priester - wijzen op een latere, gotische periode die populair was in de vijftiende eeuw.

Jean de Bethencourt
Tot nu toe lijkt het erop, dat de Virgen de la Peña (Maagd van de Rots) die vereerd wordt in de kerk van La Vega de Río Palmas, het beeldje is, dat is meegereisd met de Nomadische veroveraar Jean de Bethencourt.

Misschien was op het schip ook wel de virgen de la Cuevita (de Maagd van het Grotje) te gast, en waar of niet; zeker is, dat de het beeldje een grote onbekende is gebleven in het religieuze erfgoed van Fuerteventura en in het overige van de deelstaat Canarias.
1-AAAAislas-canarias-kopie-324.jpg 


50.000 rozenblaadjes in de Santiago-kerk in Gáldar

GÁLDAR - maandag 18 mei 2015 - De Santiago-parochie in Gáldar (Gran Canaria) heeft op zaterdag 16 mei 2015 een traditie uit de negentiende Eeuw hersteld, welke 40 jaar geleden verloren is gegaan: De regen van rozenblaadjes over het Altísimo (Allerheiligste).

Pastoor Manuel Reyes Brito, die in het Parochie-archief gegevens bewaart over deze traditie op Hemelvaartsdag, heeft - samen met een groep gelovigen – voorgesteld, om deze gewoonte in ere te herstellen, en men heeft toestemming gekregen van het Bisdom, om aan het eind van de Heilige Mis de regen van rozenblaadjes te laten neerdalen.
altarpetaslos.png                                    VIDEO:  https://vimeo.com/128027660
Het Altísimo (Allerheiligste - de H. Hostie) is in een monstrans uitgestald in het tabernakel op het Hoogaltaar en, vanuit de koepel van de Santiago-kerk zijn 50.000 rozenblaadjes neergedaald: 1.000 voor elk jaar, dat men het Heilige Sint Jacobus-jaar (om de vijf jaar)) viert in de noordwestelijke gemeente.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


De homoseksuele godsdienstleraar heeft bij voortduring gevraagd dat men hem zou ontslaan

BISDOM CANARIAS - vrijdag 19 december 2014 - Sinds april 2014 heeft Luis Alberto González Delgado de Kerk gevraagd, hem, te ontheffen van zijn ‘canonieke missie’ vanwege het feit, “dat hij niet langer geschikt is als leraar der katholieke godsdienst.”

In november 2014 heeft González aan het Ministerie van Onderwijs gevraagd, de geldende wetgeving toe te passen - wat is: ontslag in overeenstemming met incompetentie - dat wordt vergoed met een betaling van 20 dagen per gewerkt jaar.
Luis Alberto heeft € 34.000,= schadevergoeding ontvangen, nadat zowel het Bisdom van de Canarische Eilanden evenals het ministerie van Onderwijs zijn ontslag hebben ingewilligd.
358616-1p.jpg 2014090211041321276.jpg
           Luis Alberto González... sta je als getrouwde man toch maar mooi te kijken.

Luis Alberto González Delgado wilde van meet af aan, dat men hem zou ontslaan. Zijn eigen handelen onthult dit. Het is de van Tenerife afkomstige godsdienstleraar die verbonden was aan twee onderwijsinstellingen op Lanzarote die publiekelijk de koppigheid en de passiviteit van de Katholieke Kerk veroordeelde tegen het homohuwelijk en tegen het huwelijk tussen personen van hetzelfde geslacht.

Zijn verhaal speelt zich in Spanje af, in een context waarin men herhaaldelijk de seculiere Staat en het concordaat met de Santa Sede ( Heilige Stoel) ter discussie stelt. Maar in de door de leraar ondertekende officiële documenten is geen sprake van enig vervolging, maar meer van zijn verlangen, om zijn relatie met het godsdienstonderricht en, dientengevolge, zijn betrekking via het Ministerie van Onderwijs, van de Canarische Regering, te seponeren.
1418205323_418437_1418207705_noticia_normal.jpg luis-alberto-720.jpg
Híj was het, die in april 2014 aan het Bisdom Canarias heeft gevraagd hem te ontheffen van zijn canonieke missie, een essentieel onderdeel voor het geven van godsdienstonderricht en les in de katholieke moraal waarvoor men kwaliteiten nodig heeft die geëist worden door de Kerk. De reden daarvoor, zoals aangegeven in zijn brief van 23 april 2014, is: "het niet langer geschikt zijn als leraar in de katholieke godsdienst".

In dat schrijven verwijst de leraar González niet naar zijn homoseksuele huwelijk, maar wel naar een bief die hij - in juli 2013 - verstuurd zou hebben aan de bisschop van het Diócesis Canariensis (Canarische Bisdom ), Francisco Cases, waarin hij klaarblijkelijk melding maakt van “daden met openbare gevolgen”. Op die brief van 2013 is geen enkel antwoord gekomen van het Bisdom, maar wel op zijn brief van april 2014, waarin hij verzocht heeft zijn vergunning voor het geven van godsdienstles in te trekken.
g1.jpg paus-populair-en-persoon-van-het-jaar-time-300x240large.jpg

            Hipólito Cabrera            en                                  'Popi Paco'.
Op 5 september 2014 heeft de vicaris-generaal van het Bisdom Canarias, Hipólito Cabrera, inderdaad een officieel schrijven gestuurd aan de directeur-generaal Personeelszaken van het Ministerie van Onderwijs, waarin hij - op verzoek van de Canarische Onderwijs-autoriteit -  uitlegt, waarom Luis Alberto González niet is voorgesteld als godsdienstleraar.

"De fundamentele reden voor het niet voorstellen als leraar, is gebaseerd op de verklaring van de heer González Delgado in zijn verzoek aan het Bisdom, gedateerd  23 april 2014, waarin hij letterlijk uiteenzet, "dat hij van mening is, niet langer geschikt te zijn als leraar in de katholieke godsdienst," zegt de vicaris-generaal.

En hij voegt daaraan toe: "De tweede reden is, zijn ondubbelzinnige verzoek, ontheven te worden van zijn canonieke missie als godsdienstleraar.”

Toen het Ministerie van Onderwijs zich tot de leraar heeft gewend, voor wat hij tot zijn verdediging heeft aan te voeren, heeft men een schrijven van 6 november 2014 ontvangen waarin - op 4 kantjes - González Delgado verlangt, dat zowel het Bisdom, evenals het Ministerie van Onderwijs, “de ‘huidige wetgeving’ op hem, toepassen.”

Dit betekent dat ze beiden zouden moeten voldoen aan zowel zijn verzoek, de machtiging in te trekken om te functioneren als godsdienstleraar en, bijgevolg,  aan de beëindiging van zijn arbeidsovereenkomst, in overeenstemming met het Estatuto de los Trabajadores (Werknemersstatuut ).

Op basis van zijn eigen verzoek en met de toepassing van de huidige wetgeving, heeft men de leraar González Delgado ontslagen per 30 november 2014 om objectieve redenen (wegens “bijzondere incompetentie”), wat hem een schadevergoeding heeft opgeleverd van €34.283,= die hij al heeft ontvangen.

De leraar heeft nooit de omstandigheden verteld die hem ertoe gebracht hebben de Kerk te vragen de toeneming om leraar te zijn in te trekken; hoewel hij volgens zijn eigen publiekelijke verklaringen, alles wijt aan het feit, dat hij besloot te trouwen met zijn partner.

images-21.jpgIn zijn laatste verklaring verwijst hij naar, “de ideologische en morele opvatting van een kerkelijke instelling die, naar zijn bescheiden mening, niet strookt met de moderne tijd en ook niet met het Evangelie. De kerkelijke autoriteiten zijn niet bereid, om een homoseksuele relatie of huwelijk te aanvaarden, hoewel ze zelfs verrassender wijze pretenderen mededogen met homoseksuelen te hebben. Door het praktiseren van homoseksualiteit te bestempelen als zonde, bestempelen ze de zondaar, en ik daag elke bisschop uit, “mij onwaardig te vinden”.

Zijn beschuldigingen aan het Ministerie van Onderwijs, gehandeld te hebben in overeenstemming met het dictaat van het Bisdom, zijn door het Departement ontkend, dat van meet af aan heeft verzekerd, dat het de leraar was die voor dit einde aan zijn professionele loopbaan - van 16 jaar onderricht geven in het openbaar onderwijs - heeft gekozen.

1-AAAAislas-canarias-85.jpg


La 2 van TVE  zendt de H. Mis uit
  vanuit de Templo Ecuménico in
Playa del Inglés

SAN BARTOLOMÉ DE TIRAJANA - vrijdag 29 november 2014 - Op zondag 7 en maandag 8 december 2014 zal het programma ‘El Dia del Señor’ (‘De Dag des Heren’) van Televisión Española vanuit Playa del Inglés de H. Mis uitzenden in geheel Spanje.

Een ploeg medewerkers van Televisión Española (TVE) - die enkele keren is vergezeld door burgemeester Marco Aurelio Pérez en door de wethouder van Toerisme Ramón Suárez, van de gemeente San Bartolomé de Tirajana en enkele medewerkers van de gemeente - heeft in de afgelopen dag de locaties en de sets geïnspecteerd voor de uitzending - op zondag 7 en maandag 8 december 2014 - in het programma ‘El Día del Señor’, van de H. Mis vanuit de Templo Ecuménico in Playa del Inglés.
img_24806.jpgDit televisieprogramma zal worden voorafgegaan door het uitzenden van twee reportages over het hooggelegen gedeelte van de gemeente en het toeristengebied Maspalomas-Costa Canaria, wat ongetwijfeld promotie betekent in Spanje.
img_24805.jpgNa de technische montage, zal de uitzending beginnen om 09:30 uur Canarische tijd, met twee, twaalf minuten durende reportages over de gemeente, welke gedurende de afgelopen dagen zijn opgenomen, om te worden uitgezonden in beide programma’s.
img_24804.jpgRond 09:45 uur Canarische tijd zal dan de eigenlijke Eucharistie worden uitgezonden, welke tot 10.30 uur zal duren. Het kan zijn, dat de H. Mis zal worden opgedragen door Monseigneur Francisco Cases Andreu, die over de opnamen is geïnformeerd en, mogelijk, zal de H. Mis geconcelebreerd worden door de pastoor van de Templo Ecuménico van Playa del Inglés, Benjamin Ramírez Díaz.
img_24803.jpg

Coral de Maspalomas
Wat zeker is, is het optreden van het Coral de Maspalomas (Koor van Maspalomas), dat in haar 25-jarig bestaan acte de présence heeft gegeven bij vele plechtige vieringen in de gemeente. Het tijdstip waarop La 2 van TVE het programma ‘El Día del Señor’ uitzendt, heeft een grote kijkdichtheid. Men kan het programma ook volgen, rechtstreeks via het Internet, op ‘televisión a la carta’, gedurende acht dagen na de uitzending, op: www.rtve.es

De uitzending betekent een aanzienlijke promotie te zijn voor het toeristengebied van Gran Canaria en voor de bekendheid van de Templo Ecuménico in Playa del Inglés; de enige, die religieuze dienstverlening biedt aan 14 Christelijke geloven van de diverse landen in zijn 45 bestaan in het toeristengebied Maspalomas-Costa Canaria.

De reportages welke La 2 van TVE biedt op 7 en 8 december 2014 tonen aspecten van San Bartolomé de Tirajana, zoals de buitenwijken van de stad, straten, kerk en bevolking.
Ze bevatten bovendien beelden van de San Fernando parochie, de San Antonio de Pauda-kerk in Mogán en de buitenplaatsen van het dorp; eveneens het gebied van Maspalomas, de vuurtoren, de stranden en andere aspecten; en uiteraard niet te vergeten van het in- en exterieur van de Templo Ecuménico El Salvador, en daarin treden op de pastoor van de Templo Ecuménico, Benjamín Ramírez, en vertegenwoordigers van de Duitse Gemeenschap, van de Protestantse kerk en van de Gemeente San Bartolomé de Tirajana, zo heeft men laten weten tijdens de voorbereidingen voor dit religieuze programma, dat altijd op zondag op La 2 wordt uitgezonden, met een uitgebreide ervaring en voor een groot publiek.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Liggen de stoffelijke overschotten,
van de Martelaren van Tazacorte
in de Cueva de Los Frailes?

FUENCALIENTE - zondag 12 oktober 2014 - De onderzoeker en etnograaf Juan José Santos laat weten, dat de traditie van de mondelinge overlevering in de gemeente wil, dat in deze uitsparing in de kust van Fuencaliente - begraven door de lavastromen van de vulkaan van Teneguía in 1971 - alles wat men vanuit het Zuiden in zee gooide, hier aanspoelde en dat zich daar enkele lijken bevinden van de religieuzen.

De stoffelijke overschotten van de jezuïeten Ignacio de Azevedo en zijn 39 metgezellen,  bekend als  de ‘Mártires de Tazacorte’ (‘Martelaren van Tazacorte’), die in 1570 zijn vermoord tegenover de punt van Fuencaliente door Calvinistische corsairs, onder leiding van de piraat Jacques de Sores, toen zij op weg waren naar Brazilië voor evangelisatiewerk, men hen in zee heeft geworpen; maar volgens de volkstraditie, zo vertelt de minister van Cultuur en Erfgoed, Maria Victoria Hernández, van het Cabildo (Eilandbestuur) van La Palma, op haar Facebook-pagina, “dat nabij de Faro (Vuurtoren) van Fuencaliente zich de zogenoemde ‘Cueva de Los Frailes’ bevindt - die in 1971 is begraven door de vulkaan Teneguía - en volgens sommige informanten (onder wie zich Juan José Santos en Juan Luis Curbelo bevinden ) toen zij heel klein waren, de schoolonderwijzers en ander personen vertelden, dat er in deze grot jezuïeten begraven liggen die de zee op de kust heeft doen aanspoelen.”  (Zie o.a. ook: http://www.heiligen.net/heiligen/07/15/07-15-1570-martelaren.php).

                      Juan José Santos (rechts) in gesprek met Joao Caniço,
                             op vrijdag 10 oktober 2014 in Fuencaliente.

De Portugese jezuïet en vice postulant in het proces voor de heiligverklaring van de Beatos Mártires de Tazacorte (Zalig Verklaarde Martelaren van Tazacorte), Joao Canico, die naar het eiland is gereisd, om het eerbetoon bij te wonen, dat het Cabildo (Eilandbestuur) heeft bewezen met de oprichting van een stenen kruis in de buurt van de Vuurtoren van Fuencaliente; had de kans, om op vrijdag 10 oktober 2014 te spreken met Juan Jose Santos en de  mondelinge getuigenissen te horen die van generatie op generatie zijn doorgegeven over deze tragische episode in de geschiedenis van het eiland. 

Santos zegt in de lokale persmedia, “dat in de late jaren vijftig van de vorige eeuw, de leerlingen van de Los Canarios-school - onder wie hijzelf - met een jezuïeten missionaris een excursie heeft ondernomen, om een kruis te plaatsen in de ‘Cueva de Los Frailes’, toen men zei, dat daar enkele lijken waren verschenen van de missionarissen, omdat in de grot alles aanspoelde wat de zee had geworpen.”

"Santos -een gerenommeerd folklorist en etnografisch onderzoeker - erkent, “dat er geen ‘historische documenten’ zijn waaruit blijkt, dat in deze holte overblijfselen van de jezuïeten zijn,” maar, " ouderen in de stad vertelden, dat in deze grot, die door de buurtbewoners werd gebruikt, men resten van de religieuzen zou hebben aangetroffen.”

Joao Caniço toonde veel belangstelling voor dit verhaal, want zijn werk richt zich op het verzamelen van informatie over het leven en werken van de ‘Mártires de Tazacorte’ (‘Martelaren van Tazacorte’) en het bevorderen van hun heiligverklaring die naar verwachting zal plaatsvinden tijdens het pontificaat van Paus Franciscus, die speciale belangstelling voor de zaak heeft.

María Victoria Hernández heeft het martelaarschap van de jezuïeten - die vanuit Lissabon, zich naar Brazilië begaven - betiteld, “als het meest belangrijke historische feit, dat ooit op La Palma is voorgevallen, vanwege de internationale uitstraling, die direct te maken heeft met Spanje, Portugal, Frankrijk, het Vaticaan en de ‘Compañía de Jesús’ (‘Maatschappij van Jezus’). De eilandminister van Cultuur en Erfgoed heeft naast het brengen van eerbetoon aan deze missionarissen, hun martelaarschap willen openbaren aan de palmeros.

Zoals men vertelt, heeft Ignacio de Azevedo, tijdens de laatste mis - die men celebreerde in de  kerk van Nuestra Señora de las Angustias, (O.L. Vrouw der Smarten) - alvorens de reis naar Brazilië voort te zetten na een stop in de haven van Tazacorte, een voorgevoel gehad; een goddelijke openbaring van wat er met hen ging gebeuren, en hij was daarvan zo onder de indruk, dat hij in de rand van de kelk beet, en een afdruk van zijn tanden daarin heeft achtergelaten.

Toen het schip waarmee de expeditie reisde, werd aangevallen door Jacques de Sores, heeft Azevedo, met een beeltenis van de Maagd Maria in zijn handen, “de missionarissen aangemoedigd, hun leven te offeren voor Christus.” De 40 jezuïeten werden doorboord en levend in zee geworpen.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Hekserij en duiveluitdrijving
maken de pastoor van  El Castillo tot religieuze ster

Minder in de kroeg en meer in de kerk 

SAN BARTOLOMÉ DE TIRAJANA - maandag 6 oktober 2014 - De mis die op zondag 5 oktober 2014 is opgedragen in Castillo del Romeral heeft ongetwijfeld een hoofdrol gespeeld bij de afsluiting van de patroonsfeesten van deze visserswijk in San Bartolomé de Tirajana, waarbij de priester die de mis heeft opgedragen verheven is tot de religieuze ster van dat moment, vanwege zijn media- optreden.

De pastor heeft tot twee keer toe de  liturgie onderbroken, om de onverschilligen die aan het praten waren, te vragen, het kerkgebouw te willen verlaten, en  om te laten weten, dat hij pas verder zou gaan met de dienst als het geheel stil zou zijn.
 
        Armando Ladeiro draagt de mis op tijdens de Feesten van Castillo del Romeral.
Op andere blijkbaar onrustige momenten tijdens de ceremonie ter ere van Sint Michael was het, dat Ladeiro aan zijn parochianen gevraagd heeft minder aalmoezen te besteden aan heilige en kaarsen en meer te doen aan de christelijke moraal; en hij durfde zelfs te vragen, om meer getuigend aanwezig te zijn in de parochie en minder in de bars.

In die zin, heeft de priester uitgenodigd tot het bijwonen van de missen die men op woensdagen viert ter ere van Sint Michael; de eucharistie van de duivelsuitdrijving, waar hij wijwater en van de duivel gezuiverd water uitdeelt, opdat de gelovigen hun huizen en hun lichaam zegenen en reinigen.
 
Wat betreft dit water met ongelofelijke eigenschappen, heeft Armando Ladeiro ook de tovenaars en toverkollen gewaarschuwd voor de gevaren als men dit gebruikt voor hekserij, “omdat het kwaad u zal overkomen,” na herinnerd te hebben aan een zaak van ‘demonische bezetenheid’, die hij onder handen heeft in de hoofdstad van het Koninkrijk Spanje.

1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Overleden
Ramón Echarren Istúriz
emeritus Bisschop van het Diocees Canarias

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - maandag 25 augustus 2014 - Op maandag 25 augustus 2014 is in de leeftijd van 84 jaar in zijn woning in Vegueta, ten gevolge van een hartaanval gedurende zijn slaap, overleden Ramón Echarren, die van 1978 tot 2005 Bisschop was van het Diocees Canarias.

De in Vitoria geboren Echarren speelde een beslissende rol in de vernieuwing van de Spaanse Kerk en in samenhang daarmee met de democratisch waarden tijdens de Transición (het overgangstijdperk van de Dictatuur naar de Democratische Staat, na de dood van Generaal Franco).
 
 
                                                    IN MEMORIAM
                    Monseigneur, emeritus Bisschop, Ramón Echarren Istú
ríz
Het Bisdom zal op maandag 25 augustus definitief de details van zijn begrafenis bekend maken; naar verwachting, wordt de uitvaartmis gehouden in de Kathedrale Basiliek van Santa Ana in Las Palmas de Gran Canaria.

Op de voorgrond tekenen burgemeester Juan José Cardona en Isabel García Bolta,wethouder van Cultuur, het condoleance register in de woning bij de kerk in de wijk Vegueta.
Achter Cardona, Bisschop Monseigneur Francisco Cases in gesprek met enkele leden van het rouwcomité; op de achtergrond vicaris Hipólito Cabrera, en rechts Nicolás Monche,
kanunnik van de Kathedrale Basiliek van Santa Ana in Las Palmas de Gran Canaria.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Godsdienstleraar ontkent dat hij het Bisdom
gevraagd zou hebben hem te ontslaan

LA LAGUNA - woensdag 13 augustus 2014 - Luis Alberto González is afkomstig uit La Laguna (Tenerife) maar woont op Lanzarote waar hij godsdienstles geeft en hij heeft bevestigd, dat hij het Bisdom heeft meegedeeld dat, het niet ‘ideaal’ zou kunnen zijn, in overeenstemming met de ideeën van de Kerk

“Ik heb nooit gezegd, dat ik niet voorgesteld zou worden als docent.” Zo overtuigend  heeft op dinsdagmiddag 12 augustus 2014 de door het Bisdom Canarias veroordeelde godsdienstleraar Luis Alberto González zich uitgelaten, tegenover de verklaringen die zijn  gedaan door de vicaris-generaal, Hipólito Cabrera.

Volgens González heeft de diocesane afgevaardigde voor Onderwijs, de docent gevraagd om vrijwillig zijn functie neer te leggen: "Het is Luis Alberto González zélf geweest, die me gevraagd heeft, niet te worden voorgesteld om godsdienstleraar te zijn," zo heeft Cabrera laten weten aan de persmedia.

Luis Alberto  die les geeft op Lanzarote- en sinds 2012 gehuwd is men een man - heeft aan het religieuze instituut laten weten, in het huwelijk te zijn getreden, en hij heeft aangegeven, dat dit niet “ideaal’ zou kunnen zijn in overeenstemming met wat de kerk “officieel zegt,” en niets meer dan dat.

“Toen ik tegen Hipólito Cabrera vertelde, dat dit mijn situatie is, heeft hij me mondeling meegedeeld, dat hij het als opportuun zag, dat ik dit schriftelijk zou meedelen, en dat heb ik gedaan,” zo vult de docent aan die voorheen is opgeleid als priester aan het Seminarie van La Laguna en die drie jaar priester is geweest in de noordelijke parochie El Amparo (Icod de Los Vinos), totdat hij besloot zijn toog aan de sauces (wilgen) te hangen.

Enigszins verrast door de media-aandacht voor zijn zaak, verzekert González, dat hij een brief heeft gestuurd naar de bisschop, Francisco Cases, dit na de betreffende aanbeveling door de vicaris, en dat die brief aansluit op de eerdere brief aan de prelaat.
Beide brieven - een in de zomer van 2013 en een die in 2014 is verstuurd - zijn nooit beantwoord. Volgens González heeft hij met de brieven voorgehad, dat men niet ‘achteraf’ daarmee geconfronteerd is; en, dat de Kerk de beslissing zou nemen die zij opportuun acht met zijn situatie; wetende, dat zijn persoonlijke omstandigheden niet zouden kunnen passen bij de officiële leerstellingen van de Kerk.

Een van de belangrijkste elementen in zijn verhaal is een persbericht, dat hij naar diverse media heeft verstuurd, om te vertellen wat er is voorgevallen en waarin hij zich gelukkig prijst met het verloop van de gebeurtenissen. “Naarmate de tijd verstreek, voelde ik, dat dit misschien niet belangrijk genoeg zou zijn. Tijden veranderen en misschien kon ik blijven werken; want ik zag, dat er geen reactie kwam, " legt González uit. Echter, in de tussentijd - tussen het verzenden van deze teksten eind juli 2014 en het verschijnen van het artikel in diverse kranten - heeft de bisschop hem op de hoogte gesteld van zijn ontslag.

“De huidige situatie is er een van onzekerheid voor mij. Momenteel is het zo, dat ik niet ben voorgesteld en niet goed ben bevonden door het Bisdom Canarias om godsdienstles te geven, maar tegelijkertijd, heeft het Ministerie van Onderwijs, van de Canarische Regering, mijn baan bevestigt. Begin augustus 2014 is mijn benoeming gevolgd voor het schooljaar 2014-2015. Dus begrijp ik, als medewerker van het Ministerie, dat ik mijn werk moet verrichten, hoewel het Bisdom mij niet waardig keurt leraar te zijn,” zo merkt González op.

In de woorden van de docent, is het zo, dat sinds 2007 de leraren automatisch jaar na jaar hun baan behouden, en dat het Bisdom, in het geval dit men iemand wil terugtrekken, het moet rechtvaardigen, dat de beslissing rechtsgeldig is. Dit is in strijd met de voornoemde situatie, omdat dit religieuze instituut, vanuit het niets, per jaar aanbevelingen doet voor personen die les gaan geven.

Terwijl hij in afwachting is, toont Luis Alberto González zich gerust: “In goed vertrouwen zal ik vernemen wat men besluit,” ik heb geen zin in controverse, en ook niet in strijd, om een oorlog te voeren, niet tegen de Kerk, niet tegen wie dan ook.”
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Godsdienstleraar erkent dat het beter is
niet langer door te gaan met zijn baan

Luis Alberto González heeft het Bisdom laten weten
getrouwd te zijn met een man; reden, waarom hij
niet de houding van de Kerk kan vertegenwoordigen”

BISDOM CANARIAS - woensdag 13 augustus 2014 - Luis Alberto González, de docent, in wie het Bisdom Canarias het vertrouwen heeft opgezegd - voor het lesgeven in het katholieke geloof, na getrouwd te zijn met een man - erkent nu, dat het niet ‘ideaal’ is om dit beroep uit te oefenen en heeft laten weten dit niet langer te zullen doen, omdat men hem daar al op heeft gewezen.
Sinds 12 augustus 2014 is deze kwestie breed uitgemeten in de Canarische persmedia.

De voormalige priester, en gedurende 16 jaar godsdienstleraar, waarvan de laatste jaren op Lanzarote, heeft op maandag aan de persmedia te kennen gegeven, dat hij twee brieven (een in 2013 en een in april 2014) naar de Bisschop van Canarias, monseigneur Francisco Cases, heeft gestuurd, om hem mee te delen, dat hij in het huwelijk is getreden met een man en hij begrepen heeft, “dat hij niet langer de aangewezen persoon is, om de houding van de Kerk te vertegenwoordigen.”

Luis Alberto González, ex-priester en godsdienstleraar, ziet zich  - na in het huwelijk te zijn getreden met een man - met gelatenheid 'gedwongen' door het Bisdom Canarias, op zoek te moeten gaan naar een andere baan.

Geen enkele intentie tot procederen:

“Ik ben me bewust van het werk dat ik doe. En ik stel dan ook mijn baan ter beschikking, opdat men mij, in overeenstemming met het bepaalde in de wet, ontslaat; vervolgens zal ik mijn levenswijze voortzetten en een andere baan zoeken.
Ik heb geen enkele intentie tot procederen, ik heb eenvoudigweg mijn situatie uiteengezet, dat is wat het is en ik accepteer als een volwassen persoon de consequenties,” zegt González.

Er doet zich echter de omstandigheid voor, dat het Ministerie van Onderwijs, van de Canarische Regering, hem in augustus 2014 zijn benoeming tot godsdienstleraar voor het komend schooljaar heeft meegedeeld, met standplaats twee onderwijscentra op Lanzarote: het Instituto de Secundaria Salinas, in Arrecife, en de Escuela de Arte Pancho Lasso.

Gezien deze ‘tegenstelling’ tussen het Ministerie en het Bisdom, die hij zelf erkent, heeft González laten weten, dat hij voor het begin van het schooljaar 2014-2015 “openlijk” zijn situatie uiteen heeft gezet aan de besturen en aan de ouders van de leerlingen van de twee genoemde scholen. “Ik heb hen gezegd, dat ik benoemd ben door de Canarische Regering- maar geen goedkeuring heb van het Bisdom - en, dat zij moeten beslissen, of de leerlingen mijn lessen moeten bijwonen,” aldus González.

“Wij oordelen niet over het feit, dat de leraar homo is; maar het is niet wenselijk godsdienstles te geven.”
De vicaris-generaal en gedelegeerde voor Onderwijs van Het Bisdom, Hipólito Cabrera, heeft in verklaringen tegenover de persmedia er aan herinnerd, dat ex-priester en leraar Luis Alberto González zélf het Bisdom schriftelijk heeft meegedeeld, dat hij zichzelf - na in 2012 in het huwelijk te zijn getreden met een man - niet langer als de ideale persoon beschouwt, om katholiek godsdienstonderricht te geven.

De vicaris-generaal en gedelegeerde voor Onderwijs van Het Bisdom Canarias, Hipólito Cabrera (links); monseigneur Caces, Bisschop van het Bisdom Canarias (midden ) en allemansvriend Zijne Heiligheid de Paus, Pontifex Maximus Franciscus, Bisschop van Rome.

Het bisdom van Canarias heeft op dinsdag 12 augustus 2014 benadrukt, dat in het geschil over de leraar in wie men vertrouwen heeft opgezegd, om godsdienstles te geven, men geen oordeel geeft over  de seksuele status van de leraar en, over zijn huwelijk met een andere man; maar, wel over het feit, of zijn moreel al dan niet, geschikt is voor het geven van deze lessen.

De vicaris-generaal heeft uitgelegd, dat in mei 2014, het Bisdom aan het Ministerie van Onderwijs, van de Canarische Regering, heeft laten weten, niet langer González voor te stellen als godsdienstleraar en men heeft de Canarische Regering gevraagd, het daar mee eens te zijn.

“Ik heb dit gedaan in overeenstemming met de hoofdtukken 804 en 805 van de canon van het Canoniek recht (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Canoniek_recht).Bovendien, is het Luis Alberto González zélf geweest die me gevraagd heeft, hem niet langer voor te stellen als godsdienstleraar,” zo beargumenteert Cabrera, die hier aan toevoegt, “dat dit onderwerp in handen is van het Ministerie, dat nog steeds niet heeft geantwoord.”

De vicaris-generaal van het Bisdom laat weten, dat het Bisdom elk jaar in de maand mei voordrachten doet voor godsdienstleraren en, dat het Ministerie de aanstelling bepaalt, omdat zij de werkgever zijn.

“Als het Ministerie van onderwijs deze leraar aanstelt voor het schooljaar 2014-2015, zullen we ons moeten beraden welke stappen we vervolgens ondernemen, met raadpleging van onze juridische dienst;” zo heeft hij toegevoegd met verwijzing naar González.

Cabrera heeft uitgelegd, dat de van Tenerife afkomstige leraar zijn persoonlijke situatie heeft uiteengezet gedurende het schooljaar 2013-2014 en, dat er geen tijd was, om zijn aanstelling als docent te herroepen in dat schooljaar.

Echter na afloop van dat schooljaar, heeft het Bisdom hem laten weten, dat men hem in mei 2014 niet zou voordragen voor het schooljaar 2014-2015.

Gevraagd naar het commentaar over homoseksualiteit, dat Paus Franciscus heeft gegeven in de afgelopen maanden, heeft de vicaris-generaal van het Bisdom Canarias opgemerkt, “dat de Pontifex Maximus zich aanpast aan de doctrine van de Kerk;” die stelt, “voorstanders te verwelkomen”.

“Dat de kerk verwelkomend is en iedereen verwelkomt is iets anders; dan, dat een homoseksueel ideaal is, om het katholieke geloof en de katholieke moraal te onderwijzen.
Zo zegt de canon 804 van het Canonieke Recht, dat een godsdienstleraar de doctrine moet benadrukken, getuigend van een christelijk leven en een pedagogische houding, zo stelt Cabrera.

De vicaris voegt hier aan toe, dat elke bisschop, binnen zijn diocees, ook het recht heeft godsdienstleraren te benoemen, of met benoemingen in te stemmen, evenals deze te hernieuwen, of te eisen, dat deze worden herzien, als dit vereist is om reden van de religie, of de moraal.

Zo heeft Cabrera erop aangedrongen, dat in het geval van de ex-priester, “er nog meer reden is, omdat hij zélf gevraagd heeft hem van zijn functie te ontheffen, om godsdienstonderricht te geven, “wegens het ontbreken van geschiktheid en eigen betrokkenheid.”

De PSOE beschouwt de beslissing van het Bisdom Canarias als ‘homofoob
De PSOE in Arrecife, de stad waar Luis Alberto González godsdienstles heeft gegeven, toont zich verontwaardigd over deze kwestie.

Men heeft de redenen, waarom het Bisdom Canarias besloten heeft voor het voortzetten van katholiek godsdienstonderricht in openbare scholen op Lanzarote het vertrouwen op te zeggen in een voormalig priester die gehuwd is met een man, als ‘homofoob’ bestempelt.

In een communiqué toont de PSOE van Arrecife - waar Luis Alberto González godsdienstonderricht gaf - zich ’verontwaardigd’ over deze kwestie en herinnert eraan, “dat de godsdienstleraar voor het schooljaar 2014-2015 al is aangesteld door het Ministerie van Onderwijs, van de Canarische Regering, dat verantwoordelijk is voor het godsdienstonderricht in het openbare, voortgezet onderwijs.”

De algemene secretaris van de PSOE in de hoofdstad van Lanzarote, José Montelongo, herinnert eraan, dat het godsdienstonderricht wordt betaald met belastinggeld, waardoor dit - hoewel het naar keuze is - “altijd onderworpen zou moeten zijn aan de wetgeving van de Spaanse Staat."

"Op geen enkele wijze manier kunnen we voorbijgaan aan de homofobe argumenten in de uitspraak van het Bisdom, (dat verklaart dat González niet ideaal is voor het geven van katholiek godsdienstonderricht), zo oordeelt men.

Montelongo heeft bovendien laten weten, dat het ontheffen van een docent vanwege zijn seksuele geaardheid, “tegen de persoonlijke vrijheid ingaat en tegen de gelijkheid van iedereen zoals de Grondwet voorschrijft.”
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


De monnik die tot God bidt in een grot

TELDE - maandag 21 juli 2014 - Hij zegende het huwelijk van zijn zusjes in en celebreerde de mis met Maria-koekjes als hosties - en coca cola verving de miswijn. Destijds wist César het nog niet, maar het bepaalde wel zijn bestemming. Het kostte hem 12 jaar  als kleine vissersjongen, om zijn weg te vinden. Sindsdien was het hem duidelijk. Hij wilde als monnik een kluizenaar zijn. En nu is hij het.  

Ondanks, dat bisschop Francisco Cases hem niet als zodanig erkent, want daartoe moet men een test doorstaan, fungeert César nu als Andrés de Santa María, die hem leidde tot zijn roeping als kluizenaar monnik en diep geloof in God.

                                               Andres de Santa María
          steekt een kaars aan op het kleine altaar in zijn kluizenaarsverblijf.

Hij trok het habijt aan op 15 januari 2014, op de dag van San Mauro abad*  en trok zich terug,
om een contemplatief leven te leiden.
Zie videofilmpje:
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=5RJJs8CxtO8
Sindsdien telt de hoogst gelegen wijk van Telde onder haar bewoners een hartelijke en behulpzame monnik van amper 40 jaar, die er geen gras over heeft laten groeien, om als zodanig een kluizenaar meer te zijn.
*San Mauro,
zie

http://nl.wikipedia.org/wiki/Maurus  
en Sint Maurus, abt:
http://www.heiligen.net/pdf/M/MAURO~ABMAURUS.pdf)

**Cazadores-wijk, zie videofilmpje:
https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=QwpXpb-e7ho)
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Gesproken over Ferdinand III, 
de Heilige (San Fernando)

SAN BARTOLOMÉ DE TIRAJANA - Día de Canarias, vrijdag 30 mei 2014 - Ferdinand III wordt herdacht op 30 mei. Samen met Jacobus is Ferdinand (San Fernando) de patroonheilige van Spanje; verder is hij patroon van gevangenen en armen.

De biografie van Fernando III, El Santo, Rey de Castilla y León (San Fernando) (Ferdinand III, de Heilige, Koning van Castillië en León) (Sint Ferdinand) en, voor de hand liggend, schutspatroon van Maspalomas, veronderstelt niet alleen kennis te zijn van een gepassioneerd en mysterieus leven waarin de hoogste gedachten verenigen met de meest felle oorlogsavonturen, maar ook de belichaming in zijn persoon van de meest karakteristieke instellingen van de Middeleeuwen; de Cavalerie, de Monarchie, de Oorlog en de grote wapenfeiten: diepe, brandende liefde, de Kunst, Heiligheid… (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ferdinand_III_van_Castili%C3%AB ).

Als koning, slaagde hij erin definitief de kronen van Castillië en León te verenigen; het koninkrijk Castillië heeft hij met de warme hand geërfd van zijn moeder Berenguela en hij bestijgt de troon van  León, omdat Teresa van  Portugal dat zo bepaalde,  hoewel haar twee dochters haar legitieme erfgenamen waren en ondanks dat haar vader - Alfonso IX van  León (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Alfons_IX_van_Le%C3%B3n) - Castillië is binnengevallen om het te veroveren,  bereikte de - nog steeds verrassende -  procedure, geen confrontatie met hem aan te gaan. En met de leden van het Huis Lara, die rusteloos zijn dood en die van zijn moeder zochten, diende hij als Koning met de eigenschap, eens een keertje te kunnen vergeven in de geschiedenis van Spanje. Bovendien zijn alle kronieken het erover eens, dat hij geliefd was en gevreesd door zijn vijanden, die hij ridderlijk behandelde.

Loinks: Ferdinand III op een afbeelding in het "
Libro de retratos de los Reyes" uit 1594.
 

Foto links: Standbeeld van Berenguela van León y Castillië in het
Retiro-Park in Madrid.
Berenguela van Castillië was in 1217 gedurende korte tijd koningin van Castilië en León. Ze was de oudste dochter van Alfons VIII van Castillië en Eleonora van Engeland, en had nog 11 broers en zusters (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Berenguela_van_Castili%C3%AB).

Binnentredend op het vlak van de Santidad (Heiligheid), zegt zijn verzoenende aard ons veel, als Koning, als echtgenoot en vader, als krijger en als galante hoveling bereikte hij, dat het volk hem al bij leven de bijnaam ‘El Santo’ (‘de Heilige’) heeft gegeven; vierhonderd jaar eerder, dan dat het pontificaat accepteerde hem op te nemen in de catalogus van heiligen van de Katholieke Kerk.

De (in oud Castiliaans geschreven) kronieken uit dat tijdperk zijn indrukwekkend, als men de momenten voorafgaand aan zijn sterven gedetailleerd beschrijft; wetende, dat zijn einde snel zal naderen, werpt hij zich in een hoop as en vraagt hem te ontdoen van al zijn koninklijke attributen, dat men hem ontdoet van de rijke kleding die hij had en, dat men hem slechts een eenvoudig hemd met een halsboord en koord laat, als teken van nederigheid.

Kort voor zijn dood verricht Fernando III slechts daden van vergeving, nederigheid en berouw. Vanuit menselijk en christelijk oogpunt is er niets indrukwekkender en oprechter, dan zijn uitroep: "…Naakt ben ik uit de schoot van mijn moeder gekomen, dat was de aarde, naakt biedt ik me aan, Heer ontvang mijn ziel in gezelschap van uw dienaren...”

Laat gezegd zijn, dat men geen standbeeld op zijn graf heeft gelegd; maar op zijn graftombe heeft zijn zoon (Koning Alfons X, de Wijze) een indrukkwekkende tekst laten graveren, op vier albasten platen, in het Latijns, in het Castiliaans, in het Arabisch en in het Hebreeuws en nog steeds is er aan de andere zijde van het altaar waarop de zilveren urn rust met het ongeschonden lichaam van de Heilige, de tekst die in oud Castiliaans zegt:

“Aquí yace el muy honrado Don Fernando, señor de Castiella é de Toledo, é de León, é de Galicia, é de Sevilla, é de Córdoba, é de Murcia, é de Jaén: el que conquistó toda España. El más leal, é el más verdadero, é el más franco,  é el más esforzado, é el más apuesto, é el más granado, é el más sofrido, é el homildoso, é el que más temie a Dios, é el que más le facía servicio, é el que quebrantó é destruyó á todos sus enemigos, é el que alzó é ondró a todos sus amigos, é conquistó la Cibdad de Sevilla, que es cabeza de toda España é passos hi en el prostimero día de Mayo, en la era de mil CC et noventa años”.

("Hier ligt de zeer geëerde Heer Ferdinand, Heer van Castillië, Toledo, León, Galicië, Sevilla, Cordoba, Murcia, en Jaen: hij die heel Spanje heeft veroverd. De trouwste, waarachtigste,  meest uitgesproken, dapperste, meest knappe, genadigste, meest belijdende , nederigst , meest godvrezende, meest gedienstige, die al zijn vijanden heeft gebroken en vernietigd, hij die de eer van al zijn vrienden heeft geprezen en die de Stad Sevilla heeft veroverd, die het hoofd van heel Spanje is en die in Mei van 1290 is heengegaan.)

"Op de vier albasten platen heeft de datum van overlijden voor veel verwarring gezorgd, en dat komt, omdat op elke plaat men de datum heeft vermeld overeenkomstig de Latijnse, Castiliaanse, Hebreeuwse en Arabische kalender.
 
Het beeld van San Fernando El Chico (Sint Ferdinand, de Mindere), hij van Maspalomas
Er zijn vier beelden van San Fernando die men vereert in Maspalomas, te weten: twee in de oude Ermita (Kapel), omdat het beeld wat bekend is als San Fernando - el chico - (Sint Ferdinand de Mindere) in handen van de graven lijkt te zijn, en een ander in de

Iglesia del Poblado en het vierde, van de kunstenaar Paz Vélez, dat in de parochiekerk staat.

We kunnen afleiden dat er, tot nu toe geen documentatie is die dit bevestigt, of weerlegt, en ik riskeer veel, heel veel, dat de verering in Maspalomas van San Fernando een gevolg is van de wens, om de naam van de kapel overeen te laten komen met zijn eigen naam, die van Fernando Bruno del Castillo Ruiz de Vergara, als hij in he huwelijk treedt met Antonia Luis Amreto de Castillo en, dat Koning Carlos III aan dit echtpaar de titel heeft verleend van ‘Condes de la Vega Grande de Guadalupe’ (‘Graven van het Grote Aangeslibd Terrein - moeras - van Guadeloupe).

Het beeld, dat sinds onheuglijke tijden wordt vereerd in Maspalomas en, dat momenteel alle volks devotie geniet, is dat, wat bekend is als San Fernando - el chico - gezien de kleine omvang, ongeveer 23 cm, dat werd vereerd in de kapel die was gebouwd naast het verblijf van de graaf - het Casa Condal - in Maspalomas en nu in de Parochiekerk. De maker (bijna zeker Valenciaans) is anoniem, het is van gepolychromeerd hout en hoewel men het al eens gedateerd heeft als zijnde uit de15de Eeuw, lijkt het er meer op, dat het een werk is uit de 17de Eeuw.

De originele kleuren en plooiingen maken het, naar de mening van deskundigen, tot een van de meest interessante werken van het Artistieke Canarische erfgoed. En het is, dat het met enkele kleine varianten, lijkt te zijn afgeleid van het originele model in de Kathedraal van Sevilla en, wij dragen bij, dat het ook lijkt op San Fernando van de kathedraal van Santa Ana, in Las Palmas de Gran Canaria.

Zozeer zelfs, dat toen men de Magna Exposición ‘La Huella y la Senda’ organiseerde, die beschouwd werd  als de belangrijkste kunsttentoonstelling welke men tot nu toe heeft georganiseerd op de Canarische Eilanden en die was samengesteld met stukken van de beeldhouwkunst, de schilderkunst, sieraden, documenten en gewijde ornamenten afkomstig uit de gehele Archipel, de rest van Spanje en Europa; de curatoren van de tentoonstelling besloten, dat daar ook het beeld van San Fernando - dat van Maspalomas - toe behoorde, en zo was het.

San Fernando wordt vaak op heel verschillende manieren afgebeeld; in het geval dat ons bezig houdt, verschijnt het in een militaire wapenuitrusting, met beenkappen en riddersporen, de schouders bedekt men de koningsmantel en als bewijs van zijn werk als veroveraar draagt hij een zwaard, symbool van de oorlog en van de gerechtigheid.

De andere twee attributen zijn de gebruikelijke, de kroon en de rijksappel, geven zijn status als heerser aan. De kroon is een van de belangrijkste symbolen want, dat was de manier om de man te eren, en is het symbool van autoriteit en koninklijke onderscheiding. Wat betreft de rijksappel, is dit het insigne van opperste macht en symboliseert het zijn heerschappij over het imperium.

De San Fernando van Maspalomas gaat, in tegenstelling tot de eerder genoemde, hiermee (in een wereldse sfeer) een wereld van dialoog aan en concentreert zich op een serene, spirituele meditatie. We bevestigen, dat de artistieke interpretatie in dit geval een zuivere voorbode was, omdat die ongetwijfeld, meer in overeenstemming is met de interculturele tijden die we tegenwoordige beleven.

Betekenis van de naam Ferdinand
De naam Ferdinand kan afkomstig zijn uit het Germaans. Het is dan een samenstelling van de woorden 'ferhdh' dat "geest" betekent of "verstand" en het woord 'nanth' met de betekenis "moedig". Samen betekenen ze dan: "die een moedige geest heeft, of waaghals."

Maar het kan ook komen van het woord 'frituh', dat vrede betekent. Dan betekent de naam "hij die de moed heeft om vrede te bewerken."

Voornamen
Mannennamen afgeleid van Ferdinand (of frituh!):

Fen (Fries), Ferd, Ferdi, Ferdinand, Ferdy, Fere (Fries), Ferdinand (Vlaams), Ferjo (Jozef) of (Johannes), Fernand (Frans), Fernandel (Frans), Fernandez (Spaans), Fernando (Spaans, Italiaans), Fernand (Frans), Ferran, Ferre, Ferron (Frans), Ferry (Frans), Feyo (Fries), Nan, Nand, Nando (Duits), Nádor (Hongaars), Nandus,

Vrouwennamen afgeleid van Ferdinand (of frituh):
Fenna (Fries), Fenne, Fennegien (Drents), Ferida, Ferina, Fernande (Frans), Ferona of Feronia (of van Veronica), Feyona (Fries), Nanda, Nandine, Nandita,

Ferdinand III, koning van Castillië (Spanje) 1198 - 1252
Ferdinand wordt geboren in het koninkrijk León waarschijnlijk in de omgeving van Valparaíso. Hij is de zoon van Alfons IX van León en Berenguela, koningin van Castillië en staat bekend als krijgsheer, maar ook als dichter, musicus en componist van geestelijke liederen. Bijzonder is bijvoorbeeld, dat hij het Castiliaans invoerde als officiële taal van de natie. Hij onderscheidt zich door zijn onkreukbaarheid, zijn vroomheid en zuiverheid. Hij belijdt, dat er maar één koninkrijk is dat er toe doet en dat is het koninkrijk van God. Dit onderstreept hij door zijn soldaten les te geven in de christelijke godsdienst. Bovendien beschouwt hij zichzelf als dienaar van de maagd Maria. Volgens sommige bronnen draagt hij altijd een beeltenis van de Heilige 'Maagd Maria van de Rozen' met zich mee als hij op krijgstocht gaat.

Al op 17 jarige leeftijd wordt hij, na het overlijden van Hendrik I, gekroond als koning van Castillië. Op 19 jarige leeftijd trouwt hij met Beatrix (ook Elisabeth genoemd) en verwerft ook het koninkrijk León.

In een strijd die 27 jaar duurt, breidt hij zijn regeringsgebied nog uit door de Moren te verdrijven uit het grootste deel van het schiereiland.
Als een hoge ambtenaar voorstelt een nieuwe belasting te gaan heffen om de kosten van het oorlog voeren tegen de Moren te bekostigen, is Ferdinand daar faliekant op tegen. Op dat moment spreekt hij de woorden: "God verhoede dat ik uw voorstel aanneem. De Voorzienigheid zal mij wel op andere wijze bijstaan. Ik vrees meer de verwensingen van een arme weduwvrouw dan een heel leger Moren".

Hij bevrijdt Cordoba in 1236 en vervolgens Murcia, Jaén, Cádiz en uiteindelijk Sevilla in 1249.

De bewoners van de op de Moren heroverde gebieden worden door Ferdinand III onder christelijk bestuur geplaatst. Hij herstelt de kloosterorden van Dominicanen en Franciscanen; sticht de Kathedraal van Burgos en de beroemde Universiteit van Salamanca.

Tegen het einde van zijn leven weet Ferdinand de Islam terug te dringen tot in de stad Granada. Hij loopt met plannen rond, om de Moren te verdrijven en te achtervolgen tot op de kusten van Afrika, om vervolgens alle "christenslaven" te verlossen. Maar in Sevilla wordt hij ernstig ziek. Hij laat zich op een eenvoudig bed leggen dat op as is geplaatst. Hij geeft nog wijze raadgevingen aan vrouw en kinderen en na iedereen vergiffenis gevraagd te hebben voor zijn fouten sterft hij op 30 mei 1252.
 Ferdinand III ligt begraven in de kathedraal van Sevilla. Zijn oudste zoon Alfons X volgt hem op als koning van Castillië en León. In 1671 is Ferdinand door paus Clemens X heilig verklaard.

Patroonheilige
Samen met Jakobus is Ferdinand de patroonheilige van Spanje.

Verder is hij patroon van gevangenen en armen.

Gedachtenis viering

Ferdinand III wordt herdacht op 30 mei.

Martyrologium Romanum
Tértio Kaléndas Júnii:
Híspali, in Hispánia, sancti Ferdinándi Tértii, Castéllæ et Legiónis Regis, ob virtútum præstántiam cognoménto Sancti; qui, fídei propagándæ zelo clarus, tandem, devíctis Mauris, ad cæléste regnum, terréno relícto, felíciter evolávit.

(Romeinse martelaren
De derde kalender-maan juni;
Bij Sevilla in Spanje, St. Ferdinand III Koning van Castillië en Leon, voor zijn deugd was hij  bijgenaamd de Heilige; die, beroemd om zijn ijver voor vermeerdering van het geloof, na de verovering van de Moren, het aardse heeft verlaten en naar de gelukzaligheid van een eeuwig koninkrijk is gegaan.)

Romeins Martelaren boek
30 mei
Te Sevilla in Spanje, H. Ferdinand III, koning van Castillië en León. Hij werd heilig genoemd vanwege zijn grote deugdzaamheid; hij werd geëerd vanwege zijn ijver om het geloof te verspreiden.
Na zijn strijd tegen de Moren verliet hij zijn aardse koninkrijk, om opgenomen te worden in het rijk der hemelen.

De Orde van de Heilige Ferdinand
De Heilige Ferdinand, de patroonheilige van deze ridderorde, wordt in de versierselen van de orde nergens meer getoond. Zijn portret, attributen en initialen zijn in de moderne versierselen niet meer terug te vinden, zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Orde_van_de_Heilige_Ferdinand.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Pedro José Franco López
sinds 2004 bewaart Maspalomas een relikwie van San Fernando (Sint Ferdinand)

SAN BARTOLOMÉ DE TIRAJANA - donderdag 29 mei 2014 -  Of de technicus in Cultureel Historisch Erfgoed, Pedro José Franco López (zie: http://pedrojosefrancolopez.blogspot.com.es), nu gelijk heeft of niet, is hij er zonder overdrijving toch van overtuigd, dat dit nu een van de meest belangrijke, historische schatten van Canarias is.
Het is een stukje geschiedenis van Spanje, van het Spanje waar de zon nooit onder ging. Een stukje van de lijkwade waarin hij is gestorven op 30 mei 1252 als een van de meest complete figuren in de geschiedenis van Spanje: Fernando III (San Fernando)de schutpatroon van Maspalomas.

Het is in 2014 de tiende verjaardag (25 mei 2004), de dag waarop de kardinaal aartsbisschop van Sevilla, Zijne Excellentie Monseigneur Carlos Amigo Vallejo het certificaat ondertekent waarin staat: “…met het tegenwoordige laten wij weten, dat dit stukje stof behoort tot de kledingstukken die gedurende eeuwen het ongeschonden LICHAAM van de SANTO REY FERNANDO III, (HEILIGE KONING FERDINAND III) heeft bedekt die is opgebaard in de Santa Metropolitana y Patriarcal Iglesia Catedral (Kathedrale Basiliek) van Sevilla.”

Het stukje stof, dat behoorde tot de kledingstukken die gedurende eeuwen het lichaam bedekten van Ferdinand II (moet zijn III), de Heilige. (San Fernando). www.pedrojosefrancolopez.blogspot.com

Twee maanden eerder, begin april ‘s avonds laat, krijgt de pastoor van San Fernando de Maspalomas een telefoontje van de eerwaarde Miguel Hernández, die voor zich een enveloppe heeft liggen die hij niet alleen wil openen.

Het is een enveloppe type JiffyLite met een flap van polyethyleen en luchtbelletjes, dichtgeplakt met alle veiligheidsmaatregelen die men maar heeft kunnen treffen.
De verwijzing naar de inhoud: ‘Contiene: Tejido S. Fernando’ (Bevat: Stof St. Ferdinand’).

De voor- en de achterzijde van de Relikwie van San Fernando. www.pedrojosefrancolopez.blogspot.com

We weten, dat het gaat om een nog steeds emotionerende herinnering aan de gevoelens die Miguel heeft kunnen hebben bij het voorzichtig open maken van de enveloppe en met trillende hand (zonder het fysiek aan te raken) dat stofje tevoorschijn haalde, dat niet meer en niet minder is dan een Reliquia “Ex-Indumentis” (“Voormalige Kleding” Relikwie); een stukje van de mantel die Fernando III el Santo, Rey de Castilla y León (San Fernando) (Ferdinand III, De Heilige, Koning van Castillië en León (Sint Ferdinand) bedekte in zijn graf.

Dat stukje zijdefluweel, gevierendeeld met geborduurde Kastelen in goud en stoffen leeuwen in gules en gevoerd met hermelijn; is veel meer, dan zomaar een stukje zijde.

Het is een stukje van de geschiedenis van Spanje; van dat Spanje waar de zon nooit onder ging, het is een stukje van de lijkwade waarin op 30 mei 1552 een van de meest complete figuren in de geschiedenis van Spanje is overleden, die zelfs door zijn vijanden werd bewonderd en gerespecteerd; we praten over de Heilige en Koning, we praten over Fernando III de Castilla y León (Ferdinand II van Castillië en León).

Op 22 april stelt Don Miguel Hernández het Consejo Pastoral Parroquial - CPP - (Parochiebestuur) op de hoogte, van de toekenning van een Relikwie van San Fernando (Sint Ferdinand) en dat die vervolgens officieel zal worden overgedragen; en dat dit persoonlijk gedaan zal worden door de Kardinaal Aartsbisschop van Sevilla, Zijne Excellentie en Eerwaarde Monseigneur Carlos Amigo Vallejo.


  
De Kardinaal Aartsbisschop van Sevilla, de Eerwaarde Monseigneur Carlos Amigo, terwijl hij de gelovigen van Maspalomas zegent en de Relikwie van Ferdinand III de Heilige (Sint Ferdinand = San Fernando). www.pedrojosefrancolopez.blogspot.com

En zo was het: Kardinaal Amigo is naar Maspalomas gekomen, op 29 mei 2004, en tijdens een officiële ceremonie heeft hij de Relikwie overhandigd aan de Parochie, aan haar Gelovigen, aan de bevolking van Maspalomas, in een Pontificale Heilig Mis die geconcelebreerd is door acht priesters, waarbij hij de Persoonlijke vriend is geworden van veel Tirajaneros in het algemeen en de Maspalomeros in het bijzonder, het is een gedenkwaardige dag die gegrift staat in onze recente geschiedenis.


 
Pedro J. Francisco die tijdens de plechtigheid, ten overstaan van de eerwaarde pastoor Miguel Hernámdez, de Apostolisch Zegen voorleest van Zjjne Heiligheid Johannes Paulus II. www.pedrojosefrancolopez.blogspot.com

Met deze plechtigheid zien we hoe het Erfgoed van onze Parochie inhoudelijk is gestegen en  uiteindelijk dat van Maspalomas en dat van onze Gemeente. En dit in een enkele plechtigheid:

Ten eerste: de Kardinaal Aartsbisschop Carlos Amigo Vallejo heeft ons de beschikking gegeven over een waardevolle Relikwie van Fernando III el Santo, Rey de Castilla y León (San Fernando, schutspatroon van Maspalomas).

Ten tweede: bij gelegenheid van de overbrenging van de Relikwie, heeft Zijne Heiligheid Paus Johannes Paulus II aan de Pastoor en aan de gelovigen van de Parochie van San Fernando de Maspalomas de Apostolische de zegen gegeven, door middel van een document wat tentoongesteld is in de parochiekerk.

Ten derde heeft men ook een Reliekschrijn gezegend waarin zich een klein fragment van de “Ex-Indumentis"- relikwie (Voormalige Kleding- relikwie ) bevindt.

En  ten vierde  heeft  men de schildering onthuld (een wandfresco), van de binnenzijde van de urn van San Fernando - el Chico (de Mindere) - een werk van de Bulgaarse kunstschilder Zdravko  Vassilet  en gebaseerd op een ander fragment van de mantel van Fernando III  ‘el Santo’, die gebruikt is op het slagveld en die wordt bewaard in het Palacio Real(Koninklijk Paleis).

Tien jaar na die plechtige ceremonie willen wij het belang erkennen voor iedereen in Maspalomas, dat deze Relikwie gekomen is. Uiteraard het belang voor onze Parochie, maar ook belangrijk voor de bevolking van Maspalomas in het bijzonder en voor de Gemeente San Bartolomé de Tirajana. En het kan geen kwaad, om te bevestigen, dat dit niet alleen het religieuze en culturele Erfgoed van onze Gemeente heeft verrijkt, maar ook die van Canarias.

1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Juanito Vega laat mensen
uit de begintijd van El Tablero de revue passeren

Openingsrede van de FIESTAS DE EL TABLERO

EL TABLERO - zaterdag 10 mei 2014 - In zijn pregón (openingsrede) van vrijdag 9 mei 2014 op het plein voor de kerk tekende de dorpsbewoner Juan Carlos Vega Valerón op dichterlijke toon en met een diep magisch realisme talrijke anekdotes en een gedetailleerde kijk op de sleutelfiguren in de samenhang van het dorp. Zijn rede bestond uit het de revue laten passeren van levendige herinneringen aan mensen, verhalen en anekdotes van een wijk die er in slaagde twee brood bakovens te hebben.

De op 11 mei 1947 in El Tablero geboren Vega Valerón begon met een vluchtige herinnering aan de voormalige kolonisten, broodbakkers zoals Pepito Román en Mariquita Santana, en wat later, Pablito Ramírez en zijn oven met een eigen opslagbassin naast de acequia (irrigatiesloot) van Fiol. “Het was een wonderbaarlijke aljibe (opslag) die altijd vol water was dankzij het genereuze doorsijpelen van de irrigatiesloot van La Arquilla. Dankzij die aljibe zat El Tablero nooit zonder water als de put van Fiol het weer eens liet afweten,” zo herinnert Juan Carlos Vega Valerón zich.


In de herinnering van Juanito Vega waren de vlakten van El Tablero, “bezaaid met avena (haver), cebada (gerst), trigo (tarwe) en centeno (rogge) en leken ze op een immens gouden meer, golvend op de grillen van de alisios (verkoelende winden), als verliefde paartjes die elkaar aaiend, liefkozingen toefluisteren.”

Vega vertelt, dat na de siega (oogst), (la trilla) het dorsen gebeurde met ezels en kamelen op de era (dorsvloer) van Fiol, tegenover La Gallanía, langs de weg naar Los Olivos; en dat de echtgenotes het stro gebruikten, om er de matrassen opnieuw mee op te vullen.

Andere herinneringen van Juanito richtte zich op, “het eerste huisje in El Tablero, dat men bouwde voor de canteros y piqueros (steenhouwers) en voor de opslag van gereedschappen en explosieven,” en ook op, “het tweede huisje, wat bekend staat als ‘La Casa Negra’ (het ‘Zwarte Huis’) waar maestro Don Andrés Avelino Rodríguez woonde, de eerste bewoner van het dorp, na de bouw van de Faro (Vuurtoren) van Maspalomas.”

Onder de namen die opduiken tijdens de rede van de inleider duikt die op van,  “Francisco Vega Pestana, die als eerste is geboren en el Tablero en  er de wethouder was,” zo zegt  Juanito, maar ook die van, Pinito Reyes, van wie hij zich herinnert, dat velen haar beschouwden als een heilige, “omdat zij huis aan huis aalmoezen ophaalde, al biddend met haar rozenkrans.”

Onder de vele anekdotes waarmee Juanito zijn rede doorspekt, herinnert hij zich er een die te maken heeft, “met de eerste apotheek die in El Tablero en in geheel Maspalomas opende in 1954 in wat het voormalige huis van Manolo Pestana was en waar Julían Álamo de apothekersassistent was.”

Carmela Romano
Ook herinnert Juanito zich populaire dorpsbewoners, zoals de vroedvrouwen Pepita Vega, Antoñita Pérez en Juanita Trujillo; en Carmela Romano als, “voornaamste aanvoerster van het luisterrijke Carnaval in El Tablero, dat zelfs kon rekenen op een grote Carnavalsoptocht via de oude Carretera General (Hoofdweg) naar San Fernando.

"Als de tijd en je herinneringen praten over jouw persoon, zwijgt de echo van de wind en van het leven, zonder aarzeling of tijdverlies; ze gaven je een staf in je hand en een kroon op  je hoofd als de eeuwige koningin van het Carnaval van El Tablero,” zo eert de pregonero (inleider) op de dichterlijke toon Carmela Romano en die zich - ook van haar - een half dozijn anekdotes herinnert welke voor altijd de verhalen en het lachen, markeren bij de Acequia de Quintana, waar de dorpsbewoonsters de was deden.

In de anekdotes van de inleider springt ook die in het oog van, “de eerste organist die Maspalomas had, Don Matías Brito, afkomstig uit Fontanales, die de muzikale opluistering verzorgde van bruiloften, doopsels, uitvaarten en begrafenissen. En die bij een begrafenis in plaats van het Requiem van Mozart, dat de overledene naar de hemel moest begeleiden, de pasodoble ‘Islas Canarias’ begon te spelen.·”

Op zalvende toon herinnert Juanito zich ook de dorpsbewoner, “Antonio Sánchez Perera, ‘El Curro’ (‘de Klusser’), die de eerste taxi-piraat was ten dienste van de bewoners van Maspalomas,” en ook diens echtgenote, “CarmitaLa Curra’ (‘de Klusjesvrouw’) die grondlegster was van het eerste eethuis dat er in Maspalomas was, waar de chauffeurs van Quintana, van Fiol en van de Jorge’s lunchten als ze naar Salobre gingen, maar ook de Guardia Civil en eveneens de agenten van de gemeentepolitie die vanuit Tirajana kwamen.

 ‘La Panadera’
Een andere, dichterlijke en magische anekdote die de pregón (rede) van Juanito markeert, gaat over de race van de - met linten versierde - fietsen ten tijde van Franco en de uitbundig geklede, nog steeds in leven zijnde, Mercedes ‘La Panadera’ (‘de Brood bakster´), die op die dag twee absurde en stomme regels uit dat tijdperk overtrad: “Ze ging gekleed als man en ze stapte op de fiets tijdens de feestelijkheden van het dorp, dat voor de processie versierd was met olijftakken en bogen van palmbladeren vanaf het magazijn van de Quitana’s tot aan de patio van de Santana’s.”

De pergonero (inleider) moest ook herinneringen ophalen aan de explosieve economische groei van El Tablero als regio voor de tomatenkweker, aan de verdwijning van de molen waarvan de wieken werden vervagen door een motor; aan La Sociedad van Pedro Vega Pestana, de uitbundige danszaal waar ook films werden vertoond; en aan, “de eerste levensmiddelenwinkel van Maspalomas die in handen was van Don Diego Santana Santana, die met zijn zoon Antonio en schoondochter Carmela Sanchez de winkel veranderde in een distributiecentrum ten tijde van Franco.”

De pregonero (inleider) heeft eraan herinnerd, dat de Fiestas de El Tablero enkele jaren opgeschort zijn geweest en, “dat men deze hersteld heeft aan het eind van de jaren vijftig toen Francisco Santana Reyes wethouder was en tevens de initiatiefnemer van de bouw van de eerste kerk in het dorp.”

Juanito herinnert zich, “de toneelvoorstellingen en de Belenes vivientes (Levende Kerst groepen) in het gouden tijdperk van de intelligentie en de bezorgdheid van de jongeren over hun generatie; en nadien anderen over de kunst en de muziek.”
 
Juan Vega Valerón eindigde zijn pregón (rede) met het gedenken van de overledenen en met de aanwezige toehoorders een vrolijke, vriendschappelijke, sportieve, broederlijke en beschaafde feestviering toe te wensen, “onder de bescherming van de Santísima Trinidad,” tijdens het Hoogfeest van de Heilige-Drie-Eenheid, ofwel Drievuldigheid*, dat wordt gevierd op de eerste zondag na Pinksteren.

*Drievuldigheid 

Het feest van de Heilige Drie-eenheid, soms ook Drievuldigheid genoemd, is het mysterie van de Éne God in Drie Personen: God de Vader, God de Zoon (Jezus Christus) en God de Heilige Geest.
                                   
Nadat men met Pasen de Verrijzenis van Christus heeft gevierd en met Pinksteren het neerdalen van de Heilige Geest, is dit feest het hoogtepunt waarin alle Drie in de Éne God gevierd wordt (zie: http://www.drieeenheid.nl).
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


ROMERÍA  EL TABLERO

Feestelijkheden in het Zuiden van 9 t/m 18 mei 2014
ter ere van de Heilige Drie-eenheid

EL TABLERO - vrijdag 9 mei 2014 - De offerandeprocessie vindt paats op zaterdag 10 mei 2014 om 18:00 uur.

1-AAAAislas-canarias-85.jpg


José de Anchieta is nu 
de tweede Heilige van Canarias

ROME - vrijdag 4 april 2014 - Paus Franciscus heeft op donderdag 4 april 2014 het decreet ondertekend van de heiligverklaring van Padre Anchieta. Het gaat om de tweede heilige van de Canarische Eilanden, nadat in 2002 Paus Paulus II op de altaren van Guatemala, de eveneens van Tenerife afkomstige, Hermano Pedro heeft verheven.

In La Laguna, de geboorteplaats van José de Anchieta, hebben de klokken hun jubelklank laten horen en de bisschop van het Nivarense-Bisdom, Bernardo Álvarez, heeft een bloemenhulde gebracht in het geboortehuis en op de rotonde bij de ingang van de stad waar een standbeeld staat dat is geschonken door de boekverkopers van Brazilië, het land waar hij al zijn diensten heeft verleend.

Op 24 april 2014 zal de H. Mis ter dankzegging van de heiligverklaring door de Paus worden opgedragen in de Sint Ignatius van Loyola kerk in Rome en op 11 april 2014 celebreert de Tinerfense bisschop de eucharistie in de kathedraal van La Laguna.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Ricardo Blázquez opnieuw voorzitter
van
de Spaanse Bisschoppenconferentie

SPANJE - donderdag 13 maart 2013 - De aartsbisschop van Valladolid, monseigneur Ricardo Pedro Blázquez, neemt de plaats in van de als gematigd bekend staande monseigneur Antonio María Rouco Varela.

De nieuwe voorzitter van de Conferencia Episcopal Española (CEE) (Spaanse Bisschoppenconferentie) die op woensdag 12 maart 2014 tijdens de voltallige zitting van de CEE in het kader van de CIII is gekozen met 60 van de 79 uitgebrachte stemmen, neemt afstand van het beleid van Rouco en volgt de lijn van paus Franciscus.
 

Ricardo Blázquez, de nieuwe voorzitter van de Spaanse Bisschoppenconferentie.

Blazquez is dankbaar voor het werk van Rouco tijdens diens vierde mandaat en zegt zijn vriend te zijn. Echter, tegenover de apocalyptische toespraak die Rouco gehouden heeft bij zijn afscheid van het ambt, wil Blázquez een boodschap van hoop brengen en heeft zich gedistantieerd van het beleidsprofiel van zijn voorganger. Blázquez is volledig toegewijd aan het idee wat de Paus voorstaat, af te zien van de dogmatische aannames, “om met meer vriendelijkheid, meer toenadering te zoeken tot de allerarmsten.”

Aldus is monseigneur Blázquez als voorzitter van de Bisschoppenconferentie de opvolger van kardinaal aartsbisschop van Madrid, die al eerder drie jaar (va 2005 tot 2008) deze functie bekleedde.

Tijdens de persconferentie die hij samen met de woordvoerder van de Kerk in Spanje, José María Gil Tamayo, gegeven heeft, heeft de nieuwe voorzitter duidelijk willen maken, dat hij het geheel eens is met de lijn die Paus Franciscus voorstaat. En hij heeft gesteld, dat deze lijn niet nieuw is; in een poging, de kritiek van conservatieve aannames te ontkrachten die de Kerk in Spanje heeft verdedigd in de afgelopen jaren aan de hand van Rouco.

“We hebben altijd eensgezind gesproken,” over de ideeën van de Paus, zo heeft Blázquez uitgelegd.

En hoewel hij niets heeft willen onthullen over zijn plannen voor de toekomst- “Hier zijn geen kandidaten, noch programma’s, ik heb geen programma” - heeft hij in de loop van zijn toespraak duidelijk willen maken, dat het discours van de Kerk in Spanje een andere weg zal gaan dan de huidige. De komende stappen, “die ontwikkelen we samen,” maar hij heeft wel laten weten, dat het nodig zal zijn “na te denken over de apostolische prioriteiten,” om deze, “nog dichter bij de behoeftigen te brengen.”

Ricardo Blázquez Pérez is op 13 april 1942 geboren in Villanueva del Campillo, provincie en bisdom Ávila. Studeerde van 1955 tot 1967 aan het Klein- en Groot Seminarie van Ávila, en is priester gewijd in februari 1967. Hij behaalde het doctoraat in de Theologie aan de Universiteit Pontificia Gregoriana in Rome (1967-1972) en studeerde ook aan Duitse universiteiten.

Gedurende de 21 jaar van zijn priesterambt was hij werkzaam als leraar. Hij was secretaris van het Instituto Teológico Abulense (1972-76), leraar (1974-1988) en decaan (1978-81) van de Theologische faculteit van de Pauselijke Universiteit van de Salamanca, en was hier ook vicerector.

In april 1988 is hij verkozen tot bisschop van de titulaire kerk van Germa di Galazia en benoemd tot hulpbisschop van Santiago de Compostela, op 29 mei  ontvangt hij in de kathedraal zijn bisschopswijding uit handen van Antonio María Rouco Varela.
In mei 1992 is hij benoemd tot bisschop van Palencia en in september 1995 tot bisschop van Bilbao.
In de Spaanse Bisschoppenconferentie is hij naast de taken van voorzitter (in 2005 en 2008) en vicevoorzitter, ook lid geweest van de Commissie voor de Geloofsdoctrine (1988-1993) en voorzitter van de:
- Liturgische Commissie (1990-2003).
- Bisschoppelijke Commissie voor de Geloofsdoctrine (1993-2003)
- Bisschoppelijke Commissie voor Interconfessionele Geloofsbetrekkingen (2002-2005), evenals Grootkanselier aan de Pauselijke Universiteit van Salamanca (2000-2004).
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Bisschop Canarias heeft ontmoeting
met
Paus Franciscus

VATICAANSTAD - zaterdag 8 maart 2014 - Het eerste 'Ad Limina'-bezoek van Francisco Cases aan Bergoglio ging over "het gebrek aan geloof en het secularisme waar we mee te maken hebben

De bisschop van het Bisdom Canarias, Francisco Cases, heeft acte de presence gegeven tijdens de recente ontmoeting die Paus Franciscus heeft gehad met de bisschoppen, bij gelegenheid van het Ad Limina Apostolorum-bezoek (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ad_limina), dat van start is gegaan op 24 februari 2014 met leden van alle Spaanse  Bisdommen; het eerste Ad Limina bezoek, dat de Heilige Stoel houdt na de benoeming van de huidige Paus.

              Francisco Cases en de Heilige Vader schudden elkaar de hand
                   tijdens het bisschoppen bezoek van maandag 4 maart 2014
.
Het is een ontmoeting geweest waarin Bisschop Cases de meest dringende problemen heeft overgebracht aan de Prefectuur van de Congregaties van het Vaticaan, over het Bisdom wat hij beheert.

“Veel van die problemen zijn in overeenstemming met  die van de overige bisdommen in Spanje; zoals duidelijk is geworden in eerdere ontmoetingen met alle bisschoppen,” zo heeft Cases uitgelegd.

1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Uit La Laguna afkomstige Padre Anchieta
in april 2014 Heilig verklaard

LA LAGUNA - vrijdag 28 februari 2014 - De zalig verklaarde Jose de Anchieta zal begin april 2014 heilig worden verklaard door paus Franciscus tijdens een ceremonie in Rome, zo heeft het Nivariense Bisdom (van Santa Cruz de Tenerife) op 28 februari 2014 laten weten in een communiqué.

Het Nivariense Episcopaat spreekt haar “enorme” tevredenheid uit over dit bericht, dat - zoals men zegt - is meegedeeld door Paus Franciscus aan drie Canarische priesters die de H. Mis van de Heilige Marta zullen concelebreren.

                                              José de Anchieta..

De heiligverklaring van de uit La Laguna afkomstige Padre Anchieta zal waarschijnlijk begin april 2014 plaatsvinden, zo heeft de aartsbisschop van Aparecida en voorzitter van het Braziliaanse bisschoppen college, Kardinaal, Raymundo Damascenola, laten weten.

Er zal een eenvoudigere en minder plechtige ceremonie plaatsvinden - via een Pauselijk decreet, dat broeder Anchieta heilig zal verklaren - en de H. Mis waarin Paus Franciscus zal voorgaan,  zal men opdragen in Rome, in  een kerk die daartoe door de Paus zal worden aangewezen, zo heeft de Kardinaal voor Radio Vaticano laten weten, zo staat in het persbericht te lezen.

Het bericht is door Paus Franciscus meegedeeld aan de Canarische priesters Diego en Crístobal Rodriguez (tweelingbroers) en Higinio Sánchez.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Authentiek 16de-Eeuws Vlaams beeld
van gepolychromeerd zwart eikenhout ontdekt

Prado-museum bevestigt herkomst

TAZACORTE - maandag 17 februari 2014 - Het gaat om een beeld van San Pedro (Sint Petrus) dat men heeft aangetroffen in de San Miguel-kerk van Tazacorte wat niet was gecatalogiseerd. Het beeld zal gerestaureerd worden door het Restauratieatelier van het Cabildo (Eilandbestuur) en krijgt een classificatie tussen, “archeologisch en devotioneel.”

“Het nieuws is grensoverschrijdend voor Canarias,” zo heeft de minister van Cultuur en Erfgoed, van het Cabildo (Eilandbestuur ) van La Palma, María Victoria Hernández, verzekerd op donderdag 13 februari 2014, toen zij aan de persmedia de ontdekking bekend heeft gemaakt van een Vlaams beeld van San Pedro (Sint Petrus), dat men heeft ontdekt in de San Miguel-kerk in Tazacorte en, dat is vervaardigd uit zwart Eikenhout en niet was gecatalogiseerd.
                     De restaurateurs Isabel Concepción en Isabel Santos
                 met het beeld van San Pedro (Sint Petrus) uit de 16de Eeuw.

De belangrijke ontdekking is gerepresenteerd in het Restauratieatelier van het Cabildo (Eilandbestuur), dat gevestigd is in het voormalige Sint Franciscus-klooster van Santa Cruz de La Palma, in aanwezigheid van de minister, samen met de gedelegeerde van het Bisdom, Miguel Ángel Navarro, voor Historisch Erfgoed van het Bisdom; de restauratrices Isabel Santos en Isabel Concepción; de burgemeester van Tazacorte, Carmen Acosta; en de parochiepriesters van het Dorp en de Haven.
  De presentatie op donderdag 13 februari 2014 van het Vlaamse beeld van Sint Petrus.
Het waardevolle beeld is ontdekt in de bijgebouwen van de San Miguel-kerk in Tazacorte, waar het niet tentoongesteld was voor het publiek vanwege de beschadigingen. Een inwoonster van de badplaats heeft aan María Victoria Hernández - die ook onderzoekster is- gevraagd, of zij zich interesseerde voor het beeld.

 “Met Kerstmis 2013 hebben professor Jesús Pérez Morera en ik gebeld met de pastoor en zijn we naar Tazacorte gegaan; Morera zei toen hij het beeld zag: “dat is niet slecht en het zou interessant zijn, te zien wat er werkelijk onder de gelijmde stoffen verborgen gaat,” zo laat María Victoria Hernández weten.

 Het beeld is met toestemming van het Bisdom overgebracht naar het Restauratieatelier van het Cabildo (Eilandbestuur), en daar hebben Isabel Santos en Isabel Concepción middels proefnemingen de oorsprong bevestigd. “ Hoe groot was onze verrassing toen we vaststelden dat het uit zwart eikenhout is vervaardigd; een detail, wat bevestigt, dat het een Vlaams stuk is,” zo laat de minister weten.
 “Men heeft proeven gestuurd naar het restauratieatelier van het Prado-Museum. En men heeft bevestigd wat de meester timmerman en de restaurateurs al dachten, dat het zwart eikenhout is,” zo voegt de minister toe.

 Hernández heeft laten weten, “dat men nu een diepere analyse zal realiseren van de verf, om zekerheid te verkrijgen, dat we een origineel polychroom hebben uit de 16de eeuw, hoewel de onderzoekers dit geloven.”

                   Isabel Concepción en Isabel Santos tonen het holle beeld.

Bij de inventarisatie van de San Miguel-kerk in 1557, zo merkt de minister op, verschijnt een beeld van San Pedro (Sint Petrus), “opgeborgen in een doos en afgedekt met een, zwart fluwelen doek. “In 1948,” zo herinnert zij, “is het beeld, samen met de Heilige Martelaren, afgedaald naar de Haven van Tazacorte, en het is de eerste keer zover we weten, dat een beeld over zee in processie is meegevoerd.”

Het beeld is gedurende vele jaren in de Haven verbleven en vervolgens teruggebracht naar Tazacorte, waar men het in een hoek heeft geplaatst, omdat het beschadigd was,” zegt ze.

Hernández heeft benadrukt, dat het beeld “niet gecatalogiseerd was en, dat men nu de weg opent, dat er onderzoekers uit diverse plaatsen, inclusief België, naar La Palma komen, omdat in Vlaanderen oorlogen korte metten maakten met de beelden, die we echter bewaren op het eiland” zo benadrukt de minister. De restauratie van het waardevolle stuk zal bekostigd worden door het Cabildo (Eilandbestuur).

De restauratrice Isabel Santos heeft benadrukt dat het beeld in de loop van de eeuwen heel erg is veranderd, het heeft diverse ingrepen ondergaan, maar wat het Restauratieatelier onderneemt, is het herstel van het primitieve beeld voor zover dit mogelijk is, en men zal de opgeplakte stoffen verwijderen en bewaren.”
Op haar beurt,  heeft Isabel Concepción opgemerkt, dat men het beeld zal herstellen, “als stuk tussen archeologisch en devotioneel.”.

Miguel Ángel Navarro heeft verzekerd, “dat het Bisdom verheugd is te blijven samenwerken met het Cabildo (Eilandbestuur), en dat men steeds bereid is te bemiddelen wanneer er problemen zijn met het historisch-cultureel erfgoed van de Kerk.”

“Het restaureren van een beeld van deze kwaliteit is niet alleen een voorrecht voor La Palma maar voor het hele Bisdom; het is een vreugde, dat men een beeld van deze kwaliteit heeft aangetroffen in de kerk van Tazacorte,” zo benadrukt hij.

De burgemeester van Tazacorte, Carmen Acosta, heeft er op haar beurt blijk van gegeven, “dat deze artistieke ontdekking de geschiedenis van de Gemeente en van het Eiland verrijkt.”
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Ministerie dreigt stroomvoorziening
van de Basiliek in Teror af te sluiten

TEROR - donderdag 30 januari 2014 - Manuel Reyes, de pastoor van de Basiliek van Teror, heeft het al aan zijn gelovigen laten weten: de elektrische bedrading in de kerk is niet in orde. Nu heeft het Ministerie van Industrie meegedeeld, dat de installatie geheel vervangen moet worden, of anders sluit men de stroomvoorziening af.

Veel kerkbezoekers konden op zaterdag 25 januari 2014 nauwelijks geloven,  dat ze voorafgaande aan de H. Mis van 07:00 uur een pamflet kregen uitgedeeld met daarop het verzoek, om met spoed de kerk te helpen die de patroonheilige van het Bisdom Canarias herbergt.

                        De Basiliek van
Nuestra Señora del Pino, in Teror.
 

Volgens het verzoekschrift wil don Manuel, de pastoor, “een ernstig maar belangrijk probleem met u delen waarvoor de elektrische installatie van de kerk ons zou kunnen stellen, dat God ons behoedde voor het instaan van brand.”

“Het is, dat het Provinciaal Ministerie van Industrie ons nadrukkelijk heeft gewaarschuwd, dat als de situatie zo blijft, men zich verplicht ziet de stroomvoorziening af te sluiten.”

De Basiliek van Teror heeft een complete renovatie nodig van haar elektrische installatie, die begroot is op €112.951,05.

“Na begonnen te zijn met de betreffende vervanging, hebben we ondersteuning gevraagd van de instanties,” zo staat te lezen op het pamflet, “maar zonder positief antwoord en zonder de mogelijkheid het begrote bedrag te dekken.”
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Kathedraal La Laguna
hersteld na 12 jaar restauratie

De Spaanse minister van Onderwijs, Cultuur en Sport krijgt verhit onthaal

Politie charges en gearresteerden
bij bezoek minister Wert aan Tenerife

LA LAGUNA - maandag 27 januari 2014 - Na een restauratie van 12 jaar en een investering van 8,227 miljoen euro door de Spaanse Staat is op zaterdag 25 januari 2014 de Kathedraal van de Adelantados (La Laguna -Tenerife) geopend.

De minister van Onderwijs, Cultuur en Sport, José Ignacio Wert, is op zaterdag  25 januari 2014 zijn belofte aan de Kathedraal van La Laguna (Tenerife) nagekomen, “ondanks tijden van uiterste begroting soberheid.”
Wert heeft de officiële openingsplechtigheid bijgewoond ter ere van de voltooiing van de restauratiewerkzaamheden aan de Kathedraal van La Lagua, die zijn begonnen in 2002 en - al naar gelang de politieke kleur van de Spaanse Regering - nu dan eindelijk de kathedraal neogotische glans verlenen.

                            Wert, gedurende de  overdrachtsceremonie
                      van de restauratie van de Kathedraal van La Laguna.

VIDEOFILMPJE:

https://www.youtube.com/watch?v=o4Ap6wZfMYU&feature=player_embedded
Het bezoek van de Minister aan Tenerife heeft protesten losgemaakt bij de politieke partijen, vakbonden en onderwijsorganisaties.
De bisschop van Tenerife, Bernardo Álvarez, heeft uitgelegd, dat de technische beslissingen, om de koepel en gewelven te slopen en te vervangen door de oorspronkelijke esthetiek, "volledig zijn bestudeerd, men meest geschikte besluiten heeft genomen en, dat uiteindelijk de restauratie prachtig is uitgevoerd.”

De bisschop heeft hier echter aan toegevoegd, dat de financiële moeilijkheden gedeeltelijk resteren, “want ondanks de grote financiële inspanning die de Spaanse Staat zich heeft getroost, “is er nog een grote taak te vervullen, om alle kosten te dekken.”

                      Kathedraal van La Laguna (Archieffoto).

Gebouwd in de voormalige hoofdstad van Tenerife, La Laguna, waarvan het centrum in 1999 is uitgeroepen tot Erfgoed van de Menselijkheid, moest de Kathedrale Basiliek in 2002 gesloten en gestut worden, omdat delen van het, op instorten staande plafond spontaan naar beneden kwamen.

                                     Kathedraal van La Laguna.
Om dit probleem op te lossen, heeft men de koepel en de plafondbalken gesloopt en deze vervangen door andere va een meer originele esthetiek, zo heeft de dr. in de  Kunstgeschiedenis, Juan Alejandro Lorenzo, uitgelegd.

De deskundige heeft aangegeven, dat dit godshuis het eerste bouwwerk van grote afmetingen is, dat in Spanje vervaardigd is uit gewapend beton; een materiaal, dat tegenwoordig alom gebruikt wordt.

In deze kathedraal rust het stoffelijk overschot van Alonso Fernández de Lugo, de conquistador (Spaanse veroveraar) die op het eiland ‘El Adelantado’ (‘de Ontwikkelde’) werd genoemd en die La Laguna de bijnaam heeft bezorgd van ‘la ciudad de los adelantados’ (‘de stad van de ontwikkelden’) .

Gebouwd op de voormalige kerk Nuestra Señora de los Remedios, is deze in 1819 kathedraal geworden, met het creëren van het Bisdom Tenerife, zo legt de  deskundige in de kunstgeschiedenis uit.

In 1987 kreeg het gebouw problemen met de stabiliteit van de dakconstructie, werd uiteindelijk gesloopt, met behoud van de voorgevel in neoclassicistische stijl, en daarna in de stijl van de Kathedraal van Pamplona herbouwd; evenals het gebouw met de kapittelzalen.

Het huidige bouwwerk, in 1913 in gebruik genomen, is in neogotische stijl met kruisbogen, volgens een ontwerp van ingenieur José Rodrigo de Vallabriga, die de neo classicistische voorgevel intact heeft gelaten.

Een prachtige marmeren preekstoel van de beeldhouwer uit Genua Pasquale Bocciardo en een tabernakel van de Canario Jose Luján, zijn enkele van de kunstwerken welke de kathedraal herbergt die op zaterdag 25 januari 2014 is heropend in aanwezigheid van de minister van Onderwijs, Cultuur en Sport Jose Ignacio Wert, met een ceremonie die heeft plaatsgevonden, om de voltooiing van de renovatie te markeren.

 In de kathedraal is ook een groot schilderstuk te zien, met als thema ‘Las Ánimas del Purgatorio’ (‘De Zielen van het Vagevuur’) van de de Canarische kunstschilder Cristobal Hernandez de Quintana, en een schilderij van ‘La Santa Cena’ (‘Het Laatste Avondmaal’) door Juan de Miranda.

Naast deze juwelen van schilderkunst bevat de Kathedraal de antieke retabels op het hoogaltaar, die begin 17de eeuw naar Tenerife zijn gekomen en die worden toegeschreven aan Hendrick Van Balen, de leermeester van d Van Dyck.

Onder de heiligenbeelden, benadrukt de kunsthistoricus het beeld van "Nuestra Señora de La Luz" (O.L. Vrouw van Het Licht), een belangrijke import vanuit het Península (vasteland van Spanje) uit het midden van de 16de Eeuw. Zo is er ook de monumentale ‘Cristo atado a la columna’ (‘Christus geboeid aan de pilaar’), een legaat uit Genua uit 1756 en toegeschreven aan Pietro Galleano, leerling van de beroemde beeldhouwer Antón María Maragliano.

Over het financiële hoofdstuk hebben bronnen binnen het Bisdom Tenerife aan de persmedia laten weten, dat het recente herstel van de Kathedraal 15 miljoen euro heeft gekost, die voor het grootste deel zijn opgegaan aan de vervanging van het dak, dat acht miljoen  euro heeft gekost.

Sinds men in 2002, om veiligheidsredenen, de sluiting van het godshuis heeft verordonnerend, heeft het Ministerie van Cultuur €8.227.000,= bestemd, die ten laste zijn gekomen van het Nationale Kathedralenplan. Het Ministerie moet nog €3.550.000,= betalen van de €695.000,= die zijn opgenomen in de Algemene Rijksbegroting voor 2014.

                              Kathedraal van La Laguna (Archieffoto).
Om het kerkgebouw zo snel mogelijk te kunnen openen, heeft het Bisdom Tenerife het bedrag  voorgeschoten, dat nog terugbetaald moet worden door het Ministerie, en bovendien heeft men €3.100.00,= geïnvesteerd, waarvan in 2014 het Cabildo (Eilandbestuur) van Tenerife  en de Gemeente La Laguna €1.100.000,= moeten betalen.

                                             La Laguna, zaterdag 25 januari 2014.
Politie charges en gearresteerden bij het bezoek van minister Wert aan Tenerife

De confrontaties zijn begonnen toen op zaterdag 25 januari 2014 enkele groepen betogers geprobeerd hebben de Kathedraal van La Laguna binnen te dringen. Daarbij zijn vier personen gearresteerd.

De protestbetoging die was uitgeroepen door een dozijn vakbonden en studentenorganisaties, bij gelegenheid van het bezoek van de minister van Onderwijs en Cultuur, José Ignacio Wert, aan de stad La Laguna is uitgelopen op een confrontatie van groepen demonstranten met het Cuerpo Nacional de Policía (Korps Rijkspolitie)

De politie charges hebben zich voorgedaan toen groepen studenten probeerden het rond de Kathedraal opgestelde politie cordon te doorbreken in de Tinerfense stad.

De demonstranten hebben het aftreden van de minister geëist en het onmiddellijk intrekken van de Organiek Wet voor Verbetering van de Kwaliteit van het Onderwijs (LOMCE). Daarbij zijn vier personen gearresteerd en ook zijn er enkele gewonden gevallen.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


 Kerk Jezuïeten, kampt met vochtprobleem

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - zondag 12 januari 2014 - De waterlekkage is zichtbaar op het hoofdaltaar, de met bordeauxrode zijde bespannen zijwanden zijn niet meer egaal van kleur en vertonen na zoveel tijd vochtsporen op sommige plekken in de zijbeuken. Het zijn enkele zichtbare tekenen van het verval die de San Francisco de Borja-kerk (1724-54) vertoont, de kerk is een van de belangrijkste barokke gebouwen op het Eiland, midden in de wijk Vegueta. Het gebouw, dat eigendom is van de Kerk en gecatalogiseerd als Artistiek Historisch Monument, maakt deel uit van het spoor, wat de Jezuïetenorde op Canarias heeft achtergelaten.

Als paus Franciscus, de eerste jezuïet die geroepen is om de lotsbestemming van de katholieken te leiden, de hoofdstad zou bezoeken, zou hij ongetwijfeld een bezoek brengen aan de San Francisco de Borja-kerk, en bewijs van de aanwezigheid van de Orde van de H. Ignatius van Loyola op het Eiland.
 

De San Francisco de Borja-kerk, representant van de Barok, vertoont langs het hoofdaltaar sporen van waterlekkage.

Het religieuze gebouw, geopend voor de eredienst in 1754, zou onopgemerkt in de smalle Calle Doctor Chil, hartje Vegueta, staan, als het niet zou beschikken over de ‘salomonistische’ pilaren vervaardigd uit piedra de Arucas welke de hoofdingang, als enige toegang, sieren.

Het pand is een van de weinige exemplaren in Barokstijl, van de Canarische samenleving, en is gecatalogiseerd als Artistiek Historisch Monument, maar vertoont echter in het interieur sporen van verval.  En niet door het verstrijken van de tijd, maar door vochtplekken en verwaarlozing.

De waterlekkages doen zichtbaar afbreuk aan de zijde bespanning van de wanden langs het hoofdaltaar. Het bordeauxrode damast behang is ontsierd en heeft geen egale kleur. En in de zijbeuken is het aangetast door het vocht, dat al jarenlang op de kerk van de jezuïeten inwerkt.

Het zijn beschadigingen die men met het blote oog waarneemt als men de apsis bekijkt die, opmerkelijk genoeg, een van de meest spectaculaire, met religieuze voorstellingen beschilderde, koepels bezit die men op Canarias aantreft.

(Zie: http://carloscastellanobello.blogspot.com.es/2008_12_16_archive.html)
Het Cabildo (Eilandbestuur) heeft in 2006 de meest recente restauratie uitgevoerd  in het eigendom van de Kerk sinds de uitwijzing van de Congregatie van Jezus volgens een decreet van Carlos III in 1767, en waarvan tegenwoordig de Orde van de Jezuïeten het vruchtgebruik heeft. Dagelijks woont amper een dozijn gelovigen de H. Mis bij, en is er tijdens de eredienst een verdwaalde toerist het interieur aan het bewonderen, omdat de rest van de tijd het gebouw gesloten is voor het publiek, omdat het geen parochie is.
 
  Koning Karel de Derde van Spanje.
Het Eilandbestuur heeft toen het dak waterdicht laten maken, dat dringend aan reparatie toe was, omdat het regenwater de kerk binnendrong die gewijd is aan de Spaanse Francisco de Borja (1510-1557), de Derde Algemeen Overste van de Orde der Jezuïeten en die in 1671 is gecanoniseerd door Paus Clemens X.
 
      Iglesia San Francisco de Borja (Vegueta) Las Palmas de Gran Canaria.
 

Het herstel heeft echter alleen betrekking gehad op het repareren van de meest noodzakelijke gebreken met een schamele begroting van €101.000,= voor het waterdicht maken van het dak en het verwijderen van water. De werkzaamheden hadden ook te maken met problemen, omdat het bedrijf, dat de werkzaamheden gegund had gekregen, te maken kreeg met moeilijkheden in het plaatsten van de bouwsteigers in een zo smalle straat als de Calle Doctor Chil, wat de begroting aanzienlijk heeft verhoogd, wat niet voorzien was in het aanvankelijke contract.

De Generaal Overste van de Orde der Jezuïeten op Canarias, Juan Luis Veza, legt uit, dat tot de resterende werkzaamheden van die renovatie, de overeengekomen verwijdering van de damasten wandbespanning behoort, die in het midden van de jaren 40 een aanzienlijke verandering heeft ondergaan bij de ombouw van de kerk; waarbij men twee zijbeuken opende, de hoofdbeuk heeft geschilderd, enkele ramen heeft gerepareerd en een andere verlichting in het interieur van de kerk heeft aangebracht, waardoor de artistieke waarde van het erfgoed niet langer verborgen bleef.

Afgezien van het Barokke portaal- waarin men het wapen van de Orde der Jezuïeten kan zien - en de 25 meter hoge, door Francisco de la Paz Rojas in 1755 beschilderde koepel, valt het beeld van San Francisco de Borja op, gebeeldhouwd door een van de leerlingen van de befaamde Duque Cornejo-school in Sevilla, evenals een schilderij van de Imaculada (Onbevlekte), in 1862 geschilderd door Ponce de León, dat tegenwoordig in de sacristie hangt, maar destijds het hoofdaltaar sierde; en een spectaculair houten retabel op een van de zijaltaren waar een andere afbeelding van de Concepción (Ontvangenis) te bewonderen is

De Jezuïeten hebben zich twee keer tot het Directoraat-generaal Erfgoed, van het Cabildo (Eilandbestuur), gewend voor het vragen van ondersteuning, maar er was geen begroting beschikbaar voor het uitvoeren van deze reparaties die ruim €150.000 zouden kosten.

“De collecte dekt niet eens de kosten van de bloemversiering, kaarsen, hosties en miswijn van de kerk,” zo verzekert Veza, die benadrukt, dat de Orde - die nog slechts negen leden telt op geheel Canarias - geen geld heeft, om het herstel te betalen, “zelfs, om de school te restaureren, heeft men geld van de bank moeten lenen.”

Veza vertelt, dat het Cabildo (Eilandbestuur) wetenschap heeft van de ouderdom en van het belang van de kerk, evenals van het verval ervan; maar, dat men de Jezuïeten heeft laten weten, dat er geen begroting is voor de reparaties. De alternatieve weg die men heeft voorgesteld is, dat men zich wendt tot het Bisdom Canarias en praat met de verantwoordelijken van het Ministerie van Erfgoed, om te bezien, of men iets kan krijgen uit de Cabildo (Eilandbestuur) fondsen voor de Kerk. “ We zullen het proberen, hoewel het Bisdom twintigduizend zaken heeft die geregeld moeten worden.”
 
               
ofwel:
Het gebouw, waarin als relikwie gebeente bewaard wordt van de martelaar San Teófilo, is het enige spoor van de eerste congregatie Jezuïeten die naar de Eilanden is gekomen, waartoe het nu gerestaureerde Casa de la Iglesia zijnde het oude seminarie, plus de eerste school toebehoren die de religieuzen hebben gesticht in enkele panden, die zijn gedoneerd door de canónigo (heilig verklaarde) Andrés Romero, welke eigendom waren van het Tribunal de la Santa Inquisición (Hof van Inquisitie).



Het spoor van de Orde op het Eiland

De Congregatie van Jezus, een Orde van de Katholieke Kerk in 1540 gesticht door de Heilige Ignatius van Loyola, is aan het eind van 17de Eeuw naar Canarias gekomen. In 1697 heeft men een school geopend in het voormalige seminarie, wat tegenwoordig het Casa de la Iglesia is.



                         Colegio 'San Inacio de Loyola' in las Palmas de Gran Canaria.

Historisch gezien is een van de maatschappij kritische, religieuze orden, die het zwaarst is getroffen door de politieke macht. In 1767 heeft Carlos III de uitzetting en inbeslagname van hun eigendommen bevolen. En ze zijn opnieuw bespot in 1868 en in 1932. Tegenwoordig is het wereldwijd  de grootste mannelijke religieuze orde., met  bijna 18.000 leden - priesters en paters –  die actief is in  127 landen, voornamelijk op het vlak van educatie, sociaal werk, missie en  sociale communicatiemedia. Op Gran Canaria leiden ze de San Ignacio de Loyola-school, Radio Ecca, het Casa de Ejercicios espirituales in Tafira en het Centro Loyola.

1-AAAAislas-canarias-85.jpg

 

 


Het wonder van de paso (troon) in La Isleta

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - zondag 24 november 2013 - De dragers van de Virgen del Carmen van de wijk La Isleta hebben, als door een wonder,  op zaterdag  23 november 2013  brood en levensmiddelen vermenigvuldigd voor behoeftige families in de buurt.

De inspanning die meer dan vijf uur heeft geduurd met de troon zonder de H. Maagd, zodat de wijkbewoners deze konden vullen met hun solidariteit, heeft men beloond gezien met groeiende vrijgevigheid van velen die de processie op staat heeft aangetroffen.

        De
costaleros (dragers) met de troon in de straten van La Isleta.

De inzameling van bijna 4.000 kilo aan niet bederfelijke levensmiddelen wordt door Cáritas in de parochie gedistribueerd.

1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Allerzielen Los Finados ('De Zielen')
blijven altijd voortleven graf-nissen als eeuwige handel

Ruim 50 bloemenstalletjes
bij gemeentelijke begraafplaatsen

Er bestaat een Graven Schoonmaakdienst

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - Allerheiligen vrijdag 1 november 2013 - El Día de Todos los Santos (Allerheiligen - 1 november) en El  Día de Los Difuntos (Allerzielen - 2 november) hebben er ook dit jaar weer voor gezorgd, dat op donderdag 31 oktober 2013 talrijke families naar de gemeentelijke begraafplaatsen in de hoofdstad zijn getrokken en dat velen op 1 november zijn gaan bidden bij de graven van hun geliefden. Deze datums  van verdriet en  smart voor veel personen, zijn voor anderen werkdagen met, zelfs tot in de dood, kans op een goede verdienste, of  beter gezegd, een niche (gat) in de markt.

Zo ervaren dit ten minste drie ondernemers - twee Canario’s en een van het Península (vasteland van Spanje) - die hebben besloten om op het Eiland de franchise te nemen van Eternalia, een bedrijf wat in 2011 is opgericht in Murcia en wat zich bezig houdt met gedurende het gehele jaar door het regelmatig schoonmaken en verzorgen van pantheons, familiegraven, grafzerken, nissen en graven.



“We hadden al een schoonmaakbedrijf en maakten woonwijken schoon, daarlangs heeft men ons nu de mogelijkheid geboden, deze handel hier op het Eiland en in Cádiz te bedrijven; en dat lijkt ons heel aantrekkelijk.

Er zijn veel oudere mensen die om diverse redenen niet naar de begraafplaatsen kunnen gaan, terwijl anderen willen, dat wij hen de mogelijkheid bieden het graf schoon en verzorgd te houden,” zo redeneert José Sánchez Arcos, een van de vennoten in het franchise-bedrijf, dat een maand geleden is geopend op Gran Canaria en binnenkort de dienstverlening ook zal aanbieden op Lanzarote en Fuerteventura.
 
  
Twee van zijn medewerkers delen op donderdagochtend 31 oktober 2013 folders uit bij de ingang van de San Lázaro begraafplaats. “We laten ze foto’s van ‘voor- en na’ zien, zodat men weet, dat wij deze dienstverlening bieden en hoe we die uitvoeren,” legt Mirian González uit,  moeder van een kindje van negen maanden en die alle twijfel achter zich heeft gelaten, die het werken voor de doden met zich mee zou kunnen brengen, om te zorgen voor haar gezin.

“Dezer dagen verspreiden we folders bij de begraafplaatsen en binnenkort doen we dit ook deur-aan-deur: we zijn net begonnen” zo voegt ze toe, terwijl ze - samen met haar collega Rebecca - folders uitdeelt aan de passanten.

Het bedrijf biedt de klanten  de mogelijkheid, verse- of kunstbloemen, kaarsen en  allerlei andersoortige decoratieve elementen aan te brengen op de graven.
 
  
  

Bloemenverkoop

De bloemenverkoop is een andere handel die tijdens deze dagen hoogtij viert. Op San Lázaro - de grootste begraafplaats in de hoofdstad met 46.200 grafzerken  - zijn 32 verkooppunten ingericht -  30 meer dan normaal.

Paula Mateos, een jonge onderneemster uit Gáldar, komt voor het derde jaar naar een van de de 52  verkoop stands die de Gemeente voor deze gelegenheid heeft ingericht op de vier gemeentelijke begraafplaatsen. “Het gaat goed, gisteren was er een beetje animo, maar we hopen, dat dit morgen (vrijdag 1 november) meer zal zijn en, dat de zaken beter gaan,” zegt zij.

Rozen kosten €10,=, anjers €4,= en chrysanten drie euro. “De bloemen heb ik moeten inkopen vanuit het buitenland, want dit jaar zijn door de hitte de gladiolen,  de anjers en andere bloemen schaars;” merkt de jonge bloemist op, die een  eigen bloemisterij heeft in Gáldar en die elke zondag aanwezig is op de rastro (vlooien mark) in Las Palmas de Gran  Canaria. Op donderdag 31 oktober helpen haar moeder en een tante een handje, terwijl haar winkel in Gáldar - ‘El Pinzón azul’ - waarneemt.

Op de begraafplaats van Las Palmas (Vegueta), met 6.500 grafzerken, heeft men zes bloemenstalletjes ingericht; in de Haven, met 4.100 grafzerken, zeven; en in Tafira, met slechts 1.400 graf-nissen, vier stalletjes.

Voor de medewerkers van de gemeentelijke begraafplaatsen, allemaal in dienst van het bedrijf Canaricem, zijn het ook drukke dagen, omdat veel bezoekers naar hen toekomen met o.a. de vraag wanneer vervaldatum van een graf, of grafnis  is; of men wil weten waar precies een familielid begraven ligt. En niet te vergeten, dat er ook tijdens deze dagen begrafenissen plaatsvinden, op 31 oktober 2013 vier op San Lázaro en een op de begraafplaats in de Haven.

Het personeel van de gemeentelijke Reinigingsdienst en van de Policía Local, (Gemeentepolitie) maakt deel uit van twee andere instanties die dezer dagen overuren draaien.

Om verkeersopstoppingen te voorkomen, raadt het Gemeentebestuur aan, gebruik te maken van het openbaar vervoer, om naar de begraafplaatsen te komen; daartoe zijn extra bussen ingezet door Guaguas Municipales. Gezinnen die toch besluiten met de auto te komen, moeten er rekening mee houden, dat het tot en met zondag 3 november 2013 druk is met verkeer. Bij San Lázaro zijn 1.500 parkeerplaatsen en privéauto’s kunnen alleen bij de Paseo de Los Olivos komen; uitsluitend, om er familieleden uit te laten stappen op de esplanade links van hoofdingang.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Maagd terug in zee
Gemeente Antigua herplaatst  beeld Virgen de la Peña
in onderwater-heiligdom Caleta del Fuste

ANTIGUA - maandag 21 oktober 2013 - Fuerteventura heeft op zondag 20 oktober 2013 haar onderwater-heiligdom hersteld. De Virgen de la Peña, schutspatrones van de majoreros (zij die op Fuerteventura geboren zijn) is teruggekeerd naar de zeebodem in Caleta del Fuste, gemeente Antigua, nadat het 46 jaar geleden afgezonken en met een  andere beeld begraven is geraakt onder de golfbreker van de jachthaven.

De plechtigheid is gepaard gegaan met veel emotie, omdat men recht heeft gedaan aan het verzoek van veel bewoners van de gemeenten Puerto del Rosario en Antigua, om het beeld te herplaatsen.
                        Een van de sportduikers van de sport duikschool ‘Deep Blue’
                                  op zondag 20 oktober 2013 tijdens het vervoer
                                  van het Mariabeeld naar de locatie van afzinken.
Grote afwezige was de, ondertussen overleden, Grancanarische pastoor Leonilo Molina, de ware promotor van dit initiatief uit 1967, samen met de groep gelovigen. Er is echter een speciale gedachtenis aan zijn figuur gewijd.

Dit nieuwe initiatief is gepromoot door de departementen ‘Feesten’ en ‘Toerisme’, van de Gemeente Antigua, in samenwerking met de sport duikschool ‘Deep Blue’ en is een van de meest betekenisvolle evenementen geworden uit het feestprogramma van de toeristenplaats, net zoals de fototentoonstelling over het afzinken, wat is uitgevoerd op 8 oktober 1967, toen de toeristische ontwikkeling van Caleta del Fuste nog in de kinderschoenen stond.


De ambachtsman Pepe Melían heeft de opdracht gekregen twee beelden van de Virgen de la Peña (de H. Maagd van de Rots) te vervaardigen, van 50 cm hoog uit natuursteen en met een speciale vernislaag van hoge weerstand. Een van de beelden zal binnenkort geplaatst worden op een klein altaar in de buurt van het kasteel, omdat het andere in augustus 2013 is gestolen, door enkele onbekenden die tot op heden nog niet zijn opgepakt door de Guardia Civil, noch door de Policía Local (Gemeentepolitie) van Antigua. Het tweede beeldje is - bevestigd aan een blok beton - afgezonken tot op de zeebodem van de baai,

De emotie is hoog opgelopen op sommige momenten op de havenpier van Caleta del Fuste. Daar hebben gelovigen eerst de mis bijgewoond en vervolgens deelgenomen aan de processie met het beeld en uiteindelijk, met gemengde gevoelens, het afzinken van de Virgen (H. Maagd) bijgewoond.

                                                    Caleta del Fuste
46 jaar na het eerste initiatief heeft niemand een verklaring voor het complete onbegrip van de onderneming die de havenpier van de jachthaven heeft aangelegd en die het 450 kilo wegende beeld heeft bedolven onder het puin voor de aanleg van de golfbreker.

Opmerkelijk genoeg was dit vervaardigd door Pepe Melián, in lood gegoten door José Lavanderas en ingezegend door Leonilo Molina.
Vervolgens is de Virgen (H. Maagd) afgezonken tot op een diepte van acht meter op 25 meter uit de kust. In de loop der jaren is de locatie een maritiem heiligdom geworden voor sportduikers en vissers.

Er zijn veel initiatieven geweest en ondanks, dat men in een enkel geval erin geslaagd is, om  200.000 pesetas (omgerekend €4.538,=) bijeen te brengen, is het pas op zondag 20 oktober 2013, dat de Virgen Haar troon op de zeebodem hersteld heeft gekregen.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Zaligverklaring van Sor Lorenza

TARRAGONA - zaterdag 12 oktober 2013 - Zuster Lorenza Díaz Bolaños zal op zondag 13 oktober 20 13 in de Kathedraal van Tarragona, samen met nog eens 500 katholieke martelaren, zalig worden verklaard.

Geboren in het middelhoge  gebergte van de Grancanarische  gemeente Guía, zal deze Hija de la Caridad (Dochter van de Liefdadigheid = Zuster van Liefde  ) de eerste Canarische vrouw zijn die tot het altaar verheven wordt in een ceremonie die gekenmerkt wordt door controverse.

De Kathedraal van Tarragona zal plaats bieden aan de grootste zaligverklaring uit de geschiedenis van de Katholieke Kerk in Spanje: 522 “religieus vervolgde martelaren.” De ceremonie zal worden opgedragen door de totale Spaanse Bisschoppenconferentie en zal worden bijgewoond door familieleden van de nieuwe zalig verklaarden en door een groot deel van de Catalaanse autoriteiten (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Zaligverklaring ).


Sor (Zuster) Lorenza Díaz Bolaños.

Sor (zuster) Lorenza Díaz Bolaños  zal zodoende de eerste Canarische vrouw zijn die tot het altaar verheven wordt. Zij is, net zoals de meerderheid van de nieuwe martelaren, gestorven (/vermoord) door toedoen van de republikeinen tijdens de Guerra Civil (Spaanse Burgeroorlog 1936-1939).
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


De Kerk ontvangt maandelijks
13 miljoen euro uit de Rijksbegroting

De Spaanse Staat overhandigt 159 miljoen euro
als vooruitbetaling op de 0,7%
van de ontvangsten aan inkomstenbelasting

MADRID - dinsdag 1 oktober 2013 - De Spaanse Staat zal gedurende 2014 maandelijks 13,27 miljoen euro overmaken aan de Katholieke Kerk (159,2 miljoen euro op jaarbasis) als vooruitbetaling van de 0,7 % aan inkomstenbelasting van belastingbetalers die het vakje voor de Kerk aankruisen op het aangiftebiljet Inkomstenbelasting. Dit staat vermeld in het aanhangsel van het wetsvoorstel voor de Presupuestos Generales del Estado (PGE) (Algemene Rijksbegroting van de Spaanse Staat) voor 2014.

Volgens de aanvullende bepaling, “over de herziening van de fiscale toewijzing aan de Katholieke Kerk,"zal de Spaanse staat maandelijks €13.270.000 ,= overmaken vanwege de toepassing  van  een aanvullende  beschikking , in dit geval  die van de begroting van 2007.”
churchstateshirtfront4large.jpg
In de begroting van 2007 heeft de Spaanse Regering vastgesteld, dat vanaf 1 januari van dat jaar, met een oneindig karakter en in overeenstemming met het Akkoord tussen de Spaanse Staat en de Heilige Stoel, over Financiële Zaken (wat dateert van 1979), de Staat 0,7% voor de Katholieke Kerk zal reserveren van de Inkomstenbelasting, van belastingbetalers die daarvan vrijwillig blijk geven.”

Volgens het wetsvoorstel voor de Rijksbegroting van 2014 wat op maandag 30 september 2013 is voorgelegd aan het Congreso de Diputaciones de Tweede Kamer,) zal men voor 30 november 2015 tot een voorlopige overmaking overgaan van de toekenning die betrekking heeft op 2014 en de eindafrekening zal volgen voor 30 april 2016.

Bovendien is in de Rijksbegroting van 2014 voorzien, dat men de termijn zal verlengen voor het opstellen van de inventaris aan onroerend goed van de Katholieke Kerk.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg

 


Bisdom  reorganiseert het diocees Canarias
met 27 nieuwe benoemingen in de parochies

Jorge Martín de la Coba vervangt Cristóbal Déniz
in Tamaraceite die het Istic gaat leiden

BISDOM VAN CANARIAS - maandag 19 augustus 2013 - Het Bisdom van Canarias heeft de Diocees gereorganiseerd op de eilanden Gran Canaria, Lanzarote, Fuerteventura en La Graciosa, met nieuwe standplaatsen en benoemingen voor de periode 2013/2014 in de diverse parochies van de provincie. De geestelijken zullen hun nieuwe standplaats innemen in september 2013.


De lijst van pastoors en hun nieuwe parochies is geactualiseerd op 16 augustus 2013, en is na te lezen op de internetpagina van het Diocees van Canarias: www.diocesisdecanarias.es
In totaal betreft het 27 priesters en parochies die voorkomen op de gewijzigde kaart van het Diocees in de provincie Las Palmas.

De overplaatsing, die men verricht al naar gelang de behoefte van de parochies in het Bisdom, geschiedt, volgens zeggen van Hipólito Cabrera, vicaris-generaal van het Bisdom Canarias, “volgens de jaarlijkse herziening en is volledig normaal, waarbij deze keer tien priesters minder worden overgeplaatst.”

Een ander bepalende factor is de periode waarin een pastoor zijn functie in elke kerk heeft uitgeoefend. “Dat is normaal zes jaar, maar dit kan korter, of langer zijn, al naar de behoefte van de parochies.”

Sommigen, zoals het geval is met Santiago Rodríguez - tot op heden priester in Arucas - krijgen om redenen van leeftijd een ander functie. “Wij treden nooit af, of gaan met pensioen; daarom blijven de ouderen toegewezen en werken ze samen met de parochies,” legt Cabrera uit.

O.a. benadrukt hij de toewijzing van de priester Jorge Martín de la Coba aan de parochie van San Antonio Abad, in Tamaraceite, in de hoofdstad van Gran Canaria, omdat zijn voorganger op deze post, Cristóbal Deniz, directeur wordt van het Instituto Superior de Teología de las Islas Canarias (Istic) (Groot Seminarie), dat gevestigd is op de Campus van Tafira.
                                                 claret-esclarge.jpg

FILII ET.JUS BEATIS STA MARIA PREDICA VERUNT

De toewijzing aan hun nieuwe bestemmingen betreft niet alleen priesters van het Bisdom, ook op congregatie-niveau zijn er overplaatsingen. Een voorbeeld daarvan zijn de nieuwe benoemingen  voor de parochie San Vincente de Paul in Jinámar, of die van de claretianos* in de parochie Corazón de María in Las Palmas de Gran Canaria.
(*Claretinaos = Missieorde ‘Zonen van het Onbevlekte Hart van María’ - Latijn: Cordis Mariae Filius - die op 16 juli 1849 is gesticht door Sint Antonius María Claret. Deze religieuze congregatie heeft scholen en lyceums in Spanje, Latijns-Amerika en op de Filipijnen. Zie ook:
http://es.wikipedia.org/wiki/Claretianos en  http://www.claret.org ).

Vanwege hun besluit voor hun carrière hun roeping te volgen, aanvaarden de priesters de verantwoordelijkheden en taken op diverse locaties, daar waar het Bisdom dit verlangt. “Ze gaan altijd banden aan met mensen en genegenheid wordt geboren, zo laat de  vicaris-generaal weten, na gezegd te hebben, “dat vertrek bedroefd; maar, dat het ook een teken is van hoop en vreugde, omdat men zijn werk op een andere locatie kan verrichten.”

- José A. de Abajo Vidal,
   plaatsvervangend pastoor van Corazón de María en Las Palmas de Gran Canaria.
- Ambrosio Ab. Ndjeng Angono,
   pastoor van La Aldea de San Nicolás.
- Juan Antonio Artiles Suárez,
   pastoor van Santa Brígida.
- José Benito Gallego,
   pastoor van Teguise en Guatiza. Kapelaan van het Penitentiair Centrum van Tahíche.
- Cristóbal Déniz Hernández,
   Directeur Instituto Superior de Teología de las Islas Canarias (Istic).
- Daniel Díaz Cabrera,
   pastoor van Casillas del Ángel en plaatsvervangend pastoor in de Puerto del Rosario. Kapelaan in het Hospital General de Fuerteventura.
- Jesús Eguaras Monreal,
   pastoor van Marzagán en plaatsvervangend pastoor van Jinámar.
- Jesús Manuel Felipe Vega,
   pastoor van San Mateo.
- José A. García Barón,
   pastoor van de Ntra. Sra. de Fátima, in Las Palmas de Gran Canaria.
- Juan Jesús García Morales,
  toegevoegd aan  Santa Brígida. Leraar van de Escuela Universitaria de Magisterio.
- Francisco García Socorro,
  pastoor van Arguineguín.
- Francisco González González,
  pastoor van Maspalomas.
- José María González González,
  pastoor van Teror.
- Santiago González Hernández,
  pastoor van Arucas.
- Luis Laborda Santesteban,
   pastoor van San Juan Bosco, in Jinámar.
- Miguel Lantigua Barrera,
  pastoor van Agüimes.
- Jesús Marqués Martín-Cerezo,
   pastoor van La Sagrada Familia, in Las Palmas de Gran Canaria.
- Jorge Martín de la Coba,
   pastoor van San Antonio Abad, in Tamaraceite.
- Carlos M. Marrero Moreno,
  pastoor van El Madroñal y Utiaca.
- Juan Carlos Medina Medina,
   pastoor van  Puerto del Rosario.
- Domingo Muñoz Pérez,
   pastoor van San Pedro, in Las Palmas de Gran Canaria.
- Pedro Perdomo Navarro,
   pastoor van San Juan, in Las Palmas de Gran Canaria.
- Benjamín Ramírez Díaz,
   pastoor van San Agustín en Rector van de Templo Ecuménico.
- Roberto Ramírez Santos,

   pastoor van la Ascensión del Señor y de Jesús de Nazaret, in Las Palmas de Gran Canaria.
- Santiago Rodríguez Domínguez,
   toegevoegd aan de parochie San Juan Bautista in Arucas.
- Alejandro Santana González,
   pastoor van Valleseco, Valsendero y Zumacal.
- Rayco Zerpa Acosta,
   pastoor van Santa Luisa de Marillac, in Las Palmas de Gran Canaria.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Bewoners Schamann
wijzen verkorting route Los Dolores af

 Wijkbewoners zijn tegen schrappen
 van straten die traditioneel
onderdeel uitmaken van de processie-route

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - zaterdag 13 juli 2013 - Een aantal bewoners van de wijk Schamann, in de hoofdstad van Gran Canaria, heeft blijk gegeven van hun afkeuring van de wijzigingen, welke men vanuit de parochie heeft voorgesteld, om enkele straten te schrappen uit de route van de romería (bedevaart) en de processie van Los Dolores, die jaarlijks gehouden wordt in september.

De bewoners betreuren het schrappen van diverse straten uit het traject, zoals is aangegeven door de Kerk, hoewel het voornemen nog niet definitief is.

Sinds 1959 viert men in de volksbuurt van het district Ciudad Alta (Bovenstad) deze festiviteiten aan het begin van september, de meest gewaardeerde door de bewoners van het gebied. De vieringen voor Nuestra Señora de los Dolores (Onze Lieve Vrouw der Smarten) vormen het patroonsfeest van de buurt.
Bij deze nieuwe versie, overheerst de controverse tijdens de eerste voorbereidingen voor het opstellen van het evenementenprogramma. De parochie is belast met het bepalen van de route welke gevolgd wordt door de trono (draagbaar) van de H. Maagd op de route die de gelovigen in processie afleggen, en de betreffende bedevaart ter Harer ere.

                                    Chamann: de
Romería (bedevaart) in 2012.

Het inkorten van de route

Dit jaar, voor het eerst, heeft men een voorstel gedaan de route te wijzigen welke de H. Maagd volgt gedurende twee festiviteiten, die de rode draad vormen voor alle overige evenementen. De onenigheid bestaat uit het schrappen van enkele straten uit een deel van de route die traditioneel gevolgd wordt door de gelovigen.

Deze beslissing lijkt niet goed te vallen bij tenminste een deel van de wijkbewoners die, in een open brief aan dagblad ‘La Provincia/Diario de Las Palmas’, de wijziging brandmerken als, “ willekeurig en onrechtvaardig”, want ze zij  op geen enkel moment geraadpleegd. Daarom, “en te verdediging van de al lang bestaande gewoonte,” organiseert men een handtekeningenactie, opdat de parochie uiteindelijk deze wijzigingen niet doorvoert en de originele route aanhoudt, zodat de trono (draagbaar) zijn traditionele route kan volgen.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Duizenden pelgrims vergezellen
de Virgen de los Reyes in haar bajada

VALVERDE - zaterdag 6 juli 2013 - Duizenden personen vergezellen in processie op zaterdag 6 juli 2013 sinds 06:00 uur de Virgen de Los Reyes op haar verplaatsing van het heiligdom van La Dehesa naar Valverde, waar - naar verwachting - de processie met de beschermheilige zal arriveren om 22:00 uur, om zo te voldoen aan de belofte uit dank voor het vervullen van een smeekbede die door de herreños (bewoners van El Hierro) gedaan is in 1741.

Herreños en bezoekers voldoen massaal aan de belofte, als dank voor het beëindigen van de droogte, en om 11.30 uur is de processie aangekomen bij La Cruz de los Reyes, waar dansers uit alle dorpen op de muziek van de Baile de la Virgen (Dans van de H. Maagd) eer hebben bewezen aan hun patrones.

                              De
Bajada (Afdaling), op zaterdag 6 juli 2013.

Na het uitspreiden van de kleden in Binto, waar gezinnen en hun vrienden hebben gepicknickt en hun bajada ervaringen hebben uitgewisseld, komt de tijd, om de pelgrimage voort te zetten.
images467large.jpg
De processie trekt over de rayas (grenzen) van El Cepón, La Llania, La Mareta, La Cruz del Niño, Cuatro Esquinas, en Tejegüete, waar dansers en muzikanten uit de diverse dorpen van het eiland het heiligenbeeld vergezellen tot aan haar verblijfplaats, de Matriz de la Concepción-kerk in La Villa de Valverde (zie: http://comunicacionobispadodetenerife.blogspot.com.es/).

De iets meer dan 28 kilometer tussen La Dehesa en Valverde worden te voet afgelegd door het gebergte.

 
Het beeld van de Virgen de los Reyes zal tot augustus in de Concepción-kerk verblijven, tot de subida (terugkeer) zal plaatsvinden, na een maand van festiviteiten ter ere van de schutspatrones van El Hierro.

 

De menigte trekt door de drie gemeenten van het Eiland Valverde, La Frontera en El Pinar om te voldoen aan de belofte, en tijdens deze wandeling trekt men over diverse rayas (grenzen) waar de herderlijke groepen het beeld overdragen aan de volgende groep.

Tijdens de processie zijn 300 personen ingezet om voor de veiligheid te zorgen; daartoe heeft het Cabildo (Eilandbestuur) van El Hierro een draaiboek klaarliggen voor noodgevallen tijdens de Bajada.

Bij deze editie van de Bajada, de 68e, is het aantal passagiers met het openbaar vervoer naar La Dehesa  bijna verviervoudigd, om daar aan de wandeling te beginnen.

Volgens recente gegevens zijn 8.989 personen naar het eiland gekomen, om deel te nemen aan de bajada van de Virgen, in voertuigen 1.814 met 80 caravans, waarmee de bevolking van het El Hierro verdubbeld is.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


La Atalaya brengt bloemenhulde aan zijn berg

Buurtbewoners herstellen de editie
van beklimming naar de Ajódar top
met het versieren van de veertien kruisen

GÁLDAR - vrijdag 3 mei 2013 - Een groep van een vijftigtal bewoners van La Atalaya heeft op woensdag 1 mei 2013 de Montaña de Ajódar beklommen, aan de zijde van Santa Maria de Guía, om een bloemenhulde te brengen aan de 14 kruisen die het pad van de wijk naar de top van de vulkaan markeren. Het is een traditie die tien jaar geleden in ere is hersteld door de buurtvereniging La Piconera, nadat Meli Sosa Díaz in een toespraak eraan heeft herinnerd, dat de enramada (bloemenhulde) een van de belangrijkste evenementen van la Atalaya was in de tweede helft van de vorige Eeuw. Na twee uur klimmen heeft men de Vía Crucis (Kruisweg) voltooid, met als toegift onbetaalbare uitzichten over het noorden van het Eiland.

Sportief en met de tong op de schoenen hebben bijna vijftig personen het pad gevolgd vanuit La Atalaya naar de bergtop, op 434 meter hoogte. Op het laatste gedeelte van het bergpad treft men de veertien kruisen aan die nu, in deze meimaand, voorzien zijn van de bloemendecoratie. Elke deelnemer is naar boven gegaan met een eigen bos bloemen, welke men heeft verdeeld over de elf kruiswegstaties, want de drie kruisen op de bergtop waren door de buurtvereniging al uitgebreid voorzien van bloemdecoraties. Die heeft, uiteraard met behulp van een SUV, het uitdagend slingerende wandelpad langs de afgrond afgelegd.

                          De deelnemers aan de
enramada (bloemenhulde)
                                bij aankomst op de bergtop van La Atalaya.


 
 
De wandeling is om 10:00 uur van start gegaan op het Plaza de San Pablo. Na het passeren van diverse straten, heeft men en comité in ganzenpas de oude route naar de bergtop genomen, een pad van picón (lava-gruis) met niet meer begroeiing dan enkele aulagas (gaspeldoorns). De frisheid van de ochtend, ondanks een onbewolkte hemel, is in het bijzonder gewaardeerd door Celia Vega Santana, de oudste van de groep. Met haar 80 jaar wandelt ze nog steeds als een jonge meid.

 
 
 
Ze vertelt, dat ze ooit blootvoets naar boven is gegaan, om een belofte na te komen, wat haar, door de verwondingen die ze opliep, een infectie aan haar voet bezorgde. Op 1 mei 2013 was ze beter bewapend, met een breedgerande hoed tegen de zon en een rugzak. Een vrijwilliger van de Protección Civil (Burger Bescherming = BB) heeft haar geen moment uit het oog verloren tijdens de wandeling en hoefde haar alleen maar te helpen op de moeilijkste gedeelten.

 

Meli Sosa Díaz bewandelde deze paden een halve eeuw geleden ook al. Ter hoogte van het vijftiende kruis geeft ze de wandelaars een uiteenzetting over de geschiedenis van deze viering. Ze herinnert eraan, dat ze op tienjarige leeftijd de berg al beklom, samen met andere schoolmeisjes, de onderwijzeres en de pastoor van La Atalaya.

Ook herinnert ze zich de namen nog van enkele eigenaars van de kruisen: Pepito el ciego (blinde Pietje), Carmita Lucío, Lolita Roque, Juanita Moreno en Fefita manzana (appel Josefien). Maar de traditie ging verloren en de houten kruizen raakten in verval totdat ze verdwenen.

In 2002 heeft Meli de pregón (openingsrede) gehouden voor de feesten van La Atalaya en ze herinnerde aan de enramadas (bloemen huldes) van weleer. De buurtvereniging La Piconera pakte de handschoen op en in mei 2003 begint een nieuwe etappe van de Día de la Cruz (Dag van het Kruis).

Tegenwoordig organiseert een groep buurtbewoners deze dag, met Armendáriz Jorge aan de leiding, terwijl de Gemeente de herplaatsing van de veertien kruisen op zich heeft genomen. Het zevende kruis is nu kapot en ligt tegen de vlakte, maar heeft wel zijn bloemenboeket gekregen.

De nieuwe pastoor van de wijk, Norberto Medina, heeft voor de eerste keer de berg beklommen en het heeft hem niet aan krachten ontbroken, om de veertien staties van de Vía Crusis (Kruisweg) te vertellen en evenzoveel keer hardop te bidden:
oh cruz te adoramos, oh cruz te bendecimos, de ti viene la vida, de ti la salvación!" ("O Kruis wij aanbidden U, O Kruis wij zegenen U, van U komt het leven, van U de redding!")


Teodoro Claret Sosa Monzón.

Als alcalde (burgemeester) heeft ook Teodoro Claret Sosa Monzón voor de eerste keer de wandeling afgelegd, hoewel hij deze al eens eerder gemaakt heeft, maar toen als wethouder.
Deze keer waren er minder mensen, omdat de wandeling samenviel met een excursie voor de wijkbewoners, maar het bewandelen van de Kruisweg is voor lange tijd veilig gesteld.
“Volgend jaar kom in weer,” zo laat Celia Vega weten.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Een Sint Jozef met meerdere vaders

TELDE - woensdag 10 april 2013 - Het beeld van San José in de San Gregorio-kerk is niet van de hand van Luján Pérez, zo beweert de officiële kroniekeur van Telde. Men dacht, dat het van Luján Pérez was, de beroemde beeldhouwer die geboren is in Guía, maar de kroniekeur van Telde, Antonio González Padrón, heeft een eind gemaakt aan de legende over de maker van de San José (Sint Jozef) die al eeuwenlang aanwezig is in  de San Gregorio-kerk in Telde.

“Men weet niet wie de figuur vervaardigd heeft, want men praat er al in 1753 over als een aangekleed beeld.” Antonio González Padrón, die ook directeur is van het Casa Museo León y Castillo, denkt, dat het van de hand van Manuel Hernández is, een vergevorderde leerling van de beeldhouwer en beter bekend als ‘El Morenito’ die, zoals Antonio Betancor heeft opgedragen, de Heilige van zijn kleding heeft ontdaan en de techniek van los paños engomados (gestijfd laken) heeft gebruikt.”

                              Het Sint Jozef-beeld met linnen-techniek,
                     in de Sint Gregorius-kerk, gefotografeerd eind maart 2013.

Zonder signatuur van de auteur

De maker van het Sint Jozefbeeld in de San Gregorio-kerk blijft tot op de dag van vandaag onbekend, en een raadsel voor Antonio María González Padrón, de officiële historicus van de gemeente. Terwijl in beginsel en volgens sommige publicaties het ‘vaderschap’ van de figuur toegekend  wordt aan Luján Perez, geven  stijl en kleding een andere werkelijkheid weer.  Volgens de historicus van de stad  van de faycanes: over de maker van beeld van de Heilige Jozef als voedstervader is niets met zekerheid bekend.

“Het beeld is van voor de 19de Eeuw, omdat men er al in 1753 over spreekt, in beginsel als een aangeklede figuur, legt González Padrón uit aan de hand van een fragment uit het boek van

Pedro González Sosa: ‘El imaginero José Luján Pérez’ (‘De beeldhouwer José Luján Pérez’). Aantekeningen, over de biografie van de man, waarin men het vervaardigen van een San José noemt in 1813 in opdracht van Antonio Betancor Ruano.

“Van de San José heeft men aanvankelijk gezegd, dat alleen het gezicht en de handen gebeeldhouwd zijn en, dat de rest bestond uit een houten bekisting waaroverheen kleding was aangebracht,” vertelt de historicus tegenover de kerk waarin het beeld vandaag de dag verblijft. “het is in 1818 als men erover spreekt, dat de gewaden van de Heilige zijn ontdaan, evenals de tunica’s,” zegt hij met de berouwbaarheid van de documenten welke hij in zijn hand heeft.

Ook de directeur van het Casa Museo León y Castillo heeft zo zijn gevolgtrekkingen. “Wie vervaardigde het beeld? Men weet het niet want er zit een verschil van drie jaar tussen het moment waarop men voor het eerst over een dergelijke San José spreekt en het moment waarop het beeld door de wereld wordt waargenomen. Echter de erfenis en de stijl van de in 1756 in Guía geboren, beroemde beeldhouwer en architect, zijn in het beeld aanwezig, dankzij zijn vergevorderde leerling, Manuel Hernández, populair bekend als El Morenito.”

“Ik denk, dat het El Morenito is, die de figuur van de Heilige naar Las Palmas de Gran Canaria heeft gebracht en, dat hij het daar voorzien heeft van paños engomados (lapjes gesteven stof die de plooiing van textiel voorstellen en die daarna beschilderd zijn). Dat werd alleen toegepast door nieuwe gebruiken en gewoonten van dat tijdperk,” zo besluit hij, maar niet alvorens enkele pennenstreken te wijden die meer duidelijkheid verschaffen over de verwarde oorsprong van de makers van het heiligenbeeld, dat meer dan een vader lijkt te hebben.

Ondanks dat in zijn boekwerk. ‘Telde, sus valores: arqueológicos, históricos y religiosos’ (Telde: zijn  archeologische, historische en religieuze waarden’) Pedro Hernández Benítez de productie van San José voorbehoudt aan Luján Pérez, ‘omdat men dat zo ziet in  een geschrift,  is het zeker, dat González Padrón verzekert, dat hij persoonlijk in de documenten hetzelfde heeft gezien. Dat Antonio Betancor Ruano geen opdracht gegeven heeft tot het vervaardigen van een San José, maar dat deze de kosten van het beeld betaald heeft wat hij in zijn huis had, toen het eenmaal door de handen van Manuel Hernández - El Morenito - gegaan was en in de San Gregorio-kerk belandde.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


"Juf... ze zeggen, dat Paus Franciscus hier op Loyola op school heeft gezeten, is dat waar?"

Jorge Mario Bergoglio zat in Las Palmas de Gran Canaria
op het voortgezet onderwijs

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - zaterdag 16 maart 2013 - Verrassing, blijdschap, trots en vooral bij de allerjongsten nieuwsgierigheid. Dat waren de voornaamste reacties in de San Ignacio de Loyola-scholengemeenschap van de Jezuïeten in de hoofdstad van Gran Canaria na het vernemen van het bericht over de benoeming van een eerste Paus uit de Orde.

De San Ignacio de Loyola-scholengemeenschap is enthousiast over de benoeming van haar oud leerling tot Paus.

De eerste klas van het
Educación Secundaria Obligatoria (ESO) (Voortgezet Onderwijs)   op donderdag 14 maart 2013 in het Colegio San Ignacio de Loyola
                                           in Las Palmas de Gran Canaria.

Habemus Papam y es Jesuïta,” (“We hebben een Paus en hij is Jezuïet”) verving op donderdagochtend 14 maart 2013 het gebruikelijke: “buenos días” (“goedemorgen”).

Op een dag waarop de leerlingen aldus begroet worden, kan het niet anders, dan dat er op deze schooldag, onvermijdelijk, aandacht besteed word aan deze grootste gebeurtenis en alles wat daarmee samenhangt. “Voor de leerlingen is het, alsof men iemand van hun familie benoemd heeft, zo voelen zich, alsof ze deel uitmaken van het nieuws,” zijn de onderwijzers het samen eens.

María Jesús Hernández "Seño, dicen que el Papa Francisco estudió aquí en el Loyola, ¿es verdad?"  (“Juf, ze zeggen, dat Paus Franciscus hier op Loyola op school heeft gezeten, is dat waar?” Het was een veelgehoorde vraag, kort nadat het Colegio San Ignacio de Loyola in Las Palmas de Gran Canaria de deuren opende.
Het bericht van de benoeming van de jezuïet Bergoglio tot Sumo Pontífice (Paus) veranderde een normale schooldag in een feestdag, waarbij iedereen zich onderdeel van gebeurtenis voelde uitmaken, alleen al door het feit, te studeren aan een centrum van de Jezuïeten.

Dit bevestigt Cándida Hernández, de coördinatrice van het Pastoral del Colegio en die - al grapjes makend - zegt, “dat haar telefoon roodgloeiend staat, omdat men haar in het Vaticaan nodig heeft.”
 “We hebben het bericht met blijdschap ontvangen, maar ook met verrassing, omdat we dit niet verwacht hadden, en hoewel het waar is, laat ik u tevreden stellen, dat gezien het onderwerp, dat de Jezuïeten ‘anti kerk’ zouden zijn, dat dit niet waar is,”

“Je leven verandert er niet door, maar het is waar, dat de kinderen me verrast hebben, met de wijze waarop ze naar me toekomen en gezegd hebben, “Candi, Habemus Papam en hij is Jezuïet, met veel blijdschap, als iets eigens, ze voelen zich onderdeel van de geschiedenis en, dat is iets wonderlijks.”

Victoria Khadem, directeur in het Voortgezet Onderwijs heeft de feestelijke sfeer bevestigd. “Het eerste algemene commentaar ’s morgens was, “wat heerlijk, wat goed,” Iedereen wilde meer weten van de figuur van de Paus, hoe hij was is als jezuïet, niet alleen zijn afkomst, maar ook waar hij geweest is, wat voor werk hij gedaan heeft; het enthousiasme was zo groot, dat we hem hebben gefeliciteerd, voor de kinderen is het alsof ze iemand uit hun familie benoemd hebben, ze voelen zich onderdeel van het nieuws.”
pausje-470x350large.jpg
Een biografie van Paus Franciscus (Jorge Mario, Kardinaal Bergoglio) kan men nalezen op:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Paus_Franciscus

en op:
www.isgeschiedenis.nl/nieuws/biografie-jorge-mario-bergoglio-paus-franciscus

Nog meer interessants omtrent de ‘kersverse’ Paus Franciscus leest u o.a. op:
http://niburu.co/index.php?option=com_content&view=article&id=4447:franciscus-i-is-petrus-romanus-de-laatste-paus&catid=69:occult&Itemid=81
en op:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Profetie_van_de_pausen

1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Kindje Jezus figuur gestolen uit de plantaardige kerstgroep in de kerk van San Mateo

SAN MATEO - vrijdag 28 december 2012 - Het kindeke Jezus van de kerstgroep in de kerk van San Mateo is gestolen, waardoor de makers van de kerststal het hebben moeten vervangen door een ander, dat niet helemaal past bij de textuur van het geheel. De kerstgroep is vervaardigd uit pitones (twijgen) en carozos (maiskolven) en kan rekenen op veel bijval van de buurtbewoners.

De Pastoor van La Vega de San Mateo, Juan Antonio Artiles, bemerkte de verdwijning van de hoofd figuur van de  traditionele kerststal, welke men sinds 2011 vervaardigt uit twijgen en maiskolven.

Deze plantaardige kerstgroep wordt uiterst gewaardeerd door de buurtbewoners van La Vega, die dan ook hebben bijgedragen aan de vervaardiging van de figuurtjes. “Zelfs de huisjes zijn van twijgen gemaakt,” laat de burgemeester van San Mateo, Antonio Ortega, weten; die hieraan toevoegt, “ dat de Gemeente actief heeft meegewerkt aan deze kerststal,” die bij elke editie steeds meer bezoekers trekt die het verrichte werk bewonderen van de figuurtjes waarmee deze is gedecoreerd en die deze originele kerstgroep vormen.

Op zijn beurt, laat de pastoor aan de persmedia weten, “dat het zeker om een snotneus gaat die het kindje Jezus ontvreemd heeft, maar gelukkig hebben we de zuigeling kunnen vervangen door een ander Jezus-figuurtje. Artiles waardeert de gemeenschapszin van het dorp, “dat elk jaar opleeft, om de kerstgroep samen te stellen,” afgezien van dit soort gebeurtenissen.

De montage - door Buurtvereniging Vega de Tinamar, in samenwerking met de Gemeente - van de uit groente vervaardigde kunstwerkjes, laat bovendien een kleine beek zien die door het gehele tafereel stroomt.

De ambachtelijk vervaardigde kerststal in de kerk van San Mateo, is ingewijd op 4 december 2012 in het kader van de kerstactiviteiten, en kan nog tot 9 januari 2013 bezichtigd worden, dagelijks van 09:00 tot ongeveer 17:30 uur, zo laten de organisatoren weten.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Adiós tegen ´puentes´ in 2014

De Spaanse Regering legt de laatste hand aan een akkoord,
om enkele van de doordeweekse feestdagen
te verplaatsen naar maandag

MADRID - Allerzielen, vrijdag 2 november 2012 - De viceminister-president van de Spaanse Regering, Soraya Sáenz de Santamaría, heeft laten weten, dat de  Regering hoopt, voor eind 2012 tot overeenstemming te kunnen komen met de Sociale Partners, de Bisschoppenconferentie en de Autonome Deelstaten, om enkele van de feestdagen die op een doordeweekse dag vallen, te verplaatsen naar maandag, wat een ‘beperking’ betekent te zijn van de zogenoemde ‘puentes’ (extra lange weekeinden), om de arbeidskalender ‘efficiënter’ te maken. In elk geval zodanig, dat er dan geen ‘puentes’ meer zijn die langer dan drie achtereenvolgende weekdagen in beslag nemen.

Tijdens de persconferentie na afloop van de Ministerraad op vrijdag 2 november 2012, heeft Sáenz de Santamaría  bevestigd, “dat men, voornamelijk vanuit het Ministerie van Werkgelegenheid, op ‘drie niveaus’ aan het onderhandelen is, om dit akkoord te bereiken.”


Soraya Sáenz de Santamaría,
op vrijdag 2 november 2012.


"Lieve hemel...."

De Spaanse viceminister-president heeft opgemerkt, “dat  men deze veranderingen op een zo ‘geordend mogelijke manier’ zal moeten introduceren, zodat dit ten goede zal komen aan de vaststelling van de feestdagenkalender voor 2013.”

“Zo zijn er in 2013 weinig feestdagen die op een doordeweekse dag vallen,” brengt ze in herinnering, “waardoor de feestdagenkalender voor 2013 zichzelf regelt; behalve, in het geval van een enkele feestdag met een Autonoom karakter.

“Deze omstandigheid zal het mogelijk maken, om ‘serieus’ aan dit akkoord te werken en, een ‘voorstel tot hervorming’ te kunnen doen,” waarbij de vicepresident heeft gesuggereerd, “dat zodoende alle veranderingen van kracht kunnen worden voor de arbeidskalender van 2014.”

De Sociale Partners hebben hun eigen akkoord
Van hun kant hebben de Sociale Partners en de Vakbonden al een akkoord bereikt tijdens de onderhandelingen in januari 2012, waarbij men van de minister-president van de Regering Mariano Rajoy  heeft geëist, de arbeidshervorming goed te keuren voor de verplaatsing naar maandag van de feestdagen:

Asunción (Maria Hemelvaart 15 augustus), Todos los Santos (Allerheiligen, 1 november) en de Día de Constitución (Dag van de Grondwet, 6 december).

Over de onderhandelingen waarvan de  viceminister-president van de Spaanse Regering spreekt, hebben bronnen binnen de vakbonden aan de communicatiemedia laten weten, dat men nog geen contact heeft opgenomen met de vakbondscentrales, om te onderhandelen over deze wijziging van de arbeidskalender en, dat men heeft aangegeven een akkoord te hebben bereikt met de werkgeversbonden.

Op zijn  beurt verzekert de Bisschoppenconferentie, “dat men niet op de gebeurtenissen vooruit wil lopen en geen antwoord zal geven; niet,  voordat er concrete voorstellen zijn, over de door de Regering voorgenomen wijzigingen.”



Feestdagen in 2012 die op een doordeweekse dag vallen en zo een ‘puente’ ('extra' lang weekeinde) veroorzaken op de Spaanse arbeidskalender:
- Zondag 1 januari - Año Nuevo (Nieuwjaarsdag),
- Vrijdag 6 januari - Día de Reyes (Driekoningen),

- Vrijdag  6 april - Viernes Santo (Goede Vrijdag),

- Dinsdag 1 mei - Día del Trabajo (Dag van de Arbeid),

- Woensdag 15 augustus - Asunción de la Virgen (Maria Hemelvaart),

- Vrijdag 12 oktober - Fiesta Nacional de España (Nationale Feestdag),

- Donderdag 1 november - Fiesta de Todos los Santos (Allerheiligen),

- Donderdag  6 december - Día de la Constitución (Dag van de Grondwet),

- Donderdag  8 december - La Inmaculada (Onbevlekte Ontvangenis),

- Dinsdag 25 december - Natividad (Kerstmis).

 Arbeid (feestdagen) kalenders van de Autonome Deelstaten:
Calendario laboral Islas Canarias

Calendario laboral Andalucía

Calendario laboral Aragón
Calendario laboral Asturias
Calendario laboral Cantabria
Calendario laboral Catalunya
Calendario laboral Castilla-La Mancha
Calendario laboral Castilla y León
Calendario laboral Ceuta
Calendario laboral Euskadi
Calendario laboral Extremadura
Calendario laboral Galicia
Calendario laboral Islas Baleares
Calendario laboral Navarra
Calendario laboral Madrid
Calendario laboral Melilla
Calendario laboral Murcia
Calendario laboral Valencia

Calendario laboral La Rioj
a

Voor een overzicht van de feestdagen in Spanje in de jaren 2012 t/m 2020 neemt u een kijkje op:
http://www.web-calendar.org/nl/holidays/spain/2013
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Het is uit Agaete verdwenen
aan het begin van de 20ste Eeuw

AGAETE - woensdag 31 oktober 2012 - Het is uit Agaete verdwenen aan het begin van de 20ste Eeuw. Iemand heeft het gezien in een antiekwinkel in Sevilla, maar niemand heeft kunnen ontdekken waar het paneel van het Vlaamse triptiek is, dat de Genovese koopman Antón Cerezo in de 16de Eeuw heeft geschonken aan de kapel van Las Nieves.

Het diende als basis voor het originele drieluik; uiteen gereten en in stukken gesneden in de 18de Eeuw, was het - net als de rest van het werk van Joos van Cleve (Vlaams: Joost van Beke)  - op hout geschilderd, in dit geval met ‘Het Laatste Avondmaal’, met Jezus in het midden, omringd door zijn 12 apostelen. Maar sinds het begin van de vorige Eeuw heeft niemand het ooit teruggezien in Agaete, of ergens anders.


Dit schilderstuk van Joos van Cleve (Vlaams: Joost van Beke) in het Louvre,
heeft dezelfde afmetingen, als die welke zijn becijferd voor het paneel van de kapel van Las Nieves.
De schilder staat zelf op het schilderij, wie is hij?

Het paneel van het drieluik, dat de Genovese koopman Antón Cerezo en zijn echtgenote Sancha Díaz de Zorita in de eerste helft van de 16de eeuw in Vlaanderen bestelden bij een “vooraanstaand” schilder, ter verfraaiing van de kapel van Las Nieves, blijft officieel verdwenen. Iemand heeft het voor het laatst gezien in een antiquariaat in Sevilla. Maar de verblijfplaats ervan blijft een onopgelost mysterie.

Bij het natrekken van tips van diverse bewoners uit Agaete, heeft de Italiaanse consul, José Carlos de Blasio, zich afgevraagd, of het paneel een werk kan zijn, dat is tentoongesteld in het Museo Cívico van Teramo, dat bij de derde inventarisatie in 1996 niet aan Van Cleve wordt toegeschreven.


            Giusto di Mand (Vlaams: Joost van Wassenhove), Het Laatste Avondmaal.
De inventarisaties van 1912 en 1922 merken op, dat het uit de 16de Eeuw stamt, zonder auteur in het eerste geval en, in het tweede geval toegeschreven aan Giusto di Gand (Vlaams: Joost van Wassenhove). De afmetingen ervan, 41x212 cm, zijn vergelijkbaar met het originele drieluik.

Uiteen gereten

Van de drie olieverfpanelen uit Vlaanderen, is alleen de centrale voorstelling nog aanwezig met daarop: de H. Maagd met het Kind in haar armen, op een troon onder een baldakijn in een renaissance architectuur. Op de achtergrond is het berglandschap van een havenstad te zijn te zien, waar voor de kust diverse schepen zeilen. Het origineel is in de 19de Eeuw overgeschilderd, want de H. Maagd, noch het Kind - dat Zijn schaamdelen niet bedekt en een vogel in de hand heeft - droegen een kroon.
 
Daarnaast staan de schenkers, links Antón Cerezo en zijn zoon en, rechts zijn echtgenote Sancha Díaz de Zorita; medaillons, die in de 18de eeuw zijn uitgesneden en die de Kerk, naast de twee zijpanelen, bewaart. Het linker bevat Sint Antonius Abt en de figuur op het rechter paneel is Sint Franciscus van Assisi.

Nuestra señora de las Nieves

Onze Lieve Vrouw ter Sneeuw, staat symbool voor reinheid, haar feestdag is 5 augustus en het drieluik van de schutspatrones van Agaete, dat bewaard wordt in de kapel van Puerto de Las Nieves -  de haven van Agaete - wordt  tegenwoordig toegeschreven aan Joos Van Cleve (Joost van Cleve) komt uit het gehucht Taganana (Tenerife - Anaga) en bestaat zoals gezegd uit vijf onderdelen:

- Het middenpaneel met de afbeelding van de H. Maagd en het Kind.
- Een zijpaneel met de afbeelding van Sint Franciscus van Assisi.
- Een zijpaneel met de afbeelding van Sint Antonius Abt.
-  Twee medaillions met de gevers.

De eigenaar van de ‘Van Cleve’ van Agaete

Enkele van de meest voorkomende achternamen op de Canarische Eilanden zijn  afkomstig uit de genealogische stamboom van de Genovees Antón Cerezo, eigenaar van het Vlaamse drieluik van Nuestra Señora de las Nieves, dat hij geschonken heeft aan de kapel met dezelfde naam in Agaete.

Dit staat te lezen in het boek ‘Antón Cerezo, testamento’, dat is geschreven door Julio Sánchez Rodríguez, Enrique Pérez Herrero en Juan Gómez Pamo Guerra del Río en dit op zaterdag 21 april 2012 hebben gepresenteerd in parochiekerk Nuestra Señora de la Concepción in de gemeente Agaete.

Het boek onthult een schat aan informatie over dit gedenkwaardige karakter uit de geschiedenis van Gran Canaria. Anton Cerezo werd geboren in 1468 in Genua, behoorde tot de familie Cerezo, hij was een koopman en kwam in de 15e eeuw, kort na de Castilliaanse verovering, naar de Eilanden.

Eigendommen
Cerezo behoorde tot een rijke familie, zijn bezittingen strekten zich uit tot aan het Tamadaba gebergte en, zijn stiefbroer, Francisco Palomares, kocht in 1494, van de conquistador (veroveraar) Alonso Fernández de Lugo, de ingenio (suikermolen) van Agaete, die hij uiteindelijk cadeau deed aan Antón.

“Men kent de Genovese koopman 30 vrouwen toe met wie hij talrijke kinderen had, onder wie Spaanse en Guanchen,”zo merkt Julio Sánchez op. De genealogische stamboom die staat weergegeven op pagina’s 34 en 35 van het boek, toont aan, dat veel van de tegenwoordige families op de Canarische Eilanden, afstammen van deze wortels. “Het zijn vertakkingen die tot in onze tijd reiken,” merkt Sánchez op. “Bij de kinderen die hij had bij zijn vrouw en vrouwen ziet men achternamen zoals Franklin, Palomar, Ayala, Quintana, Sotomayor, Padilla, Guerra, enz., die afstammen van deze familielijn;" iets, wat volgens Sánchez,” heel gewoon was bij rijke families.”

In zijn testament portretteert men Cerezo, “als een man  met religieuze overtuiging, ouderlijke gevoelens en familieliefde, die respect had voor zijn slaven en bedienden en er die bovendien voor zorgde, dat er geen ruzie ontstond onder zijn erfgenamen,” hij verdeelde in zijn tijdperk de werkzaamheden, getuigen, openbare functies en kantoren, waarbij hij veel personen benoemde. Sánchez merkt op, dat Cerezo de biologische vader was van 8 kinderen, van diverse vrouwen.

Maar Cerezo is echter bekend van het Tríptico Flamenco de Nuestra Señora de las Nieves (Vlaamse Drieluik van Onze Lieve Vrouw ter Sneeuw), “een van de belangrijkste werken van Joos van Cleve,” hoewel uit zijn testamet blijkt, dat er twee Vlaamse retabels waren. “Het eerste liet hij opstellen in de kerk van Nuestra Señora de la Concepción (O. L. Vrouw Onbevlekte Ontvangenis)"; maar, dat ging verloren bij de brand van 28 juni 1874,  toen Antonio Medina Vega pastoor was. Het andere drieluik kreeg de kapel van Las Nieves en, daarvan wordt het overgeschilderde middenpaneel elk jaar in processie rondgedragen.

Dankzij de voorspoedige suikerhandel, waren Antón Cerezo en zijn echtgenote Sancha Díaz de Zurita in staat, dit Vlaamse Drieluik, als devotie voor de H. Maagd van Las Nieves naar Agaete te brengen. Het is een van de belangrijkste werken van Joos van Cleve (Vlaams: Joost van  Beke, ca. 1485 - 1540), die bekend staat als de Meester van de Dood van de H. Maagd en wezenlijk schilder van de Renaissance.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Goddelijk dak voor €30,= per m²

ARUCAS - woensdag 10 oktober 2012 - De kerk Santidad de Arucas  verkoopt delen van het plafond voor het verwijderen van houtrot en het uitvoeren van enkele verbouwingen.

“In de parochie heeft men zich afgevraagd, op welke wijze we het bouwwerk zouden kunnen betalen, omdat men houtrot heeft vastgesteld in het dak en de kerkdeur, waardoor we meer hebben moeten uitgeven, dan was begroot. We dachten eerst aan het organiseren van en loterij, maar we zagen in, dat dir weinig productief was.  Ik wist, dat men in een parochie op Tenerife  vierkante meters hemel had verkocht. “Maar omdat de hemel al verkocht was,” zo  lacht de pastoor “hebben we gedacht, het dak van de kerk per vierkante meter te verkopen.”

             Pastoor
Mariano Medina in de kerk van de Santidad-parochie (Arucas).
Mariano Medina is pas een jaar pastoor in de Santidad-parochie, en in die tijd heeft het hoofd moeten bieden aan dit moeilijke en kostbare vernieuwingsproject, dat onontkoombaar was, omdat de veiligheid van de kerkbezoekers op het spel stond.

Het bouwwerk is in augustus 2012 begonnen en is bijna klaar, op een paar kleine zaken na, maar het ontbreekt aan de betaling van ongeveer €12.000,=. Momenteel komen er veel giften binnen, anoniem in enveloppen, of rechtstreeks overgemaakt op de bankrekening bij de spaarbank. “En veel daarvan zijn afkomstig van buiten de gemeente.”

De pastoor merkt op, dat in eerste instantie men dacht aan het uitgeven van pandbrieven, voor het betalen van deze schuld, hoewel men dit heeft afgewezen, omdat er personen zijn die niet willen, dat hun  naam bekend wordt. “Een vrouw heeft een envelopje  achtergelaten met een briefje, waarin ze zich verontschuldigd, dat ze niet meer geld heeft kunnen geven,” zo voegt de pastoor toe. Maar anderen wilden zich ook weerspiegeld zien in  de kerkruimte. Vandaar dat Mariano Medina zijn toevlucht heeft gezocht, door hen te zeggen, dat ze een foto maken van het deel wat hen het meest bevalt en, dat dit dan van hen zal zijn.

Het doel is, dat deze personen €30,= storten voor elke vierkante meter van het dak, maar de bijdragen variëren al naar gelang hun mogelijkheden. Momenteel heeft de pastoor het binnengekomen geld nog niet geteld, maar men heeft de campagne uitgebreid via het Internet. De pastoor zegt, dat dit toch helpt, om de band met de buren te verstevigen

De kerk heeft al een lange geschiedenis en, hoewel er tien jaar geleden een renovatie heeft plaatsgevonden, heeft men niet kunnen voorkomen, dat er nu houtrot is opgetreden, die verplicht tot timmermanswerkzaamheden, om de gaten van de houtworm te dichten. Van een middenschip is men naar drie gegaan, met uitbreiding aan alle zijden en ook naar achter, men moet er rekening mee houden, dat de wijk erg gegroeid is evenals nabijgelegen gebieden,  zoals San Francisco Javier en Hoya Aríñez.

Mariano Medina erkent, dat in elk geval, een van de grootste zorgen van de parochie, het helpen is van 26 gezinnen, wat mogelijk is via een maandelijks collecte; het betreft gezinnen, die  eten ontvangen van Cáritas.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Huwelijk in Teror van
Susana del Castillo en Alexis Bosse 

TEROR - zondag 7 oktober 2012 - In de basiliek van Nuestra Señora del Pino in Teror heeft op zaterdag 6 oktober 2012  de inzegening plaatsgevonden van het huwelijk tussen de Grancanarische aristocrate Susana del Castillo, dochter van Pedro Agustín del Castillo, president van Luchtvaartmaatschappij Binter Canarias, en de Duitse Alexis Bosse.

Een vijfhonderdtal genodigden uit diverse lagen van de Canarische en Duitse samenleving, hebben het jonge paar vergezeld.

                        Bruid en bruidegom met de trouwgetuigen op het altaar.
De bruid droeg een  haute couture creatie van de ontwerper Laurenzo Caprille, welke speciaal voor de gelegenheid is vervaardigd in Madrid.

Tijdens de  ceremonie heeft contratenor José Antonio Betancort het Ave Maria van Schubert ten gehore gebracht.

Na de kerkelijke huwelijksvoltrekking zijn  het bruidspaar en hun genodigden  naar de Campo de Golf van Maspalomas gegaan, waar de lunch is geserveerd, die is gevolgd door een geanimeerd bal en een groot feest, dat duurde tot laat in de nacht.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Bijzondere pastoors
niet decent naar de H. Mis

CASTILLO DEL ROMERAL - zondag 5 augustus 2012 - Voor Pedro Franco, bewoner van Montaña la Data, was het de slechtste dag van zijn leven. Zo zegt hij verontwaardigd over de houding van de pastoor van Juan Grande in Castillo del Romeral.

De moeder van deze eilandbewoner is recentelijk overleden en de begrafenisdienst heeft enkele dagen  geleden plaatsgevonden, na ongeveer 20 minuten heeft de pastoor aan zijn schoondochter gevraagd, de kerk te willen verlaten.

De reden was deze jurk, die de pastoor niet correct leek. Oordeelt u zelf:

De beslissing die na aanvang van de H. Mis is genomen, zorgde voor het schaamrood op de wangen van de betreffende dame en, was voldoende voor veel onenigheid. Enkele familieleden twijfelden geen moment en hebben op hetzelfde moment de kerk verlaten, terwijl in de preek de hoofdrolspeler een collega priester uit Sardina was, die vanwege een verkeersongeval zijn auto moest laten repareren.

U kunt zich voorstellen, dat aan het einde van de mis, men zijn afkeuring heeft laten blijken tegenover de 70-jarige priester; die niet aarzelde, om degenen die hem berispten toe te dichten, “hem niet te beledigen.”
 
                   De Finca Casa Condal is tegenwoordig een partycentrum.
Een van de hoofdstukken in de verhalen over deze bekende priester, is zijn weigering, om een huwelijk te sluiten, vanwege dezelfde reden, omdat de bruid een jurk droeg die de goedkeuring van de pastoor niet kon wegdragen in de private kapel van het partycentrum Casa Condal in Juan Grande.

1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Horeca brengt offergaven naar
haar patrones Santa Marta

SAN BARTOLOMÉ DE TIRAJANA - donderdag 2 augustus -  De diverse sectoren uit de horeca hebben op zondag  29 juli 2012 producten geschonken die bestemd zijn voor behoeftige gezinnen in de gemeente.

In het kader van de jaarlijkse traditie, hebben de Asociaciones profesionales de Hostelería (Horeca-verenigingen) hun offergaven gebracht aan hun schutspatrones, Santa Marta (de Heilige Martha)
(Zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Marta_%28Bijbel%29 ).


Zondag 29 juli, Santa Marta, in de parochiekerk van San Fernando (San Bartolomé de Tirajana).
                         

Ze hebben dit gedaan tijdens een eenvoudige ceremonie na afloop van een H. Mis in de parochie San Fernando. De diverse verenigingen uit de horeca-sector hebben op de feestdag van  de Heilige Martha  (29 juli) producten geofferd welke via  Cáritas zullen worden geschonken aan behoeftige gezinnen in de gemeente.

De offergave, die heeft plaatsgevonden voor een standbeeld van Santa Marta, is bijgewoond door voorzitters en leden van Horecaverenigingen uit de toeristengemeente,  onder wie de voorzitter van de Federatie van Horecaverenigingen, Mercedes Díaz, en de wethouder van Toerisme. Ramón Suárez, van de Gemeente San Bartolomé de Tirajana.

Ramón Suárez heeft het belang benadrukt van het in stand houden en het uitbreiden van dit feest. Dit, “gezien het toeristische karakter van de gemeente en het aantal horecamedewerkers die van de toeristenindustrie leven, in het bijzonder in het Zuiden van Gran Canaria  en op Gran Canaria in het algemeen, waar Santa Marta de beschermheilige is van de hele, zo belangrijke, branche.”
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


De Virgen van Guía behoort tot
de vijf meest vereerde Maria b
eeltenissen 
op het eiland

SANTA MARÍA DE GUÍA - zaterdag 14 juli 2012 - De Virgen (H. Maagd) van Guía zal op op eigen kracht toetreden tot de selecte groep van de, in de volks devotie, meest aanbeden Maria’s op Gran Canaria. Het dorp toont dit al decennia lang en op zondag 15 juli 2012 zal de bisschop dit bevestigen met de canonieke kroning van haar beeltenis.

Het beeld van de Virgen de Guía, dat dateert uit het begin van de 16de eeuw, en haar Niño Jesús (Kindje Jezus) hebben nu al een kroon, een fysieke, maar met de ceremoniële, canonieke kroning die het Bisdom Canarias zal verrichten op zondag 15 juli 2012, drukt men de speciale devotie uit voor deze beeltenis  en daarmee plaatst men Haar, feitelijk, in de selecte groep van vijf aanbeden Mariabeelden. Deze onderscheiding wordt op Gran Canaria slechts gedeeld met:
- de Virgen del Pino, die gekroond is 1905;
- Nuestra Señora del Rosario in Agüimes, gekroond in 1959,
- Nuestra Señora de la Portería, in Triana, gekroond in 1964,
- de Virgen de los Dolores de Vegueta, gekroond in mei 2011.

Het moment waarop bisschop Francisco Cases de kroon afneemt in april 2012. Op zondag 15 juli 2012 wordt die weer - canoniek - teruggezet.

Het is de Bisschop die de koningstitel, op aanvraag van de parochie, toekent. En het is de bisschop, in dit geval Monseigneur Francisco Cases, die op zondag 15 juli 2012 de H. Maagd van Guía en Kindje Jezus, zal kronen. Dit zal gebeuren, aansluitend op de homilie (preek) aan het einde van de plechtige Heilige Mis die begint om 12:00 uur in de hoofdkerk van Santa María de Guía.

De pastoor legt uit, dat men dezelfde kroon zal gebruiken, “het zijn geen tijden om buitensporige kosten te maken, vandaar, dat we ervoor gekozen hebben, slechts enkele verbeteringen aan te brengen.”
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Canarias kent via de IRPF
weinig geld toe aan de Kerk

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - zondag 20 mei 2012 – Canarias is de deelstaat die het minste geld bestemt voor de Kerk via de declaración de la renta para Hacienda (IRPF) (aangifte Inkomstenbelasting) . Dit bevestigt  Bisschop Francisco Cases in een open brief op de internetbladzijde van het Diocees.

Cases geeft in zijn missie aan, dat hoewel men in het Provinciale-Bisdom in 2012 een toename van 3.273 belastingplichtigen heeft waargenomen ten faveure van de Kerk, het percentage 6 procentpunten lager ligt(29,8%) , dan het gemiddelde aantal belastingplichtigen  in geheel Spanje (35,71%) dat gunsten aangeeft voor de katholieke Kerk.


Bisschop Francisco Cases...



"...aankruisen die hap!"

“Stapje voor stapje, worden steeds meer mensen zich ervan bewust, dat de steun die zij geven aan de Kerk voor Haar onderhoud en functioneren, ook wordt gebruikt voor onze broeders en zusters die veel moeilijkheden ondervinden in het verkrijgen van ondersteuning en hulp,” zo rapporteert de Bisschop in de open brief en bevestigt, “ dat er in de Kerk - ook in de Diocesane Kerk - meer transparantie is, dan menigeen denkt en kritiseert; soms,  zonder over de juiste gegevens te beschikken.”

Op dit punt geeft de Bisschop een verduidelijking over de bijdrage van de Staat aan de Kerk. “Via de IRPF (Inkomstenbelasting), heeft in 2012 de Katholieke Kerk in Spanje  249,5 miljoen euro ontvangen, niet vanuit de Rijksbegroting, maar omdat 7.260.138 belastingbetalers dit besloten hebben, door met een X op de Declaración sobre la Renta (IRPF) (Aangifte Inkomstenbelasting) de wil te kennen hebben gegeven, vrijwillig de kerkt te willen ondersteunen.
                                       lmlmlarge.jpg

De Bisschop kwalificeert de X op het Aangifteformulier Inkomstenbelasting als een, “soort jaarlijks referendum,” en merkt op, dat van deze hoeveelheid, vanuit de Bisschoppenconferentie men rechtstreeks 5 miljoen euro overhandigd aan Cáritas (Armenbedeling).
irpfigleisalarge.jpg
                                  De Spaanse Vereniging van Leken is tegen
               het aankruisen van de vakjes: 'Katholieke Kerk' en 'Sociale Doeleinden",
                                op het aangifteformulier Inkomstenbelasting.
Over de commentaren  die aangeven, dat de Kerk belastinggeld ontvangt voor katholieke scholen, verduidelijkt de Bisschop van Canarias, dat men het bedrag niet mag rekenen tot de bijdragen aan de  scholen met een sociale signatuur die de Kerk onderhoudt, als geld, dat is overhandigd aan de Kerk door de Staat.

“In 2009 (het meest recente gegeven, dat is gepubliceerd) heeft men 5,981miljard euro aan het genoemde onderwijs overhandigd.

Ieder redelijk mens weet, dat de hoeveelheid die is overhandigd aan het genoemde  particuliere onderwijs niet een subsidie is aan het centrum, noch aan de Kerk, maar een betaling die is overgemaakt aan de ouders, net zoals men die geeft aan ouders van leerlingen op de openbare scholen. Dit is de doctrine van het Constitutionele Hof, die voortvloeit uit de Spaanse  Grondwet, en niet uit de overeenkomsten tussen de Kerk en de Staat.

Met verwijzing naar de vrijstelling van betaling van IBI (Onroerende Zaakbelasting), herinnert Cases er in zijn schrijven aan, dat dit akkoord gebaseerd is op overeenkomsten  tussen de Staat en de Heilige Stoel, maar ook op de Ley de Mecenazgo (Wet van het Patronaat) en op de Ley Reguladora de las Haciendas Locales (Regulerende Wet voor Lokale Belastingen). Dit zorgt ervoor, dat het belastingstelsel van de Kerk kan worden vergeleken met dat van andere organisaties zonder winstoogmerk.

“Men weet, dat men het met een X markeren van het betreffende vakje op het Declaración de la Renta (Aangifteformulier Inkomstenbelasting) aangeeft, dat men wil, dat 0,7% van de belasting die men betaalt - niet een nieuw, toegevoegd bedrag - afdraagt voor de financiering van de Katholieke Kerk.
“Het beste is het met een X markeren van het vakje 'fiscale toewijzing aan de katholieke kerk', en ook het met een X markeren van het vakje  ‘voor Sociale Doeleinden’; men betaalt niet extra voor deze doeleinden, noch deelt men de bedrag in tweeën dat men  voor deze doeleinden bestemt, maar de Fiscus bestemt afzonderlijk 0,7% aan elk van deze doelen,"  zo laat de Bisschop weten.

Cases herinnert eraan, dat het op de Declaración de la Renta (Aangifte Inkomstenbelasting) met een X aankruisen van het vakje van de Kerk - ayudas a la Iglesia  (Subsidies voor de Kerk) - "we allemaal winst behalen.”
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


De Virgen de los Dolores de Vegueta
in processie naar haar kroning

LAS PALMAS DE GRAN CANARIA - zondag 20 mei 2012 -  Het beeld is al in de Kathedraal voor de canonieke investituur op 24 mei 2012. Met een beiaardconcert, het geknal van lichtkogels en een regen aan vuurwerk is de Virgen de los Dolores de Vegueta (de H. Maagd der Smarten, van Vegueta)  op weg naar haar canonieke kroning, vanuit de Santo Domingo de Guzmán-kerk naar de Kathedraal. Talrijke gelovigen hebben het beeld vergezeld, onder de hoede van de cofradía del Santo Encuentro (broederschap van de Heilige Ontmoeting),  naar de Kathedrale Basiliek van Santa Ana (Sint Anna), in Las Palmas de Gran  Canaria, waar het op 24 mei 2012 gekroond zal worden en vervolgens op 25 mei 2012 in processie weer terugkeert naar de parochie.

De Virgen, die dateert uit 1797 en vervaardigd is door de Canarische, beeldend kunstenaar Luján Pérez, is vergezeld door leden van de diverse broederschappen. Onder hen die van La Esperanza de Vegueta - madrina de la coronación (peetmoeder van de kroning) -  en van die van de  cofradía (broederschap) van de El Batán-parochie, die zal optreden als een van de getuigen bij deze eervolle plechtigheid.

 

‘De Heilige Maagd van De Smarten, van Vegueta’ in processie naar de Kathedraal.
 
Het beeld, het enige van gelijmd hout van Luján Pérez, zal het derde beeld op het eiland zijn, dat de genoemde onderscheiding zal ontvangen. Voorheen is dit eerbetoon al ten deel gevallen aan de Virgen de la Portería (1905) (H. Maagd van  de Portiersloge), Nuestra Señora del Rosario van Agüimes (1959) (Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans) en Nuestra Señora de la Portería (1964) (Onze Lieve Vrouw van de Portiersloge).

7 halteplaatsen
De La Salle muziekkapel vormde het muzikale  gevolg, dat zeven haltes inlaste van ‘Gloria y no de penitencia’ (‘Glorie en niet tot boete’) alvorens de Kathedraal te bereiken.
1337374285613-vegueta2large.jpg
1337374285613-vegueta10large.jpg
1337374285613-vegueta22large.jpg
De eerste twee halteplaatsen  in de eigen Santo Domingo-parochie, voor de beelden van de Virgen del Rosario de la Esperanza de Vegueta.
1337374285613-vegueta4large.jpgDe derde stop heeft plaatsgevonden voor het huis van de dirigente van het Coro del Rosario (Rozenkranskoor ), Josefa Verona.  
1337374285613-vegueta4large-1.jpg
1337374285613-vegueta23large.jpg
lmlmlarge-1.jpg

De volgende haltes waren voor de beelden van Los Reyes (het Koningspaar), in het klooster aan de Calle Reyes Católicos; voor het beeld van de Purísima Concepción ( Onbevlekte Ontvangenis), in de San Francisco-kerk; voor de Cristo del Buen Fin (de Goedertierende Christus) in de Espíritu Santo-kerk en tenslotte voor de Dolorosa (Moeder der Smarten) van de Kathedraal.
1337374285613-vegueta19large.jpg

Het beeld van de Virgen de los Dolores de Vegueta, getooid in wit met een zwarte mantel, droeg een kroon van blauwe bloemen. Vier jongens hebben de kroon gedragen waarmee Ze op 24 mei 2012 zal worden onderscheiden.
1-AAAAislas-canarias-85.jpg


Goddelijke bescherming tegen alle kwaad

LAS PALMAS DE GRAN  CANARIA - maandag 6 februari 2012 - Gedragen rond de hals, of om de pols, op een kledingstuk, of zelfs bewaard  in de portemonnee. Elke plaats is goed om het cordón de San Blas (Sint Blasius koord) te dragen. Een touwtje waarvan de aanbidders van de Heilige speciale beschermkracht toekennen tegen ziekte en wat er voor zorgt, dat elke 3e februari het Plaza de Santo Domingo een verplicht pelgrimsoord is.

Op het Santo Domingo-plein in de historische wijk Vegueta, was het  op vrijdag 3 februari 2012 wederom  een komen en gaan van San Blas aanbidders, net als elk jaar komen  zij op zijn feestdag naar deze locatie in de hoofdstad van Gran Canaria, om er een koordje op te halen waaraan zijn beschermingskracht tegen ziekten toekennen.


Pino Padrón komt al sinds haar jeugdjaren.
Op 3 februari 2012 heeft zij koordjes meegenomen voor “bejaarde  buren”.

Het verplichte bezoek aan het eerwaarde beeld, in zijn kerk, is de inleiding tot het verkrijgen van een touwtje, dat vele generaties verenigt, waarbij  het in ere houden van de traditie, om elk jaar op 3 februari hier naar toe te komen, zorgt voor de aanblik die het Plaza de Santo Domingo vertoonde op deze dag. Onafzienbare rijen gelovigen die rustig hun beurt afwachten , om te kunnen voldoen aan de vraag van hun familieleden en vrienden.

 “Ik ben heel gelovig  en kom hier al van kindsbeen af met mijn ouders, “ zo verzekerde  Pino Padrón  op vrijdag 3 februari 2012, kort nadat zij een prentje met San Blas heeft weten te bemachtigen en de koordjes, “voor enkele buren van me, die oud zijn en niet kunnen komen.”

Pino Padrón  is een duidelijk voorbeeld van een overgeleverde traditie. “Ik kom al mijn hele leven. Dit keer ben ik  ’s morgens gekomen, “omdat ik een beetje ziek ben geweest en ik me in acht wil nemen; maar, vanmiddag komen mijn vijf kleinkinderen met hun ouders, om de koordjes te halen, want we houden de traditie in ere,” zo biecht zij op.

Ze laat weten, een grote devotie te hebben voor de heilige, “Ik ben gelovig en denk, dat het koord ons beschermt. En als ik me een beetje ziek voel, zeg ik altijd: ‘Heilige San Blas, bescherm ons een beetje,” aldus Pino.

Dankbaarheid
Nena Bermúdez  is in 1927 op Cuba geboren. Toen zij amper 8 jaar oud was, is het dorp waar zij  woonde getroffen door een griepepidemie. Maar haar is niets overkomen en haar moeder heeft dit altijd geweten aan de bescherming van San Blas. Daarom is zij, toen ze in 1931 naar Gran  Canaria is gekomen, begonnen  met het op elke 3e februari bezoeken van zijn kerk aan het Santo Domingo-plein. Met haar 85 jaar bleef ze trouw aan deze afspraak”jawel, ook nu ik met een wandelstok kom”, zegt zij humorvol. Haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen zetten ook  de traditie voort.

  

San Blas - Sint Blasius
Blasius is vooral bekend als de beschermheilige van hen die lijden aan keelaandoeningen. Binnen de katholieke Kerk wordt in veel parochies op 3 februari na de H. Mis de Blasius zegen gegeven, waarbij de priester, of de diaken twee - tijdens Maria Lichtmis gewijde - kaarsen kruiselings voor iemands keel houdt. Hierbij wordt de volgende zegen uitgesproken: Per intercessionem Santi Blasii liberet te Deus a malo gutteris et a quovis alio malo in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti ('Moge God u op voorspraak van de heilige Blasius bevrijden van keelziekten en andere kwalen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest').
Blasius is ook de beschermheilige van de stad Dubrovnik waar hij bekend staat als Sveti Vlaho.

Zie ook:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Blasius_van_Sebaste

en
http://www.heiligen.net/heiligen/02/03/02-03-0316-blasius-sebaste.php
kleurlogoCanarias.png
 


Op naar de santería
De driehoek van de 'orisha'

SANTA CRUZ DE TENERIFE - maandag 9 januari 2012 - Op minder dan 50 meter bevinden zich in het centrum van Santa Cruz de Tenerife vier esoterische bazaars, winkels in religieuze artikelen die zich richten op santeria, een religie van Afrikaanse origine.

Daniel is met de taxi  naar de esoterische bazaar gekomen, en moet een biljet van 20 euro wisselen om dat de chauffeur geen wisselgeld heeft.
De eigenaresse die hem kent, kijkt in de kassa en zegt dat hij over een paar minuten zijn wisselgeld zal krijgen.
De klanten van dit soort winkels verstrekken niet graag informatie - deze wil zijn echte naam niet noemen - en  we laten dit maar zo, om zijn getuigenis te verkrijgen.


                                                         Leo en Eduardo,
                          de eigenaresse en de tarot-kaartlegger
van Bazaar 'Santa Bárbara',
                                                   in Santa Cruz de Tenerife.
Nadat de taxirit betaald is, gaat Daniel opnieuw de ‘Santa Barbara’-bazaar binnen, om er iets te kopen wat men hem daar geadviseerd heeft, een lotion die gemengd moet worden met shampoo. “Men heeft mij de tarot-kaarten gelezen en daaruit is gebleken, dat iemand in mijn  naaste omgeving het slecht met me voor had. Met de gegevens die men mij vertelde, wist ik meteen om wie het ging.

Die persoon zegt, dat hij witte magie bedrijft, maar het is duidelijk, dat dit niet zo is,” zo verzekert Daniel. Gevraagd, of zijn leven is verbeterd, heeft hij geen twijfels, “ik heb werk gevonden als bediende.”

Deze winkel bevindt zich aan de Avenida de San Sebastián, vlakbij het Heliodoro Rodríguez López-Atadion. Op amper 50 meter, is dit een van de vier winkels die zich wijden aan dit soort handel . Er is geen duidelijke reden voor. ‘Santa Barbara’ heeft zich 30 jaar geleden in dit gebied gevestigd en trekt klanten aan, sindsdien zijn er  andere die voor het publiek zijn opengegaan.

Vaak kiezen de eigenaren heiligennamen voor hun bazaars, maar men moet zich niet laten misleiden. Wat overheerst is de samensmelting van  de katholieke traditie en West-Afrikaanse polytheïstische religies, een mix die zich voordoet met de komst van de negerslaven naar de Nieuwe Wereld. Daarom hebben veel Heiligen en Maagden hun gelijke in van oorsprong Afrikaanse goden. In Cuba noemt men die orisha. In Brazilië, candomblé.  Over het algemeen kent men ze in Spanje als santería. De bazaars zijn niet meer dan een plaats waar vijf eeuwen geschiedenis samenkomen.
banos-perfumes-jabones_large.jpg
Een van de meest recente winkels in het gebied is 'San Miguel Arcángel' (Aartsengel Michael). Het beeld van Santa Barbara verwelkomt de klant. Er zijn kaarsen en santería producten: wierookbranders, bezwerende bad crèmes en kruiden, download (voor vervloekingen en tegen betoveringen), seksuele potentie verhogende en verlagende middelen, liturgische oliën... Hoogtepunt is de speciale Mil Nudos-kaars  (Duizend Knopen-kaars), "om  situaties en mensen  vast te ketenen en te smoren.”
dsc-2100a_large.jpg

Ana María is een indrukwekkende Dominicaanse negerin die de handel drijft en de tarotkaarten leest voor de klanten. “Wat we hier doen noemt men santería, maar in de Dominicaanse Republiek noemen we dit vudú (voedoe), “legt zij uit. In tegenstelling tot wat algemeen wordt gedacht, heeft voedoe niet noodzakelijkerwijs te maken met zwarte magie.

De eigenaresse van de winkel wil via de telefoon een nummer weten van een verzendbedrijf. "¡Eme de Madrid, erre de Roma, doble uve de Washington!" ("de M van Madrid, de R van Rome en de W van Washington!") zegt ze met een duidelijk Caraïbisch accent. “Hier helpen we het geluk, de liefde, of het werk een handje. Voor de gezondheid,  zeg ik tegen mijn klanten, dat ze naar de dokter moeten gaan.” Wij “ondersteunen”, dat is het woord wat ze gebruikt, Hoewel het om handel gaat, ziet men dienstverlening niet over het hoofd. Een poster aan de gevel  maakt dit duidelijk. “We werken met garantie, of we geven geld terug.”

Venezuela is de voornaamste toeleverancier van de esoterische producten voor deze winkels, die gebruik maken van de historische link van het land  met de Canarische Eilanden. Leo, de eigenaresse van Santa Bárbara, de  drukst bezochte winkel in het gebied,  heeft een deel van haar leven in Venezuela doorgebracht. Ze vertelt, dat ze op la Gomera is geboren, maar op 18 jarige leeftijd is vertrokken en niet is teruggekeerd totdat Franco is gestorven, in 1975. Van daar komen de producten en ze biedt ze zelfs aan een echtpaar aan, dat geïnteresseerd is, om hun eigen bazaar te beginnen.

Veel klanten van deze winkels zijn van Latijns-Amerikaanse afkomst. Zoals Eduardo een Argentijn, die de tarotkaarten leest in ‘Santa Bárbara’. Hij gebruikt kaarten, slakken en santería tabak, waarmee, zo verzekert hij, men in contact kan komen met de geesten, om antwoord te geven aan de klanten. “Dat kunnen,” zo zegt hij, “liefdesproblemen van een paartje zijn.”
“Het is een fabel, dat er extra mensen komen vanwege de crisis,” zo verzekert hij. Voor een sessie rekent hij €40,= en die, al naar gelang het probleem, 10 minuten tot een uur kan duren. Ook werkt hij in de ochtenduren voor een tarot-programma van Televisión Canarias, een lokale televisiezender. Hij is trots, als hij zegt, dat het programma al vijftien jaar lang, ononderbroken, dagelijks wordt uitgezonden.
dsc-14471_large.jpg
Schuin tegenover ‘Santa Bárbara’ bevindt zich de kleine María Lionza bazaar, waarvan de naam is afgeleid van een katholieke Maagd uit het midden van de pre Colombiaanse tijd. In Zuid-Amerika is het niet raar, om op deze manier werk te vinden. Zoals via el Señor Maximón de Guatemala (zie: http://carloscanario.wordpress.com), heilige en beschermheer tegelijkertijd. Odelis is de eigenaresse van deze bazaar, een Cubaanse met trekken van het blanke ras. Ze draagt een plastic roos in het haar en verder een ontelbaar aantal fijne, gouden kettingen om haar hals en enkel ringen aan haar vingers. Een gordijn scheidt de winkel van het er achter gelegen magazijntje. Alles ademt een geheimzinnig sfeer, heel verschillend van de voorgaande bazaars.

“Soms komt men hier, om iets te zoeken en, andere keren om iets te vragen, “ zegt Odelis over haar klanten. “Waaruit bestaan de rituelen, bidt u tot de heiligen?” vraagt men haar. “Het zijn geen gebeden, maar consulten. “Het is, als met mensen met pijn,” antwoordt ze een beetje ongemakkelijk in aanwezigheid van een vreemde. Ze werpt een blik op de televisie met de middag-nieuwsuitzending van Televisión Canarias, die de kleine ruimte met woorden vult. “Excuseert u mij, ik moet kaartlezen voor een jongen,” zegt ze. En ze verdwijnt achter het gordijn.
1-AAAAislas-canarias-kopie-372.jpg


Katholiek Spanje in cijfers

MADRID - zondag 14 augustus 2011 - Madrid is van 15 tot en met 21 augustus 2011 een week lang gast-stad voor duizenden katholieke jongeren uit de hele wereld. Pelgrimsgroepen hebben op hun reis naar de Wereldjongerendagen in de Spaanse hoofdstad verscheidene Spaanse dorpen en steden aangedaan. Daar hebben zij kennis gemaakt met de flamboyante, katholieke cultuur van het land, met haar vele kathedralen, kloosters, heiligenverering, processies en volks devotie.

En ook al hebben secularisatie en antiklerikalisme hard toegeslagen in Spanje, toch blijft het een katholiek land. Hieronder een aantal cijfers (per 31 december 2010) met betrekking tot katholiek Spanje, verstrekt door het Staatssecretariaat van de Heilige Stoel.
images10-150x150_large.jpg

Aantal katholieken
Spanje heeft ongeveer 46.073.000 inwoners. Daarvan is 92% lid van de Katholieke Kerk.

Pastorale centra
Er zijn 22.890 parochies en 4.907 andere pastorale centra, verdeeld over 14 kerkprovincies, bestaande uit 69 diocesen.

Clerus e.a.
De Spaanse kerk telt 126 bisschoppen, 16.689 diocesane priesters, 8.089 religieuze priesters, 380 permanente diakens, 3.847 broeders en fraters, 50.337 kloosterzusters, 637 leken missionarissen en 99.581 catechisten.

Priesters
Eén op de 1.705 katholieken is priester. Het aantal priesters per pastoraal centrum bedraagt 0,89.

Priesterroepingen
Er zijn 1.258 klein seminaristen (voortgezet onderwijs) en 1.866 groot seminaristen.
Van de 100.000 katholieke inwoners van Spanje zijn er 4,05 groot seminarist.
De verhouding tussen het aantal priesters en het aantal groot seminaristen bedraagt 100/7,53.

 BRON: www.spanjevandaag.com
islas-canarias-7.jpg


 

kaart_canaria-5-47.jpg

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-2--400.jpg