site teller
gran-canaria-actueel.jouwweb.nl

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-55.jpg

d-98.jpg


Wie is Maurizio Peruzzo?

Maurizio Peruzzo is in 1926 in het buurtschap Carmignano di Brenta (Gemeente Camazzole -Regio Veneto – Provincie Padua – Italië) geboren. Hij is de stichter van Italië’s best bewaarde geheim: Maurizio Peruzzo Industries (IMP) Group.
De groep is ontstaan dankzij het inzicht en ondernemerschap van de broers Maurizio en Albino Peruzzo.

Albino, de man met technisch inzicht, is in februari 1972 op 47 jarige leeftijd overleden. Een van de redenen van het succes van zijn commercieel ingestelde broer, Maurizio Peruzzo, is, dat deze alle concurrentie op zijn vakgebied eenvoudigweg opkocht.
090502005MaurizioPerruzo.jpg

            Maurizio Peruzzo, deze foto is gemaakt in mei 2009  (Foto©: Wim Roxs)
090502003AdrianaMaurizioPerruzo.jpg
                                                 Met echtgenote Adriana.
Dit is het verhaal van de kracht van een grote groep die, wereldwijd, ten grondslag ligt aan veel producten. Op 1 december 2009 viert de in Padua gevestigde Italiaanse ‘non woven’-producent 60 jaar groei. En Maurizio Peruzzo zelf? Wel, met hem kun je op Gran Canaria vooral witte wijn drinken; over het eiland – in het bijzonder over Agaete – en zeer zeker over zakendoen praten. Maar daarover straks meer. Laten we beginnen, om u het zakelijke succesverhaal van Maurizio te vertellen.
download-90.jpg

Maurizio Peruzzo Industries (IMP) Group’
De ‘Maurizio Peruzzo Industries (IMP) Group’ is een conglomeraat van een twintigtal bedrijven, waarvan er 10 niet geweven textiel vervaardigen. De oprichter Maurizio Peruzzo startte in 1949 met zijn eerste fabriek, Ovattifico e Resinatura Valpadana in Valpadana Italië, een fabriek waar niet geweven textiel (o.a. watten) vervaardigd- en met hars behandeld wordt. En sindsdien is IMP voortdurend gegroeid, waarbij in 1998 voor een indrukwekkende 195 miljoen US-dollar aan ‘non woven’-producten verkocht werd, waarmee de IMP Groep, wereldwijd, de op 7 na grootste ‘roll goods’-producent is. Het succesverhaal betreft de volgende bedrijven:

1. Valpadana
2. Valpadana, ORV Ovattificcio Resinatura Valpadana
3. Ovatex
4. aandeel in Sanitaria Valpadana
5. Valpadana Sud
6. Precompressi Valsugna
7. aandeel in Tessilbrenta
8. Inmobiliare Generale Veneta
9. Polovat
10. Ferro Valsugna
11. Euroconstruct
12. Imp. Romania Industrial Co.
13. Monlandys
14. Comfort
15. EuroProducts
16. EuroLogistica
17. EuroPrefabricate
18. Valplastic
19. Netex
20. EuroHolding

Hier wordt in chronologische volgorde van jaartallen de bedrijfsgeschiedenis van IMP weergegeven:
090502002MaurizioPerruzo.jpg
1949:
De dan 23-jarige Maurizio Peruzzo richt, samen met zijn broer Albino, Valpadana op. Het bedrijf is gevestigd in Fontaniva (Padua) en heeft zich gespecialiseerd in het vervaardigen van watten als matrasvulling die vervaardigd zijn uit gebruikt textiel.

1963:
Na Valpadana wordt Valpadana, ORV Ovattifico Resnitura Valpadana opgericht, met de hoofdvestiging in Grantorto (Padua – Italië). Het nieuwe bedrijf is gespecialiseerd in de productie van niet geweven stoffen en gewatteerde stoffen voor voering in kleding en ‘non woven’ textiel, dat gebruikt wordt in de automobielindustrie.

1966:
Ovatex wordt opgericht in Carmiñano di Brenta (Padua – Italië). Het bedrijf heeft zich gespecialiseerd in het vervilten van katoen voor voering in kleding, meubels en voor verwerking in de auto-industrie.

1970:
De zaken worden uitgebreid, door deelname in Sanitaria Valpadana in Medelo di Sarego (Vicenza – Italië). Dit bedrijf heeft zich gespecialiseerd in fabricage van coatings voor garens die aan bedrijven worden geleverd, vooral katoen, voor de productie van technische industriële fabricaten.

In ditzelfde jaar is in Bellizzi (Salerno, regio Campanië – Italië) Valpadana Sud opgericht, een bedrijf, dat gespecialiseerd is in vervilting van katoen (wattenfabricage) voor voering in kleding.

1986:
In de tweede helft van de jaren 80 wordt een andere droom van Maurizio Peruzzo werkelijkheid, bouwconstructies komen in beeld.

Deze passie leidt tot de oprichting van  het in Fontaniva (Padua Italië) gevestigde Precompressi Valsugana met een fabriek in Grigno (Trento Italië) die gespecialiseerd is in de productie van geprefabriceerde, gewapende betonnen overspanningen voor gebruik in de bouw van o.a sporthallen, viaducten  enz.

1987:
Met een aandeel in Tessilbrenta, aanvankelijk gevestigd in San Nazario (Vicenze - Italië) en nu in Pove del Grappa (Vicenze - Italië), heeft de Gruppo Industrie Maurizio Peruzzo zich ook gespecialiseerd in geotextielen.
Geotextielen zijn doorlaatbare geweven stoffen die gebruikt worden in combinatie met grond, in water- en wegenbouwkundige toepassingen. De geotextielen kunnen volgens de wijze van fabricage onderverdeeld worden in geweven-, niet geweven- en gebreid textiel. De materialen die meestal gebruikt worden om geotextielen te vervaardigen, zijn polypropyleen en polyester, maar ook andere kunststoffen zoals polyethyleen, nylon en glasvezel zijn bruikbaar. Soms wordt er ook jute, hennep of kokos gebruikt, maar deze materialen worden enkel toegepast in situaties waar het gewenst is dat de materialen biologisch afbreekbaar zijn.

Doordat de vezelstoffen water doorlaatbaar zijn, kunnen ze perfect gebruikt worden als filter-, drainage- of scheidingsmateriaal. Omdat ze ook een zekere sterkte hebben en krachten kunnen opvangen, kunnen ze ook als beschermings-, verpakkings- of versterkingslaag gebruikt worden. De functies zijn afhankelijk van het type textiel. Vaak worden de materialen ontworpen voor een bepaald doel en zal er zo nadruk worden gelegd op een of meerdere van deze functies.

Nog steeds in 1987 opent O.R.V. zijn derde fabriek in Misinto (Milaan) met als doel de productie en de commerciële activiteiten uit te breiden.

In dit jaar wordt ook de onroerendgoedmaatschappij Inmobiliare Generale Veneta opgericht, die alle aan- en verkopen  regelt van eigendommen in de regio Veneto. Evenals de op Gran Canaria gevestigde  projectontwikelingsmaatschappij Paraísos de Agaete S. A., met zetel in Las Palmas de Gran Canaria.

1989:
Het bedrijfssucces groeit, markten breiden zich uit en dit jaar wordt de Groep in het buitenland actief met Polovat, het belangrijkste Poolse bedrijf in de automobielsector, dat gevestigd is in Swidnica (Polen).

1991:
In dit jaar is in Grigno (Tessino – Italië) Ferro Valsugana opgericht voor de productie van metalen versteviging in de geprefabriceerde elementen van voorgespannen beton.

Aan het internationale front is Euroconstruct verworven in Timisoara (Roemenië), een bedrijf, dat gespecialiseerd is in industriële geprefabriceerde structuren, aggregaat extractie, bruggen en wegen.

1992:
De vierde O.R.V.-fabriek wordt geopend in Fantaniova (Padua- Italië) voor de productie van vilt voor matrassen en de auto-industrie.

1994:
De buitenlandse expansie wordt voortgezet met de oprichting van Imp Romania Industrial Co in Timisora (Roemenië), een werkmaatschappij die gespecialiseerd is in het werken met kunstmatig vervaardigde en synthetische vezels voor de productie van gewatteerde voering voor kleding en de meubelindustrie.

1997:
In dit jaar wordt Monlandys (Roemenië) opgericht, met het doel de kansen te baat te nemen die ontstaan door de ontwikkeling van de Roemeense onroerendgoedmarkt.

1999:
Er wordt een nieuwe fabriek gebouwd in Fontaniva (Padua – Italië), die gespecialiseerd is in de productie van polyester en rayon vezels.
comfort.jpg
images-37.png
logo-24.png

Op 25 maart 1999 laat de Industrie Maurizio Peruzzo (IMP) weten, dat het de dochterondernemingen Ovatex en Valpadana Sud, evenals een gedeelte van Polovat in Biesko Biala (Polen) verkocht heeft aan de Lear Corporation. Lear is een van de grootste toeleveringsbedrijven voor de automobielindustrie.

In het tijdschrift New York Business Wire staat te lezen: Polovat, Ovatex en Valpadana Sud  fabriceren o.a. isolatiemateriaal, dat geluidsniveaus en vibraties reduceert, wat bijdraagt in de controle op klimaatbeheersing voor de automobiel- en vrachtwagenindustrie. Zij zijn toonaangevende leveranciers voor akoestische vloerproducten (rubber matten) voor de Europese automarkt. Polovat heeft drie fabrieken in Polen; Ovatex en Valpadana Sud hebben respectievelijk fabrieken in Noord- en Zuid Italië.

De drie productiemaatschappijen zijn de grootste toeleveranciers voor Fiat en Daewoo, maar er wordt ook geleverd aan Mercedes. BMW, Opel en andere grote automerken. De andere reden van het succes van Maurizio Peruzzo is, dat hij niet alleen zijn concurrenten opkocht, maar zich ook daar vestigde, in die landen, waar de autofabrikanten naar toe gingen met de productie van hun auto’s.

Gezamenlijk hebben de automobielafdelingen 600 medewerkers in dienst en zij behalen een jaaromzet van $45 miljoen. De niet op de automobielindustrie gerichte divisies van deze drie dochterondernemingen zijn opgezet door IMP. IMP is een leidende Europese fabrikant van gewatteerd, niet geweven textiel en toepassingen voor diverse industrieën (vooral gewatteerde voeringen in kleding), plus onderdelen voor bitumen achtige membranen en geo textiel.

De Lear Corporation is een Fortune 500-bedrijf, met vestigingen in 28 landen op zes Continenten. Lear heeft ruim 60.000 medewerkers en realiseerde in 1998 een omzet van $9,1 miljard.

De Madison Capital Group, USA, LLC trad op als adviseur voor IMP betreffende deze transacties, men deed dit in samenwerking met Francesco Camilotti van het advocatenkantoor Camilotti-Ceccon-Polettini in Padua, Italië en Cristiano Cerchiai van belastingadviesbureau Bombassei-Cerchiai-Vidal in Venetië, Italië.

Madison Capital Group (MCG) – in 1995 opgericht door de heren Michele Hausmann en Ronald L. Linclau – is een private investeringsbank die gevestigd is in New York en heeft zich gespecialiseerd in bedrijfsfinanciering, fusies en overnames, andere grensoverschrijdende transacties en dienstverlening bij financiële advisering tussen de Verenigde Staten en Europa.

Deze verkoop was bedoeld, om zich als Groep verder te kunnen richten op de ‘core business’. Maar ook, om met specifieke bemoeienis op internationaal niveau in de diverse sectoren de zaken uit te breiden naar sectoren die bewezen hebben “meer veelbelovend” te zijn. Met dit belangrijke doel voor ogen, verkocht de groep de bovengenoemde bedrijfsonderdelen.

In 1999 wordt ook Comfort (Polen) opgericht voor de fabricage van kunststof vezels voor voering in kleding en voor de automobielindustrie.

2000:
Ovatex wordt ingelijfd bij O.R.V.

EuroProducts wordt opgericht, een maatschappij, die een groot aantal specifieke activiteiten beheert welke nauw verbonden zijn met de exploitatie van rivier agregaten en de bereiding van cementmortel en beton.

Eurologistica is een bedrijf, dat momenteel in de bouwwereld erkend is als een belangrijk referentiepunt vanwege het vermogen, om een snelle reeks van specifieke voertuigen aan te kunnen bieden, die bestemd zijn voor de bouwsector.

Ook in 2000 is het bedrijf EuroPrefabricate opgericht.
Deze firma heeft zich gespecialiseerd in de planning, bouw en assemblage van industriële en civiele gebouwen van een of meer verdiepingen met versterkt beton en “geprefabriceerd” voorgespannen beton.

2001:
De Groep stopt nooit, om gelijke tred te blijven houden met de technologische ontwikkeling, dankzij haar vermogen, om bij de tijd te blijven door voortdurende investering in productiesystemen.

Dit is in 2001 bevestigd met de oprichting van Valplastic, waardoor Maurizio Peruzzo’s droom werkelijkheid kon worden. Namelijk: de productiecyclus compleet maken met het opzetten van systemen welke vezels produceren van polyester, dat verkregen is van chips die gemaakt zijn van gebruikte plastic flessen die vervaardigd zijn uit polyetheen tereftalaat (PET). Zijn meest recente “juweel” is dan ook de PET chip. Een cruciale stap, die het de Groep mogelijk maakte, de gehele herwinning tot PET chips te controleren met de bedoeling vezels te verkrijgen die het ruwe productiemateriaal zijn.

Polowat is het bedrijf, dat in 2001 met dezelfde ondernemersgeest en innovatieve geestdrift is opgericht en plastic flessen, welke afkomstig zijn van stedelijke vuilnisbelten, verandert in PET chips.

2002:
In dit jaar wordt meerderheid van de aandelen in het bedrijf Netex in Bistrita (Roemenië) verworven. Dit is het eerste textielbedrijf voor de industriële productie van samen gesponnen materialen en vilt voor de Roemeense automobielindustrie, dat, de ervaring die in 30 jaar was verkregen, integreerde in de productielijn die werd aangeboden door IMP ROMANIA.

Met het gerichte doel, om klanten een compleet pakket van diensten en producten te leveren, is in 2002 EuroHolding opgericht, een maatschappij die de bedrijven beheert welke tot de EURO Groep behoren (EuroConstruct, EuroPrefabricate, EuroLogistica, EuroProducts).

2003:
In dit jaar is O.R.V. Manufacturing opgericht. Tegenwoordig is O.R.V.’s productiedivisie onderdeel van O.R.V. Manufacturing die opereert als de Houdster Maatschappij van de textielgroep in Italië.

2005:
In dit jaar is in Mejez el Bab (Béja – Tunesië) de fabriek IMP Tunesië geopend voor de productie van bandenwarmers voor raceauto’s en racemotoren; verwarmingspanelen en elektronische systemen voor temperatuurregeling.

Heden:
De Groep breidt nog steeds uit, consolideert haar zaken in Polen en Roemenië en vergroot investeringen in nieuwe projecten in Bulgarije.

Voor meer informatie kan men terecht op: www.peruzzoindustries.com en/of de verwijzingen uit onderstaande lijst aanklikken, waarna we verder gaan met het verhaal over de Urbanización “El Turman”, een persoonlijke ‘hobby’ van Maurizo.

090502004AdrianaMaurizioPerruzo.jpgTEXTIEL ITALIË :
O.R.V. Manufacturing S.p.A.
Tessilbrenta S.r.l.
Valplastic S.p.A.
Valpadana Sud S.p.a
POLEN
IMP Comfort Sp.zo.o.
IMP Polowat Sp.zo.o.
IMP Ovatex Sp.zo.o.
ROEMENIË
IMP Romania Industrial Co SRL

Netex S.A.
TUNESIË

DIENSTVERLENING:
ITALIË: O.R.V. Ovattificio Resinatura Valpadana S.p.A.
ROEMENIË:  S.C.EuroHolding S.R.L.

BOUWCONSTRUCTIES:
ITALIË
Precompressi Valsugana S.p.a.

Ferro Valsugana S.r.l.
ROEMENIË
S.C. EuroConstruct S.A.

S.C. EuroPrefabricate S.R.L.
S.C. EuroLogistica S.R.L.
POLEN
Betonex Sp.zo.o.

ONROEREND GOED:
ITALIË: Immobiliare Generale Veneta S.r.l.

En dan gaan we nu verder met het verhaal over Urbanizacion 'El Turmán', zoals eerder gezegd, een persoonlijke ‘hobby’ van Maurizio die het zakendoen in het bloed zit en die, ook op het gelukzalige Gran Canaria, het  niet kon nalaten, zakelijk actief te zijn, maar die ondertussen in het door hem gedroomde ‘El Turmán’ te Agaete van zijn welverdiende rust geniet. Laten we dit deel van Maurizio’s biografie maar eens onder de loep nemen.

De “zakenreis naar Duitsland”
Het was ergens in de zomer van 1986 toen Maurizio, o.a. samen met zijn medewerker, de ‘selfmade’ architect Antonio Vettori, op vakantie was op Gran Canaria en voor het eerst in zijn leven Agaete bezocht. Hier stond het drietal op de destijds al verlaten tomatenplantages van “El Turmán” en “Las Moriscas” te genieten van het geheel ongerepte, schitterende uitzicht richting La Aldea. Het bergdorp waarvan de naam toen nog, als erfenis uit de Franco-dictatuur, verplicht de toevoeging: ‘de San Nicolás’ had  (want, goed katholiek nietwaar!). Aan hun voeten glinsterde de diepblauwe Atlantische Oceaan en recht voor hen doemde de hoogste berg van Spanje, de vulkaan El Teide, op.

Maurizio, maar ook Antonio, raakten op slag verliefd op deze plaats en Maurizio vatte het plan op, om hier een nederzetting te gaan bouwen, zodat hij hier allengs zijn “oude dag” door zou kunnen brengen. Eenmaal terug in Italië, liet Maurizio aan iedereen weten, dat hij op zakenreis moest naar Duitsland. Maar in plaats daarvan keerde hij spoorslags terug naar Agaete en kocht hier, tot ieders verbazing, onmiddellijk de landerijen waar nu, met hem als projectontwikkelaar, de woonwijk “El Turmán” is verrezen.

Antonio Vettori, die zich drie maanden eerder al had teruggetrokken als werknemer, omdat hij aan rust toe was, werd controlerend architect, om toezicht te gaan houden op het verloop van de bouwplannen en de uitvoering ervan. Hij kocht samen met zijn Oostenrijkse partner en latere echtgenote, de in Zell am See geboren als Kunz geboren Uli, een huis in Urbanización “La Suerte”, waar zij sindsdien het grootste gedeelte van het jaar verbleven en waar Toni, naast het genieten van zijn pensioen, zijn werk kon doen voor het tot stand komen van de urbanizatie. En zo is de huidige woonwijk “El Turmán, fraai gelegen op de landengte achter de begraafplaats van Agaete, tot stand gekomen.

002211090320-012-urbanizacion-el-turman.jpg

Foto boven: Op de voorgrond de sporthal en het openbare zwembad van Agaete, op de achtergrond Urbanización “El Turmán”, gelegen aan de rand van de Barranco de Agaete op 40 meter boven de  zeespiegel.
0011090320-008urbanizacion-el-turman-Copy.jpg
De monding van de Barranco de Agaete,
met de hooggelegen Urbanización “El Turman”.

Urbanización “El Turmán”
Was men aanvankelijk van mening, alle stukken land op El Turmán in eigendom te hebben verworven, bleek dit toch niet zo te zijn. Ofschoon het de toenmalige burgemeester van Agaete, Don José de Armas Medina, was die de grond had verkocht, was daar in het kadaster nagenoeg niets van terug te vinden. Er moest vooralsnog het e.e.a. extra gekocht worden van de diverse landbouwers.

Toen het land van El Turmán en een gedeelte van Las Moriscas – vanaf de Barranco van Agaete tot aan het strand van El Juncal, aan de kustzijde van de autosnelweg GC-2 (geheel tot aan het later gebouwde viaduct van El Juncal) – uiteindelijk verworven was, kon er begonnen worden met het waarmaken van Maurizio’s droom.

Al snel ging de eerste spade de grond in en werd er, volgens de toen Spanje-wijd, recentelijk ingegane Wet op de Bouwvoorschriften, als eerste riolering, bestrating en trottoirs aangelegd, evenals lantaarnpalen geplaatst voor de openbare verlichting. Een oude boerenschuur, achter de begraafplaats van Agaete, bij de toegang van het bouwterrein, werd in gebruik genomen als kantoor. O.a. Ulrika Lauren, de Finse pachtster/uitbaatster van Apartamentos “El Angosto” (“De Landengte”), kreeg voor het eerst in jaren weer ‘levende’ buren, mensen van vlees en bloed. Ook de allerbelabberdste toegangsweg naar El Angosto, die tevens toegang verschaft tot het kerkhof en tot El Turmán, werd voor het eerst in de geschiedenis geasfalteerd.

Toen de bovengenoemde grondwerkzaamheden eenmaal klaar waren, bleef ook de in wording zijnde Urbanización 'El Turmán' niet verschoond van de Spaanse bureaucratie en van die op het Eiland. Er volgde ruim 10 jaar (1987-1997) van ambtelijke haarkloverij, wijziging van bestemmingsplannen en bouwontwerpen. Ontelbare lunches en diners in de plaatselijke restaurants en drie burgemeesters later – met Antonio Calcines (PP) als burgemeester aan het bewind in Agaete - kwam er schot in de zaak. Eindelijk konden dan in augustus 1999 - 13 jaar na de bewuste vakantie waarin Maurizio’s droom begon - de eerste vier huizenblokken worden opgeleverd: Residencial 'Tamadaba', met in totaal 22 fraaie woningen. 

Het tweede perceel huizen in El Turmán werd opgeleverd in augustus 2000: Residencial 'Faneque', eveneens 4 blokken, met in totaal 24 woningen.  Een jaar later volgde de oplevering van het derde perceel, Residencial “El Roque”. In 2005 werd het vierde perceel, Residencial 'Las Salinas' opgeleverd.

Ondertussen is Urbanización “El Turmán” uitgegroeid tot een volwaardige woonwijk. Men telt er o.a. een miniwinkelcentrum, een gemeenschappelijk zwembad voor de ‘socio’s’, een kinderspeelplaats en een volwaardig, eersteklas Italiaans restaurant: 'La Caleta' Dit restaurant is vernoemd naar het strandje, dat zich op loopafstand, goed verscholen in de dieper weg gelegen baai bevindt.
23496-2_g-2.jpg

De westkust van Gran Canaria: Vanuit de op het Punta de Tumas gelegen Urbanización 'El Turmán' kijkt men in noordelijke richting over de baai uit op de kustlijn van El Juncal naar Punta Gorda tot aan Punta del Cardonal en in de verte ziet men Punta de Sardina liggen. In zuidelijke richting kijkt men uit op Puerto de Las Nieves- de haven van Agaete en verder op een groot gedeelte van de ruige, steil uit de Oceaan oprijzende westkust van Gran Canaria  o.a. op: Playa de Guayedra, Punta de la Palma, Playa Segura, Los Farallones, La Laja del Risco, Playa de la Virgen en het nabij La Aldea aan de kust gelegen punt El Caletoncillo.

Luxe Hotel ‘Roca Negra’ en fraai uitzicht
En nog voor het begin van het winterseizoen 2009-2010 zal in El Turmán het nieuwgebouwde luxe hotel, ‘Roca Negra’, geopend worden. Dit hotel heeft een uitzonderlijk mooie ligging en alle gastenkamers bieden een riant uitzicht over de Atlantische Oceaan, waarbij in de late namiddagzon aan de westelijke einder,  net als toen in die gedenkwaardige zomer van 1986, het majestueuze silhouet van het eiland Tenerife oprijst met de imposante vulkaan El Teide.

cordial-roca-negra-hotel-1.jpg
Hotel 'Roca Negra', dat geheel in het landschap is geïntegreerd, telt 83 comfortabele gastenkamers en 5 suites (is sinds april 2017 aangesloten bij de Coridial-keten. Alle gastenverblijven zijn ingericht naar Italiaans ontwerp. Verder treft men in de royale hal van het hotel een lounge bar aan. De sportfaciliteiten bestaan uit een squash-baan en uiteraard de verwarmde buitenzwembaden, waar eveneens een snack-bar te vinden is voor het versterken van de inwendige mens.

Initiatief
Ook hier is weer eens sprake van een initiatief, dat op Gran Canaria zorgt voor infrastructuur die zonder deze buitenlandse inmenging hoogstwaarschijnlijk nooit tot stand zou zijn gekomen. Een goed doordacht initiatief waar veel mensen, zowel ‘Culetos’ (inwoners van Agaete) en Canario’s, evenals buitenlanders die woonachtig zijn in 'El Turmán', heel dankbaar voor zijn.

Voor meer informatie kan men terecht op: www.peruzzoindustries.com.
1-AAAAislas-canarias-kopie-162.jpg


e-97.jpg

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-2--82.jpg