site teller
gran-canaria-actueel.jouwweb.nl

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-323.jpg

aaaaaamapa-canarias2-3-105.jpg

Scan_2017072819-1.jpg

2-45.jpg
3-49.jpg
4-41.jpg

2013-07-03-006-114e-herdenking-van-der-does-large_large-6.jpg


Scan_2017072830-1.jpgHet nagenoeg complete verhaal
van de door de NVC
aan de Canario’s teruggegeven luidklok


GRAN CANARIA - Het is in het jaar 1998 dat het Bestuur van de Nederlandse Vereniging Canarias (NVC)/Asociación Neerlandesa Canarias (opgericht op 23 juni 1973 / Depósito Legal GC-162-2011 / NIF: G35248616 / Registro: 1913) wordt gevormd door:
Voorzitter..................................: Catharina (Toos) Ebben-Manders
Secretaris..................................: Dick Langedijk (†)
Penningmeester........................: Roos Dreweck
Stemhebbend bestuurslid.......: Hans Camps
Stemhebbend bestuurslid.......: Henk ten Brinke 
0-14.jpg
In de maandelijkse Bestuursvergadering welke in januari van dat jaar heeft plaatsgevonden, is door bestuurslid Hans Camps voorgesteld, om in verband met het aanstaande 25-jarig bestaan van de NVC in dit jaar (op 23 juni 1998), naast een feestavond met diner-dansant voor de leden, ook een palmeral (palm-oase) te organiseren welke aangeboden zal worden aan de Canarische bevolking als erkenning en dank voor hun toeristische gastvrijheid, in het bijzonder naar de Nederlandse gemeenschap op Gran Canaria, als resident, overwinteraar, of toerist.

                                   KlokkengieterijPetitFritsen19juni1998-21-2-4.jpg

toos-2.jpg
De voorzitter van de NVC, Catharina (zeg maar Toos) Ebben-Manders, bij de aflevering van de luidklok door soldaten van  het Regiment Lichte Infanterie Canarias Nº 50, 'La de El Batán', in het voorportaal van de Kathedraal van Santa Ana, in Las Palmas de Gran  Canaria.

Scan_2017072821-kopie.jpg Scan_2017072823.jpg
Scan_2017072821.jpg

Het idee valt in goede aarde bij het NVC-Bestuur, omdat een dergelijke palmeral (palm-oase) op een locatie langs de autosnelweg GC-1 (van de Luchthaven naar het toeristische Zuiden van Gran Canaria) niet alleen een mooi cadeau is, maar ook een opvallende reclame voor Nederlandse toeristen die op het eiland verblijven,  en die zo kennis maken met het bestaan van de NVC.

Daarop wordt NVC-lid - voormalig hoofdonderwijzer en natuurliefhebber -  Ger van der Hoeven (†), erop uitgestuurd, om te informeren wat een dergelijke palm-oase gaat kosten, want we zijn en blijven uiteraard - ons bent zuunig! - Nederlanders.

Na informatie ingewonnen te hebben bij diverse viveros en centros de jardinería (kwekerijen en tuincentra), weet Ger te vertellen dat een volwassen palmboom (Phoenix Dactylifera Canariensis) plm. 82.500 pesetas kost (plm. Hfl. 4.500,=) (omgerekend naar Euro’s plm. €2.042,=), en men al gauw een tiental palmen nodig heeft om een beetje oase te hebben; wat erop neerkomt, dat er met slechts 350 leden (met een bedrag van minimaal de huidige euro’s zijnde €20.420,=) teveel geld gemoeid is.

Dat is bekend, als in februari 1998 de maandelijkse NVC-bestuursvergadering plaatsvindt ten huize van Roos Dreweck in  appartementencomplex ‘Sun-Club’, in de toeristenwijk Playa del Inglés van de gemeente San Bartolomé  de Tirajana.

Daar, ten huize van de NVC-penningmeester, wordt uiteraard afgezien van dat bedrag voor een dergelijke palm-oase. Maar dan komt voorzitter Toos met een ander voorstel.
Scan_2017072810-kopie-kopie.jpg
De voorzitter van  de NVC, Toos Ebben-Manders. op 2 juli 1999 bij het Monument van Alonso de Alvarado y Ulloa, bij het Castillo de Mata, in Las Palmas de Gran Canaria.
Scan_2017072810-3.jpg
Toos - die in La Villa de Santa Brígida woont en buurvrouw is van de toenmalige Honorair Consul op Gran Canaria, Joep Hezemans (†) - weet de geschiedenis te vertellen van de aanval van de Hollanders onder leiding van Admiraal Pieter van  der Does op El Real de Las Palmas, en naar aanleiding daarvan het grootste wapenfeit uit de geschiedenis van de Canarische Eilanden, de Batalla del Batán (De Slag bij de Volmolen) in die gemeente, welke in haar stadswapen heeft staan: ‘Por España y por la Fe vencimos al Holandés’) (‘Voor Spanje en het voor het Geloof  hebben  we de Hollander overwonnen’). Een  wapenfeit dat, omdat het door de destijds Republiek van de Zeven Verenigde Provinciën verloren is, in Nederland nauwelijks bekend is.  
Scan_2017072811-1.jpg      José Macias (†), senator 
en president van het Cabildo (Eilandbestuur) van  Gran Canaria.
Dat is kort voor de grote herdenkingsplechtigheden  en -evenementen in 1999 ter gelegenheid van de 400ste verjaardag ofwel het ‘Cuarto Centenario del Ataque de Almirante Pieter van der Does al Real de Las Palmas’, en de ‘Batalla del Batán’,  die groots herdacht worden in Las Palmas de Gran Canaria, en uiteraard in La Villa de Santa Brígida.

Toos weet - als goed geïntegreerde Nederlandse op Gran Canaria - te vertellen, dat als een Canario ervaart, dat je Nederlander bent, deze meteen opmerkt: “Jullie Hollanders hebben destijds in 1999 de stad platgebrand, de luidklokken uit de Kathedrale Basiliek van Santa Ana, in Las Palmas de Gran Canaria, gestolen en bovendien het stadsarchief meegenomen''.
gc0245d_large-2-2.jpg
2013-07-03-002-114e-hetdenking-van-der-does_large-1.jpg
Kortom, er is offerte opgevraagd voor het laten gieten van een campana (luidklok) en wel in Noord Brabant bij de Koninklijke Klokkengieterij Eijsbouts in Asten, en bij de Koninklijke Klokkengieterij Petit & Fritsen; waarbij bij de laatstgenoemde voor een bedrag van Hfl 20.000,= uiteindelijk een 90 cm hoge, 90 cm in doorsnee, en 900 kilo wegende, bronzen luidklok is gegoten, met het opschrift:

Gran Canaria - Holanda
1599-1999
Asociación Neerlandesa Canaria

petit-en-fritsen-klokkengieterij-1.jpgDeze foto van het historische pand van de Koninklijke Klokkengieterij Petit & Fritsen in Aarle-Rixtel, tegenwoordig gemeente Laarbeek,  is gemaakt in 1998.

KlokkengieterijPetitFritsen19juni1998-21-3.jpg

NVC-bestuurslid Hans Camps in 1998 in de Koninklijke klokkengieterij van Petit & Fritsen voor het bestellen van de luidklok welke op 3 juli 1999 is overhadigd aan de Canarische bevolking.
KlokkengieterijPetitFritsen19juni1998-16-1.jpg
Deze ↑ is wel heel erg groot (en duur!), dan toch maar deze ↓  90 cm hoog, 90 cm in doorsnee, en 900 kilo brons.... (kost: Hfl. 20.000,=).

KlokkengieterijPetitFritsen19juni1998-21-4.jpg           Redacteur Hans Camps met een exemplaar van 'NVC-Clubnieuws' bij 900 kilo brons!
KlokkengieterijPetitFritsen19juni1998-18-1.jpg
Hans Camps; en Henk ten Brinke, met partner Mime; bewonderen de klokkenschat in Aarle-Rixtel...
KlokkengieterijPetitFritsen19juni1998-19-1.jpg
KlokkengieterijPetitFritsen19juni1998-17-1.jpg
Scan_201707287-1.jpg
De directeur van Petit & Fritsen, Jan J.Wijnen, luidt voor de allereerste keer in de Kathedraal van Santa Ana de NVC-luidklok, op 3 juli 1999.
Scan_2017072824.jpg
De offerte is niet alleen opgevraagd omdat dit Nederlandse bedrijven zijn, maar ook, omdat het wereldwijd de enige twee klokkengieterijen zijn die een luidklok tot op een halve octaaf zuiver kunnen laten klinken.

Maar voor het zover was, moest het geld (Hfl. 20.000,=) bij elkaar gesprokkeld worden door het NVC-Bestuur. Daartoe  kwam Henk ten Brinke als zakenman - hij had de alleen-vertegenwoordiging van de fabricage in Nederland van de NUTS-repen! - met het voorstel: “Tijdens de komende NVC-jaarvergadering vertellen we het klok-verhaal en aansluitend delen we meteen stroken uit waarop de leden spontaan een bedrag kunnen invullen waarvoor ze willen bijdragen aan dit (jubileum)cadeau aan de Canario’s als dank voor hun gastvrijheid.
Dat dit een goede strategie was, is gebleken uit het feit dat die avond in hotel ‘Barbacan’ in Playa del Inglés waar (met 89 NVC-leden aanwezig) de NVC-jaarvergadering werd gehouden, maar liefst Hfl.10.000,= werd opgehaald tijdens deze Ledenvergadering; de helft van de luidklok was dus binnen!

Voor het bijeenbrengen van  de andere helft (Hfl. 10.000,=) heeft Henk ten Brinke namens de NVC  bij de Kamer van Koophandel in Den Haag een adreslijst gekocht met daarop de 900 grootste bedrijven in Nederland.

Hans Camps is toen in actie gekomen als zijnde voormalig Public Relations Manager van het voormalig ‘Sheraton Hotel Geldrop’ dat als eigendom van de KLM van naam veranderde in  'Golden Tulip Hotel Geldrop' en hij als zodanig ook nauw samenwerkte met zijn collega’s Wendy Buseman van het GT-hoofdkantoor in Hilversum, en Public Relations Manager Brigitta van Loon van  het eveneens Golden Tulip Management zijnde Hotel in Hoofddorp, dicht bij Schiphol.

De activiteit van Hans bestond uit het informeren van de Canarische, Spaanse, en Nederlandse persmedia en het opstellen van een ‘bedel’-brief die aan de 900 grootste bedrijven van Nederland gestuurd ging worden om de resterende Hfl. 10.000,= voor de luidklok bijeen te krijgen.
In die bedelbrief stond het aanbod, dat als men een bijdrage leverde van minimaal Hfl. 1.000,=, men als ‘klok-sponsor’ eervol zijn/haar naam vermeld zou krijgen op de bij de luidklok behorende plaquette.

Een anekdote hierbij is, dat Hans in het briefhoofd - om de nodige indruk te maken - de vermelding wilde hebben van een ‘aanbevelingscomité’, met daarin de namen van de schoonzoon van Toos Ebben, Joaquin López (†), oogarts in Las Palmas de Gran Canaria, en van de Nederlandse Honorair Consul op Gran Canaria, Joep Hezemans (†).

Toen Joep Hezemans het voorstel te horen kreeg, dat zijn naam vermeld zou worden bij deze klokactie, weigerde hij, met de mededeling, dat vijf jaar eerder op Tenerife bij de herdenking van de veroveringspoging van de Engelse admiraal Lord Nelson, de Britse Ambassadeur uit Madrid door de Chichareros is uitgefloten; en dat hij, Joep, dit als Nederlandse Consul niet wenste mee te maken op Gran Canaria. Toen kort daarop het onderstaande, allereerste persbericht in de krant verscheen, kreeg Joep door, wat voor een omvang en betekenis deze NVC-actie zou gaan hebben, en mocht zijn naam in de ‘bedel’-brief genoemd worden:
Scan_201707287.jpg

Publicatie in dagblad 'La Provincia' op 4 januari 1999, het eerste artikel van veel, vaak pagina grote artikelen over de NVC-luidklok in de Canarische, Spaanse, en Nederlandse persmedia.
gc0245d_large-2-1.jpg

Scan_20170728.jpg
3 juli 1999, v.l.n.r: Don Francisco Caballero Mujica (*1921 2002), Deken van de Kathedraal van Santa Ana;Zijne Excellentie Jan, Graaf de Marchant et d'Ansembourg, de Nederlandse Ambassadeur in Spanje: mevrouw de Marchant et d'Ansembourg; de Commodore van de Nederlandse Marine; Marilyn Hezemans; Zijne Excellentie de heer  Joep Hezemans, Honorair Consul op Gran Canaria; Toos Ebben-Manders, voorzitter van de NVC.
Scan_2017072810.jpg Scan_201707288.jpg
Had u in 1999 ook maar Hfl. 1.000,= gedoneerd, dan was uw naam nu vereeuwigd in de Kathedraal van Las Pal
mas:
Scan_201707289.jpg

Scan_201707289-1.jpg
Een andere anekdote is, dat  bierbrouwer Heineken met een kantoor in Las Palmas de Gran Canaria, waar kort daarvoor de sympathieke manager  ???   ???  zijn post had verlaten, en zijn  opvolgster Wendy van Wely nog niet was gearriveerd, de arrogante Canarisch-Italiaanse interim-manager weigerde de Hfl 1.000,= bij te dragen voor de sponsoring van de luidklok; hij zei  geen budget daarvoor te hebben. Toen Bavaria uit Lieshout  als antwoord op de ‘bedel’-brief toegezegd  had, de minimale Hfl. 1.000,= te storten en verder alle bier en benodigdheden gratis zou verstrekken, zag Hans zijn  kans schoon, maar nu samen met Dick Langedijk als zware NVC- vertegenwoordiging (!), opnieuw het kantoor van Heineken in de hoofdstad van Gran Canaria binnen te stappen, om alsnog de naam van Heineken - een van de grootste Nederlandse leveranciers  op de Canarische Eilanden - op de gedenkplaquette bij de luidklok te krijgen
Ook toen werd herhaald, dat er geen budget was; maar als interim-manager lief te horen krijgt dat Bavaria alle medewerking zal verlenen, vliegt hij zowat tegen het plafond van zijn kantoor omhoog en zegt toe, nog dezelfde middag de verlangde  minimale Hfl.1.000,= over te zullen maken en uiteraard gratis bier te tappen bij de overhandigingsevenementen.

Van de 900 aangeschreven Nederlandse bedrijven hebben er tien in totaal, de toen ontbrekende Hfl. 10.000,= bijgedragen,  en die staan dan ook keurig vermeld boven de luidklok die op een ereplaats in de Kathedrale Basiliek van Santa Ana is bevestigd, inclusief Transavia, die echter weigerde de klok vanuit Nederland gratis over te vliegen naar Gran Canaria, want... 'te zwaar'. En dat is anekdote nummer drie in  dit verhaal, want toen zei Joep Hezemans (†), als zakenman die vlees importeerde uit Argentinië: “Laat die luidklok maar free on board afleveren in de haven van Rotterdam, en flikker die dan maar tussen een partij biefstukken, dan  komt die wel naar Gran Canaria.” En dat heeft de directeur van Petit & Fritsen, Jan J.  Wijnen, ook zo geregeld, die persoonlijk op 3 juli 1999 aanwezig was toen de luidklok officieel is overhandigd aan het Bestuur van de Kathedraal van Santa Ana, en Jan de op een ereplaats  in de Kathedraal bevestigde luidklok voor de allereerste keer heeft laten klinken, met 14 klokslagen; één klokslag, voor elke dag dat El Real de Las Palmas in 1999 door de Hollanders bezet was!

Scan_2017072827.jpg

Scan_201707284.jpg

Scan_2017072828-kopie.jpg
                                                          De Nederlandse Marine

Scan_201707287-kopie.jpg

Scan_2017072822-kopie.jpg

Scan_2017072826.jpg

Scan_201707282.jpg
Scan_2017072825.jpg Scan_2017072820-kopie.jpg
Scan_2017072829.jpg

Scan_20170728-1.jpg

Scan_201707282-1.jpg

Scan_201707283.jpgReceptie in het Gabinete Literario, aangeboden door het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria.
Anekdote nummer vier betreft de taak van NVC-voorzitter Toos Ebben, die als zodanig de contacten zou leggen en onderhouden voor het regelen van de overhandiging van de luidklok aan de Canarische autoriteiten.

Maar Toos, die graag overal en altijd  ‘heel chique’ te laat aankomt, had tot voor enkele weken  nog steeds geen contact opgenomen met deze autoriteiten. Op aandringen van Hans vroeg Toos  wie ze daarvoor moest bellen, en Hans zei: “Dan moet je Juan Carlos hebben,” waarop Toos reageerde met: “Bedoel je de Koning,”  Hans zei: “Jazeker,  mij is als public relations manager geleerd: spreek altijd met de juiste persoon en de hoogst geplaatste in de organisatie, om je doel te bereiken.”
Toen Toos zei: “Maar ik kan de koning toch niet bellen,” heeft Hans haar het telefoonnummer gegeven van de president van de Canarische Regering, met de mededeling: “Toos als je belt, krijg je zijn secretaresse aan de lijn, en vraag je aan haar, of zij een kwartiertje wil reserveren in de agenda van de president, zodat jij je verhaal kunt doen bij hem; en als die secretaresse vraagt waarover het gaat, dan zeg je, dat je dat persoonlijk zult vertellen als je de president spreekt, en dat zij dus alleen maar dat kwartiertje spreektijd voor jou, als voorzitter van de NVC, moet reserveren in zijn  agenda.”
De volgende dag belt Toos naar Hans in Agaete, en zegt opgetogen: “Ik heb volgende week een afspraak van een kwartier met de president van de Canarische Regering.”
Scan_20170728-2.jpg
Betty van het Eetcafé;  de vertegenwoordigster van het Nederlands Productschap Visserij; en Ina Tindal in Nederlandse (Volendamse) klederdracht, samen met senator José Macias tijdens de Nederlandse markt op het Santo Domingo-plein in Las Palmas de Gran Canaria.
Scan_2017072810-2.jpg                 
Veteraan adelborst Theo Pellinkhof, Jan J . Wijnen en Johan van der Laan.
Scan_2017072815.jpg
Scan_201707289-2.jpg

Scan_201707284-1.jpg Scan_201707288-1.jpg
                              Frikandellen, bitterballen,  loempia's... en uiteraard...:
Scan_201707285-1.jpg                                                             En Heineken was erbij! 

Scan_201707286-1.jpgToen dat contact heeft plaatsgevonden, heeft de president gezegd, dat is een prima idee, mevrouw, maar daarvoor moet u bij  de minister en senator zijn die de herdenkingen organiseert, Señor Don José Macias (†). En die heeft alle medewerking gegeven om de klok officieel, ordentelijk, en op indrukwekkende wijze te overhandigen.  Daartoe bracht hij Toos in contact met de luitenant generaals van het Regiment Lichte Infanterie Canarias Nº 50, ‘Dat van El Batán’, met wie Toos diverse avonden, al dan niet dinerend, contact heeft gehad; en zelfs een digestief heeft  genoten bij een van de generaals thuis, zittend op het aanrecht in de keuken!
Scan_2017072814.jpg Scan_2017072813.jpg
                   Ina Tindal.                                     Jan J. Wijnen    en      Dr Maurits Ebben.

Inmiddels is tot het NVC-Bestuur toegetreden als gekozen bestuurslid Herman Koenen, die dan in Nederland verblijft en van daaruit de ‘Nederlandse markt’ moet organiseren, welke op verzoek van de senator gehouden wordt in plaats van de bloemenmarkt op elke eerste zondag van de maand op het Santo Domingo-plein in Las Palmas de Gran Canaria; dit, in het kader van de  viering van de 400ste herdenking van de aanval van Pieter van der Does op El Real de Las Palmas. 
Op het Santo Domingo-plein  serveert Heineken dan gratis bier, de groothandel Lamido serveert gefrituurde snacks, vooral frikandellen, bitterballen en loempia's (!); en er moeten o.a. haringen  geregeld worden.
Herman belt vanuit Nederland naar Hans op Gran Canaria en vraagt hoe hij die haringen moet regelen. Hans zegt: “Als ik jou was, zou ik naar Albert Heijn gaan en daar op een potje rolmops kijken naar het adres van Ouwehands, en die kunnen je dan vooruit helpen met het organiseren van het verstrekken van maatjesharing welke op Gran Canaria gratis is uit te delen op zondag  4 juli 1999 op het Santo Domingo-plein in de hoofdstad van het eiland.

Blijkt, dat Ouwehands geen haring verstrekt, maar wel het adres aan Herman geeft van het Nederlandse Productschap Visserij en dat zorgt voor maar liefst 5.000 haringen, samen met een voorlichtster die tijdens die dagen op Gran Canaria aanwezig is. Op die zondag maken de Vlaamse NVC-leden (o.a. het bestuurslid/penningmeester Irene Verschueren, en haar echtgenoot Suske) de haringen schoon. En de Canario’s genieten er, samen met de aanwezige Nederlanders, volop van.
Scan_2017072812-kopie.jpg Scan_2017072812-1.jpg
                      Ben de Natris (†).
Compleet met de presentatie van het zeilschip ‘De Eendracht’ door Ben de Natris († )-  “mij gaat geen zee te hoog”-,  is deze Nederlandse markt een doorslaand succes! Maar vooraf heeft op zaterdag 3 juli 1999 de officiële overhandiging van de luidklok plaatsgevonden. De senator heeft aan Toos Ebben meegedeeld, dat, - toen zij vertelde de klok te willen teruggeven aan de Canarische Regering -, de klokken zijn  gestolen van de Kerk en, dat men deze klok dan ook aan de Kerk moet teruggeven; daartoe heeft Toos contact opgenomen  met de Deken van de Kathedraal Don Caballero Mujica (†).

Dankzij de medewerking van de oud adelborst en NVC-lid Theo Pellinkhof lagen er tijdens de overhandiging van de luidklok drie Nederlandse marineschepen in El Arsenal (de Marinehaven) van Las Palmas: HNLMS Tromp, HNLMS Witte de With, en HNLMS van Galen.
Ook was de Nederlandse ambassadeur uit Madrid, samen met zijn echtgenote, aanwezig: Jan, graaf de Marchant et d’Ansembourg, die na de officiële overhandiging van de luidklok  door NVC-voorzitter Toos Ebben in de Kathedraal, bij gelegenheid van de aansluitende,  militaire parade op het Plaza Mayor de Santa Ana, een toespraak heeft gehouden.

En zo worden sinds 1999 de jaarlijkse herdenkingen op 2 en 3 juli in Las Palmas de Gran Canaria, en in La Villa de Santa Brígida gevierd; samen met de officieel door de ‘Mesa del Batán’ uitgenodigde  Nederlandse vertegenwoordigers, ter versterking van de in vredestijd bestaande  vriendschappelijke  en zakelijke banden tussen Spanje en Nederland (Los Países Bajos = de Lage Landen). Ook van die met de zustersteden La Villa de Santa Brígida, met Valverde de Mérida, waaronder destijds de helden uit die gemeente: Kapitein /Gouverneur Alonso de Alvarado y Ulloa, en zijn - eveneens uit Valverde de Mérida afkomstige - plaatsvervanger  Luitenant Antonio  Pamo Chamoso.
0000AAAAIslas-canariaslogo-91.jpg


 

Scan_2017072832.jpg
Scan_2017072833.jpg


Het gieten van de ‘NVC’-luidklok

De Nederlandse luidklok betekent - 400 jaar na de aanval in 1599 van Pieter van der Does tijdens de Tachtigjarige oorlog - de bevestiging te zijn van de tegenwoordig Spaans/ Nederlandse toeristische vrede op Gran Canaria


AARLE RIXTEL / ASTEN -  28 juli 2017 - Het bericht dat anno 2016 de Nederlandse klokkengieterijen zijn  gefuseerd, heeft ons ertoe gebracht nog eens in ons persoonlijke (foto) archief te duiken.

We willen namelijk graag een stukje geschiedenis - dat tot op de dag van vandaag actueel is op Gran Canaria - in herinnering brengen en doen dat aan de hand van onderstaande historische foto’s die van veel betekenis zijn voor leden van de Nederlandse Vereniging Canarias (NVC) en uiteraard ook voor de Canario’s zelf, namelijk het in 1998 door Petit & Fritsen gieten van de luidklok in Aarle Rixtel, tegenwoordig de gemeente Laarbeek, in het bijzijn van de toenmalige, bijzonder actieve (!) NVC-bestuursleden Henk ten Brinke en Hans Camps, samen met hun partners, respectievelijk Mime Loupen en Wim Roxs.

Fusie van de Brabantse klokkengieters
De  Brabantse klokkengieters: de Koninklijke Eijsbouts in Asten, en de Koninklijke Petit & Fritsen in Aarle Rixtel, zijn op 1 mei 2016 samengegaan, alle activiteiten zijn tegenwoordig geconcentreerd in Asten.

In technische zin heeft Eijsbouts de kleinere concurrent overgenomen, zo heeft eigenaar Joost Eijsbouts laten weten. Het merk Petit & Fritsen blijft bestaan.
Petit & Fritsen is meer dan 350 jaar oud en is daarmee een van de oudste familiebedrijven van Nederland, anno 2016 kon de eigenaar geen opvolger vinden. Enkele oude, zeer ervaren werknemers van  Petit & Fritsen hebben aldus de kans gekregen om vervroegd met pensoen te gaan.

Eijsbouts was al de grootste klokkengieterij ter wereld. De overname is een kans om de internationale positie verder uit te bouwen, zegt Eijsbouts. Na de overname telt Eijsbouts ongeveer 50 personeelsleden.

Geschiedenis
Rond 1690 komt Nicolas Jullien, telg uit een oud klokkengietersgeslacht met zijn kinderen -onder wie Alexius en Maria - naar Nederland en vestigt zich in Weert.
Nadat de kinderen van Maria, die met de chirurgijn Jean Petit gehuwd was, met de dood van hun moeder in 1703 wees waren geworden, haalde Nicolas hen naar Weert.
Aldaar leerden zij het vak bij hun oom Alexius. Van de kinderen Petit vestigden zich omstreeks 1720 Jean Petit in Helmond en zijn broer Joseph in Someren.
Joseph´s zoon Alexius verhuisde in 1787 naar Aarle-Rixtel, samen met zijn zonen Henricus, Everardus en Alexius jr. Zijn dochter Aldegonda huwde met Izaac Fritsen.
Toen Henricus als de laatste Petit in 1815 met klokkengieten ophield, werd de gieterij voortgezet door Henricus Fritsen, de zoon van  Aldegonda en Izaac Fritsen.
Sindsdien heet de klokkengieterij  Petit & Fritsen.

Hoewel veel ouder, stamt de klokkengieterij officieel uit het jaar 1660, waarmee de Koninklijke Klokkengieterij Petit & Fritsen het op twee na oudste familiebedrijf van  Nederland is. 

Sinds 1907 is de klokkengieterij gevestigd in het monumentale pand aan de Klokkengietersstraat in Aarle-Rixtel.

Een NVC-luidklok vraagt  u? Jawel...
Het is in het najaar van 1997, dat het toenmalige Bestuur van de NVC onder leiding van voorzitter Catharina (zeg maar Toos) Ebben-Manders de voorbereiding aan het bespreken was voor de viering van het 25-jarig bestaan van de Nederlandse Vereniging Canarias (in het Spaans: Asociación Neerlandesa  Canaria).

Naast het vieren van dat heugelijke 25-jarige feit met een diner dansant-avond, was het idee om van de NVC-leden (toen bijna 350 in getal) een financiële bijdrage te vragen voor een geschenk als erkenning en dank aan de - voor het toerisme - zo gastvrije Canario’s.

Aanvankelijk  werd gedacht aan het aanplanten van een palmen-oase langs de autosnelweg GC-1, in de richting van de Luchthaven naar het Zuiden van het Eiland,  met daarbij  een naambordje van de NVC, zodat de toeristen bij hun transfer naar Zuid Gran Canaria kennis zouden kunnen nemen van het bestaan van een Nederlandse Vereniging op de Canarische Eilanden (dit in de stijl van de traditie van de oases van o.a. het waterbedrijf  ELMASA, en van de Ingenieurs Bouwkunde van de Universiteit van  Las Palmas de Gran Canaria. )

Actief als het toenmalig, vijfhoofdig NVC-bestuur was, met als:
Voorzitter.................................: Catharina (Toos) Ebben-Manders
(als opvolgster van de voortijdig, vrijwillig afgetreden ‘tussenpaus’ Frank Goldberg),
Secretaris.................................: Dick Langedijk (†),
Penningmeester.......................: Roos Dreweck,
Stemhebbend bestuurslid.......: Hans Camps,
Stemhebbend bestuurslid.......: Henk ten  Brinke
,
werd besloten na te gaan
wat - echte Nederlanders als we zijn’- een tien- tot vijftiental volwassen  palmbomen  zouden gaan kosten. Daarop werd voor onderzoek het NVC-lid, gepensioneerd hoofdonderwijzer en tuinliefhebber, Ger van der Hoeven (†) erop uitgestuurd. die terugkomt met de mededeling, dat één volwassen palmboom minimaal  82.500 pesetas (ofwel Hfl 4.500,=) zou gaan kosten (omgerekend  €2.l42,=) en... dat wilde men de NVC-leden niet aandoen.

Daarop kwam NVC-voorzitter Toos Ebben (als buurvrouw van  de toenmalige Honorair Consul Joep Hezemans (†), wonend in La Villa de Santa Brígida), met het verhaal van de in 1599 door de Hollanders uit de Kathedraal Santa Ana gestolen luidklokken (dat verhaal is in de artikelen van deze hoofdrubriek uitgebreid be- en toegelicht).

De door de klokkengieterij (empresa fundador de campanas)  Petit & Fritsen geoffreerde, te gieten 90 cm hoge, 90 cm in doorsnee, en 900 kilo zware, bronzen luidklok kostte toen free on board Rotterdam Hfl. 22.000,= (omgerekend €9.983,=).

Henk ten Brinke heeft toen, zakenman als hij is met de alleenvertegenwoordiging van de productie in Nederland van ‘NUTS’-chocolade repen - een inzamelingsactie op touw gezet tijdens de drukbezochte  NVC-jaarvergadering; op die avond waren 85 NVC-leden aanwezig  en werd  maar liefst Hfl. 10.000,= opgehaald.
0a-4.jpg

Voor de andere Hfl 10.000,= werd door NVC-bestuurslid Hans Camps - public relations manager voor Golden Tulip Hotel Geldrop en Golden Tulip Hotels in Nederland - een ‘bedel’-brief opgesteld die naar 900 - door Henk ten Brinke bij de kamer van Koophandel in De Haag gekochte 1.000 adressen - van de grootste bedrijven in Nederland werd gestuurd.

Het NVC-Bestuur wilde in het briefhoofd van deze ‘bedel’-brief een comité van aanbeveling hebben, met naast de naam van de schoonzoon van Toos Ebben  de oogarts Joaquín López (†), uiteraard ook de naam hebben van de Nederlandse Honorair Consul in Las Palmas de Gran Canaria, Zijne Excellentie de heer Joep Hezemans (†)

Maar consul Joep was in eerste instantie helemaal niet gecharmeerd dat zijn naam bovenaan de ‘bedel’-brief zou prijken. De reden vertelde Joep zelf:  “Vijf jaar geleden hebben ze op Tenerife een soortgelijk feit herdacht, de aanval van de Engelse admiraal Nelson, en bij die gelegenheid was de Britse  Ambassadeur aanwezig, en die hebben de chichareros - heel beledigend - uitgefloten; dus een soortgelijk risico wil ik als Nederlandse Consul niet lopen  op Gran Canaria.”

Wat Joep toen niet wist/doorhad was, dat de officiële overhandiging van de luidklok aan het Bestuur van de Kathedraal van Santa Ana een grote gebeurtenis zou gaan worden en als zodanig dan ook de moderne geschiedenis in is gegaan.
5-40.jpg

Pas nadat in de Canarische  media de  eerste krantenartikelen verschenen met o.a. de krantenkoppen: Los holandeses  retornan la campana’, en: ‘El tañido viene de Holanda’, draaide Joep om als een blad aan een boom en was hij prominent aanwezig tijdens de officiële overhandiging, nadat de ‘bedel’-brief  de, voor het gieten van de luidklok, andere benodigde Hfl. 10.000,= bijeen had gebracht.

Anekdote
Naar aanleiding van het feit dat elk bedrijf, of elke persoon die, minimaal Hfl. 1.000,= doneerde, de naam vermeld zou krijgen op de plaquette die boven de luidklok is aangebracht in de  Kathedraal van Las Palmas, kunnen we de anekdote  nog vertellen dat de op Canarische  grootste bierleverancier Heineken geen reactie gegeven had op de ‘bedel’-brief.

Reden, waarom namens het NVC-Bestuur Hans Camps op bezoek ging in het Heinekenkantoor in de hoofdstad van Gran Canaria, waar kort daarvoor de directeur vervangen was en de nieuwe directrice uit Nederland nog niet gearriveerd was, en Hans ‘zaken moest doen’ met de Canarisch /Italiaanse vervangende directeur, die zei, geen budget te hebben voor - in zijn ogen dergelijk ’flauwekul’; en dus helemaal geen Hfl. 1.000,= wenste te doneren.

Toen bij herhaald verzoek, dat Hans, dan in gezelschap van NVC-bestuurslid  Dick Langedijk, als ‘zware’ NVC-delegatie, opnieuw bij Heineken in Las Palmas aanklopte, met een tweede verzoek tot het doneren van het gewenste bedrag, gaf de interim-directeur opnieuw ‘niet thuis’, maar toen hij te horen kreeg dat bierbrouwerij Bavaria (uit Lieshout) wel alle medewerking verleende sprong hij zowat door het plafond van zijn kantoor… en nog dezelfde dag werden de verlangde duizend gulden overgemaakt op de bankrekening van de NVC, zodat uiteindelijk ook, de naam van de grootste Nederlandse bierleverancier op Canarias, op de namenlijst  boven de de luidklok pronkt.

Toen de klok vanuit Nederland naar Gran Canaria vervoerd moest worden, gaf Luchtvaartmaatschappij Transavia niet thuis, want te zwaar! En  de KLM vloog toen al niet meer op de Eilanden.

Daarop zei Honorair Consul Joep - die van beroep importeur van vlees uit o.a. Argentinië was-: “Dan flikker die klok maar tussen een partij biefstukken in de haven van Rotterdam en dan komt die wel naar Gran Canaria,” en aldus geschiedde.
Scan_2017072822.jpg
Terwijl er drie Nederlandse marineschepen in El Arsenal, de marinehaven in las Palmas de Gran  Canaria, afgemeerd lagen:
- HR. MS. Tromp,
- HR. MS. Witte de With,
- HR. MS. Van Galen,
is op 3 juli 1999 in de Kathedrale Basiliek van Santa Ana namens de NVC, door voorzitter Toos Ebben-Manders, de luidklok overhandigd aan de Deken, de kanunnik Francisco Caballero Mujica (*1992 - †2002) als hoofd van het Bestuur van de Kathedraal; in het bijzijn van de Nederlandse Ambassadeur Jan, Graaf de Marchant et d’Ansembourg, en diens echtgenote; de Honorair Consul Joep Hezemans, en diens echtgenote  Marilyn; de drie commodores van de, in de haven van Las Palmas, afgemeerde Nederlandse vloot; het voltallige NVC-bestuur, en veel NVC-leden, van wie sommige - speciaal voor deze gelegenheid -  van hun zomerverblijf uit Nederland  waren teruggekeerd naar Gran Canaria.

6-94.jpg
7-30.jpg
Scan_201707289-3.jpg

Scan_201707288-2.jpg

Scan_2017072828.jpg

En het is dankzij dit gebaar, van het teruggeven van de luidklok, dat er sindsdien door ‘La Mesa del Batán’ (het ‘Comité van  de Volmolen’) een Nederlander, of Nederlandse wordt uitgenodigd voor het - op 3 juli om 09:00 uur met veertien slagen van de luidklok - zodanig als klokkenluider, maar dan wel in  de letterlijke, dus juiste, betekenis van het woord, de goede, vreedzame relatie te bevestigen die tegenwoordig - mede door het toerisme - bestaat tussen de Spaanse Deelstaat Canarias en het Koninkrijk der Nederlanden (Reino de Los Países Bajos),. waarbij men, naar aanleiding van het officiële bezoek in 2016 van de burgemeester van Leiderdorp, in de Canarische pers o. a. schrijft: ‘Los holandeses buscan reconciliación’ (‘De Nederlanders zoeken verzoening’).
Scan_2017072831.jpg
AAAAIslas-canariaslogo-11.jpg


aaaaakaart_canaria-38-117.jpg

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-2--599.jpg

Maak jouw eigen website met JouwWeb