site teller
gran-canaria-actueel.jouwweb.nl

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-73.jpg

d-37.jpg


Het Canarisch platteland eist compensatie voor ‘het duurste water van Europa’

De agrarische organisaties waarschuwen dat de acht  miljoen euro voor irrigatie verloren zal gaan als de Spaanse Staat
deze niet overdraagt vóór januari 2019.
Ze vragen om ‘dwang’ aan de Canarische Regering.

CANARISCHE EILANDEN  vrijdag 21 december 2018 - Iets meer dan tien dagen, die voor het einde van het jaar 2018 overblijven, zijn die welke de primaire sector van de Eilanden van de acht  miljoen euro scheiden op de extra kosten van irrigatiewater die in de algemene begrotingen van de Staat van 2018 staan.
De agrarische organisaties - Asaga, COAG, Asprocan, en Palca - toonden op woensdag 19 december 2018 hun vreemdheid, en ook hun verontwaardiging, bij de vertraging van deze inzending, waarvan de motivaties intuïtief zijn dat ze te maken hebben met politiek, en  ze benadrukken dat het water waarmee gewassen worden geïrrigeerd op de Canarische Eilanden "het duurste van Europa is.”

"Op het Península (Schiereiland = het vasteland van Spanje) hebben ze rivieren en meren, wij moeten het onder de grond vandaan halen," zei Angela Delgado, voorzitter van Asaga, die zegt dat de Canarische boeren betalen voor de watervoorraad tegen de hoogste prijzen op het continent. "We betalen twee keer zoveel als in de Spaanse Levante,", vatte  Rafael Hernández , haar  tegenhanger van COAG,  samen.
1545290624112k-1.jpg
Namens Asprocan, de vereniging van bananenproducenten, herinnert de voorzitter, Domingo Martin, eraan, dat de waterkosten 20% van de totale productie uitmaken en de belangrijkste zijn na het personeel; terwijl Amable del Corral, voorzitter van Palca schat het oppervlak geïrrigeerd op de Archipel   in op bijna 29.000 - 70% van het totale oppervlak van het gewas - en gaf aan, dat de kosten om water te extraheren ,of te verhogen, "in een spiraal toeneemt.

De 8 miljoen euro die wordt overwogen in de begrotingen van de Staat van 2018 zijn er juist op gericht om een deel van deze uitgaven te dekken. De Staatsrekeningen hebben twee opeenvolgende jaren waarin deze items zijn verwerkt - dat was in 2017 zes miljoen - en bovendien omvat de hervorming van het Régimen Económico y Fiscal (REF)( Economisch en Fiscaal Regime), goedgekeurd in het midden van 2018, de verplichting dat de budgetten jaarlijks worden opgenomen als een compensatiesysteem dat de prijzen van ontzout water matigt, gezuiverd  en  gewonnen uit putten en galerijen.

De middelen voor deze actie kwamen overeen met het Ministerie van Landbouw tot de reorganisatie van de Spaanse Regering na de motie van afkeuring die van de uitvoerende macht naar de PP was geschrapt en de PSOE in hem had geïnstalleerd, hen afhankelijk maakte van Transición Ecológica (Ecologische Overgang).

De voorzitter van Asaga gaf toe, “dat deze problemen voor de sector een zeer grote teleurstelling zijn geweest , en hebben de deur geopend om de zaak voor de rechter te brengen als ze uiteindelijk de acht  miljoen  euro niet halen. Begrotingen zijn een wet, en hiermee kan maken niet spelen,” zei Delgado.

"We begrijpen niet hoe de PSOE de Canarische landbouw de rug toekeert," zei een verontwaardigde Rafael Hernández, “voor wie de prestaties van de Spaanse Regering opzettelijk zijn. We hebben geëist dat de Canarische Regering krachtig is," voegde de voorzitter van COAG-Canarias eraan toe.

Domingo Martin bepleitte van zijn kant, "blijven beheren met het verantwoordelijke ministerie zodat deze overtreding niet plaatsvindt. Als de fondsen niet worden ontvangen voor een soort nalatigheid, of omdat ze niet al het vlees op het spit leggen, zal het serieus zijn," zei hij.

Amable del Corral eiste, “dat politieke partijen -  name de PSOE - betrokken werden bij de oplossing van deze blokkade en herinnerden aan het moeilijke pad dat heeft geleid tot de onderhandelingen over deze spellen en hun bewapening in de REF."

De minister van Landbouw, Narvay Quintero, zei op  woensdag 19 december 2018 dat als de overdracht in 2018 niet plaatsvindt, de Spaanse Staat een resolutie moet goedkeuren die garandeert dat de fondsen later kunnen worden opgeëist.
000logo-kopie-75.jpg


Het Cabildo (Eilandbestuur) kent Aquagran toe aan het Canarische bedrijf Inerza om waterlekken te beheersen

Inerza installeert het intelligente waterlekkage controlesysteem

Het Aquagran project resulteert
in een besparing van 1,2 miljoen euro en maakt het mogelijk
om jaarlijks lekken van 1,2 kubieke hectometer water
uit de installaties van de Consejo Insular de Aguas
(Eiland Waterraad) te voorkomen.

GRAN CANARIA -  dinsdag 27 november 2018 - Het Cabildo (Eilandbestuur)  heeft aangekondigd dat ze het Gran Canaria Isla Inteligente-project voor 2,2 miljoen euro heeft toegekend aan het Canarische bedrijf Inerza, dat verantwoordelijk is voor de installatie van een sensornetwerk in bijna 400 punten van de faciliteiten van het Consejo Insular de Aguas. .Het project voorkomt lekken van 1,2 kubieke hectometer per jaar, het equivalent van niet minder dan 480 Olympische zwembaden.

De uitvoering, die al in het begin van 2019 begint, heeft een looptijd van 18 maanden, zal het energieverbruik met zeven gigawatt per jaar verminderen en zal 1,2 miljoen euro per jaar besparen op de elektriciteitsrekening, aldus de directeur. verantwoordelijk voor de Sociedad Económica (Economische Vereniging) van Gran Canaria, Raúl García Brink.
1110001.jpg
Aquagran zal, naast een netwerk van sensoren, communicatieapparatuur installeren om de gegevens te verzamelen die zijn verkregen in 67 hydraulische industriële waterfaciliteiten, zoals rioolwaterzuiveringsinstallaties, ontziltingsinstallaties, tanks en impulspompen, met meer dan 66 regenmeters, 12 dammen en reservoirs en 244 brandkranen, heeft laten wetem,  de adviseur van de primaire sector, Miguel Hidalgo, die ook erop wijst dat de rekening zal gaan van de huidige 9 miljoen euro naar ongeveer 7,8 euro.

De installatie van deze technologie zal dus niet alleen de automatische verzameling van gegevens in werkelijke tijd vergemakkelijken en waarschuwt voor lekken, maar zal ze ook overbrengen naar een uniform informatiesysteem dat de informatie zal opslaan en analyseren. Dit is een groot voordeel, omdat de Consejo Insular de Aguas tot nu toe deze gegevens niet betrouwbaar kon hebben en de gegevensverzameling van het waterdistributienetwerk en de verzending ervan aan de Raad handmatig gebeurde.

Aangezien Aquagran ook een betere kennis zal bieden van de dienstverlening die elke hydraulische installatie biedt, zal dit een efficiëntere besluitvorming op basis van echte en onmiddellijke gegevens mogelijk maken. Inerza veronderstelt een transparante dienstverlening aan te bieden, heeft Germán Suárez gezegd, de bedrijfsleider van het bedrijf, die onthulde dat software en hardware van 10 Spaanse en internationale bedrijven zullen worden gebruikt om dit project uit te voeren.

Gefinancierd door het Cabildo (Eilandbestuur) met een bijdrage van de staatssecretaris voor de informatiemaatschappij en de digitale agenda, en mede gefinancierd door het Fondo de Desarrollo de Canarias (FDCAN), maakt het project 'Aquagran' deel uit van de strategische as ‘'Medio Ambiente' de la Iniciativa Gran Canaria Inteligente’, met een budget van 39 miljoen euro tot 2021 om het Cabildo (Eilandbestuur)innovatieve oplossingen te bieden op basis van informatie- en communicatietechnologieën om de efficiëntie te verbeteren in openbaar beheer en daarmee de kwaliteit van het leven van de bewoners van het eiland te verbeteren.

Het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria voert dit project uit via het Ministerie van Economische Ontwikkeling, Energie en R + D + i, en het Ministerie van het Voorzitterschap en Financiën, in samenwerking met de Consejo Insular de Aguas. Het heeft ook technische assistentie toevertrouwd gekregen aan het openbare bedrijf Sodetegc.

000logo-953.jpg


Gran Canaria gaat van een van de ergste droogtes,
naar water om de volgende drie jaar te irrigeren

Chira is op 28%, Ayagaures op 24%, Fataga op 9%,
en El Mulato op 86%.

GRAN CANARIA - woensdag 21 november 2018 - De openbare stuwmeren van Gran Canaria zijn in een jaar tijd van 13% naar 41% van hun capaciteit gegaan, "een aanzienlijke variatie", zoals uitgelegd door de leider van de Consejo Insular de Aguas, Gerardo Henríquez, die te wijten was aan de ontvangsten die zijn geconcentreerd in het eerste kwartaal van 2018 en die irrigatie van de landbouw mogelijk zal maken voor de komende drie jaar.

In februari van 2018 werd de stijging genoteerd door het opgehoopte water te verhogen tot 36%, maar in maart was dit meer dan 50%. Na de zomer is het cijfer gedaald, maar het blijft een ‘redelijk hoeveelheid’ voor Henríquez. En het najaar  van 2018 is erg goed voor de landbouw, zegt de eilandsecretaris van de  Confederación de Organizaciones Agrarias y Ganaderas (COAG) (Confederatie van Landbouw- en Veeteeltorganisaties ), Juan Hernández, die de verrassing en vreugde herkent waarmee ze regens in het veld ontvangen.

5692_presa-de-ayagaures-alejandro-ramos.jpg
                                                               Presa de Ayagaures.
De 1,3 miljoen kubieke meter water verzameld door de zeven openbare stuwmeren tot 30 oktober  2018 bevestigde een van de slechtste gegevens van de 21e Eeuw.
De meest recente gegevens van het  Consejo Insular de Aguas, tot 31 oktober van 2018, tonen een heel ander scenario: Zowel de noordelijke stuwmeren - Candelaria (33%) en Vaquero (64%) - als de zuidelijke - Chira ( 28%), Ayagaures (24%), Gambuesa (96%), Fataga (9%), en El Mulato (86%) - accumuleren 4,2 miljoen kubieke meter water.
Bovendien heeft het Soria-stuwmeer, het grootste van het eiland (12,9 miljoen kubieke meter) en semi openbaar, 1,228 miljoen kubieke meter, op 10% van zijn capaciteit, terwijl het een jaar geleden slechts 0,25% van zijn water capaciteit had opgehoopt. 
Presa-Siberio_EDIIMA20180303_0291_19.jpg
                                                     Presa de Siberio op 100%
Presa de Siberio, van  Comunidad de Regantes del Norte, tot 100% van zijn capaciteit na de regen van het eerste kwartaal van 2018. Her Diario Agrícola zegt: “Dat betekent, dat dit irrigatiewater voor de landbouw gegarandeerd is tenminste tot 2020, zolang de kosten redelijk zijn", aldus Henríquez.
Tijdens de droogte, legt hij uit, dat ze de schenkingen aan de gemeenschap van irrigatie-inrichtingen hebben beperkt en dat van het Cabildo (Eilandbestuur) van  Gran Canaria een miljoen kubieke meter teruggewonnen water werd overgebracht naar het Zuidelijke stroomgebied.

"Meer water valt altijd in het Centrale stroomgebied en in het Noorden. In het Zuiden regent het, maar om opgemerkt te worden moeten er samenvloeiingen zijn, dat wil zeggen dat het in de hoogte regent (omdat de stuwdammen zich op grote hoogte bevinden) en dat water ook continu valt. Omdat sterke neerslag van twee dagen heel weinig water achterlaat in de stuwmeren. Wat de aarde doet, wat droog is, is het water dat valt in te slikken. Maar wanneer de aarde al veel water heeft ontvangen, glijdt de regen weg en stroomt door het ravijn. En de reservoirs bevinden zich meestal in de bovenloop van het bassin ", legt Henríquez uit.
Presa-Gambuesas_EDIIMA20180301_0718_19.jpg
                                                         Presa de las Gambuesas.
Presa de las Gambuesas, gedoneerd door het Cabildo (Eilandbestuur) van  Gran Canaria,   in maart van 2018

Daarnaast legde hij het geval van Fataga uit, dat op 9% capaciteit ligt. Vanuit het Consejo Insular de Aguas worden, "onderlinge verbindingen tussen de stuwmeren gemaakt op basis van de vraag, dat wil zeggen vanuit Ayagaures en Gambuesa die het water naar Fataga overbrengen, en omgekeerd wanneer het nodig is", maar "het is niet zo dat het minder regent".

Een vaste prijs
In 2018 ,heeft het Consejo Insular de Aguas de begiftiging voor de irrigatiegemeenschappen met 15% verhoogd , "om een breder waterkussen te hebben, maar met behoud van voorzichtigheid, want nu heeft het geregend, maar tijdens de volgende zeven jaar kan een nieuwe droogte zich opnieuw voordoen," zegt Henríquez.

Op Gran Canaria bedraagt de door de openbare instelling vastgestelde prijs voor de verkoop van water €15,= voor één uur, wat overeenkomt met een totaal van 36.000 kubieke meter water. Sinds 2010 is het niet veranderd: Duizend liter water kostte 0,42 cent. Voor Juan Hernández die dezelfde prijsgaranties hanteert dat er geen onevenwichtigheden zijn in tegenstelling tot privé-wateren, dat het aantal afhankelijk is van de behoeften die variëren, waardoor de prijzen worden opgedreven tot meer dan €20,=per uur water, iets dat absoluut onbetaalbaar is.
presa_del_mulato_EDIIMA20150407_0201_20.jpg
                                                             Presa del Mulato.
Van COAG legt men uit, dat in de meeste buiten gewassen het zelfs niet nodig is om water te kopen, omdat de gevallen regen ‘krachtig’ is geweest en ‘lekt’.
Gewassen zoals aardappelen, waarvan het zaaien een paar maanden geleden is begonnen, hebben vooral geprofiteerd, evenals ander fruit en fruitbomen. "In het algemeen alle gewassen" zegt Hernández.,

"Als deze dynamiek in de winter doorgaat, is het een heel goed jaar met water," zegt de insulaire secretaris van COAG. Sterker nog: "Als de reservoirs gevuld zouden zijn, zouden we toegang hebben tot afstromend water, dat de afzettingen van de aangrenzende boerderijen zou bevrijden door het water door het ravijn te laten stromen. Zonder twijfel zou een scenario als dit ,voor een goed jaar het voorteken zijn voor 2019.”
000logo-913.jpg


Video:
Hoe de bouwkunde het waterprobleem op de Canarias heeft opgelost

CANARISCHE EILANDEN - woensdag 24 oktober 2018 - Innovatieve technologieën en systemen zijn in de loop van de tijd toegepast om de situatie op de Canarische Eilanden te verbeteren, zoals de invoer van water in tankschepen. De bouw van de eerste ontziltingsfabriek in 1964 in Spanje (de 24e installatie wereldwijd) was op Lanzarote.

De Asociación Española de Desalación y Reutilización (Spaanse Vereniging voor Ontzilting en Hergebruik) heeft de 2018 mijlpaal van de Canarische Eilanden herdacht met een eerbetoon aan de technici die deelnamen aan dit proces dat belangrijk was voor de werkgelegenheid en de kwaliteit van het leven op de Canarische Eilanden.
islas-canarias-desaaladoras-kazH--620x349abc-1.jpg
                                   VIDEO: https://youtu.be/3VLwwKz5-H0

De ontwikkeling van ontziltingstechnologieën op Canarias is afhankelijk van vele factoren, zoals volume, soort planten, herstelpercentages, de betrokken bedrijven, en vele andere. Autoriteiten, universiteiten en de algemene bevolking hebben bijgedragen aan succesverhalen door middel van onderwijs.

Tegenwoordig staan de Canarische eilanden nog steeds voor de uitdaging van schaarse natuurlijke hulpbronnen en werken ze aan nieuwe, duurzamere technologieën voor ontzilting. Speciale nadruk is gelegd op het gebruik van hernieuwbare energiebronnen om de CO²-uitstoot te verminderen.
000logo-682.jpg


De grote inspanning van de Armada (Marine) tegen de droogte op de Canarische Eilanden

De eerste ontziltingsinstallatie op het eiland
kwam 55 jaar geleden van de Amerikaanse basis in Guantánamo

Van Gran Canaria en Tenerife werd water vervoerd op schepen van de Spaanse Marine naar Lanzarote en Fuerteventura, tegenwoordig Europese toerismemotoren

CANARISCHE EILANDEN - woensdag 24 oktober 2018 - De bijdrage van de Marine op de Canarische Eilanden heeft niet alleen te maken met de verdediging van de Archipel. Ook met de levenskwaliteit van Canarias en hun economische ontwikkeling. Nu beschermt het de kusten voor toerisme en voor de verdediging van de grenzen van het land. Maar er was een tijd dat men moest vechten tegen iets vitaals: De dorst van de Canarische eilanden van Lanzarote en Fuerteventura.

De geschiedenis van desalación (ontzilting) in Spanje, die begon op Lanzarote met de eerste fabriek die in 1964 in het land werd gecreëerd, wordt besproken in een nieuwe documentaire op het XII Congreso Internacional van de Asociación Española de Desalación y Reutilización (AEDyR)  (Spaanse Vereniging voor Ontzilting en Hergebruik), die is gehouden op dinsdag 23 oktober 2018in Toledo.
armada-arrecife-lanzarote-kRnC--620x349abc-1.jpg
Als deze twee eilanden deel uitmaken van een van de beste toeristische bestemmingen in de Europese Unie, is dat omdat ze stromend water kunnen aanleggen. Het was geen water van bronnen. Het was voor mensen, voor landbouw en vee. Een maatregel waarbij de Marine samenwerkte om emigratie te voorkomen als gevolg van de permanente ellende die de droogte heeft veroorzaakt. En hoe kwam het water aan bij de mensen op het eiland? In militaire schepen van Gran Canaria en Tenerife. Het water op de eilanden was een probleem van de Staat en de Marine zorgde altijd voor oplossingen die luisterden naar de behoeften van de lokale bevolking.

Op de eilanden hebben de Canario’s dit soort details in gedachten wanneer zakelijke belangenorganisaties zich verzetten tegen de aanwezigheid van de Marine of het Leger in stedelijke gebieden.

De economische sectoren die meestal praten over het opgeven van ruimtes, komen uit de wereld van de bouw. Maar van het toerisme vergeten ze één ding: Als er op de eilanden sectordiensten zijn, is het omdat het water en de veiligheid  momenteel een kwestie van de Staat blijven. In feite blijft de waterproductie gedurende vele decennia een permanente steun voor staatsbegrotingen behouden,  vanwege de implementatie van ontzilting.

Lallemand
 
In het geval van Lanzarote en Fuerteventura was admiraal Luis Lallemand Menacho degene die de meeste steun gaf aan oplossingen voor het maatschappelijk middenveld. Hij was het hoofd van de Marinebasis van de Canarische Eilanden en speelde een grote rol bij het verstrekken van drinkwater voor de bevolking. Op Fuerteventura wordt het herinnerd met een straat in Puerto del Rosario. En het is dat Lallemand Menacho altijd maatregelen heeft genomen om de meest nederige van het eiland te ondersteunen om het leed van een bevolking zonder stromend water te zien.

In het geval van Lanzarote zal het Leger vóór de Brexit de derde vermogensgenerator van het eiland zijn met een gemiddelde kostprijs per soldaat/en dag hoger dan Duitse of Britse toeristen die op de bestemming nul-kostenformaten gebruiken. Om dit alles, zal het een toename van het Península (Schiereiland  = het vasteland van Spanje) toerisme naar het eiland genereren.

Sinds altijd
In 1912 begon Trasmediterránea water te brengen op het eiland met de schepen Viera y Clavijo, La Palma, en León y Castillo. Het kwam in tanks, pompen werden aan trommels en tonnen onttrokken. En hoe werd het verdeeld over het eiland? Met ezels en camellos (dromedarissen) naar de deposito's die de Staat op het eiland had. Jaren later begon het kubussen van 10 kubieke meter water te gebruiken die de afzettingen van Argana en Maretas van de Staat bereikten, hoewel die in Maneje 16 kubieke meter had.

Water om het eiland te ontwikkelen
Maar Lanzarote kreeg kracht en er was geen liquiditeit om infrastructuur te helpen creëren en onderhouden. Dat was toen de Spaanse marine zelfs moest helpen met de watervoorziening van La Graciosa na een overeenkomst tussen de Regering, de viceadmiraal van de Marinebasis van Las Palmas de Gran Canaria, en het Cabildo (Eilandbestuur)  van Lanzarote.

Dit was tot 1962. Het water arriveerde in de schepen algibe (regenbak) A-4 en A-6. Maar al het water was weinig: De minister van het presidentschap, admiraal Luis Carrero Blanco, ondersteunde altijd de industriële ontwikkeling van de Canarische eilanden en stemde ermee in de overdracht in civiele schepen van het schiereiland water naar Lanzarote te betalen. 82 miljoen liter water alleen op een schip in 1962.

Ontzilting
In 1964 werd een desadora (ontzilter) op Lanzarote gelanceerd. Alejandro González Morales getailleerd n zijn studie ‘La Cultura del Agua en la isla de Lanzarote entre los Siglos XVI-XX ('Water Culture uitgelegd op het eiland Lanzarote tussen de 16de en 20ste Eeuw’), "minder dan tien jaar later, was het om het water met de boot terug te brengen van Fuerteventura en mag 76 miljoen liter water brengen van Gran Canaria en Tenerife ". Een ontziltingsinstallatie die niet bestand was tegen de hoge productiesnelheid.

Fuerteventura
De historicus Francisco Javier Sardinië Armas geeft aan, dat in de jaren vijftig "water nauwelijks van de kranen was," en een operatie die tien jaar duurde toen de Spaanse Armada de hoofdrol had: Men bracht het water naar het eiland door de stad Puerto del Rosario "in wat bekend stond als Operación de Aguada bij de bevolking van Puerto del Rosario.

Men gebruikte K-5 en K-6 lichters, sleepboten, en schepen aljibe A-2, A-4 en A-6. Sardinië Armas benadrukt dat de eerste steenkool naar de haven van Puerto del Rosario werd gebracht; het was de brandstof voor de ketels van de stortbakken, waarvan sommige door stoom werden aangedreven ," herinnert hij zich.
"Civiele en militaire tanks Infantry Regiment Fuerteventura water halen voor de respectieve tanks, waarvan er één het filter werd  herverdeeld over carters en kuipen voor distributie aan huizen," zegt hij.

Guantánamo
De academicus Alejandro González Morales belicht een merkwaardig feit. In 1964 kochten de gebroeders Díaz Rijo een dubbele ontziltingsfabriek, dat wil zeggen: Het produceerde water en elektriciteit voor Lanzarote. Het was de fabriek met het Noord-Amerikaanse Leger in de basis van Guantanamo, op Cuba, en van het Westinghouse (General Electric).

"De productie was 2.300 kubieke meter water per dag en 1.500 kW elektriciteit." Het productiesysteem was van thermos-compressie, dat wil zeggen: "Het was gebaseerd op ontzilt water uit de zee door het systeem te verwarmen met brandstof tot verdamping, op dat moment wordt het water losgemaakt van het zout en dan door koeling wordt het water teruggewonnen".

"Het brandstofverbruik was erg hoog, maar het geproduceerde water was ook van hoge kwaliteit, het kon zelfs worden geconsumeerd door de bevolking. In 1974 werd Endesa (INI), dat onder het Unelco-merk opereerde, gemaakt met dit project in het zicht van productiekosten als gevolg van de toename van het toerisme.

In 2017  stierf Manuel Díaz Rijo. Dit Lanzarote was hoogleraar Theoretische Fysica en Vloeistofmechanica aan de Technische School van de AUM. Rijo was van mening,  “dat het bij me opkwam dat Lanzarote een soort schip was dat verankerd was in de Atlantische Oceaan en dat dezelfde oplossingen konden worden toegepast die al op andere plaatsen bestonden om water te ontzilten.".
000logo-680.jpg


Moeten de bars en restaurants in Spanje gratis kraanwater verstrekken?

SPANJE - zondag 2 september 2018 - De Spaanse consumentenorganisatie OCU heeft een tijdlang op haar internetpagina een enquête geplaatst met de vraag, of men het eens is dat een bar of restaurant gratis kraanwater moet aanbieden als daarom gevraagd wordt.
 1.250 mensen hebben daaraan meegedaan en deze zouden graag zien dat dit de realiteit zou zijn. Veel horecagelegenheden bieden echter niet de mogelijkheid aan van een gratis glas, of karaf water.

Een glas water uit de kraan kost volgens de OCU  (zie: www.ocu.org/acciones-colectivas/jarra-de-agua) nog geen €,002 en zorgt voor veel minder milieuvervuiling.
Greenpeace zegt dat water uit de kraan hetzij in een glas of hetzij in een karaf, jaarlijks 50 miljoen plastic flesjes water zou schelen. Een groot deel van dat plastic komt in de zee terecht.

0100f8dc824f4083a8fa8af1a3cd0320-1.jpgWater is een eerste levensbehoefte, en zonder water kan een mens (en dier) niet leven. Daarom zou water overal gratis te verkrijgen moeten zijn, ook in horecagelegenheden. In veel gevallen gebeurt het echter dat als men naar een glas water vraagt bij een bar daar wordt geantwoord dat ze alleen flesjes water tegen betaling hebben. Uiteraard heeft dat ook een economische reden want met een glas water verdient men immers niets.

Volgens veel kranten is het in andere landen heel normaal om een glas water uit de kraan te krijgen als men daarom vraagt. In Spanje gebeurt dat ook op veel plaatsen maar het is over het algemeen niet verplicht.
Met de campagne #PideJarraDeAgua wil de OCU aandacht vragen voor dit feit en wil men horecagelegenheden in Spanje verplichten om gratis water te verstrekken.

Er zijn plaatsen in Spanje waar het verstrekken van een gratis glas water echter al verplicht is zoals in Granada, Pamplona en op het eiland Mallorca, maar veel deelnemers aan de enquête van de OCU zeggen dat ook daar nog veel horecagelegenheden zijn die geen gratis glas water verstrekken. Er zijn echter ook plaatsen in Spanje waar men geld rekent voor een karaf, of glas kraanwater en dat mag niet. In de Deelstaten  Castilla y León en ook in Andalusië is men begonnen om dat tegen te gaan.

Op veel plaatsen in Spanje zijn in horecagelegenheden bordjes te vinden met de tekst: “No servimos agua del grifo” (“Wij serveren geen kraanwater”). Het is op de meeste plaatsen in Spanje toegestaan om deze mededeling op te hangen omdat er geen duidelijke wetgeving bestaat rondom het kraanwater in bars en restaurants.

Luchthavens
De Spaanse luchthaven beheerder AENA is in 2018 jaar ook begonnen met het plaatsen van meer waterbronnen/fonteinen op luchthavens in Spanje waar men gratis drinkwater kan krijgen. Ook verplicht AENA om in de verkoop-automaten en bij bars en restaurants op luchthavens een klein flesje water voor slechts €1,= aan te bieden.
000logo-189.jpg


De handel van de familie Wallenberg,
nieuwe eigenaren van water
in de hoofdstad van Gran Canaria

CANARISCHE EILANDEN - zaterdag 1 september 2018 - De belangen van de rijkste dynastie van Zweden zijn aanwezig op de Canarische Eilanden op verschillende industriële gebieden. In 2018 hebben ze Islalink verkocht, de onderzeese kabelmaatschappij die Canarias verbindt met Cádiz in samenwerking met het Cabildo (Eilandbestuur) van Tenerife.

Het gewicht van Scandinavisch kapitaal op de Canarische Eilanden laat nier na  toe te nemen met de entree in bedrijven in de sector van de vrijetijdsbesteding en het toerisme.
Ook in de industrie zoals Svenska Cellulosa Aktiebolaget (SCA), eigenaar van Essity, dat 75% van de Canarische markt van servetten en weefsels heeft. Het is een historische aanwezigheid sinds 1958 toen Spanje zijn economie openstelde voor buitenlands kapitaal. Zo is er het geval van IKEA, dat Telde koos om in 1978 zijn eerste winkel in Spanje te openen.
suecia-islas-canarias-kVcF--620x349abc.jpg
                                                        Jacob Wallenberg.
Zes van de tien Scandinavische toeristen die naar de Canarische Eilanden komen, doen het naar Gran Canaria, dat wil zeggen twee van de tien Scandinavische toeristen die Spanje bezoeken. En om het Scandinavische gewicht op Gran Canaria te begrijpen, moet men in gedachten houden dat als het eiland bijna een miljoen inwoners zou hebben, dit gebied elk jaar hetzelfde aantal Scandinavische toeristen ontvangt dat uitgaven in  aankopen doet van 1,263 miljard euro, aldus het Patronato de Turismo (plm. de VVV)  van Gran Canaria.

Voor eind 2019 zullen Zweedse talenten naar de eilanden komen om het water in de hoofdstad van Gran Canaria te beheren. Zij zullen managers zijn van het vertrouwen van de familie Wallenberg, die het EQT fonds beheren. De leider van de industriële bedrijven van de groep is Jacob Wallenberg, lid van onder andere de Bilderberg Groep.

De belangen van de rijkste dynastie van Zweden zijn al aanwezig op de Canarische Eilanden in andere industriële gebieden. Tot een paar maanden geleden was deze dynastie de eigenaar van Islalink, de onderzeese kabelexploitant die bestaat op de eilanden met het Península (Schiereiland = het vasteland van Spanje) naast het Cabildo (Eilandbestuur) van Tenerife.

Wärtsila, Zamakona's partners in scheepsreparaties in de haven van Las Palmas, heeft zojuist een partnerschap aangeschaft om haar aanwezigheid in onderzeese reparaties op de eilanden te versterken.

Gran Canaria heeft ongeveer een miljoen inwoners. 1,1 miljoen Scandinavosche toeristen komen elk jaar naar het eiland.

De familiegroep neemt deel aan bedrijven zoals ABB, dat Red Eléctrica de España voorziet van turbines om de kwaliteit van de energievoorziening van Canarias, op eilanden zoals Fuerteventura, te verbeteren.ABB produceert ook membranen voor waterontzilting.

Het zakelijke conglomeraat is 162 jaar geleden opgericht met de oprichting van SEB, een bank die gespecialiseerd is in de aankoop van industriële bedrijven die verliezen hebben geleden.
 In de jaren zeventig bereikte de familie Wallenberg 40% van het gewicht van de Stockholm Aandelenbeurs. Onder andere investeringen hebben de Wallenberg belangen in Atlas Copco, Electrolux, Ericsson, en  het farmaceutische bedrijf AstraZeneca.

Op de Canarische Eilanden hebben ze rechtstreeks geen enkel belang bij het toerisme. De nieuwe eigenaren van het waterbeheersbedrijf op Gran Canaria controleren kapitaalinvesteringen zoals in Sobi, Epiroc, Nasdaq, Saab, de Husqvarna Group, Mölnlycke, Permobil, Piab, Sarnova, BraunAbility, Laborie, Vectura, Aleris, de Zweedse hotelketen The Grand Group, en de telefoonmaatschappij 3 Scandinavia.

Veilig gedrag
Alvorens de aankoop uit te voeren, hadden leidinggevenden van EQT plannen om de burgemeester van de gemeente Las Palmas, Augusto Hidalgo (PSOE), te bezoeken om het project uit te leggen en het belang te bevestigen om de werkgelegenheid te consolideren en een groei-agenda op te stellen vanuit de hoofdstad van Gran Canaria. in andere markten met ontziltingsbeheer.
De grootste EQT operatie in Spanje met de aankoop van Saur zal plaatsvinden op de Canarische Eilanden, dat ook een experimenteel veld is voor de integrale waterkringloop.

Handelsportefeuille
In de hoofdstad van Gran Canaria, waar het contract in 2043 afloopt, wordt het waterbedrijf door de Gemeenteraad betrokken nadat men de vermeende oneerlijke overheid door de private partners in de Rechtbank heeft aangeklaagd. In feite is de samenleving gered sinds de Partido Popular (PP) en heeft dezer bijna tien jaar lang geen aanpassing gekregen.

De bedrijfsportefeuille tot 2043 heeft een waarde van 2,1 miljard euro, waarvan 1,055 miljard euro in de baan van Saur zal liggen onder toezicht van EQT en het andere deel in Sacyr, waarmee het 50% van de omzet deelt.
Die cijfers heeft Sacyr deze zomer verklaard. Emalsa levert water aan een markt van 398.000 inwoners, 162.200 abonnees. En het is niet alleen het water van de hoofdstad Las Palmas en Santa Brígida: Maar ook die van de haven van Las Palmas.

VIDEO:
https://youtu.be/HsD9ZxzH-bY
000logo-171.jpg


Een grote waterafvoerleiding
aan de kust van Gáldar

GÁLDAR -  donderdag 10  mei 2018 - Een onderwater-afvoerleiding in zee van 455 meter lang en een doorsnede van 2,5 meter, een pionier op de Canarische Eilanden en een van de weinige die in Spanje bestaat, zal de kust van Gáldar voorzien van een afwatering die het gezuiverde water van de Bocabarranco in zee zal brengen om, na drie decennia,  het strand voor het baden te heropenen, zo heeft de minister van Landbouw,  Miguel Hidalgo, van het Cabildo (Eilandbestuur) van de Gran Canaria uitgelegd.

Het ambitieuze plan van het Cabildo (Eilandbestuur), gepresenteerd door Hidalgo, de minister van Financiën en Algemene Zaken, Pedro Justo Brito, samen met  de burgemeester van Gáldar, Teodoro Sosa, over  de uitbreiding van de zuiveringsinstallatie, heeft al de goedkeuring van het directoraat-generaal Kustzaken en is in afwachting van de toestemming van de Canarische Regering, om door te gaan met de vergunning voor het einde van 2018. Na de toekenning is de uitvoeringstermijn 27 maanden.
image_content_3453740_20180504171743-1.jpg
                                                        Een schets van de tunnel.

image_content_3453752_20180504171743.jpg
Het project is de beste oplossing voor het gebied vanwege de getijden die de kust raken en de gebergtebeschrijving, die tot nu toe de traditionele installatie onmogelijk maakte, namelijk het verankeren van de afvoerleiding naar de bodem van de zee.

De waterafvoerleiding zal het oversteken van de branding mogelijk maken en tot zeven meter diep in een gebied komen waar geen irrigatie is, om later nog eens 260 meter waterafvoerleiding te verbinden die gelijk met de zeebodem zal gaan en die het gezuiverde water en de pekel uiteindelijk zal ontladen. meer dan 700 meter van de kust en 15 meter diep.

De laatste poging, meer dan een decennium geleden, voorzag in een afvoer van 200 meter lengte tot een diepte van zes meter, maar kon slechts over 100 en een meter diep worden geplaatst, dus moest men uiteindelijk het idee verlaten omdat men het niet kon uitvoeren.

Na deze poging, via de Consejo Insular de Aguas het Waterschap), heeft het Cabildo (Eilandbestuur) gekozen voor deze methode die al was geïnstalleerd aan de kust van San Sebastian in Vigo, maar   men heeft de bestaande ontwerptekening  moeten variëren om het succes van de constructie te verzekeren. Het project bestaat uit de uitvoering van drie werken met een totale lengte van bijna een kilometer lang.

Drie secties van pijpen
Het eerste gedeelte over land zal gaan van het Estación Desaladora de Agua del Mar (Zeewater Ontziltingsstation) van Bocabarranco en Agragua nadat het is aangesloten op de stromen die ook afkomstig zijn van het Estación Depuradora de Aguas Residuales (de Zuiveringsinstallatie van Afvalwater). Het heeft een lengte van 222 meter met pijpen van een diameter van een meter totdat het bij de zogenoemde aanvals-put arriveert, vanwaar de onderzee-boringen beginnen.

Vanaf die plek start de meest gecompliceerde en nieuwe fase, de opening van de micro-tunnel vanaf 3,5 meter diep, die minimaal vier maanden zal duren en een tunnelboormachine die tegelijkertijd boort en de weg opent zal dit moeten realiseren, het  zelfs door een rotsachtig gebied duwt, en de gewapende betonpijpen 2 meter in diameter plaatst. De schatting is, dat de dagelijkse vooruitgang van de machine tien meter is.

Dit baanbrekende werk zal 3,2 miljoen euro kosten van de 5,8 miljoen euro van het hele project. De opening van de tunnel, een zeer ongewoon technisch werk, heeft al de interesse gewekt van Spaanse bedrijven die internationale projecten uitvoeren, evenals van instanties uit Mexico.

De derde en laatste stap voor de installatie van de afvloeiing zal al op volle zee zijn met de deelname van schepen en duikers die de kop van de tunnelboormachine met een kraan zullen verwijderen en de rest van de leidingen die gebalanceerd op de bodem zullen worden verbonden. Een verdeler met 15 spuitmonden maakt het mogelijk het water sneller te verdunnen.

Het werk zal een oplossing bieden voor een historische eis van Gáldar en  Guía vanwege het gebrek aan sanitaire voorzieningen en waterzuiverings-infrastructuur, naast het herstel van het strand om te zwemmen.

Tot dusverre hadden noch de zuiveringsinstallatie. noch de ontziltingsinstallatie een geschikt systeem om water te dumpen, een tekortkoming die de nieuwe onderzeese -afvoer zal verminderen wanneer deze dit gezamenlijk doet, terwijl het de milieubescherming van het gebied en de kwaliteit van het water in het kustgebied garandeert. Het werk zal worden gefinancierd door de Fdcan-fondsen, die voor 50 procent worden gefinancierd door het  Cabildo (Eilandbestuur) en de Canarische Regering.

Een investering van 10 miljoen en de eerste storm-tank
Hidalgo heeft ook het project gepresenteerd dat de zuiveringsinstallatie zal uitbreiden met een totale investering van 10,1 miljoen euro na de verwerving van een perceel wat het werk mogelijk zal maken.

Hidalgo presenteerde ook het project waarmee de zuiveringsinstallatie kan worden uitgebreid met een installatie. De fabriek werd gebouwd in de jaren tachtig om een groot deel van het afvalwater van Gáldar en Guía te verzamelen en te behandelen, maar door de toename van de bevolking is het afvalwater aan de grens van zijn  vaardigheid.

Het nieuwe ontwerp is ontworpen om een geschatte bevolking van 50.000 inwoners te dienen, vergeleken met de 30.000 van vandaag. Bovendien zal het een afvalwaterstroom hebben van 5.000 kubieke meter per dag, veel hoger dan de 3.000 die het nu heeft.

Het werk zal ook betere behandelingen voor waterkwaliteit en milieu-uitwerking bevatten. Als nieuwigheid zal de faciliteit de eerste storm-tank, of overloop, in een zuiveringsinstallatie huisvesten, die een capaciteit van 6.000 kubieke meter zal hebben en zal dienen om de overtollige stroomsnelheden te verzamelen in geval van zware regenval, om morsen en overlopen te voorkomen.

De uitvoering van het project zal plaatsvinden in twee fasen. De eerste zal een investering van bijna 4 miljoen euro van de Fdcan hebben en zal de stroom laten uitbreiden; terwijl de tweede, met 6 miljoen euro, zal worden opgenomen in de lijst van investeringen van het Convenant van  de Waterleidingwerken met de Staat die de afronding is van de Canarische Regering.

Een aanbesteding van 380 zonnepanelen voor €502.000,=  
Evenzo heeft het Cabildo (Eilandbestuur) 380 zonnepanelen  aanbesteed van de installatie aan zonnepanelen en windmolens. Deze faciliteit zal duizend vierkante meter beslaan, het geïnstalleerde vermogen is 99,9 kilowatt en zal 159.840 kilowatt per uur genereren voor eigen verbruik van deze afhankelijkheid  van het Consejo Insular de Aguas (Eiland Waterschap) wat op die manier €19.000,= per jaar zal besparen.

De desaladora (ontziltingsinstallatie) zal ook worden uitgerust met een windmolen van 2,3 megawatt aan vermogen en 85 meter hoog die binnenkort zal worden aanbesteed.

Dit project maakt deel uit van het Plan Renovagua (Plan Watervernieuwing) om de waterproductie van schone energie van Gran Canaria te voorzien met een budget van 18 miljoen euro om te stoppen met het uitstoten van 17.400 ton CO² in de atmosfeer, te stoppen met het importeren van 4.700 ton aardolie en, daarnaast,  een besparing te generen  van twee miljoen euro per jaar.
00000slas-canariaslogo-564.jpg


In welke gemeente is het leidingwater het duurste?

Een studie van de  Fundación de Cajas de Ahorro
ontdekt onheilspellende verschillen tussen provincies

De gemiddelde prijs van leidingwater in
Spanje is een van de laagste in Europa

SPANJE - zondag 26 november 2017 - Ondanks de droogte is de prijs die in Spanje wordt betaald voor leiding water een van de voordeligste in Europa, hoewel er onheilspellende verschillen zijn tussen provincies, tot het punt dat de inspanning die een inwoners van Murcia moet doen 6,6 keer groter en hoger is, dan die van een bewoner in Soria, of Palencia.

Een rapport van de Fundación de Cajas de Ahorro (Funcas) over de prijs van leiding water in steden, gepubliceerd in de laatste volle week van november 2017,   heeft de prijs geanalyseerd van deze openbare dienst in de belangrijkste Spaanse, Deelstaat, en Provinciale steden met meer dan 100.000 inwoners.
agua-1.jpg
Van de 79 onderzochte gemeenten , kiezen er 33 voor direct beheer (door de gemeenten zelf, en vooral door gemeentelijke kapitaalvennootschappen, of bovengemeentelijke overheidsinstanties) en 46 door indirect beheer (via concessie, of joint ventures).

Zeven van de tien meest bevolkte Spaanse steden hebben direct beheer, twee doen dat via joint ventures, en slechts één via private concessie. Deze laatste modaliteit komt echter vaak voor in de provinciale hoofdsteden met minder dan 100.000 inwoners, zoals Teruel, Ávila, Zamora, Ciudad Real, Palencia, Pontevedra, Toledo, Guadalajara, en Cáceres.

Funcas verzekert dat de gedetailleerde studie heeft kunnen vaststellen dat het directe, of indirecte beheermodel niet bepalend is voor de verklaring van de prijs van leidingwater betaald door huishoudens in Spanje.

Het zijn echter de kosten van het aanbod, in brede zin, die worden bepaald door de geo klimatologische factoren die verband houden met de toegang tot en beschikbaarheid van waterbronnen in het gebied (regenval en hoogte) en de stedelijke structuur (aantal woningen, verspreiding, en seizoen-populatie).

Dit is bovendien gebonden aan de Europese kaderrichtlijn inzake leidingwater, volgens welke de levering, sanering en zuivering van water moet worden beheerst door het principe van kostenterugwinning en niet gesubsidieerd mag worden

De rekening is afhankelijk van vele factoren
Volgens het Funcas rapport hangt de rekening die huishoudelijke gebruikers betalen voor de stedelijke leidingwaterdienst af van vele factoren, waarvan de belangrijkste de prijs is die wordt betaald voor het verbruikte water..

De meeste van de belangrijkste gemeenten berekenen de watervoorziening voor huishoudelijke taken via dicotómicas (dichotome =  tweedelige) tarieven, dat wil zeggen met een vast deel, of een servicetoeslag en een andere variabele, of consumptiequota.

Behalve in Pamplona en San Sebastián, worden gemeenten waar al het water wordt verbruikt tegen dezelfde prijs gefactureerd, in de rest van de steden wordt het variabele deel verdeeld in facturatieblokken met stijgende prijzen.

Uit deze gegevens kan worden afgeleid dat er geen vooraf gedefinieerde relatie bestaat tussen de prijs van water en het beheersysteem, aangezien de duurste indirect worden beheerd, maar ook de voordeligste.

Eerder noteert Funcas een geografische relatie, aangezien de meeste steden met een boven gemiddelde inspanning insulair zijn, of zich in zeer droge gebieden bevinden, zoals het in het Zuiden (alle steden in Andalusië, behalve Algeciras)  en het Zuidoosten van het Iberisch schiereiland (Murcia, Cartagena, en Albacete).

Daarentegen is de inspanning minder groot in de steden in het Noorden en Noordoosten van het Península (Schiereiland = het vasteland van Spanje) dat veel vochtiger zijn .

In het geval van leidingwater is de inspanning die Spaanse gezinnen moeten leveren om de rekening te betalen de op één na laagste in Europa, en in het geval van elektriciteit en gas de op twee na hoogste.

De volgende lijst bevat, van hoog naar laag, de inspanningsindex van huishoudelijke gebruikers voor de betaling van de leidingwatervoorziening in de belangrijkste Spaanse gemeenten,
te beginnen met een gemiddelde basis voor geheel Spanje van 100:

- 247,37 Murcia
- 200,60 Telde
- 199,02 Las Palmas
- 196,29 Ceuta
- 191,05 San Sebastián
 - 177,82 Mataró
- 172,12 Cartagena
- 164, 84 Almería
- 160,18 Córdoba
- 153,00 Elche
- 151,38  Tenerife
- 149,04  Badalona
- 149,04 L'Hospitalet
- 49,04  Santa Coloma
- 149,04 Barcelona
- 144,47 Cáceres
- 144,07 Alicante
- 138,64  Palma
- 138,21 Tarragona
- 138,20  La Laguna
- 132,37 Valencia
- 132,07 Huelva
- 131,25 Jerez
-128,44 Albacete
- 127,60 Málaga
- 126,62 Marbella
- 121,11 Terrassa
- 117,13 Granada
- 115,69 Alcalá de Henares
- 115,24 Lleida
- 115,09 Dos Hermanas
- 115,09 Sevilla
- 113,20 Cádiz
- 108,18 Badajoz
- 105,11  Reus
- 102,72 Vigo
- 101,34 Sabadell
-100,18 Ciudad Real

- 100,00 SPANJE  

- 95,03 Algeciras
- 93,30 Cuenca
- 91,02 Melilla
- 90,57 Segovia
- 85,63 Jaén
- 88,40 A Coruña
- 83,10 Gijón
 - 82,81Zamora
- 80,98 Teruel
 - 79,38 Pontevedra
- 69,20 Alcobendas
- 69,20 Alcorcón
- 69,20 Fuenlabrada
|- 69,20 Getafe
- 69,20 Leganés
- 69,20 Madrid
- 69,20 Móstoles
- 69,20 Parla
- 69,20 Torrejón
- 68,15 Salamanca
- 67,26 Castellón
- 62,57 Baracaldo
- 62,57 Bilbao
- 62,15 Burgos
- 61,96 Toledo
- 60,90 Logroño
- 58,93 Guadalajara
-58,22 Santander
- 54,25 Lugo
- 54,15 Zaragoza
- 53,90 Valladolid
- 53,04 Pamplona
- 52,71 Ávila
- 51,57 Oviedo
- 50,72 Huesca
- 47,17 Girona
- 42,30 Vitoria
- 41,17  León
- 40,07 Ourense
- 37,10 Palencia
- 37,10 Soria
0000Islas-canariaslogo-kopie-781.jpg


De grote inspanning van de Marine
tegen de droogte op de Canarische Eilanden

De eerst ontziltingsinstallatie kwam  55 jaar geleden van de Amerikaanse basis Guantánamo

Van Gran Canaria en Tenerife werd water vervoerd door schepen van de Spaanse Marine naar Lanzarote en Fuerteventura, tegenwoordig de motoren van het toerisme van Europa

CANARISCHE EILANDEN - woensdag 2 augustus 2017 - De bijdrage van de Armada (Marine) op de Canarische Eilanden heeft niet alleen te maken met de defensie van  de Archipel, maar ook met de levenskwaliteit van de Canario’s en hun economische ontwikkeling en de nu door het toerisme beschermde kusten en de grensverdediging van Spanje, Maar er was een tijd dat men moest strijden om iets vitaals: de dorst van de Canario’s op Lanzarote en Fuerteventura.

Dat deze twee eilanden deel uitmaken van een van de grootste toeristische bestemmingen van de Europese Unie is, omdat men stromend water kon aanbrengen. Het was geen water voor bronnen.  Het was voor de mensen, voor de landbouw en de veeteelt.

armada-arrecife-lanzarote-ksk--620x349abc.jpgEen maatregel waarin de Armada (Marine) samenwerkte, om de emigratie van de voortdurende ellende te voorkomen welke de droogte genereerde. En hoe kwam het water voor de mensen van het eiland? Met militaire schepen vanuit Gran Canaria en Tenerife. Het water op de eilanden was een probleem van de Staat en de Armada (Marine) bracht steeds oplossingen door te  luisteren naar de plaatselijke bevolking en hun benodigdheden.

Op de eilanden hebben de Canario’s dit soort details in gedachten wanneer zakelijke belangengroepen  zich verzetten tegen de aanwezigheid van de Armada (Marine) , of het Ejército de Tierra ( de Landmacht) in beide plaatsen.

De economische sectoren lijken te praten over het verlenen van ruimte aan de bouwwereld. Maar het toerisme vergeet een ding: als er op de eilanden dienstensectoren zijn, is dat omdat het water en de veiligheid tegenwoordig een kwestie van de Staat blijven. Feitelijk blijft de productie van water voortdurend sinds vele decennia gesteund door de Rijksbegroting voor de toepassing van  de ontzilting.

Lallemand
In het geval van Lanzarote en Fuerteventura, was degene die de meest oplossingen heeft aangedragen ten gunste van de burgerlijke samenleving, de admiraal Luis Lallemand Menacho. Hij was de chef-staf van Base Naval  (Marinehaven) van Canarias en had een grote hoofdrol dat er drinkwater voor de bevolking kwam.
Fuerteventura blijft daaraan herinneren met een straat in Puerto del Rosario. En het is dat  Lallemand Menacho steeds de steunmaatregelen adopteerde voor de meest nederige van het eiland bij het zien van het lijden van een bevolking die geen stromend water heeft.

In het geval van Lanzarote, zal het Ejército de Tierra (de Landmacht), voor de Brexit, de derde veroorzaker van  welvaart zijn van  het eiland met een gemiddelde besteding per soldaat/per dag die groter is dan die van de Duitse, en Britse toeristen die formaten van nul kosten genereren op de bestemming. Met dat alles genereert het een toename van het toerisme van de Spanjaarden van het Vasteland naar het eiland.

Altijd al
Het was 1912 toen Trasmediterránea  water naar het eiland  begon te brengen met de schepen

Viera y Clavijo’, ‘La Palma en León y Castillo’.  Het kwam in tanks, men pompte het in een aantal tonnen en vaten. En hoe het werd het verspreid op het eiland? Met ezels en kamelen naar de opslagtanks die de Staat had op het eiland. Jaren later begon men vaten  te gebruiken van 10 m³ meter die naar de opslagplaatsen van de Staat in Argana en Mareta kwamen, hoewel die, welke gevestigd was in Maneje, 16 m³ had.

Water voor het ontwikkelen van het eiland
Maar Lanzarote nam kracht, er was geen liquiditeit voor het steunen, creëren, en onderhouden van de infrastructuren. Daar was het , toen de Armada Española (Spaanse Marine) moest helpen,   inclusief de toelevering van water aan La Graciosa, na een overeenkomst tussen de Regering, de viceadmiraal van de Base Naval (Marinehaven) van Las Palmas de Gran Canaria, en het Cabildo (Eilandbestuur) van Lanzarote.

Dat was tot 1962.  Het water kwam met de bevoorradingsschepen A-4 en A-6. Maar al het water  was weinig:  De minister van Algemene Zaken, de admiraal Luis Carrero Blanco, steunde steeds de industriële ontwikkeling van  Canarias en accepteerde  de betaling voor de overbrenging van water naar Lanzarote in koopvaardij schepen afkomstig van het Península (Schiereiland = het vasteland van Spanje), 82 miljoen liter water alleen al in een schip in 1962.

Ontzilting
In 1964 nam men een ontziltingsinstallatie van Lanzarote  in gebruik. Alejandro González Morales detailleert in zijn studie: ‘La Cultura del Agua en la isla de Lanzarote entre los Siglos XVI-XX’, "dat er minder dan 10 jaar later, opnieuw weter per schip meest worden gebracht vanuit Fuerteventura, en men moest nog eens 76 miljoen liter vanuit Gran Canaria en Tenerife brengen,” Een ontziltingsinstallatie die het hoge productie-ritme niet aankon.
buque-armada-canarias-ksk--450x253abc.jpg
Fuerteventura
De geschiedkundige Francisco Javier Cerdeña Armas geeft aan, dat  in de jaren vijftig  “er amper water uit de kranen kwam’ en men creëerde een operatie die 10 jaar duurde  waarbij de Armada Española (Spaanse Marine) de hoofdrol vervulde: Het water naar het eiland brengen dat de Gemeente Puerto del Rosario  betaalde, “ in wat men kende als de ’Operación de Aguada a la Población de Puerto del Rosario' (‘Bewateringsoperatie van de Bevolking van Puerto del Rosario’). Men gebruikte de schepen K-5 en K-6, sleepboten en de bevoorradingsschepen A-2, A-4 en A-6.
Cerdeña Armas benadrukt dat de Eersten kolen naar de havenpier van Puerto del Rosario brachten. wat brandstof was voor de ketels van de reservoirs, waarvan sommigen functioneerden op stoom,” zo herinnert hij.

“De civiele en militaire watertanks van het Regiment Infanterie Fuerteventura haalden het water uit de respectievelijk opslagtanks, waarvan in een, ‘El Filtro’, men het herverdeelde tussen de voermannen en  de kuipen voor de bezorging aan  huis,” benadrukt hij.
buque-aljibe-laspalmas-ksk--450x253abc.jpg
Guantánamo
De academicus Alejandro González Morales benadrukt een opmerkelijk feit. In 1964 kochten de gebroeders Díaz Rijo een dubbele  ontziltingsinstallatie, ofwel: Water- en elektriciteitsproductie voor Lanzarote. Het was de machine die het Amerikaanse leger had  op de basis Guantánamo, op Cuba, en die van Westinghouse (General Electric).

“De productie was 2.300 m³ water per dag en 1.500 KWh elektriciteit.”  Het productiesysteem was thermo compressie, dat wil zeggen, "men baseerde  de ontzilting van zeewater, door het verwarmingssysteem met brandstof tot aan verdamping, en op dat moment onttrok met het zout en daarna door afkoeling herstelde men het water.”

“Het verbruik van brandstof was heel hoog, maar het geproduceerde water was dan ook van een hoge kwaliteit, het kon zelfs gedronken worden door de bevolking. In 1974, maakte Endesa (INI), dat opereerde onder het merk Unelco, zich eigenaar van dit project met het zicht op  de productiekosten door de toename van het toerisme.

In 2016 is Manuel Diaz Rijo gestorven. De Lanzaroteño AUN Rijo beschouwde het, “ als dat Lanzarote een soort schip was verankerd in de Atlantische Ocean was professor in Theoretische Fysica en in Vloeistof Mechaniek, aan de Ingenieursopleiding van het en dezelfde oplossingen zou kunnen  toepassen welke men al ervaren had met het ontzilten van water.” 
0000AAAAIslas-canariaslogo-134.jpg


Een ijsberg van 30 miljoen ton op weg naar Canarias met 1,8 kilometer per uur?

CANARISCHE EILANDEN - donderdag 22 september 2016 - Formules gebaseerd op 3D-technologie zeggen dat het mogelijk is een ijsklomp te verplaatsen vanaf Groenland naar Canarias om ontzilt water te voorkomen. Een groep Europese wetenschappers bevestigt dat die in 141 dagen op de eilanden kan zijn en gratis.

Op Canarias regent het weinig en het water dat de mensen thuis consumeren wordt gefabriceerd in ontziltingsinstallaties. En het water dat men drinkt, of waarmee men kookt, koopt men in flessen. In de wereld bestaan ideeën over hoe deze zaken voor de Canario’s op te lossen, Tenminste, ingenieurs en glaciologen maken wat dit bederft melding van nieuwe technologieën.
iceberg.png                           De route van de ijsberg vanaf Terra Nova naar Canarias.
Georges Mougin werkt met Arabische financiering, al vele jaren aan een idee: Het per schip naar Canarias verplaatsen van een ijsberg, opdat de Canario’s zoet water gebruiken dat men zal verkrijgen met het smelten. En er zijn nieuwigheden. Als eenmaal de proef met Canarias is overwonnen, kan men met andere woestijnkusten experimenteren.

In september 2016 heeft Mougin weer een stap gezet: hij heeft formules uitgewerkt die zijn gebaseerd op 3D, waarvan hij denkt dat het brengen van dit macro-stuk ijs naar Canarias mogelijk is. “De productie van Antarctische ijsbergen vertegenwoordigt de consumptie van de menselijke behoeften van de gehele planeet,” zo bevestigt Georges Mougin,

Het traject dat op een 3de juni van Terra Nova zal vertrekken doet er 141 dagen over om op Canarias aan te komen met twee sleepboten 160 ton. Het gebruik van deze schepen is te wijten aan de werveling in de Labrador stroom, bekend als ‘Eddy’, die de ijsberg traag naar Canarias duwt. Het potentiële verlies vermindert met de afmeting van de ijsberg. De ijsklomp beweegt met 1,8 kilometer per uur.

De wetenschappelijke groep die deelneemt aan dit project bestaat ook uit Olav Orheim, glacioloog en directeur van het Noorse Pool instituut; Peter Wadhams, professor in de Natuurkunde aan de Universiteit van Cambridge; Bruno Voituriez, oceanograaf en voormalig directeur verbonden aan het IRD onderzoek; en Tina Jensen, die uitvoerend directrice is van het project in Groenland.

De reden voor de keuze van Canarias als bestemming voor dit experimentele project komt door de stroming die vanaf Terra Nova de eilanden bereikt. Het project is niet nieuw. Wat wel nieuw is, is dat men 3D-tehnologie gebruikt en de verwachting van een ontwerp van een vorm die de ijsberg zal bedekken welke Mogán heeft uitgezocht.

Het project heeft niet tot doel de poolgebieden te ontdoen van ijs, dat steeds vernieuwd wordt door de ophoping van sneeuw en vers water. Op weg naar zee breken de gletsjers geleidelijk als brokken af wat ijsbergen zijn die in water veranderen.

Mougin verwijst naar die delen van de Arctische puzzel die verloren zijn gegaan in de Atlantische Oceaan en water zijn geworden. Degenen die op drift blijven. Met gereedschap van 3D-simulatie van Dassault Systèmes, zegt Mougin dat het mogelijk is. En hij laat weten dat er elk jaar 40.000 kleine ijsbergen zijn, alleen al in Groenland in totaal 180.000 ton. Delen die men verliest vertegenwoordigen ongeveer 350 miljoen ton ijs per jaar.

Een blok van 30 miljoen ton vertegenwoordigt 30 miljard liter water, wat neerkomt op de jaarconsumptie van een eiland met 550.00 inwoners; dat wil zeggen Gran Canaria, of Tenerife.

Mougin bevestigt, “dat het aantal drijvende ijsbergen zodanig is, dat er geen gevaar voor overbelasting is.” En hij voegt een gegeven toe: “Het smelten van het drijvende ijs verandert het waterniveau niet.”

Dit experiment naar Canarias brengen heeft een logica in de criteria van de wetenschappers: Het benutten van de Oceaanstroming voor het veroorzaken van de sleep,” zonder werkelijke inspanning.” Dat is wat de deskundigen het principe noemen van de bijgestane drift. Met de 3D-technologie bestaat nu, naar het oordeel van de wetenschappers, de mogelijkheid een route uit te zetten en de invoering van omgekeerde mogelijkheden om het doel te bereiken.

Het idee is, om het mobiliseren van grote slepen te voorkomen. Voor de deskundigen zal het geen zin hebben emissie te genereren wanneer het doel is deze te verlagen. De uitwerking vertegenwoordigt voor de deskundigen een efficiënte oplossing om de waterkwaliteit op de Canarische eilanden te verbeteren.
zzzislas-canariaslogo-382.jpg


Het Cabildo brengt water van de Barranco Seco
naar 250 irrigatieverenigingen in het Zuiden
en garandeert de zomercampagne

GRAN CANARIA - woensdag 18 mei 2016 -  Het is de eerste keer dat het Cabildo (Eilandbestuur) een overbrenging doet van Las Palmas de Gran Canaria naar de zuidelijke bekkens.

De Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria zal 400.000 kubieke meter teruggewonnen water uit het stroomgebied van de Barranco Seco overbrengen naar de  250 irrigatieverenigingen in het Zuiden van het Eiland  en zo garanderen dat men de gewassen in de zomer kan irrigeren; tevens zorgt men aldus voor een reserve in de stuwmeren in afwachting dat in de komende winter (2016-2017) de neerslag voldoende zal zijn  in het hooggebergte van het Eiland.

Dit heeft de eilandminister van Soberanía Alimentaria (Voedselsoevereiniteit), Miguel Hidalgo, meegedeeld aan de ruim 20 irrigatieverenigingen in het Zuiden tijdens een ontmoeting met hun vertegenwoordigers, die hun tevredenheid hebben laten blijken, omdat ze nu hun toekomstige oogsten met een gerust hart tegemoet kunnen zien.

 img_344181groot.jpgGezien de extreme situatie van de lage waterstand in de stuwmeren, heeft het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria gewerkt aan het optimaliseren van de productie in het stroomgebied Barranco Seco en  de irrigatievoorziening  voor  de landbouw in het Zuiden verhoogt. Ook heeft men werkzaamheden verricht aan de verbindingen tussen de stuwmeren en heeft men verbeteringen aangebracht  in de pompstations van het waterleidingnetwerk Las Palmas Zuiden, waarmee men ruim €600.000,= heeft geïnvesteerd.

Burgemeester Hidalgo kwalificeert de maatregel als: ‘historisch’, omdat men in de jaren ’70 uitging van het idee dat de stuwmeren de landbouwers in het gebied van water konden voorzien maar ook Las Palmas de Gran Canaria en, “nu is het omgekeerde het geval”, men brengt industrieel geproduceerd water over van het Noorden naar het Zuiden van het Eiland, “ overeenkomstig de toezegging van het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria de bevloeiing van de landbouw te garanderen.”

Zodoende zal het Consejo Insular de Aguas (Waterschap) vanaf juni 2016 de overbrenging van water realiseren dat is gegenereerd in het Stroomgebied van Barranco Seco  en ook in de Zuidoostelijke Agglomeratie, naar de  opslagbassins van Salobre en Montaña La Data, wat een besparing van 50% mogelijk maakt van het water uit de stuwmeren.

Dit gegenereerde water heeft een uitstekende kwaliteit en is optimaal voor de gewassen in het gebied, want het heeft een zuiverings-en ontziltingsbehandeling ondergaan , waardoor het vrij is van bacteriën en het een laag zoutgehalte heeft; kwaliteiten, die de irrigatieverenigingen kunnen vaststellen via de wateranalyses die ze ontvangen van Gerardo Henríquez, de beheerder van het Consejo Insular de Aguas (Waterschap).

De schaarste aan neerslag in het zuidelijke deel van het eiland  in de afgelopen jaren heeft veroorzaakt dat de  stuwmeren op een minimum niveau aan watervoorraad zijn, Chira staat momenteel op 21% van de capaciteit,  Ayagaures op 4 % en  Soria op 2 %. Als men de wateroverbrenging niet zou realiseren zou het laatstgenoemde stuwmeer in de zomer van 2016 uitkomen op 0%.
zzzzzzzislas-canariaslogo-500.jpg


Een drinkwaterbron in de lucht

EL HIERRO - woensdag 4 mei 2016 - Een Canarische ingenieur brengt ‘Garoé’-water op de markt; het resultaat, van het gedurende bijna een decennium ontwikkelen van mist-vangers. De heilige boom van het eiland El Hierro, de ‘Garoé’, was in staat uit de nevel die deze omgaf, water te distilleren.

De combinatie van een oude legende, een echt fysiek verschijnsel en een origineel idee hoeven in eerste aanleg niet altijd tot goede handel te leiden. Echter, Theo Hernando was van mening dat dit kan, en daarom wilde hij deze drie factoren verenigen om te beginnen met de verkoop van gebotteld water uit wolken die de Canarische hemel bedekken.
agua-nubes2_xoptimizadax--250x140.jpg                                                            
Een fles ‘Garoé-water.
De legende is die van de heilige boom op het eiland El Hierro, de ‘Garoé’, die de veroveraars verbaasde door zijn vermogen water te destilleren uit de rondom hangende nevelen en wel in zulke mate, dat het de antieke bimbaches (de Herreño naam voor de oorspronkelijke bewoners) uitsluitend daarmee bevoorraadde. Feit is - of het nu wel of niet toereikend was voor de gehele bevolking -  dat op de hoogte waar de boom zich bevond gericht naar de berghelling (op 1.000 meter, tot een storm daar een einde aan maakte ), de mist kon condenseren op zijn bladeren, die druppelsgewijs drinkwater leverden

Feitelijk verricht tegenwoordig een tilo (linde) van kleiner formaat dagelijks hetzelfde wonder, wat de bezoekers van het kleine Canarische eiland verbaasd doet staan.
manantial.jpg
Driedimensionale watervangers
Daaraan dacht Theo Hernando, die zijn kennis leverde inzake het opvangen van water - van een ontwikkeling die men tot op dat moment kende, de captanieblas planos (vlakke watervangers), ofwel van het ‘Chileense’-type  -in  een voortdurende zoektocht naar het optimaliseren van de ontwikkeling, tot het bereiken van een driedimensionaal model.

"Hoewel we op internationaal niveau grote stappen voorwaarts hebben gezet met onze driedimensionale watervanger, weten we dat deze technologie in de toekomst nog een lange weg te gaan heeft,  en dat enthousiasmeert ons,” laat Theo Hernando weten vanaf de andere kant van de Oceaan, in een interview met ABC Natural tijdens een handelsreis naar Mexico, waar hij denkt zijn kennis op dit gebied te kunnen leveren.
ocotea-foetens.jpg
                                                                          Garoé
garoe001.jpg

el_garoe2.jpgGaroé
“De projecten die ons dienen als referentie zijn aanvankelijk ontwikkeld in Chili in de jaren ’70, ‘80 en ’90, toen men met platte watervangers installaties ging creëren voor het leveren aan kleine bevolkingsgroepen,” legt hij uit.

Maar de zijne, waarmee deze ingenieur zich al sinds zijn  afstudeerscriptie in 2008 mee bezig houdt, heeft het opmerkelijke, bij te dragen in de ontwikkeling van een technologische evolutie die leek te stagneren in de tijd.

De structuur met semi stijve materialen ondersteunt relatief sterke winden tot 80 km/uur en heeft de eigenschap scharnierend te zijn, wat het opvangvermogen verbetert. Dit alles zorgt ervoor  dat -  terwijl de platte structuren niet meer dan 70 liter per dag opleveren - de door Hernando bedachte tot wel 500 liter water levert.

De installaties van waaruit  het water onder de naam "Garoé" op de markt komt, bevinden zich in het bos dat de Teide op Tenerife kroont, op meer dan 1.700 meter hoogte op een noordelijke helling, ter hoogte van de gemeente La Victoria de Acentejo.

De vochtigheid die zorgt voor intens groen in het gebied, dat Humboldt bewonderde en iedereen die het Noorden van Tenerife bezoekt, is  hetzelfde als in dit voorjaar gecondenseerd verschijnt in de flessen ‘Garoé’. De captadores (verzamelaars ) zijn in staat 500 liter per dag  ‘op te vangen’.

“Heel interessant aan dit project, is de productiecapaciteit in andere delen van  de wereld,” legt de ingenieur uit. “Met behulp van de laatste technologie kunnen we water leveren,die planten op afstand controleren, waardoor we beginnen met het opzetten van het bedrijf in andere landen, met het  maken van replica’s van het originele project dat we op Canarias hebben gecreëerd.”

De toepassingen van deze systemen zijn heel divers, daar ze zijn gebaseerd op het idee dat men water ‘uit de lucht’ verkrijgt, in afgelegen gebieden kan daarvan het milieubeleid profiteren, denk aan het bestrijden en voorkomen van bosbranden, herbebossing, en het ondersteunen van bewakingsgebieden.

Ook in de landbouw, door het systeem in te zetten bij waterbassins voor de bevloeiing, of bij drinkplaatsen voor wilde dieren en  bij het hoeden van kuddes. Zelfs - denkend  aan het geval van El Hierro en haar mythische boom - zal men het kunnen gebruiken voor de waterbevoorrading van kleine woonkernen op het platteland en het verbeteren van hard water door het te mengen met dit andere water, dal veel zuiverder is.
zzzzzzzislas-canariaslogo-452.jpg


Verlies van 12.500 m³ drinkwater op Lanzarote
door het instorten van een muur
van een waterreservoir in Maneje 

De gemeente Haría en een deel van Teguise
hebben geen drinkwatertoevoer

HARÍA - zondag 10 januari 2016 - Het rond 17:00 uur op zaterdag 9 januari 2016 in Maneje op Lanzarote instorten van een muur van een van de vier drinkwaterreservoirs van het waterleidingbedrijf Canal Gestión Lanzarote, zorgt voor een drinkwaterverspilling van ruim 12.500 m³.

De grote hoeveelheid verloren gegane drinkwater vormde een rivier die naar het lager gelegen Tahiche is gestroomd via onbebouwde percelen en zandpaden langs de weg naar Tahiche en de rotonde van deze weg die toegang geeft tot de waterafvoer van hemelwater van de circunvalación (rondweg) van Arrecife, wat erger heeft voorkomen.
1452374459951.jpg
1452374459947.jpg
1452374462980.jpg
14523744603421.jpgDe waterstroom, aldus diverse getuigen, was ‘indrukwekkend’, maar gelukkig hebben zich geen persoonlijke ongelukken voorgedaan.

1452374462759.jpgBrandweerlieden van het Consorcio de Emergencias van Lanzarote, die naar de loactie zijn gegaan, waar de muur is ingestort, om de zaak van nabij te bewaken en om onmiddellijk in te kunnen grijpen als daartoe aanleiding zou zijn, hebben tot zaterdagavond laat geen meldingen ontvangen van overstroomde panden.
1452374462655.jpg
1452374459803.jpg
1452374460326.jpg
1452374460348.jpg
De water-opslaginstallatie, nabij de weg van Tahiche naar San Bartolomé, is 30 jaar oud.  Het verschuiven  van een van de wanden heeft een sterke uitwerking op de drinkwaterleidingen in het Noorden van Lanzarote; zodanig, dat de gehele gemeente Haría en  een deel van Teguise sinds zaterdagmiddag 9 januari  2016 geen drinkwatertoevoer hebben, zo heeft Canal Gestión Lanzarote laten weten. De drinkwater toelevering is normaal in de plaatsen Costa Teguise, Caleta de Famara, Soo, Tiagua, Muñique en Tao.

1452374462894.jpg

1452374459758.jpgPersoneel van Canal Gestión Lanzarote is aan het werk, om - zo snel mogelijk-  de drinkwaterleverantie aan de abonnees te herstellen, maar men kan niet zeggen wanneer de toelevering hersteld zal zijn.

Bronnen binnen het Consorcio de Emergencias van Lanzarote hebben aangegeven dat men de aanzienlijke waterstroom heeft omgeleid, zodat die het dierenopvangcentrum ‘Sara’ niet heeft bereikt, maar dat daardoor wel het nabijgelegen zandpad is vernield.
zzzzzzzislas-canariaslogo-26.jpg


Agaete heeft een schuld van €450.000,=
aan het waterleidingbedrijf

AGAETE - vrijdag 9 mei 2014 - De waterleidingmaatschappij, Aqualia, verlangt het dubbele van de Gemeente voor het sinds 2002 niet voldoende aanpassen van de tarieven. Voor de PSOE zijn er, “nog veel onopgeloste zaken”. Men verlangt een hoorzitting en een juridisch rapport, dat de verantwoordelijkheden aangeeft.

De Gemeente heeft een buitengerechtelijk akkoord bereikt met Aqualia, het bedrijf, dat het waterleidingnetwerk van deze gemeente in het noordwesten van Gran Canaria beheert, voor het voldoen van een schuld die deze maatschappij eist voor een tekortkoming in het tarief en de vermindering van de subsidies voor de ontzilting van water.
 
Het PP Gemeentebestuur heeft het in de Raadsvergadering van maandag 11 mei 2013 het voorstel aangenomen, de helft van de schuld in termijnen te betalen, die door het waterleidingbedrijf is vastgesteld op € 901.209.

Zo zal de Gemeente Agaete tussen 2014 en 2018 in termijnen € 450.000,= betalen aan Aqualia, zoals

Het waterleidingbedrijf heeft in  2013 een vordering aam de overheid opgelegd van €693.254,=, vanwege het feit, dat de Gemeente de tarieven niet heeft aangepast, en geen verhoging heeft doorgevoerd in overeenstemming met de kosten van de dienstverlening.

De Gemeente heeft deze eis ondervangen en Aqualia heeft in 2013 hoger beroep ingesteld bij de Kamer voor Overheidsgeschillen. Een taxatierapport, dat is opgelegd door de Rechtbank, bepaalde, dat de schuld tussen 2003 en 2001 is opgelopen tot €818.481,= ; een bedrag, dat in de afgelopen twee boekjaren is opgelopen tot €901.209,=

Tegen de gerechtelijke beslissing, die was voorzien in mei 2014, heeft het Gemeentebestuur besloten, over te gaan tot onderhandelingen, om een kwijtschelding te bereiken van de schuld waarvoor de onderneming het hoger beroep heeft ingesteld, wat is gebeurd.

 
                     Sergio Cruz.                                                Agaete.

Voor de PSOE in la Villa de Agaete, resteren echter nog veel zaken die moeten worden opgelost. Sergio Cruz, de woordvoerder van de socialisten in de gemeente Agaete, is van mening, dat de Gemeente tot op de bodem  de eis van Aqualia moet uitzoeken alvorens het buitengewone gerechtelijke akkoord te bereiken, omdat de inwoners van  Agaete in  de komende vijf jaar  €450.000,= moeten betalen. “We weten niet waar de schuld vandaan komt, of deze reëel is en wie de schuldige is, ” zo heeft Cruz opgemerkt.

De PP heeft in de Gemeenteraadsvergadering van maandag 12 mei 2014 verdedigd, dat de verantwoordelijkheid over deze termijnbetaling van de tarieven toebehoort aan de Comisión Territorial de Precios (Regionale Tarievencommissie) van de Provincie Las Palmas, die ressorteert onder het Ministerie van Financiën, van de Canarische Regering.

Voor de PSOE is het als zodanig, dat de Gemeente een eis zou moeten indienen en de Canarische Regering aansprakelijk moet stellen voor het betalen van de schuld.
Van 2002 tot 2012 is de minimumprijs van de consumptie (vanaf 7 m³) gestegen van €5,90 naar €8,08, terwijl de kosten per m³ zijn gestegen van €1,05 in 2002 naar €1,53 in 2012.
De socialisten voeren aan, dat het bedrijf geen eisen heeft ingediend in de jaren sinds men het vermeende misbruik heeft aangegeven, wat men echter wel heeft gedaan in 2012, een decennium nadat de onevenwichtigheden zijn ontstaan.

De PSOE heeft eraan herinnerd, dat het bedrijf in die periode geen accountantscontrole heeft toegepast en dat het daarom niet mogelijk is, om aan te tonen, of zich nalatigheid in de betaling heeft voorgedaan zoals Aqualia aangeeft. In die zin, vraagt men niet alleen een controle van de boekhouding van het bedrijf, maar ook een juridisch rapport, om te bepalen of er een kans op het winnen van de rechtszaak is.

Sergio Cruz heeft opgemerkt, dat zijn fractie van vier raadleden (van een totaal van 13 in het Gemeentebestuur) de mogelijkheid aan het beoordelen is tot het houden van een buitengewone raadsvergadering, om met meer diepgang dit geval na te gaan en te vermijden, dat de inwoners van de gemeente geld moeten uitgeven voor deze ‘schandalige’ schuld.
1-AAAAislas-canarias-kopie-163.jpg


Het Trasvasur-kanaal gaat eind 2013
de stuwmeren in het Zuiden verbinden
met Gáldar

GRAN CANARIA - donderdag 18 april 2013 - De reparatie van de tunnel tussen Arguineguín en Chamoriscán rondt het waterleidingsysteem af, waarvan men 45 jaar geleden met de aanleg begonnen is.

De grote stuwmeren in het Zuiden van het Eiland en de waterleidingbedrijven in Las Palmas de Gran Canaria, Guía en Gáldar zullen aan het eind van 2013 met elkaar verbonden zijn, waardoor het mogelijk is, dat het water in beide richtingen stroomt; een project, waarvan men 45 jaar geleden met de aanleg begonnen is en wat men deze dagen zal completeren met de reparatie van het Travasur-kanaal.

Dit heeft de wethouder van Waterbeheer, Francisco Santana, van het Cabildo (Eilandbestuur) van Gran Canaria laten weten op maandag 15 april 2013 tijdens een bezoek aan de werkzaamheden aan de Travasur-tunnel tussen de mondingen van Arguineguín en Chamoriscán, waarvan de instorting de doorstroming van het water verhinderde van de stuwmeren van Chira en Soria naar het waterleidingnetwerk van het Consejo Insular de Aguas (Waterschap).


              Werkzaamheden aan het Trasvasur-kanaal op Gran Canaria.

Francisco Santana en technici van zijn departement hebben gewandeld door de 650 meter van de tunnel die men heeft versterkt tot aan de instorting; een gedeelte van ongeveer 50 meter, dat eind zomer 2013 gerepareerd zal zijn.
“Als het Travasur-kanaal eenmaal functioneert, zal de volgende stap zijn, het water vanuit de stuwmeren naar Gáldar te leiden,” zo legt de minister uit, die opmerkt, “dat het doel van het Cabildo (Eilandbestuur) een gegarandeerde toelevering is aan gemeenten en de landbouw op elk punt van het eiland waar dit nodig zal zijn.”


                                       Stuwmeren op Gran  Canaria.

Zo zal de verbinding van Travasur met het algemene waterleidingnetwerk het mogelijk maken, om - na een regenperiode - het water vanuit de bergkommen van San Bartolomé de Tirajana en Mogán naar gemeenten en landbouwgebieden in het Noorden te leiden. En in omgekeerde richting kunnen de ontziltingsinstallaties in tijden van aanhoudende droogte de gebieden in het Zuiden van water voorzien, aldus geeft Gerardo Henríquez, de beheerder van de Consejo Insular de Aguas (Eilandwaterraad = het Waterschap).
557957-501491556577646-1106674113-n1_large.jpg
Het Travasur-kanaal - een bijna Faraonisch bouwwerk is door het Cabildo (Eilandbestuur) begonnen aan het eind van de jaren 60 van de vorige Eeuw, tijdens het mandaat van president Matías Vega Guerra - , is de onderlinge verbinding van de grote stuwmeren in het Zuiden: Chira, Soria, Las Niñas, Ayagaures, Gambuesa, Fataga, La Sorrueda en Tirajana
Het laatstgenoemde stuwmeer heeft een verbinding met het waterleidingnetwerk van het Zuidoosten (feitelijk heeft men dit al gebruikt, om water vanuit de ontziltingsinstallatie van Santa Lucía naar het keteldal van Tirajana te brengen, dat op zijn beurt weer verbonden is met het genoemde, ondergrondse kanaal.

Het watertraject zal gaan lopen via Telde, Higuera Canaria en het Dermatologisch Instituut van Tafira, tot aan de verbinding met de waterleiding van Las Palmas-Norte en van daaruit naar Gáldar.
gal10538-1_large-1.jpg
“Dit circuit was aanvankelijk gedacht, voor het transport van water vanuit de grote stuwmeren in het Zuiden naar steden als Telde en Las Palmas de Gran Canaria, maar nieuwe technologie en de industriële productie van ontzilt water hebben het in een twee richting systeem veranderd; zodanig, dat het overtollige op elk punt van het circuit getransporteerd kan worden naar door droogte getroffen gebieden,” zo benadrukt Henríquez.

Daartoe zal men de reparatie moeten voltooien van het door het instorting getroffen gedeelte. Na een investering van 27 miljoen euro en gereed gekomen in 2007, heeft het Travasur-systeem nooit volledig gefunctioneerd vanwege diverse problemen met tunnels en kanalen. Het grootste probleem is datgene wat men nu aan het saneren is tussen de aansluitingen nummer 9 (Chamoriscán) en nummer 10 (Arguineguín).

Het gaat om een 1.950 meter lange tunnel, die op een afstand van 650 meter van de uitmonding in Arguineguín in onbruik is geraakt door een waterhoos die de verbinding over een lengte van 50m meter heeft onderbroken, zo vertelt Carmelo Santana, directeur Openbare Werken en Ontzilting, van het Consejo Insular de Aguas (Waterschap). Na de verwijdering van 7000 m³ aan aarde en stenen, heeft men bulones en cerchas aangebracht, om het terrein te stabiliseren en conditioneert men 120 meter van het gehele tunnelgedeelte.
1365098789533_large.jpg
Met een begroting van €581.000,= zal men  250 m³ beton verwerken, ofwel 50 kuub., die men als een 15 cm dikke laag aanbrengt op de tunnelwanden. Als zich geen nieuwe ongemakken aandienen, kan dit werk in mei 2013 voltooid zijn. Wat dat betreft, laat de minister weten, dat Travasur voortdurend onderhoud nodig heeft, omdat sommige gedeelten 40 jaar geleden zijn aangelegd, “maar tegenwoordig heeft men meer garanties tegen instorting.”
In het slechtste geval ziet het megaproject Travasur eind 2013, of begin 2014, eindelijk licht aan het eind van de tunnel.
1-AAAAislas-canarias-kopie-163.jpg
 


In Teror bevindt zich het grootste aantal
historische waterbronnen van  Canarias

De deskundige in medisch geneeskrachtig water,
Eduardo Navarro, pleit voor het herstel van het vergeten
balneario (spa)

TEROR -maandag, 14 januari 2013 -  In Teror concentreert zich het grootste aantal historische bronnen van de Archipel. De voorzitter van het Instituto-Museo Canario del Agua(Instituut Canarisch Watermuseum) en erkend Doctor in de Medicijnen tevens deskundige in medische watertherapie aan de beide Canarische Universiteiten, Eduardo Navarro Gracía, heeft  op 20 december 2012 in het Auditorium van Teror zijn onderzoeksresultaten gepresenteerd, zie http://museocanariodelagua.blogspot.com.es

Zijn bevindingen over het 15 jaar lang durende onderzoek naar de vele natuurlijke, onderaardse waterbronnen onder de gemeentegrond; over de geschiedenis van het balneario (spa) uit 1880; over de talrijke internationale onderscheidingen, die deze hulpmiddelen hebben ontvangen; over de oude specialistische medische beoordelingen, betreffende de weldaad ervan; over de herinneringen van de rematadores (de oude waterverdelers). Dit alles in de samenvatting van bijna een eeuw. En, dat in dagblad ‘El Tribuno’ al te lezen stond, dat men zich verdedigde tegen de poging van Firgas, zich meester te maken van hun hulpbronnen.


Fuente 'La Pila'
logo-museo-aguazzzxxx_large.jpg

“Teror is een plaats van waterbronnen.” De industrialisatie van de watervoorraden is slechts het resultaat van een van belangrijkste, natuurlijke hulpbronnen waarover de plaats beschikt. Aldus de hoogleraar, is het meest duidelijke voorbeeld, dat zich in Teror zich het grootste aantal historische waterbronnen van Canarias concentreert, zowel naar ouderdom, als vanwege zijn medische, minerale kwaliteit, evenals die van tafelwater. Daaronder moeten de vele waterbronnen genoemd worden, o.a. die van Los Milagros, Agria, Grimón en Santa María. Volgens zijn studie, zijn er momenteel tien in gebruik en vele andere afgedicht, hoewel die op elk moment weer in gebruik kunnen worden genomen, zo laat de dokter weten, zoals blijkt.
portada-libro-teror_large.jpg
Eduardo Navarro heeft het eerste historische overzicht over de waterbronnen van de gemeente gevonden, uit 1542 van de hand van Cairasco de Figueroa en daarna die, waarin Gregorio Chil zegt, dat de Canario’s hun bronwater gebruiken tegen botziekten. Dit staat te lezen in zijn boek ‘Teror, de zure bron en het historische balneario (spa),” dat hij na een lang en minutieus onderzoek ondertussen aan het publiek heeft gepresenteerd en wat heeft geleid tot de herziening van boekdelen op het Península (Schiereiland = vasteland van Spanje) en in de diverse studiecentra over de geschiedenis van de Eilanden.

 “Het is in Teror waar de meeste waterbronnen met geschiedenis zich bevinden van Canarias, en die zijn goed en digestief. En, vooral, zijn sommige ervan nauwelijks veranderd van samenstelling, zoals Fuente Agria, waarover Viera y Clavijo  al voor de eerste keer heeft gesproken in 1779,” aldus deze deskundige in de materie.

Navarro denkt, dat de oorzaak voor het hebben van de goede, natuurlijke koolzuurgassen te wijten zijn aan de gasbellen die op een diepte van bijna 3.000 meter liggen in de driehoek die gevormd wordt door de Montaña de Arucas, de Pico de Osorio en de Montaña de Gáldar, waar zich grote waterhoeveelheden bevinden.

Onder de nieuwigheden, praat hij over het balneario (spa) van 1880, dat nog steeds bestaat, maar in de schaduw van restaurant ‘la Fuente’. Het is opgezet door Víctor Grau Bassas. En het was in bedrijf tot aan het midden van de vorige Eeuw; toen het, “vanwege politiek belang”, is gesloten, hoewel het een grote acceptatie had in Europa. Zozeer zelfs, dat het vergeleken werd met Spa (België), Pyrmont (Duitsland), of Mondariz (Spanje), wat de maatschappelijke betekenis ervan aangaf.

Eduardo Navarro heeft aan de huidige eigenaar, Roque Marrero, voorgesteld, dat men het ‘Balneario’, of ‘Baños de Teror’ noemt. " Het is uniek vanwege zijn water, want er is niets anders, met de eigenschappen die dit heeft.” Het  water ervan is nuttig voor de nieren en voor het bewegingsapparaat. Opgemerkt wordt, dat het bezocht is door Paus Pius XII, die toen nog kardinaal was.

De onderzoeker, een van de meest gerenommeerde van de Eilanden, geeft een overzicht van de watermensen, dat waren de concessiehouders en de voorgangers van de huidige distributeurs. Eerst werkten ze met ezels, daarna met karretjes en veel later met vrachtwagens. Onder de bijna vijftien families, bevonden zich o. a. de familie Domínguez, Ramírez, Araña en Ojeda. En als anekdote merkt hij op, dat er in die tijd worstelaar distributeurs waren, die zo sterk waren, dat ze gelijktijdig in elke hand een 16-literkruik konden tillen

Gedichten, liedjes, veel verwijzingen in de wereld van de kunst en cultuur verwijzen door de eeuwen heen naar het water. Maar er zijn ook veel onderscheidingen, ze zijn het meest bekroond van de Archipel. In een der nieuwste bevindt zich de Bronzen Medaille van de Regionale Expositie van Las Palmas. Het boek wijdt ook een hoofdstuk aan de historische farmaceutische geneesmiddelen van de 16de Eeuw tot heden.

De studie bevat ook veel krantenknipsels. Daaronder springt een in 1914 in ‘El Tribuno’ paginagroot gepubliceerd manifest in het oog, ter verdediging van het water van Teror, omdat Firgas al geprobeerd had zich dit eigen te maken, waartegen men een demonstratie organiseerde. En ook dagblad ‘La Provincia’ heeft het in 1936 al over het water van Teror.

“Het is uitstekend water om te drinken, vanwege het lage mineraalgehalte en de kiezelaarde, het is goed tegen cholesterol en voor de bloeddruk,” zo oordeelt de hoogleraar.
1-AAAAislas-canarias-kopie-163.jpg


 

e-41.jpg

aaaaLOGOMETBANNERGranCanariaActueel-2--117.jpg

Maak jouw eigen website met JouwWeb