Video:
Het meest kleine hotel ter wereld
De architect José Luis Jiménez Saavedra formuleerde deze charmante toeristische ruimte op het eiland El Hierro in 1975 met vier kamers
EL HIERRO - woensdag 28 november 2018 - De Canarische Regering heeft het Hotel Puntagrande uitgeroepen tot Bien de Interés Cultural (BIC) (Cultureel Belang), beter bekend als het kleinste hotel ter wereld, gelegen in de gemeente La Frontera, op El Hierro. Het pand dateert uit 1884.
Hij wordt beheerd door David en Paula die sinds korte tijd deze ruimte beheren. De prijs: vanaf €105,= per nacht, en er is geen industrieel voedsel. Op TripAdvisor zei een inwoner van Gran Canaria die de ruimte bezocht: "Het is alsof je op een boot bent, de maritieme decoratie is uitstekend, de kamers laten je altijd de kracht van de zee voelen, het is voor mij de meest speciale plek op het eiland van El Hierro.”
VIDEO:
https://youtu.be/i2s5_XMNNWIÇ
In 1975 werd het pand gerehabiliteerd onder leiding van de architect José Luis Jiménez Saavedra, zodat het onderste gedeelte een restaurant wordt, en het bovenste gedeelte gastenkamers en sociale ruimte, en een betere integratie van de constructie in het landschap wordt gerealiseerd.
Specifiek, met de afbakening van het kleine schiereiland, of rotsachtige golfbreker, bekend als Puntagrande, wordt het eigendom gedefinieerd in de geologische formatie waarop het zich bevindt.
Het is het eerste huis van de Punta, ongeveer, van 1830, vervolgens gevormd door een module van 40 vierkante meter en bedekt met een hoog plafond. Dit gebouw is in 1884 omgebouwd tot een pand dat tot op heden bewaard is gebleven, een gebouw van twee verdiepingen, eigendom van de familie Reboso.
Van de oorspronkelijke structuur zijn de metselwerk dragende muren, de uiterlijke esthetiek, en de oorspronkelijke vormen , en volumes, bewaard gebleven. Bovendien zijn enkele unieke elementen bewaard gebleven in hout en andere met luikvensters die zijn hersteld van oude boten.
Het hotel van Puntagrande betrad het ‘Guinness Book’ als het kleinste hotel ter wereld in 1989, twee jaar eerder werd besloten om het bovenste deel van het gebouw te gebruiken met vier gastenkamers voor toeristisch gebruik en het is geregistreerd in de categorie met twee sterren.
Greenwich, het niet werkende observatorium
dat de Canarische Eilanden in 1884
van de nulmeridiaan afhaalde
Juan Vespucci bevond zich in het jaar 1526
op de nulmeridiaan op Gran Canaria
Kardinaal Richelieu zette het in 1634 op El Hierro
EL HIERRO - zondag 2 september 2018 - Het Westen heeft geaccepteerd dat de dienstregelingen in de wereld worden geregeerd door Greenwich van het Internationale Congres over de Meridiaan dat in 1884 in Washington werd gehouden. Het was echter eerder in Spanje. Eerst op Gran Canaria en vervolgens op El Hierro. Als het niet om een Engelse truc gaat, zou misschien tegenwoordig niet worden gesproken. van de ‘Greenwich Mean Time’ maar van de `’Spaanse tijd van de Canarische Eilanden" omdat het de meridiaan van El Hierro zou zijn.
Zo besloten in 1884, na vele debatten en het gebruik van methoden zoals berekeningen met maanfasen, 26 landen de verkiezing van Greenwich. In het voordeel van de Britse meridiaan was dat het een astronomisch observatorium had maar dat het in dat gebied bijna altijd bewolkt was. Het Verenigd Koninkrijk heeft de gegevens over slecht weer verborgen gehouden om hun berekeningen te maken. Ruiz del Árbol, Marine attaché van Spanje in Washington, noemde het ‘meridiano del tonelaje’ (‘de tonnen meridiaan’).
Technisch gezien bevindt de meridiaan zich momenteel niet in Greenwich. Sinds 1946 bevindt deze zich in het observatorium van Herstmonceux in Sussex. Het Internationale Uurkantor bevindt zich sinds 1919 in Parijs. Zeven jaar eerder werd in het Internationale Congres van de Tijd van 1912 de spil geaccepteerd met als referentie de oorspronkelijke meridiaan van Greenwich.
Terwijl alle oude en zelfs geavanceerde kaarten van 1724 waren, creëerden de Britten in 1675 een astronomisch observatorium in Greenwich om een theorie vorm te geven: Markeer de tijden aan de wereld. Jodocus Hondius in 1589, gepubliceerde die op de kaart van Londen welke door Gran Canaria loopt, dat dan ‘Canarie Insule’ wordt genoemd.
Maar de Britten bleven hun ding doen: In 1676 lanceerden ze formeel hun theorieën op basis van Greenwich- nderzoeken, hoewel hun observatorium praktisch niet functioneerde. De lucht was bijna altijd bewolkt om te berekenen op maan- en zonnefasen. Maar het verschafte een vermeende wetenschappelijke basis om de macht van Spanje over de basis meridiaan in 1884 te ontnemen.
De kolonel van de Artillerie en met een graad in Scheikunde van de Universiteit van La Laguna, hoogleraar van de Algemene Militaire Academie, Juan Tous Meliá, heeft de oude kaarten bestudeerd om de invloed van Spanje via de Canarische Eilanden in de configuratie van de tijdzones te onthouden.
Het Observatorium van Meudon zei dat "meridiaan van grotere klantenkring" genoemd moest worden en Elisée Reclus beschreef het als, "arrogantie van het imperialistische type."
Volgens Tous Melia, die directeur was van het prestigieuze Historisch Militaire Museum van Almeyda van het Leger van Tenerife (zie: http://www.ejercito.mde.es/unidades/Madrid/ihycm/Museos/canarias.html, "had Greenwich het voordeel van het hebben van een astronomisch observatorium," dat was gecreëerd door de Koninklijke Orde van 4 mei van 1675 en in gebruik genomen door John Flamsteed in 1676, "hoewel ze verborgen dat het niet operationeel was vanwege de overvloed aan mistige dagen."herinnert Tous Meliá zich, die het bestaan van een kaart uit 1688 beschrijft die al door Lizard als referentie werd gebruikt, gelegen aan de meest westelijke kust van Groot-Brittannië ten westen van Greenwich.
1526, de nul meridiaan was op de Roque Nublo
Onder de vele historische documenten, detailleerde Tous Meliá kaarten zoals die is bewaard in de Spaanse gemeenschap van New York en gemaakt door Juan Vespucci, in Sevilla, 1526.
In dat document passeert de nulmeridiaan door het centrum van het eiland Gran Canaria. Dat wil zeggen: de Roque Nublo, in Tejeda.
Na Gran Canaria plaatsten de Fransen, die geïnteresseerd waren in handel ten Noorden van de Canarische Eilanden, de basis meridiaan op El Hierro.
De kaart van Vespucci benadrukt de invloed van de overeenkomst tussen de Katholieke Koningen en Koning Juan van Portugal, toen zij in 1494 de capitulatie waarmee de wereld verdeeld was, overeenkwamen in Tormesillas, omdat ten Westen van El Hierro een meridiaan was. De andere, vlakbij de Molukken en een derde, in de Indische Oceaan, tussen het Arabische schiereiland en India, volgens de teksten geraadpleegd door Tous van de Vaticaanse bibliotheek in Rome.
De zogenoemde ‘Raya de Tordesillas’ die Spanje en Portugal trof, passeerden tussen Fuerteventura en Gran Canaria, zoals vastgelegd in de algemene brief van Sancho Gutiérrez in Sevilla in het jaar 1551. In de Nationale Bibliotheek van Wenen is er een kaart die aangeeft dat Tholomeo de lengtes in het Oosten begon te tellen vanaf Fuerteventura. In 1564 lokaliseert een nieuwe kaart de nulmeridiaan tussen Tenerife en Madeira. Dit laatste proefschrift bevestigt Mercator met zijn kaart van 1569 gedrukt in Duisburg.
Richelieu komt
De Atlas van Cresques Abraham geeft aan dat de nulmeridiaan zich op El Hierro bevindt. In de zestiende eeuw vond Jean de Bethencourt, van Franse oorsprong, die meridiaan op La Palma, evenals Valentín Fernández in 1506 en Abraham Ortelius in 1595.
Op 25 april 1634 zat kardinaal Richelieu echter een bijeenkomst voor in Parijs met de beste wiskundigen van die tijd. Men was het erover eens, dat de eerste meridiaan zich afspeelde op het meest westelijke deel van de Canarische Eilanden,wat werd bevestigd door de koning van Frankrijk, Lodewijk XIII," zegt Juan Tous Meliá. En zo was het toen vanaf de eerste dag van juli 1634 het verleden van de eerste meridiaan door Spaanse landen via de Canarische Eilanden werd gemaakt.
Volgens de militaire onderzoeker, "beschouwen veel geschiedkundigen deze wetenschappelijke dispositie als een verborgen politiek motief en menen ze dat het was gericht op het liberaliseren van de navigatie en handel ten Noorden van de Kreeftskeerkring en ten Westen van de eerste meridiaan, verlatend het gebied gelegen op het Oosten en het Zuiden onder de controle van Spanje en Portugal, dat op dat moment dezelfde kroon vormde, " onderstreept Tous.
In 1653 maakte Pierre Du Val d'Abbeville een kaart op van de Canarische Eilanden en plaatste El Hierro in het meest westelijke deel van de Canarische Eilanden. In 1656 maakte de geograaf Nicolas Sanson d'Abbeville een kaart aangepast aan de Franse belangen omdat, "stilzwijgend de Franse geografen de meridiaan van Parijs gebruikten." In 1666 probeerden de Fransen een wetenschappelijke expeditie naar de eilanden te maken en Spanje ontkende het. Lodewijk XIV vraagt opnieuw Carlos II van Spanje.
Het zou al in 1724 zijn wanneer een religieuze, Feuillée, die sterft in 1732, erop wijst dat de nulmeridiaan op het eiland El Hierro is na het uitvoeren van meerdere studies met als basis de top van de Teide, op Tenerife. De Nederlanders gebruikten vervolgens een meridiaan die over Tenerife trok, gezien de hoogte van de Canarische vulkaan. Op El Hierro plaatsen militaire ingenieurs de nulmeridiaan in La Dehesa en niet in La Restinga, die sinds 1924 een vuurtoren heeft.
Bron: Journalist Jaime Rubio Rosales.
Het wonder van de gefloten taal op El Hierro
VALVERDE - zondag 22 oktober 2017 - Het spreken met fluittonen begon ruim 40 jaar geleden in onbruik te raken op het ‘Isla del Merdiano’ (‘Eiland van de Meridiaan’) en nu hoort men het weer tussen de ravijnen. Het gomero-fluiten en het herreño-fluiten zijn twee verschillende talen, zoals het Spaans op elk eiland.
Het is een wonder, zelfs tegenwoordig kan men twee mensen op grote afstand horen communiceren door middel van het fluiten. Alle aanwijzingen tonen aan, dat dit een culturele verschijnsel is dat afstamt van de inheemse Canarische bevolking. Veertig jaar geleden begon het in onbruik te raken; maar het Cabildo (Eilandbestuur) van El Hierro heeft het onderwijs ervan aan de eilandbewoners prioriteit gegeven.
De Guanches - deze algemene naam wordt gebruikt voor de antieke bewoners van de Canarische Eilanden - gebruikten de techniek van het fluiten op de eilanden, maar vanuit hun oorspronkelijke taal - het Amazigh - van Berber-oorsprong, al voor de komst van de Europeanen.
De fluittaal die nog steeds voortleeft op het Canarische eiland La Gomera stamt af, met alle zekerheid, van de eerste bewoners van de Canarische Eilanden. Het moet nog steeds vastgesteld worden, hoewel het logisch lijkt, dat men dit opmerkelijke systeem van communiceren overbracht van de oorspronkelijke plaats, het noorden van Afrika, waar de Berber-etnische groepen woonden.
Afgezien van La Gomera, werd de fluittaal met gedocumenteerde zekerheid gebruikt op de eilanden El Hierro, Tenerife en Gran Canaria. Het is zeer waarschijnlijk dat de fluittaal ook op La Palma gebruikt werd. Het primitieve gebruik ervan op Fuerteventura en Lanzarote is niet uitgesloten, er is alleen geen bevestiging van dit verschijnsel op deze eilanden.
De werkelijkheid en de logica suggereren dat het beste behoud ervan op La Gomera is, wat het gevolg is van de steilheid van de orografie van het eiland, de historische isolatie, en het aantal oerbewoners dat de Europese verovering heeft overleefd.
Dorpsbewoners
Gedurende zijn vijf jaar verblijf op de Canarische Eilanden noemt René Verneau in 1880 de communicatie met de fluittaal op El Hierro. Echter de eerste gelegenheid om iets expliciet te schrijven over dit verschijnsel op het isla del Meridiano (El Hierro) is echter in 1891, als de Fransman Joseph Lajard in een artikel - genaamd ‘Whistled Language van de Canarische Eilanden ' - in het Bulletin de la Societe d'Anthropologie ', Parijs, II - spreekt over een fluittaal die op La Gomera en El Hierro wordt gebruikt.
Deze Franse onderzoeker gaf een simpele omschrijving van het verschijnsel, zonder de verschillen tussen de twee eilanden vast te stellen en zonder zich te verdiepen in hun kenmerken. Zijn conclusies zijn echter niet misleidend, aangezien het de oorsprong in de eerste kolonisten van de archipel bevestigt, en zegt dat het een taal is op basis van een natuurlijke spraak, die uiteindelijk bestaat uit een gefloten Spaanse taal met een techniek met zeer beperkte communicatieve mogelijkheden. Joseph Lajard was de eerste die in zijn boek de juiste benaming van het verschijnsel gaf als, ‘De fluittaal van de Canarische Eilanden’:
zie:
http://lecanarienediciones.com/tienda/home/148-el-lenguaje-silbado-en-la-isla-de-el-hierro.html
Herders
In 1991 stelt professor Maximiano Trapero, dat tenminste tot dan toe de fluitende gewoonte zeer gebruikelijk was onder enkele oude herders van La Dehesa, het herdersdorp op El Hierro. Net zoals Joseph Lajard al een eeuw eerder had gedaan, observeerde Trapero overeenkomsten tussen het fluiten op La Gomera en El Hierro , zie:
http://mdc.ulpgc.es/cdm/landingpage/collection/asmtlo
Het bestaan van dit verschijnsel, ook op het isla del Meridiano, werd in 1932 eveneens opgemerkt door Robert Ricard; door Buenaventura Bonnet en Luis Álvarez Cruz in 1953; en door de lerares Maria de la Cruz Jiménez. Bijzondere vermelding verdient het werk ‘El pastoreo en El Hierro’ (‘Het schapenhoeden op El Hierro), door Dr. Manuel J. Lorenzo Perera, waarin hij kort spreekt over de fluittaal die vroeger op El Hierro werd gebruikt als een nuttig instrument van de herders op het eiland, om met elkaar en met de dieren te communiceren.
Eigen fonologisch systeem
Nooit eerder was er op El Hierro een echte studie geweest van de gefloten taal. Daarom heeft men in 2005 besloten deze taak te ondernemen, vooral door de informatie die op een ongedwongen manier is gepresenteerd bij het praten met een aantal oudere mensen op het eiland, en na gelezen en gehoord te hebben wat tot nu toe werd gedacht: op El Hierro was het ongeveer honderd jaar geleden volledig verdwenen.
Ongeveer tien jaar geleden, na de vorige voorbereiding, begon men een periode van interviews en veldwerk tussen 2006 en 2007 en waarin men veel interessante gegevens verzamelde. Men is erin geslaagd mensen te vinden die het nog onthouden hebben en floten. Tegelijkertijd heeft men waardevolle informatie verkregen van mensen op vergevorderde leeftijd (bijvoorbeeld Don Juan Antonio González Rodríguez, 103; en María Castañeda Brito, 98; beide overleden) die vertelden over het herreño-fluiten en de bijzonderheden ervan.
Het silbo (de fluittaal) van El Hierro is een vervangende taal van de gesproken taal, in dit geval van het Spaanse gesproken op het eiland, waarvan het zijn basisstructuur heeft. Het heeft zijn eigen fonologisch systeem, onafhankelijk van wat het vervangt.
Dubbele articulatie
Het wordt dubbel gearticuleerd, wat betekent dat er een eerste articulatie in woorden bestaat (eenheden met betekenis), en een tweede in ondeelbare, minimale geluidseenheden:de fonemen; dat is, elk van de verschillende geluiden. Met andere woorden, het heeft klinkers aangepast door consonanten die op hun beurt woorden vormen met een betekenis.
De fluittaal van El Hierro is een tonaal systeem, omdat de betekenis van fluiten varieert afhankelijk van de hoogte, of de toon van het geluid dat wordt uitgezonden. In zijn fonologische structuur lijkt het op de gomero fluittaal, maar het heeft een aantal verschillende eigenschappen, irrelevant voor communicatie, die het duidelijk identificeren.
Het verschil tussen de twee fluittalen kan worden vergeleken met die tussen de Spaanse sprekers op El Hierro en La Gomera. Men kan met zekerheid concluderen dat de gomero fluittaal en de herreño fluittaal twee dialecten zijn van dezelfde taal.
Canarische oerbewoners
Men gelooft niet dat fluittaal van een eiland, van het andere eiland komt, maar eerder dat zij dezelfde historische en culturele processen hebben meegemaakt die het overleven van dit fenomeen tot onze dagen toelaten. Aangezien dat fluittaal ook op andere eilanden van de Canarische Archipel (zeker op Tenerife en Gran Canaria) bestaat, en dat de contacten tussen deze nagenoeg onbestaanbaar waren in die tijden, kan men concluderen dat de inheemse Canarische oerbewoners deze techniek van afstandscommunicatie van dichtbij de kust van Afrika haalden. Waarschijnlijk is de fluittaal (en misschien nog wel) gebruikt in het Atlasgebergte (Marokko)
De fluittaal begon ruim 40 jaar geleden, rond 1965, op El Hierro in onbruik te geraken. Sindsdien heeft het steeds minder overleefd. Nog in november 2006 hoorde men het op El Hierro, zonder verband te hebben met het onderzoek, door - de helaas in april 2007 overleden -Antonio Gutiérrez Padilla. Er zijn echter nog steeds veel eilandbewoners die het herinneren, en er zijn mensen die de taal nog steeds kunnen fluiten. De autoriteiten van het eiland vormen de toekomstige onderwijzers die dit aan de jeugd kunnen leren en het op deze manier zullen overbrengen in het meest westelijkste gebied van Spanje.
Zeven zaken die de antieke reizigers vertelden
over El Hierro
EL HIERRO - dinsdag 25 juli 2017 - Het verst van het Península verwijderde eiland trok altijd al de aandacht van ontdekkingsreizigers en zeelieden uit de gehele wereld
Paniek voor de piraten
In 1724 schreef Louis Feuillée:
"We gingen voor anker in een baai ten oosten van El Hierro. Deze baai, en alle kusten van het eiland zijn omgeven door onbereikbare gebergten die eindeloze afgronden vormen.
We lagen nog niet voor anker, toen we op de berg een aantal eilandbewoners zagen die dreigden op ons te schieten als we niet van koers veranderden, omdat ze ons voor piraten aanzagen. Onze kapitein, bekend met het eiland door enkele eerdere reizen, had hen gerustgesteld... Ik was gewoonlijk een tweede getuige dat we geen piraten waren.
Na herkenning zijn zij van de berg afgekomen en kwamen ze naar de kust om ons een handje te helpen om aan land te gaan en werden we begeleid naar het dorp.
De wegen zijn erg moeilijk begaanbaar op dit eiland met allemaal afgronden. We kwamen erg laat aan en wisten niet waar te verblijven, zo zijn we een klooster van de orde van San Francisco binnengegaan.
Ik vroeg om gastvrijheid, de abt stelde zich voor en gaf die vrijwillig voor mij en voor de anderen. Ze brachten wat fruit, omdat men ons niets anders kon aanbieden, en de abt vroeg aan een monnik om een aantal slaapplaatsen voor ons te bereiden, want ze hadden geen andere bedden en we brachten de nacht goed door.”
Uitstekende honing
En 1764 meldt George Glass in zijn tekst over het eiland, vertaald door Francisco Javier Castillo en Carmen Díaz Alayón:
"Dit eiland produceert betere graslanden, kruiden, en bloemen dan een van de andere eilanden, zodat ook hier de bijen voorspoedig gedijen, zich buitengewoon vermenigvuldigen, en uitstekende honing produceren. Er zijn slechts drie waterbronnen op het hele eiland. Een daarvan heet Azof , wat in de taal van de oude bewoners ‘rivier’ betekent.
Een naam die echter niet lijkt te zijn gegeven aan een bron met een overvloed aan water.
Meer naar het Noorden is een andere, genaamd Hapio, en in het midden van het eiland bestaat een bron waaruit een vingerdikke waterstraal stroomt, waardoor deze nauwelijks de naam van bron verdient. Deze laatste ontdekte men in 1565 en kent men als de bron van Antón Hernández
Door het tekort aan water drinken schapen, geiten en varkens niet tijdens de zomer, men heeft ze geleerd om op wortels van varens te kauwen om zo de dorst te verlichten. Het grootste vee is afhankelijk van deze bronnen op een plaats waar waterdruppels druipen vanaf de bladeren van een boom. "
Wat de Herreños produceren
Het schoolse van Bory de Saint-Vincent, in 1800, zoals vertaald door José Antonio Delgado Luis, die over de Canarische Orotava Stichting voor Geschiedenis en Wetenschap zegt:
“Op dit eiland produceert de aarde nauwelijks genoeg om haar bewoners te voeden. Maar zeker is dat het in staat is om iets te produceren, omdat men een goede wijn verkrijgt en voldoende brandewijn van vijgen, die zo talrijk zijn dat men ze niet over het hoofd kan zien voor het verkrijgen van een goede brandewijn welke men met de wijn vermengt, die men naar Tenerife vervoert. 
Asphodelus ramosos.
Vee is in overvloed aanwezig. Men zegt dat, bij gebrek aan water om de dorst te lessen, het zuigt aan de wortels van een plant genaamd gamona, waarvan ik denk dat dit het kruid asfódelo (asphodelus ramosos ) is (http://www.volkoomen.nl/A/Asphodelus.htm), of het drinkt zeewater.
Om op deze laatstgenoemde manier de dorst te lessen, zijn er een aantal voorbeelden op de eilanden in de Stille Zuidzee.
De runderen, die niet erg groot zijn, staan bekend om hun vlees en worden beschouwd als het beste op de Canarische Eilanden.
De Oceaan
In het jaar 1796 zegt André Pierre Ledru, met de vertaling van Jose Antonio Delgado Luis: "El Hierro, het meest westelijke van het oude Continent, is ongeveer driehoekig van vorm en wordt bewoond door nuchtere en ijverige mensen, men hoeft niet te kijken naar een corrupt kader van weelderige steden, men heeft eenvoudige manieren behouden.
De bodem, bergachtig en vulkanisch, heeft geen rivieren en slechts een paar bronnen, die soms droog staan in de zomer.
De wind is altijd noordelijk, zodat het eiland vaak bewolking heeft en door de Canario’s de zwarte aarde genoemd wordt.
Verdedigd door de natuur en de waarde van haar inwoners, heeft het geen reguliere troepen en geen vestingwerken.
In 1678 telde de bevolking 3297 bewoners; in 1745waren dat er 368; in 1768 - 422, en in 1790 zij dat er 5.000.
Men oogst weinig graan, veel orchideeën, en brandewijn wordt vervaardigd voor een waarde variërend tussen 80.000 en 100.000 reales per jaar, dat is voor de extracten van wijn en vijgen. De weilanden voeden een grote hoeveelheid vee, en de vossen, herten en reeën. Er is ook de rode patrijs, trapgans en fazant.
De hoofdstad, genaamd Valverde, ligt in het binnenland, in het noordoosten, op een hoge klif en is omringd door afgronden."
De kwaliteit van de eilandbewoners
En in 1800, zegt Jacques-Gérard Milius, "in deze rustige tussentijden, exporteert men ladingen brandewijn van het eiland naar Cuba en de Venezuela, waar deze meer gewaardeerd wordt dan de Spaanse brandewijnen, vooral in Havanna, waar men er de voorkeur aan geeft en deze volop drinkt. Al deze likeur wordt niet alleen geproduceerd op Tenerife; de eilanden La Palma, El Hierro, en Tenerife leveren een grote hoeveelheid. Gewoonlijk sturen de bewoners van de eilanden deze eigen kosten naar Santa Cruz, waar die gekocht wordt door de daar gevestigde handelaren en die dit naar de koloniën sturen.
Ook heeft men zijde, een deel ervan stuurt men naar Spanje en het andere wordt verwerkt op het eiland voor tafellakens, ceinturen, en kousen, welke men verkoopt op de eilanden, een klein deel stuurt men naar Amerika.
Men oogst linnen, wat ze niet goed kennen, en wat de landbouwers gebruiken om er dikke touwen van te maken en stoffen, men verwerkt dit linnen zonder het te mengen met dat vanuit Holland en dat van de Baltische staten, dat in grote hoeveelheden naar Canarias komt.
San Borondón, aanwezig
Bory de Saint-Vincent bevestigt in 1800, "dat aan het begin van de 16de Eeuw door een storm een zeiler op een eiland is geworpen, dat zeer moeilijk te bereiken was, en er probeerde te komen. Men verzekert dat men dit eiland zag vanaf La Gomera en El Hierro, dat het land voldoende hoog was om het op 40 mijl afstand te kunnen onderscheiden, dat het 87 mijl lang was, en 28 mijl breed, en dat het zich van noord naar zuid uitstrekte.
Volgens deze informaties probeerden diverse piloten er te landen, maar hun zoektochten waren tevergeefs. In dat tijdperk dacht men als zodanig aan het bestaan van San Borondón die op 4 juni 1529 het vredesverdrag tekende tussen Portugal en Castillië, waarbij het Hof van Lissabon al haar rechten over Canarias overdroeg, men noemde dit land marginaal met de naam Non Trubda (Niet Aangetroffen) , en Encubierta (Heimelijk) […]
San Borondón is slechts een van die stapelwolken en nevels die goed lijken op de vorm van het land, misschien zelfs wild overdreven. Daarom beschrijven zonder enige twijfel allen die zeggen erop te zijn geland, het eiland als zeer uitgebreid, maar ze vertellen niet de waarheid. In 1759 geloofde men nog steeds het eiland te zien vanaf La Palma en La Gomera, gesitueerd Oost-Noordoost van El Hierro en het noordelijke punt op 40 mijl van dit eiland.”
De Garoé
"Er wordt gezegd, dat bij bijna een totaal gebrek aan bronnen en het ontbreken van water, dit een licht ongemak was op El Hierro,” zegt Bory de Saint-Vincent in 1800. "[...] Gonzalo de Oviedo vertelt ons dat water droop vanaf de stam, takken en bladeren, en leek op authentieke bronnen.
De overdrijven Jackson zegt op El Hierro te zijn geweest in 1618 en dat hij het met eigen ogen zag dat de grootte van een eik 6 of 7 voet hoog was, zonder bloemen, of fruit, en overdag verschrompeld was, maar dat de ’s nachts geleverde hoeveelheid zuiver water voldoende was om de dorst te lessen van 8.000 mensen en 100.000 stuks vee [...]
Viana, ook zeer waarheidsgetrouw over het onderwerp , zegt dat de bladeren het water uit de hemel opnamen en de wortels het teruggaven [...] ik ben verbaasd dat toen Feuillée El Hierro bezocht, men zich beperkte tot het vertellen van het verhaal van de Garoé, die men als een droom beschouwde, zonder te hebben geprobeerd de gebeurtenis te verduidelijken en de plaats te bezoeken waar deze ooit groeide, want er zijn harde bewijzen van het vroegere bestaan en het geven van water aan één deel van het eiland.
Bontier en Le Verrier, tijdgenoten van Garoé, auteurs die geloofwaardig lijken te zijn, zeggen , “dat op het hoogste gedeelte van het land er bomen zijn waaraan altijd helder en goed water ontspringt dat rondom in bassins valt, het beste dat gevonden kon worden om te drinken." Carrasco, die in 1602 schreef, een paar jaar voor de verwoesting van de boom, zei dat de boom zeer werd vereerd door het hele eiland. [...]
Abreu Galindo zegt dat hij zelf wilde zien wat de buitengewone boom van El Hierro was. Hij ging aan land en men heeft hem meegenomen naar de plaats genaamd Tigulahe, welke de zee verbindt via een barranco (ravijn) met aan het einde een grote rots, waar de heilige boom zich bevond, in het land dat men Garoé noemde.
Elektrische motorvoertuigen van de Correos nu ook in het meest Zuidelijke punt van Spanje
De post op El Hierro wordt rondgebracht
in niet vervuilende eenheden
EL HIERRO - donderdag 8 juni 2017 - Het eiland El Hierro is het meest afgelegen eiland van die welke Canarias vormen met betrekking tot het Península (Schiereiland = het vasteland van Spanje) en de Europese Unie. Ook begint Spanje op El Hierro, als een zeevaarder vanuit Amerika komt. Christoffel Columbus vertrok vanuit het zuidelijkste punt van Spanje om de Nieuwe Wereld te ontdekken. Echter, El Hierro is dagelijks aan duurzaamheid onderworpen. Sinds 2014 is het geheel zelfvoorzienend in energie.
Het eiland op de meridiaan kan niet ontsnappen aan de veranderende kracht van de Coreos (de Spaanse ‘Tante Post’). Op El Hierro begon de dienstverlening van de Correos (de posterijen) officieel met contract voor een programma dat voorzag in de correspondentie van het eiland, welke sindsdien regelmatig aankwam.
Een van de nieuwe motoren van Correos in Valverde, El Hierro.
Begin juni 2017 heeft Correos een stap gezet in de richting ten gunste van de samenhang van het bedrijf dat het eiland herbergt. En het is dat de voorzitter van Correos, Javier Cuesta, persoonlijk het proces heeft gevolgd dat op het meest zuidelijke punt van Spanje twee nieuwe, elektrische motorfietsen rijden voor het gemakkelijker bezorgen van de post
Deze nieuwe elektrische motorfietsen maken niet alleen deel uit van het streven van Correos om de post sneller te bezorgen. Met heeft de eerste twee eenheden naar El Hierro gestuurd om uiteindelijk ook deel uit te maken van het beleid van het staatsbedrijf om verandering in de mobiliteit van het eiland aan te brengen.
Bovendien beperkt dit de vervuilende uitstoot door het gebruik van deze motorfietsen, de posterijen realiseren diverse initiatieven om het duurzame transport te bevorderen onder hun medewerkers en men geeft trainingen over technieken voor zuiniger rijden.
De batterijen van de naar El Hierro gestuurde motorfietsen worden opgeladen via het elektriciteitsnet van het eiland, dat efficiënt is via projecten als Gorona del Viento. Hoewel het op El Hierro niet nodig is, kunnen de motorfietsen een snelheid bereiken van 80 km/per uur.
Het maximale gewicht dat de motorfietsen kunnen verdragen, is 175 kilo vracht, met een bereik van 100 kilometer. El Hierro is 268,7 km², Het hoofdkantoor van het staatsbedrijf is in de: Calle Coreos , het bewijs van het belang dat de eilandbewoners altijd aan deze strategische sector van de staat hebben verleend.
De postschepen van destijds
De Compañía de Vapores Correos Interinsulares Canarios (Maatschappij van Interinsulaire Canarsiche Post-schepen) was een maatschappij van Britse oorsprong. Men sloot een contract met de Staat voor het vervoer van de postdiensten naar El Hierro. Men begon officieel actief in 1912.
In 1929 zette de onderneming een schip in voor de route El Hierro-La Gomera. De concessie ging in 1930 over aan Trasmediterránea. Na een paar jaar van de dienst, werd het schip genaamd dat men El Hierro- La Gomera heeft teruggetrokken in Valencia. Op 25 april 1944 werd het, met een lading sinaasappels, gebombardeerd toen het op weg was naar Port Vendres. En zonk
El Hierro tooit zich in wit
VALVERDE - Driekoningen, vrijdag 6 januari 2017 - 2017 is het jaar van de Bajada (Afdaling) op El Hierro. En dat weet men omdat vanaf 1 januari de vlag van de Virgen de los Reyes wappert op alle kapellen en kerken van het Eiland. De bisschop van het Diócesis Nivariense (Bisdom van Tenerife),Bernardo Álvarez, heeft op zondag 1 januari 2017 officieel de vlag gehesen in de moederkerk Concepción in Valverde. De Bajada de la Virgen (Afdaling van de H. Maagd) zal plaatsvinden van 1 juli tot 5 augustus.
Het duurt nog zes maanden voordat men start met de Bajada de la Virgen de los Reyes, maar sinds januari zijn de herreños (eilandbewoners van El Hierro), “geboeid door de Bajada, en vanaf nu staat alles wat er gebeurt op El Hierro op een of andere manier in verband met de feestelijkheden die men viert op het Isla del Meridiano (Eiland van de Nulmeridiaan).
De witte vlag wappert al op het heiligdom van de Virgen de Los Reyes.
Het startschot is op zondag 1 januari 2017 gegeven door de bisschop van het Diócesis Nivariense (Bisdom Tenerife), Bernardo Álvarez, en de pastoor, Javier Cruz, van de moeder-kerk Concepción in Valverde, met het hijsen van de vlag van de Virgen (H. Maagd): de standaard in de kleur wit met de M van María geborduurd in zwart, die dezer dagen gehesen is op de kerken en kapellen, en op de overheidsgebouwen van het Eiland. Over enkele weken zal die witte vlag van de Virgen wapperen vanaf alle huizen op El Hierro.
Sinds 1741 komen de eilandbewoners hun belofte na, "al dan niet nodig", aan het beeld van de Virgen de los Reyes vanuit haar verblijf in de kapel van La Dehesa naar Valverde, waar men een noveen houdt. De droogte die men meemaakte in 1749, bracht de herders van La Dehesa ertoe de Virgen (H. Maagd) over te brengen naar Valverde en daar negen missen op te dragen; een geschenk aan de Maagd, waarmee men om regen verzocht, zoals Zij heeft gedaan. Sinds 1745 betuigen de herders, elke vier jaar, nogmaals dank door het beeld vanuit La Dehesa naar de La Villa de Valverde te brengen.
Bisschop Bernardo Alvarez heeft op zondag 1 januari 2016 opgeroepen, “dat men La Bajada realiseert als een uiting van geloof, met grote verering en aanbidding naar het beeld; opdat het feest, ‘geen toneelstuk’ wordt”.
"Daarom moeten we ons volledig inzetten met een ziel en zaligheid, in de viering van deze Bajada en die beleven als iets wat ons persoonlijk raakt, als een gebeurtenis die we allemaal samen doen en waar we allemaal voordeel van hebben," zo heeft hij gevraagd.
Ook heeft Bernardo Álvarez het thema geprezen dat gekozen is voor deze Bajada. Het spoor van Maria volgend, waarvan hun zegt dan het een metafoor is van de weg die eenieder van ons moet gaan in het zendingswerk als discipelen van Jezus Christus.”
De burgemeester van Valverde
en de Duitse onderzeeboot:
Een ijzersterke Canarische legende
EL HIERRO - donderdag 29 december 2016 - Het verdwijnen van de burgemeester uit de hoofdstad van El Hierro, Juan Ayala, om de Spaanse vlag op te leggen aan een Duitse onderzeeboot in 1917 die voor anker lag in La Estaca; een mythe, in de verhalen welke men vertelt op het Eiland van de Meridiaan.
Het is 8 september 1917, als Juan Ayala, burgemeester van Valverde op El Hierro, het meest verafgelegen geografische punt van het Península (Schiereiland = het vasteland van Spanje), van omwonenden verneemt dat een Duitse onderzeeboot is opgedoken in de Haven van La Estaca. Gezwind gaat hij de gebeurtenis bekijken. Hij protesteert bij de commandant die niet heeft verordend de Spaanse vlag te hijsen, en verdwijnt zes dagen onder water.
De legende van de burgemeester van Valverde is van 1917, maar in 1941 is de U-111 gezonken ten zuiden van El Hierro.
Hoewel in de gemeentelijke archieven geen melding gemaakt is van dit feit, en ook niet in de persmedia van dat tijdperk; iets wat logisch is, door de afgelegenheid van El Hierro en de politieke beslissing van de toenmalige burgemeester. De arts Francisco de Salamanca, zegt voordat hij in 2012 overlijdt, dat zijn broer José Manuel, het gebeurde heeft gedocumenteerd.
En hij heeft bevestigd dat op die achtste september van 1917 de inwoners van Puerto de la Estaca werden gealarmeerd en door Ayala zijn geïnformeerd over het opduiken van een Duitse onderzeeboot in de wateren van de baai. Negen maanden was er kruisvuur in de buurt van het eiland tussen Britse en Duitse schepen. Daarom waren de eilandbewoners bang
De burgemeester, volgens de stelling van De Salamanca, ging met zijn merrie naar de haven. Daar berispte hij de Duitse aanwezigheid op het eiland, omdat Spanje neutraal was in de Eerste Wereldoorlog. De burgemeester verlangde, dat men de Spaanse vlag zou hijsen. De commandant van de onderzeeboot, Henrich Metzger, weigerde het idee en nodigde Juan Ayala uit aan boord te komen. De legende op El Hierro zegt dat Asyala in de onderzeeboot enkele dagen van het eiland was. In de gemeenteraadsvergadering van 15 september van dat jaar wordt hij vermeld als: ‘afwezig’.
Op El Hierro zegt men, dat Duitse militairen hem hebben vastgehouden. De onderzeeboot zou de U-63 geweest zijn. Bij terugkomst op het eiland kan Ayala afscheid nemen van de commandant. Als de mensen hem vragen waar hij is geweest, antwoordt Ayala Herñandez, dat hij dit niet weet. Dit feit is nooit verduidelijkt.
Dit is wat de El Hierro legende vertelt. Als het de U-63 is geweest, zoals De Salamanca stelt, stond die onder bevel vamn Heinrich Metzger. In die tijd, 5 september 1917, vestigde deze onderzeeboot zich bij het Franse schip ‘Proletaire’ ten noorden van Algerije. Op 11 september bij de Braziliaanse ‘Em bleron’ in Cabo Espartel, op 12 september bij de Noorse ‘Reim’ in Cabo San Vicente, en op 15 september van 1917 bij de Amerikaanse ‘Platuria’ in wateren nabij Tanger.
De volkslegende van het eiland stelt, dat burgemeester Juan Ayala zes dagen, vanaf 8 september 2017, werd vastgehouden. De gegevens over de activiteit van de Duitse onderzeeboot zijn afkomstig van diverse, gespecialiseerde Duitse bronnen.
De aanwezigheid van Duitse onderzeeboten bij Canarias tijdens de Eerste Wereld Oorlog was gebruikelijk. Er bestaat de theorie van de aanwezigheid van de Duitse onderzeeboot in september 1917 in de wateren nabij de haven van La Estaca, omdat die de noodzaak zou hebben de luchttanks te vernieuwen. In die tijd, woonden weinig mensen in deze omgeving en die wijdden zich aan de visserij en zeetransport tussen de schepen met levensmiddelen die afkomstig waren van Tenerife. Het was een discrete locatie voor een operatie van deze soort.
Vóór het ontstaan van de legende van burgemeester Ayala, in januari 1917, is een Duitse onderzeeboot tot zinken gebracht door een Brits schip in het gebied van El Pinar. Het dorpshoofd heeft de bemanning meegenomen naar de hoofdstad van het eiland, Valverde. De toenmalige afgevaardigde van de Spaanse Regering op het eiland, Sebastian Padrón, heeft een officier en een machinist van de gezonken onderzeeboot naar Tenerife begeleid.
Sportduikers van El Hierro bevestigen, dat tegenover de Baai van Naos een gezonken onderzeeboot ligt op 70 meter diepte. Het kan die van januari 1917 zijn, of een die gezonken is in 1941, de U-111, type IX B, die is verdwenen op 4 oktober 1941 ten zuidwesten van het eiland El Hierro door artillerievuur en torpedo’s van het Britse schip HMS ‘Lady Shirley’. Er zijn acht bemanningsleden omgekomen, en men telde 44 overlevenden.
Burgemeester Juan Ayala was 70 jaar toen hij vermoedelijk voor zes dagen verdween in een Duitse onderzeeboot, na de commandant ervan berispt te hebben geen Spaanse vlag te gebruiken voor het duiken in wateren bij Puerto de La Estaca. Dat zegt de legende die ijzersterk voortleeft op het eiland.
De economie van El Hierro stort ineen
EL HIERRO - zondag 3 april 2016 - In 1948 regende het niet op El Hierro, de akkers verdorden, het vee stierf en de herreños emigreerden. Het eiland bleef ondergedompeld in een diepe depressie die eind vorig Eeuw begon. Momenteel zijn het de crisis en ineenstorting van het bedrijfsleven, wat ervoor zorgt dat menigeen op het Eiland dit vergelijkt met de droogte van 1948.
Gebrek aan regen veroorzaakt niet - zoals in 1948 - dat El Hierro ontvolkt raakt; en ook niet, dat de degenen die zijn gebleven, ‘canutas’ (moeilijke) tijden doormaken - om niet zeggen: dat het eiland in een ‘sociale noodtoestand’ verkeert..
Het is de crisis geweest, het duurder worden van het transport en van de boodschappenmand, wat de economie van El Hierro ineen heeft doen storten.
Het is zo voelbaar, dat in de laatste week van maart 2016 het Canarische Parlement een speciaal actieplan voor het Eiland heeft goedgekeurd.
Archieffoto: Een ananas-plantage in de gemeente Frontera op El Hierro.
De landbouwers van El Hierro hebben eerstens op dinsdag 28 maart 2016 een boodschap om hulp doen uitgaan, waarbij zich ongetwijfeld de veetelers en de vissers hebben aangesloten, maar ook de winkeliers, de transporteurs en zelfs de toeristische sector.
Ze zijn het er allemaal over eens, dat El Hierro een van de slechtste economische tijden meemaakt, omdat men zonder bevolking verkeert die hen kan vervangen en omdat de geldstroom - die nu met het toerisme binnenkomt op de andere eilanden - niet naar het Eiland van de Meridiaan is gekomen,
Na de vulkaanuitbarsting bij La Restinga 2011 telt het Eiland 4.200 inwoners minder en is het van een bevolking van 11.000 zielen naar 6.800 eilandbewoners gegaan, en gedurende die tijd zijn er 40 bedrijven gesloten. Het probleem? Een oude bekende: de dubbele insularidad (het zijn van eiland, plus: verafgelegen) en de kosten van het goederenvervoer.
Het verblijven op El Hierro brengt aanzienlijk extra kosten met zich mee, een eenvoudig voorbeeld om dat te begrijpen is, wat het kost om een container alfalfa van El Hierro naar het Península (Schiereiland = het vasteland van Spanje) te vervoeren: “€1.600,= meer dan naar Tenerife,” zo klaagt Francisco Martín, de voorzitter van de Cooperativa de Ganaderos (Coöperatie van Veetelers).
Het verdwijnen van het bedrijfsleven vertaalt zich in het tot een minimum beperken van de interne consumptie. Bovendien is het exporteren van producten die de lokale markt niet absorbeert - ananas, plátanos (bananen) kaas, wijn, vis... - net zo duur al het aanvoeren van alfalfa, verzekert Miguel Ángel Acosta, voorzitter van de Cooperativa del Campo de Frontera (Landbouwcoöperatie van Frontera), die van mening is, dat de oplossing is, dat men de kosten van het schip dat dagelijks naar El Hierro komt goedkoper maakt waarmee de Herreños zich dus bevoordeeld zien met de verklaring Obligación Pública de Servicio (Verplichte Openbare Dienstverlening), maar niet het goederenvervoer en ook niet de toeristen.
El Hierro
een parel in de Atlantische Oceaan
VALVERDE - dinsdag 21 april 2015 - Het kleinste van de grote Canarische eilanden, El Hierro, is een amper aangetast natuurparadijs. Voordat Columbus Amerika ontdekte, werd dit eiland in de Atlantische Oceaan beschouwd als het einde van de wereld. Daarom werd hier de nulmeridiaan vastgesteld (later door Greenwich overgenomen).
El Hierro is niet alleen het kleinste eiland, maar ook het meest westelijke en bovendien het jongste. De oppervlakte bedraagt 268 km². Het hoogste punt (Malpaso) ligt 1.501 meter boven de zeespiegel.
Sabina.
Grillig rijst El Hierro steil uit zee op, met indrukwekkende rotskusten. Dit is de locatie voor degene die op zoek is naar rust, ontspanning en natuur. Voor de kust ontvouwt zich een natuurparadijs voor sportduikers en snorkellaars. Vooral bekend zijn de kromme Sabina-'bomen' (een soort jeneverbesstruik) die het kenmerk van El Hierro zijn.
Biosfeerreservaat
Aan massatoerisme heeft El Hierro geen behoefte, er is ook geen plaats voor. De rijkdom van het Eiland en de charme bestaan uit de afwezigheid van lawaai, hectiek en drukte, In 2002 is het eiland uitgeroepen tot Biosfeerreservaat van de UNESCO, waardoor het deel van een interdisciplinaire onderzoeksprogramma dat zich richt op het verbeteren van de relatie de relatie tussen mens en het ‘globale milieu’.
Duurzame energie
Natuurbescherming en duurzaamheid worden op El Hierro met hoofdletters geschreven. Tegenwoordig zijn de eilandbewoners niet alleen volledig zelfvoorzienend in energie, maar betrekken zij hun elektriciteit voor 100% uit hernieuwbare energiebronnen. Daarmee neemt het eiland een voortrekkersrol in de bescherming van het klimaat in.
Reuzenhagedis
Naast de betoverende flora valt El Hierro ook op door de unieke flora en fauna. De inheemse gallotia simonyi machadoi (reuzenhagedis) werd voor uitgestorven gehouden, totdat deze in 1974 bij toeval op de klippen van Tibataje door een herder opnieuw werd ontdekt. Tussen 1985 en 1988 konden in totaal vijf exemplaren van de zeldzame hagedissensoort veilig gesteld worden. Met deze vijf hagedissen startte men een fokprogramma., waarbij dan in 2008 de soort zich volledig hersteld zou hebben. Maar de Natuur haalde een streep door rekening van de onderzoekers: bij een springvloed in januari 2007 ging een groot deel van het broed verloren, meer dan 180 gekweekte reuzenhagedissen zijn gestorven; maar de verantwoordelijken van het fokprogramma zijn ervan overtuigd, dat de waardevolle gigantische hagedissen binnenkort in staat zijn om opnieuw te overleven in de natuur.
Watersportliefhebbers
El Hierro is ook favoriet bij watersportliefhebbers, vooral bij sportduikers. De jaarlijkse Onderwater-fotowedstrijd trekt wereldwijd fotografen en duikers aan - zowel amateurs als vakmensen. De onderwaterwereld voor de kusten van El Hierro biedt adembenemende aspecten, die men niet zo snel ergens anders aantreft. Na de onderzeese vulkaanuitbarsting heeft deze zich anno 2015 behoorlijk hersteld (zie:
http://gran-canaria-actueel.jouwweb.nl/overige-eilanden-canarias/algemeen2/vulkaan).
Logies
Onder de 56 logiesaccommodaties op El Hierro bevindt zich ook een van de kleinste hotels ter wereld, en de locatie op een zeldzame plek aan de grillige lava-kust maakt het heel bijzonder.
Vaarverbinding met El Hierro:
Rederij Fred Olsen....Tel. 902 100 107 / www.fredolsen.es.
Rederij Armas............Tel. 902 456 500 / www.naviera-armas.com.
Vliegverbinding met El Hierro:
Binter Canarias, Tel. 902 391 392.
Hotelreservering:
O.a. Booking.com:
http://www.booking.com/region/es/el-hierro.nl.html?aid=318615;label=New_Dutch_NL_5226367825-iN_JD7TAEHrY_UeYcaB4bAS46623180865:pl:ta:p1:p2:ac:ap1t1:neg;ws=&gclid=CKmwj8HBh8UCFTHKtAodaVAA1w
Het IGN bevestigt dat de oppervlakte van
El Hierro officieel 268 km² is
VALVERDE - donderdag 2 oktober 2014 - Het Instituto de Geografia Nacional (IGN) (Nationaal Geografisch Instituut) heeft bevestigd, dat de oppervlakte van het eiland El Hierro officieel 268 km² is, vanwege de verschillen welke voortgvloeien uit het gebruik, in de afgelopen decennia, van de verschillende cijfers in meerdere, documentaire bronnen.
El Hierro is het meest westelijk gelegen en kleinste eiland van Canarias, afgezien van La Graciosa en de diverse islotes(eilandjes) van de Archipel, zoals kan worden vernomen uit het Registro Central de Cartografía del Instituto Geográfico Nacional (Register voor Cartografie nam het Nationaal Geografische Instituut), met een oppervlakte van 26.872 hectare (268,72 km ²).
Dankzij de gegevensoverdracht aan het Cabildo (Eilandbestuur) kan men nu ook officieel weten wat de oppervlakte van de drie gemeenten op El Hierro is.
Zo telt Valverde 10.365 hectare, La Frontera 8.012 ha en de in 2007 gecreëerde gemeente El Pinar 8.495 hectare.
Ook de berekening van de maximale hoogte is opmerkelijk. Op de Pico de Malpaso heeft men ene terrein gemeten op een hoogte van 1.500,11 meter, terwijl de hoogte van driehoeksmeting bij Malpaso 1501,76 meter boven de zeespiegel is als men kijkt naar het hoogste punt van de top van de monoliet.
De president van het Cabildo (Eilandbestuur) van El Hierro, Alpidio Armas, heeft opgemerkt, dat de concrete geografische gegevens van het eiland de uniformering ervan mogelijk maken in alle publicaties welke men van nu af uitgeeft.
Ook heeft hij aangekondigd, dat men diverse overeenkomsten zal ondertekenen met Observación del Territorio(Terreinobservatie) voor het verzamelen van cartografische en fotografische informatie van El Hierro.
Concreet heeft men verwezen naar alle gereedschap van het Plan Nacional de Observación del Territorio (PNOT) (Nationale Plan voor Terreinwaarneming) zoals fotogrammetrie, afstandswaarneming en bodembedekking, in coördinatie met GRAFCAN.
El Hierro viert de Dia de Canarias niet
uit protest tegen het ontbreken van oplossingen
voor de maritieme verbinding
VALVERDE - woensdag 29 mei 2013 - De president van het Cabildo (Eilandbestuur) van El Hierro heeft aangekondigd, in gezelschap van de PP eilandminister, María del Carmen Morales, dat het Eiland de Día de Canarias (30 mei) niet zal gaan vieren; en men daarom alle geplande evenementen heeft afgelast; dit, uit protest tegen het ontbreken van oplossingen door de Canarische Regering betreffende het maritieme vervoer.
“We hebben geen reden tot feestvieren,” zo verzekert Alpidio Armas, “ als wij op een punt geen Canario’s zijn, dan zijn wij dit ook niet voor het vieren van de Día de Canarias."
Een gespannen situatie op El Hierro, op 29 mei 2012.
Dit zal de eerste “overtuigende actie” zijn waartoe de Vervoerscommissie van El Hierro heeft besloten, en die wordt gevolgd door alle economische en politieke sectoren van het Eiland, behalve de politieke partij Agrupación Herreña de Independientes-Coalición Canaria (AHI-CC), die al maanden geleden de uitnodiging tot demonstreren afwijst.
De Herreños zijn ook van plan te gaan staken, hoewel daar nog geen datum voor is vastgesteld, om te verhinderen dat de lading van de boot gelost wordt op de aanleg pier, met een blokkade van de haven van La Estaca; wat, zo zegt rederij Armas, “ zal gaan zorgen voor tekorten in de bevoorrading van het Eiland.”
De eilandpresident van El Hierro, Alpidio Armas.
De Transport Commissie van El Hierro heeft haar eisen verlaagd en met het tekort aan verbinding met Tenerife verlangt men van de Canarische Regering, dat deze onmiddellijk de aanbesteding openstelt voor de Obligación de Servicio Público (OSP) (het Verplichte Openbaar Vervoer), om een dagelijkse route over zee vanuit Los Cristianos naar het Eiland te garanderen, ten minste vier dagen per week en op vastgestelde tijden.
Het is op 29 mei 2013 precies een jaar geleden, dat ondernemers en politici en van El Hierro als verstekelingen aan boord van een schip van rederij Armas zijn gegaan, om te protesteren tegen de “mishandeling” die de rederij het Eiland geeft. Een jaar later zegt de president van het Cabildo (Eilandbestuur), “we zijn niet hetzelfde gebleven, we zijn er slechter aan toe.”
El Hierro maakt zich op voor de
'Bajada de la Virgen'
VALVERDE - zaterdag 13 april 2013 - Op El Hierro zijn de voorbereidingen in volle gang voor het religieuze feest ‘Bajada de la Vírgen de los Reyes’, dat ter ere van de schutspatrones van het Eiland, traditiegetrouw, elke vier jaar gevierd wordt.
In juli 2013 is het weer zover, het heiligenbeeld wordt dan vanuit haar heiligdom - de kleine kapel in La Dehesa - naar Valverde gedragen.
Valverde (El Hierro).
Voor dit belangrijke feest moet El Hierro en uiteraard de hoofdstad er stralend uitzien. De Gemeente heeft de inwoners en de winkeliers opgeroepen, zich bij deze voorbereidingen aan te sluiten, door het repareren, of het opnieuw schilderen van de gevels van hun huizen en winkelpanden.
Per slot van rekening worden er duizenden bezoekers bij de ‘bajada’ verwacht en burgemeester Juan Manuel García Casañas wil een pluspunt hebben met en goede (toeristische) uitstraling van de woonhuizen en winkels.
El Hierro het eerste
‘slimme’ eiland ter wereld
Minister José Manuel Soria heeft op maandag 18 maart 2013 de gratis toegang tot het WiFi netwerk ingewijd
op El Hierro
VALVERDE - maandag 18 maart 2013 - De Spaanse minister van Industrie, Energie en Toerisme, José Manuel Soria, heeft op maandag 18 maart 2013 de gratis toegang tot het WiFi netwerk ingewijd op El Hierro, dat daarmee het eerste ‘intelligente’ (‘smart’) eiland ter wereld is geworden.
Het WiFi netwerk telt 26 distributiepunten verdeeld over het eiland in de woonkernen en bij de belangrijkste toeristenattracties; het doel is, de bezoekers de mogelijkheid te verschaffen hun ervaringen op de bestemming te delen met hun contacten.
Bij aankomst op het eiland treft de toerist informatieborden aan die wijzen op het bestaan van het WiFi net en via mobiele apparatuur kan men verbinding maken met het netwerk van het Ministerie van Toerisme van het Cabildo /(Eilandbestuur) van El Hiero, om de toepassing “El Hierro te sigue” (“El Hierro volgt je”) te laden, waarop alle WiFi punten van het eiland staan aangegeven van waaruit men kan navigeren op het internet.
In overeenstemming met de bepalingen van de Comisión del Mercado de las Telecomunicaciones (CMT), is dekking van het WiFi netwerk uitgesloten in gebouwen, vrijstaande woningen en rijtjeshuizen, de snelheid van het gebruikersnetwerk is 246 Kilobits per seconde (kb/s, of kbit/s, vroeger ook wel afgekort als kbps).
Het initiatief maakt deel uit van het ‘Speciale Actieplan 2012 voor El Hierro’ dat in gang is gezet door het Ministerie van Industrie, Energie en Toerisme, dat SEGITTUR ontwikkelt in opdracht van de Spaanse Staatssecretaris van Toerisme.
Volgens het ministerie is een ‘Smart Island’ (‘Intelligent Eiland’) een eiland, dat in staat is, om bepaalde parameters te herkennen met betrekking tot hun beheer en in staat, om op een intelligent manier te reageren op de veranderingen daarin.
Daartoe moet men voldoen aan drie voorwaarden: gevoeligheid, gegevenstransport en gecentraliseerd, intelligent informatiebeheer.
Het draadloze netwerk is zodanig gekozen, dat datatransport-diensten voor beheer op afstand mogelijk zijn door het gecentraliseerde van sensoren en gegevensbeheer.
Onder de diensten die men via dit netwerk gaat beheren, bevindt zich videobewaking van het verkeer, evenals het op afstand controleren op bosbranden, maar ook het met sensoren controleren van o.a. containers voor afvalverwerking en drinkwateropslag, waardoor een beter beheer mogelijk is.
Tijdens de openingsceremonie van het WiFi netwerk hebben de minister van Industrie, Energie en Toerisme, José Manuel Soria, en de president van het Cabildo (Eilandbestuur) van El Hierro,
Alpidio Armas, de toekenningsovereenkomst ondertekend, waarmee de Spaanse Regering het eigendom van de infrastructuur voor het netwerk overdraagt aan het Eilandbestuur.
Het feit, dat enkele gedeelten van het eiland niet beschikken over elektriciteit en geen 3G-dekking hebben, heeft ervoor gezorgd, dat men herwinbare energie gebruikt voor het functioneren van het WiFi netwerk op locaties zoals El Julan en Cala de Tacorón.
Om te bereiken, dat de antennes in het landschap passen, zijn de bouwwerken van de versterkers en zonnepanelen gecamoufleerd en als zodanig aangepast aan de omgeving.
Aanbesteding geopend voor nieuwe maritieme lijndienstverbinding tussen
Tenerife en El Hierro
Inclusief verplicht minimum
aan openbare dienstverlening
PROVINCIE SANTA CRUZ DE TENERIFE - zaterdag 5 januari 2013 - Het Ministerie van Openbare Werken, Transport en Regionaal Beleid, van de Canarische Regering, heeft op donderdag 3 januari 2013 - met de publicatie ervan in het BOE (de Staatscourant) - de aanbesteding opengesteld voor het met spoed contracteren van de nieuwe, maritieme lijndienst welke de haven van Santa Cruz de Tenerife en Los Cristianos zal moeten gaan verbinden met die van Valverde op El Hierro. Deze lijndienst bevat de Obligación de Servicio Público (OSP) (Verplichting tot Openbare Dienstverlening) en heeft een geschatte waarde van 14 miljoen euro; hoewel men deze in de aanbesteding doet voor 9 miljoen euro.
De regering rechtvaardigt deze verklaring vanwege de afgelegen ligging van El Hierro en de omvang van haar markt en bevolking die, volgens de Regering, een speciale status vereist, niet alleen op puur economische gronden, of op grond van bevolkingsaantal; maar, om de verbinding met het eiland te garanderen en de voorwaarden voor de toegang ervan voor haar bewoners.
Het bedrag, dat is goedgekeurd in de Ministerraad welke midden december 2012 geeft plaatsgevonden; zal voor 50% worden gedekt door Europese fondsen en zal van kracht worden voor een looptijd van drie jaar, a raison van drie miljoen euro per boekjaar, hoewel verlengbaar met twee jaar. Het doel is, dat El Hierro wekelijks zal kunnen rekenen op 12 frequenties, waarvan er zes vertrekken vanaf Puerto de la Estaca, vijf vanaf Los Cristianos en een vanaf Santa Cruz de Tenerife. Onder deze voorwaarden, zal het eiland kunnen rekenen op maritieme lijndiensten met een wekelijkse capaciteit van ten minste 8.600 plaatsen en 8.250 strekkende meter aan vracht.
Bij de aanbesteding zal men rekening houden met diverse criteria; zoals de tarieven, die als zodanig een maximumprijs mogen hebben van €50,= per ticket, en van €33,= per strekkende meter vracht.
Ook zal men aspecten waarderen zoals gebruiksgemak en comfort van het schip en een minimale uitstoot aan CO2. De gemiddelde vaartijd moet 3:30 uur zijn vanaf Los Cristianos en 6 uur vanaf Santa Cruz de Tenerife en het vaarschema, zowel voor het passagiersvervoer, evenals voor het vrachtvervoer moet in de havens van vertrek en aankomst plaatsvinden van dinsdag t/m vrijdag tussen 07:00 en 08.00 uur vanuit La Estaca naar Los Cristianos en van daaruit naar Valverde tussen 16:00 en18:00 uur.
Op zondag zal het vertrek vanaf El Hierro naar los Cristianos plaats moeten vinden tussen 19:00 en 20.00 uur en op maandag zal de Tinerfense hoofdstad verbonden moeten worden met Valverde tussen 23 en 24.00 uur.
Evenzo zal men de mogelijkheid waarderen, over te gaan tot versterking van de dienstverlening, als dit in de loop van het jaar nodig mocht blijken te zijn. De schepen moeten minimaal een capaciteit hebben van 717 stoelen en 688 strekkende meter aan vracht, In totaal voert men 12 reizen per week uit, zes heen en zes terug, waarvan er een gemaakt zal moeten worden tussen Santa Cruz de Tenerife en Valverde en de overige worden uitgevoerd op Los Cristianos.
De aanbesteding sluit eind januari 2013 en op 4 februari 2013 zal de gunning plaatsvinden. De woordvoerder, Martín Marrero, van de Canarische Regering, heeft na afloop van de Ministerraad aangekondigd, dat men met deze aanbesteding wil, “dat de Herreños kunnen rekenen op adequaat vervoer in de zin van frequenties, capaciteit en prijs, waarbij men gelijktijdig enkele parameters ter vergoeding vaststelt, die het de rederijen mogelijk maakt allengs op een duurzame wijze de dienstverlening te verstrekken.
De woordvoerder ontkende destijds, dat er een verband “oorzaak-effect” bestaat tussen de dreiging van een veto op de Begroting 2013 door de afgevaardigden van El Hierro - wat men uiteindelijk heeft geëffectueerd tijdens de Regionale Begrotingsdebatten 2013 - en dit contracteren, waarvan hij gezegd heeft, dat deze aanbesteding diverse maatschappijen zal aantrekken.
Herreños in klederdracht, politiek niet voor de poes!
Vanuit het Cabildo (Eilandbestuur) van El Hierro heeft men altijd speciaal de noodzaak benadrukt, dat het eiland kan rekenen op adequate, maritieme verbindingen; een kwestie, die is gaan behoren tot de eerste levensbehoeften van de Herreños.
De water windkrachtcentrale
warmt de motoren op
EL HIERRO - maandag 5 november 2012 - Het in gang zetten van de water windkrachtcentrale van El Hierro komt steeds dichterbij. Momenteel is het civiele werk bijna voltooid en Gorona del Viento zal binnenkort beginnen met interne tests, waarbij ook het Ministerie van Industrie laat weten, dat het systeem begint met toevoegen van stroom aan het net.
De bouw van de water windkrachtcentrale van El Hierro is bijna voltooid en de inwerkingstelling ervan wordt steeds meer werkelijkheid. Na drie jaar werken, zijn de civiele werken in de laatste week van oktober 2012 afgerond en rest alleen nog het aanleggen van het laatste kabelwerk door Unelco-Endesa en Red Eléctrica de España (REE), voor het opstartprotocol, zodat het systeem van zelfvoorziening in de energiebehoefte van het gehele eiland kan gaan draaien.
Dit laatste proces lijkt op het eerste gezicht iets heel simpels, “maar is echter ‘behoorlijk gecompliceerd,” zo legt de gedelegeerde minister van Gorona del Viento, José Manuel Quintero, uit, “omdat de windenergie gecombineerd moet worden met de waterpomp turbines. En na het vullen van de waterreservoirs moeten en de turbines een voor een uitgeprobeerd worden en vervolgens de windmolens.”
Momenteel is men het deposito superior (bovenste reservoir) aan het vullen met overtollig aangevoerd, ontzilt, (drink)water; voor het begin van deze interne proefnemingen gedurende het eerste kwartaal van 2013. In die periode wil men de turbines voor 40% uitproberen en, dan wil men in het tweede kwartaal van 2013, de “vuurproef” nemen, met het verdelen van energie via het netwerk. Waarna El Hierro vervolgens het eerste eiland ter wereld is, dat geheel zelfvoorzienend is door de winning van duurzame energie.
Lijk van een toerist aangetroffen
in een grot op El Hierro
VALVERDE - maandag 2 april 2012 - Op zondag 1 april 2012 heeft men het lijk aangetroffen van een Zwitserse toerist in een van de grotten in het gebied van Los Roquillos, dat ligt tussen El Pinar en La Restinga in het Zuiden van het eiland El Hierro.
De Guardia Civil, van het commissariaat in Valverde, heeft om 15:20 uur het levenloze lichaam van de toerist aangetroffen, dat verkeerde in vergaande staat van ontbinding. Dit, na een uitgebreide zoektocht in de nabijheid van het kampement wat door het slachtoffer was ingericht; nadat het ontdekt was door een groep bergwandelaars die het gebied doorkruisten.
De wandelaars besloten het alarmnummer 1-1-2 te bellen toen zij het kampement aantroffen waar persoonlijke bezittingen lagen en een grote hoeveelheid, al bedorven, etenswaar. Daarop zijn agenten van de Guardia Civil een zoektocht gestart in de omgeving van het kampement, die eindigde met het ontdekken van het lijk.
Het lichaam van de wandelaar, een man in de leeftijd van 30 tot 40 jaar met de Zwitserse nationaliteit, van wie men de identiteit niet heeft vrijgegeven, verkeerde in verregaande staat van ontbinding in een grot en, tot op heden kent men de oorzaak van zijn dood niet.
Nieuw centrum voor de kweek van
reuzenhagedissen
EL HIERRO - zondag 5 februari 2012 - In maart 2012 moet de eerste fase van de bouw van een nieuw centrum voor de kweek van reuzenhagedissen klaar zijn.
Tijdens deze eerste fase worden de terrariums gebouwd,. De tweede fase bestaat uit de inrichting van een laboratorium, het voorlichtingscentrum en een ontvangstzaal.
Het nieuwe centrum ligt aan de kust van Valle del Golfo (La Frontera) en moet in 2013 driehonderd exemplaren een nieuw onderkomen bieden.
De met uitsterven bedreigde lagarto gigante (reuzen hagedis) komt uitsluitend op El Hierro voor.
Parador de Turismo van El Hierro
blijft open tijdens verbouwing
VALVERDE - zaterdag 7 januari 2012 - De Parador de Turismo van El Hierro zal de deuren niet sluiten, zo heeft de minister van het Eilandbestuur van El Hierro en woordvoerster van de Partido Popular, Maria del Carmen Padrón, in gezelschap van de minister van Toerisme, Veronica Montero, van het Eilandbestuur, laten weten.
Maria del Carmen Padrón heeft laten weten, dat de aangekondigde sluiting van dit etablissement is opgeschort en, dat dit aan haar persoonlijk is medegedeeld door de Spaanse minister van Toerisme, José María Soria, die ook bekend heeft gemaakt, dat het Ministerie bovendien een plan aan het uitwerken is, om de toeristische sector van het eiland El Hierro te versterken.
Parador de Turismo van El Hierro.
Eveneens heeft Padrón uitgelegd, dat de tijdelijk opschorting van de sluiting van dit gebouw niet betekent, dat de geplande verbeteringen en moderniseringen van de Parador de Turismo van El Hierro meteen zullen worden uitgevoerd, maar, dat de te verrichten werkzaamheden zullen worden uitgevoerd met zo weinig mogelijk impact op het milieu, terwijl tijdens de verbouwing de Parador normaal geopend blijft.
De voorgenomen, tijdelijke, sluiting van dit etablissement was voorzien op maandag 16 januari 2012.
Veronica Montero noemde de opschorting van de sluiting goed nieuws, zowel voor de situatie van de medewerkers , evenals voor het eiland in het algemeen, gezien het kenmerkende karakter van deze toeristische accommodatie op het eiland en de betekenis ervan voor de kwalitatieve logiesaccommodatie voor El Hierro in een tijd waarin het de grootse zorg van de overheid is, om het toerisme op het eiland te doen opleven
Aanvang herstelwerkzaamheden
Los Roquillos-tunnel
VALVERDE - donderdag 4 januari 2012 - Begin maart 2012 zal de beschermlaag aan de buitenzijde van de zuidelijke tunneluitgang van de Los Roquillos-tunnel, richting gemeente La Frontera, hersteld en aangepast worden.
De minister van Bouwzaken en Infrastructuur, Atilano Morales, van het Eilandbestuur van El Hierro heeft aan de persmedia laten weten, dat deze werkzaamheden in het eerste kwartaal van 2012 gegund zullen moeten worden en vanaf begin maart 2012 moeten worden uitgevoerd, aldus een mededeling van het Ministerie van Openbare Werken van, van de Canarische Regering, aan het Eilandbestuur van El Hierro.
De Los Roquillos-tunnel.
In die zin, heeft Morales verzekerd, dat de technici van het Ministerie van Openbare Werken, van de Canarische Regering, alle soorten rapporten hebben opgesteld over deze infrastructuur en, dat het momenteel het nutsbedrijf Gesplan is, dat de opdracht heeft ontvangen de meest recente rapporten uit te werken.
Morales heeft benadrukt, dat op het hoogtepunt van de seismische crisis, technici van het Eilandbestuur geconstateerd hebben, dat de beschadigingen in de tunnel ten gevolge van de bijna 12.000 aardbevingen die deze heeft moeten doorstaan, geen gevaar opleveren voor de weggebruikers.
Morales heeft laten weten, dat onder de werkzaamheden die moeten worden uitgevoerd in de tunnel, de eerste 600 meter van de noordelijke tunneluitgang het belangrijkst zijn, omdat dit het gedeelte is waar in oktober 2011 ongeveer 6 m² van de bekleding van de tunnelwand is neergestort evenals van de bekleding laag buiten de tunnel, als bescherming tegen steenval van de rotsen bij de tunneluitgang, samen met andere uit te voeren bouwwerkzaamheden.
“Het Ministerie van Bouwzaken en Infrastructuur, van het Eilandbestuur van El Hierro, en het Ministerie van Openbare Werken, van de Canarische Regering, hebben het streven, om de herstelwerkzaamheden aan de buitenzijde van de Los Roquillos-tunneluitgang ’s nachts uit te voeren, om zo min mogelijk hinder te veroorzaken voor de weggebruikers,” zo heeft Morales laten weten.
Binter klaagt Eilandbestuur El Hierro aan
Vanwege een promotie-contract met Islas Airways
VALVERDE -15 augustus 2011 - De luchtvaartmaatschappij Binter Canarias heeft het Eilandbestuur van El Hierro aangeklaagd wegens het bevoordelen van de rivaliserende luchtvaartmaatschappij Islas Airways. Het gaat om een contract voor promotie en reclame-activiteiten wat het Eilandbestuur in maart 2011 heeft ondertekend. Er is een budget mee gemoeid van €215.000,= wat tot doel heeft het eiland El Hierro, en zijn natuurschoon en culturele waarden, op regionaal niveau bekend te maken en zo het lokale toerisme te bevorderen.
Volgens eilandpresident Belén Allende zijn in het verleden soortgelijke contracten met Binter afgesloten.
De promotiecampagne van Islas Airways en het Eilandbestuur, omvat 32 vluchten per maand meer tussen El Hierro en de beide provinciehoofdsteden (Santa Cruz de Tenerife en, Las Palmas de Gran Canaria), wat neerkomt op jaarlijks 384 vluchten met in totaal 27.648 nieuwe plaatsen.
De president van het Eilandbestuur van El Hierro, Belén Allende, heeft aan de persmedia laten weten, dat het indienen van een aanklacht, het wettelijke recht is van Binter. Haar ambtenaren zullen via de zelfde weg, deze aangifte beantwoorden, zoals de wet voorschrijft.
“Het is de eerste keer, dat een luchtvaartmaatschappij een Eilandbestuur aanklaagt, voor een praktijk die algemeen gebruikelijk is,” heeft Allende letterlijk gezegd. Deze overeenkomst zou op een geheel legale manier en in overeenstemming met de geldende wetgeving zijn afgesloten.
Allende brengt in herinnering, dat het Eilandbestuur van El Hierro in het verleden soortgelijke overeenkomsten met Binter heeft ondertekend, bijvoorbeeld in april 2010, waarbij het eveneens, om de toeristische promotie van het Eiland ging.
Eilandpresident Belén Allende heeft uiterst goede betrekkingen met Binter Canarias en voert momenteel onderhandelingen met de luchtvaartmaatschappij, om vertrektijden en vluchtfrequenties af te stemmen op de behoefte van de Herreños.
